장음표시 사용
331쪽
lationi instrumenti es inhibitioni, et existendatur decisio m. Non enim locus esse poterat instrumenti si ipulationi atqua in bibitioni. quum nul.
limoda cessio nominum probata maneret. Re qnidem vera sedulo perspecta univer arei gestae serio, lieet liaud dubitandum videretur , quin da persi eienda socialium nominum cessione Antonius Bolas eo et Caietanus Cesari propositum in iveriat ,
resque eoa inter progressa adeo fuerit, ut eoo clusioni proxima accesserit, aeque tamen certum indubiumque apparebat. ee - ionem ipsam numquam absolutam extilillse. Omnemque imo da ea tractatum in Ruras Prorsus evanuisse Propter mutuum dissensum circa modum et conditiones.
quibus contractus peragi deberet. Id im. primis probabant binae nominum notula. ab sociali aeeiba exaratae . quibus deerat ei dies et subscriptio eontrahentium , quae duo ideo in albo relicta sueraui, ut vel
ipso temporis momento si arent, quo ces-aionis contractus perfectus evaderet. Ita
enim in nolutae initio scriptam aderatis nota dei crediti sisteriti nei due ne etida salumaro in Mia Horari, ea aua pisa -xa di S. Eustachio dati in consegna δε etiano Cesari vi ignor Antonio Bo-Iasco a giorno Urile ii,36 α Iasne vero sic habetur rusi dichiara MI sot- ωscritio che te Partite contenute neIIa
satioamente s' identisci crediti , che dat
signor Cesari Getano sono cediati alsignor Antonio Bolasco in soluitam, e co3ὲ decio Per Mn sacco d'Ossa , s il intro a Iorma di quanto si e richiamato neva Diaceotita di quietanaa fatea solis questomedesimo glorno M anno m. idipsum Prae.
terea evincebant apoca a cessionis utrin isque consectae . quae disserentes inter se erant, et pariter subscriptione carebant, quaeque insuper imperseelam rem eo ipso monstrabatit, quod datae invicem essent,
ad hoc ut expendi possent, veluti palam faciebat subjeeta Antonii admonitio ii a concepta m questa ἡ ω nostra miniata cheho da me fatia ve la mando Perche PO .riale MederIa I riserbandomi Pero anch iovi farta considerare . non as Endolo P eum fare Per ristretieaaa di te o ex . Id
denique luculentius quoque eruebatur ex diuturna quatuor sere mensium observa tia , quae cessionis tractatum subsequuta uiti Toto enim hoe tempore uterqua 1
cius nominibus eondicendis vacavit, et Caietanus partim in judicio. partim extra iudieium magnam nominum Partem exegit ad vim usque scutorum 87έ : ηέ. evidenta et consentiente Antonio et quod proseeto contingere nequivisaei, si cessio reapsa expleta suisset. Quoniam ergo ex hisce omnibus manifeste patebat . quidquid actum gestumque fuerat Cajetanum inter atque Antonium fines neutiquam exeessisse Limplicia
a o meri tractatus nunquam coneluat, cori 1 ε quena ne essarium erat, ut de persecto atqu. obligatorio cessionia contractu inini m. non
Mat. PosSet , ae propterea iuris ratio non patiebatur , ut Caietanus adigi deberet adati putandum instrumentum cessionis nunquam absolutae. Nec obiiciendum tam ex ceasionia apocliis , qua tu ex testium die is apparere nullum contraheat ea inter dia sensum suis o,nequa circa rem , qu . c. denda erat, neque circa ejus pretium, ideoque contractum persectum dici posse concurrentibias notissimis extremis . ranempe , pretio , et consensu . unda semper emergit persectio. Nam juria dispositione animadversa, haud ante persae tuar censeri valeat contractus . nisi simul Κ- queat consensum intere essisse quoad modum et conditiones , quae ad eo utractus ejusdem substantiam pertinent. Iam vero non ambigitur, dissensum gravissimum exor. tum in iliemato esse circa modum , quo persi ei cessio deberet. Dum enim hine Caietanus nullam de quantitate nominum obligationem in se suscipere volebat, u pote qui tenuissimo contentus pretio oe sionem erat peracturus α Per tin saccod'ossa α; illine vero Antonius . non nisi quam obligatione intercedente quoad nominum existentiam, accepto cessionem babera ai- a sui sicabat. Nemo autem est, qui non iu-
332쪽
-lligat, huiusmodi de nominum existenistia eonditionem adeo ad cessionis ineundae substantiam pertinere . ut nillil supra. Etiamsi igitur Antonium inter et Caieta
num de cessione nominum in genera eo venerit, quum tamen consensus minima
intere esserit quoad substantialem conditionem de nominum existentia , id quidem salis, ut cessio ipsa perseeta eenseri ne-3 queat. Ea enim est substantialis huiusmodi eonditionis indoles, ut vel ipsum con-
en um , non minus ae cessionis pretium incertum penitus reddat. Qua sane posita ineertitudine perspicuum est, contractum nunquam persectum evadere potuisse, o
Iuli post text. in Ieg. Fi inter sipulan-
Parracian . verum enim vero etsi haec omnia deo gent non ideo magis de cessiona nominum
