Animadversiones in Vindicias Kempenses a R.P.

발행: 1677년

분량: 70페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Johannis Gersenis Cancellarii Parisiensis epitaphio, quod in eo codice olim deprehendit Caietanus. Fallor, si non hinc triumphum acturus sit Vindex, qui ex hoc epitaphio mira colligit pro sua causa. Sed absit, ut ob id quidquam dissimulem ad obscurandam veritatem. Fateor itaque in codice Pa- dolironensi exstitisse atque hactenus exstare Johannis Gersonis epitaphium. Sed quae de eo scribit Vindex, ejus generis sunt, ut si impacti criminis reus sit C eranus, omnium proborum odio dignus sit, & ex scriptorum 'fide dignorum classe exturbandus: sin con-rra , Vindex subornatae calumniae culpam effugere non possit. Age rem expendamus,&'Vindicis accusationem cum Cajetant di.ctis conferamus. Rei certe gravitas exigit, ut Lectorem tantisper distineam hoc loco. Accusationem hanc instruit Uindex duobus in locis, scilicet in Praefatione sua, & inpare. 3 cap. a. Accusationum capita haec Praefat. ,s sunt. Primum, anno Isi 8 squo nempe tem is pore Patres Benedictini nullo tunc urgente ,, adversiario, quo sibi cavete deberent, cania

is didius & securius loquebantur in scripsisseis C etanum , in hoc Padolironensi codiceis manu primaris , in fine tunc Contineri epitata

H phium, quod Johannis Gersonis re vera. et .

22쪽

in Vindici o Lempenses. 19

Secundum,in illo epitaphio nomen Gerson ih ci Gersen & vocem Cameliarisae in Consolarius ti crassi: immutata fuisse. Tertium, anno dein ιι

163o, urgente adversario, clim tandem anita ramadverteret Cajetanus simplicius & im- ει prudentius a se factum esse, qui epitaphium raistud in fine codicis hujus exstare indicas - ει set, videretque eodem prorsus Gersenem ci Consolarium jugulatunn iri gladio , quo ιι Ger ni Cancellario vis illata ruerat sepita- μphium istud. plane rescindi ; & ab hoc codice c.

prorsiis eo sti debere C etanum optim E in citellexisse. diligenter cavit, at non pu cc in eo exstaret, quam umquam exstitit iri Gersen c. Conseolariuου, cui prius inscribebatur. Quartum taex his porro infert Vindex, nempe idem viis citium contigisse in hujus codicis inscriptione μ& subscriptione, in quibus haec vox Gersen cimodo legitur. μPrimum accusationis caput partim Verum,

partim falsum est. Scripui quidem C etanus in codice Padolironensi exstitisse hoe epitaphium: sed non in fine, neque primaria

manu. Qu9d utrumque de suo addit accusa tor , ut mox ipsius C etani verbis demonstraturus sum. Secundum caput interpretatione indiget. Aut enim hanc immutationem nominis

23쪽

xo Animadversionest Gerson in Gemen , & voci, Cancestaritiae in COUMarius a C etano perpetratam fuisse sentit, s ut mihi quidem videtur; in aut ab aliquo alio ante Cajeranum. Si secundum rergo sententia, aut si malit in error de Johanne Gersene jam obtinuerat ante C ij tanum i quem tamen fabulae Gersenianae auctorem ubique appellat Vindex, idque Praefationis atque Vindiciarum suarum v luti fundamentum statuit. Si primum i falsi convincitur ex ipsis Cajetani verbis , quae primum etiam accusationis caput penitus labefactant. Sic enim Cetjetanus in Conceratatione sua edita anno 16i8, quod ipsum. commissi flagitii tempus fuisse docet accusator, disert E scribit. Ad sic si perpendae etiam Lector quod de ho- libri ae,ctora piὰrme ηυ aequivocationem fuisse factam inter hunnem Gersen Italum, se Iohannem Gersas stam, non inter hxnc ct Thomum a Rempiae Flandrum , legat iste sepulcralem Iohanan s Go son Gasti insoptionem, quae in jam iast vo m

codice habetur, n=stroaatem Iohanni Gersen δε lo ob nominam similitudinem omnino tributam.

