장음표시 사용
61쪽
xerat,ipsam Cyrtheam esse, seque amare illam, quam solam amare debebat,cum non esIet alia aut diuersa ab ea,
quae ipsi paulo post auspicatissimo erat coniungenda
matrimonio. Mira ratio est illius catenae, qua colligantur amantes. Haec enim cum aflaxa lit pulchritudiniquam expetunt, contrahit se&fit breuior per eumdem illum amorem, per quem extendi: ur donec ad centrum
suum redeat. Formae venustas instar solis alicuius est,qui radiis suis sursum attrahit vapores, id est affectus amantium puros & in culpatos, ipsi in quoque cor terrae ad se eleuat, non obstante immenso ac naturali illius pondere. Sic Archombrotus,cui linguam iniecto capistro Cu- p. do ligauerat, tau llum quidem verbum protulit; desertis autem omnibus,qui ipsi de more ac honoris ergo ad stabant, celeriter se conrulit ad charissimam suam Elisam, quam aictistituis alligatam complexabus, raptus extra se gaudii magnitudine , aliquandiu intra brachia tenuit, antequam verbulum fati posset. Tantum autem percipiebat Rex iuuenis ex insperato gaudio & suauis.1imis amplexibus dele elationis, ut curas atque cogitationes suas a tam delectabili obiecto alio diuertere ei minime vacaret: cumque altum teneret silentium satis tamen euidenter loquebatur, quae agitaret intra pe et ussuum. Et moriturum illum fuisse puto in mediis delectationibus, nisi metus mortis, qui ipsius pectus ante occupauerat, quam hoc tantum bonum apprehenderet, vetuisset vitae dis livionem. Tandem velut recepto spiritu paulisper interquiescens, dimis; eam e brachiorum nexu, Intuitu Sque ridentibus oculis, ructus in collum eius irruit, quali prius oblitus fuisset eam complecti. est regina graui iam dudum saucia cura, etsi se agnitam fuisse nondum senserat, tamen cum videret hominem non usitato in se ferri affectu, quid diceret non inueniebat, cum nesciret causam tantae mutationis
62쪽
tionis in illo, cuius iam ante tot experimentis didicerat verecundiam. Stabat igitur eum subinde adspectans, eratque inops conlilii , & ignara quid faceret. Tandem cum loquel, potentiam nachiis fuisset, Archombrotus; potest ne, inquit, aliquis ad felicitatis meae perfectionem accedere cumulus, post qua te so mea vita volentibus diis intra triremes meas teneo λ Tune igitur Cyr-thea es, ea ipsa, quam mihi Poliarchus frater talus inter-Ueniente iuramento cacrisque siponsionibus futuram addixit coniugem ' quam ego in Gallia quaesiturus cum classe profectus sum ex ipsa usque Mauritania, cum te quam quaerebam, domi meae haberem p o Elisa, vci potius Cy i thea mea, igno die, quUo te, ignotantiae meae, ut& ignorantiae matris meati quae votis meis obstit it, ne te assicerem iis honoribus,quos &genus,& virtus&dignitas tua merebantur. Euge te bellam illam virgine mi A Ggerianam, patre natam mercatore, cuius mater paupercula e C t vidua. Deum immortalem 'quam miri S artibus usa es in dissimulando quae esses, peregrina, incognita, captiua, rea incestus,supplicio capitis destinata inter quq Omnia tamen dira in rcunia ita te gessilli, ut ipsu m Principem, qui tui potestatem habebat, captiuum facere S, tibique mancipares. Ita ne me tanto tempore decepisti, o Cyrthea, spes unica vitae m eae, meum solatium, cum sineres me te velut alienam amare λ sustinuisti videre
languorc S meos, mentis meae aegritudinem, amoris non
perfunctorii apertissima indicia ; nec aperuisti mihi te ipsam, quae res tamen cum gloria & honore tuo coniuncta, mihi quoque magnum interni doloris praestitistet leuamen pScd quid opus est verbis p occilitasti tu hqc mi-Ia vafritie, caelasti me, neque negare potes, nisi excusare forte velis errorem tuum , quod tamen ipse m facere non poteris, nisi graui irem incurrere velis. Ita ne tibi
cor Adamante quouis erat durius, ut ne semel quidem
63쪽
xerat,ipsam Cyrtheam esse, seque amare illam, quam solam amare debebat,cum non estet alia aut diuersa ab ea,
