Antonii Thylesii Consentini... Opera

발행: 1762년

분량: 289페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

Exorata Dea es, Caeloque .Xa mora Sy Sic certe nunc tempus adest, nunc verba profars ,

Funde,puer, quid stas P cava c=mbia: sc malus ille Μente suat, sacri laticis velut effuit humor: Sise leves, dum sacra cano, Latonia, bigas. 3 Ignis ut absumto decrescit fomite, ut ater Fumus abit, velut umbra levis, nebulaeque palu

stres; i

Deficiat se saevus amor, nec cura Iustertit. Sise leves, dum sacra cano, Laronia, bgas. in nihil his sacris fas est me vinciat, utque 3 sVincula nulla pedes nectunt; sc capta repente, Libera eam, o dura solυam me compede vinetam. Sise leυes, dum sacra cano, Laronia, bigas. Di giunt tenebrae, eum Diva natantia linquens Aequora, collustrat radiis mare, nubila, terras; 4 Sic animus, demta caligine, luce fruatur: Siste leυes, dum facra cano, Latonia , brgas. Ecce modo e Caelo delapsa repente cucurrri Stella, nec es umquam poshac conisecta; recedat Sic amor o tenues subito vanescat in auras. 6sSiste leυes , dum sacra cano, Laronia, blas . Aspice, sparsa furens ut nubila disNat Eurus, Dum loquor ; haud secus incenso quas corde querelas . . Fundimus, infani verrant per inania venti. Sise leves, dum sacra enno, Laronia, bigas. s Cerea iam flammis admota liquescit imago Ore meum referens, smilis coma, lumina, vultus; Intima sic perent qui nunc calor ossa perurit. Sisse leves, dum sacra cauo... Sed cur, Dea, nimbo Praetendis subito Cultum P quo nunc fugis o me

132쪽

De Iulo adolescente.

Immiser obfessis patriae dum moenibus fossis, Nec ises uita fugae, vili quid rectus amictu,

Impexusque comas, faciemque illotus, Iule, Discedem inimica paras nunc fallere capra PScilicet agrestri tunica Selatus bonorem sDissimulare putas formae; licet Via sit usque Neglecta, egregio prodit te fanguine cretum. Arguit incessus, em suavis Diritus oris Non re rure satum, μυιos nec Propter opacos Lanigeros stavisse greges, sed Regis in aula IoDiυitis adsuetum nitidam duxisse juventam. Quis decus ingenii linguam, si forte loquendum Sit tibi, non nimium mirabitur P unde Deorum Venit inaudito iuvenis sermone decorus ΤQuin, mihi si quicquam credis, nunc indue vesem Sepositam, nunc pecte comas, nunc fontibus ora Perlue: per medios hostes sic tutior ibis. Nemo adeo ferus est, qui te modo viderit, ultro Non veniat, victorque velit is dedere victo. Regius obsessa pubescens Troilus urbe a Egressus quoties fuerat, non ulla timebat Tela puer ἰ cuncti a sabant, stupor omnibus idem Candida dum vehitur crinem per colla solutus : uem postquam dura depressit casside, o ora Velavit, primo miserabilis occidit aevo, 23Eν patriae campos foedavis caede recenri.

133쪽

3I CARMINUM

Malum punicum.

ARboreos inter foetus Rex inci e , quondam

Punica victores donat quo rerra Quirites, Unde latiam nomen servas; sitis arida per te Lenitur, dum vina negat Podalirius aegro, Nec sinit innatos resinguere faucibus ignes. sTe tantum innocuum permittens, cetera saevus. Ergo plena rubet pomis mihi mensa, videre

suam juvat, insigne es regis viden omnibus' illud Sed nativa tamen fucat nova purpura, at illi Pallor ines miridis , tegit hoc , hoc prodit lon

vonte suam rumpens tunicam, diductaque gemmas Constructas pariter cupit ostentare cruentas, suas mihi purgatas. asseri crarere minis erime multo es nectar mihi nectare dulcius rubiae. Nil mirum, simul ac gustaυit talia, matrem IsFilia si oreυit, lucemque exosa tenebras maluit, ct Phlegethonta vadis fermenrrbus amnem.

Ρivus hiar parvo non dissimilis ealathisco

Hos niveus, viridesque recens internitet herbas s

suo nihil es quicquam visu iucundius usquam. pice

134쪽

8st LIBER I. Aspice quam tenui filo suspensa moventur Semina, quae penit s smul insta, scisa sub auras saequali sensem consurgunt inreνυallo; dique angustus foliorum circulus ambit, Singula quae paribusque notis, minioque videntur Intus picta levi, roseisque coloribus ardent,

Hinc atque hinc variis perplexa meatibus errante I

Ceu labrintheis dixerunt sexibus esse mille vias, fixum me detinet, haut potis fum pleri, aut usquam discedere, lumen eodem Haeret, ct huc illuc rapitur, diversague luserar, i sAttonitumque super miratur: Hosculus ut se Defectir, fessusque eaput procumbit in herba;

Candida ceu quondam virgo cum laua per aesium Propter aquam frondes inter requiescis opacas'. Spiritus interea suavi permulcet odore. 2oPνonus bumi dum me oblecto admotus , uessi pecto, pascit visus, smul efflat Olentem

Tempore eodem auram est quanta potentia matris Naturae, hinc parvo perdiscas munere, nec te Reddant, quae vulgus temere miratur , hiantem. ,. b. se asi . . t XViΙ. . '. .

