Ad Solonis aetatem : quaestiones criticae : dissertatio inauguralis ...

21쪽

Has auto fabulas ' idem Oferro consontaneum St.

2 Alfrodus do Gutsolim id stntuit, hunc locum do consuetudino, quas inuti cum Messeniis intercossit, a Diodoro de Myrone Prionensi depromptum osso. Et est verisimillimum a Myrone, auctore πιεσσηνιακων, primo res fabulas ad gloriam Biantis Rugondam narrata esS0. A. do Gutschmi has ros in oculiari Myronis libro πειι επr; σο νέον, qui, quantum Scio, re nullo allatus est, platas oss0. In tali autem libro cur Myron hominos Messenios cum Biant couiuncturus fuerit,

22쪽

Diogonis quido narratio miro laborat errore Etenim si Satyro o Phanodico auctoribus virgines si pater earum, homo scilico Messenius, Bianti tripoda tribuendum cura-Verunt Diogenes autem et in hasolis vita I G1 6 in Biantis tripoda ἐν λίναις si στερι xiii et tibi Dc 'ναίουν θόλαι Lai inuontum ess tradidit. Quid autem Messenii sibi volunt Athonis Quid erat causas, Cur thenienses Solonem postponerent Bianti Nonno do illo eis cogitandum orat, qui Athenisnses tripoda invenientes finxerunt γAccedit, quod Diogenes, ut Diodorus, alteram fabulamannexit alteri. Pro certo igitur habeo Diogenis narrationem po rivulos nescio quos o eodem sonte, quo Diodori, fluxisse. Quamquam causa, cur Diogenes pro piscatoribus Messoniis Athenienses posuerit, parum apparet. Desidoramus autem in Diodori xcorpiis fabulam do Biantis cum Alyatto con- suotudine, quam Diogenes diserte exposuit. Quas quidem apud hunc do Biantis eloquentia, iustitia, morum integritate sextant, eadem Diodorus respexisse videtur. Conferasvstim Diog. I, 4: 'OL Issu ἐν μι, σι tiro Aureta V καὶ δίκας

τί γε ro oriri ar. Fragmenta autom 14, 1. 2 15 qua sequuntur, ad septem apionium fabulas portinere scito editores perspex-

non Video. Quamquam, quod Diodorus dicit παρα νωλ/0, visegines non bello Messeniae capires esse demonstrar videtur. Sed potuit Myron in xtromo libro sortes Messoniorum altero bello coni OctonRrrare. RΘ utcumque Ao habet, Diodorum non Myronom ipsum sed sontem derivatum accivisse puto se infra pr. 8.

23쪽

orunt. cf. Libror argumenta inm. XIII a Vol. II d. D. p. XLVIII. A cum do corporis viribus et pscio Diodorus hoc loco disseruisso videatur, hao ad Cloobulum

spectar opinor. Hunc enim seu in καὶ καλλει ceteris ras-stitisso s Diogene apparet. I, 89. Diodorus igitur vi doturoxposuisso, Cloobulum non minus corpori quam ingonii praostantia floruisse. ltera enim sublata alteram si nihil profuturam fuisse. Hoc autem e Milonis et Polydamantis Oxitu intellegi OSSO. At luobori rationsi non habuimus. Certo sed consulto eius argumenta reliquimus, quod ipse nihil aliud do- monstravit nequo potuit demonstrare nisi has Dagmenta cum Ephoro non discrepare. Hoc nimirum fieri non potuit, quandoquidem do his robus nihil colus historiis notatomtulit. At nihil consoquitur o Diodori et Diogonis concontia.

cco pruria ira enim adom sint nocosse ost Diodoriis autem non magis in eis quae enarravit, quam quae omisit volatio loco rottulit, optimo cum Lasertio congruit. e fom-Ρorum utrumque rationem non habuisso nemo negabit. Cur igitur Diodorus fabulam, qua Croesum Pittacus ab Xp ditione contra insulanos parata doterruit, rust0riit in Pittacivo Biantis vita. Nompo hoc loco do Croos divitiis alittaco recuSatis exposuit Diogones porro quidni ico It frua σι εριξι λοι tot κίλor interposuit fabulis, quippe quas eadem in serie, ne Diodorus rettulerit. Haec omnia num casu vel auctorum licentia Sic composita osse verisimilo ost Sod do

hoc conoentu alias.