quae ipsi paulo post auspicatissimo erat coniungenda
matrimonio. Mira ratio Est illius catenae, qua colligantur amantes. Haec enim cum affixa lit pulchritudiniquam expetunt,contrahit se & fit breuior per eumdem illum amorem, per quem extendii ur donec ad centrum sinam redent. Formae venustas inuar lolis alicuius est,qui
radiis suis sursum attrahit vapores, id est affectus amantium puros & incolpatos,ipsum quoque cor terrae ad se eleuar,non obstante immenso ac naturali ilitas pondere.Sic Archombrotus,cui linguam iniecto capistro Cu- p. doligauerat, nullum quidem verbum protulit; desertis autem omnibus,qui ipsi de more ac honoris ergo ad stabant, celeriter se conrulit ad charissimam suam Elisam, quam arctissimis alligatam complexibus, raptus extra se gaudii magnitudine, aliquandiu intra brachia tenuit antequam verbulum fari possiet. Tantum autem percipiebat Rex iuuenis ex insperato gaudio & sualiis. simis amplexibus dele elationis, ut curas arque cogitationes suas a tam delectabili obiecto alio diuertere ei minime vacaret: cumque altum teneret silentium satis tamen euidenter loquebatur, quae agitaret Intra pectus suum. Et moriturum illum fuisse puto in mediis delectationibus nisi metus mortis,qui ipsius pectus ante Occupauerat, quam hoc tantum bonum apprehenderet, vetuisset vitae dissoliuionem.Tandem velut recepto spiritu paulisper interquiescens, dimisis eam e brachiorum nexu, Intuitusque ridentibus oculis, rursiis in collum eius irruit, quali prius oblitus fuisset eam complecti. est reginagraui iam dudum aucta cura, etsi se agnitam fuisse nondum senserat, tamen cum Videret hominem non usitato in se ferri asse stu, quid diceret non inueniebat, cum nesciret causam tantae muta-- tionis
64쪽
tionis in illo, cuius iam ante tot experimentis didicerat verecundiam. Stabat igitur eum subinde adspcchans, e- Iatque inops consilii, & ignara quid faceret. Tandem cum loquelae potentiam naetiis fuisset, Archombrotus; potest ne, inquit, aliquis ad felicitatis meae perfectio-Dem accedere cumulus, post qua te 5 mea vita volentibus diis intra triremes meas teneo Z Time igitur Cyr-thea es,ca ipsa, quam mihi Poliarchus frater tuus in te Ueniente iuramento sacrisque sponsionibus futuram addixit coniugem ' quam ego in Gillia quaesiturus cumclaste profectus sum ex ipsa usque Mauritania, cum t quam quaerebam, domi meae haberem p o Elisa, vci potius Cyithea mea,ignos Ue, quaesi, te ignotantia: meae, utela ignorantiae matris meae, quae votis meis obliuit, ne te assiceremus honoribus, quos &genus,& virtus&dignitas tua merebantur. Euge te bellam illam virginem Ax-gerianam, patre natam mercatore, cuiuS mater paupercula est. t vidua. Deum immortalem 'quam miris artibus
usa es in dissimulando quae esses, peregrina, incognita, captiua, rea incestus,stipplicio capitis destinata interquet Omnia tamen dira in rcunia ita te gessiti, ut ipsum Principem, qui tui potestatem habcbat, captiuum faceres, tibique mancipares. Ita ne me tanto tempore decepisti, o Cyrthea, spes unica vitae meae, meum sblatium, cum sineres me te velut alienam amare λ sestinuisti videre
languores meos,mentis meae aegritudinem, amoriS non
persunctorii apertissima indicia ; nec aperuisti mihi te ipsam, quae res tamen cum gloria & honore tuo coniuncta, mihi quoque magnum interni doloris praestitisset leuamenρScd quid opus est verbis ρ occultasti tu hqc mira vafritie, caesasti me, neque negare potes, nisi excusare forte velis errorem tuum , quod tamen ipsum facere non poteris, nisi grauiorem incurrere velis. Ita ne tibi
cor Adamante quouis erat durius, uri semel quidem
65쪽
ingemiscere, meis doloribus, quos mihi asserebat tua praesentia ρ Vidisti me amore tui tantum non contabe-icentem,Cyrthea,vidisti inquam, remedium afferre potuisti, nec tamen fecisti. Miror mehercule, quo pacto
