In l. secundam de origine iuris catalexis, Ventura Caeco avthore Bononiae in alma Academia humaniores literas profitente. Bononiae excudebat Ioannes Rubeus auspice Mercurio. 1563 Bononiae

발행: 1563년

분량: 246페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

uxorem Corneliamquam ibi deposuerat acciperet. Tum igitur Teophanes varias este Rerumpublic

rum mutationes ostendit, esseq; necesse docuit rem Romanam ab uno gubernari.non tamen nobis quid

fuerit necesse,sed quid sit factum videndum hoc loco proponitur. Hoc igitur imperium ab Augusto coeptum Augustulum habuit apud urbem Romam

extremu, occidentisq; firme omnes prouinciae Balabaris gentibus paruerunt, caruit imperio Rom ninrum occides multis anatibus, Erulisq; Roma paruit& Gothis, nonnunquam etiam Graecis donec Romani pontifices reginam quondam miserati terraru urbis curam talicissime sisseeperunt,auspiciisq; sam,stis Romani titulos imperii restituerunt occidentuquod hodie munus pollet,ac viget, utinamque dilifloreat ecclesiae pace,concordias restituta. Non.α inuidebimus leti,nec cocedimus Iustiniano laesi

cioribus auspiciis restituta Costantinopolim; quodi se gloriatur C.de vetav.enucl.l.76.sed &si quae te ges.Sit igitur haec summa,ciuiu ambitione bellis ciuillibus exercitata impertu & costituisse, & cofirmasse. . Quaeritur autem,quod etiam de Senatu supra quaesitum est,sit ne princeps magistratibus connumeramdus,qua de re totos libros Iurisperitoru labore perini striptos videmus. Qui non esse magistratum dicut chad sanentione mouentur. Princeps populi Romarita e G M a ni

112쪽

M CATA LEX EOI IN L. Inni munere fungitur, a quo omnem accepit authoriatatem lege regia de eius imperio lata, ut habetur.T de constiti princ. in ipso.l.primae vestibulo. Si princeps igitur totius vim obtinet populi, populus auamagistratus nunquam est nidicatus, nec princeps igitur lane magistratus censebitur. Praeterea diu obser uatum aiunt,ut haereditatis iure succederet principatus,cum igitur haereditate magistratus dari non si Ieant,non erit utiq; princeps magistratibus ascribetii dus.Huc accedir quod magistratus certarum rerum creantur, ut rebuS praeficiantur certis. Princeps omnia praestare, atq; eficere valet, non est igitur Prii ceps magistratus. Adde Taciti auctoritatem asseremtis Principe ad Sinatum aliquid reserente magistratus sententiam dicere solitos,qui principem a magia stratibus videtur secernere. Vnde sane constabit maegistratum non esse principem. Qui vero magistra tum esse conredunt,primum illud asserunt, omnem curam publicam magistratum euruerst, quod in S Ionis tabulistraditur explauatum. Addunt, & illud etiam principem ab alio authoritatem habere, vid licet a popula,quemadmodum caeteri magistratus Quid enim interest ad tempus ne creetur, an in perpetuum S an uni alicui rei praeficiatur, an omnibust . tur

rati, magistratum

Populus te Plum creare non pote

113쪽

tur Mit editarium esse non posse magisbatum,omni no negant , etenim Arist.polyticorum quarto volimine quaerit, praestet ne tempore magistratum fini-ri,an esse perpetuum. Quaerit etiam alibi sit ne iam danda successio, quae inanes certe quaestiones seret, nisi Ae perpetuum geri magistratum , de haereditariuliceret. Ad haec praesectum praetorio eum Iocu apud principem obtinere tradunt, quem apud Dictatore inagister equitu;si Dictator igitur magistratus erat

quod inter omnes constat, eur non erit & princeps,

qui in Dietitoris locum suffectus es 8 Quanquam

non omni Dictatura est principatui aequada, quaeti sex mensibusfiniebatur, ut suo loco dicetur,& aliquando Romaea Dictatore ad populum prouocata esto memoriae proditum est. Cum enim L. Papyrius Orser Dietator in QTabium Rutilianum magistrii equitum animaduertere vellet, quod contra Dret, toris imperium pugnauerat, viceratq; Samnytes aa populum est prouocatum, qui plus poterat, poli :Fatq; quam Dietatura. Verum non iure cauis seruatus est magister equissi, sed praecibus populi Roma. ni a Dictatore donatus. Certe i principe nunquam suit prouocatum,sed neque attinebat prouocare ab eo,qui libertate sustulerat.Legimus tamen Vitelliti, qui menses aliquot imperauit Romae, suitq; a Vespaeani militibus interfectus, in ab eo aliquado quida r

