장음표시 사용
11쪽
natur. Tum Vindicias dividit in tres parteS
Et in prima quidem Thomam de Κempi
librorum de Imitatione Christi auctorem esse molitur demonstrare, ab auctoribus coaevis , supparibus, recentibus, a codicibus mss ab editionibus omnibus veteribus, & recentibus , denique a vita, moribus, genio, stilo,& aetate auctoris. In secunda discutit argumenta, quibus utitur Deltavius, ut probet Thomam de Kempis non esse librorum de Imitatione Christi auctorem. In tertia porro Johannem Gersenem eorumdem librorum conditorem immerito dici contendit. His omnibus si ex ordine respondere aggrederer, opus longum suscipere mihi in cum beret , & locos jam multoties in medium adductos iterum repetere. Proinde ad rei Cardinem attendere mihi filius visum est, id est ad sollemne Instrumentum quod Dei favius Dissertationis suae fundamentum, praesidium ac robur sibi propositit, cum cetera uti appendices adducat. Videamus ergo, quo modo Vindex ab Instrumenti auctoritate seue expediat. III. Res duas, quae ad fidem Instrumento nostro conciliandam pernecessariae sunt, in causae nostrae cognitoribus agnoscit Vindex,
12쪽
nempe probitatem seu integritatem , ac rei antiquariae peritiam. Tertium aeque necessarium, etsi tergiversiari conatur, admittat etiam necesse est, scilicet maturum ac diligens rei propositae examen. Arbitrorum pGratiam atque integritatem laudat his verbis:
scilicet in illustrissimi Praesulis palatium, viri doctrime fama inclFti, quos Iitis hausu contestandae arbitros soli delegerant Benedictini. Non est tamen quia cum clarissimis viris injuriam nilam e sale S. Functi Funt homintim proborum oscium. At vero in Consequentibus negat auctor, hos arbitros taquidquam in hac controversia definiisse aut cide codicibus Gerseniensibus pronunntiasse taquidquam: quos si clarissimis viris examia tanare aut vacasset, aut libuisset, facile profe- Eho, pro singulari illa res antiquariae peritia c. qua praestant, potuisset deprehendi, nimia cirum hos codices nequidquam officere Tho- ramae, aut Gerseni adminiculari. Sed publico re semientibus, inquit,es gravioribuπ rebus occupatis , non licuit esse tam otiosis, tamque imprudentibuου , ut bonins horis tum male vestent peradere. Q id igitur praestiterunt illustrissimus Praesul de clarissimi viri 3 Duab inquit, restum fecere. Alteram, quae aequi justique servantium fuit , qua scilicet nobis absentibuου causam
13쪽
dijudicari non posse censuerunt: alteram, quae humanitatis colentium, o reverendis Patribus si ne cujusiquam injuria honeste urbaneque Pratia sicantium fuit, qua nempe testati sunt, Moibitos sibi plures m f. eodices librorum Imitatione Christi, &c. quod ipse libenter assentitur. Bene est. Ergo virorum clarissimorum judicium sine es quam injuria processiit. Functi sunt quippe proborum hominum incium viri ldoctrinae fama inclyti, & rei antiquariae peritia praestantes. Sed iis non licuit esse tam otiosis, aut tam imprudentibus , ut aliud quid Pronuntiarent, quam exhibitos sibi plures lmss. codices librorum de Innitatione Christi:
Cetera in controversia reliquerunt. Verum
quid si maturE ac diligenter mT. codices examinarunt Qvid si de singulis tulere sena tentiam ε Quid si falsi suspicionem ab eis
removerunt 3 Hi sine omnibus assentietur Vindex 3 Atqui assentiatur necesse est, nisi vel arbitrorum probitatem, vel peritiam, vel maturum examen neget: quod certe negare non potest. Et quidem priores conditiones duas, uti praemisium est, agnoscieauctor: tertiam non ita. Atqui conventus in Illustrissimi Archiepiscopi des indicti haec causa atque occasio fuit, ut res accurath examinaretur. Sic
14쪽
enim habent prima instrumenti verba. Anno Domini M DC LXXI , die xiv mensis Amsi, cum ex mandato ist Ussimi D. D. Francisci
de Haris Parisiensis Archiepiscopi nos in ascripti convenissemus in aula ipsius Archiepi pali, idem id rissimus D. Archiepiseopua jussit nobis exhiberi plures codices manu descriptos, in quibuου continetur opusculum de Imitatione