tanta erudelitas in tantam Venustatem cadere potuetit, ut videns coram non moderatis exuti cor meum flammis , ne guttula quidem unica solati nupersa, aut commodo verbo id refrigerare fueris dignata. I nunc quo lubet, per me enim licet, postquam te expertus sum inimicam, quae me tamdiu patI iam genusque tuum coelaueris. Quo pacto enim te amicam credam, quae mihi tot mensibus assumto sal filiae mercatoris nomine imposueris p Haec autem omnia, & si talia sunt, ut non iniuria tibi succensiere possim, magnitudo tamen amoris, quo tibi deuinctus sum, cogit me, ut hoc quicquid est offen-is,lubens condonem. Amor inquam detractam fronti suae taeniam meis imponet oculis, ut non videam tam graphicum errorem tuum, quem quidem impunitum nemo dimittere possit, nisi cui amor sensum acerbitalia
excusserit animo. Haec locutus conticuit.
Elisa non minus delibuta gaudio, admirabatur tamen quo pacto quaenam ipsa esset, palam factum fui .set: cumque videret Archombrorum sinulare iracundiam, quam risius admistus facile proderet esse fictam; statuit apud animum suum simulationem simulatione
eludere, & in ipsum actorem crimen retorquere Intentatum. Tu vero, Domine, inquit, quod supplicium temeritum arbitrarisρ aut quae poena expiabit crimen tuti tuum inquam, qui omnes caereros reos & amnes grauis culpae existutias ρ Nimirum hic est magnus ille Siculo-Tum Maurorumque Princeps, qui iter nauale sitscepit in Galliam, ut ibi duceret Regis fi iam uxorem, Poliarchi inquam sororenae cui tantilla mora visa est longa, nisi
inrerim puellam Asiam , mercatoris Argeriani filiam
66쪽
deperiret Vbi in posterum quaeremus fidem, dictor 1μ-ctorumque constantiam se veritatem, si ea in ore &pectore
tam genero forum hominu , imo virorum principu periit ρ Sed mittamus sime haec. quam dignum erat,iam corda o,ram alti sipiritus, demittere se ad eam vilitatem, ut affectu; Sc vota sua in negotiatoris filia constimeret. Apparet, me Diana , totum mundum inuersum esse. Inuenias homines humili genere natos, adeoq; explebeio ordine, qui ad illustrium Regiarumque foemina- 'Tum Hymenaeos, nescio qua spe,adspirare audent:& viri Principes amplexus suos in pergulas &tabernas institorias mittunt. At amasti me. Credam sane. At aruare non poteras sine iniuria, qua assciebas sororem Poliarchi. Quorsum igitur attinebat tot me onerare promiLsis, additis iuramentis, quibus Coelum ipsum testabaris, non discessurum te unquam ab amore meo, quem integrum illibatumque seruare debueras alii 3 Quicquid seceris , quicquid dixeris, semper oportuit Gallicanam puellam potiore apud te fui ste loco quam Argerianam. Sed ut causam tuam ipsa adiuvem, fortasse voluisti Europaearum Venustatem puellae Africanae pulchritudine obscurare : fortasse voluisti ostendere, habere Numidiam Mauritaniamqhie formas, nequaquam sui vulgus iudicat contemnendas, sed dignas quibus faueant PrincipeS Viri, non minus quam quae per Galliam Germa
At maximo mihi solatio est, nihil sinistri aut turpis affectasse te amore illo tuo: quod si honestatis pudorisque limites egredi tentasses, iam spondeo tibi ac respondeo,
te inanem ventum loco praemii reportaturum fuisse, Scproaesiculea coronam iunceam. Potuisti ne unquam tibi polliceri, charissime Archombro te, eam quae hactenus, tot potentissimorum &nobilissi morum hominum repudiauerit etiam cum vitae periculo, consortia, tam fa-
67쪽
- cile tuis succubituram desideriis p Amo te, & vere amo, ut citra ambages loquar, & ideo potissimum amo, quia dignam me amore & coniugio, Regis aestimo: quae sum& filia & soror magni regis. Saltem si nihil aliud, poteram te amare ut fratrem, quem scio tantopere diligere Poliarchum&vicissim ab hoc diligi. Et profecto nesciueram, ausium fuisse fratrem meas ulli mortalium polli .ceri nuptias; utique me consilii huius ignara.
