장음표시 사용
81쪽
- 18 .EPI LEPSI A. s. io s. habitu praedito, gravissimis 3c continuis convulsionibus exstincto , inventum suit duodenum intestinum persoratum a lumbrico terete , qui adhue vivus inde extractus nil bὶ . I m radicem valerianae sylvestris ex Fabii. Cesuuinae consilio dabat Epilepticis BDrobam i , prosuit pluribus ; sed
vermes per anum expellebantur ab hoc remedio. DENTiTIONE, ACRI HUMORE &e. In prima aetate cerebrum ejusque propagines, nervi nempe, protortione majores sunt ad reliquas partes quam in adultis, de a levioribus etiam causis valde irritantur. Hinc omne ,
quod sensus validissime asti eit, & subito, uti magnus fragor, lux vividi Luma, dolor acer, epilepticas convulsiones in junioribus producit; & ex eentum hominibus vix unus est , qui non simile quid in primo vitae si
dio palliis suit, licet postea tota vita ab hoc malo immunis maneat. Praeiscipue autem hoc metuitur dentitionis tempore, dum gingivae tensae, inflammatae saepe . dilacerantur sensim a dente ex alveolo emergente , . sic. rue magnum dolorem faciunt. In primis autem hoc contingit, dum caninientes prodeunt, qui crassiores, di obtusum apieem habenies, gingivas di
ficilius findere ponunt. Notavit hoc Hippocrates s I , ubi praecipuos in
variis aetatibus morbos recenset. Cum autem caula talis epilepsiae cesset ,
simulae dens prorupit, 3t lanceola dividi possit tuto in tali eas u gingiva ;.hine alio loeo ιὶ Hippocrater dii in t Non omnes a dentibus comulsantereunt, sed O multi sospites evadunt. 3 l . Idem jam metuendum est in infamibus, si ventrieulus aut intestina acti quocumque irritantur, quod in 'recens natis a meconio retento, δι postea a lacte acescente in ventriculo de intestinis, toties fieri observatum est a de quibus postea agetur in eapitulo de morbis infantum . . CONTAGIO VARIOLARU Μ. Videntur observata plura docere, quod, dum eorpus gravatur, vel irritatur insolito stimulo acri, tunc sequantur saepe validae eonvulsiones, per quas vel expellitur illud, quod gravat aut irritat; vel deponitur ad talia corporis loca, ubi minus nocet. Si ventriculus molesta ingestorum saburra oneretur , vel fluctuet iners pituita in ventriculo fere vacuo, oritur nausea dc vomitus, per quem excutitur illud grauans aut irritans. Sed vomitum Sc nauseam pro sua causa pro ima agnoscere convulsionem fibrarum muscularium, saucium, oesophagi, stomachi, Intestinorum, diaphragmatis, musculorum abdominalium, antea ad . 6 2.
3t g. 61 a. probatum Lit. Si aere quid oculis insiliat , convelluntur palispebrarum musculi orbiculares, nec diduci possunt palpebrae , nisi prius ...iuuentibus simul copiosissimis lacrymis , illud acre enervatum fuerit , vel
eluium de oculis. Idem in tussi 8c sternutatione apparet, dum nares inisternae; vel luperfietes interna asperae arteriae dc ramorum ejus, irritantur. Unde
82쪽
Unde Galenus cm di xIt e Comitialem moνbum feri , neνυorum principio seipsum quatieute, ut, quae noxia sunt, ex ιιον. Ideo etiam uti alia occasione ad L ii. dictu in suit monet, convulsionem in febre n tam, si eodem die desinat, bonam esset Tune enim illud, quod febrim fecerat, per eonvullionem expellitur de corpore. In variolis autem saeis pius hoc observatur, Sc inprimis in junioribus, quod . paulo antequam materies morbi ad corporis peripheriam deponetur, paroxysmus epileptiacus nascatur ἔ papultis incute erumpentibus , sedatur hoc malum , nee tota dein vita redit et plures enim novi , qui prope tempus eruptionis variolarum epilepsiam passi sunt , & tota vita ab hoc morbo immunes postea suerunt . Imo Ddenbamus n si paroxysmum episepti cum videret in infantibus, dentitione iam perfunctis . suspicabatur temper, vari las in procinctu esse, plerumque fatis mites