장음표시 사용
441쪽
te termini, deducens uidelicet nominat. ex sola
' vi pronom iii, ipse quod i demonstrat person
i itatem, ut per eum, hue iaciunt notata in specie per Smin. iun. in d. cons. s. num. II. lib.
3. 3. sub num. 77. Tertio quia idem testator in substitutione inta sum alienationis, de delicti vcitauit eosde, quos vocave at in casum mortis exprimendo etiam respectu cuiuscunq; legitime saltem usque adstatem annorit m ηο. admissa autem imputatione da
a doti, t sibi relicti ab Atio in legitimam fiIii re-
n asiliet euacuata legitima ipsius Alphons, ergo ita in specie arguit Ceph. in d. cons. 283. sub nu.
- . vers. Nona ac Menoch. ind. consi 83. nu. I a.
Quarto quia dos sum. lib.6oocio. 8e D. Ludouiiscus Di erfectu habet annexam coditione decessiis Riphona sine hiij, masculis ut pote eum ill is ex iassen. do, remitti fuerit ad arbitrium eiusdem Alphonss d. autem conditio non existentiae manculorum non poterat puris rari nisi per mortem eiusdem Alphons, .nde colligitur efficax argutiaentum pro intentione D. Brigid. tripliciter primo quia quando ieetatum factu filiosam. confertur post morte patris, tune nu qua intelligituris ci tactum contemplatione patris sed tantum icos templatione ipsius mei siti etiamsi facta suerit mentio patriae potestati, part in l. filio iam.
κα s.& to. secundo quia relictum filio i numquaintelligitur relici uefitemplatione eius patris,nisi sit in patria potestate, .l in speete animaduertit Menoch. d. con ti . nu. 33. 3c 3 . post alios quos allegat . de in d. cons iei. num. s. Ee an. v bilaidat per mortem soluitur patria potestas ergo tertio quia legitima statim , di pure a die mortis patri filio debeti ir,x non admittit temporis interuallu Ar unde inserunt DD. leeata conditionalia non tim putari in dotem prout haec omnia latius conprobat in puncto peregr. d. art. 37. num. 19.
nto quia si ista do, fel icta Brigid ab Α
testatore inteli igeretur ei relicta contemplatione
Alphonti filii. di sie in persona Brieldet quoad Alisphonsu eius patre censeretur presectiliacosequε ter iuris intellectu inteli igeretur breui manipri relicta eidem Alphon i&abe frigidae d. s.sed N plures g. in atrogato de vulg.de per conseque legatum non valeret quia eum Alphonsus sit haeres patris sui legantis i a se ipso sibi legatum reperiretur quod seri non potest l.plane,.s duo bus de leg. r. 3c l. legatu l. vltima S.I. e. ut ergo 43 iugatum potius valeat i quam pereat,dicen sume it quos ariu inteli igatur hoc casu contemplaticine neptis, fle non filii ita Ruin. in d. cons. 72 nu. a. ει η. de lib. I. Ceph ind. cons 48 s. nu. II. y a. 3 3. ε 3 3 .& I dicens hanc coniecturam in proposito esse praeclarissimam, Menoch. d. cons.
h. l ib. 3. ubi intelligit hoc procedere etia si pateresset pauper, quo casu alias regula Αuum non procedit censeri dotasse animo imputandi in le-
patris , sed ab eis prorsus dissormis ergo non est prasumendum testatore secise id legatum animo
imputandi in legitimam Alphons , nee in legitimam ipsus Brigidae prout si adesset identitas
inter utrumq; ut in specie arguit Ruin. ind.cons. 38. num. 24.2I. lib. I. l. 7.de corroboratur exlex. in l.cum quo s.fn .ad leg salcidiam cum noe. per D.patrem meum de analog. in appendice nu 3 r. cum seq. cui addo Bertr. in cons. is a. sub nu. α o. vers. Fallit. tamen vol. 2. p. a. sol. 278.
Septimo nectitur alia praesia mptio resultans ex maximo amore quo ipse testator prosequebatur Brigidam neptem ut colligitur ex multis partibus eiusdem testamenti,8t ex eo quod ipsa Brigia da iam usq; tunc temporis coditi testamenti erae Αnnorum sex, quae aetas per b landitias satis apta4s t est ad alliciendam beneuolent=am parentum
Octauo quia effectus quod datum alicui nis ε templatione alterius inteli igatur datum t illiaveri est quod ips asserat commodum l. secl. 8e a
plures S. in arrogato de vulg. eum aliis concor dantibus Atia praesentiara resultaret contrarius assectus, nam alias Alphonsus non suisset oblie tus coiistituere tantam dotem,&sorte legitimam suam pro parte, vel in totum alienasset, ergo ita denoch. in d. consara .num. aci. Et xl.de iterum in cons 7 . num. 7. d. praesu. 17. num. Is
Nono quia illa l. dedit f de eoll. bonorum em
aduerso allegata procedit de aequitate ut ex placat ipsa mei litera, de ideo gitis de DD. ibi, galibi admittunt, quod de rigore aliud esset aein casu nostro cessat aequita 1 nimium cum Arigi da, descedens concurrat eum extraneis ergo elisce ilare debet illius I. disposito ad tradita me
Corn. in d. aons et c. sub num. I 8. vers Glosis aurem soluunt lib. a. ubi hac considerationare spondet stantestatuto excludente descedens His
a minas dotatas 1 pmpter agnatos transuersale filiam dotatam ab Λuo non haberi pro dotata a patre ut sc prsseratur extraneis in succession paterna, non obstante regula contraria dicisti deis dit nimirum quia ibi quila, suadeat filiam praeis serri transuersalibus, vi generaliter quod ista lex non procedat quando resultaret aliqua iniqui.
tas NM. Caeph. d. cons Ars. num. M. Decimo ex not. per Menoch. in d. consis Ictium. 7. 8c d. iis ills nu. 3 c. de d. praes a T. nu et s. lib. 3. post Soc. iun. coni. num. 33. verss. lib. I. Alc. cons 4 num. s. vers suadet etiam dum ibi inter alias pis sumptiones , hanc et iania
43 connumerat quando testator dixit ' quod ipso
dotabat se constituens disserentia, an grauauerit haeredes ad dotandum, vel ipse dotauerit, quasi hoc posteriori cassiciarius appareat de ipsus v luntate, quod non relinquit contemplatione filia sed solius neptis, ita autem non esse in casu nostro ubi dixit, ite ua lego Erigida Aec. lib. 6--. 84c. Undecimo, de postremo arietur distinctio allata per Decian. in d. cons. io. sub num. IO. Me . 8e praesertim ubi dicit opinionem contrariam liisso initati t non procedere, quando dos rei icta ab Auo non fuit reuerta ad patrem tempore mortis ipsius patris,Ze quod hoc est indubitatum, de nullus contradicit at ita est in casu nostro, ut pote cutempe e
442쪽
In Secundum Lib. Confit. Menoch. 3s
Brigidς tilis ne dum reuersa esset ad ipsum q uod
contigἱllet si DDa Brigida iam tunc si isset nupta di patri praedecessisset: sed nundum tradita esset
Neqet obstant eoniectum ex aduerso adductae si perdCauag. t i icet alioqiiii docte elegater Ne. Ad primam enim deductam ex illis verbis testamenti ,&ressiduum dictε haereditatis meae sit prent. Ludovici satroni nepotis mei, R paulia insta ibi quia reliqua pars hi reditatis meae visuis pia volo quod in totum stiti perueniat in D. Lu d uicum nepotem meum ex fratre, di dempta d. domo dic. ponderando verbum illud ressiduum, di illud te liqua pars. di illud in totum, quae cum snt generalia,ideo omnia compithendunt prs erditias lib. 6 eoo. legatas dictae D. Brigidae prs. sertim pondera do illam exceptionem subductissa die. quia exceptio t firmat regulam in non ex ceptuandis.
