장음표시 사용
51쪽
Durior hae ellipsis alio videri potest, quam quae probabilis Sit. Ac non ambabilis videbatur B0kk0ro et Frit g sellio, qui 17Jόν textui inseruerunt ei. Frit. d. Lue I 2 p. 260 ad h. l. Sed qui formulam εἰ τις καὶ ιλλος quamquam eo ab hoc XemPl Odissert, qu0d ad eam ex anteeodentibus supplendum est et oeum Rhet. pr. 17 3,i ' quo γρα it. p. 131 omissum est, et formulas Bis aee. 13 et 14 2 808 p. 32), in quibus ἐγκαλεῖ abest, ad comparandum adhibet, et ellipsis v. εῖδεν in Fugitivis fortasse tolerabilis videri potest,
Praesertim, eum hic quoque Hermes praeco formula utatur.
Cuius loci structura otia movemur, ut potius eum Dii Mosnili δεῖ, qua In cum elim anno ob die X antecedentibus subaudiamus es Dii Mos nil ad h. l. N per ollipsin, id qu0d vult Dii Mosnil, sed e sequentibus onvidetur supplenduit esse in avi g. 17 3, 260): εἰ ui P c ρ δείμανrος
52쪽
Num enim Adtinantus velit, qui alterum jam pedem in navigio posuit, ne interrogave quidem nece S Se S Se puto, neces Se ero Stidem Lyein videri. Enuntiatum, quod est de Adimanto, continuatur nuntiato, quo
agitur de Lycino. Itaque quia Sententiae arcte cohaerent, ne distinctionis quidem signo fortius Secernendae Sunt neque puncto, quod apud Jacobtigium videmus, Sed commate OPUS St.
Verba faciendi, quia se quovis alio verbo facile subaudiuntur, OmlSsa genuinam ollipsin non metunt. Haec igitur a superioribus Sejungenda esse et illi omissionis generi, quod statuit illinantius )tribui posse concedamuS.
Scripta uelanda non earunt ellipsi imperativi Doc, quae Statuenda est in nuntiatis hortativis ab πως c. nil fui incipientibus. Nam
etiamsi talia nuntiata saepissimo Sine imperativo legantur et usu quidem pro absolutis Sint tamen, si natura eorum Xplicanda est, ad im- PeratiVum, quo regantur, referenda Sunt. Quod conjunctione πως, adverbio relativo, utique indieatur. Tali autem eum adverbio, Si nuntiatum conjungitur, referendum est ad aliud nuntiatum, quod illo stertius definitur. Ac si quis quaerat, quo jure hoc genu ad eam, quam ellip800s proposuimus definitionem, quadret, respondendum St, etiam hic ex laesa integritate grammatica aliquid supplendum esse. Nam imperativo odia et enuntiato Suspens unum meitur nuntiatum, Simplieissima cogitandi formula, siquidem eum cogitare reet intelligimus, quidua notione ita conjungat, ut una et ea nova ex eis Oriatur. CuiuSSententiae, Sicut diximus ortae, Si noeesSaria pars mittitur ac Si ea, quae relinquitur, artis vel 90sius membri Significationem prae se fert, vera ellipsis tenetur. Quam Xplicationem, si ad formulam ορα πιυς referimus, nuntiatum a particula aco inelpion Objecti munere fungens fingi potest, cuius subjectum et verbum imperativo ορα continetur. Si igitur oece mittitur, subjectum et verbum se objecto Subauditur. Id quod hae in struetur faeile fieri poteSt, cum Subjectum erSona nuntiati ab iis indipientis jam indieatur.
Quae tota ratiocinatio non minus in formulam οριι οπως quam in ον οτι ot corro)ς, μὴ ora cadit. Aliter re Se habet in μή e conj. quia μὴ principio negationis particula est, non conjunctio, qua enuntiatum ab altero pondens indueitur et Significatur.
