장음표시 사용
1쪽
EY Bibliotheca majori Coll. Rom. Societ. JeSu
4쪽
adversus R. P. FRANCISCuM DALFAu Monachum ac Pressi. Cong. S.Mauri NOVISSIME EDITAS.
Cum Privilegio Regis o Superiorum licentia.
5쪽
Johannes Saresberiensis in Metalog.
Utique par est sine derogatione personae sententiam
impugnari; nihilque turpius, quam cum sententia disilicet aut opinio , rodere nomen au torIS.
6쪽
a R. P. . . Canonico Regulari Congregationis Gallicanae adversus D. FRANCIs CuM DEL FAu, Monachum Bened. Congr. S.Mauri
NOVISSIME EDITAS.C C ID IT nescio quo pacto, ut eximius ac plane aureus ille de Imitatione Christi Liber, qui omnium Christianorum animos inter sese conciliare debuerar, litium materiam praebuerit , 8c inter religiosas Societates dua , hinc quidem Reverendos Patres Canonicos Regulares pro
Thoma Kempensi, inde Benedictinos pro
7쪽
Johanne Gersene, pl. gnas excirarit paene infinitas. Ejusmodi altercationes, quae nec
veritatem illustrant, nec promovent caiisa-tem , redintegrare mihi non est animus ;malim que eximii Libelli juri atque honori
decedere, quam ejus Auctorem ordini nostro pertinacius vindicare cum qualicumque dispendio necessitudinis Christianae. Quapropter etsi instaurandae controversiae occasionem mihi praebeant Vindiciae nuper editae in Delfivium nostrum, eas magna eX parte negligere , ac tacite pia terire mihi visum est, reputanti satis esse, si in paucula,quq rem propius assiciunt animadverterem. Anno 1612, cum ad Judicium Senatus Parisiensis causa per RR. PP. Canonicos Regulares traducta fuisset, atque agente inprimis Naudaro mT. codices Italici , qui Gersenis partibus patrocinabantur, in falsi , suspicionem adducti fuissent , fiduciariae postessionis titulo sententia dicta est secundum Kem penses: propterea quod Italici
codices, de quibus lis erat, non essent nobis in promtu ut falsi suspicionem ab iis amoliri nobis liceret. Tandem vero ut tam illiberale falsitatis convscium a nostris penitus removeretur; ex Italia postulati sunt codices illi, atque aegre demum impetrati, ad-
8쪽
vectique in hanc urbem. Tum vero forensi appcllationis via postposita in examen adducti, primum quidem coram illii sitissimo Senarus Parisiensis Principe, postea vero coram illustrissimo Parisiorum Archiepis . Copo, qui facto peritorum virorum delecto, 'conventum in ades suas hac de re indixit anno 16 i. Tunc sollemni Instrumento non
solum viri peritissimi, sed etiam illustrissimus Archiepiscopus codices Gersenis com probarunt, & ab iis falsi suspicionem prorsus removerunt: ac deinde Kem pensibus facta potestas coram iisdem arbitris exponendi codices suos : ut collatis utriusque partis monumentis demum decretoria sententia, non forensi quidem more, sed litterario proferretur. Post haec cum biennium in exspectando fuisset consumtum, nec de exponendis codicibus suis Κem penses quidquam curarent in Oster Franciscus Deltavius
Apologiam pro Gersene edidit, praemissio
Instrumento maxim E innixam , eamque secundis curis intra breve tempus denuo recensuit. Cum autem abhinc emtaxissent anni tres, controversia haec confecta , aut certo exstincta videbatur clim ecce mortuo Del- favio, quasi cum eo pariter naufragium fecisset Gersenis causa, in lucem prodiit liber,
9쪽
cui VINDICi AE KEM PENfEs titulus est, non semel vulgatus. Has paucis expendere, atque discutere juvar.
In primis occurrit titulus, qui his omnino verbis continetur : Vindiciae Tempenses adversus R. P. Frunci cum Dei au, o c. Umbratica haec pugna est, cum mortuo luctari. Jam enim menses decem elapsi sunt, quo extempore freti procella heu i Deltavium ab sorbuit. Facilis sane de eo victoria, sed non admodum victori gloriosa. At casu accidit, ut cum opus pararetur , e vivis eriperetur
Deltavius. Gippe dum Vindex molitur opus, dum illud comit, annus est. Atqui triennium jam excidit a Dissertatione Del- favit. Cur non Vindicias edebat Vindex,
dum vivebat Deltavius, dum vigebat vale batque, dum respondere ac sese tutari pota lVind. is terat ὸ Reponit R. Pater, Vindicias jam ab iPkefat. hinc biennio confectas, & clarissimis qui- ,, busdam viris lectas nec improbatas i sedis causas differendae editionis fuisse duas. Una ,, erat, quod in eis Vindiciis manuscriptorum is quorumdam codicum fide & testimoniis is uteretur, qui codices cum ex inferiori Gera ,, mania huc advehendi essent, jam diu inter ,, clusis ob bella in hisce regionibus grassan-
10쪽
tia itineribus serius asportari potuerunt. ει Altera, quis d licet amicitia duceretur, au- tactoritate permoveretur , veritate denique cicompelleretur ; non nisi tamen invitus ad cilias Vindicias accesserit. Quippe qui semper existimaverit, honorem quod prudenter ciait Sapiens esse homini qui separat se a con- citentionibus. Et quidem Vindicis morosam cidiligentiam laudo, ut qui bonis litteris levi& incondita scriptione illudere noluit. Probo etiam modestiam & animum a conrentionibus alienum, si tamen ita, ut prae se fert, res habeat. Atqui dum Vindicias ejus volvo & revolvo, nullum codicem ms invenio ex inferiori Germania huc advectum ι nullum prolatum argumentum, quod a suis sepius recantatum non sit. Quin etiam si totum ejus opus aequis oculis expendas, occurrent loca nonnulla, in quibus Oratoris certe eloquentissimi vehementiam observes, moderationem aliquando sentias desiderari. II.
Vindiciis istis praefixa est bene Ionga Praefatio, in qua auctor fabulae sic vocat
Gersenianae ortum , progressum finem exponit . atque Instrumentum coram illustrissimo Archipraesule confectum cum Naudaei testimonio comparat, & conciliare co-