Ad Solonis aetatem : quaestiones criticae : dissertatio inauguralis ...

11쪽

Hormorden' sentontiam in xtromo fragmento re ad fragmonium 30 portinero coniscit. In hoc otii in halaris cum

similom ultimi vocabuli formam post περιγένοιντο Θxcidisse, a librario orrorem corrigonto in margin adscripta, mox in apographo alieno loco esse recepta. Hanc ille opinionom L. indor fio probavit cf. ad locum vol. II p. 157). Hoc quamquam fieri potuit et saepius talos errores in odi os hoc modo irropsisso haud ignoramus, tamen his orbiΗ transpositis difficultas non tollitur. Diodorus enim non1 Spicilegium Vaticanum continetis nov. leot inmiAt Gr. xcerpta Scripsit II. an Horwordon Lugduni Batavorum 18 60 p. 27. Hoc in libro vir doctus permulta vitia in his eclogis omondaro studuit, alia emendanda proposuit; Aod aopin octogariorum quam librreriorum errore notavit. O autem retineamus nocesse eat, cum ex his ipsis saepius genuinam Diodori ration0m porspiciamus. Velut Horwerdeniti fragmento 25 - sabula autum inest de Croesi expedition contra insulanos parata ex Verbi in medio frumento positis is δε IIciri κος i ΠΩ ς notitβων foedum additamentum II rακος I xularo iubet. Quae verba quamquam in codic et A. Maio et Her ordeno testibus leguntur, a L. Diridorsio, qui rationem erwordent aliis locis solo notavit II p. XV), amota mit. Nam do tanto, non do ittaco Aormonem Me se praecedentibu satis liquore. Confer uteminerodotido eadem fabula narrationem I, 57, 3 od Stoiti): I iii Issetvri λθουσι

ipso utrum tuo allatum esse. An probabile sit, ab eclogariis ad locum Herodoti respicientibus haec verba xi IIor ικος addita esse Qui quam stupidi moritit, apparo in extremo fragmento 25), in quo no Herwer- donus quidem vitium notavit. Sic senim extat ibi Croesi opinio τῶν ran

Dδων ἱππενειν εἰδOro ν, νομιο DOrεοειν cor οὐ γιεζῆ. Quid podeStrino exercitu insulani Croeso ruestiterunt Immo pugnae navalis iuAulu- nos peritissimos SKe in contendit igitur uiat ut, excerptoro Perperam pro ναοικα Scriptum est, ut toti conclusio additamentuin est eclogarii. IA uimirmn putabat, cum equitibus comparari pedit .

12쪽

minus quam alii rorum scriptoros Phalarim quas oxomplum d0pinxerunt tyranni crudelissimi atquo immanissimi. Qua- cum crudolitato quo modo congruit virtutis illa laus Ρotestne ferri, a tyranno tam porto subiectorum seditionsmconcitari 3 in Nonno afrobimus, quod'osopi nomen fabula subsoquitur, quam vocant oesopiam Constat nimiostori oro

astat ingonio in osopum numorum Commentorum On-

gestum osso.' Iis Diodorus hoc loco totam huis viri indolem vidotur exposuisso. Sed tamen cum Diodoro hoc sodo loco halaridis dominatio narranda orat, tum hanc fabulam ad illius xitum spectare satis perspicua produnt

Vestigia. cf. epitomatoris innotationem: 9. γεγρα Γαι ἐν Γον

περὶ διad0χιὶ βασιλε υν. Satis autom eleganter Diodorus hanc fabulam annectere potuit ad Aesopi vitum, ut appa-roret, quantum eius fabulae valerent, qua vel ad tyrannum expellendum cives excitassent. Atqus tosichorus simit sindo illo tyranno protulit fabulam, priusquam illo Himoraeos subiocisset. Quapropter nescio, an scitum, ut vulgatur,

Assopo tribuondum sit articulo prasposito o αυτὰς M. In proximo fragmento' 30 - subsoquitur auto hoc in palimpsesto quod vocamus Vaticano fragmontum 2 Diodorus Aesopum vel potius sum, qui fabulam Aesopiam

1 Miror quod hi apologus nequo Adolfum Holin Gosch. Siciliens in Alteri Leipgig 1870 I p. 151 noque rellorum in Alig. Encyclopaedio ed. 1 soli tirubor v. 21 1 Serie p. 432 offendorit. 2 Guil. Henr. Graucri: D Aesopo et fabulis Gopiis diss. Bonna 182 p. 3.3 Nihil nim offensionis habet, odem fragmento 28 diversm

Aesopo substitui fabulas. Consor enim, quam multum clogarius in unum de Chilon oxcsrptum conglutinaverit. At disiunxit, quae striissime inter se cohaorent 28 o AO . Saepissime autem epitomatores in extremo fragmento novam addunt rem, qua in sequenti demum porro tractatur. Hoc apertum est e fragm. 3, 2 et , in quibus oraculum disiunctum exhibetur a narraticino. cf. r. 1l, et 12.)