Haec autem non eo dico, quod improbem : gnarae, nim sum eum non minus regem meum esse quam fratrem,qui absoluto possit in me uti imperio,&cuius contradicere voluntati nefas,&cum haec omnia minime ignorarem, tamen mirabar. Non negauerim quidem,
Galactionem mihi quodam die recitasse, intercessisse pacta quaedam inter fratrem meum Poliarchum &Argenidem sororem tuam, d narratio eius erat tam rudis, ut dicere non posset quibus conditionibus foedus tanti momenti inter vos coaluisset. Porio, non diffleor me amare Archombrotum, &pmauisse ivntequam scirem me illum amare debere ; &nunc quidem magis amo, postquam me ei in matrimonium promissam in elligo. Sic igitur in fatis erat, ut Siciliae Princeps in una cluas amaret, & puellam Afram Argerianam, & Regis Galliae filiam. Vt autem verum fatear, nunquam negabo, ingentes me tibi debere gratias, Domine,quod me etiam siub tam humili &vili schemate tamen fauore tuo dignam iudicaueris: nec ulli aliixei quam mentis tuae generositati acceptum ferendum arbitror, quod me peregrinam & ignotam, & crimini insia per ream, tanta complexus sis beneuolentia. Ne qi ud autem desit huius laetitiae fastigio, condono tibi charissime Archombrote, omne crimon, omnem' que culpam, qua ego te offendi, hac tamen lege, ut si
exud in te designauerim poena supplicioque dignum,acquietur
68쪽
quietura sim, si fastus delictum misericordiam meam implores .Rides ianimemi: atqui haec mihi videtur optima ratio tollendi ostensas reciprocas, ne quis quicquam posthac habeat,quod alteri exprobret. Sic & nobis rei te consuluerimus, & non interturbabimus laetitiam publicam. Sed de Argenide, quaeso, adestne nobis p cur non imus p cur non amplectimur illam &osculamur p quid nos ni oratu Quid autem dictitra es,mea lux, respondit Archombrotus ubi videbis tibi praesto esse Galainione cu Gobria-Galactione illum inqua,que cum quςrerem' inAfrica, in mariTyrheno offendinitis,qui nos ea impleuit laetitia, qua tibi non friuolo omine pollicebaris, si in illum ex itinere incidissesZElisa cum ad supcriore laetitiatam locuples choragium accedere animaduerteret,conti nere se amplius non potuit. quin complexa &osculata sponsum suum,celeriterque a puppi, ubi ad id horae constiterat,procoereret, salutatura Argen idem simul & Ga- lactionem,qui nondum naui scis plia exiverant, ut ho in Archombrotinavim deducerent.
s dissipatur, avulsa ipsa regi ratom triremi ex caterorum consepectu: -depuella regia
in summum maerorem conticiuntur. t mchombrotus circum ignota errans littora,exploratores mittit ad cognscendam terram.
