Animadversiones in Vindicias Kempenses a R.P.

31쪽

Animadversiones mss. coram illusicissimo Archipraesule a nobis productos, quorum alii inscriptione, alia antiquitate sua Thomae Kempensis causMPraescribun r. Versim in his tribus praemissis

consistere satius duxi, ne in longum protraherentur animadversiones meae. Et san E codices illi tres dirimendae controversiae sufficiunt , movissentque clarissimos viros adferendam pro Johanne Gersene sententiam, nisi illustrisL. Archiepiscopus decretum pro sua aequitate judicasset paullisper disserendum, quoad communicato cum reverendis

nonicis Regularibus Instrumento,spatio que ad exhibendos codices suos concesso, res controversa posset legitim E definiri. Vertina etsi suspensa est ad tempus arbitrorum sententia , id tamen pro indubitato asserere non dubitarunt, nempe codices qui Johannis Gersenis nomen exhibent, ab omni falsitate esse immunes. Nec est quod se nescientibus& absentibus id talum conquerantur religiosissimi viri. Iidem quippe cognitores, qui ipsis praesentibus eorumdem codicum diccussioni coram illustrissimo Senatus Prinacipe factae interfuerant, ad iteratum eorum examen ab illustrissimo Archiepiscopo delecti sunt. Unde factum est, ut omneS Kem-

pensium infitias omnino perspectas habω-

32쪽

rint. Quod, si tantorum virorum auctoritati penitu, ad quiescere noluerint revelendi PavitreS ; codices nostros coram peritis denuo exhibere parati sumus, dummodo illi suos itidem exhibere velint. Quamquam non est Cur recusent arbitrorum nostrorum stare judicio t quandoquidem sunt proborum hom Gm scium clarissimi viri, nec est,qubdinjuriam usiam cum ipsis expostulent reverendi Patres, ut eruditus Vindex ingenuEfatetur. VII. His tamen omnibus, quae ex praedicto peritorum virorum lcst in onio in Johannis Gersenis causam compendio retuli, aliisque consulto hic praetermissis, opponit a uino res Omnes coaevos & suppares ad nostram usque

aetatem : editiones omneS veteres & recen tes: mss. codice S complureS, aliaque argumenta ex Operis stilo, ac genio petita: quae omnia Thomam a Kempis i si Vindici credumus j horum librorum auctorem esse pro- '

que Lectorum otio atque meo abuterer, si ad haec argumenta Centies repetita, toties ut e rcfurata ex ordine iterum respondere vellem. Ncque veris hanc provinciam

defugerem, si non ca jam strenue perfuncti essent e nostris Cajetanus , Va gravius,

33쪽

Vind.

3o Animadversiones

Quatremarius, ac Deltavius: ex aliis squiunus multorum instar esse debeti Johannes Launoius Doctor Parisiensis. Auctoribus opponimus auctores, editionibus editiones, vetustis codicibus veteres codices: Et quidem auctoribus pro Thoma contestantibus opponunntur alii, qui libros de Imitatione Christi ante natum Thomam exstitisse probant : opponuntur item exceptiones, quibus Buschium & Anonymum Vitae Nempensis Scriptorem aut secunda manu auctos fuisse Contendimus, aut falso autographi Antueriapiant, aliove inani fundamento deceptos propterea quod exscriptoris ac librarii notam, quae in fine codicis Antuerpiani exstat,

pro vero auctoris argumento usurpaVerint

Sic autem habet illa subscriptio: Finitus scompletus amo Domini M cccc XLI per manus fratris Thomae Lemp. &c. quae quidem Verba auctorem non referunt, sed exscripto - , rem, uti sincerE fatetur Vindex. Et tamenclim hanc subscriptionem legissent Attistores nonnulli Thomae fere aequales , id pro

indubitato auctoris indicio facit E acceperunt , eademque facilitate Thomae suo ii bros de imitatione tribuerunt. Tametsi alii, etiam Thoma vivente , eos adscripsere S. Bernardo & Gersoni Cancellario Paria isiensi.

