장음표시 사용
152쪽
I. Dono mittit I M. MATTHAEO GTBERT reticulum sericum.
ERICA jam dudum maculis mihi Cingula densis, Insegnis niveo samine miga fuit. Quae distenta aperit cres enies mille - figuras,
Et variae exiguo rete vagantur aves.
Dic Dea,cui radius cordi es, o pensa, tot que, sauis tam formoso munere dignus erit λNempe, ruis mimo qui se dedit artibus aevo, Inque dies magis est deditus, atque mag=s, berrus, quem nulla Venus movet, aut stris auri, Alea nec segnes perdit avara dies. I Per re, perque panis precor, o Tritonia, numen , Ne pigeat sacrae limen adire domus, Prima aderit cum nox, iuvinisque oracula cessant, Othia veridici quanta fuere Der. Sed memor ante pios galea capus exue postes, Issis
153쪽
ro8 CARMINUM Sic merito fas es verba referre Deam. Attonita aspicies, te qualem fontis imago
Diva refert, vitreo cum lavis amne comas.
Lumina sunt eadem , color idem, Diritus idem est. Nec loquitur verbis dissona verba tuis, 2o Forsan o es tecum de vertice natus eodem, Tam similes quis idem non purer esse genus ΤAtque ubi sancta tuis continges pectora palmis, Exornans donis .ciosa meis, ce , plus valear blandi ne Cesus amoris, 2 sCingula quam eas ae Palladis apta manu. Ille valet cupidos coniungere foedere amanres, Perpetuo haec valeant nectere vincla fidem. Utque meum sibi jam G ERTUS vinxit amore, Ingenti ut Iemper vinxiι amore animum, 3 Sic amar illa suum, rogo te, Dea magna, uitentes Perque oculos, flavas annue Perque comas. II.
Dum in silvis queritur Polyhemus , audiens echo resonantem, Voces opinatur Galateae, ab eaque dolet irrideri.
Q id mecum quereris p vel me, magis improba, rides, Garrula, vocalis , mima, diserta , loquax 'Quae mihi nulla videris opacis abdita silvis, Sed mea dicta refers assona, nulla licet. Iam faxis, o Galatea, superque iocosa fusi , sLudere quin ludum desinis insolitum pia in profers formosa caput, latebrasque relinquis Inque sinu recubantem ambitiosa foves
Irritas Iasii , meum iecur aestuat ardens; Ibo ego per rupes, teque per antra sequar. IO
Nunquam hodie mades salsas fugiens super undas,
154쪽
LIBER II. I Fluctibus aux merges laua sub aequoreis Sed gelida mecum requiesces Frata sub umbra Ilicis, ad ripas dulce sonantis aquae. Et modo blanda choros agitare virentilus herbis Is Hospes gaudebis inter Hamadr)adas,
Dum cava mille sonans numeros mea garrit arundo, Ludit intonsas corniger inter oves,
Quamvis muta silet nunc fisula, buccina postquam Tortilis insem turbine musa fuit: - 2o Quae parula hirsuto illudens in pectore pendet
Pignus vel nosrae testis amicitiae. Congregat una greges sparsos ad septa, fluentis Hac quoque deponunt ubera lactis onus, Admουeo assidue semul ora, impexaque menta, as Sola etenim sedat concava tesa serim ἰSaepius o multo sinuosa volumine questus Fundit, o umbriferum personat omne nemus. Ac mihi dum texto eatatbus concrescit hibisco, Barbatos tibi si pascere cura greges. 3. Interdum pharetrata fugacibus obvia cervisuis θncaeo tegmine amicta humeros, Candentes humeros, qualis nix albet in Aetnae Aeriae incenss frigida verticibus, suae velut aestivis tabescit Iolibus, utque 3 sLiquitur ev auis lapsa cacuminibus, Sic miser, Aemaeo quem non minor lanis inuri Solvor, ora madent fetibus timuis . Munera quid referam' torquatas laeta columbas, Picta quoque hinnulei mollia terga notis; qO
cui tener, assuetusque fero, iactisque suore,
Caprigenum quaerix, co equiturque pecus
Te ua per , π rupes, o per frutices dumosos,
Iamque manu insiluit carpere dente cibos. Atque alia accipies:sed munera nulla movent te
Sara ego vesigans te latebrosa petam.