Respcidetur quod ita sequeretur quod Alph5sus debuisset restringere suam legitimam ad ipsas lib. 6ooeo. quod est salsum ergo potest testatorem in il lis verbis non voluisse excludere te gitimam debitam Alphonio filio iuxta communε illam,de vulgatam considerationem quod legitis Is nis nuclua censetur derogatu in . t nisi in indiuiis
duo id actum sit t. si quando S. di generaliter C.
deitioistinam.&tex. in auth. vicum de appell. Cogia. s. hoc autem disposuimus vers. caterum
autem Aret. Cons. s. num. io . vers. non obstat quintum Bald. coni. a s s. lib. s. e s. 4 lib. s. inlex. cons. 3. num. Io. lib. s. Dec. cons. 3O .nu. Caeph. cons. num. a. Crau. cons. II. num
Is . Roder. in l.quoniam in prioribus in p. ampl. num. a.&Passi in alibi L D. Priterea hic oppositio concludere posset si nos smpliciter versaremur in questione voluntatis. sed imo magis versamur laquestione potestatis, id enim maxime contendimus non potuisse test torem, Ae si voluisset sacere hoe legatum ablaticae
s eo animo i ve in legitimam filii imputaretur.
quia ita sequeretur illatum gravamen in ipsa imgituna quod fieri non potest visupra ostendi. vn de arguimus testatorem id sacere voluisse , quia scilicet nemo pr. sumitur velle, quod non potest. Ad secudaiti vero quod sicut testator hic nosters s substituedo pupillariter i voluit disponere etiade legitimatis ii, ita etiam renseatur voluisse de clarare quod relictum ab eo nepti sue in legitima filii imputaretur quia scilicet inde pateat teli
totem, o uille bona sua minus diminui,quam siepossibile,& quia una substitutio aliam declarat. Res p. toto calcidis are exemplum pupillaris a casu nostro quia pupillaris substitutio reputatur testamentum hiat, cui licuit laqua in patri testar Pro ipso. at haec rario non est applicabilis ad rem nostram ut patet cum loquamur de hilo pubcre,
Ad tertiam deductam iste illo verbo ressiduureliquum, & in totum. Reso. re incidere in primam eui iam proxime supra latis respondi Ad quartam quod testator est in easum natiuitatis aliarum ablaturarum restrinxit d. dotem lib. eo oo. ad lib 3 6ecto. N in casti in naris itati masculorum dotationem ipsam prorsus re inisserit tu arbitrium Alphosi fusi ponderando quod
hinc appareat testatorem non ne ἰsse hoc unnalimn liciter eontemplatione eiusdem D. 8tigide ablaticae suae, sed quia vulea erit . At se per asmasculorum prinei pali term cccntemplatas. Resp. inductionem hanc non concludete quia scilicet compatibile est testatorem voluisse relinquere ipsi Brit id ς ablati sus . lib. 6oci .ipsius
tantum contemplatione plus tamen ubi unica esset quam ubi habitisset fratres vel sorores sieuelegatum res ictum alicui extraneo, non ideo minus dieitur relictum ipsus tantum coterit platione quod sua coditiove illi fuerit relictum, si primus honoratus decesserit sine filiis. Ad quintam quod et tetendast via per quam sε testator viriq; easui potverit satisfacere. 1
quod testator renseatur voluisse seri impuratio. nem per qua prouidetur nepti .& fideicomissario. Resp. retorquEdo,quia scilicet ita non rem neret prouisuna filio in sua legitima, cuius causas t debet esse potior eausa fideicommissarii. Ad sextam quod res in dubio prcsumi debeat 33 sacta eo modo prout utilius ' est facienti.
Resp. retorqueri quia sei licet utilius est prouidere stit posterioritati quam extraneis. Ad septimam quod per dictam imputationem agamus deliberanda haereditate pro qua Procli 3s res esse debemus t quam pro illa oneranda.
Resp. Proniores non esse debere pro conseruanda legitima itidem ni ab onere, quam hereditate, cum illa sit multo favorabilior quam haec ut omnibus patet.
Ad octauam quod testator hoe legatum sece- rit Arigi ablaties vilites euitaret i ut ex Pl ambulis testamenti colligitur ideo faciendam
Resp. neq; testatorem id in specie dixisse derellino lib. socioo. neque etiam si ira dixisset inde inserti ad animum imputandi in legitimam patet intelligentibus. Neq; demum refragatur alia e n1ideratio perci eundem D Cauagnol. allatanu. s. t quod nisi fieret ista imputatio ad nihilum sere reduceretur hoe fideiecimmissum. Quia te*.quod saetis omnibus deductionibus per nos praetens s adhuc remanet summa lib. ei citer suppostad .sdeicommisso,nua sumisma non solet te periri super eess ut vulgo dicitur. Ee ideo eo ueri non debet pars aduersa, quia 'habitura est id totum ex gratia erit, & sat etiam ico in aliquibus subuenire. l. si pupilli. g. virideamus,de neg. gest. Prici pud uero quia testator hie non fecit perpetuum fidei commissum inter descendentes D. Ludovici patris , sed tantum inister descendentes suos . t ideo diei minimὰ possit ex constitutione perpetui fideicommissi constare de voluntate θ illud per quam maxime amplia.& honorificum esset quas quod exiguum fidei
commissum iure sit perpetuo conseruabile. prout etia in non obitat illa pars testamenti itiverse. ue in dico, Ad protestor ubi protestatus est se esse creditorem Ludovici Fatroni nepotis sui de lib. Mocio. in eirea , di Velle eqs implicara in aliqua proprietate idonea ad beneficium haeredis sui qua re inaneret obnoxia infra scriptos deieci
misso. Ponderando i ita mentis suae sutia fideico inmissilin remanere pingue, Ze magniscum.
Quia colligitur de mi rascripto fideico anni sib
443쪽
ostendit Oluntatem suam enixam ei rea conse
uationem d. ficticomini sit non autem in casu dei ctus descendentiae, quo casu non curauit de tali perpetuitate,& magnifieotia fidei commissi quippe tuc magis diminuendos in hireditatem vario,, di pinquioribus legatis, 3 smpi iciter i res, i duo lubititue d. Ludovicu quod intelligiatur deducta legitima debita Alphonio filio eum illi expressit non fuerit derogatum necnon deducit, aliis legatis.
Raec eadem voluntas vel ex eo maxἱ me colligitur quia idem testat aliis eius nepotibus pariter ex patre in d. casu desiactusque descendentit non reliquit nisi libr. gooo. pro singulo quare non est quod conqueratur, imo quod gaudeat Ludovicus pariter nepos.& si sorte aliquantisper plus ci csteris nepotibus a testatore praedilectus quodcunsecutus ut plus quam d. lib. scaeo. & est credibile quod testator sciens vires sui patrimonii, ed ii ollens inducere inter suos nepotes nimis excessivam in squal itatem legaueritu lib. socio. singuli, aliis suis nepotibus resfidsu vero d. Ludovico aliquantisper ,ει sorte perdilectionem. praeuidens tale de modico excessum . ib. socio. Praemissis tamen non obstantibua in promptu sunt resposiones ad tollendas eas coniecturas, &ad sistinendas responsiones quas alias deduxim N eoniecturas quibus substinuimus Iesatum dodote per Fal oclinii nepti suefactum luisse intuitu Alphonsi filii. i t ad hoc ut d Abrigata serenthona fideicommisit, pro quorum comprobatio, ne faciunt haec q uae breuiter adducuntur. Non obstat igitur coniectura primo loco fle- sumpta ex consideratiosae recompensationis iniuris,qua testator Aviis secisse dicitur nepti. Eam, exeluάρndo propter masculos, & Αgnatos, iquod dictum iam memini suisse De eiani in consilio ro libr. a. ut est .idere in citata inea Decisi
consultiua 3 . num quia honorando eande in
nepte in eopluri,quod ei reliquit, ultra id quod ex legitima patris potuisset coii sequi non ii abeat Vnde doleat,& iniuriam sibi iactam sui iti supponat,nec tollitur ista responso ex eo quod dictuna.
st aliud esse loqui de rigore t aliud de conu nientia, namque si bene perpendatur dispositiotcstatoris praecipuain conuenientiam habebit. si nulla tacta deductione legiti int,vel trebellianicae suerit neptis illa contenia de sibi relicti,, cui congrue longe ultra mensuram legalem dicit ut uige satisfactum,&ψbi testator excludendo siliam constituta sibi ampla dote intentione habuit ad
agnarionis suae cons uationem non est quod illast restringenda per imaginariam q irandam con uenientiam, cui non accedit mens testantis.