constare poterat. Aetor si quidem in prae centi iudicio erat Antonius , qui talem conventionein loeum habuisse affirmabat, qua ipso sibi quaesiverat socialium nominum medietatem ad Caietanum pertinentem in summa acu . 4Sa9 47 sub istius obligationa de praestanda eorumdem nominum existentia. Evidentissime igitur probari ab eo debebat conventio , quae cum ejusmodi laret, ut detrimentum non leve Ca jetano inferret, eo ideirco graviore a de illius per sectione exigebantur probationes. At id non praestabat Antonius. Utebatue ipsa testimonio Angeli Figarii, qui manenteaocietata aeriba a munere apud locios suu eius suerat. Sed nulla ex testimonio huiusmodi erui probatio poterat de cessionis persectione. Nam praeter quod Figatiua testis
erat unicus, accedebat insuper suspeelia- έ simum eum esse . utpote in prae ena ger-
vitio Antonii addictum. Nec ullo in pra-
tio haberi merebalor testis alter Ioae plius De Angelis, quippe qui non minua uspeetus erat, quum hodie primum ap-5 pareret ad litis opportunitatem conqui- aitus. Caeterum ambo hi testes aliis eon stieabantur testibus atque ut fides ipsis adjungi vellet, quum nemo eorum quiq quam afferret, unde coarctari posset, Cajeta
mim suum accomodaase consensum circa
obligationem de praestanda socialium nominum existentia , id plane a uiselabat, nocessionia persectio dieenda esset probata. Ut namquo jam supra animadversum ast. tum demum perseeta atque absoluta ces.sio diei posset, at ex testibus evinceretur etiam quoad eonditionem da nominum exi.
stentia eo uaensum contrahentium inter-eessisse.
Remotis autem testibus, qui nihiI pr
babant . levissima profecto erant caetera. ex quibus contra clua persectionem et eo aumationem erui posse Antonius propugnabat et leve in primis traditio a Cajetano sacta eorum chirographorum , unde nomina debitorum scatebant. Haec namque monumentorum consignatio nihil per se
6 eonsert ad oeasionis persectionem probandam ς quandoquidem proe ut etiam ab ulla nominum cessione tradi debitorum chiro. grapha potuerunt Antonio , qui ut pota socius iure meritoque ea sibi vindicabat.
Ne dum autem monumentorum traditio cessionem non probabat, sed illam insu. per manifeste excludebat. Exploratum enim erat ex facto, haud omnia monumenta
tradita esse Antonio, sed plura quo tu 7 superfuisse Penea Caietanum Praeter εο ei ales libros . ex quibus pariter debitorum nomina prostuebant. At si cessio revera expleta suisset. nihil certe horum omnium apud Cajelanum remanere potuisset. Ab
sonum quippe omnino esset, ut eesaion. absoluta Antonius nonnulla tantum monumenta recipere cura Met, maioremque eorum partem relinquere voluisset. Quamobrem verum apparebat, quod a Cajatano dieebatur, ideo tantum p t abruptum cessionis tractatum aliqua debilorum chirographa Antonio tradita extitisse , ut eoo
333쪽
rum ope ipse quoque communibus nominibus condicendia intenderet. Nee minus leve deprehendebatur alterum argumentum ex encyelieis desumptum , sive ex ei mularibus literis , quas reseissionem societatis, nominumque aocialium cessionem nunciabant. Ultra quod enim cireulares hujusmodi literae ex unius 3 Antonii facto manabant, nee satis constabat iam inde ab mense mali anni i836 impressas suisse , Ut assirmabatur , illud
Urgebat . eas omnino adversari tu in Caietani, tum ipsius Antonii factis, quae et iter id tempus et postea loeum habuerunt. haud enim in discrimen revocari poterat, quin post illud tempus Caietanus per diuturnum sere quatuor mensium spatium , idente, ae probante Antonio, jugiter socialibus nominibus condicendis vacaverit; quod plano fieri nullo modo potuisset,
si vera ea essent, quae de nominum ce
εione erga Antonium enclyclicae Praese- serebant. Omnino autem salsum erat quod asserebatur de pecunia Caietano persoluta,ueque mercibus eidem traditis in exe-cuulionem contractus cessionis. Nimirum Antonius contendebat ipso dissolutae so- ei elatia die ex majori summa , quae exacta suerat, Cajetanum acula quingentum habuisse in partem pretii acui. ISoo , quod
erat Pro cessione nominum constitulum . Postmodum vero merces quo lue eumdem
recepisse in reliqui pretii solutionem. Sed ad scuta quingentum quod attinet. illorum solutionem luculenter refellebant vel ipsae cessionis syngraphae utrinquo propositae. Ambae enim cessionis pretium constituunt non in scutis I 5oo sed in scutis dumtaxat Isoo; nee de soluta quan titate nummorum quingenium ulla ibi sit mentio, quae tamen omni proeul dubiosacta esset, si reapse locum habuisset. Prae terea solutionis commentum ex alio quo quo prolligabatur. Si namque ante ce sto num pecunia reapse a socialibus debito ribus exacta suisset, ea uti quo dividi ex aequo inter socios debuisset. Unde incredibile prorsus erat, ut Cajelanus exacto nummos imputare voluisset in cessionis causam. atque in eius pretii partem aecipere, simul ac illorum medietatem uti propriam vindicare sibi poterat. Quamquam nulli mode constabat , ante cessionis tractatum peeuniam Caietanum exegisse. Contra imo exactionem manifeste excludabat notula nominum a Figario exarata. Quod vero ad merces pertinet haec quidem receptae a Caietano fuerant, sed habita fida de pretio , ut antea semper fieri consue erant. Non ergo meroes traditae dici poterant in solutionem pretii pro nominum cessione : nam si id volitum fuisset haud omisisset Antonius palam aperteque declarare.
