장음표시 사용
91쪽
num. I74. ubi probavi ejus verba intelligenda ele de Baptismo non tantum valido, ted fluctuoso. Cui probationi cum nihil respondeat Auctor Xenii, sed nude asscrat, Augustinum intelligendum de Baptismo valido quidem, sed non fructuolo, non est qudd huic rei immorer.i 8 3. Quinto denique cum supponerent Adversarii, Attritionem c de qua agit Triduiu: less. I . cap. 4. ὶ proxime disponcre ad gratiam, ut
ostenderem Attritionem ex inctu proximE ad eamdem disponere, probavi vocem intritis tum ante, tum post Tridentinum usurpatam communiter suisse pro dolore concepto ex motivo metus aut Spei, penes quod differebat a Contritione, cuius motivum est amor, adeoque αSynodum de Attritione in hac acceptione tuisse locutam.
At, inquit Auctor Xenii, vox Attritio habebat significationem non unam, ergo immeri id quis praetendit, illam unicam vocis Asirilis significationem persuadere.
i 84. Rei p. verum esse, qubd apud aliquos Auctores etiam alii actus
venirent nomine Attritionis, hinc tamen male concluseris, quod ea vox non usurparetur communiter pro dolore concepto ex spe aut mctu. Sic
Tapyrus tempore Tridentini scribens , licet diversas a uignet Attriti nis species, asserit tamen dolorem ex metu vocari 'roprae Attritionem: Ita loquitur ad art. q. pag. IIo. Secundum genus tm Uecta Lysicentiae ea, quod oritur ex rimore poenarum sipiritualium , vel aerernarum , c a lumine FINregno tuntur, O bant Sth, tibi PROPR.lE Airrisionem ricast. Cum igitur, circa tempora Tridentini, haec suerit communis de propria acceptio
vocis intritio , quis neget Synodum, quando dixit Attritionem disponere ad gratiam, egisse de Attritione in hoc leni up & ne ulli dubium id esse possit, addidit Synodus Attritionis, de qua agit, motivum, nempe quod concipiatur ex metu gehennae. Quare dum Adversarii volunt, illo loco Tridentini agi de actu, qui sit ex motivo amoris, signi ficationem illi vinei, a communi, & iplius Tridentini sensu abhorrentem. substituunt, prout fecit hie Auctor in Quaest. Quodlib. Jam tamen in Xenio, aliam viam ingressus, fatetur dicto loco Synodum p r Attritionem intelligere
dolorem, qui iit ex motivo metus. I 8s. Antequam Xenium strum concludat.P. Farvacques rutius transit ad illam quaestionein, de exclusione peccati per metum schennae, quaeritque pag. ultima, cur timor poenae temporalis, v. g suspei dii, non
inserat observationem omnium mandatorum Dei, ct cur etiam actum internum complacentiae circa surtum non excludar.
Quaesito huic responsum est, ct mani sista assignata disparitas Trin. de Attrit. cap. 3. Quia nempe cum actus interni non puniantur seria, illorum
92쪽
illorum omissio non est mcdium necessarium ad evadendam poenam, quae essicaciter timetur, adeoque timor illius poenae solum impcdit fur. ti m externum, di eos actus internos, quibus positis cognoscitur secuti rum furtum externum, vel saltem esse morale periculum ne sequatur. Nullo minus timor patibuli impcdiet fornicationem, aliaque peccata mortalia. 186. Instat r. falsum est, quia omissio cuiuscumqtie eonsensiis intemni non sit medium neeessarium, ad evitandum patibulum. Probat ass. quia si quis abstineret ab omni peccaminoso consensu circa furtum, numquam exterius surarctur. & per consequens neque Propicr furtum si enderetur. Resp. negando assi ad probationem dico, liret is, qui abstineret ab
omni consensu interno circa fimum tam ess aci, qi. am in Ecaci, num- q, am cssct firatuitis: hinc tamen non sἰquitur. omissioncm cujuscumque eonsens in intcrni circa fimum , esse medium necessarium ad evitandam surcam. ε 3 . instat et ad vitandum furtum externum utile medium est , abstrunere si omni omni iocontunsu circa furtum. Resp. transeat as: hinc tamen non sequitur esse medium neeessarium. volitio autem ciueax non inscrt electionem Dis mcdii necessarii, iam autem omissio consenltis iocssicaci, non cognoscitur csse ullo modo ne-ccssaria ad evitandam Dicam, adcoque timor hujus poenae non excludit illam incfficacem volitionem. Sic licci ad evitandam gravem Dei offensam, aiit gehennam utile iit, nullum quantumcumque exiguum veniale admittere v. g. nullum minutissimum turtum , detractici em di sede reliquis: Nemo tamen dixcrit, evitationem cuius umque etiam levissimi venialis, csse medium necessarium ad evitandam gravem Dei offensam,aur poenas gchenna: Demo dixerit, quod timor gehennae, aut amor Dei
propter si & super omnia qualem in Attritione requirit Auctor Xenii ecbeat positi UE excludere quod vis veniale etiam levississimum. Ex quo manifestum fit, perperam concludere hunc Auctorem , quod non fuerit rectὶ assignatum discrimen inter pinnam temporalem v. s. suspcudi
93쪽
Ad Epistolam d/dicatoriam xenii.