Incunt libro quae seguntur, in una ro illa quidsm cum Diogsenis narration conspiraui. Etenim ab utroque Solon Salaminius appellatur. Contra Plutarchus in Solonis vita despingonda nihil do hoc ius ortu tradidit. Sod conferamus Diogenis do illo narrationom eum Diodori fragmentis. Illo post lego exilitor explicatus totam ius vitamusquo ad isistrati tyrannidon o Solonis fugam perduxit.

Quae sequuntur, magis illa quidem ad sapisentem ipsum

24쪽

quam ad logislatorem Atheniensium spectans, quo spistulas quoque spuria pertinent. Do Diodori scribondi via ac ration pro serpaucis libri ruderibus non ita certum os iudicium. Legislationem autem anto fabulas de septem Sapientibus videtur enarravisso cf. lim. 1, 3 or ο Dcος Σολων ἐν τυ νυυοεισί ueri λ 0ςαν περιποι σάμενος εν αις ἰδιο9ximia uitiai κ. r. λ.). Hoc unum admonere debemus, de tyrannorum vita moribusque ab eclogariis mala fortuna nihil excerptum esse. Unum fragmentum utinam do eriandro extarot Quam facito iudicium osset, si cum Nicolao

In restituendo autem fragmentorum ordine editores navisse videntur. Etenim fragmenta , 4 do exo do viri. st vitiis o 2 5 d Oxo Vaticanis, do quibus 2, 1. 2 3. 4. 5)artissimo inter se cohaerent. Nam Diogenes, ut Diodorus, cum Solonis legibus Aristogettones, armodios educatos esse exponeret, praemia athloti vel certaminum victoribus tribuonda ab illo diminuta osso dixit ordinom igitur sic

rostituondum osse puto:

Inepta autem et absurda haec os explanatio λ o rhetorum rodoto usum. Nequo pro lutarchum Solon 23 optimo uSus uotoro do praemiis a Solono diminutis illis quidom sod institutis ogitavisso lueo lurius est. Quid multu 3 Fragmontum 2 ab Ephoro alio niti osso orisimillimum est. At iu liae fragmenta 1 4 2, 5 cum ob locum quo extant, tum ob argumentum, in quo versantur, futilo illud quidem

I Tlu d. Bergh POot Lyr. r. d. 1 ol. I p. 0 sexui. i. Diodori locum o Oloni illi ,:i: potitum osse ooni et t. luc illum nimiuurtiinymitariti no Studii Pariter exagitaviSSe atriue Onophnnsem sigm. 2). Plutarchi nutoni locus, quom onforri iubet, nihil a d hoc attinet. Atque in iudice inter Solonem et onophanem aliquid interest.

25쪽

ac inoptum, auctorem significant, qui magis fabulis ac commentis operam odit. Iam vero fabula, quam dicunt, Romanensis do tripodo eundoni rospicit auctorem. itenim Graso satis scontioris astatis am in siliciis videntur habuisso. Et misso intorsingulas civitatos magnam de illo contonii non satis multi auctores enare erunt Suo quaeque civi, qui in optom Sapiontum numero habitus erat, honorem a gloriam sapion-tissimi et modostissimi tribuor sedulo studuit. Quanta

ambitio, quod principatus studium Graecis quasi insitum sit, quis si, qui ignoret Civitate Grascorum quamdiu

floruerunt ac viguρrunt, hoc studium optimus quisque satiar potuit si satiavit publicis laboribus et operibus Libortato erepta cum omnes boni a republica gerenda recederent, eorum studia in antiquitatis momoriam indagandam offervescobant. Nimirum enim viri patria amantes splendoremae gloriam temporum praeteritorum sua quisquo civitati tribuor studuit Nebus ab Alexandro Magno bono ostis quo magis evanuit libertatis spes, eo sedulosius hominosingonia his opseram dedero studiis. AEa igitur aetate, qua Mogarenses in), Corinthii, Boootii cum inter sis tum cum Athoniensibus non minus acerbo per litteras, quam olim per vim certabant do maiorum gloriis, hac adem dico astato fabula illa Oxorta videtur ess do tripodo. Quam

fabulam quo rorum seriptoros et narravorint et exornR-verint, o variis orspicitur fabula formis 'otum pro dotripodo librum Andron, incerta aetatis auetor, Scripsit.

Tripodem alii, alii phialam poculum alii, alii aliud finxorunt.

Iam primum Diogones si Diodorus in eo consontiunt, quod uterqus Soloni primo palmum sedit. Sed in verborum consensus inquiramuS. 1 Aristopharisin ostium Plut domor mal e 314 864 B-G). Dieuchulam Megarensum, qui Atthi lographorum fuere neqΠales.