Nec punctum serit desii pia contemplatio peplis ex nominarione ipsus . quia illa nominaistio non arguit prscipuam dilecit ouem,sed la lam sue t demonii rationetii, quod in ea caula dixeram probari ex eo quia Auus inibi degat etiam inceriatis , incognitis n2ptibus nundum iratis detrahendo casu de legato saeto uictae suae uesti iam natae, quo casu sicuti dictum testatoris causa de-66 monstrationis non resti ingit t ita non auget legato t. cum certus 1fide tritic. uiuo , oleo et te gatum. Bart. iiii. Lucius num. 3. st. de At Quent. α cibar. legat. di ex hi, datve intelligi, quod Auisvit intentio dis brigandi bona ab eo ouere quore ciebantur pro dotationibus ne a n ad coram adum substituti, ut colligitur edi illli verbis ress
duum hareditatis mea, & ex verbo totum , 8c ex
prohibitione legitimaein trebellianicae. Vt alias dictum fuit in eade Decis consulti u. ge. faciunt
qua dicit Magonius d. decis plorent. II. nu. I 6.
N i . Vbi dicit hoc argumentum desumptum a
Ad tertiam coniecturam respondetur non sub
distere, quia licet sacta fuerit prohibitio. Aliena. tionis, Ae substitutio in ea sum delicti , etiam fi de xpressa prohibitio deductionis legitime .sque
ad certum tempus,non tamen datur illatio,quod noluerit testator dotem per eam eonstitutam nepti posse desumi ab ipsa legitim ut ait Cephalus
indicto cons. 31. Quia responsio est, quod ista OI l consideratio posset procedere, ubi tempora legati concordarent cum temporibus quae sunt adiacia prohibitioni,quia tunt iste dispositiones esset
ex integro seruande N starent limul,& mens disponentis esset uniformis quoad omnia disposita in ipso contractu secus est. hi disposticines sunt subordinatae,qitatu una facta est in desectum alte istiu quia tunc non est una, di t eadem determis natio respiciens diuersa determinabilia sed sunt diuersae, quae proinde diuerso iure cense M sunt
argumento a contrarici sensu l. iam hoe iure, sede vulgar.& pupill. substit. Et bene quadrati os proposito quod adiuers, i minus recta fit illa.
Ilol. Papinianus exuli fide minor Iacit enim legatum Αuus nepti suae in casum non existentium masculorum quin imo υbi exta redit inastuli, lam in g, reuocatur legatum dotis ,&haeredis aris bitrio remittit ut dotium quantitas quo casuneis
mini dubium est, quin ex sua leuit ima potuisset
dotes decernere,& hine patet erroneum osse sun. o damentum i caephali, in d. cons. 623. numero A. lib. 4. Ad quartam eoni ecluram desumptam ex Bar τι tol. incitata l. filio familias ' ladi.a. de donat. causa mortis respondetur quod ea procederet ubi versaremur in legato quod esset sactum per Auuin qua racta fuerit metio patris,& Patrie potestatis, sed in casu nolim diuersa res est quia de praemisit, nulla fit mentio,& ita debet intelligi -- phal. in casu suo. Nee admittitur alia consideravitio quod per morte Aui soluatur patria potestas,
quia tempus mortis non attenditur, ad perpendendam mentem testatoris, dum enim agit ut de interpretando reli per defunctum, non specta a tur i tempus mortis , sed tempus factae dispositionis, quae quoad executionem tantum vertitur eons de ratio mortis. Nee Menochius in locis allegatis , loquitur in proposito tactae argumentationis, sed tantum dicit non posse censeri quid esse relictum .alicui co templatione alterius, qua-
3 do is cui relictum t est non dicitur esse in potestate illius, ita ut ei posset acquirere. Et si dicatur vim argumentationis stare in morte patris Alphonsi. Itidem respondetur, quia quoad is macontemplatione fit retrotractio ad tempus dispositionis mo huc intrat conclusio quod a primordio 74 tituli ponerior formatur euentus t vulgatis i ribus ita non procedunt adducta per Menoch.
. Nec obstat deductio quod versemur ineonditionalibus legatis,de quod conditicio innis de te. py gitima i reuelatur , d. l. quoniam in prior bus. Q de inod .icliam. quia responsio dii, prout supra versiculo
444쪽
In Secundum Lib. Consit. Menoch. 3 s
verseialo, Ad obiectum quod viri filius, re intrara, uictum fuit quod hic tractatur de ea coaditiciae nuptiarum matrimonii quani lex dictitat, probat ineste legitime si io debiis, quando ceterura narestituere grauatur. NUM l .lo Ad quintam .responsio est . non admitti quod ubi contemplatione patris sutilet relictum legatum, iiiiurgeret consideratio ' uod ea neptis rion ab Ano. sed a patre liceretur legatum consequi , di ideo diraretur quod pater sibi ipsi laga uerit. quod non est dicendum , quia o iniis subtilis estra argumentatio, & ideo de facili ruinpitur t quia pater noti sibi legat, sed Auus legando nepti , d rem videtur patris officium exereuisse in de bonisque debita erant ei titulo legitimat, neptem proto dotasse, qui ex quo tigreditarem agno nit . euoneribus, & honoribus non potest , aduersus dis spositionem patris venire etiam quod in legitim grauaretur, quando hireditas est opulenta,
P 3 e seqvitur filius quam sit inensura legitimet, ut alia si uitabunde dictum ad consiliu Menochiis . est egregia sed non parum difficit isnum. c. 8e instiliti. r.
Ad sextam, dieitue hil noeere quod legatum non sit vitiforme cum legitima, quia difforinitas γ t non tollit contemplationem patiis,& impu- rationem in legitimam , quod inteli igitur pro portionabiliter .ut firmate videtur D. A lexander Raud. de Anal. in appendic. 3. pari. num. 37.κ
arguit ex disirmitate, sed ab uniformitate, ita ut trucidetur argumentu a eontrario leni u negative. Ad septiniam coniecturam aflectionis, re dialectionis, iam fuit abunde res sum quod maiori uit testatori, assectio ad agnationem conseruandam quam ad ipsam neptem. ad octauam, de nonam dicitur, quod intentio inuiniit e seruandi bonam agnatione, ideo sulcosderatio e5trarii effectus, di quod neptis
Ad decima respondetur non esse attendendam disserentiam, ex eo quod testator non grauaireritra haeredem ad dotandum ' sed ipse dotando dixe rit lego Brigidae , quia idem testator non fidebae de iuridiea dispositione fili, Alsonsi, quia piohibuerit ei ne alienaret, . et ad certum tempus suavitatis,Wideo filii reficium exticendo uegauit
Ad undeelma mea datur responsio quod seuti causa reuersonis dotis dan per Auum,in patrem Oritur ex eo quod A uus eontemplatione filii do.