114쪽

distensilet senator in matura usurpans libertate ribunos plebis appellasse in auxiliu spraetae potestatis. Quod existimatum est ira potius sectum , quam ut aliquid Tribb.plebis, aut populi libertati d retur.

Itaq; ad praeces Senatus confugit; Imperator veror, ut se placatum ostenderetimirum non esse dixit, S natorem a Senatore de Rep.dissentire.Hoc propterea diximus, ut& doceremus vim maiorem, legit,ma principatum habuisse,incusse* metu libertatem

ereptam,& simul ostenderemus principem eo maiorem vim habuisse, quam Dictatorem,quord alteri re, spectus libertatis inerat, alter potestatem omnem in

aliorum seruitute ponebat. Soluunt otiam author,tate Taciti,asseuerantes magistratus,qui libera Rem soliti erat creari, ut effigies aliqua, vel umbra potius publicae dignitatis existeret sub principibus etia re, nunciari solitos,eos principe reserente sententia diacere consueuisse, neq; ςam rem efficere quominus Princeps sit magistratus, Ego certe in hanc transeo sententiam, ut existimem imperium omne legitii nunomine magistratus censendum. Nam qui principe inficiantur esse magistratum, sibi persuadent detrahi de Augusta maiestate nescio quid ,si fateantur Imperatorem esse magistratum Ego contra praeclarum i Gesaribus existimin staminum eos gerere magistra- , tum,& eum sane magistratum,qui Remp. coutinedi

115쪽

uniuersam: Sunt eni ut Arist inquit omnes in rege popul quippe qui curam omnium pariter gerit, quod maxime proprium est magistratuit. Dicet Q sitan aliquis magistratus legibus subiacet, Principes vero minime nemph,quia soluti stat legibus; est igitur caeteris liberior magistratus. hoc est autem maxime principi gloriosum, ut cum legibus non tene, Vtur, sua sponte tamen obtemperet,sitq; legum instar. magistratus, cuius in pectores leges seniuerta qui istant. Satis est autem de Principe nobis hactenus disputatum. Repetit enumerans, quae supra retulerat ii Pomponius, de quibus satis, dc forsitan nimis - ., multa nobis dixisse videmur, & quo- niam voluminis. huius satiS ma- i V gnitudo creuit,ad pr bi . i. mum accingo 's muri LIBRI PRIMI FINIS.

116쪽

IN LIBRUM SECUNDUM CATALE.

APIENTIAM, Pisi--m, maximQ prodidere bonorum mili sene uidentur caelum ut dirisset frictis luminibus intuiti. EurAn. Osecro magis es hominu naginae consentaneum, 'quam inquisitis ueri,atque imuingatio S Verum Mim quomodo quis assequatur ne sapietia, inm in opinionibus etiam, t- maxime gaudeamus, cum uere aliquid opinati censemur S Haec nimirum ejὶ illa sapientia, qua duce iungimur Deo, quae terrena exutos labe animos adb ora tolli quae mortales efflat immortales,germanaei patriae momores cogit sernari caduca. Hanc ueteres tripartim deseri resapientum.quid renim uirtutum orbe cumulum dixerunt, quam mitionem tuentur Stoici.Itaque nussis perturbationibus m Uni sapientem asserunt, neutri si iacere,ortunae, nullos portimeficere caseus, nunquam a recto ne digitum quidem furere,rubii es cere tandem cuius alia remo peniteat. hi plurimarum rerum cogniticine sapientiam

definiunt,quam Uddua lectione commonitatione, meditatione, mnisci generis exercitatione comparari tradunt. Tertii in eopsi tam exr,hmamsapientiam,ut naturam optimam sequamW dum siem, in iis παρος rebus, in ilisin bommi natura caeloru an mamibus