Postquam Xenium suum evulgatis P. Farvacques. Epistolam e
dicatoriam ad RR. DD. Piastores postliminio adiecit. In qua prςcipue stabilire conatur argumenta P Lupi petita ex Scripturis, ct responsonem I me datam infirmare. Quae hic cadem opera villan in
sollicitus non tuisse , ad quid probandum ea Scripturae testimonia addu . xei it P. Lupuri ncque enim ofendit cx illis aut illorum aliquo rite sequilianc propolitioncm ; crgo praeparatio ad B aptismum nece staria, est Dei propter si super omnia dilectio: quae erat propositio quam ex illis Scit' turae locis intulerat P. Lupus. Crcd lucrim illum vidisse . se hanc concluson.cm ex dicit Scripturae tosti motam infir re non posse . ac propior a contentum iu .sse responsiones a me datas tantum vellicare.
simvi, quoniam transsui limus de Vone ad visam, quoniam Eligimus praetrea 3 stamn diligit manet in morae. Re spondi hic agi de Charitate fraterna, prout intelligulit passim D ries, ct inter illos FrQrrondus, imo & E stius, nullam hic faciens nix vionem de amore benevolentiae erga Dc vir; quidquid alibi, ubi vidit ita imtento suo congru re, aliter explicet. Addidi non agi hoc loco de dili etione, quae sit caui, aut dispolitio praevia ad iusti henionem , sed de illa quae subsequitur . ex qua tamquam tigno colligatur . ivcrisne antea facta sit justificatio. Ita eum Augustino Estius, Fromondus alii luc. Qiva rations hine quis intulerit; ergo justificationcm tamquam di potato Praece Artdebet amor Dei propter se & super Dinniaὸ - . -
illic t qui de Chai itate fraterna: H, inquit, Gis iraim frater W inrt g νι odo expi cat Augustam, Mnii pag. i 6. MUI G tiionem Dei ειν. Addere dc bcbat uper omnia , ut fulciret cons. qitcntiam P. Lυ Resp. licet gratis darcm huic auctori, quod ibi agatur de Charitatefiaterna, quae dilectionem Dei propter sc & supcr omnia compiceiitur: nihil ipsum juvabit. Nam illo gratis dato, vciborum Apostoli, juaeta explicationem Augustini, Est ii & Frotrondi, hic erit sensus: Signum, ex quo colligamus quempiam antea justificatum. cst, si postea proxi- mutud: Dcum lupo omnia diligat, sive si scrvet praecepta tam primα
94쪽
qu2m secundae tabulae. Hi ne si potest, inferat luit mE Auctor Xeniis
ergo amor Dei propter se de saper omnia est dispolitio nece garid prae mittenda Bapti imo aut Poenitentiae. Caeteraim sine ullo fundamento dicitur, in verbis s. Joannis comprehendi dilectionem Dei propter se. isi . At, inquit Auctor Xenii pag. 16. S. Augustinus lib. de Fidedi operibus cap. in . ita loquitur: Ista duo praecepta ita ex aberum connexa ruuntur , hi nec dilectis Dei possit se in homine , O non Aleis p --um ; nec dii Cri maximi , si non Actigit Deum. Et rursus cap. i 3. raraque enim mmus connexa Iuni, si ui arue diis: quia neque tholis Dei potest esse in homine , qui nasae tot proximum , nec due Eo proximi in eo , qui non diluis Deum. IIco asirnanda alarum Am Hero, scis Hud, diis illia puplina doctrina in enitur Scriptura commom re, ut etiam hoc modo imae a in alterum ne is ro esse nonposse. 91 Resp. mentem Augustini hic aliam non cise , quam quod nec Fides sine operibus, nec opera sine Fide prosint ad vitam aeternam. Haec
explicatio sine dubio iis, qui hoc Augustini ora culum non legerint vidcbitur paradoxa & gratis excogitata; sed ubi scopum D. Augustini
de conrextum examinaverint.clare perspicient, hanc esse Augustini mei tem. Impugnat in hoc libro D. Augustinus errorem aliquorum, qui cum sentirent solam Fidcm etiam in maxime scelcratis ad salutem sussicere. volcbam ad Baptismum admitti debere adulteros, inlustos, alitiquet mantiastis flagitiis addictos, quorum scelerum emetidationem non taniam non proponcrciat aut promitterent, sed E contra aperte profitcrci