Ex his manifeste intelligitur, Cajeranum in ea fuisse sententia , epitaphium hoc esseJ h annis Gersonis Galli, sed propter nominissimilitudinem Johanni Gerseni tributum: dc

24쪽

in Vindicias Ire enses. 2I

ob eamdem causam Johannis Gersenis librum Johanni Gersoni Gallo fuisse adstri Ρtum. Non ergo ita alucinatus est Cajetanus, ut in gratiam Johannis Gersenis vitiaret

hoc epitaphium, quod Johannis Galli esse

intelligebat. Neque certE scripsit epitaphium istud primaria manu exaratum esse, aut in me codicis contineri, ut habet accusatio prima. Tertium etiam accusationis caput ruit ex

sola in spei hione codicis Padolironensis, in cujus initio, id est in primo folio vacuo, epitaphium istud eatenus comparet, annis amplius centum a scripto codice adjectum. Itaque falsum est quod idem epitaphium a Cajer no detractum fuisse criminatur accusator. Lx quibus intelligitur, id quod de codicis Padolironensis inscrip rione & sub scriptione asserit Vindex, ea fide accipiendum esse, qua Cajetano falsas calumnias imputavit. At verissimum est, quod Cri tanus ex illo epitaphio inferebat, videlicet Johannis Gersenis libros de Imitatione ob nominis assinitatem adscriptos sitisse Johanni Gersoni Gallo : cujus similiter epitaphium nescio quis Johanni Gerseni falso attribuir,& su pina ignoratione pro Cancestarius scripsit Camsolarius, non capiens quid scriberet.

25쪽

ΣΣ Animadversiones

Ceterum ex hoc insani scriptoris errat

nihil sani elici potest contra hujus codicis inscriptionem ac subscriptionem , s ut sapienter adverterunt arbitri, quce utraque

nomen Johannis Gersen praefert citra legi timam falsi suspicionem. Certe. si qua superesse posset suspicandi falsi species, id dicendum esset de nomine Johannis, in quo

labecula quaedam apparet, non in nomine Gersen, ut optim E Launotus advertit, quod ab omni litura dc macula tam initio, quam in fine immune est. AtquiJohannis nomen etiam a primario scriptore exaratum fuisse perspicuum fit tum ex subscriptione, quae nomenJohannis integrum repraesentat , tum ex adjuncto Johannis Gersonis epitaphio, quem epitaphii scriptor non alium a Johanc ne Gersone fuisse falso opinatus est, prona quidem errandi os casione, qua factum est, ut nominatissimus vir Johannes Gerson Cancellarius Parisiensis cum Johanne Gersene osteris ignoto confunderetur. Porro haeCitura s siquidem vera est Navisi divinatio , inde mihi acci di me videtur, quod cum Notarius nomenJohannis male primo scribere dorsus esset hoc pacto Jho , id continuorantisper deletum splendidiori rubrica emendare curavit. Ceterum haec splendidiox

26쪽

in Vindicias Tempenses.

rubrica, quae in primo titulo deprehenditur, non magis officit inscriptionis integritati , quam in prima littera contextils, Quir ubi littera magis splendenti minio , quam secundus tituli versus, picta est. Haec dixerim illustrandae tantlim veritatis cauSI. Nam huic defendendae sussicit peritissimorum vi- .rorum judicium, qui a codice Pado tironensi omnem falsi suspicionem removerunt, sunfragante in primis celeberrimi Doctoris Johannis Launoli testimonio, ad calcem hujus libelli referendo: quo quidem testimonio abusus est Vindex in Praefatione sua.

Vertim quantumvis ea quae de hoc coia dice vir religiosiis scripsit, a veritate rec dant; si tamen cum iis, quae de Stusiano BeAronensi subdit, comparentur, quamdam sanb veri speciem habent. Nam quae de lasduobus postremis codicibus comminiscitur, mera rth effugia sunt, facili negotio refellenda. Demus enim vitiosum esse codicem Padolironensem di quid ad alios duos responsurus est 3 Eum hac de re suis loque tem vertas audiamus. Quemadmodβm hic, piso. ao, nempe in codice Padolironensi, pro Gerson, Gersen , se Cancellarius iuvi o. crassa or pleia Consistarius reposis m est : ista retia

B iiij

27쪽

α Animadversiones .

quos s. omnes codices in quibus nomen δε- hannis Gersen j ism logitur, haud dubie similiter vitiatos ac corruptos es , ct olim nomine δε-

Manis Gersonis insignito= fuisse; sed ulteram o

in voce Gemon , corruptoris ali jus manu exi-νxaque gladioli alicuj s opera in e fuisse immutatum, quis non facile deprehendat f se de pronius Aronensis es Stasiani codicis , qui nomen etiam. Iohannis Gersen praeserunt , fides labes latur. ino te proripis, acutissime Vindex Θ Non facile hinς exibis limpune. Tuoi quippe olariolo tibi ipse vim facis Ergo te judice in s lusiano codice littera o in e cor ruptoris alicujus manu, exiguaque gladioli alicujus opera immutata est a Primo injuriam facis eruditissi is viris , qui diligenti examine prauni sis nullum in eo mutationis aut corruptionis vestigium deprehende- ,runt. Deinde eque injuriam facis illustrii simo Praelato Iohanni Gualtero S lusio

