장음표시 사용
11쪽
Vt merito Eugenius IV. eum in Sacrorum Purpuratorum Collegium cooptauerit. Is igitur egregius, & de re Christiana vir optime meritus in hoc opusculo, quod in publicum damus, nobilis imum virum Alexium Lascarim Philanthro- pinum de rebus Concilij Florentini rogatus ceristiorem facit, & instruit. Huic aureo libello proxime annecto epistolam eiusdem, quam creatus iam Cardinalis, &postea a Pio II. Patriarcha Constantinopolitanus scripsit ad omnes Grς cos tam ordinis sacri, quam mundam, qui eius Patriarchatui subijciebantur. His tertium addo Demetrium Cydonei Constantinopolitanum , virum lane probum, d solide doctum, non quidem aliqua dignitate Ecclesiastica insignitum, sed mere orthodoxum. Quem pariter ex codem libro Vaticano, veluti thesauro quodam protuli, atque in communi tu mine collocavi. Quem etiam in hac sua oratione Bes arion obiter laudat. HOS autem auctores Graecos non sollim in propria eloquentia, & illa Attica gratia rotundos ac splendidos, sed etiam Latine loquentes, vel uti in theatrum, &scenam aliena sub veite, & pere
grino ornatu , homo Graecus introduco, re-
pKsento. Hoc est, is , quis ut nostro placet Bessarioni in quantumuis calleam Latinitatem, mini me tamen aequa gratia Latinorum aptus sim ad ali-
12쪽
ciliquid Latine scribendum. Id, quod etiam,
contra in Graecis litteris Latinorum plurimis vsh- uenire, ac contingere video. Quippe, qui vel in ipsis minutis particulis,articulisque manifeste se produnt, qualesque sint auctores Latini ne , aiuGraeci ficit e deprehenduntur. Quanquam ut alter Cato Grycas litteras valde sero, ita Bessarion Latinas didicit senex, & multum profecit l, hanc ue suam orationem ad Alexium Lascarim, Epistolam item exhortatoriam tanquam Patriaxha Conflantinopolitanus ad Graxos, SI contra Pa lamam, de alia non pauca ipsemet Latinis verbis, nedum Graecis non incleganter expressit , ut reia peri postea a.
in hac literaria palaestra non parum Exercitatus es, & utriusque linguς arcana μυηθ ής intime nosti, facile dijudicare poteris, quod praestare conatus sum, an assecutus fuerim .
Postremo quidam nostri Graeci Catholici volentes ostendere alijs Graecis schismaticis etiam Latinos Sanctos idem sentire de dogmate ,
quod etiam senserunt, de docuerunt Patres Graeci, nonnullas auctoritates ex Tractatibus tria Ioannem S. Augustini in Gr cum verterunt . Quas in fine totius operis inserendas, de imprimendas curauimus; addentes praeterea tria integra capita eiusdem Doctoris ex decimoquinto κ κ li-
13쪽
libro de Trinitate, Maximo PIantae interpretate , ut hac ratione & opuscula persecta reddan tur , & instar thesauri locupletisIimi aureae sin
tentiae Patrum, verum indagantibus, sine retardatione inseruire debeant .
hos Heroas, ubi benignillime ad Tuum aspectum, & ad Tuos beatos pedes prouolutos admiseris , &-exceperis, me quoque illorum tutela Tua ,&patrocinio foueas, benedictioneque prosequariS.
14쪽
FRANCISCOB ARBERI NOS. R. E. CARD. EMINENTIS S.
I Sanctissimum Patruum Tuum hi Graeci Heroes salutarunt, sp ve
nerati sunt, Te quoque adeunt laeta
bundi EminentissBA FERINE, qui secundas partes obtines , sae Ve
nerandum Patruum doctrina, Ur cluantia morum ad Diuum exprimis . . Referuntse Iumanissi
me exceptos esse a Succefore Principis Apostolorum . Es nempe idseculiare, iis quasi proprium
quoddam iure ontimo htitus Apostolicae Sedis, homines praestantissmos fouere, gy amicos Dei beneuolentissime, ac perhumaniter amplecti. Sic illum μογηορρηπινα, s ι γαλον miis Dionysium ferbenigne amplexatus es Clemens , sis eum direxit in Galliam. Inde illa inclyta gens talem patronum
οπς γλρυ-κ cimbibit, tum Atticos sales consequuta , candorem linguae Graecae alo imitata es.
