장음표시 사용
261쪽
Neu Τroas fieri jubeas, Teucrosque vocari;
Rut vocem mutare viros, aut vertere vestes. 8as
Sit Latium: sint Albani per saecula reges: Sit Romana potens Itala virtute propago: Occidit, occideritque sinas cum nomine Troia. Olli subridens hominum rerumque repertor: Et germana Iovis, Saturnique altera proles, 83 Irarum tantos volvis sub pectore fluctus Verum age, & inceptum frustra submitte furorem. Do, quod vis; & me victusque volen Sque remitto. Sermonem Ausonii patrium moresque tenebunt; Utque est, nomen erit: commixti corpore tanto 33s Subsident Teucri. Μorem ritusque Sacrorum Adjiciam, faciamque omnes uno ore Latinos. Hinc genus, Ausonio mixtum quod sanguine surget, Supra homines, supra ire deos pietate videbis: Nec gens ulla tuos seque celebrabit honores. 84o Annuit his Iuno, & mentem laetata retorsit. Interea excedit coelo, nubemque reliquit. His actis, aliud genitor secum ipse volutat: Iuturnamque parat fratris dimittere ab armis. Di-818 17dae Medie. a m. pr. unde Ηein s. eiecto qust faeite o ciderit , ri dar. 83s tantum vulgo. Eandem lectionem firmat Medie. cum aliis Codd. Pier. & Heins. item Ser U. nec cur illam mutare necesse fuerit, videt Heynius. δεῖ relinquit Μedic. eum plurimis aliis. Sed, iudiee Heynio. totus hie versus melius abesset a nisi ille aliter olim te ius fuit a Diuiligod by Corale
262쪽
Dicuntur geminae pestes cognomine Dirae , 84s Quas & Tartaream Nox intempesta Megaeram Uno eodemque tulit partu, paribusque revinxit Serpentum spiris, ventosasque addidit alas. Hae Iovis ad solium, saevique in limine regis Adparent, acuuntque metum mortalibus aegris, 8so Si quando letum horrificum morbosque deum rex
Molitur; meritas aut bello territat urbes. Harum unam celerem demisit ab aethere summo λIuppiter, inque omen Iuturnae occurrere iussit. Illa volat, celerique ad terram turbine fertur: gues Non Secus, ac nervo per nubem impulsa sagitta; Armatam saevi Parthus quam selle veneni,
Parthus, sive Cydon, telum immedicabile, torsit; Stridens, & celeres incognita transilit umbras. Talis se sata Nocte tulit, terrasque petivit. 86o Postquam acies videt Iliacas, atque agmina Turni; Alitis in parvae subitam collecta figuram, Quae quondam in bustis aut culminibus desertis
te Dan. Hein s. s 838 Arcti, r. C. vel Partho r. C. conj. Mel. prius ferri possit. 8 ss auras nonnullos legisse . . testatur Servius, qui rem male expedit de umbra sagittae . Immo, cum Ηeynio dicam, ad majorem phantasmatis homrorem pro auris exquisitius posuit umbras, h. e. nigrum aerem, quem transvolat sagitta. 86r acies venit I. pr. Noret. quod non displicebat Heinsio. 361 in pravae mad- del. conj. ap. Burm. prave utique, etsi ita lectum in Parrh. ω receptum a Cuningh. Porro subito vulgor converra f. Ne- dic. Pier. & Μedic. princeps.
263쪽
Nocte sedens, serum canit importuna per umbras: Hanc versa in seciem, Turni se pestis ob ora 16sFertque refertque sonans, clipeumque everberat alis. Illi membra novus solvit formidine torpore Adrectaeque horrore comae , & vox faucibus haesit.
At, procul ut Dirae stridorem adgnovit & alas, Inseli 3 erines scindit Iuturna solutos, . 87 Unguibus ora soror foedans, & pectora pugnis; Quid nunc te tua, Turne, potest germana juvare Aut quid jam durae superat mihi λ qua tibi lucem
Arte morerὸ talin possum me opponere monstro Iam jam linquo acies. Ne me terrete timentem, SI
Obscoenae volucres: alarum verbera nosco,
Letalemque sonum. Nec fallunt jussa superba Magnanimi Iovis. Haec pro virginitate reponit Quo vitam dedit aeternam Cur mortis ademta est Conditioὸ possem tantos finIre dolores 8go Nunc certe, & misero fratri comes ire per umbras.
Immortalis ego λ Aut quidquam mihi dulce meorum Te sine, frater, erit λ o quae satis alta dehiscat
264쪽
Terra mihi, Manesque deam demittat ad imos PTantum effata, caput glauco contexit amictu εἶ sMulta gemens, & se fluvio dea condidit alto. AEneas instat contra, telumque Coruscat Ingens arboreum , dc saevo sic pectore fatur: Quae nunc deinde mora estὸ aut quid jam, Turne,
Non cursu, Saevis certandum est comminus armis. 1yci Uerte omnes rete' in facies; ct contrahe, quidquid Sive animis, sive arte vales; opta ardua pennis Astra sequi, clausumquo cava te condere terra. Ille caput quassans, Non me tua servida terrent a
Dicta, serox; di me terrent, & Iuppiter hostis. 3ss
Nec plura effatus, saxum circumspicit ingens, Saxum antiquum, ingens, campo quod sorte jacebat . Limes agro positus, litem ut discerneret arvis. Viue illud lecti bis sex cervice subirent, Qualia nunc hominum producit corpora tellus. 9OOIlle manu raptum trepida torquebat in hostem,
Altior insurgens, ct cursu concitus, heros. Sed neque currentem se, nec cognoscit euntem, Tollentemve manu, saxumque immane moventem;
893 claurum, Menag. pr. recte. 89 campo qui se. λεωσὶ ubique editum ante Hein Mum , idque eleganter, Sieque pars Codd. cum Goth. pr. Recepit tamen Heinsius quode Μedic. a m. sec. aliisque suis & Pier. scilicet idem miniaturus hoe in istud, si alterum reperisset. 893 L. agri invenit nescio in quibus Pier. Sicque Ed. pr. . .