53쪽
se sumus, quorum ille in formula io c. ind. ut ollipsin exstare negaVit, lite υρα O ION, DYOrι, Drio rio a genuina illari separata omissi Dis Suae generi adseribit. Talibus imperandi forumlis, quale sunt odia orico Llleianum rhetorie quadain i uti non negemus. A maior quidem ea in his videtur quam in genere, quam Berntiardyus et imistius proprie rhetoricamellipsin nominaverunt. Vis autem rhetorica in eo OSita est, quod S, quem seriptor si loquontum faeit, fortius atque vividius hortetur vel prohibeat quam is, qui simplieitor imperat. Neque silentio praetereundunt videtur has formulas omnes in dialogi Luctaneis occurrere, in quibus vividius loquendi ratio Suo Deo St. Ex multitudine exemplorum huius generis unum alterum SatiS
ibidem plenos invenies Deos, quibu ορα ante mo non miSSum est.' Quorum numerus idem fore St, quam ellit lieorum. Aliis odis ad nuntiatum ab mo incipiens imperativus λέγε Subaudiendus est. Sed his sententia non hortativa sed simplieitor finalis est. e. r. Vii. auet. 19 1,558 - δεῖνα δέ, λέγε 'πέως εἰσι χαιρει των ἐδι stii non In quibuS Obet . . P. 108 omo εἰ Ico XΡunxit, ut nobis quidem videtur, Sine uSta auSa, quia cum tali formula Se ro διι, re vel ro I Particula uino Saepius conjuncta legitur. c. f. Catapl. 13 1 635):
Ellipsin imi rativorum Pu et ori τε obotias . . p. 108 a scriptoribus raucis tam usitatam fuisse judicat, ut, ubi inveniatitur, otiam xpungono sint. Id quod inivrimis suadin in Mophr. 4 3, 165): γε ro OP Ooce .Ho G cis o προδιδι ξιὶς Tov ccκονοι Me se Saturnal. 0 3, 393): Dcer o Ho uni Is orea oti GζTF. Sed his i aliis Oois os uellor, . . libri ad unum omnes consontientes Ore t OGM TAμxhil ait. Itaque horum instimonio magis quam besi mula confisi traditam scripturam servari malumus.
54쪽
Praeter veram ellipSin, quali adline tractavimus, etiam aliis brevitatis leonili onoribus a uetano frequentatis iueitur, ut eius Stilus elegantior videatur. Nam elegantior eum quoque Seribere utatuUS, quio Supervastanea mittat et miSSione earum quoque Oeum, quae Sine detrimento Sententiae deesse possint, consequatur, ut legentium animi ad supplendum impellantur eaque ratione quodammodo delectentur, quod ipSi, quae cogitanda erant, i Venerunt. Sed nos relietis eis, quae a proposit noStro alienae Sunt, miSSiOnibus satis habemus, si nobis contigit, ut is, quae Supra diSSeruimuS,seientia usus distendi uetano paulum adjuta sit.
55쪽
2. Grammaticae linguae graecae
56쪽
P. 159 169 17 p. 199 219. 23 P. 249 269 27 p. 28 P. 299 30 P. 1 P. 339 38 P. 39Ρ. 40 impollat
numeri, si podem Do hist. On Serratio
λογον pro impellast Loeutionem torminatione βρονιαν
57쪽
I. Locutio Cruci v quae legitur in Seriptis uetaneis, non per ellipsin Xpli- Canda, Sed formula est, quam Lucianus a Xenophonte Meinor. III, )sit, sumpSit. 2. In ormula Dd εν ῆ non vox ιλλο supplenda, Sed negatio, ut ita dicam,
relativa St. 3. nuntiata hortativa, in quibus omis eum indientiu futuri Conjungitur Se-Cundunt grnmmatientia eorum rationem pro primariis haberi non possunt
sed secundaria elliptica Sunt. 4. In oratione pro Eu Xenippo ab Hyperide habita Ol. XXI, v. 22, eetio, quae est in Orr. γραφαὶ ἀσεβειας vere et εισιν mente Supplendum St. 5. In Xenophontis qui sertur libello de re publiea Atheniensium I 6 ut post verba cilice Ovς ε Boma v καὶ ρω v et post εἰ μεν γαρ οἱ χρηστοι adverbium oνον desideratur. Neque vero error librarii hic teneri sed seriptoris ipsius stilo parum polito haec omissi tribuenda videtur esse. φ-QB --
59쪽
' tus sum idibus Aprilibus a. 1860 Post pii Fido addictus sum vnn-
gelieae. Primus litterarum elemontis instruetus puer XII annorum inter discipulos gymnasii PosiampionSi receptus sum, quod postea roetore Volgi a Vietoriae prineipis nomine Vietoria-Gymnasium appellatum est. Ubi por VIII annos littoris humanioribus eruditus maturitatis testimonium adeptus sum a. 1880. Militari per unum annum Posiampii, in logione illa, Cui nostri lingua nomen est Q. Garde-Reghnent . . Militari munere functus Berotinum proseetus sum, ubi per Oeties se menses ab anno 188 ad 1885 liilologidis studiis me odi. Scholis intersui virorum doetissimorum: BRESSI AU, DIEl S, DILTHE DROYSEN '), HLEu u. IM PERT. vii curios . PAVLSEX. MoBERT, De IRRITSCIIΚΕ, NAHLEX, ZELLER. ominarii rogi philologie sodalis ordinarius sui per ter se menses. Ad Xoreitationes philologiens, quibus per biennium usus Suni, HI B R, nil historiens per bis se monsos ΚIZSAECOR me benignissime admiserunt. Quibus viris onmibus imprimis I EB RO, IRCHHoFFio, VAHLEXO, WEIZSAEC ROSumma in habeo gratiam. Mons Oetobri n. 1888 Borolini sextimon pro verutato dod di sustinui.