15쪽
Quid dicam de characteribtis D- αι,-ο γυrίαι, qui oculos tegentium rapiunt , it alibi pares , aut similes o muino reptrire nequeas λ Et certe si antiqui Scriptores Graeco rum
omnis generis vocem sumcrent, fari posse it, Galli, 'potissimum in tentes , CP immortales gratias arerent, quod extincti tu Graecia, beneficio ipserum in eorum amplismo imperio felicius reuixeriAt Sic fructuosissimus ille Polrcarpus insuperasilem Anicetum mirifice coluit. Athanasius ille par illud dus Pontis cum Liberium, CP Iulium .
Chosostomus vere aureus Innocentium . CγrillusNε D: -οξ , ἀυmν illum Caelestinum, cuius auctoritate Concilio praesidet, tr ex eo Patriarch.e Alexandrin 3 nouis , inusitatis , Ur πιματα An titulisse ornant, P gloriantur. Flauianuso Theodor tus
is, Martinum, cui demu est passione consociatus; qui etia tuetur Honorium falso Monoth litam , di omni honore duo um , quippe haeredem in de Petri. Istuatius Castus e regio sanguine ortus Constanti
nopolitanus , a αρτε νω Photio vehementer vexatus ,
inuictissimum Nicolaum , ac non pascos subsequutos constantissimos Romanos Pontifices. Et abj alios. Ita etiam hi postremi ad astum sacrum accedunt . Gratulantur Tibi, sibique protectionem
16쪽
Graeciae , quam Patruus Tuus honorificentissime sustinuis, s quasi haereditario quodam iure Tibi amantissimo Nepoti commisit. Vbi amplissimum
campum nactus es exercendae Tirtutis. Magnam
sane laudem adeptus es, quod Gallias, Ur Histanias peragrando ingenti bono totius Reipublicae Christianae potentissimorum Regum animos faedere iunxisti . At non minorem assequeris, si sudis, fauore Tuo illam olim nobili imam Nationem ad
Ecclesiae tremium com oraveris. Imitare peritos aucupes, qui similes avicular eleganter ornatas
exponunt, ut alias ἔς attrahant GI capiant . Hos inquam, doctissimos viros . si antiqua Graecia dignos Sanctissimo Patruo, ac nomini Tuo dicatos, ἀZelantis a Congregatione de propaganda Fide ingratiam Tuam Upis non inelegatibus excussos, fae itin Orientem filiciter penetreut, utque recen. tiorti Graecorum manibus terantur, ον eosdem sua
ipsorumJecis , ac pulchritudine teneant. Pro siecto magno Tuo, sest iturum emolumento ad Tera eis properabunt, esse se captos gaudebunt. Agnoscents aude schisemoticorum, Doctrinam castam, di germanam veteriι Patrum susticient. Abycient
pertinaciam, amplectentur animorum concordia.