rem legauerit nepti, ita per mortem patris coninstante matrimonio, non dicitur cessare reuersio,vs quia actus ' semper regulatur a sua causa , ε .mors patris no remouet causam originariam qua motus fuit Anus ad legatum dotis , tum pie sertim quia, quae patris de medio sublata fuit persona dicitur in haerede renouata praesertim quia ipse aci filius , quodammodo dedisse videtur legatum tati Auo relictum, in tantum quod ad eum quan tumui I ex haeredat utri ,reuettitur, e eius h redes ,
prout de extare dato scribit, Iuliu, pactus a B rigat uinconciliatarum, centuria, subiit. de iure dotium in fine . ex quibus apte colligitur quam periculosa sit inter praetatio quam tradit Decia. ai nus t in citam consilio io. num. io. lib. . . qui eum sequuntur ad i. Dediti siue dotem quam
dedit. Isti sic positis non obstant ea quifas m liendas
coniecturas quas dedimii, alia, in decitione consultiua o siquidem replieando aduersu, responsiones datas ad primam. de tertiam, niectura madicitur quod imputatio desis qir e re icta tu ita a nepti. non arguit rest ictionem 1 legitimet,qui sipponimus debitam fis io .ad summa n cuius meis minit legatum , quia aut relictu ri habet analoniam proportionis cum ipsa legitimam tunc cellat restri filo,ad notata in l. in quo S. finali F. adleg. salcid. iuuta qua dixit D. Aleaeander Rhau densis,quod testator asi ignans dum uiuit tantam quantitatem quae sit proportionabilit ad Alcid iahyredi suo, se videatur preventile, ut hires qui invita testatoris habuit, teneatur in quartam in pu tare, licet regula fit ea tantum imputari,que iure haereditario perceperit,ψt scribit D. Rhaud. in si tractatu de Analogis .in Appendice in 3. parte, num. T. aut relictum quid pluris vel quid c. minus habet leuit ima, mune proportionabilis esse debet imputatio. nulla habita ratione ad id quod obiicitur degravamine imposito ad legiti-rnain. siquidem, ab ipsa lege iniungitur, ut supertu dictu fuit, unde testator inhoe legis ministeresse dicitur, .ltra, quod dum filius agnoscit iudicium patris e2 quo maximum Luerum consequitur, quia haereditas ei delata fuerit opulenta, uo potest conqueri de gravamine imposito super legitima , iuxta i ex qua persona, quis luctum consequitur, eius aditanti impugnare non potest st. de regu l. iur. iaciut ea qus superiuue dicta sunt. Responso vero deducta ad se dam coniectu ram no videtur sufficiens ad tam tollendam, quia admittitur quod substitutio pupi liari, dicterat ab articulo imputationis in legitimam, sed per allegationem iiiiii, diuersitari, non tollitur argume tum, quod desumitur ex eo, quia si euti teliando Os f &substituendo pupillariter . voluit pater pro filio disponere, ita videtur argui, ab expressa vo runtate ipsius in eo casu ad casum nostrum quod scilicet in eodem testamento dotando neptem suam voluerit eu uoctum eqeseere nomine filii ita dotem reliquisse nomine ipsius, iuxta qu abunde dixi incitata decisione mea consulistiva. go. num. a di sequmta Minus etiam crediderim fuisse citisfactum , roniecturi quarto loco per me eleuat , ibidem sub num. 37.&y8. quod testator Auus legandos 4 nepti iam i natae, & cceterit nascituris in causa iotium , sic onus asiumpsit pro filio, ut nomin ipsus dotes eonstituis,e videatur neptibus ipsis. decernendo quod onus dotationis tunc demum ad filium pertineret heredem .si masculos pascepisset. dum enim dicitur in responsione , quod est compatibilis eontraria eonfideratio, replicatur, per id non latisseri deductioni quod Αuus sumpserit onus dotandi pro filio. similiter non subsistit resposio ad quintam, noesse scit icet prouisum si io pro sua legitima, quia iam dictum fuit satis apte suisse prouisum,1c gravamen iniunetiam non pendere a iudiei testat
Yi, sed ab ipsa l. finali Q de dot. promissi quae
mandat patrem teneri de boni, suis filiam uotare itidem repi teatur ad responsiones datas ad sexta,& septimam eon iecturam. Quod vero pertinet ad responsiones circa octa uam de litibus euitandis. dicitur non subsistere
quia lectura testa nuti pronuntiat id ipsum quod Υ y a allegatur,
445쪽
alte ratur,nee dicatur per id non inferri ad legatus actum contemptatione filii, quia vis algumenti tonsistit in eo, quoa ad tollendas dubitatione ri quest rati tun censeatur animo com pensandi vel ne , plurimum iuuat protestatio dispolientis, quod scilicet ad eam dispositionem deuenie oat, vilites tollerentur. & hine deductis tur eoia templatio filii, ut post Milictum , Beati lcribit Rimin. iur. in cons. 393. num. 44. quod allegam in d. decis. mea 3O. num. 43. Responsio vero qus datur ad dicia per me ibi dem sub mam. v. quod ad nihilum reduceretur fideicommissum non videtur admissibilis , qui intacto supponit ut contraria.
Insuper alis responsiones ad id quod dicebatue
de voluntate .ellatoris impinguandi fideicomis missum facillime tollutur, sis uidem ea ratio quae adducitur inter fidaicommillum perpetuis inter dulcendentes ab eodem testatore , de agnationemnia transuersalem non tacit, ut indueatur diuersa dispositio in uno ti usquam in alio eam, in hi sci licet ia quibus i si fuit ex preta prouisum,quiis nimo pluri inum iuuat una dispositio alteram, ut dictumiuit , de ita firma te manent eaque indicta ceris consulti 3 o. dicta fuerat , causa autem Praedicta dexteritate Exceli. l. Fe Senatoris Meri ri tinni 1 . Io. Baptis is Troili , copositλsuit aviis tabi liter, fitata&c. Rotandus Cauagivilius.
versiculo quoad tertiam , roprobatur in res lutione qiilllionis a Simone de Praetis, de interspietat. vltimarum volunt. lib. interpretatione prima dubitatione 6. num. x .lolio 38 Iacob. Maync leus. Nimiero di . Anglius institutus,&grauatus eum prela bI tione quod non possit alienare evinec venerit ad aetatem x . annorum an post i illud tempus possit alienare in pretiudicium substituti disputat Audieas Fachine in lib.η. ccium rematiunturis cap. 3. Roundu Cauagitolius. Numero
Ibi responso s. num. o. peregrinus dia
fidei commis arti c. rio tὲ u. ε . in fine, est Pagina 369. lacob. Menoch. Numem 33.
Ibi unde ait Decius post it Iud casus debeti egi post illud tempus lacob. Menoch.
ibi s quod prohibitio facta a testatore ad tem
pus vide Decianum in cons. 78. ει breuiter Per
to dicit quod data facultas alienandi non tollit isdeicommulum, nisi sequuta alienatione. R. C.
abi eadem opinionem probauit vide Manis
Decian. in o. cons. 78. num. 36. lib. 3. Runi ld. iunior. in l. qui se patris num. ε 39. Cod. unde libera Petra, de fidei commis. q. Α . dixi in consit. sequenti num. go, 3t in cons. 327 Luna ex propin lita nu. I . lib. q. Eox. de praeclisficili nu. I6.lib. ἀ. Surdus in eo sit. 1ν . Prae&ns quastio. ι ita a, Iacobus Menochius. Eodem numero .ersicula septimo quod bire. des p hibiti alienare certo .di limitatoteri piare possim lapso tempore alienare, probauit idem Menocli ius in mus tas de prima proposita nu er a. ubi citat t hunc locum, de se ipsuIn inconsit. Isa. respondendum videbatur illi. num. fio. b eodem libro, sed contrarium defendit Meta Ch. in d. cons. 167. da u. 3. versiculo huic obiectio ni resi,ondetur, ubi decem ,α septem Doctore concordantes allegat i&c5trarietatem suam ad ducit mutando sementiam ut ibidem num. φ. 4 pro hac secunda opinione seribit peregrinus ina t. tractatu de fideicommissi x articulo AU. hqres gu uλrils pure, nu. e . de sequentibus . cui sententiu libenter subscribo . not1 obstate quoil Menochius alterat , eius opinionem magis comuniter recipive in cons. eiusde 3 p. respondendum est hac optoposita disputatione num. i. I. raua
Ad Constium I sa. Respondendum vide batur illi prime dubitationi.
supra in cons. i 3 de intra iii cons. 73. Iacob. Menoch.