Christi , dixitque se υeste , ne super his se ranam qui que nostrum ferremus. Id vero ita praestitum fuit, & cum maturo quidem eXamine . uti illustrissimus Archiepiscopus testatur his verbis. FRANCIs Cus miseratione Divina sesam ctae Sedis Apostolicae vatia Archiepiscopus Parisie s , ea omnia quae in superiori instrumento exposita sunt, bona De , cum maturo ac dilia genti examine, nostra auctoritate, ct in praese tia nostra facta esse testamur. Datam Parisiis anno, men e se die quibus supra. Quid ad haec reponit Vindex 3 Jam sup rius ejus verba ac responsum retuli, nempe si clarissimis viris examinare aut Vacasset, aut libuisset mri codices nostros , facile Gab eis pro singulari illa rei antiquariae peri- taxia, qua praestant, potuisse deprehendi eo- cirum falsitatem. Sed publico inservientibus, M& gravioribus rebus occupatis non licuisse ci
15쪽
,s tam otiosis esse, aut tam imprudentibus .as ut bonas horas tam male vellent perdere. Quo te jactas . prudentissime Vindex restatur illustrissimus Archiepiscopus codices mT bona fide, cum maturo ac dulgen4 examine fuisse perspectos di tu vero ais clarillimis viris non licuisse tam otiosis esse , tamque imprudentibus , ut in iis examinandis bonas ho ras tam malE vellent perdere. Ergone otiosos atque imprudentes appellabis viros claris
simos, qui testante illustrissimo Archiepiscopo id praestiterunt 3 Absit ut id a te commissum iri putem. Si viris clarissimis , inquis, eos codices examinare aut Vacasset,
aut libuisset, facile ab eis pro singulari illa
rei antiquariae peritia qua praestini potuic siet deprehendi codicum Gerleniensium in Aterpolatio ac falsitas. At eos codices examinare viris clarissimis vacavit, ac libuit , eosdemque ab omni falsi suspicione vindi care. Idne iterum negare perges facilis. assertio. IV. De Padolironensi codice, qui primus Iohannis Gersenis nomen praefert, ita pronuntiant doctissimi Arbitri. Decimus codex Monaserit S. Benedicti de Padobrone in pa- Πηρ, praeter primum foliam membraneum, sic in
16쪽
scriptus: INCiP1T LiBER JOHANNIs GER-sEN PRIMus de contemptu mundi & de Imitatione Christi. In qua inscriptione sanae est omnino scriptura in nomine proprio, S nuda sals legitima flusticio apparet 3 neque in subsecriptione , quae in fine codicis primaria manu
exarata est hoc modo : EXPLICI Τ LIBER
Sacramento Eucharistiae. Codex υidetur sieria Itus ante annos min mum ducentos. Mirum quantum se torqueat eruditus Vindex , ut
ab hoc testimonio expediat sese. Huc pra fationis bonam partem adhibet in explicanda istius codicis fortuna. Sic vero eam fere describit. Nempe hunc codicem Nau- ciri andaro exhibitum Romae, qui in ejus titulo Gquamdam iἡversionem ac praeposterum or- μdinem deprehendit , & rubricam magis ει splendentem, adeoque lituras prioris cujus. cidam ac vetustioris tituli, Cui recentior su- ει peradditus sit : Naudaei porro sententiae radominum Floraventes , ac Benedicti nos μduos , Placidum & Johannem, accessisse: Gpostea vero doctissimum Launotum qui a re Benedicti norum partibus tunc temporis sta- cibat s & vero stat etiam nunc , firmum cauta cc se Gerseniante columen ac praesidium ὶ Gidem fere in eo codice observasse, & scri- M
17쪽
is psisse eam lituram haud paullum supra nota ,, men Gersen fuisse porreliam. Tum horum
duorum testimonia cum Arbitrorum nostrorum auctoritate comparat Vindex in hunc Praefat. modum. Hanc virorum clarissimorum relationem verissimam esse nullus dubito: sed ita ια-men, ut quae a Launolo, Naudaeo, Floravenis
te, immo se a Caetano , Placido ct Iohanne Benedictinis, de fraude se corruptela hujus codicis tam in inscriptione sua , quam in subscriptione tam candide se tam certo referantur, pro
falsis habere non possim. Mirum si tam pugnantia conciliare possit Vindex. Id vero