tur, se in illis sceleribus velle perseverari: patent haec ex cap. i. illius lis bri de Fide de operibus, cap. 6.& alibi stare. Addubant insuper bapti-xandum solummodo instrvindum in Fide, non autem de irutanda in melius vita, de deserendis piistinis pcccatis, sed hanc instructionem ashibendam post iu ceptum iam Biptismu. ii: idque ne, si ante Baptismum
. mentio fictat de emendanda vita, absterreiciatur a Bapti lino luteipicndo ; de hic ratione ccrid pcrirent; si autem non facta vitae mutatione B iplinare:)tur, de aditioitae p. st Baptismum monitioni non acqui scen-
. tes pcis exerarent in sic bus, vi nihilominus pidei de Bapti uni tu ce ii salvi fici ut quali m. Quc in ibum erroreri . tuo niter, riturpi ob ire ex Scripturis, qu bas mentio fit solius Fidei de Baptismi, ut Act. 8. ubi Eunuchus in ride instructus de credulas, illico B ip is tus est, ct alia linitia Reth, det Augustinu, licui tota instructio, quae ante
Biroimu ii piae: iiissi fu rat, a lacro ter plore non sit ex prcssa,non dubitandu i ta m. n. qu ri ctiam de , ct e homine exu Ddo , cinendanda
' l. , ii a starint inuritat. Qui is etiam suo cri oti suffragari putabant
95쪽
ibili es pro vi m tuum sicuti ipsem. ut resert cap. io. Tum cap. i 3 probat Augustinus etiam de emendanda vita monendos ante Baptisma, cx facto Jc annis Baptio ae, Lucae i. ta id , inquit, tribus dicentibus,quid ait in mn ut interim cred te, F rix nuri,pos aufetis quid atrae L bcalis . Sed ante dixit, ante 'amonuit, ni υentato nomino iv co eorum tam ram ρ acus. I- . dare: viam: neminem centussiritis , nussi calamiam sere itis, vobis se pendam . Adscrt etiam exemplum Christi Lucae i 8. Quia, inquit. - 'Domiae D, ut alio emittam, cum ab eo lυes ille quae erit, 'mi boni faceret, Arvitam aeternam come ut m r, ruabat quid ν sponderit: si vis venire, in 'est, ad vitam, strva mandata. At ille, quae ς tum Dominus comm α r. Tu praerepta lea Nono ιιδευ nou ma chaberis tate a. verum.quia hic Chrilius nullam terit mentionem Fidei, sic p'o quitur Augustinus nilant getur non ri4ictum esse ut cruret bapti Pretor, νεο solo adjutorio putant isti ven re hsi nem ad vitam: fessim rum prael pta h/mini data, quae utitur De Fide icisti tisi obseerzarique nen Issunt: mc 1ήm n, quia hic is in iuuanda P ita E Domin ρυιι tur Iacuisse , prapriamus nos, AE: u: tonim ι umris, mortim tantummodo aerepta duenda ho nibus at vir m privenire cupienti bus. Ascrit hic P, Ahi
sustinus licet Christus Lucae i3. non legatur quidquirin dixisse d Fide, scd tantum de observatione legis, non pro ptarea solam legem tradendam iis, qui volunt salviri, sed .ctiam iptam Fidem, sine q0a scrvari no possu ut mandata ; si e Ca hi ne nos docendos de Fidem δε prycepta; cuius rei rationem Adfert in verbis quae nobis ex hoc loco objicit Auctor Xenii: sic ethim immediate pulsit Au usimus . Gra e turm Mu: count 'unt, situm ante di is quia ne i e Ii eolio Deipo: 1 se et homi , qvi nnis aluproximam, n c d se ὶ ο proximi is est, 'it nou es git . Da . Ideo ab sando a urum sine altero pro p 'a L Nin inveaitu' ' p ura immemorare, ni etiari lac .m do intelligatur, alterum sine alter Henon γ'. ad ac igitur cum adiura ad piobandum, quod non sola praecepta tradenda iiii ix catechietando , scd etiam Fidcs; & ante dixerit a quando ponit blam Fidem, aliquando solam doctrinam praeceptorum , ct neutrum sine altero ad l lutem iussi-ccre: quis non vide t R. Jugustinum hic fer dilcctionem Dei intel ligere Fidem qu 3 adversarii sic intelligebant per dilcctionem ver