117쪽

propter appetitiones quasdam,quae cum natura nobis insint, δε- mandae potius, subigendaessunt,q insequendae. Et illam Soticam,quae primo loco posta Vt istentiam , nsio quiseam inter mortales reperiat Teus enim inter bo nes esset, cui nulla vim tus omnino deesset; Nesanes caeteras descriptiones accipias facilisapientem inuenias,cum ne bominem quidem,nedi sapien- rem hominem deprebendi se e putet Cimcus ille Diogenes. Sed iam ess accedendum ad e quorumpatra desapientia nobis eud putatum. Ego ludem perduellis non paucos habere septem itiam cerno, Us eos quidem ualidisiimos, ac paratisimos ambitionem ilicet immodicam , amorem sui , caeterorum contemptum. Addatur etiam splacet inuidra, et quae maxime probantur bonorum, dignitatum, bonae , apud omnes mylimationis cupidit res immense,quibus to tantissaduersariis,quis per Deum iri, atq; bominum res,lat ' Non fuerit igitur mirandum , me tam tutum homuncionem utoq; orbatum luminibussuccubuit sim num , deisse, ea improuidum,incautumi tenta se,unde vetet pudor referre pedem: non tamen dubitos iudices na ius aequos ferriquin venia iudicer dignus. Nam cum P. NONATOCKs I o Narniensium Praesuli,dononiaes Clarissimo Prol

gato tantum debere quantnm nec mente concipere,nec verbis u ham expucare, cum i referendae gratiae par non essem, quamuis babendo reserrem,continere me tamen non potui,quo minus ann

118쪽

men i ae in nos,m-ἡε nostrum innumerabilia contulerat mumale penitus collocasse. EJEctu si igitur animi facilitate quadam, ratiscandi bene merentibus forsitan stulto,non iniquo tamen studio,ut in alteram legem de origine riuris liberet excurrere. ua in res peccatum eqssmplicitate potius es,quam m Iitia peccatum. auare lector benignus,ad quem haec nostra pera venerin gratis accipiat animis, secum cogitans me pro basiqua fungor humanitate,uirum bonum es esse, es baberi uoluisse de mentius perlegat, uteis non omnibus Teos omnia dedi sse, humanis ignoscat erroribus. Sed iam de re dcendum uidetur, erquoniamsuperiore uolumine Iuris originem, incremem tum Romani reuissimus, ad ma Istratus expis , candos,qui legum,iuris , Interpretessium, sis mininiris praepetibus additan . i x tibus ausus , fecundat

seamus.

119쪽

Catalexeos in i . secundam

DE ORIGINE IURIS LIB. II f

O s T Originem Iuris, ω processum co-gmtum,cosequens es, ut de ma 'r tuum nominibus, ου origine cognoscamus. quia ut exposuimus) per eos qui iuridicundo proni esse ius rei ac Dpitur. Parum vi enim ius in ciuitate

4st , nisi sint qui iura reddere possint . Posi deinde de authorum Fuccessione dicemus,quod constare non possit ius,nisi sit aliquis iuri peritus , per quempsit quocile in

melius produci. ''

O s T cognitam Iuris originem,expliculumq; quo potissimum pacto creuerit, consequens esse tradit Iureconsultus de magistratibus, eorumq; tradiare nominibus. Quonia enim iuridicundo magistratus pn sunt, veluti causam afferre iuri videntur, per quam

120쪽

id, quod essicitur cognosci facilius possit. etenim qui ius dicit essicere quodam modo videtur, undet non ab re iudicabitur demonstrantium more ab eo ficientibus effecta cognoscere. Post veror de iurisii terpretibus,prudentibusq; dicendum tradit. neces.se est enim inquit ubi ius suerit, ibi etia esse qui ius corrigant si fuerit opus,inq; meliorem redigant si tum. Intelligedum est autem ea figura Pomponiumvsum,quam author ad Herennium eius operis volamine quarto transitionem appellat. Est autem tra sitio dictorum breuis quaedam commemoratio, &quasi admonitio dicendorum,ut est apud Vergil. in ipso vestibulo secundi voluminis Georg-- . H tenus arvorlim cultus et 'dera caeli l s: Nunc te fricti cana nec non siluestria rerum . , sebum,oprolem tarde crestenti solitiae. si Et apud Ausonium in ..., en indem factos, friuolaustra ,

SEARCH

MENU NAVIGATION