155쪽
r io CARMINUM sua nam, Vc, quae curvis convallibus insonat audis, suam docili noseros reddidit ore sonos' Dura, mox rva, Procax, Pexulans , quae illudis a
Quo properas ' nullum iam datur fugium : so Certum es per saltus perquirere , secubi is abdit:
De canes, rursus restulit, ite canes. Fallor, forsan latet occultata cavernis Delta, namque canes 1 remit alipedes, Incutierque feris rabiem. Cadmeia proles s s Senserat iratae numina saeva Deae.
Fessus an ingenti sub fornice semicaper Pan Se rescit λ locus hie arguit esse Deum; oblita nam tonio, mollique seditia musco Laeta virent, sons O' dulcis abundat aquae; Tum coma formoses procumbit ρInea ramιs, Floret illaeso caespite dives humus. Excitus hic somno furit irritabilis tr , Saevaque terrificis objicit ora modis. Quisquis es, opperiar, mugit specus ecce resultans,
Quis scit an bis sabulet Bellua dira cavis λEdera quae vaso s earcere forte fuisset Libera, quas prages prodigiosa daret 'Atque utinam me nunc ingentibus a pera malis Perderet, ut tandem donerem se miser. 7o
156쪽
LIBER II. ras Impia cur sacro texat Opus Ianide.
Conditus hoc inquam tumulo Τ vel quis iacet λ Aulus. Numquid amata Deae Tibia Cecropiae Ferali extinctos solita es quae efferre querela, sNum silet 8 inque vicem nunc regit alta filo pMemnonio resonat magis haec quin musolaeo. Non tamen artificis tibia facta manu es. Qualis es hospes, ego vel qualis, amica choreis Musarum haec Dirans Tibia talis erat. Io
Nec iucunda magis fuir alitis illa puellae Tergeminae, illes as mere blanda rates. Iamque latina fuit Siren ; insegnia GrajiRhetoris hoc hospes sunt quoque digna viro. Audita Eridani prope flumina, dixit O amnis, Is
Non mutatus olor dulcius ore canit, Dum Phaethontaeos quercilis moribundus amores
Vocibus, atque suos ingemit interitus. Tibris o obflupuit doctae modulamine vocis, Assenuit ripis haec quoque , Tibri, tuis οῦ χ Fassus huic uni es vereres cessisse Quirites, Dum Laνiis sonat hic dulce magis Latium. Attice ut Attaea magis urbe locutus, o ipsa es mora divino dictus ab eloquio. V de Iuperbit aquis tumefactus Crathis alumno , asPi coss coues Crathis oliviferos Fluctibus allabens pulcherrimus, arva fovensque Pinguia , pampineas subiciensque comas, Quaeque cruenta gerit ramis frondentibus arbor, Lapsaque collectis poma eadunt foliis. 3o ui nunc auricomans trisis caput occulit undis , Auget O insolitis fetibus amnis aquas. Qua vetus avs a viris septem se montibus fert Aemula Romanis montibus, Lliscis, Dives opum, Calabromque decus Consentia, nari 3s
Funera, quae rapti moeret acerba parens.
Hurima ubi manant gelidis resonoria Tempe
157쪽
112 C R R MINUM Fontibus, herbosa rupe viretque domus, Aonidum domus, hanc permutat saepe re licto Fonte Aganippaeo Pieris alma domum: Unde miser migrans vastam modo Ditis in aulam, Non potes, ut mis is, Iane, verire fores;
Pestis Echidnaeae sbila mille paves. Te tamen inde fugax rapiet, nec sepultum
Centena resonans Rarrula voce sinet. Cumque aliis, pri=M illa licet, verus amiser ora, Gens tua, nec tacitum deseret Arcadia :multus at umbriferis calamo cantabere siseis, Oreque, namque tuum callet uxrumque genus, s annuaque ad tumulum solemnia dicere υares
Th=rsis erit, Co don , cdi Meliboeus erit euis Ura nitens inter fulgentia, non qua Sol vinit, Hesperias vel cadit inter aquas, MI Dies alter ubi deiectus, infris ssTartara, luminibus inυidet astra polus:
Sed quos sublimis rotat lanes concrius axis, Vertice quae summo sidera clara micant, Nec laetrat uisa maris, vaso sed in aequore certos Semper agunt nautas lucida per tenebras . . Illic te cognata Dcaonis accipiet lux,
Nec modo caetilii fulget honore fides: Tibia sed veniens augebit lumina Caeli Nocturni, gnarus suspicietque Conon, ratusque novum decus accessisse, quid ipsa 6s Nascuntur sacro sidera coniugio λ
uodque noυo exoritur sidus magis enitet amo J
Dicer. Sed felix, haec satis, holpes abi.