di boni moris. Idem ante morbillorum eruptionem frequenter contingit; & etiam saepe observatae in aliis morbis exanthematicis , in febre miliari . pet echiisque , anteaquam in cute appareant haec exanthematar quae, si subito retrocedant , novi intuitus epileptici sequuntur, donec omnis materia morbosa ad cu4tim deposita suerit . a CARD ioci Mo. Veteres Medici καρδίαν voeaverunt superius ventrieuli ori4fierum, ubi oelbphagus ventriculo committitur. hinc λγων , vocaverunt dolorem molestum & quasi rodentem , perceptum circa hene partem et uti antea ad S. 63. dictum fuit: ubi simul notabatur, illud ventriculi ori fletum longe sentibilius esse ipla interna luperficie ven- rieuli. Tantum imperium huius partis in reliquum eorpus agnovit μι--nt s. ut hoc loco sedem posuerit animae senstiuae & Archae i. cui omnia fere tribuebat is moibis & morborum eurationibus: unde, ubi ille locus vel a vermibus . vel ab acri hamore in ventriculo hierente, irritatur,aud roditur, aut inflammatione corripitur . non mirum est, epilepticasco vulsiones sequi . Videantur & illa, quae g. 933. habentur. ULCEROSA MATERIA ALiCUBi Hos et TANTE. Dum vomica purulenis nimis diu clausa manet, pus. mora tenuius redditum & aeriu, simul, re obetur venis, pessimaque mala producere potest vide l. o 6. l. A tali cauta epilepsiam, primo paroxysmo lethalem , vidi , ad eerebrum deposito per malam metastasin pure. Sed Sc observata fuit chronica epilepsia , repetitis frequenter paro xylmis molesta, quae a cariolo pedis pollice oriebatur 9 ria Sobeaeebrum p legitur, epilepti cum sanatum fuisse. dum aperto per cauterium tumore in coxa, & osse . quod simul computruerat, ablato, ulcerosa haee pars diligenter a putri sanie purgaretur. IN EDl A. CRAPULA &c. Pluribus iam in locis sui de g. 229. 7oo. antea demonstratum suit, cerebri lanetiones omnes turbari posse miris modis
83쪽
ι o EPI LEPSI A. s. ror . per causas tales, quae in ventriculo haerent. Pulchre hoe notavit Gasenus sql, simulque monuit , in quibusdam hominibus majorem stomachi imis Me illitatem ae sens bilitatem adesse, & illos inprimis ideo capitis morbis
amet. Sie autem habet: Ita enim epilepsiae ob Amoebi imbecillitatem quibusdam oriuntur, O cari, er comata, or eatalepsiu, destria , melancholiae. consentiente principio , quod in cerebro m ne is es. Ideoque alibi r iri. plicem epilepsiae constituit speciem, pro diversiitate loci, ubi eausa morbi haereret: in cerebro nempe, vel circa stomachum , vel tertio in alia quadam parte corporis, unde, sentiente aegro, ad cerebrum usque a foenderet, de qua re ad textum hujus paragraphi numerum dicetur. Similia apud Aegianetam cs , Trallianum t , & alios plures habentur. Ubi ergo in diuturisna inedia acriores humores, inprimis bilis, ex duodeno intellino in staeis eidum & vacuum ventriculum taede regurgitans, alluunt stomachum, vel erapula gravat ei bis poti husve eopiosis, & per moram spontaneamque deis generationem acribus redditis; vel ingeruntur acria aromata, salina &e. , tali copia, ut rodere & irritare possint sensilem hane partem, poterit sequi epilepua. In grammatico juvene Galenus ca) obtervavit , quod simulae inediam diutius sustineret, insultu e ei leptico corriperetur; & dum postea, a Galeno euratus, integra valetudine ii ueretur, tamen brevissima convulsi ne vexabatur, si aliquando ob negotia diutius a cibo abstinere cogeret in . Addit deinde, se & alios vidisse, qui epileptici eaderent, si non probe eo coxissent ingestos et bos, aut vini meracioris copiam majorem potaseni, aut intempestivae veneri dedissent operam. Acria autem medicamenta, & venena, rodendo ventriculum, diras eonis vulsiones fecisse, numerosssimis observatis eonstat, & ubique fere obviis; hine illis non immorabor. Videmus ex pluribus Hippocratis locis . quod hane calamitatem ab helleboro dato ortam observaverit: hine multus est in enarrandis cautelis, quae requiruntur, ut generosiam illud remedium