34쪽

in Vindicias D enses. .31

Ad veteres editiones quod attinet, antiquiores,quaeJohannis Ger nis nomen habent , incensum Johannis Gersenis propter nominis assinitatem cedunt. Parum ergo Ructores, nec magis editiones juvant ad hanc controversiam dirimendam. Itaque eo de enit res , ut summum causae periculum ex codicibus scriptis pendeat. Promitatuntur ex utraque parte veteres codices,

alii Thomae, alii Johannis Gersenis nomine insigniti. Hic examine opus est. Nondum producti sunt Kem penses, uno excepto An- tuerpiano, quod ut dixi notam habet, non auctoris, sed exscriptoris. Exhibiti sunt nostri, id est Gersenienses, iterum atque it rum examinati a peritissimis viris , a falsi suspicione vindicati demum, & approbati. Superest ut Kempenses proferant suos, ac

peritorum virorum censurae subjiciant: ut, facta utrorum que comparatione, lis tandem ista finiatur. Nihil porro conficient Venerabiles viri, nisi exemplaria librorum de Imitatatione Christi Antuerpiano antiquiora exhibeant. Nam si codices illi anno I i, quo scriptus est codex Antuer pianus, posteriores sint, aut absque certa temporis nota ι in idem, atque auctores Thomae patrocinantes, recident incommodum , dicemusque

35쪽

librarios subscriptione codicis Antuerpiarii fuisse deceptos. Jactant quidem Kempenses

codicem Mellicensem unum, Thomae,no mine inscriptum ab anno I 2I. sed, ni mea me fallit conjectura , non alius est ab eo codice Mesticensi, qui penes nos est, eodem anno scriptus, at nullum praeferens nomen auctoris. Eadem etiam nota destituuntur ve teres alii codices Germanici, quos habemus,

libros de Imitatione Christi continentes iqualis est Mellicensis alter anni IM , tum .eingartensis anni 1 3, Augustanus anni

3437,atque Gerardimoniensis omnium an tia

quin mus, ne quid dicam de codice S Jacobi

Leodicensis ante annum I I ut colligere licet) exarato, cui non ita pridem Thoma Kem pensis nomen nonnemo temere praefixis. Ex quo intelligimus, ante annum I nomen istius Auctoris ignoratum fuisse apud plerosque Germanos: quo tempore Italici codices nomine Johannis Gersenis passim vulgati erant. Si ergo alicubi terrarum exstet codex ante annum i 41 a venerabili Thoma, aliove quopiam exaratus, atque prima Thomae ipsi manu adscriptus , hunc vel sero proferant, dc agitatae tot modis conia troversiae sic tandem finem imponant. Siriminus, Thomam suum libelli auctorei raagnoscant,

36쪽

agnoscant, per nos licet: at nobis, aliisque pro Johanne Gersene sentire concedant. Immo vero in unam omneS conspiremus 1 ententiam . nempe ut Spiritum- sanctum istius operis auctorem esse cre iam uS ; ejus - . que genium ac sensum in proprios quique usus convertere contendamus. Sic cessabunt lites & altercationes, qu ae non sine magno temporis, tantum non caritatis, detrimento jam obtinent a pluribus annis, atque utinam nunc demum intereant.

Quod si ulterili, controversiam protrahere religiosissimi viri volent, B ne iacti norum qui eos venerantur & colunt, nomini, paullo amplius parcant: nec ira effundantur in convicia, quae sacri libelli ac Christiani animi genium nequaquam sapiunt. Vindiciarum auctorem ut pro sua eloquentia & eruditione laudo , ita sane probare non possum, cum liberius in homines per . quam immerentes invehitur: Praeclara est quidem moderationis professio, quam edit initio partis secundae. Si qui quam eis, inquit, iqui placere se studeat bon s quum larimu , ct .

minime multos amet laedere ἰ in ira e go .cirte no- .men profiteor meum. Sed Vercor, nc non rami

Vindicem hic loquentem audiam , quam

37쪽

rerent .in Τerentium, ex quo hunc locum auctor a Prol Eun. libavit. Neque vero id vitio verti velimi sed quod mulitim aberraverit ab hoc scopo. Non sollim enim Deltavium , hominem par. 11ν. mortuum, liberius insectatur, cum ait veritatem, eruditionem, constantiam in distis , uti se pruriatiam Huae multam desiderari: quae quidem, aliaque passim in secunda parte ac tertia tepetit levissimas san Eob causas,quas facile , si res tanti esset , dilueremus: sed etiam ejusmodi in eum convicia jactat, quae in omnium nostrum redundant injuriam. Mitto quis d Johannis Baptistae Modenae te- pag. 17. mmoniam Parisiis nuper confictum ait in parte I. quod Benedictinos tam contentionam aelitium aridos esse dicit in tertia parte, u quiescere posthac non quiverint, sed adhue si multuari, novarique riseae in re ex sese levit naserere voluerint. Nempe hinc factum est, ut postposita appellatione ante annos septem

amice convenerimus reverendos Patres C nonicos Regulares, ut haec altercatio tandem finiretur; & relicta utrique parti pro se

opinandi & imprimendi facultate, concordibus animis componereturi sed nihil im petravimus: Haec inquam uti leviora mitto.