13쪽

R protulit, diconto finxit. in Hac illo fabula narrata Phalarim

do rogito depulsum osse rettulit καὶ ωύλ χοις est Oi Τουλυγo v mcεlicia Di δυνάστειαν. Sod redeamus ad propositum. A in fragmonto 29 Adrasti opingitur miserrima ores. Hi animadvorta Croesi contra Adrastum minas c λειχεῖ csνT ZaTaχ aDσειν). Has autem Herodotus I, 44 αλλον ε δεινολογεῖ ro aut nescivit, aut quod mihi persuasum est, Consulto praetermisit, quod cum moribus regis aras dopiosis malo congruerent. amo quod idem de Croesi in Panta-loonto crudolitato tradidit, egom a talibus facinoribus haudquaquam abhorruisso demonstrat. I, 2, 15). inuo Ephorum saepius ubinorodoto dis ossisso haud ignoramuΗ. Huc pertinent fragmenta 31, 1 of 32. Caro autom notissimum illud do flumino oraculum apud Horodotum I, 53, 5 hoxamotri forma, quam Diodorus 31, 1 oxhibos. Elonini duo oracula oeundum Herodotum l. l. Croosus uti tempor ab Apollino stivit. Ηorum altoro duum respondisse, ut o Graecorum, quo potentissimos OmoViSSet, Socios sibi adiungorol. Hoc illo oculus oraculum cum Lacedaemoniis sooietatem iniit. Her. I, 9.)ἶ Has autem res prorsus aliter ab Ephoro narratas esse, o fragmento 32

perspicitur, quod do hoc y dopromptum osso lueborus

1 Quaeronti mihi Oxempla huius res concotondi generis ea non occurrebant apud Diodorum. Unum quod . Dieis, qua os benignitate, mecum communicavit, quamquam non plano ad hoc spectat, commemorabo. In libro XII, 11 4 sq. Diodorus inopto Charondae logibus Thuriorum rempublicam constitutam osse narravit. Iac re exposita Zaleuci legea διει τε την hiam re προαδελεσιν οὐ βίου cci I γεγονέναι τους ἄνδncei ODσιν πινγει roσιν 12, 19, 3 explicandas annexit. Fieri autem potuit , ut Diodorus poetam Assopi similom in Sicilia Phalaridis temporibus florulas et ab io tabulani prolatam esse

2 Herodotus duas contaminavisso videtur narration es; harum ulteram a Delphorum interprete de segno perituro, alteram de sociis adiungondis a Lacodaemoniis accepit. Huno ob causam ors cutiun aliud

eum VerS heroico curet.

14쪽

l. l. p. 38 rocto annotavit. y Hoc enim, ut ab Horodoto alionissimum, ita nihil do dei rosponso, quod ad di ro ζύιονςM0 'Eλλὶμ υν spectat Oxhibol. Immo in hoo narratur Eurybatum a Croeso in Graeciam missum osso, ut ex omnibus Graecorum civitatibus quam plurimos asciscoros. Iam oro in fragmento 31, 1 contra Herodoti auctoritatem oraculum illud do societat cum Graocis ineunda omittitur. Ab excerptoribus autom versum alterum aut pluro omissos esse

voridissimillimum est. Nihil igitur obstat, quominus hoc fragmentum 31, 1 ex eodem fonto, quo illud do Eurybato

39), fluxisse StatuamuS. Iam fragmentum 3 ut isoropa ab is, qua in fragmento 2 de Croosi xitu narrantur, ita cum fragmento 27 bene congruit. Nam in utroque non omnis fabula summa in Solono solo Versari Videtur. sequontibus modo fragmontum 6 5 expromam: ει troi γὰρ εἶναι τελεDrcti 0νraς at rot u eris io ν συγγενέων φορῶν ἄata θανάτου στοάtroντας. Quod dictum quamquam nimis decantatum est, tamen cum Isocratis discipulo