tuto dari possit; & simul monet, quid agendum sit, si post helleborum
sumtum eonvulsiones sequantur. . Verum & dantur alia venena, in quibus magna acrimonia non deprehenditur, quae tamen in ventriculo haerentia saevissimam epilepsiam pr dueunt . Cleutae aquaticae radices saporis dulcedine placuerant innoeuis pueris & puellabus , sed horrenda epilepsa secuta fuit ; nec evaserunt , nisi qui vel sponte, vel per artem, noxium illud venenum evomuerant, uti alia oecasione ad g. χαρ. notavi ex Uue ero v . Hinc etiam apparet ratio , quare quandoque vomitoria i excussis humoribus admodum aeribus , similes morbos sanaverint ; cujus memorabile exemplum apud
Cap. xit . pag. 29. versa. st Lib. I. Cap. xv. pag. 63. tu Delocis affectis Lib. V. Cap. va. Charier. Tom. VII. pag. 493. 493. sv C Clit. aquai. histor. ες nox. pag. s. ω. in Patholog. cerebr. Cap. TX.
84쪽
. 3. Μultiplex observatio docet, excerni de eo ore humano saepe talIa, quae vel copia obessent, vel prava qualitate , si manerent in corpore. Ubi jam salubres tales evacuationes a quacumque demum causa impediebantur. 1ecuta fuit saepe epilepsia. Juvenibus optime valentibus , illo aetatis tempo. re, quo vala minus facile cedere incipiunt liquidis impulsis, salubris saepe narium haemorrhagia naicitur , verno inprimis & autumnali tempore . Adultis , lauto vihiu utentibus . & simul sedentariam vitam agentibus , per haemorrhoides frequenter talis evacuatio periodica fit. Si autem im. prudenter cohibeantur hae evacuationes, multa metuenda sunt mala ; &monuit in genere de his Hippocrates s νJ sequentia : Qui satis temporibus sanguinem Durimi, sticulin, aifelles , exsoluti , Ii non fuderim sanguinem,
episeptiei moriuntur. Et alibi I J ex mensium suppressione idem timendum esse dixit. Uerum per periodicas illas evacuationes laudabilis caeteroquin sanguinis minuitur copia tantum , & longe plus nocet suppressio aliarum evacuationum , quae degenerantes a sanitatis conditionibus humores subis. ducunt de corpore. Inde dum sanguis in uteri ea vo post puerperium, vel in ejus vasis dilatatis, stagnat, & aere allabente corrumpitur, nec per i chia evacuatur, longe adhuc peiora mala sequi solent, quam a.menstruis suppressis; uti postea pluribus dicetur in Capitulo de puerperarum morbis . Ob eandem rationem tetentio urinae, per quam naturaliter eluuntur dicorpore sales & Olea aeriora sanguinis, capitis morbos producit; sere om. nes, qui isthuria pereunt, soporosi & convulsi moriuntur. Μajus autem. adhuc periculum est, quando in morbis acutis urina supprimitur; tunc enim cito convulsiones metuendas esse, alia occasiono dictum fuit ad 771. ,& Hippoctatis testimonio confirmatum. . Praeter has autem evacuationes, quae omnes naturales sere sunt, aliae Observantur, per quas nocens materia evacuatur, miris saepe viis a & ab
his suppressis pariter epilepsiae perieulum imminet. Sic videmus in infanti. bus cutim capitis plorare liquidum latis eo piosum, quod in crustas exsecatur saepe i latis densas, quae . si nimis erassae fuerint, impediunt hane evaeuationem, & epilepticos insultus producunt. Neque tantum in eapi. te . sed 3c in facie, imo per reliquam corporis cutim , simili .modo acer talis humor exit, cum molesto quidem pruritu, sed plerumque magno sanitatis commodo, inprimis in insantibus magis obelis. Frequenter vidi, dum matres pertaesae harum molestiarum plumbatis linimentis exsecabant manantia illa cutis loca , secutam fuisse validam eei lepsiam, qua saepe suo bito peribant; vel, si evaderent infantes, redibat in iisdem locis, aut in vicinia. similis excretio euranea. Hippocrates sal, vel qualiscumque fuerit auctor libri de morbo sacro, qui inter opera Hippocratis numerari s let, credebat, cerebrum abundare tali pituita, quae, nisi repurgaretur , slum adhue in utero haereret foetus, debebat hae illave via de corpore exi. re; secus enim epilepsiam suturam esse metuebat. Quibuscumque pueris ex