Nihili denique faciendum erat testim nium eorum, qui ideo perhibebant ces Asionem nominum fuisse absolutam, quia nempe Cajetanus eos miserat ad Ant nium, ut huic nomina solverent. Ex his
namque testibus alii nihil ossietebant ; siquidem quum essent in numero eorum , qui pecuniam societati deberent ex syngraphis necessario lainc remitti debuerunt ad Antonium , qui eas syngraphas retinebat. Alii vero contrarium probabant , utpote qui testimonium antea prolatum de persecta nominum cessione penitus ut salsum retractaverant, inquientes Re nunquam audivisse is che a signoγCesari a Desse ceduli i credi at medesimo BOIasco α duo demum vel tres qui supererant utpote admodum suspecti, a que aliis etiam exceptionibus obnoxii omisti ino erant posthabendi. Quibus plane omnibus ita se habentibus nulli modo probata diei poterat controversa nominum 9 cessio. Satis autem erat Caietano reo comvento vincere per non jus actoris , atquo etiam quoquo modo rem in an ei piti versari. In qualibet namque dubietate proto nunciandum est contra cessionem, qua
indubias exigit probationes ad text. in leg. actor qui asseverat a 3 Cod. do Probat, Cor. Molinos dec. 646 n. a cor. Lanceita dec. 7 n. x cor. Tanaria dec. a 3 n. i in Meleontana bonorum to januarii i -33 S 5 cor. Culca gnino. in Romana nullitatis contra in
ctus ad februarii 1643 S 3 cor. Matthaeio,
334쪽
in NeamIitana arrendamentorum is vria
Argurri. At non solum non probata, aed exclusa imo dicenda erat Dominum ces1io. Omnem quippe fidem superat, si ea ad diem 26 apri. is persecta revera esset , ut contenditur , non statim Antonium agere voluisse conistra Caj et anu in , ut ipsa exequutioni comis mitteretur , sed id sacere per diuturnum quatuor mensium intervallum distulisse. praesertim vero quia quae toto hoc lem. Pore gesta suerunt, nullo prorsus pacto conciliari possunt eum absoluta Dominum cessione. Caeterum adeo verum erat ces.sionem persectam non fuisse , ut post ejus ineundae spem amissam non aliud Antonius curaverit, nisi ut a Caietano major debitorum copia ad se mitteretur, que madmodum eruebatur ex declaratione negociatoris Dominici Colasea nee selii. qui omni auspicione vacabat, quique ita le- status fuerat is a signor Antonio Besasco Oenne ρiu volto da me a Pregami , chemi fossi messo di meato a conciliare MIa Pendenaa Ilia cessione dei crediti dei diae negorii sociali , stimorandomi a Persuadere Moi . onde Mi Plegasse ad ac. cudine e con Denire ne Ita cessione dei crediti net modo da esso Progetlato ; e
considerario te di non prenderoi tiat te IePoste cou resigenta dei crediti. e che Per non roseinario in foste accordato d' in. Diargit anchs da esso una quantita di debitori ae . Huius autem etsi unicum e a I aet, gravissimum haberi debebat, quia illi adstipulabantur laeta super eΣpensa ,
quae resolutum eeεsionis tractatum argue
bant. Me. in recent. dec. 45 n. 12 Part. 18, r. Ansa Ido deo. 3o6 n. r cor. Tanaradoc. 57 n. to et in nuere. dec. 8a n. Ialom. 3. Exclusa itaque controveris nominum cessione . sponto veluti ua consequebatur.
ut imperari nequἰret instrumenti stipulatio. Sed aeque de eerni non poterat inhi-hitio ad hoc , ut Caietanus ab exigendis
nominibus interdiceretur. Haec siquidem nomina utpote socialia ad utrumque εο eium aequaliter pertinebant, ae propterea a Caietanus prohibendus non erat ab illorum exaetione. Notum enim est, quem libet ex foetis in solidum agere posse adversus debitores ad socialia credita con- dicenda. Iason. in Ieg. si unus n. a V. de Pact. Magon. dec. Lucen. 5 n. at , Gra
foetalia hujusmodi potestas intercipi poterat ab Antonio, eui non aliud jus erat, nisi ad exaetae peeuniae dimidium sibi
vindieandum. Et ita in strenuo partium certamine ius redditum e t.