1 In oraculo, quod apud Diodorum IX, 31, 2 exaratum videmus.

particulam Herodoti quoquo moliors codicos exhiboni, in δὴ mutari luessit. In Sermon opico quide1n a Graecis saepissimo particulam sevirorε, ιι τυτε δἰ in apodosi positam esse e sexcentis Homeri versibus apparet. f. D. I 87, . IT6 Od. ' 380 ε 391 297 ξ 112, I9 134. Hoc autem et versu et apodosis exordium, cum apud hunc in formula in abiisset, ex hoc in oracula irrepsit. Illa enim et epicorum locutionum recepisse est certas habuisse formulas satis constat. of Α. LobeckAglaophamus p. 42. Ac hoc vetustum dicendi genus παοαrασσειν' apud poeta vel postorioris astatis occurrit nobis Theocrit Idyll. 24,

20, 21 14, 26 7, 10 ubi Frit sotio 3. Aufi Loipgig 1881 non ista in

hiine usum collegit. Consor oracula apud Pausaniam IX, 37, 5 B;X, 9, 1 B X. 24, 3 Her. VI, 19, T. articula ita neescio an ex hoe HSu cum isti coniuncta post participia posita sit. 1 r. ad Aristoph. Dub. v. 409 et eqti. 392 o. h. Oeli nnuot.

15쪽

Sod satis sit do a libri pari s 23 usquo ad xtremum librum . Ex qua ut ne unum quido fragmentum ab Ephoro extat ali0num, ita nonulla g 26 27 31,1 32;34 36 6 o hoc hausta esso lucido apparot Verisimillimum igitur vidotur illo Diodorum sto in libri parto auctore

Caput II. I.

Perlustrante nos priorOm l. IX partom g 1 - 14)fugero non polost, hanc a reliqua libri parte prorsus alienam ΘΗΗo. aeo enim fragmenta, nulla temporum rations habita, in hac re conspirant, unum do optom illis o ob res praeclaro gestas si ob sententia bene Xcogitata praρ- dicari. Diodorus autem quantum e fragmentis colligi potest, disortissimo do his fabulis, quas vocamus, RomanenSibus videtur gisso. Contra ori simillimum fit, Ephorum tomsedulosius iis oporam odisso commentis. Hae enim fabulas illius tomporibus nondum ita coeptae vel populares videntur fuisso. Nam omnes quos diligentor Bohronus cf. p. 1 sq. contulit de hac re auctores ad posteriorem Spoctant astatomy). Res porro ipsa monet, ut magis sphilosophis eorumque sectatoribus cogitemus, quam de historicis. Nequo ams Ephorus, ut iam supra diximus, illos Sapiontes silontio praetoriis. Etenim sicut lato Mysonom, sic ills cf. LMrt Diog. I, 1 Anacharsin opto illis in-1 Septem Sapientiam collegium Platonis domum temporibus constitutum osse, quod Bolireno cf. l. l. p. 57 visum si nullo modo conAtat. Nam ex Herodoti silentio prorsus nihil consequitur Modo id e votustioris aetatis memoria pertractavit, quod non antea a rerum scriptoribus narratum erat. Cf. Her. VI, 55 α δ αλλοι οὐ κατελα 'or ro

16쪽

soruit quorum uterque Periandrum in hoc sapiontias gradu iudicavit indignum. Et orat proprium Platonis aetatis conrugero aut ad integritatem populorum, qui ab omni cultu civiliquo abhorrebant aut ad simplicitatem oriun, qui rura

colebant.

Ac fragmonium quido Tot fragm. 26, 274 32, intorso valde discrepars supra demonstrabam. At huius discrepantia idom phorus auctor Aso potuit. Dua nimirum de eadem ro protulit narration0s, velut Diodorus plureου rettulit do tripodo fabulas. Divorsis autem libri locis exarata Sunt fragmenta, quorum alterum, si non tollit alterum, at efficit ut servacansum. o nihil est, quod Ephoro talos substituamus inoptias. Consentaneum ergo est, fragmentum 2 a Diodoro do alio opromptum esso

Buctore, a D. 27.2S.

