장음표시 사용
1쪽
3쪽
CONSENSU ET AUCTORITATE AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS
ALMA LITTERARUM UNIVERSITATE ALBERTINA
HORA XII PUBLICE DEFENDET AUCTOR
REGIM0NTANUS. ADVERSARII RUNT:
6쪽
Diodori Siculi libor nonus apto in duas parto dividitur, quarum altor 1 - 14 vel 15 ad septo sapientum fabulas solas spoctat, in altera do4 23 usquo ad extr. libr.)ros iusto tomporum ordiu servat narrantur. Has autem
duas libri partes quamvis diversas de Ephoro Solo depromptas esse . tuebor in coniecit, quam opinionem aliis viris doctis probavit. Hanc illius ratiocinationo facero non p0Ssum, qui prorSus negom. Nam et quae recte perSpe-Xerat, non sati cortis argumentis stabilivit o pomulta no-glexit, quae ad auctorem Diodori indagandum pertinoni. Do singulis ius commontis priusquam diSputom, Summam caStigabo ius ratiocinationum. o quasi στρουιον ρενδος Ephorum a quinto libro solum a Diodoro depromptum esse V. d. quamquam dixit*), minime demonstravit. Nequo si feci8set, quidquam ad rem valuisset argum0ntum Diodorusonina in decimo libro do robus Pythagoreis Ephorum si nounogloxit, at certe non solum semper accivit. Hoc satis lucido, opinor, o Callimacho, quem Diodorus hattulit, apparet Argumentum oro o silentio, quod viri docti no in aliis quido quaestionibus multum Valere arbitrantur, prorSUS
1 IIebor dio Quollen d Diodor i. IX. . liraburg 1868. 2 l. l. p. 4.3 Diodori biblioth. iistor o reo et c. annot Lud DindOrfit
7쪽
inoptum idoatur, ubi do Dagmentis agitur. in Fragmenta
denique, quae in excerptis seu Vaticanis sive qua inscribuntur περὶ ρει is πιι κακίας, se alibi extant discissa, quamquam ad eandem spectant om epitomatortu culpa disiuncta oss putavit. Ei autem, etsi saepissime contrahondo et negligento commutando orationem corruperunt,
tamen serio fragmontorum fero nunquam perturbaVerunt.
Ηaso nimis Ernostius Schulgo et Hotiricus Nisson ), qui in Polybi inquisiverint libros, confirmaverunt. Neque ita grave S argumentum, quod Ang. Maius duos vel ros locos in excerptis duplicatos redimi annotavit. Nam et in tot fragmentis perpauca sunt, quae hanc Suspitionem movere possint, neque Diodori ratio permittit, ut in clogarios, multarum dissicultatum sane auctores, culpam roiciamus. Diodorus enim neque rerum, quas depinxit, fuit peritissimus, neque acri in rebus diiudicandis iudicio. Itaque serviliter, quod tu homine Graeco mirere, vestigia pressit auctorum, quippe quo ne semper quidem apto elegisset. Etenim eos verbo do orbo chronographorum modii aevi instar exscripsit. Huius rei perspicua exempla et Volquard- senus' et . issenus' in modium protulerunt. Undo factum est, ut alia uorsi in postorioribus libris, alia in prioribus oratio. Nequo alitor explicandum est, quod eandem r0m isdom foro verbis idontido ab illo prolatam videmus.1 Quoil amoti illi ad rerum conclusiones identidem proierre non veritus sest . . . , p. l. 2 De excerptis Constantiniani quaest critica Bonna 1866 p. 9. 3 Krit. Unters. ibo die Quollon . . u. 5. Deliade des Liv. p. 7.4 Fragm. Diod Vati an libr. VH-X c. Run. A. Mni ex rec. Lud. Dindorti 182 p. 24 ann.5 Unters. ibser dies Quollon deririecti. v. sicit Gosch boi Diodor
8쪽
Quas quidem altoro loco Assopum δ), altero Platonis amicos dicontos fecit, idom substituit Pittaco', idem Demotrio regi. Quid igitur mirum, in nono quoquo libro sandem rem bis
Fragmenta quidem 2 et 26 27, cum omnia in Croosi
convont cum Solone aut cum septem Sapientibus Versentur, opitomatorum culpa illa quidem disiuncta, sed a Diodoro, volui unam fabulam, tractata osso Muobero visum est. Sed hanc viri d. opinionom, etsi excerptorum ratio probaret,perVersam putarem. rimum quidem illa fragmonia nouno quidem Verbo secum conmere, neminem fugiet Epitomatores autem Verba ipsa optime servasse, praecipue eis ex locis apparet, ubi asdem sontontias in divorsis titulis')oxarata Videmus. Ros porro ipsa Valdo iniser se discrepant.