AEGLMENTUM In societatibus anonymis administri ex Iega sunt ad nutum amovi biles. Eoque magis si nullum in nominatione expressum fuit te Dus , quo muneris Exercitium perdurare debeat. Etiamsi autem cautum sit, ne admunistri amoveri possint sine gravi causa , id intelligendum in casu , quo Creata munera maneant, nunquam nutem in casu i quo a societate domina , mutato ad uistrauonis modo, munera ipsa aurerimantur.
ν. Aetori onus ineumbit intentionem suam tu lanter ostendere. 2. Et risorosior quoque exigitur Probatis , si de aetιone agatur, cui verra res stat Dos dimositio. 3. Ex lege commercii in societatibus an
335쪽
nymis administri sunt ad nutum amo
. Fortius autem G Obtinet , si in nomia
natione nullum sit ex ressum tempus , uo muneris exercitium perdurare δε-
5. In ano ma societata in ta banea Romana in delth rationes rectorum a consilio ex statuta lege manere debone recr tac. s. Hine eum in Publicum non edantur nu
iam ius omnino ex iis oriri Potest ii Mors tertii cujuscumque , nisi e reora in contraetu facta sit ad illas relatio. 7. Libri , ser*turas considentiales , ct m morialia nullum in tertios jus transs
8. Ab dixerettiis loquendi modo Malidissiamum Murgit argumentum. s. In socictato anonyma si cautiam tuis no nominatos administros amo, ori non m as nisi ex graMi causa legistisnct cogniata id intelligendam e dum in casti, quo a foetetalct domina , mutato adminia strationis modo , munctra ipsa furer mantur , et n. 10 et 11.
2. Quisqvo eoιlem jure utatur νorici, quod in alium statuit. 13. Quando agitur de intrinscca cujuslibes actus justititia , in meclium Proserrinequit aulicitas Personae.
DE eisio XCII l. In,iit uia anno 1834 in urbe roma Enonrma illa societate , quae Banca Romana nuncupatur, gestores a consilio di regis genta ad quinquennium nominati in Co. mitiis generalibus Lutetiae Ρarisiorum habilis sollieiti in primis fuerunt subali cr-
nos administros renunciare , qui muneribus ad mensam sungerentur. Antequam vero ad nominationes Procederent , pru
dens visum est iis tempus praefinire , ad quod intelligerentur osse tales nominati, non quidem ut jus ad munus pro certo,ae determinato tempore exere endum in
nominatos conferrent, et domino Sive Societati lex esset imposita munera interim haud supprimendi, verum ut nominatio innes eaedem ab ipsis rectoribus servBr u tur . quatenus domino . sive societati munera interim consistere haud displiceret.
Qua de re in consessu diei 9 junii i83έ
sequens eapta in deliberatio . qirae ne ita a. ullum tribuere ossi elaetibus valeret, a relaiugiter man ait m luite is nomina agἰ λἰ- ρleghi saranno fite Per eisque --, tam o drila durata dea' amraniniatnasion ea titiale , saDi i casi di destiluvione per
Causa gras/e, chs saxanno decisi nellam iera istessa deue nomine α . Inter alioa porro administros eum foret eligendus secretarius generalis . conlatum
est huiusmodi munus spectatissimo viro, letorio Canel De la Gaiae , nominatioris sequentibus verbia iacia α ho ronore in parteciparoi , chs ori siete stato nominaeo alte funaloni di segretario genera Ie at consimio sueriore delia Banca Romana a datare δει Primo agosto prossiamo. II uostro amian tamento saris fissato alia somma di scrudi grιattro cento mrni. Via auete inolere Mn in tennitis di dῖ. mora in Roma rarauagIiata a 4 So stan-chi Per anno is . Ab hujusmodi nomina tionis litera , quae aliae omnes concepta fuerunt, praeter illam artis eis Vietorii Cranjot, quae expressam exhibet biennii mentionem. eo quod tempus ullum haud determinaret, nullamque relationem ha
heret ad captam in eoo sessu diei 9 iunii
deliberationem . suapte natura sequebatur, eos administros fuisse ad nutum amovibiles. Et hane sane amovi hi litatem de . elaravit generalia ae cimitia Romae habita anno 83s, quibus eques Dis la Gara uadstitit tam uti aleretarius generalis, quam uti socii cujusdam procurator; dum ad parcendos sumptus, et ad munerum inutilitatem est in iis actum deminuendis non minus quam duoderim administris, congrua indemnitate noti nisi liheraliter iisdem tributa . quique omnes , cognita rei iustitia, siluere. Varum idem eques De Ia Gar. de , etsi penitus mutata suisset peo bono
societalis praeeedens administrationis ratio , et ipsi rectores a consilio munus dimisissent soanti ι'ias semidea . novaque suissent condita statuta, putans tamen quaesitum sibi jusse suisse ad muneris exercitium pro solido quinquennii spatio, qui e seere noluit deliberationi ea piae a poste