proximi, Ebicrvationem legis. non occidus, non moechab is &c. Quo adhuc evidentius patet ex verbis .sequentibus, ubi rationem reddons, cur
dilutilo proximi non possit esse in homine line dilectione Dei de con tra, sic nullo interposito subiungit: cuia triui credit Deo, Abet fac re quiar quis Deus, qui propterea sarit, quia prac pis Deus, ne esse est ut credar mori Quae ratio ineptiiiiiiij adterretur, ad probandum, quod actus amori. novolantia urga Deum non possit ese sinu actu dilectionis proximi,
96쪽
ae eontra; ae proinde fallitur Auctor Xenii, dum verba toni a nos in tali sensu profert , ubi antecedentia & sequentia manifcste ostendum aliam esse Augustini mentem. rp3. Atque hinc ulterius patet, non subsistere, quod dicit Auctor Xenii cadem pag. i 6. illo contra quos hoc libro di utat' Augustinus,ladmisisse, dilectionem Dei μxmitti debere Bapti lino. Si enim id ad mittebant, requirctant sine dubio illam dilectioncm, de qua corti in sententiam cxponent loquitur Aogustinus cap. io. dicti libri de Fide Acoperibus, nempe contcntam his vcrbis Deuter. Diliges Do mim Deam thra ex ruo e rus me. inibus verbis contii itir dilectio Dei super om-Hεα quae de voluntatem peccandi excludit, & susscientis continet dia
lcctionem proximi; ut d et Auctor Xenii dicta pag. i 6. atro igitur ab ipse , quidnam ulieritis requirere ab ipsis potuit Augiistinus ad licitum & fructu um Baptis imp Aut quomodo dicere illi poterant ad Baptismum & salutem sussi re solam fidem , etiam eum aperta professone , pcrseverandi in eriminibus , si ad Baptismum requirebant drie ctionem Dei, quae in vera eoi verso ad Deum ex eludens omise tu omnino voluntatem rccandi Quomodo denique S. Augustinus toto illo libro contra ipsos probat, ad Baptismum'non admittendos, nisi qui statuunt vitam in inclitis mutare 3 Certum igitur est illos non aliter i
rudivi sic illud primum praeceptum, tisi prout in illo contii latur, vel x eo probatur obligatio fidei . in quo etiam sensu accepit S. Augustiis
3, ut vidimus num . praeced. lita illi . V: .. 19 . Quaero interim ab Auctore Xenii, utrum existimet praecepra proximi dilectionem spectantia non servari, nisi fiant ex motivo dile
ctionis Dei propter se , & super omnia' talam enim dilectioncm probare debet . qui cauta P. Lupi cupit patrocinari Quaero an ii qui,
proximo in extrema necessitate constituto liberaliter omnia suppedite id tamen non faciat ex motivo Des propter se & super omnia dilecti, scd ex alio motivo v. 'g. praemii ca stis, obedientiae erga Deum, imo de amoris Dei, sed non super omnia; quaero, inquam, an 'censeat talembon satisfacere illi praecepto dilactionis proximi, seu praecepto cicem sy in Cettε Augustinus in iro.' explicans illud Scripturier Neficiat sinistra tua,' quid faciat Eutera ina : ubi de eleemosyna agitur : sic loquὼtur Mirisaci opus bonum πρpter vitam aeternam μ.... nou selm nisi pre crastam aeterium: ideoDe crycitrio sities. Et se . is. de verbis Apost: agens de beatitudines Elce, inquit, pr pris reuem visionem se bo uti. Eue prstervam T senem noli sacere m. m. Eodem modo loquuntur Cyprianus, Gregorius aliaque citati Tractet de Attritione cap. c. num. x 18. Sc II9. i L a cenissu
97쪽