Nam in altor fragmonto 2 omnis fabulas summa in Solone vorsari vid stur, in altoro 26 illo torti actoris agi partes. Neque enim magis auctoritato valet, quam Bias, Pittacus Anacharsis. Immo homo hic barbarus dicondi apud Croesum initium fecit. Quid quod do Croesi xitu prorsus aliud refert fragmontum 2 4 ac fragm. 34. Nam in illo Cyrus ipso rogum sextinxit, in hoc imber do coelo dolapsus Croesivitum servavit s h ro intactarῆναι ouβρον καὶ 'εσαι et riv I λύγM. hoc quoquo loco 34 Diodorus ut in fragm. 26
Solonis 11omen quasi εν παρεoro attigisse Videtur. Hoc igitur cortissimum iudico a Diodoro duas o quo inter ediscrepantes fabulas prolatas esso. Harum illo alteram Solonis vitam opingens narravit, alteram vita CroeSi 1 cf. IX, 28 XV, 7, 1. 2 cf. LX, 12, 3 XXI, 9.
3 Huius consensus exempla, cum apud Diodorum permulta extent, nolo in re aperta longus esse. f. autem fragm. 2 ηο-ηοεν,
9쪽
annoxii Nun Vidoamus, quomnam illo sociatu auctorem conventum sapientiam apud Croosum habitum sexpositorii.
Ad convivia δ vel conventus optem apionium decantata osso, o Laertio Diogono I, 40 aliisque apparol. Nos quoquo exemplum invenustum illud quid in si infidotum lutarchi Convivium septem Sapientum servatum habonius. Nimirum in his conviviis scriptoro satis ocontioris otatis do optima ro publica forma, de oligionibus a cultu sorum, o lacotiis ac scitis, do tacendis dicondis doniquo disputantos socero hominos illos Vorocundissimos. Etenim septem Sapientum res, quo crassioribus Obrutae erant tenebris, o magis philosophi rhetorosquo ortatim sabulosa do is fingor cooperunt. Atque id, quod Theophrastus' eos ingenioso disputanto focorat, minus arguto illud quidom sod undom in modum alii hunc potissimum secuti, narravomant Plutarchum ' quidem illo usum esse, id, quod περ ιρ MI disputavit, significare idotur. Item ab Ephoro historiis suis conventum iussertum esse Appi in Sapientum a sertius Diogonos tradidit I, O 'χνορος δε reae Mos Io πλa, Θαλου, scilicet ει ιλιαν acro v γεγρα νεν .Etenim is hoc loco, quaecunquo do illorum citis divulgata erant, compluribus locis contaminatis, attigisso aut explicavisso videtur. Do Ephoro Diodorum hunc locum deprompsisse, luΘ-bores' non satis probavit. Deprohendimus autem compluria
1 C. Lehrs do Aristarchi studiis Homeri is d. ait p. 212 nnia. rectissimo annotavi do conviviis epulisque, quibus usi sunt divErsarum scholarum suctatoros, fluxisse fabulam de septem Sapientum non Onventibus tantum, sed etiam conviviis. 2 Athenaeus I, p. sis: auortius Diogenes V, 48. 3 Plut do Convivio scpt. Sup. c. 14 sq. s. yttenbach annot. ad i. l. 4 Ab phoro solo hunc conventum septem Sapientum apud Croesum habitum narratum esse non iure tueberus l. l. p. 7 opinatus est. Nam veri absimillimum est, epistulati ad septem Sapientes
10쪽
5 huius apud illum ostigia. tonii Anarcharsis, Bias, Solon,
Pittacus Diodoro auctor intersunt conventui. Quis diiudicar audoat, Diodorusno cohoros sapientos miserit an sologarius Hoc tenendum ost Diodorum ipsum halom consulto idque Ephoro auctor omisisso. Nam hi Thalom λ)a conventu Sapionium apud Croesum habito sociusit c .Laori. Diogon. I, 40 πλὴν Θαλου). tqus ut in hac sDiodorus Ephorum oculus esse videatur, ita Anacharsidis Orations hunc sespiciunt. Ite enim ab Ephoro septem Sapientum in numero habitus, ab eodem summis laudibus elatus est. Totum igitur fragmentum ex Ephoro ductum esse verisimillimum est. Atquo tota do Croesi vita narratio ut conectitur cum hac fabula, ita eundem habuisso vid0tur fontem. Noquo cum hac opinione repugnat insequens de Aesopo commentum 28). Quamquam certissima illa documenta, qua multo aut Alexandri Magni astato de Assopi cum optem Sapientibus vel Croeso consustudin ses detexisse G. Welcherus' olim putavit, ad irritum ocidorunt. Atqui hoc concedendum est, nihil o scriptorum dontio colligi posse. Sod priusquam progrediamur, paululum subsistamus in extremo fragmento 28 Drῖς δ αεστασυίνcυς ελεγε τὴν Ηἐν νίκην αρε iij καὶ D τολυπληθία ardeo9ν γίγνεσ9αι Narra-Verat autem Assopi facet dictum: cu Ξκιστα l υς ηιστα si 1ιβιουν coi roto Prοις scilico di νασraιζ. Duo huius scita nullo pacto inter sese cohaerero aportum si ob id H. Vin