336쪽
rioribus aliis generalibus Comiliis . quibus ad sumptus magis parcendos mucius
quoque di segretaris generale suit suppressum , indemnitate equiti De la Garua aeque libera liter data .ditre mesi donorario e vese di Miamici ; sed in itidi-
eio egit, ut manu tenerrtur m nelia nomi
installazione α , reapse quemadmodum ob. iuuit a tribunali commercii. Aliter tamen sentiens ordo noster latam hac de rasententiam illico reprobavit, proposita aquaestioni dato responso α uon e e lacum solutioni Praestationiam , et extendatur
Neo poterat quaestio rectius definiri. Etenim quum equea De la Garde exequutionem asserti contractus postulando ,
ac ut per quinquennium , sibi ad diem 3 ii ulli i83 9 in munere ac stipendio se re. tarii ge talis manu teneretur . actoria gereret personam . nemini dubium, quia onus probationis eidem incumberet, suam, a que intentionem ipse teneretur luculenter ostendere, cum Per non ius actoria vin-Cere reo convenio satis sit ad text. in teg. aee 3 cod. de iudic., et Constant. MOt. I96N. 3, rota c. a 36 n. I cor. Puteo ,
dec. 693 n. 9 cor. Lancelta . c. Ioan. 4 cor. Rrasconi : quae probatio rigo rosior in themate requirebatur, simul ut a petitio equitia De la Garde asserto contractui inniteretur , qui aperiam iuria dia. positioni uerogationem praeseserret, eo quod ex lege commercii vulgalissimum sit
in societate anonyma , quali est examus sim m Ia Banca Homnia is . esse admini
stros ad nutum amovi biles ι ceu scriptum 3 est in art. Si in codicea commercii α δ -- ministrata Ia societa ancinima da com . missionati te oranei amoMibiti , ιocii O non socii . saliariati ο gratuiti .m . In quolibet enim dubio cum ae tum quidquid, selliumque censeatue secundum iuris dis
positionem, ad declin Rudam inde amovi, bilitatem , quae ex eommerciali iure descendi , tenebatur eques De la Garde pl.
Naa adeo, et eone ludentes afferre probatio ues de asserio ad quinquennium inito Contractu, ut rem veluti in aprico ponerent , assensumque vel ab invitis exigere quodammodo viderentur.
Atqui non solum in probatione ista eques De l. Gaede penitus defeeit, sed contra r*m ab allatis per ipsum documentis interre necessum erat. Petitionis namquelandamentum actui praecipue innitebatur. quo eques De la Garde fuit electus ad
exercendum munus secretarii generalis. Iam vero litera nominationis inspecta , nullum in ea vestigium cernere datum erat initi ad quinquennium contractus. At enim strictissime ra sirere stato nominato alle funetioni di segretario generaleaι consesso sueriore delis nanca Graniana a diatare dat Primo amsto Prossimo is . At si tempor , muneris eo usque exercitium perdurare de heret , silet omnino a tua nominationis , nil magis exindo 4 eertum videbatur, quam ut quovis excluso
ad quinquennium vel aliud tempus inito
contractu , sariam te tamque actus nomi.
nationis amovi bilitatem reliquisset , quae a commerciali eodie e statuitur e potissime quod nominatio pricieipium exercitii explicaverit, nempe m a dature dat Primo agosto Prossim m , de fine vero penitus siluerit; quandoquidem si ad eertum reapsa tempus conferri munus voluisset, nil tam obvium ac naturale , quam ejusmodi tempus determinare eodem orationis contextu, quo initium exercitii explicabatur. Quin reponi valeret, debere munus intelligi eonlatum ad formam deliberationis captae a consilio Hi rereenaa sub die si unii a 334. qua fuit eaulum re traue tanomine an i ieghi saranno fite ρer
electos haud aliter patriam , lates , Propinquos , bonaque omnia deseruisse, quam
337쪽
eidem deliberationi eonssos. Animadvero endum namque prae primis erat, quod quaelibet via tribui vellet memoratae deliberationi diei s junii i834. ea tamen
Perperam traheretur ad tua in nominatis constituendum munera conlata ad quinquennium exercendi. Etenim sensu suo
quisque coni ieiebat, ejusmodi ius haud
aliter in nominatis oriri potuisse , quam si vel nominatio expressam relationem babuisset ad eum deliberationis actum, vel
deliberatio ipsa publiei saeta fuisset juris.
ad hoc ut certiores fierent ossiciales nominandi , ad quod usque tempus muneris exeruitium in eo conserretur. At qui unum atque alterum Omnino deerat iti themate. Nec enim vel a longe se retulit nominatio ad deliberationem eam , nee deliberatio ipsa , ceu Praeseri.