Quod dicitur hic filios posito
in conditione sub qualitate ni sint initatis censeri vocatos dispositi ueli restatis
excluserit proprio filios, voluit idem Menochiusiae t. ti a. de prima proposita dubitatione num. y. lib. II. um materia Mi quando lilii ini t conditi te politi censeantur vocati,di per quas coniecturas vide quae supra dixi ad consis. 13ν.. ἰrespondendum videbatur proposits dubitationi, ad numerum primum hoc eodem lib. R. C.
teria articuli, ani cilicet conditio fidei commissi, adiecta in personastiorum s , decesserint sineti iaberis uane sint, vel censeatur repetita ni labi is tutis quando testator dixit, quod vOIuit bona sua conseruari in agnatione vide Andream Fachinea
lib. II. controuersarum Iuris , p. a . conditio fideicommisit. Rotandus Ea gnotius . Numero 32.
Ibi s Regis Catholici rei commentariis leo
debet Regia Ca: holici cohliarius in comentarias
Numero M. Pro eo quod hic dicitur prohibitos certo remis 3 pore alie irata, polle lapso t tmnpore distrahere ella quod tin. grauati per substitutionem reci. pineam si decederem sine, filias, vide eundem Menochium supra tu consil. rs i. prima proposita
dubitatio, nu. s. versic. septi ino noceo de libro, di in cons. ia Φ .de prima proposita duoitat ione. aum. 3. lib. Is Pro ueritate tamen vide ibidem Menochium paulo intra ubi in contrarium citat decem
446쪽
In Secundum Lib. Cons. Menoch.
se rem Doctores . at m priam muran laatemiam contrarietatem sua in allegat , ut o num. s. articulum hanc bene examinat. Anis cas Fachin. controuers iur. lib. . cap. ys . iis Iandua Caut oliua,
Ad Consilium I 1 3. illa prima iuris' dabitatio.
causae cognitioia an iusta vel Io lustriuerit patris recus ito circa contractu filii , habet in contrarius dispositionε iuris, quando lexae 1 sponitu auu tWxsuponendo non providit dispositio nisi verificetur praesuppositu. elos in .erbo aduocadu ad i. manc pia C. de se Iugit de pulgos Castr.& Salicet. Rom. in cons. go haee sequestratio pretat, di ideo illo rasilerediderim quod causa recusari nis examinari debuit et ad effectu .i loco assen.
l Vm in ista e sumtione queritne an dotes habita per filiam sne imputandae t ia legitimam. eo. tigit dubitari, num isti talputratio fiat. quando fiIta qua habuit
dotem,perstaturamiceissetur ex elusa, ita ut veniem demum . ad successionem non teneatur tamquam extranea conferre, quo
casi plura solet hine indὰ deduci , qus congruentiora loco dedue tur , interim pro opi 'io de quod sit imputanda dos in lesitimam scribit o. Caesar Manentus, 4n eleganti tuo coni 1 i: in hae causa
moru , cu Manento stat arrestu Paponii is lib. 16.tit. 4. Crata. in eon ars. lime da n nepoti anum . . di a. lib. a. Rotandus Cauagno tura . Numero 1. & s. De eonferenda dote, donatione proptee nuptias, verba iacit Andreas Fachineus, coutro is Detsi arum iuris, lib. quiato ea p, 71. quinta con eus Abi similiter loquitur, de dote data per jAuus 2 an se ilicet i eo errenda sit , quid autem d Mais mobilibus datia in dotem,qua suerint consumpta, an scilicet conserenda sint saltem quoadam. uationem, . ide qui dicit Ais ictus ducis. a q7. habuimus ir consi. vhi dieit, quod non, de rebus donatis a patre tempore nuptiarum verba tacit Andreas Nail. obseruat. si . donationes inter coniuges Issi. a. &quod in successione materna a sit conserenda i do, quam mater eonst tuerit notat Guido Papius quastione 41 a. iudex non debet, di singular. a. illatio dotis etia in in tantuquod ad diuisionem non admittitur soror nisi dotem conserat, Andreas Gail. obteruat. M. procarator volens senum. io. libro. i. si tamen vertatur
iis, super cul latione facienda, non ideo retardabiatur diuisio bonorum praestita fideiussione de coa- serendo, si fuerit ita pronuntiatum . ex Pa nil Arresto a. par arrest. libr. i a. tit. 7. an autem in collatione saetenda sit habeti ratio fructuum 4 ipsius t doti , ψide eundem Paponium, Arrestias . si lindes, & ruedroit lib. ii. tit. I. Resaiamdu, C agnotius.
abi idecentit in si in ille,su , similia scripsi in
musas I non possum non mirari lib. I. Numero M.
Dam hoe loco dicitur, nou luisse adhibendam sus paterni potuisset i succedere iudicis decre tun Alias statuto minimὰ dicitur satisfactum , noramen inficior,quod .bi fuisset proposita recusationi ucausa, di ea se habita iudex decretu incis. cesserit. valet contractus, dummodo non appa rear post modum de iustitia recusati consensus, ac quod dictum suit de cognitione causae, requisi ἀta .amplia ut procedat etiamsi statuita de ea mentionem non fecerit, quia ubicumq; requiritur
auctolita, iudieii semper intelligitur icu causis
cognitione, ita notat Simon cel l ue decretis, lib. a. tie. 3. tium. 3 I. Rotandus Cauagnialius.
Ad consit. Isq interrogatus respondit superioribus mensibus.
s Traefactisfacta pes filiam de bonis adaentit si an va
Bi cum nultu verbum donatio i nis) ergo .im assignationis habet i quod datum est in legitiis
mam ut innuere visus est Andreas Fachineus, controuersarum
lib. 3.cap. s s patet filio veruchue acredat. Rotandus Cauagno liu .
mod donationis titulus et non praesumatur facie l. eum de indebito S. t. s. de probationibus presertim in muliere, quti dieitur esse degenereis auarissimo .glos in l. Nesennius in verbo exco trario, sede negot. gest. Menoch. in cons. 43I.de multis his peregregiis nu. 13. &-l ib. y . cluod Procedit vhi alia coniectura sumi potest, i. elegater g . qui reprobos, s. de pignor. H. idem Menoch. in cons. Ast. propositae huius dubitationis, num. I.&a. lib. I. fallit tamen ad euitandum i delictum,quia tune donatio 1 potius, quam de- Iictum presumitur, Menoch. in cons. II. cutusAlsi crimen nαε aib. . reliqua vide in anatoinia iuris
447쪽
lari, ad Δ l. eum de indebito. Rol. Cauag.