158쪽
URbs vetus armatis obuens Parma catervis, Nunc tandem eκ vero bellica nomen habet. Tot smul extorquere Duci quam millia telis Perfractam, hosiles non valuere manus. Non solet hic Parma trepidus dare terga relicta: sGallica lex haec es, non Lacedaemonia. Quin Romanorum velut Annibal opposuix se, Unus enim ci eus omnibus ille fuit. Alter ut enss erat, Poenus quem Marte doloso, Et patriis metuens contudit insidiis. Io Ante sed articulis se ara umbone cruentis Vulnere pinκisset, fortis ut Oth ades: Et velut Aonius dux victor laetus eodem Claus fit viso lumina, caede madens; suam raperet passus, tantisque infigne trophaeum Hostis iactaret maximus exuviis , Qualibus ornavit Mavortius alta Feretri Templa Iovis Romae conditor Iliades. Cedite cuncta, prius quaecumque fuere per aevum,s scuta virom; priscis praesitit ecce recens. zo Quod Capitolina su erat ultor in arce Scipiadum, accensa Martius ante coma ἰQuodque Numa aethereo dejectum condidir axe,
Quod Diomedaei surripuere doli ;Vel quod Phidiacae manus exornata Minervae asSUinuit ce*s ardua culminibus; Ipsa vel immanes quo Gorgone saeva Gigantes
159쪽
Tegmine munitum carae nutricis, eosdem Terrigenas ;nter cum tonat igne Deus: go Haec texit non una virum nam Parma , sed omnes.
Quam bene dicetur, nunc olus olla legit.
am nova caeruleas deducta est classis in undas Caesa sub Idaeis pinea veri cibus. ellumque leves Doensa rudentibus aurae Lintea, dilapsis undique fideribus. Linquendum es jam dulce solum, fuit incl=ta quom dam i s Troja ubi, fiυe armis inci ta, sive opibus . o Patria, o manibus disjecta hostilibus, omnis Collapsa in cinerem, o famine Parsa Notii Tanta fuit numquam e forentibus urbibus ulla, Tam subito, o casu diruta praecipiti. I
inque vale , emremum hoc, quos datur , alpicer e es. Non licuit, saeυis aut te hossibus eripere, aur mσTe prius optato concidere interitu λFIaυus ubi toties atratus caede resuxist IsXanthus, ubi Simois decolor auxit aquas; vase manus Danasim paυitans per Ilitora in an
Profugit, ratibus delituitque cavis; latebrosa gravis tenebras cum enixa per atras Exitium peperit bellua Dardaniae ' ' Σ Cum, cives rapite arma, urbs tota fremebat in au-
160쪽
LIBER II. III Vocibus, bostis adess, ferre agite arma viri. Ilion aeternis deplorandum lamentis, Quis tua tot potis eii, quis mala tanta queri pSaeυitiam hostilis ferri Iubiisse, per aedes asCimili undantes sanguine, Perque vias. Ignibus heu devota furentibus omnia, siquid Reytilix, Argolicae sensit aratra manus.
Tunc potui suρeresse armi; que, dolisque Pelasgsim,
Numine sublatus matris Acidaliae. 3 Cum vetus armipotentibus arx Priameia Graiis Capra , malum, auratis ardua culminibus
Corruit, flammis superantibus omnia diris
Exultabat atrox caede Neoptolemus 'Quem furere , o geminis immisium vidi ego Atridis 3 sTerribilem abiectis stare cadaveribus, Hercaeumque Iovem Regis foedare senili Sanguine: quam indigna es hosia caesa Iovi λFunera pose nati crudelia raptus ibidem
Ilicet aeternum tuque, Puerque vale,
Et suboles germana, perit quae, excelsa vireris Silυa υelut telis Ducia nubigenis. Perdidit unius furor omnes p semper aquosa Maissifes Ida pascere lanigeras, Agressi contentus amore, fuisset Oreas 4sSime tibi cordi, candida sive Dryas Innuρtis quam sic alienam abducere nullis Damnoso insignis factus adulterio. Tempore quo virgo domisma Priamidarumva a comam, oe' niveas fletibus uda genas, soAffatur mare prospectans e turribus altis
En iterum Graiis cadit Ilion, Ilion armis; Pergama collucent ignibus Inachiis . s so tantum prohibete nefas, miserescite venti, Vos saltem venti pellite, ferxe ratem, H a Red-