85쪽
er qui fatims suus o mutasi , hi ipse progressu aetatis facillime Ggunt ,
bis enim abit purgatuν pituita , quam in utero purgari oportebar ς O' , qui sc purgati fuerunt, morbo comitiali fere non corripiuntur. Qui vero puri sunt, neque ulcus ullum , neque muctis , neque saliva prodit , neque in mero purgationem fecerint, talibus periculum es, eos hoc morbo eooipi. V det p res, quanta cum prudentia debeant traAari illae eruptiones humorum per cutim in junioribus, neque tuto illas tolli posse, nisi alia eva.cuatio substituatur; per alvum v. g. ς tuncque adhuc magna cautela Opus ege. In quibusdam jam ad ultioribus similis evacuatio pergit , quae si bito suppressa quandoque interiora capitis alluit, & pellima mala, ipsam que mortem, producit. Sic apud Diemerbroeectium sb I legitur calus ad telcentis duodecim annorum , qui ab ipsa pueritia tinea capitis labor verati mater, de foedo hoc malo abigendo sollicita, agyrtae consilio lintionibus & unguentis variis ula fuit, sicque satis brevi tempore ablatum fuit malum: verum paucis diebus post aderat capitis dolor, quotidie acerescens, tandem sere intolerabilis , nullis remediis cedens r secutae tu runt convulsiones epilepticae, primo leviores , dein sortissimae & conisenuae, quarum vehementia periit. In cadavere dura mater tota apparebat rubore suffusa, & in superiori parte , versus sinistrum latus, nigricans et dissecta dura matre emuxit ichor nigricans & aquosus, qui inter utram que meninsem latuerat. E contra Tulpius se J observavit, in duobus ii, tantibus epilepsiam sanatam suisse per manantia ea pilis ulcera. Aliquoties vidi in adultis utriusque. sexus hominibus, caeteroquin sanissimis, vern tempore rubmem naici in variis iaciei partibus , eum sensu caloris &pruritu : paulo post apparebant in cute rubente parva quaedam forami- nula, quae plorabant liquidum sub viscidum, quod brevi in erustas flavas densas concrescens pertinacissime haerebat cuti . Post aliquot septimanas sponte eadebant hae crustae, cutis acquirebat denuo colorem naturalem, &apparebat aeque nitida ac ante. In multis taman vidi redire quotannis idem malum , laedum quidem. aspectu , sed absque ullo sanitatis detrimento rubi vero pertaesi huius molestiae aegri adhibebant varia remedia, vel serispebat latius malum Sc durabat diutius, vel si cederet remediis, molesta ea pilis mala sequebantur, dolores, vertigines &e .r donec denuo recrudesce. oet haec emorestentia; cui revocandae profuisse multum vidi, si betae reaeentis solia euii applicarentur. Videantur & illa, quae ad F. 72 34 de eui neis talibus eruptionibus dicta suerunt . observavi & aliquoties in praxi, materiam podagricam, nondum ad I seriorum artuum articulos depulsam, epilesiam vehementem feeiff.; sana. tam primo podagrae paroxΥsmo, nec tota vita postea redeuntem. o. Observaverat jam suo tempoμ hane epilepsiae causam Gauu d ,
86쪽
quum nempe a parte aliqua earporis iacipit assectus , qui deInde , sentiente aegro , ad cerebram vissio ascendit. In puero deeimum tertium aetatis annum agente hoe primo viderat Galenus, ipse tune temporis adolestens I puer ille simpliciter assirmabat, se primum affectionis initium in tibia sentire; hine recta ascendere per femur, ilium , latera , ad cervicem di eaput usque; ubi hue usque pervenerat, tune non amplius erat suae mentis comopos. Postea alterum viderat epileptieum, sed jam adultiorem peiori, si miliaque pallam , qui dicebat, frigidam quasi quandam auram esse id quod aleenderat. Comparabat hinc Galenus miram hane epilepsiae eausam venenatorum animalium morsibus. Uti enim . tales morsus, apici etiam ,