Tandem ad classem reuerse eo , fisetculm lite
69쪽
38 Io. BARC LAII ARGEN. Galliae regnum consilliorum ac machinationum Ambiodorigis. INterea dum omnia laetitia, plausibus, ac risu parsi repunt, quasi Hilaria agitarentur, ipso quoque AEolo
Neptuni consensit,mari miram tranquillitarem praestante & vetur colludente, repente signa magnae tempestatis ab insulis Balearicis apparuerunt, Unde nautae Omnes que rerum marinatum gnari non leue periculum ingruere uniuei sis praes glebant. Nec vanum fuisse vaticinium mox patuit. Venti enim cum repente inualuis .sent, mare adeo turbat una est, ut in fluctus metuendos consurgeret: erant qui dicerent indignari Neptunum, quod Cupidinem in suo, id est, aequoreo regno dominantem impatienter ferret. Certe tanta vis fuit tempestatis ut nec Gubernator quae vellet, quaeque cx v si1 forent, praecipere, nec nautae remigesq; treperata fac ere
possent. Pigenisti classinnagis ljiciti erant de rege vir- 'ginibusque regiis , quam de propria sua sature, quae res augebat illis formidinem, ut plane inopes essent consilii. Nauarchus ipse metu consternatus dubius pendebat animi: aliis vociferantibus,aliis praeformidine mortis ne vocem quidem aut verba expedientibus. In uniuersem quicquid in tota classe erat nautartim, remigum, vectorum, sublatis in coelum oculis, nullam nisi quae in .
de sibi adueniret, videre se spem significabant. Ipsi Gukernator puppi Psatur abalia
Pallidior buxo; Non nisi mihi Iupiter auctor Spondeat hoc lerem littus contingere coelo. Mutatι transires remunt,ctve ere ab atro
Consurgunt venti,atque in nubem cogitur aer. Nec nos obniti contra nec tendere tantum Sossamus superat quonIam Fortuna.
Ad hanc Gubernatoris vocena,quibus aliquantulum fiducia:
70쪽
duciae aut animi superfuerat, spem omnem abiicientes, haud dubiae se parabant morti, triremem quisque suam,
cum cymba Charontis mutatur: . Et sane tanta erat tempestatis atque turbinis vis, ut disicctis nauibiis, Praetoria tricemis, qua ipse vehebatur Archombrotus, vita a sex horas e reliquarum auulsa conspectu, non compareres,
maximo cum Eliis, Argenidis, Gobriae, & Galactionis
dolore,qui cum caetetis omnibus prope certum naufragium ante oculos videbant, eratque plane formidanda rerum species. Diceres fata hos tam illustres homines in unum locum ideo conduxisse, ut ibi omnes iisdem aquis hausti,eodem mortis genere sublati, idem inuenirent mare sepulchrum. Habebat quisque quem lugebat: Argenis ante omnes a Polyarcho se auesti dolebat, etsi absente,quae ea sola spe hactenus vixerat fore ut ipsi coniungeretur. Elisa in oculis,ore, suspiriis, solum ferebat Archombrotum, formidans, ne alicubi in scopulos aut breuia illisus, vi fluctuum rupta naui mergeretur: quods fieret, iam certa erat ipsa quoque voluntarium se crenaufragium. Parum aquae videbatur habere mare, nisi mulieres effusis lachrymarum imbribus eas Rurissent, velut auxiliaribus undis. Et sane tam larga manabant oculi eorum pluuia, ut diluuium potuissent gignere in cordibus omnium, qui unquam imperiosum subluere amoris iugum. Ipsum coelum, quod caeruleam vestem in pullum funebremque amictum mutauerat, Videbatur earum condolere fletibus,&tonitrua nescio quid lugubre aut flebile sonabant obtu quodam boatu id agentia, ut puellarum planctus gemitusque exaudiri possent. Erat aurem
I uastes cunctis nullam sterare salutem: 'habebaturque vulgo grande solatium, quod perituris vel hoc saltim indulsissent acerba fata, ut valedicere sibi