26쪽

Horum vorsuum concentu non leve praebet argumentum. Noque enim Valerius Maximus neque alii, qui idom roserunt, congruunt cum his, quorum uterque res τι Rhi ησις hir uterquo τίς pro c. in Oxhibos, uterque tripoda a Thalo ad Solono modo semo missum sesso tradidit. Ac Diogonoso Diodorus o modo primam d illo fabulam videntur narravisso. Alios rettulisse, a piscatoribus in Milosia regi- otio vorriculum trahentibus quosdam iactum emisse Tripodo auton inuonto controversiam ortam eSSe et C. es. Valer. Maxim. IV, 1 Ext. Ab aliis autem rem aliter traditam esse Bello

1 Non recto Monagius Q, quod Diodorus et Diogenes exhibent, in e mutari commendavit. urem tuam in hoc pronomino iam Voleros hausisse et ob id hoc videntur mutasso. Noquo autom Graecos vel in deorum lingua, pronomino uso osse relativo puto. Editores autempserperant verΗum si interpretati sunt: Huic tripodom addico, cui sit sapientia prima. Sed oraculum, cum respondet, quaerit ex eis: Quis est sapientia princeps Hac qua tione expodita duus illi, quem Sapienti imum putent, mensam nuream tribui iubet et oi ro Donιποδα ινσαει δῶ ). Haec quoquo oraculi forma non ita serspicuo deum ipsum intellegondum esses significat. Hunc nullo modo cognovissent, nisi deus quaerens o dissicultatis admonuisset. Dindorsus olim Diogenes vol. II p. 622 appond. critic ades, re id Diodor Excerpta Vatic. p. 15od om p. 17 Lud. Dindors. in eandem sententiam idolii ceSSiSSe. Num instomuebner in editiove prior legebatur:

γ k Osire ινυπος tereto νοῦ οε ro ' rota ον te δεδ. Sod indor in editione, quam adii alter hanc interpretationem non recepit.

27쪽

22 intor Coos o Milosio conflato pollinem Dolphicum consuli placuit. Sod Diogeni oratio do no ro a Diodoro

alisna est. Atque ipso sequente de alio auctor dopromptas osso fabulas disserto dixit. Diodoria aut m num in Thalotis vita alias addideri do illo fabulas, volui in Biantis, in modio selinquondum est. Hoc pro certo habor polost, Thalotis vitum, quamquam nullum de ea extat fragmentum, a Diodoro opictam esso. Is enim e numero fuit orum, qui ocundum Dicaoarchum Laert Diog. I, 1 onanium consones sapiuntes habiti sunt. Nullus nutem dubito, quin

fragmenta, quae ad Solonem spectant 1, 3, 4 2 I, 2, 3, 4, 6;3, 1 1, 2 ex eodem illo mute, quo de Cotoris sapisentibuμ

Nunc sestat, ut de fragmonio 4 vel quod eandem exhibo rom, 21 dissoranius. An Maium traluborum sequemur, qui uoc eclogariorum culpa repetita extaro contenderunt 3 ne virorum doctorum ratiocinatio, quam lovis et futilis sit, supra dissomimus. Ac Diodoriis cum in fragmontis 1-15 a Solonis profoetus vita septem Sapientum fabula narravissot fragmonto 16 ad bellum, quod VOCatur, suorum transiit. In frumento 19, ut fragmonta illa qui dom non do Xoorptis sprompta sod ab oditoribus addita omittam, o Phalaridis tyrannido discuptavit. Iam Vsero in fragmonto 21 Solonis xitum et Pisistrati tyrannidem primam rottulit. Elonim hanc narrationom, quam antea in fragment 4 commonioraverat, cum ad uestum temporum rodiro ordinom, a quo has fabula explicando uberraVerat, iterum eamquo accuratius protulisso vidotur. Fragmonium autem quartum X eodem fonto, quo omnes do optom illis fabulari, hauStum esse, se loco, quo extat, apertum erit. Magna autem est quaestio, num illo fragm0ntum 21 do hoc oodem uotore deprompsserit. At quo ut fragmenta ii Sa 21 et 4 haudquaquaui intor se discrepant, ita in fragmento Diuiligo b Cooste