5 bebatur dat regesamento interiore deIIa Bunca in his verbis di te deliberarioni deIconsigiis di regςeneta Moranno restars grate α . suit unquam edita in publicum, sed secreta iugiter mansit. Positis vero his saeti circumstantiis. manifeste sequebatur , quod eques De la Garde nol. tum quaerere praesidium posset a delibe .
ratione diei 9 junii 1334. Et si enim rectores a consilio tune temporis delibera. verint . nominationea ad quinquennium aetas censeri, simul ut tamen in actu no-6 minationis nulla nee vaga quidem, aut generiea relatio ad captum illud consilium fuit habita . simul ut insuper nunquam suit ea deliberatio publice emin- elata, suaderi profecto poterat nemo, quod ex ea deliberatione ortum ita nominatis ius aliquod fuisset, utpoto eidem deliberationi confisos. Ecquae enim confidentia P tuit in re poni, quaa debuit ignorari λ Qui contractus concipi iuxta deliberationem, quae nec suit nominata , nec ad eam ha-7 bita est ulla relatio p Optime hue tradu.cenda jurisprudentia. quam de libris , et scripturis confidentialibus, et memorialibus nullum in tertios jus transferentibus tradit Pardessus corso di giurivrud.
c. I G u. 57 Part. 19. Et firmissimum robur aecipiebant hae eomnia a nominatione ad biennium saei savore artificis Vietorii Granjot in his ve bis α mi siete attaccato alia Banca M. mana come incisone in tasIis dolae a conistare δει ρrimo otiobre corrente coli V . PMn tamento di a 3oo franchi au anno. AMOstro contratio presso Ia Banca e di due anni m . Simul ut enim patet, quod nisi ad certum determinatumqua tempus iatri valuit contractus. et jus in nominatum 3 conferri , suit in nominationis literis tempus ipsum apertissime demonstratum , ab discretivo inde loquendi modo , quo aliae nominationes , et aeque illa equitis De la Garde , eonceptae fuerunt. ineluctabile argumentum derivabat , quod in ita haud contractus ullus suisset adstipulatus , sed frma stetisset amovi bilitas a commerciali jure descendens.
Quamquam haud melior fiebat equitis De la Gaias eonditio . etsi fingere placeret, actum auae nominationis fore omnino interpretandum iuxta deliberationem
diei s iunii 183έ intrinse ea enim inspecta
ejus deliberationis vi ac natura , fatuum prorsus contendere videbatur, reetores as consilio obligationem domino sive foetetati imponera voluisse munera constituta per quinquennium haud supprimendi, utilitas licet honumque societatis aliud exigeret; sed ad summum nil aliud censeri poterat in ea deliberatione conclusum , quam ut at munera a domino sive societate hauda opprimeremur . neus ipsis esset pro quin- 'uennium ossiet alea nominatoa dimittero. iisque alios substituere α salui i casi di destituamne ρen eausa grave ra et reeta eui qua ratio id manifesto suadebat. Rectoribus enim a eonsilio, qui fuerant a domino sive societate ad administrandum eleeti, nulla icierat potestas, dominum ive loeietatem obligandi munera consti tuta ad quinquennium non supprimendi.
Ac vivirsim neu novum, congruum imo, ioc
338쪽
atque usitatum , ut e rpus morale , et eo nis legi uin aliquod, quale examussim erat conis
silium di regς za . leges quasdam condat haud ad jus aliquod in tertios trans. serendum , sed ut ab iis collegium ipsum regatur, aingulisque de conlegio quaedam obligationes imponentur ad dissidia inter
eos procul avertenda. Et contendere Profecto poterat nemo , quod rectores a consilio . quin ius aliquod tu nominatos cori. ferrent super muneribus ad quinquennium non supprimendis, Prudentissime inter safitatuerent , ad quod usque tempus , si munera interim supprimere domino sive societati non placuisset, saetae intelligi nominationes deberent. Quae enim confusio, quae partium studia , quae discordiarum semina haud potuissent secus inter ipsos rectores confoverip Frequentissima profecto certatio de arbitra tria amotione nominatorum osse talium , ut iis vel familia iares , vel amici. vel propinqui subro rogarentur. Ad haec porro studia removenda, quae animos regentium quam citius dis ociassent, optime consilium est e aptum, ut α ιε nomine agi impleghi sar anno fatis te Per cinque anni, te o delia durata detramministraxisne attuale , saloi i casidi des iturione Per causa gra e α, ut sellicet non liceret veteres, ac bene meri. tos administros ejicere , ae alios ad munerum exercitia nominare. At non indo deliberatum . non inde atatutum, ut mu nera Per quinquennium supprimi a domi. no sive foetetate haud possent. Re enim vera da nominationibus ad quinquennium saetia ra Ie nomine agi' imis Pimhi ra , non de muneribus ad quinquennium creatia , duraturis , et mi utinaro supprimendis disputatum est. ao delibe
ratum in consessu diei 9 junii 133έ, et
ideo eerte de munerum duratione non fuit disputatum . quia rectoribus illis deerat potestas , lege in domino sive societati imis Ponere . ne tractu temporis modum administrationis variaret. Hinc saeuitas munera supprimendi Penes dominum sive societatem mansit illaesa , nullumque vulnus accepit a deliberatione, quae vim inatum modo atque essi eae iam nominationum. quantum in iacultate rectorum erat, respi cere potuit. Esto igitur quod nominaiio ad mutius secretarii generalis facta intel.
ligi deberet iuxta deliberationem diei 9 junii a 334. Esto quod Eques t e la Garde,
scientia de eadem deliberatione habila , nonnisi quam eidem deliberationi eonfi-fius munus acceptaverit. Ast non inde jus eidem ullum munus exercere . et Conso
qui stipendia ad quinquennium Postquam
munus ipsum fuit a societate suppressum.