Ibi cimi pater donate non possit glio filiae is i4 l in potestate existantibus,his intercedat iura. mentum ne loquiuus fuit Menochius, quoam tantum mmedit, et nee etiam teneat donatiosacta pro legitima portione debita filio, ita ex Areti in Menochio tenuit, Andreata Fachineus d. cap. o ubi dieit hoc limitari io donatione nacta ex causa studiorum Caed. Bait A l. de legia ritima articulo i s. δέ a 3. item etiam Lallit 3 et bi ad uramentum, tune enim t valet don tio, quia in his, qus ad anima salutem pertinent. non esὲ habenda rario patria potestatis ut scribitidem pachineus. dicto lib. s. cap. 77. verta. Te sponde ubi, eo tamen casu donata cum iuramen . to ' non imputantur in legitimam,Cuccus de legitima, num . qa. sub rubri ea data inter uiuos; ubi dieit de eommuni. Rotandus Cauamolius. et
Ibi cum vim relictit haheat E ideo donata
non sustinebuntur ut eo tempore donata, quia donatio non valuit . ut aduertit idem paebi neus d. lib. I. p. s. ubi respondet ad i. si non mortis . se. de inoff. test. N i ,3 quando S. generaliter . eod. tit. ubi dixerunt nonnulli eae scribentiabu, ,hoe ideo sustineri Hohationem .siadum 7 pater m. t causam legitimae donat. videtur Pin . tios debitum ante diem sol re quam donare. . tris quam etiam ad ἱntegraudum personam ut notanter scribit Clarus in g. donario quaestitissne 6. Aia per istam,al loquio ubi contraria deest
fio stater ,esset aperta via fraudibus, ad pribadadum patre debito v sufructu, ut putet ad sensum. Rotandus Cauas lius. Numero: ta .re ANon procedit indistincte opimo relata per Menoehium, quod ad vatorem simineant quae sta I peream t ex sita industria, namq; distinguitur, aut uxor habemtathm inhie Hem D R es tinentanda ira.de mari tuisma liter ad onera sussi ne ille.& tuneno tenebitum operari viro suo alias sic , Vide se inmani sylvestrinam in σο uxor, uti. a. ubi materiam explicat. R . Caua Ol. i-ν- εκ Non ero ro. & diu. i Dum istis in loei, eone luditur sustineri eonsessonem dotu, in praeiudiciumcreditorum, quam do lapsa sum tempora opponendi exceptionistriri t non sine numerationis. Adde quod tantum eo casu operatur illa consessis,quantum vera realis numeratio, & habet dos nissata omnia priuilegia,que habet eos numerata. AT ict decis. Aor. Agra ut calua in facio numero et O. vide Boerium decis et uiuetur quod sicin Veralium deis cicisc. Conte ici dotis receptae parie ptima, ubi dicit hoe habere locum etiam quod consessio sttacta constante Hatrimonio. ROl. diagnes.
Numero s. & s. a Quod data inter vivos , ob causam ' impu. tentur in legitimam. voluit idem Cuceus de legutima, sub rubriea data inter visos, num. E. Rom
Ad Consit. Is s. Respondendum videba- , ιος illi pii e dubitationi. 1
Tenet hoc loeo Menochius. Valere transacti nem satia per filium . de bonis aduentit ijs in quio bus t pater .sumfluctum habebat, sed aduersu eam iacit, quod ubi pater habet v sun fructum in bonis filii, de eis filius libere agere non potest,
Boetius decis 6 t. t praesuppono qt d pater, ecprius decis. . nate. in Ut postulauerit num tr. Λmie. Meis i t. quida Francistus o Eas. decis.s . damnato nilo sam. Mysinger obseruat. Ita. regulare est,& valde centuria 6. Capella Thol sana q. x. quod in tantum procedit , ut pater auisio ctorrtate propria i possit eundem usu ructu capere .di aduersiis relistentem filium seu nepote, exercebit pater ve I A uus patriam potestatem aBOeri decis. aps. di videtur quod num P. R.
Tenet e loco Menochius patrem non posse beausam sui viasseuetus recuperare bona ad 4titia quae filius alienavit, siue filii consensu, sed valde periculosa est istaeonclusio, namq; nec t. vltima in S. sin autem a de bon. quae liberis, nec m. Salicet. di Cynus ac Angelus dicunt hoc, Dd loquuntur an pater possit sine fili, consensia adite haereditarem filio paberi delatam . e casu filii consentu, desideratur, sed ob id non cinquitur quod bona acquisita perfilimn , uti ea delata, in quibus pater visustructum , per eundem filium alienata non possit pater vindicare absq; contenta filii respectu sui νs fructus, deducendo ex propria persona nullitatem ali tintionis iacis fine eius consensu, qui v ldetur re
quiri tam respectu propru tute le Utas P
s Mulier fecundo umbras, de litemia filliorem. Muperduproprietatem legati relam a viro. et consensivi filiorum tirca secundaε nuptua .ragris V ratur tam pro ima ante quam post. Paene secundo nubentrum non sani in odiam matrimo
ro FQua secando naleutium babel iocum in bonis. que exuberatu Me contagia non ex lagis estositione proue
448쪽
In Secundum Lib. Consit. Menoch.
t qiramuis i ib. . huic responso
ontrarium consuluit or, in consit. 193. tietatione lib. 3. cuius consutavi lavra in icons. o 8. respondi superioribus annis . lac. Men.
Coneueto libenter in sententia Menoch i),quicquid dixerit Riminaldus iunior, in contrarium quibus aptit respondit idem Menochius indicto cons. 3o8. lib. q. N ad eorum confirmationem a ciunt que ibidem dixi. Huie insuper opinioni sanet ea cos derati , quod maritus donans ex causa meritorum cum iuramento confrmatorio, contractus promis, it non revocate donationem ex
quavis ea uti tu gratitudinis.Vnde cum ad quanda in speciem ingratitudinis reteratur transitus 3 uxoris ad alia vota cum viri memoriam Perinde re,seu indure quodammodo dicatur ut passi innotaut scribe. iam ad i. .eming C. de secun .nupt. idi scribit las ad Lambiguitates nitis.C delud.vuduit. toll. satis grue dicitur illi renui rara. R.C.
Ibi , in donationibus simplicibus o bene qua-6 dratista declaratio, quia dispositioi scae minae. tc. de secuncti must. .ere loquitur in hahitis per mulierem titulo luerativo, ut colligitur.ex verbis di l. ibi, sponsaliuin iure, nuptiarum solemnitate, mortis causa donatione, testamento iure directo, aut fideicommissi, legati titulo, vel cuiuslibet muniscar laberat iratis praemio.quo omnia sonant iii: titulum lucrosum. N ita loquuntur Bart. &Baldus abi Gabriel. in titide nupt. cocl. a. Ioseph Ludovic. conclus a . pranch. decis. 418. vaias. decis. 16. lib. I. N Surd.deci B.de icio. de qua retiatius infra. Ro Cauagnes.
haec proposita dubitatio lib. t. Iacob. Menoch.
Dum restringit Menochius hoe loeo l. qminaes C. de secundis nupti)s, ut locu t habeat in don iis causa notiam obiicitur in contrarium stare verba dictae legis, qua, nedum ius ipsa nupti rum a uunt verem etiam.& quod libet aliud ius ut ibi mortis causa,& reliqua. Rol. Cauagnoi.