28쪽

21 vorsus Solonis, ut B. Nieso' detexit, cum eis, quos Diogonos attulit, bene congruunt. Hi autem consonsu ad fontes cognoscendo Vel ob id magnum habet momentum, quod Plutarchus in eisdom versibus multifariam ab utroquo dissidet. Sod tamen . Nies Diodorum est Diogensem x auctor hausisse opinatus est, qui hos Versus ex odona fonto, quo lutarchus, deprompsi Sset. Quam opinionem quo molius diiudic mus, o versus ipsos a diversis auctoribus traditos cons ramia et Xquiramus, quonam de fonte lutarchus Solonis carmina deprompserit. Α prior initium faciamus. Duo autom disticha quibus Solon isistrati tyrannidem praedixisse narratur, apud utrumque* sic exarata videmus: ia νει εDN rhλεζαι χιονος ενος με χαλα ni

Ac discrepantia quasedam nonnullorum verborum inter Diogenem o Diodorum ex int0rpretamentis, quae saepius apud

29쪽

illum pro onuinis Butionibus posita sunt, videntur fluxisso. Huc illud poetat, quod apud Diogenem pro στέλειαι v. 1 γίγνειαι in), pro ἰδρει αιδρες υν xΗomor illud quidem notum, scriptum videmus. Idem nimi altoro, quod traditum est, do tripode oraculo pro κ

disticha, o divorsis sumpta carminibus, a Plutarcho composita osse opinatus ost. Huic opinioni a compluribus comprobatae nupΘ B. Nios l. l. p. 5 . 1 obstitit. Hoc iudico lutarchus solus nativam a Verum prae so fert versuum sortem;

ab oditoribus autom inopto his quattuor vol duobus prioribus vorsibus distichon, quod ad isistrati tyrannidoni portineret, adiunctum esse. Quattuor enim Versus, quos lutarchus attulit, a robus publici prorsus alieno osso ivisum est. Utriusque opinione se probanda continent trespuenda. Ac ne illud quidem, quod Ernosin domouisoli')protulit, recto explicatum est Nihil illo ad rerum natura-1 ncurre Plutarchus quoque xhibui. 2 Diodorus hoc loco scripsit citδι ε fili, altero loco XIX, 1, Τ, quom O VOCO ἔνωα-ον pro ιιονα πον Ρpure depromptum esse do divorso fonto, δοίν ciis de diphthongis h. Berghi ann ad Theogn. v. 705). Ex interpretumentis apud Diogonum in carminum ruticinom in frgui.

30쪽

lium scientiam, quam Plutarchus illustrare Vollet, eos pertinero contondit Plutarcinas autom has disticha idcircio attulit, ut quam implo se rerum naturalium rudis Solon fuisset, appareret. Neque quaquam peculiare do rebus naturalibus carmen a Solono conditum ess tradidit. Iam Ver exquiramus, num hi versus vhsio P . . L

satis apte coniungi possint cum disticho, quod Diogenes et Diodorus xhibent. Hos autom h. orgkius sic explicavit ad frgin 12 Dixisse poetam do populo qui nisi improbis

utatur ducibus sit iustissimus, sicut mars placidum, Ventis non turbantibus. Atque cum alia, quas ille ad hunc locum collegit, tum conseras volim fragmentum notissimum l-caei 18)Τ), quod ad xplicandum . . Hsraclidis attulit locum: α γὰο vereri Cis raραχὰς ξ ισον χει&εριν ii τροσεικά ει citas itiret RI . Cui autom non in montemvonit illud oratianum Carm. II, 17, 19), quo Ventum undae appellavit tyrannum. At coneXus versuum additis vorbis γῆν ὁ τι αἰνὴν ira κρινῆ, τύνrosa εσι δε καιοιύιν deletur. oo, ni fallor, viros doctos offendit o recto os 11- disso vid0atur. Concedamus ), aliquid desiderari, quo com parationi in utramquo part0m sententia se accomodat. Quaeritur autem hoc ipsum, utrum Diodoro lacunam post

1 Th. Burgh. l. l. V p. 154 eruolid. Allog. c. 5. Eandem comparationem Aristophanes rospexit, cum Papha lagonem, ut Saepius se ipsum cavillantem finxit, dicentsem sacoret quit. v. 30:

2 Extant perpauca apud poeta elegiaco comparationes Solon ipso segm. 13 gh. v. 18-24 Iovis ultiono cum volito comparavit Vorno, qui mare et terra verrit o subito vexat turbine et vo ad nubila caeli stri gom propagat, Aod placatus eo mitior 31n noli officit serenitatem. In sequentibus autem dei poenas in omnes mortaleSirruore cantat. in venti vim poeta hoc loco in utrainque partem respexit, cum D m Moiv, numquam de purgandi vi cogitari poteSt, perniciosa modo et inortifora depingitur. Sed tanton ex hoc uti exemplo non ita multum perspicitur. In alii autem Solonis carminibus nulla

extat Oinparatio.