Convontum quidom apud Croosum habitum, ut legimus in 26 27 mani sta rao so fores phori ostigia cum alia documenta, tum Anacharsidis sapistitia in his praedicata domonstrant cf. supra p. 5). Hac autem in parto desidoramus talia Sod amo R. Κluebor fragmenta 6 6 7 Ephorum rospicero opinatus, ab hoc et a Diodoro Mysonis illius quidom, qui in his summis laudibus offertur, sentionem factam esse sod hunc ab utroquo in septoni Sapientum numero habitum non osso putavit. Quod ad phorum attinos, hoc o Diogonis testimonio supra allato lucido apparoty) Diodori autem fragmontis modo hoc colligi po-1 Sunt qui putent Zellor, hilosophi de Griochon, p. 91

Periandrum apud Plutarchum quoquo in convivio septem Sapientiam hi adnumerari. Apud hunc autem tyrannus modo convivii pater St, neque septem Sapientibus aggrogatur. Huius enim locum Anacharsis obtinuisse vidcatur. Hoc sex eis potissimum locis perspicitur, quibus sapiente deinceps facete dicta prolarunt. D. c. 74. 15 Ε, c. 11 p. 154 - et c. 124 155 A. B. q. 2 Haec autem sunt huius verba 1, 41) mur υν mi Πωωrciro m

17쪽

tost Mysonem ab illo commemoratum osso. Nam hic modicatur oraculo allato. Ad iuno vero colobrandum Anacharsidis Diordorus, ut Diogono in vita hautis, I, 30 cf. I, 107), montionem fecit. In hoo doniquo laudando omnia haec fragmenta versantur. Ex his igitur locis, si quid apparet, perspicitur, in fragmentis nihil extaro do acharsidis sapientia. anc autem Diodorus, si de Ephoro septem Sapientum fabulas dopromsisset, non potuit ilontio praeterire. Jam vero haec fragmonta 5, 2 et 7 ut discrepant ab Ephoro, ita sorio in fabularum bono cum Ladrtio

Diogono φ sonis vita I, 106 congruunt.

Ac fabulas do Mysono narratas subsecutae sunt nar

rationes do Chilotio 8 9 10). Fragmentum autem , ut Ephoro vindicaret, tueberus Q. l. p. 7 permultum argu

tiarum consumpsit. In hoc sententiae, quae antiquitus columna Delphicae inscriptae esse dicebantur, enarrantur

index, quantum apparet, vixdum duobus illis locum habot. E Diodori opinione septo sapientes fuisse videntur Thales, Solon, Pittacus, Bias, Chilon, Myson, Cleobulus. cf. infra p. 18.)1 Fragmentum sextum editore perperam interra. interposuere. Ohaeret enim artissime cum 5, 1 quod fragmentum ad Poriandrum spectare viro docti argute perspexere. Hoc autem tyranno remoto Diodorus de Mysone disseruisse videtur. 2 In fragmonto optimo Solon o Mysono quaerit, cur ReState stivam aratro aptot. In hoc tueber l. l. p. 15 pro Solon , An charsis , de quo idem Laortius Diogonus I g 10i narravit scribendum ess putavit. Sod cum Diodori narrationes, quamvis mutilao, haud raro integro Diogeni antepononda sint, tum npud hune o oliniue facilius potuit omitti, quam apud illum interpolari, cum anton Diodorias eius mentionem non secisset. Ac illud ,πολε πελαγιιονελ quod appositum est, in utrumque quadrare potest. Etenim sapio R inepte selio oraculo sollicitatum hanc vocem transtulerint, qui Laertium Diogenem latino verterunti equo hoc vocabulum, ut Menagius A. Gollio XI, 16 as1irmant ro to annotavit, difficultato caret. Stephanus quidem Thes. l. gr. VI p. 1711 multis n0gotiis eisque alienis im-