Quantum enim equiti De la Garde ius denegari nequiret munus exercendi, et Con- aequi stipendia , si ejecius sine causa suis et a munere , munerisque exercitium sui,-aet alteri personae commissum, eatenus
eques De la Garde eodem iure penitus destituebatur . simul ut domino sive so eietati placuit pro ejusdem societatis bono
munus supprimere. In muneris enim su-Pre ioci e nulla existimationi aequitis Da laGarda saeta est iniuria. Laesa insuper vel in minimum haud fuit fiducia, quam idem eques habere unquam potuit deliberationi
diei 9 junii 183 4 , eum sidueia ipsa egredi
nequiret vim nominationis . quatenus munera haud supprimerentur ex Potestate domino sive aoeietati iugiter reservata. Qua de reiicienda prorsus erat actio ab
equite De la Garde instituta ; eum nil mi.
nus ipse Praesumeret, quam ut invito domino sive societate munus secretarii generalis ad quinquennium consisteret; dominus perinde prohiberi a famulo queat
modum administrationis variare , numerumque famulorum minuer . At praeter potestatis defeetum haud descendisse rectores ad absurditatem tantam non solum ex superius deductis ma-II nisesto eruebatur, sed quoque oppido luculenter revincebant verba α te o deIta durata deu'amnunistraglans attia alem eum enim rectoribus a consilio suisset administratio ad quinquennium eommissa, iis sane verbis indigitare rectores voluerunt, fistantummodo , quousque penes eos Staret eadem administrationis ratio , actus nomi. nationis haud fore revocaturos , ut inuus -
339쪽
ra in alias personas conferrent; neutiquam ero , quod dominus sive societas prohibe retur per quinquennium , novo admin si rationis modo indicto , parcere sumptibus, et munera, quae inutilia viderentur, supprimere. Quod si igitur in sui utilitatem ae bonum statuit dominus sive societas novam indicere administrationi arationem , ex qua plurima munera laci quam inutilia supprimebantur, necessitasque prodiit nova condendi statuta, ipsa
que rectores a consilio munus admini-al rationis aeque animo dimiserunt aνantiriassem blea. conclamatum certe meritosuit in generalibus eo mitiis Romae habitra mense julio anni i635 m . L'asse Ieadycide. Che ella non riconosce in alcianin legato un diritto acquisito α . . Cui iustissimae de elatoni detrasse leagenerale quemadmodum acquieverunt no non minus duode ei in alii administri , eo magis equitem De la Garde quiescere debere perspectum patres habuerunt ex sui facto , atque agnitione. Adstitit enim iis Comitiis eques De la Garde uti secreta rius generalis, nec querelam movit ullam , suoque silentio firmam ratam quo eam deliberationem habuit. Adstitit praeterea uti socii cujusdam procurator , et dimissionis legem die eas in duodecim administros declinare non potuit ab eadem Ia lege in semetipsum serenda ad tu. ν quod quisque juris in aIium statuemi, ut 0se eodem jure ututur. Nee quadrabat responsio, quod eques De la Carda dimissionis legem tulisset non suo sed proin euratorio nomine. Quando enim agitur da intrinseca cujuslibet actus iustitia . in me dium proferri nequit duplicitas personae, eum iustitia non sit, nee idem actus tu. 33 stus censeri valeat in alios, reprobandus vero at 3ue illicitus in aemel ipsum ex juris prudentia, quam tradit a. ordo in
deo. li 3 S 4 cor. Tatiara , decis. 75 n. acor. eminentissimo Board. Et ita et c. utrum etc. resolutum est.
Τra us , acceptans aut cedens cambialem lit ra n , omnes in solidum . adventa dio , ad eius solutionem tenentur. Protextus, Cuius D cessitas favore cedontis a lege inducta suit, requirendus non est, quanda Consint, eum ab eudente fuisse remissum.
i. Cambiatis literae oratarius jus habet
condicendi solutionem non solum aBoccvtant seu etiam tum a trah neatum a cedento , qui omnes in soli m
'Moro codentia. 3. Unusquisque furi suo Maledicero Potctat. 4. uine Proteotis requirendus non est ubi passat , uitro illum a cedenta fuisse re
S. II uses autem remissionis eDidens απυ mentiam oritur ex eo quod eo res etiamsi nullus emissus fureia prot tus, mora in sol oria creditori canatalis nominis ora m. 6. - noMationem in eendam necessarius omnino ost utriusqtis Partis consonsus.