is tentat duobus modis. Primus est, anno 164r, ,, quo codex a Naudaeo examinatus est , reo centem fuisse codicis itit Uunn, Liber Ioham ,, nis Gersen primus, magis splendenti rubrica is exaratum, quam sequentia verba. In tesse ,, cto decem annorum spatio, id est anno i 632, ,, quo tempore codicem hunc examinavitis Launotus, rubricam jam non ita splenduis ,, se; ac demum interjecto viginti & amplius is annorum spatio , quot interjacent ab anno D I 632 ad annum I 673 corrigendus hoc loco,, calculus ) quo tempore a viris clarissimis is codex ille examinatus est, jam splendoremis minii rubricae in hoc stiperinducto titu is lo diuturnitate temporis dilutiorem factum,
18쪽
ata fuisse imminutum , ut vel ab oculatissa timis fraus ipsa detegi non amplius potue- rarit. Arguta sane & ingeniosa concilianditi ratio: sed non minus ingeniosa altera. Nem- cipe codicem qui Naudyo Romae exhibitus e est, alium fuisse ab eo , quem Parisiis vidit iaLaunoius , atque etiam alium ab his duo. cibus fuisse Padolironensem codicem, qui an- cino 16 i clarissimis viris ostensus est. Utrum taque hunc modum facilius refellas , quam
Ad primum quod attniet, illud in primis
animadversione dignum est , quod imperitiam arguat in eruditis causae nostrae cognitoribus , qui de minii ac superinducti tituli novitate dijudicare non valuerint. Deinde Mo. quod malae fidei crimen Benedictinis imponat , ut qui dolo malo totos viginti annos codicem Pado tironensem exhibere distulerint, quoad imminuto superinducti minit . splendore fraus interpolatoris detegi non posset. Verum, ut accidere solet iis qui falsa in alios confingunt, suis ipse verbis capitur Vindex. Nam praeterquam quod minii splendor intra tam breve annorum spatium dilui non potest, cum in annos usque 8oo perdurantem quotidie in mss. codicibus inspiciamus , certe si novi tituli ru-
19쪽
brica superinducta intra viginti annorum spatium imminuta est , tantumdem etiam de splendore aliorum verborum , quae minio dilutiori exarata erant, detractum fulcse fatendum est: adeoque tantum ex aequo discriminis inter priorem rubricam novi tituli, aliamque sequentem residere necesse
est ad hoc usque tempus , ut vel fraus, si qua umquam fuisset dissimulari non possit.
At vero nihil horum clarissimos Arbitrosa pronuntianda sententia revocavit , quin incunctanter assererent, in codicis Padoli ronensis inscriptione a ubsicriptione, quae utraque Johannis Gersen nomen exhibet, nam esse omnino scripturam in nomine proprio ,
O nullum falsi legitimam Aspicionem in eo a parere. Quidquid sit ergo de judicio Naudaei , cujus animae optime consultum precor , nullo modo conferendum est cum au istoritate illustrissimi Archiepiscopi Pari sensis, & cum testimonio clarissimorum vi- Torum , qui hunc codicem ab omni fraude immunem esse censuerunt. Et certe parum accuratum fuisse Naudaei judicium agnovit oculatissimus vir Johannes Launoius , qui allata a Naudaeo falsitatis indicia in codice Padolironensi non deprehendit: sed tantum 'dvertit quamdam maculam in nomine δε-hannis,
20쪽
hannis, quae ad vocabulum Gersen non porrigebatur , sed haud paullum supra, inviolato nomine proprio Gersen. At vero nulla in Johannis nomine interpolationis legitima causa afferri potest: quandoquidem in fine primaria manu nomen Iohannis adscriptum est citra ullam lituram, sicut& nomen Gemfa , tam initio, quim in finet. At, inquis, alius est codex Padolironeti rasis Naudaranus, alius itidem Launoianus ab tam quem clarissimi viri recens examinarunto e Vertim etsi id concessero, quid inde inferet vindiciarum auctor , Sint tres sane codices Padolironenses. Ast negare non potest, quin Johannis Gersen nomen praeferant. SanEquin tertius ab omni interpolationis labe immunis sit, negare non potest, nisi turpe convicium inferat clarissimis viris: Dicetne tertium hunc a nobis fabricatum esse Calumnia haec erit, in clarissimos viros aeque redundans, qui falsi codicis imposturam de tegere non valuerint post maturam ac dili gentem ejus inspectionem: Verum has argutias dimittamus, Conc damusque id quod res est ; non rres, sed
unum eumdemque esse codicem Padoli ro- .nensem, qui Naudaeo, Launolo, clarissi- nais arbitris vitus est, ut patet ex adjuncto i