digiti inflicti, turbant omnia, sie & a tali fomite epileptico fit: pariter, uti ligaturae validissimae pone locum demorsum impositae; vel& subit, resectio partis demorsae , tollunt totum malum, dum impediunt, ne ad alias partes pergere possit, sic idem toties in epilepti eis observatum fulsi uti postea ait β. 3o84. dieetur. Plures tales easus vidi,& apud observa. inres multa fimilia leguntur. Quandoque frigidam auram ascendere se fiebant; quandoque nihil distincti determinare potestant ; in quibus dania oriebatue talis sensus, ae si formieae sub eute teperent versus superiora rverum hoe fere in omnibus obtinet, quod illa aura versus superiora vergat. Raro enim contingit illud, quod Bonesus se I se observam tentatur in viro quinquagenario, eui per intervalla inguen sinistrum intinimescebat; deinde sormicationis sensus per totum erus lento gradu ad pedis plantam usque progrediebatur; quo, ubi pervenisset, et tissime recura rebat inde uperiora petens, Se eerebrum invadebat. Nolebat aeger pati, ut Mediei serro aut igne fomitem illum epile leum destruerent, sedi liga δtura tibiam arcte stringebat ilico, dum prima mali initia perciperet; la sue impediebat paroxysmos. Ubi autem quodam tempore non satis eito ligare crus potuerat, tam valido paroxysmo eorreptus suit, ut exstingue. retur, mali, toties selieiter suppressi, ve mentia.
si io 6. Uae omnia to 1. historia observatorum , ω incisio cadaverum, docuit.
Omnia illa, quae de eausis epilepsiae praeeedenti paragrapho dicta sue. runt, probatissimorum auctorum obieroatis & testimoniis fuerunt eonfirmata, vel visa in eadaveribus illorum, qui, dum vivebant, hunc moratam passi fuerant. Inquisiverunt enim semper Μedici , & summo qui. dem iure, quid mutationis physi eae in encephalo epilepticorum depreis henderetur, quod pro eausa mirifiei holus mali haberi posset. Causa a tem illa duplex est . uti antea dictum fuit; una suae paroxysmum praesentem producit; altera. quae, dum pacatum est intervallum, saeit illa in diathesin ad regenerationem paroxysmi. Nonnunquam nihil omnino in. ventum est , quod sensibus pereeptum poterat distinguere eadaver epi. lapsia mortui ab alio: aliquando apparuit aliquid contra naturae leges co iuetas eὶ sepuleret. Mat. Lib. I. XII. pag. 291.
87쪽
-- EPILEPSI A. ior Liuetas in partibus quibusdam ; & quando hoe saepe eodem modo sie
inventum fuerat, tunc medici jure quodam arguebant, illud praeternaturale, in pluribus cadaveribus epilepti eorum deprehensum, haberi posse pro causa hujus morbi. Wiuisius cf , quo sorte nemo plures calvarias secuit, eandide fatetur, quod saepe nullam causam sensibilem in cad veribus epilepticorum lavenerit : in aliis invenit colluviem serosam . omnes cerebri cavitates & recessus implentem g . Interim tamen &fidelibus obseruatis constat, talem colluviem serosam inventam fuisse in cadaveribus illorum, qui aliis morbis capitis perierant, nunquam epulepsiam passi; uti passim aeud Pisonem de morbis a se a Gllutae ortis habetur. Antea ad s. xi. monitum fuit, utilissimam quidem esse inspectio
nem cadaverum ad morbi latentes causas indagandas; interim tamen semper debemus memores esse , quod in cadavere inveniamus talem statum, qualis paulo ante mortem adsuerat; quandoque illa, quae reperiuntur praeter naturam in cadavere , sunt effectus morbi jam existenistis, non vero causae, quae illum produxerant. Patebit sequenti para.