ips. Certissimum igitur est, quod praeceptis secundae tabulae, quae gilectionem proximi spectant, plenὸ satisfaciat, qui abstinet a furio, per- eustione , odio. aliisque quae proximo vetamur inkrre; & insuper rim. ximo indigenti succurrit, parentes honorat, aliaque exhibct ossicia, quae proximo impendure iubemur, licet volitio, qua illa vult omittete, hetet prς stare, non alium sibi habeat prifixum finem seu motivum , quam . Spem beatitudinis Deo consequendae, aut aliud motivum bonum quod imque: neque amplius requirere Estium, patcbit ejus dictaeonsidoranti. I96. Cum autem in his,quae tum hic tum in Respons ad Epist: F mile diximus, non solum contineatur quid negativum, sed multa etiam politivae, extra chorum saltat P. Famacques, dum exclamat hinc sequi.
omnia tar dem mandata in negationes evanescere. An existimat negatis
vum quid esse, necessaria proximo indigenti suppeditare, quando id fit ex motivo gloriae cetic stis, positivum verb, si ex dilectione Dei propter
se de super omnia' Frustra exclamat, sic etiam primum prγcptum Dec logi in negationem abire : quamquam etiam prςceptum primae tabula non sola positiva, sed & multa complectatur negativa. 397. Alterum Scripturae locum adduxerat P. Lupus ex Apostolo 1. Corinth. 33. Si linguis hominum iri Angelorum, CIaritarem aurem Mati Mero, scius sum velut aes sonam, aut cymbalum tinniens ...... nihil sum de
Hoc Apostoli test imonium in Responti ad Epist: Famii: num. 3 8.expotui de Charitate habituali cum D. Thoma,Salmerone, Eromondo, aliisque. Neque huic expositioni quidquam opponit P. Farvacques, qua tamen subsistente corruit machina P. Lupi. Deinde num. 39. & b. dixi, Apostolum intelligendum de Charito fraterna, quo modo explicant plures Patres de lutcrpretes,Chrysost mus, Grigorius, Primasius, Anselmus, Scdulius, Smaragdus, D. Thomas, Menochius, Tirinus, Stevartius, aliiquet.
reclamat Auctor Xenii, nullo interim pro sua explicatione adducto S. Patre aut Intei prete. Tantlim adfert varia ex eodem capite Apostoli verba, quibus hunc explicationem conatur infirmare : quorum explicationem de solutionem videre poterit apud citatos Auctores, neque enim mei instituti hic est, integrorum Scripturae capitum agere iri crpretem. satis mihi est , quod verba mihi a P. Lupo objecta, iuxta Patrum de Interpretum mentem intellecta, non faveant instituto P. Lupi, nuc consequenti , quod ex illis intendit inserre. 3 99, Porro ut argumentum P. Lupi sumaret Auctor Xenii , ostem
98쪽
gere debuerat, qubd justus nam de hoe etiam illie loquἰtur Apostolus. ut dixi loco citato omni eo temporis momento, quo Deum non diligit actualiter propter se &βε per Omma, sit aes sonans & cymbalum tinniens. nihil sit in esse gratiae ct divini consortii &c. sve quod quovis tempore teneamur actualiter Deum propter se super omnia amare. Hoc enim 'necessarium est ad inferendum legitimὸ ι ergo etiam debemus Deum super omnia amare, dum suscipimus Poenitentiae Sacramentiam 3 quod est consequens P. Lupi: quod quamdiu non praestat , frustra conatur laboranti argum to luccurrere..Licet enim admitteretur sensum Ap stoli hoc loco esse, quod aliquando amandus sit Deus etiam super omnia, eumque, qui id i gligit, esse ars sonans , nihil esse &e. Hinc tamen non sequitur 3 ergo amore amicitiae amandus est, dum suscipitur sacramentum Poenitcntia. 2 . Tertium testimonium deprompserat P. Lupus ex r. Petri 3. cuia O vos nisu si lis famasiavos satis Sapi ma , non carnu potis sylum. ,2 conscientia bona interrogatio in Draum. Verum eum hoc loco nequidem amoris fiat mentIo, mirum est ex
illis verbis E quopiam inserri potuiste; ergo in baptietando tamquam dispositio requiritur amor benevolentiae erga Dcum, di quidem super
Urget nihilominus Auctor Xenii : ID, inquit, locus 'Pax ess , si inru- .