erae erante adhue societate arom
tum vendendorum in taberna alta a Plago δα Polla Ia, quae anno t3r' inter honestissimum virum Ρetrum Alexandrini. et Daulum Rie ei suerat inita . collybisti- cam literam.ae. bis millo a dodici mesi data favore Vincentii, qui ex germano fratre erat Pauli nepos . et socialis tabernae in iastitor seripsit die 4 ootobris anni 1 b33 pater ejus Leo pol dus. Collybi porro litora maccepto habuit Paulus . eamque ita Petrum Alexandrini transtulit vincentius Per να-luta aurata. At solutionis adventa die loeo numerandae pecuniae creditorem Alexandrinum depreeatus est Vincentius per interpo itam perhonam Valerii Persiani, ut
340쪽
induetas ebhe ederet, protextumque eontrapri hei palem debitorem elevare praetermit Teret. Adae sit credἰtor , et ventum sic esta a Idus ianuarii anni i835, quibus de
media tantummodo e rediit parte fuit Alo-xandrinius a Vincentio satisfactus. ire interim in praeceps ea epit Pauli fortuna , unde cum plurimum sociale aes alienum cogeretur Alexandrinius propriis nummis dimittere , reliquam collybisti ei aut crediti partem studuit reeuperare a vinceri. tio, ejusque patre Leopoldo. Renuentes sed vero eos invenit , tum Protestationis desectum objicientes, tum quoque quod assentitus ipse fuerit , ut in socialia com-Puta , novatione perinde iacta , reliquum
nomen transferretur. Necesse quamobrem. Alexandrinio fuit apud iudieea tribunalis commere ii diem dicere Paulo, I incentio, et Leo pol do Bie ei, ut in solidum damna
rentur ad solutionem argenteorum mille, reapse quemadmodum obtinuit,auditi a prius testibus a Vincentio, et Leopoldo inductis, qui tabulam penitus disjecerunt de residuo nomine in socialia compula translato cum Alexandrini consensu. Nee iuvit Vincentio ad a. ordinem provocare, quoniam pro ' si tae quaestioni Patres respousum dederet es.se locum sortitioni, et extendatur decisio.
Beetum sane iudicium. Expeditissima siquidem omniumque perspicua dum erat uetio , quam Alexandrinitia in Vincentium Ricei proposuerat, ut una cum patre Le poldo, ae patruo Paulo in solidum dam. naretur ad residui sui eollybiaiiei nominia solutionem in argenteia millo. eate. nus irrelevantes visae sunt exceptionea .
quibus Vineentius adnitebatur paratissimam actionem elidere. Nec ulla certe actio dari poterat ea magis expedita , qua literae cambialis solutionem reposcebat Alo. xandrinius, cui Leopoldus subseripserat
Hrordine S. P. dei signor Vincenxo Ri ci , quamque Vincentius. accepto pretio. in ipsum Alexandrinin m ejusdem literae
possessorem transtulerat. 'Neminem enim
latet, litera a cambialis gyratario . qualisa erat Alexandrinius, ius es e solutionem eo adicendi non solum ab aeceptante , sed . . . Q - asa . quoque tum a traben e , qui collybi caput ad diem solutionis non deposuit pene1 acceptantem , quo nomini fieret salis,lum Eliam a cedente , ceu patet ex nitida legis lite νa in art. a 34 cod. comm. α lutticolam , che aseranno frmata , a Cc itata, o giratia una cumhiale, sono Obbliguli auu garan aia solidale Merso it Presen
E eonspeetu vero actionis adeo perspi- uae atque expeditae, cui Alexandrinius innitebatur paravit perperam Vineentius studia sori . viresque Omnes , ut aua Sum prae primis patribus daret, a cambialis literae eredito cecidisse Alexandrinium , ex quo protextum illi eo et tempus live con . tra debitorem principalem elevare Praa termiserit. Quin enim quidquam detraho. retur severae quidem , sed ad commercii
utilitatem necessariae censurae , ut Cain. bialia literae creditor ad sarta tecta conistra cedentem jura servanda Protexin nemittere teneatur ad sormam mereatoria a
legia , supplerique desectus nequeat ab ullo aequi pollenti actu, ruere in thomate sua mola visa est objectio , simul ut m e essItatem protextus ultro ac sponte suis. se a Vincentio remissam adeo luculenter in facto constabat , ut nil aupra. Nec dubitatum sane unquam fuit, quin, que madmodum desecius suppleri haud valet actu aequi pollenti . ubi necessaria denun- elatio non fuit a cedente remissa, aeque ita perperam de ipsius de nunciationia de . iactu turbae ae clamores tollentur, ubi cedenti placuerit, requisitam ex lege da
a nunciationem remittere eum enim favoree edentis inducta certo corticia fuerit pro ex tua necessitas. ceu ad rem expedit
Merlin dialon. di giurisyr. υροrbo Prote-ato S i ; ex notissima inde regula , quod 3 queat unusquisque iuri suo valedicare ad text. in ιey. Sa m. de min. et Ieg. 25 cod. de paci. Nil magis mani sustum atque evidens sequebatur . quam ut protextus haud 4 foret requirendus , ubi pateret. suisse illum ultro a cedentri remissum , ceu a do.
et tinam ejusmodi in commere tali iure sa- tia vulgatam tradunt, atque illustrant Ca.