grapho, quam mirae mutationes in partibus fluidis & solidis eorporis tempore paroxysmi epileptici fiant; adeoque & illae post mortem deis prehendi poterunt, sed morbi effectus quandoque , non semper caulae: iub hae ergo limitatione intelligenda sunt illa, quae de causis epilepsiae
dicta suerunt.. Certum enim est, eausam epilepsiae adeo latere posse, ut nullis sensibus detegi possit, sed tantum i e manifestet suis effectis. Dum, viso epiis leptico territus, homo corripitur eodem morbo, quis definire audebit , quid tune mutatum fuerit in corpore. Antea ad g. iori. dictum fuit , quosdam epilepsiam simulare, tuncque nutu voluntatis omnes illas jacta.
tiones membrorum, contorsiones &c., efiicerer simul ac cessant hoc velle, desinunt omnia, & ne vestigium causae, quae tantos motus excitare potuit , superest- Unde discimus, hominem sic factum esse , ut mens conscia ae volens agat in illud Oilianum corporeum , unde motus musculain res pendent, sicque motus excitare possit tanta quidem celeritate, ut inter voluntatem esticacem & motum excitatum nullum mensurabile temiaporis intervallum observari queat. Verum simul novimus , hominem . obnoxium esse huic calamitati , ut aliis causis, aeque parum saepe intelis ligendis , idem illud principium corporeum sic mutetur, ut mente , ne conscia nee volente, similes motus excitentur, imo saepe & validiores, uti statim videbimus. Uside patet, non semper inveniri mutationes senis sibiles in eadaveribus hoe morbo defunctorum. Quis dabit rationem, quare nobilis Gemina toto graviditatis tempore epileptica esset, dunia marem utero gestaret , minime vero si sequioris sexus sorium ρ Ne a tem fortuito casui hoc adicribatur, tres pueros peperit, semper epilepti- ea, donec pareret ; quioque autem. Puellas enixa fuit , toto graviditatis tempore ab hoc morbo libera I ι .
88쪽
, xo ν. EPILEPSI A. - 4 a s S. to . Ffectus hujus morbi reduci possunt: i. ad mala cor-Ca rupti tot violentis & repetitis convulsionibus cerebri, unde vacillatio memoriae, hebetudo, stultitia, Paralysis, apo
plexia, mors. 1. Ad mala nervorum & musculorum, unde horum , & artuum, contrastiones, distortiones, desermitates. 3. A violento spasmo inflammatio, gangraena, nigredo partium sanguinolentarum, maxime quae supra musculos sitae sunt. 4. Ad secretiones
quasdam in impetu paroxysmi vi factas; cibi, potus, lymphae, bilis, spumae, muci, salivae, sursum rejectio; Qecum alvi viridium, semi
nis, urinae per inferiora egestio; sanguis utraque via secretus ;-huc spectant.
l. Licet eausae proe tarcticae hujus morbi in diversis corporis locis obis servatae fuerint, tamen . dum paroxysmus adest , cerebrum assicitur , uti ad ior . probatum fuit . Non mirum ergo tot violentis agitationibus teneram pulpam cerebri laedi , & destrui quandoque . Praeterea ad s. 1 3. , ubi e numerantur varia symptomata, quae tempore paroxysmi adsunt, dictum suit, venas jugulares turgere, impedito tibero reditu sanguinis ab encephalo, faciem livescere , turgidos oculos protuberare languine suffusos; quae omnia docent, magnam vim in serri vasis capitis a languine dii tendente ; adeoque compressione mollis pulpae encephali, extraἀvasatione liquidorum ruptis valis, expressione liquidi copiosioris & cras
soris ex ultimis vasculis exhalantibus in ventriculos cerebri, mutatione diametri vaserum nimis distentorum, possunt variae laesiones functionum eniscephali post finitam paroxyimum manere , quas recensuit Aretaeus cν γ ῆnem per Ingenii θ sensuum tarditatem, auTitus gravitatem. tiumtus homabos auri iam . linguae titubationem , ratiocinii perturbationem, denique fatuitatem.