SS. D. nostro Papae a Brevibus Secretis qui hunc codicem pecunia emtum nobis donavit. subscriptionis integritatem testi monio suo roboravit. Praeterea codex iste,

neque Cajetano i neqMe ullis s quos sciam in

Benedicininis ante annum I 6 4 visus est. Cerre a nemine hactenus ante Deltavium in bis controversiis productus atque laudatus:

28쪽

m Vindicias Lempenses

denique a privato quodam homine coemtus per illustrissimum S lusium. Vide ergo , ne cum interpolationis fraudem in eum codicem irrepsisse dicis, hoc crimen in integerarimum Praelatum quod absit in refundas. H1c vero mirari subit insignem ut mitius loquar j Vindicis confidentiam , qui cum S lusianum codicem non Viderit, neque ullus e suis , temere corruptionis labem ipsi assingit. Hujus criminationis falsitatem ex

ore illustrissimi Slusii, qui sanus gratias

Deo in hactenus viget ac incolumis, rescire potest , & vero jam resciere quidam ipsius Sodales, qui verum dissimulare nolent. VI. At quamvis S lusiani codicis ope destitururetur Gersenis causa, sane revincendae Vindicis calumniae unus sussiceret codex Aronensis. Si enim aliquando vitiati sunt codices, Johannis Gersenis nomen exhibentes ;id certe post natam hac de re controversiam factum oportuit , id est post annum

16i6 , quo anno Cajetanus controversiam aperuit. Atqui codex Aronensis ab anno a 379 est penes reverendos Patres Societatis Jesu Collegii Aronensis in Ducatu Mediolanensi, neque hactenus ejus copia a nobis impetrari potuit. Proinde interpolatio

29쪽

,, haec fieri non potuit post id tempus , quoxa Andreas Maiosus , cum Genua proficisceis retur Aronam ad domum SocietatisJesu, ut is in eam admitteretur , eum codicem in do- is mo paterna repertum detulit secum, atqueis Aronae reliquit. Cerib ipse Maiolus testatur , istuc se attulisse codicem mc de Imitatione Christi has nomine Iohannis Abbatis de Gessen sive Gersen. Exstabat ergo in eo

codice nomen Johannis Gersen anno IJ79- quo anno undecennis erat Cajeranus. Neque vero corruptionem ante id rempus in

eum irrepsisse Vindex causari potest, ut pro Gerson ad scriptum sit Gersen. Id enim planis

falli convincit Abbatis nomen , quod Johanni Gerseni in eo codice tribuitur. Sicienim legitur tam initio , quam in fine. Intitio quidem in hunc modum. Incipiunt curta rata primi libri Abba is Iohannis Gersen. Et in fine. Explicit liber quartus se uoimus Abbatis Iohannis Gersen. Quin etiam ad singulos libros nomen Johannis Gersen Abbatis. apponitur. Itaque falsissimum est , quovio icit Vindex, in codice Aronensi nomen Gemen pro Gerson fuisse substitutum di cum Abbatis dignitas Gersoni Cancellario Parisiensi sonuenire non possit. Ex his porro confutatur etiam Vindici :

30쪽

is Vindicias Xe enses. αγ

rum auctor, qui Crietano fabulae ut vocat ) Gersenianae commentum imputat rcum longe ante eum , Bernardinus Rossiniolus saeculo elapi, Possevinus anno isos, Cardinalis Bellarminus anno I 6I3,pro Genlane scripserint ex fide codicis Aronensis, non C erant, qui nondum haec de re quidquam cogitaverat. Quapropter animadve sone digna est confidentia illa, qua Vindex statim a limine praefationis suae tam gloriabundus pronuntiat, neminem umquam rain tanta litterarum luce , in hac scribendi ia& libere de rebus sive obscuris, sive dubiis iapronuntiandi libertate, quae postremis duo- e. Dus hisce saeculis tam late obtinuit, reper- ti tum esse ussi quam , cui venire in mentem e. potuerit, libellum hunc alterius, quam Tho- timat Ke pensis Canonici Regularis fetum iaesse verum ac germanum. Certe Rosvvei- Ro' dus occasione Collationum S. Bonaventura: Vind. Oppositam opinionem ante Crietanum apud Hispanos exortam fuisse confitetur , idque argumentum a Domno Petro Manrique Licentiato primhm publice proditum in libro Hispanico de Paenitentia, qui Mediolani anno 16o apud Marcum Tullium Malatestam impressus est. Nunc veniendum esset ad alios codices

SEARCH

MENU NAVIGATION