eatur de immo sime, uva ante Baptisimum interrogamur Catia umeni , an
Dum allam. Mi patre ex Quaesi: Godu: dig. iaoi. Resp. r. In verbis, quae ipse Auctor refert loeo Ouodlibe a se
citato, tantum dici baptizando, si vis habere vitam Hernam sieris mandata, quae mandata illic summatim recensentur sub nomine dilectionis Dei de proximi, in quibus verbis non continetur ulla interrogatio, an Dcuin diligat. Quando autem Rituale Romanum monet catechu nenum, quod ad vitam aeternam necessaria sit observatio mandatoium , non loquitur de his potius , quam de illis mandatis, cum ad illum finem necessaria stoblarvatio omnium mandatorum ι ergo monet ad obicrvationem omnium tam in Decalogo quam in praccptis Ecclcsiae contenrorum. Quinro jam ab Auctore Xenii, sitne haec legitima consequciaria: Rituale in Det, ut, si velint sal re vitam aeternam, obstruent mandatum de lanctificando fabbatho, de Communione , de Cont ilione &e. ergo Baptismo tamquam .dispositio praemitti debet sanctificatio sabbathi, Coi ucssio, communio &c. Si inanis est haec consequontia, quomodo iubsistit illa: monetur ut scrvet primam praeceptum de diligendo D o propter se, ergo dilectio praemitti dubet Baptis imo tamquam dii Politio ξ
99쪽
aox. I csp. 2. cur conditionatu dicitoressi iων de interrogari res eur; inbia probat de ea debere intelligi alias si recurrendum est ad unum si, o Poterat longe xcriuo dicere, probationem ex hoe loco petitam, se ei a cacum,scd sub conditione si locus illa in ligatur,prout intelligit P. L pus; qui in illo rcimiit Iunium, quuna alii non viderunt, quia verba nihil iuniic indicant. - LQcum Scripturae, quem quarto loco adduxerat P. Lupus, ostendi in inc poni. ad Epist. Fanni: nutri. 46. de laqq. nullo modo favere illius ii tento. De hoc, cupa alia, sic acturum dicat Auctor Xenii, nihil est, quod .