Materiam transitus quam laeti mater adsecun das nuptias consentiente filio, vide que latius exinplicaui in cons. et r. hac de proposita nu. 16.37. Isin aci. Gabriel. de quo infra. iac. Men h. Ad idem facit dictum Iasonis in l. ambiguitates nu. . C. de indicta viduitate tollenda, ubi ex glosa, in auth de non elligendo secundo nubentes col. t. dicit quod mulier secundo nubens AGa licentia filiorum t non perdit proprietatem legati relicti a viro, quod filii uel a principio I consentiendo , vel ex post ratum t habendo
possint remittere talem iniuriam scribit ilol. in cons os . ab hoc seculo migrauit nu. S seq. lib. I. in quo proposito, memini sic alias pro patre qui ad secunda vota conuolauerat respondist , aduersus piopositionem quod diceretur cecidiise abusurructu bonorum dotalium, cuius responsi tenor is est, pro eo quod punctum hunc serit. Respectu .ero ammissionis usu ructus bon rum dotalium,ob transitum ad secunda vota non
est videre qua lege ducatur eadem Domina I. ii tu
ad pretensionem predictam .cum legesimi Oileims ins Prenas, secundo nubentibu, non in odiuio tria atrii noni, sed faucite filiorum ut not. Arsiat. decis. 73. in fine Bart. in β prime quidem auth.
det nuptanta in . . inducunt priuationem propraetatis non usia,fructus ut est textus, in l. t ein in Cod. de secund. num. Cornet. in cons ass. in fine,& Dociore omnes in ista materiacone ud ut de sola proprietate non aut de usui rudiu.st Boer.
in decissi 87 ex supradicia decis. q. 8 p. si loquia in patre transeunte ad secunda votai l .cons. si . voi. i. ubi loquitur de matre transeunte ad secunda vota quae priuatur proprietate bonorus liae ad comodu alterius, & qui de non statim priu tur bonis sed statuitur patrem vel matrem teneri seruare proprietatem filii, primi matri nonii rite x. dictae l. si ininae probat ,α dicit Bardi in g.
vero. N in g. Optimae Autri de nupt. & ne videatur ulterius desiderare deciso intciminis te minantibus adducitur Boerii Is . num. a. ubis dicit quod pater i transiens ad secunda vot fuceedit filio seu fitie defuncte post transitum prς-dicium quoad c sumitucium, & dicit commune. Ulterius facit id quod iam alias memini vi
vol. decis diuersorum poenas scilicet secundarum ro nuptiarnm t habere tantum loeum in bonis qui ex liberalitate coniugis non ex legis dii poli timsroveniunt ,.&iste in rus est sensus, S genuinus intellectus dieiel Sparinae sed ilium vi ut ruetupater habet sola dispositione legis ut notatur inli eum opportet cod. de hon. qui lib. auth. excipitur Cod. eodem auth. deiuncio Cod. ad 3enat. Consul. Tertii. quare nec usum ructum suae praeia tensi portionis D. Liuia nec fitie defundis secuniadum ti ira pratenuere potest. vel etiam non est silentio praetereundum. non polle isto calu tractari de a liqua paena ob transitu ad ipsa vota quia interuenit ne dum tacitus veruri etiam, re exprei luscosensus filioruper ea i quae dieit Menocti. in conciss .nuin. a de sequentib. ubi plures resert in proposito,& sequitur auctoriritates de cosensu tacito patet quia nulli bi apparet quod fit is fuerin t coliquestae Crat .cons. . nu m. 1 . lib. a. idem Menoch. loco relato. Item ex eo quod nouercam honoratierint diis lexeri aridi cuilaea habitauerint ut testes probanti, quae Obsequia , di dilectio arguunt i contensum
Expressus itide consensus insurgit ex eo quod saeptu, dixerint filii ipis maximopere desiderareta ' D. eorum pater matrimonio iungeretur vi haberent sus eas gubernaret quod maximi
laetendum eth cum ilia iit iusta causa edia in mi istioribus prςlian. coluensum quod pater nuberet per ea quae dicit Rugei cons. 396. col. 4. qui omnino videndiis cum etenim filia forent nubiles vetu; expediebat liabere fidam mulierem quς eas gubernaret.&tiosa disciplina indueret, re ita tollunturquq surdus dixit decis Mantuana ioci. Ad id vero quod dicitur dotem se inel consilia 4 tutam non posse minui, t est aduertendum quod hie non tractatur de minuenda dote constituta sed de prohibendo quod augeatur cum damna patris ut contraxit D. Liuia, & cum oen trai tus cum ea vel viro suo celebratus sit correspectivus,
E plus incieonsultatio subscripsit,cRimin. iuni prima conii
449쪽
36o Obseruati legat. & turici.
utiq; vel in totum tenebitur stia approbare vel
nulla habita ratione quod post modum decesserit altera filia, si quidem ex legis permis, ione habebat flamisuetum praefatum non ex iudieici mulieris, e uxoris defundis , in quibus selis terminis
procedit d. l. mint ibi glosa qiit de patre
loquitur,& ita ex angustia temporis pro D. Vallario salua potiori sententiaeenseo. Rol. Cauag. Eodem numero,& ibi cine s. 3 t 8. num. 6.9d4bet legi in concat . num. 6. Iacob. Menoch.
Num eodem ibi l. taminarum o debet legi
Lisininae, num. as. Iacob. Menoch. Numero II.
Ibi hoc in ea su idem operatur tacitus consen. 1 4 sus, de approbatio quod expressiis 1 vide Crauere. in con os t. nobilis Antonius nisi s. lib.A. Ri inin. iunior cons. 378. num. 38. lib. Ant. Cabriel. lib. .communium,cone ius sub conclus. 33. num. 8. Numero II.
Ibi. vel illis viventibus nullam declarauiti r caducitate) l vide Corb. in tractatu de iure em phyta in titiae causis priuationis ob non sollitum
anon. ampliat.4I. nuin. is.&as. dixi in lib.3. Praesumptati a. l. penult.8c vlt. Iac.Menoch. Numero a 3.
Quod impun enubat mulier secundo loco qua-iη do a primo vito fuit data licentia dixit Ias. i int .ambiguitates Q de iudicta vidita .prohaui ego
in casu in quo testator legat uxori firmitet, Be i reuocabiliter,ut in decit . mea consulta Io4.codi cillando Camillus Crassus uu .s I .lib.s. ROl. au.
In verse. Nee hie obstat,ibi in cons. 4r. volute dicere M. ibi tamen dicta cougruentius huic loco possent adaptari quam ad casu in consultationi cuius in Icons. . meminit, ut abide obseruaui. Bolandus Cauagnolitis.
Ad Consi l. i se . Multis sane rationibus,
inter contrahentes actum est. Is Tenitentia laevi non es in transsione. I s Immanitates centessa eagratia δεηι reuulasides secaa,bi ex eoniram. 1O Immunis proprii non Lehar,qui soluit onera eerta, effreouenta etiam quodsolatio non rei onctuι oneribui
34 Trans a dieitur Exeotiolisis finit .ss Transactio a qui paratur rei ruricata. 3 ε Res iud via habetis pro vervare, o impugnarin potest. 3r Ex emptio duos a m vns lassitio non potest in alio re sticuli. 3 I Deus non iussitat his in id ipsum. 3s cons itutiones neae Mediolunt qao tempore Deriri pubi ala. contractat an erestatur deruarum pex non usum. 1 Decina in consil. 3 3 I. perpendatur, o declarastis. Numero primo. N hac materia exemptionis onearum intuitu conuentionis inite
plura alias dixi pro Equite Ve- raso e fratre,aduersus Annoneisses, qui satis lucidant consultationis huius funda meta, de quia etiam plurimum iuuant ad declarationem tutandae desensionis ab oneribus duxi inserius adiic re cum his qua postmodum ad repetitam detensionem pertinent. Diligenter videcuit pro veritatis studio examinata substantia facti,quae dieitur insurgere ex mutuis precibus qu3 pendent coram Perili. M sistra res ordinarii officio , lin eam cogor venire sententiam, quod citra eiusdem veritatis osse sura, nequeat Annonenses prpendere quod de iure possit cogi ad onerum solutione net D. Ver sius ultra formam conuentionum, Ae transacti num primo loco initarum inter eos, fle uniuersiis talem Civitatis Astet anni scilicet aso . die imMaii, qua veraciter potest pnfatus D. Verasus ius suum metiri,& exinde inter easdem partes de anno is 6. I x. Ianuarii sic enim Atentes sub e lorato clypeo tuitionis iurium Comunitatis Annoni,tantum abest ut iura pi dicta tueri dicatur, quod potius ius gentium offendant plures sente.
tias,8 res iudicatas infringere conantur, de con tra propriam promissionem, Ac pactum iuratum veniant. Verum quia totius controuersiae nodus, in eo stare videtur quod sic permittant ordines Catholica Maiestatis,quibus immunitates quae dicuatur concesset per Illustria.& Excellentiss.q Duces Medi
450쪽
In Secundum Lib. Consit. Menoch. 361
Mediolani. ae Inuictissimum felicia raeordatio. nit Imperatore Carolum Quin tu , M tandem perva inersitates infringuntur, vel saltem quae infrin-
non possunt eatenus si spe duntur,quatenus cognitum fuerit de Iure subsistere in latius videtur cotineti in ipsa Ordinibus datis sub8. Iulii iso .