265쪽
Genua labant: gelidus concrevit frigore sanguIs. sos Tum lapis ipse viri, vacuum per inane volutus, Nec spatium evasit totum, nec pertulit ictum Λc velut in somnis, oculos ubi languida pressit Nocte quies, nequidquam avidos extendere cursus Velle videmur, & in mediis conatibus aegri pro Succidimus; non lingua valet, non corpore notae Suffciunt vires, nec vox aut verba sequuntur: Sic Turno, quacumque viam virtute petivit, Successum dea dira negat. Tum pectore sensus Vertuntur varii. Rutulos adspectat, & urbem, stis Cunctaturque metu, telumque instare tremiscit; Nec, quo se eripiat, nec qua vi tendat in hostem,
Nec currus usquam videt, aurigamve sororem. Cunctanti telum 2Eneas fatale coruscat,
Sortitus fortunam oculis, & corpore toto feta Eminus intorquet. Murali concita numquam Tormento sic saxa fremunt, nec sulmine tanti
Dis ultant crepitus. Volat atri turbinis instar Exitium dirum hasta serens, orasque recludit
Fo 6 v ae vacuum frustra tentat Burm. or evasit, totum n. interpungunt alii, etiam ap. Servium. 9οῖ o. cum ait. Menag. syr 3 quamcumque v. Leid. & Par. quod expedi-- tius esseti alterum exquisitius. sis teloque Hamb. a in Sec. arguter letumque Rufinian. de Schem. si 8 aurλ- gomque vulgo. pto prctore ali. Menag. & Leid. s. Lonant pro var. lecti pr. Hamb. 924 Excidium tere. Mentet. & Parrh. recludent, Thuaneus ap. Burm. mimIS Suaviter. Dipiti sed by Coos
266쪽
Loricae, & clipei extremos septemplicis orbes; 92s Per medium stridens transit semur. Incidit ictus Ingens ad terram duplicato poplite Turnus. Consurgunt gemitu Rutuli, totusque remugit Μons circum, & vocem late nemora alta remittunt. Ille humilis supplexque oculos dextramque precan
Protendens, Equidem merui, nec deprecor, inquit Utere sorte tua. Miseri te si qua parentis Tangere cura potest; oro, suit & tibi talis Anchises genitor Dauni miserere senectae r Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, stas Redde meis. Vicisti; & victum tendere palmas Ausonii videre; tua est Lavinia conjunx: Ulterius ne tende odiis. Stetit acer in armis AEneas, volvens oeuIos, dextramque repressit; Et jam jamque magis cunctantem flectere sermo 94o Coeperat: infelix humero quum adparuit alto Balteus, ct notis fulserunt cingula bullis Pallantis pueri; victum quem vulnere Turnus Straverat, atque humeris inimicum insigne gerebat. Ille, oculis postquam saevi monumenta doloris 94s Exuviasque hausit, furiis accensus, & ira
cI. extremo r. orbe Heins. coni. caussam non videt my
nius, 94o s. mentem aliquot Pier. sor Pro alto Catiissius lib. I laudat ingenri quam Ge. Fabricius omnium veterum librorum lectionem esse ait, mutatam ab iis , qui bruna uni nomini epitheta adjungi vitiosum existimarent.
267쪽
, is, P. VIRG. AENEID. LIB. XII. Terribilis: Tune hinc spoliis indute meorum Eripiare mihi λ Pallas te hoc vulnere, Pallas Immolat, & poenam scelerato ex sanguine sumit. Hoc dicens, serrum adverso sub pectore condit yso Fervidus. Ast illi solvuntur frigore membra, Vitaque eum gemitu sugit indignata sub umbras.
268쪽
Iuae mendosa admodum ad nos pervenerunt.
270쪽
Pastor gregem mane in pascua eductum sub me dium diem ad fontem in agro Thebano sub Cithaerone cf. ad v. io 8. compulerat, qui erat in valle silvosa; ipse juxta explicuit se is obdormivit. Eece magnus serpens in locis, quae circa fontem erant, paludosis aestum levare solitus advolvitur pastori iratus imminet o eum forte fortuna Cuticis aculeo in oculi angulo infixo expergefactus ex somno' pastor manu quidem ad vulnus delata miserum Cuticem attritu interimit, vigilantibus tamen oeulis prospiciens serpentem sibi minantem aspicit . Itaque exilit is arrepto trunco serpentem trucidat . 2 octe sequente Culicis umbra pastori se per somnum Osfert , graviterque cum eo expostulat , quod