Unde & videmus epilepticos omnes a suis paro xysmis resurgere hebetes, tardos, obliviosos , debiles: dum haec mala a sola agitatione en cephali , .& majori distensione vasorum sanguineorum , ortum duxerunt, lentim sori lent minui, & redit saepe omnium functionum cerebri integritas post aliis quot horas t quandoque horum malorum vestigia per aliquot dies supersunt, tu neque sensim iterum contractis vasis redit aequabilis humorum circuitus εper encephalon. Ubi vero extra vasaxi humores fuerint, lethalis apoplexi a sequitur, vel, impervia reddita quadam parte medullae cerebri, insuperais. bile malum tota vita manet. Numero Ios tales tristes casus vidi, ubi insanis 'tes validis paroxysmis epilepticis correpti, postea manserunt tota vita heis'mi plectieii Alii immedicabili surditate laboraverunt: multi manserunt tota vita fatui; & in no tomiis plures tales miseros vidi, qui a prima aetates ulti vixerant; & omnes illi, quorum historiam morbi a parentibus vel consanguineis expiscari potui, epileptici suerant antea.
IJ De causis ec signiν moibo . diuturnor. Lib. I. cap. Iv. pag. 29. 2. Ex
89쪽
x. Ex illis , quae in praecedentibus paragraphis dicta suerunt, constat, tempore paro xylmi epileptici summos motus musculates fieri, S. quidem longe validiores , quam in itidem hominibus sanitatis tempore per volu natatis imperium incitari potuissent. Sic tenera puella tantum robur habet, dum epileptica eoncidit , uti a pluribus viris robustissimis vix coerceri possit, ne partes eorporis allidat miserrime . Oculorum bulbos incredibilieeleritate sub palpebris elausis rotari, obtervatur, unde in mulculis, uolum moventibus, magna distractio fit, & incurabiles saepe tota vita lorum distorsiones manent. Uerum mulculi plerique ossibus assiguntur, &ossa articulata movent; hinc in iunioribus, quibus epiphyses facile ab ossi-hus solvuntur, deformitates contingunt saepe nunquam emendandae. Quandoque membra ita ei reum torqueritur, ut distrahantur', imo & rum eantur, ligamenta; unde luxationes, inflammationes dolentissimae circa articulos,.& anchyloses sequuntur. Quin imo in puero decem annorum ossa humeri,
tibiae & fibulae, in paroxysmo epilepti eo diffracta fuisse , legitur κὶ ;& licet reposita fuissent idoneisque ligaturis firmata a perito Chirurgo .