S 3 .Aprilis a s ει. vi reparentur ea q ue dicuntur Obstare, Ere est,ri videamus nunquid vetiemur in castius dictarum declarationti m. Et proinde notiis concludendum est, ordine gipis no comprihendere casum D. Uriasii, quod Optime colligitur, tam ex ipsismet decretis, qua etiam ex tenore precum quae praece aerunt ad ea aecteta, di qua tamquam vehicula ad ea reseripta subsecuta unxam tribuunt interpritati nem. a 1 vi quandoque scripserunt Grammaticus Gaascua hie decisa a. nitis. ille decisi .n Io 3.
Siquidem primia, ille ordo, qui legitur sub g.
, Iulii is εν. loquitur tantum de immunitatia
hus concestis ea priuilegio ab Illustrisi. Medi Iani Ducibus maioribus,ti ab antecessoribus suis cuius priuilegii intuitu suspendebantur soluti
nes, cideo cum hic nos agatur de aliqua exemininionem tua ea priuilegio, potest aptὰ diei . quod sicuti easui nostro non conueniunt verba indivis, ita nec ordo ipse praeedit, i. s.t ensist dodamo insect. Felicia in cap. nonnulli existra de reseripti , l. si seruum sinon dixit, praetor, s. de acquire n. haeredit. l. si vero . de viro. E. solui. matrim de hoc est expeditum. Secundas itidem ordo qui leuitur in istam s teria sub die I. t Aprilis anni isii cum tendat flatum ad executionem ordinis antecedetis intrastos limites, discintra primos terminos immunitatum concessarem ex priuileuio Principis, caad eosdem se reserat, casum hune nostrum n nattingit,quia virtute relationis idem est cum primo. l. aae totos. de haeredib. instituend. Terti a vero ordo nib is. Octobris o . nul-- ro modo complectitur casum t de quo agitur Rhabet enim principaliter duo capita. quorum Primum reperit exemptione, conoesia1 4 ptinei-pabris quaa cognoscendas temittit Excellentiis. Senatui, utrum scilicet ex titulo lucrativo,vel oneroso petocesserant, non retardata interim solii timne onc rum,iuxta ordines diei 1. Iulia is 67. ac I. ΛHalisci. a. Alterum vero caput, in quos lassis D. Adversantes Achillem suum, ut aiunt, constituunt, re spicit in munitates concisa, ab uniuersitatibus medio pretio vel Oti benemerita, & hoe idem c
put duo disponit. Tl. Pri 'Nest,quod earum immunitatum cogniatio ordinario Magistratui Regio Ducali sic como
. Secundum est quod dum pendet cognitio validitatis ipsaru nullaten' retardetur solutio onerua
de colletiarum, di hoc idem est,quod preces pra ambiat ad ordine praedictos enunciarunt. Modo videndum rectat, nunquid Domini verasi causa in aliquo istorum duorum capitum videat ut contineri,& incitata resoluendum est negotium similiter negati viamq; sumendo a
s liculum a prima origine, t quae semper, est spectanda l. soti causam. i, Battol. & alii Cod. de Euici. l. 3. S. Seio a. de minor. l. tutor. E de fideiussit. nouisii me st. si sals tui. aure Decius in
v. licet causam num. 3o..iuxta finem ea trade
s probat. ubi dies equAd quilibet actus t semper
principio attribuitur. praesumnendum est. quod vertenta antiquissimis temporibus v'et scilicet de anno a s .lite inter agentes Comunitatis Annoni, & Λ gentes Ciuitatis A e pro bonis quae tenebant Astenses in finibus Annoni in vice uersa pro bonis qui possidebant Annoneses in finibus. territorio Ciuitatis Asia cietasione talearum
onerum, ac col lectarum v nani ter tandem
ad sedanda, lites, & ditiarentias ad eommunem concordiam, di mutuam transactione in de ne runt solemniter, per quam inter coetera pepigerunt, se conueneruiit, quod Ciuesin habitatores
7 Ciuitatis Ash, Ee eius distriinus t possidentes,
de habentes bona in finibus Annoni, qui in futurum habebunt cuiusuis qualitatis bona ipsa suerint, non possent in plu, eollectari pro quibuscunq; taleis, ει oneribus tam ordinariis quam extraordinariis , siue realibus. siue personaliis bus siue mixtia. & tam impositis, quam imponendis omni annoa in perpetus qua sit valor v. nius grossi Sabaudii de moneta eurrenti tempo re fiendaeum solutionum in civitate Asis prosiningulo Iugere terr eultius scilicet, pratius , ει νυneatae, de unius dimidia tigressi in singulum m dium Bostorum, de Cerbidotum, repetito pacto quod ad nil aliud teneantur possessores Astenses.
qui proinde media solutione praedicta sint libet
ad alio quovis onere,-se ἡ conuerso conuen
tum extitit pro Annonensibus possidentibus bona in finibus Ciuitatis Asit,ut latius apparet publico instrumetuo transactionis factae interea loca vicina de anno 1 so . die xo. Maii. Hac igitur transactione attenta duae se olserunt inspectiones prima est, an se potuerint loca ipsa uisierio suorum agentium transigere. secunda est, dato quod valeat transactio, an possit cibonerum excrescentiam reuocari.
Quod ad primam inspectionem pertinet satisa est certum transactionem ipsam valere, etiam tquod res esset inter uniuersitatem, de priuatu in
ut est text. In l. prela, prouineia, BQ ibi notant Doctores Cod. de transactionis permittunt iura lagitimis administratoribus uniuersitatis, eti absq; mandato speciali super rebus eiusdem uni uersitatis transgere, ut de communi testatums
quod proinde eo magis permissu censemus, quorea fuit inter unam uniuersitatem,s t quibus perinissum eii libeia de propriis rebus
statuere, sic es Bartol. in l. omnes populi num. 6. e. de instit.Hi M. Barbat. cons asi col. 6. libaa. 8c Ruin. in cons icio. nu. a. & 3 ac Io. lib. scriptum reliquit Henoch. cons ali. est Grauisnu. I. . ves. I. ubi dicat neminem isto visu dissen-Is tite, t de cum agatur de mutuo inre uniuersi tum,non est quod intereas eadat restitutionis in integrum consideratio,ad notata in t finalis qui bus ex causa maior, in quo propositosaciut scripta per Castrens. in cons. ι r. vi bene attingaturri num. fuali via. a. quia scilicet t priuilegiatus utra priuilegiatum non utitur aliquo prius
minimo ira sindici solemniter eonstituti nedum per consilium Annoni. verum etiam .dc Persingulas perionas dicti taei solemniter se obligara uerint, tantum abest ut valeant illi t contrauenire, ut potius ad obseruantiam possint compei si Z a Battia.