18쪽
E Vecco, & pala ma, pie Lector, nonnulla mihi dicenda sunt , ut quales Auet res fuerint, quoue tempore floruerint,
dc quis illis honor habendus sit optirno noscas. Veccus itaque in Ecclesia Constantinopolitana dignitate Chartophylax, excellentis ingensi vir , floruit tempore Michaelis Oetaui Imperatoris Palaeologi , illus, inquam , qui in secundo Concilio Lugdunensi, anno Domini Ia Tq. sum mavirorum frequentia celebrato, tempore Gregorij x per suos legatos interfuit, atque coniunctionem Ecclesiarum mirum in modum procurauit, his tribus vltro citroque datis, & acceptis conditionibus; Vt Graeci Summi Pontificis honorificentissima mentionem celebrando sacrum Eo τοῖς 9 aQυχοὶ, tacerent, atq; pro salute illius cades e numen eXorarent; Ut appellationem ad eundem factam, non impedirent; V t Ro. manam Ecclesiam Caput omnium Ecclesiarum agnciascerent. Quique Graecos ut refert Nicephorus Gregoras in lib. I. suae historiae nolentes ad Romanam &Catholicam Ecclesia se adiungere, variis modis mutietauit, bonorum publicationibus, relegationibus, a ceribus, ex Cecationibus, flagris, mutilation rbus, &alijssimilibus poenis. Veccum autem suo edicto aduersantem cu omnibus fere ipsius consanguineis con iecit in teterrimos Carceres. Verum cum idem Imperator ad sanam mente eum redire vehementer Cupe-xet quod maximae auctoritatis, dc non vulgari&d
ctrinae esset vir librum quendam cuiusdam non igno. bilis auctoris Nicephori Blemidae, qui de hac prae se tim
19쪽
tim controuersia ante vigintiquinque annos egregi Edisseruerat,& multa accurath a sacris Doctoribus excerpserat, ei obtulit. Quem ille cum studiosε lectitasset, &cum monumentis antiquorum Patrum Graecorum contulisset, praeter omnem sua eXpectationem
ad verbu verissime ea citata esse manifesto cornperit; ita tandem mutata sententia cum Romana Ecclesia consenti t, & ad Patriarchale dignitatem evehitur, ac deinceps fit ab intimis consilijs Imperatoris, adeo ut sine eo nihil prorsus gereretur. Et ea testimonia dicta. que sanctorum ex infinita,&accurata lectione vehementer ipse auxit, ac mirifice praesentibus Inscriptio nibus illustrauit, atque exornauit. Caeterum mortuo Michaese, successor eius Andronicus Senior Veccum ad radices Olympi relegauit; cumque Ueccus immerito in exilium pulsum se esse quereretur, eo reuocato, & indicto priuato Concilio, cum publich verum dogma processionis Spiritus S. auctoritate SanctOrum Patrum strenue defenderet, neque Conuenire cucaeteris Graecorum Antistitibus Schi finalicis vlla ratione vellet, sed illorum falsam concordiam oppositum sentientium palam respueret; iterum in exilium in oppidulum quodda maritimum Bithyniae, una cuMeli tentote, & Metochyte mittiur, hi enim in hae causa dignitateArchidiaconatu teri Imperialis insugniti, partes Vecci sequebantur ibique turri inclusus
Consessor in carcere moritur. Cum interea caeteri
Graecorum Praesules, qui eos damnarunt, frequenter coactis priuatis Concilijs, nullo modo concordare possent,& Damascenum assirmantem ex Patre per Fulium Spiritum sanctum procedere, ad suum falsum dogma applicare frustra laborarent. Teste Pachymeis ra in sua historia. Hactenus de Vecco, Cuius menta
20쪽
fit in Catalogo Patriarcharum hoc titulo eri Λαπν
Porrci Gregorium Palamam monstrum suisse ex va. Iijs, ac tetris compactum haeresibus, indicabit insta nobilis & doctus auetor Demetrius Cydon es Conii t i nopoli tan us, qu i de eo argu mera: cu rsi na, n omiti a veluti pro lego mena edidit, ac deinceps de ipso dogmate processionis Spiritus sancti per duodecim Capita copiose disserit. Constabit item ex epistola cuiusdam Pauli Latini Patriarchae Constantinopolitani, Quam huic Operi inserendam insta duximus. At nostri recentioles Giarci, eum perinde ac si unus di quidem praecipuus ex Beatis Viris, & illustribus Ecclesiae Doctoribus foret, insula Eccleius immerito celebrare solent. In eo si quidem libro, quem appellant
rum canitur praesens sequentia hoc est ossicium n-cti Patris noliri Gregorin Archiepiscopi Thessalonicosis Thaumaturpi,qui & Palamas nuncupatur,a sancius L. Patriarcha Philotheo compositum. Sic ibi. Vbi etiapost multas, & singulares laudes in eius officio positas. inseritur etiam συια αε ον, hoc est collecta illius vitae. In ea dicitur iste floruisse tempore Andronici Senioris, successoris videlicet ipsius Michaelis Palaeologi,&in quadam Synodo eodem tempore celebrata, confutasse quendam Italum nomine Barlaam, qui lumen, quod resplenduit transfigurato Domino in monte Thabor, negabat esse quid increatum, cum vni soli Deo illud esse increatum congruat. Nonnullis Gi aecia