2 3 Omimo loco protulerat verba Apostoli ad Rom. ae i cst ex si e pM Cum H. Vult autum illorum verborum hunc esse sensum: cure id non o G sit te, Deipropterste se per omnia luctisae, precatum est. Rel pondi & rursus duo. hoe aliud non esse, quam obtrudcre sensum
verborum Sc iptuiae. . - iὶzextrict unanimi Inici pretum consensu alie-
mim. Huic rcsponsioni cum nihil opponat Auctor Xenii, videtur hie caulam.P. Lupi deserere, neque tali explicationi suum vella adjicere Ol- culum. Addideram iuxta Thclca sub Exim. D. Andrea Laurentdcfenias, tu quidem hic loqui Aposto iam de Fide Theologica: hoe, ut aliquid Aiadcatur agere, arripit Auctor Xenii, adfertque pontificale in ordinatione . Subdiaconi, ubi prasata Apostoli vel ba applicantur Fidii. Verum quid hoc ad rem, facit) cum in ostis iis Eiclasasticis ac Ritualibus constet n06 raro verba Scripturς accipi in sensu aliquo accommodat i ao . Venio ad Enchiridion Coloniense, quod perperam sub nomine Concilii coloniensis citaverat P. Lupus, ejus auctoritate ad varia pro
In Resp. ad Epist. Famil. cap. s. f. r. ostendi, Auctorem Enchiridit. licet suissct lanae docuitiae, perperam nihilominus contra nostram scimtentiam adierri. Addidi illum Auctorem passim conii tire dogmatibus Lutheranorum, praelartim in qu*stione de justificatione, ac proinde nullam esse eius in materia, de qua agimux, auctoritatem. Quia autem Auctor Xenii vidctur minus probare, quest Enchiridii auct0ritatem in minuerim, operae pretium erit ostendere, quam meritb id ficerim ros. Dictum Enchiridion praecedenti s culo relatum suit in Cates sum libroruin prohibitorum, scd cum addito , dote ex urgetur. Postea rursus damnaturis cst, ct prohibitum hoc Enchiridiori in Decreto S.Coim gregat: 3. Julii anno 1623.in hoc Decreto cum non addatur, donet ex pu getur quod aliis quibusdam in eodem Decreto recensitis libris apponi. tur censendum cst, Enchiridion abiblutE damnari. Decretum hoc e hibet Franciscus Capi ferreus. Ord. Praedic. S. Congregationis Secreta-
100쪽
.mis in Elancho libroiuni prohibitorum impressis Romae anno i 6 o. Hinc patet trustra Aduersarios illius Enchiridii auctqritate se tueri, aut nos oppugnarc: si senter enim admittemus nos ab opere bis damnato,
luctoritatem imminuere, turmonem convcriere poterat in ciui dena se
cum Socictatis Theologum Stephanum Dceliam ps, qui illud Enchiridion propugnat de ii ldum objectionibus D,8 respondet lib. a. cap. a. Mum. It Ρ. Farvacques, quem miror in citanda Dech mps Omisilia operis titulum de disputati Q iacm. Ut facilius locum inspicere pollit ector, est ille in opere de Harcsii Jansentana lib. 2. dii P. I. cap. a. Possem similitcr rc Di eiu ; si lubcbat Auctori Xenii dc sensionem Τnchitidii suscipere, potcrat ici monem convertere in Libertum Fro-rnondum hujus Acad miae Doctorem , qui petita ex Enchiridio argi menta, pomputrida appellavit. Cum cnim Richardus pro sita sciuentia 'cres Enc uidit alligasscit, sic ad illa r. spondit Fromondus, Theriacae lib. a. cap. 7 s.ct. 7. in finc: Dise alio Dii, En is, non thrii ii ii, pinisn pum par P re. Verum ad rem non facit, quodnam depEnchitidio su iit iudicium aut Stephani Dcchamps alit Liburti Fronaondi. An fortὸ , si ille applobalicti nesciens c opus prohibitu i , um Enc ridum .esset uti-misne aber oribus I ii herio An idcire, Mimeret e te o pus damnatum pQuoriam igitur rc cui rere ad hunc aut illum Audorc mi, dum conuat. illud opus cise doctrinae non castae λ - zo . Citer Mim scivit Dechamps . Ad monitit Elichii ἴdion non . medici aut appiobam n Goncilio Collinierisi. lcivit .ste damnatum, junum cxpurrari. Cum putein. n sucra L purgatum in materia, pro qua, illud cita , Eontendit ea laltem q ab hoc pollvire auctoritate, . q.iam suus Ametor illi conciliat, q κ.n Arnaldus impcnu laudaverat. Anne hoc i ii Enchiridion Giblute propugnare λ Arrhoc Lin rc spondere Obicctionibus. quas in materia de iusii scatiori formavi col. tra Enchi dion 'cusus luteger de iusti scit ne Aactatus iussus' st expungi, ut videre est in Indi : ι xpurgatorioῖ , .ς . . . t i. i. l l i Ad rc liqua sine tangit in Epist dedicatoria alibi responsum est, de minoris momenti simi. Nam praecipua puncta cum P. Lbpo controvcrsi in sua illa Epistolane attingit qiiidem; potuissct de haec pauca ori mere, si nihil ha bat solidius, quo arbumenta Lupi Ostcnduret usse de