18쪽

o Chiloni addicuntur. Quod ut a compluribus auctoribus, ita ab Ephoro scribi potuit. Etenim has VOCOS, quamquam alii aliis sapiontibus tribuerunt, tamen plerique Scriptores substituor Chiloni ut homini Laconi. Itaque hoc argu- monto nihil officitur. Hi quod in fragmento 10 1, 2 do odio in perpotuum in ersas suscipiendo, quod Graeci Plata is iuravisso dicuntur, narratum Vidsemus, cortissime Ephoro abiudicandum ost Noquo ni Diodorus in un- docimo libro XI, 9, 3 huius rei, cum sacramonium illud si Vol quartiseni fidem faciunt argumenta Ephoro auctorovorbum de verbo XHeriberet, mentionom focit. Talis autem repugnantia, haud aliena illa quidem a Diodori ingonio, ab Ephoro plano abhorrot. Jam oro in fragment 10, 3 Chilonis scita specioso comparantur cum Croesi donis neque

plicari latino vortit. Hoc sano colligitur e Platoni republica 433 a),

Gorgias 526 b et Apolog Socr. 31 C quani quam hoc loe Socrates ronio de se ipso dixit Conser Aristophan. lutum 13 de sucophantis,

931 letiorDMe ιοιπιων. Ioc bono donachRrsin, hominem eruia1 alienarum curiosiorem, S a commodat Attamen illud iολε noceruονεῖν plano aliud significam potuit. Her. III, 15 4 νγε του uno διεωrcaο, εχω ονδεν βιιαον εἰ δὲ χιιι νηπισrηλὶ η πολυπονiria ονέειν scilicet Psammenitus) Hoc grammatisti novi rebus studero interpretati unt. Sed hoc non prorsu recte vorsum est. Psamnasenitus nisi fuisset ingenio mobili, quod quiescere nesciret, re rege Persarum Aegypto pruin sectus Aeset. s. Diodor. XII, 19. 1 roibi noteria visu τι κιπὰ την Irαπιν. Atquo idem significat pud Xonophontoni Hellen I, 6, 3 οὐ vieta μου

rebus studo . Hoc sensu oetho v. 29 d. Hompei p. 117 de ,wolt-thutigon Ianner ' dixit, quos de Gulchri en ' opponit. Quodsi haec verbi vis est, nonne multo magis ad Athenienses, quorum Di. 'ποαγιιοσννη in proverbium abiit, non in Solonem, qui totam Athenionsium rempublicam et commutaverat se stabilire studuerat, quadrat Cir de hac opinion Thucyd. I, 70 9: lar εἴ τις et ro ut νελυn v ta m Πετυ

ωογοις noι. Potuit igitur lino fabula addici et Soloni o Anu-oharsidi Concossi igitur opinione, quam de Solone protuli, non temere inAcremus Solonem pro Anacharsides in Diogoni locum Eudem nimros noscio an ah aliis, uti ori solo in his septem Sapientum fabulis, Soloni, ab aliis Anacharsidi su stituta sit.

19쪽

onim illa a Phoconsibus noquo a Gallis rapi posse. ho- oonsium quidem bella Ephorus quamquam in perpetuas

historias non recepit, tamen in tranSeursu commemorare

potuit Galli fro post ius astato in Delphicorum sacra invasorunt. His do causis tuebum hoc fragmentum 9, 3)a Diodoro additum osso statuit. Perpauci aut0m extant apud hunc loci, quibus illo res posterior notato gestas, ut qua exponeret, illustraret, Oxprompsit. Ac tota in his fragmontis ratiocinatio cf. 9, de Platone magis phdosophorum,

quam historicorum redolet usum a scientiam. Hoc tonendum est, duo hoc loco fragmenta discrepare ab Ephoro. Quas quido do Pittaco extant fragmenta 12, 1 2 3), o cum fabularum serio, tum verbis ipsis mirum quantum conspirant cum eis, quas Diogenes 1 75 sq. do ittaco, legislator illo Osbiaco rottulit. Fragmentum quid om 12oasdom, quas hic in illaci vita tradidit, respicor fabulas,nomo infitias ibit Fabula autem, quam fragmonia exhi- boni, prima ab aliis rorum scriptoribus alitery onarrata est. Sosicratis apud Diogenem 1,75 narratio quamquam non plano congruit cum Diodori fabula, vel ob id afforsenda ost, quod uterquo huic fabula illa de Pittaci scito, quo Crossi

20쪽

r mi ν, 5μεροι χῆ δέους προσειληφέναι. Diodori oratio, tametesi os fusior, quam Diogenis, tamoti ad orbum cum illin narration congruit. Tertium deinceps locum apud utrumque Gr0φγέγμαιος xplicatio continoi Do scito Pittaci duas Diogenes protulit fabulas, quarum alteram Diodorus quoque exhibet. Sed utrumque

Diodor. 12, 3 V Iri καὶ