At quale est illud, quod habet Vindex itipet δρε, tertia parte 3 minam exstat talis Histori

38쪽

Verrestris sy Manuscriptis inquit, scilicet Del- favius, codicibuae continetur. Nempe quia domi facile nascunturi semper praesto adsunt adversario nostro mus codices. aliqui , qui quidvis testen- rari si talem contumeliam nobis imposuisset inimicus aliquis, hanc certe pro Christiana

caritate tacitus sustinuissem. Nuhc .vero tale

'Convicium ab homine religioso , nobisque& religionis & amicitiae hecessitudihe conia juncto ingestum dissimulare non possum iatque e o magis , qu bd nulla injuria provo- Catus , nullo verbo inclementiori appellatus, id frigidh, non uni homini jam mortuo exprobrat, sed uni toti; quan ra est, rei

giois Societati. Si sic agenda est causa, iam

ultro cedimus; verbisque feriri inalumus, quam referire . Haec dii cerim; ι ouod ait Cyprianus non verecundiae seni iam iis esse inci at qu)d tacemuπ: dum crimis DImbih. tiones falsas rontemnimus refutare , videamur crimen agnostere. Ea porro ejusmodi sint, ut verbo osjecta verbo negare fit , ut apud Li- Uou. vium Marcius loquitur. Unum vero ad elogioruin, quibus assicienos, cumulum adjicit eloquentissimus Vindex, quod non solum Deltavium & Benedita chinos attingit, sed etiam eruditos dcanti- pag. quitatis pcritos viros involvit onanes. Ait iρo.

39쪽

36 Animadetersiones

quippe Benedictinos abhinc septilaginta annis , nudis in hiae cause siumtibuae pepercise , nus sprovincius non adiose, nustum ex eruditis se antiquitatis peritis viris, q4a prece, qua pecunia ad suas partes non fossicitasse. Primum peto atque contendo, ut Vindex quod certe negare non potest j ex omnibus orbis litterarii eruditis viris, vel unum solum, quem pecunia sbllicitaverant Benedictini, nomine designet. Quod quidem ipsi haud grave fuerit,

si ex his omnibus nullus, quem prece ac pecunia non sollicitaverimu S, fuerit pia termis. ius. Deinde postulo, an re vera litteratorum quisquam accepta pecunia corruptu S accesserit ad partes nostras. Iterum urgeo, ut veΙ unum indicet, & nos per perrati flagitii reos orbi Cmistiano exponat: per nos licet. Ναque veA clarissimos integerrimosque viros, quos illustri T. Antistes ad codicum Gerseniensium examen delegit hoc nomine traduci putem. Proferat ergo si quos habet alios. Responsum hac de re jesium ac sin

Cerum peto,dc CX specto. . At forte Vindicem inflammavit Dei favit censura m venerabilem Thomam, quae s ut ipsi videtur iniquior est. Dcmus hoc interim. Ideone non modo in Dei favium mor tuum, sed etiam in Benedicti nos omnes ex

40쪽

candescendum eratὶ An eruditi omnes in jus vocandi Sic Vindicias homini Christiano ac religioso agere licet Miseranda plane Dei favit sors dc conditio 1 cui non satis sit undis obrutum est nisi etiam ab his, quos smicissimis & honorificentissimis verbis vivens prosecutus fuerat ; post mortem, sane iacerbissimam SI commile mitione dignam, tam indigne tractaretur. Homo erat Del- favius alicujus inter litteratos nomini S, non tam projecta: ut sentit Vindex ) eruditionis ac diligentiae r qui acri non minus ingenio, quam memoria p aeditus , in bonis litteris apprime versa s, dum ad Ecclesiae utilita-lcm studia conferret sua, emcndandi S S. Au-gustini operibus repente immoritur. HO tcine bene merenti ob impensam in Augustinum operam ab Augustiniano repensum

IX. Sed quid tandem in venerabilem Τhomam peccavit Dei favius λ Nempe quod

paenissimi ac religiosissimi viri memoriam, bono. rum omniu/n quotquot hastinus trium paene retro faec lorum aevo exstiterunt , laudibus celebratam , ipse prim ud se unu co Dameliis ac probris onerarat. Factum male, si res ita habet. Sed quae tandem Dei favit in Thomam con-

C iij