novo paro xylmo ingruente, iterum loco suo mota sunt, ae tristissimos octaculo ante mortem os humeri fractum ipsam cutim per ravit M jam fimul consideretur, nervos in artubus inter mustulos decurrere , satine Patet, a tantis distorsionibus artuum & illos laedi posse ; unde quandoquo paralyses , atrophiae partium , debilitates incurabiles , postea lequuntur . Dum opisthotono corripiebatue aeger, tempore paro xysmi epileptici , ita ut horrendo I pectaculo occiput nates sere tangeret, & vertebrae dorsi et ropitarent, quod summa commiseratione me vidisse recordor έ quantum periculum tune aderat, ne medulla spinaliis, & nervi ex vertebrarum commis. suris exeuntes laederentur' Unde patet, numerosa & varia mala sequi possis epilepsiam , ideo ibium , quod tantae fiant artuum distorsiones, δέ validiso simae mustulorum actiones, paroxysmi tempore. 3. Demonstratur in Physiologicis sit, illo tempore, dum musculus agit, fibras musculares turgentes arctare magna vi interposita sibi intervalla, ademque venas sanguineas, per musculi agentis substantiam dispersas, compei. mi de evacuari; arterias similiter compressas rubrum sanguinem non admiserere ; unde musculi agentis caro pallet I m l. verum tempore paro xyimi epileptici violentus spasmus superat multum solitam musculorum actionem sanitatis tempore . uti statim dictum fuit ; adeoque longe sortius comprimuntur vasa sanguinea. Sanguis ergo, per arterias vi cordis ad musculos pulsus, haerebit. vasa obstruet, sicque inflammationem producere poterit vide g. 37s. . Sed illae arteriae, quae per cutim St tunicam eellulosam distribuuntur, magna vi sanguinis umebuntur, dum spasmo distenti mulculi nihil admittunt; hine minora vasa dilatabuntur, crassiores humorum par tes admittent, quae per illorum extremos fines transire nequeunt v unde isteum inflammationis causa nascitur vide 378. . Imo videmus . post
90쪽
validos paroxysmos epilepticos vasa eutanea minora quandaque rumpi, &puncta ruberrima per totam superficiem corporis dispersa manere, quae se sim postea evanescunt. Ubi vero rupta vasa, vel dilatata eorundem extreisma , languinem rubrum eructaverint in tunicam cellulosam, tune latiores maculae, & ecthymoses , apparent . Medici in praxi versati frequenter
haee symptomata observaverunt.
Verum si museuli diu sic maneant rigidi, violento spasmo distenti, arte. Hae & venae musculi substantiam constituentes nihil admittunt de humore vitali, adeoque nascitur dispositio ad gangraenam; haec enim, uti ad 439. dictum fuit, est ea partis mollis afligio, quae abolito influxu vitalis humoris in arterias, ei luxu per venas, ad mortem tendit.
Venos sanguinis motus acceleratur quidem musculis vieinis turgentibus, dum agunt, & propinquas sibi venas comprimentibus; sed monitum fui. ad respirationem impediri frequentissime tempore paroxyn mi epileptici, hine cor dextrum libere sanguinem suum per . pulmonem trant mittere non posse ; adeoque venae non poterunt evacuari , sed tu gidae manebunt, & saepe fient varieosae. Ob hane rem videtur expolisti commentariis notasse Trauiantis n , quod venae sub lingua positae viridescant in epilepticis, dum nempe valida & repetita distenti ne varicosae redditae inlotito colore haec loca inficiunt. Pariter & ΗΦ. pocrates οὶ pro signo epilepsiae praegressae memorat vicitas crassas Area
Inde etiam intelligitur ratio, quare cadavera Epilepti eorum, in ipso pa-roxyimi vigore suffocatorum, tam horrendam saepe speciem reserant ; in. primis si tetano univeriali, quod quandoque fit, correpti fuerint ante moristem. Sangui enim, per arterias pulsus, musculorum substantiam transire nequit, dum violento spasmo turgent; hinc vasa tutanea urget, atque in tunicam cellularem effunditur; & quidem tanto magis, eunt venae distentae in cor dextrum se evaeuare nequeant ; hinc tota cutis turget imme
.hili languine, in vasis ejus distentissimis aecumulato; panniculus adipolas repletur languine extra vasato; tota superficies corporis nigra apparet, imprimis facies, palpebrae, & labia; tument horrendum in modum; lingua turgidissima laedo spectaeulo ex ore prominet; si dorso ineum bat cadaver. loca a pondere corporis preri albicant, dum reliqua omnia nigrescunt. Si manus tetanodes thoraci vel abdomini appreta suerit ante mortem , vestiis gium manus impressum apparet; quod vidit in puero, hoc morbo desu Mo, Celeberninius Boerbaavius, & vix persuadere potuit moestis parentibus, quod a naturalibus causis tam horrenda mala produci potuerint ; adeo te ruerat illos albicans impressae manus vestigium in cadavere, caeterum ni
ferrimo instar Aethiopis . . Rarius contingu, in ipso vigore paroxysmi sus. atos perire epilepticos; longe saepius in fine piroxysmi fiunt apople.