De Anima.

ELapsus posquam fuerit de corpore quonam Spiritus hine volitans fugiet, qui me movetusque Quicquid ago, multum Messala diuque putavi. An simul exierit ceu flamma, repente siescet a

tinctus glaeie mortis, cum membra rigescunt, sostus atque calor dilabitur artubus omnis; An levis aerias subito dilatus in auras,

135쪽

. 9o CARMINUM Umbra velux, nebulaeque leves, fumusque peribis; Et nunc qui mecum loquitur, veminisse v/detur Omnia , qui numquam me deferit , heu dolor in- '

Nullus: erit, fas hoc non medere, dicere nec fas. Immo ego sue loquor certissima, siυe refelli possunt, nimium juvat haec me credere, rog

lanea labetur post fata novissima vitae, Sidereosque globos inter, quos fuisicit usque Is Devinctus, vivet, nulloque movebitur acuo, Despicietque hominum curas, inania vulgi. Ter quater o felix, nimiumque beatus, adire Cui liceat: non omnis adit , sed crimine ab omni Casus, a caede, scelere, isque libidine, cy' ira. o Mortales Furiae taedis quem ardentdus urunt, Inquinas his qui se, loca taetra miserrimus usque Incolit, edi simulac leυis umbra recessit, irin seges es ubi laeta , virent nec prata , nec hu

Dulcis aquaa salit e scabro nitidissimus antro; assis dolor , o luctus, rabiesque immisa furore, Liυor , ο ultrices posuerunι castra querelae.

Testudo eaelestis.

SUDensus nitet ingenii tesudine Mundus

Undique continuo complexu euncta coercens,

Et nullo, mirum s tibicine tanta quiescunx Pondera. Quas vactest quae caela immania,

136쪽

LIBERI. 9IAuctor opus tantum concepit mente i quis avsus smtiri, o longo sic circuit intervallo, Tornavitque potis celeri vertigine adactos, Quos inter crebris collucent sidera fammis Tam procul, o nullo vis interit 1gnea fecis, Nec cadit in praeceps umquam ,sit maxima quam

Nutibus at librata suis se sustinet ultra.

Furius hac nihil es, nee quod sublimia tantum Perat, aut tantum remis secedat ab imis. Creditur his etiam supremo lueis in ortu Mod sequimur, fugimusque dari, venit inde laboris , asInde quietis amor, sudiis nec ducitur isdem G ens hominum ἰ fremis hic atrox crudelia bella, Aut mare per rumidum gestit se credere ventis; Frondosas colit hic silvas ignobilis usque,

Quamque puer terram novit, grandaevus eamdem.seto Haec quoque despectant testes seu recta sequamur, Devius aut signis Cirtutis limite aberret, Occultum nihil est Superis , immune nee hilum Siυe boni quaequam fer, te prae ra recti Magna manent; contra seu quid tu turpiter audes,

Sera licet, flat maena tamen, nec poena recedit. Pervigilant, numquam flectunt sua lumina somno, Desuper explorant, hoseris licet omnia Phoebus Eripiat rediens oculis, solusque diurna Lampade coli rei caelum, mare, nubila, terras; go Unus pro cunctis fulget, vix inde quod usquam ess Luminis, inde calor manat, pater omnibus idem es, Omnibus idem animas afflat, quaecumque moven

Seu suspensa levi fulanν per inania lapsu,

Squam Disiligod by Corale

137쪽

ρa CARMINUM Squammea seu penetrant fluctus erranrque per aequor 3s mensum, vel qua Iolidus se colligit orbis.

Noctifuge, aurato qui taberis aethera curru, Luciparens, frugumque potens, per re omnia pri

moriuntur, alisque idem quodcumque videtur, Siis hominum, pecudumque geuus, seu turba v '

Pabulaque, er frondentibus arbor:

Salve magna Iovis proles, caesi in mens Cuncta videns , sunt, quae mox ventura trahuntur ,

Quodque Dir, Reges insignes, oppida, oe arces, Bellaque, O ingentes strages , partosque triumphos. ης

DIMdis nolo Phoebus, velut aethere, alis

Eripiens lucem miseris mortalibus, Ubera Tristitiam, noctisque premit caligine terras pSic tua dum noris rapis ora optata , Trivulti, Et cupis Etruscosque lares, m squa supersunt, s

fere magnanimsim quondam monumenta Quiritum, Deseris in renebris, atque anxia pectora turbas.

Sed licet exanimem linquas, licet undique mentis Destituar , rantum pavor o mihi cura supersi; I tamen, ire liber quoniam snt omnia laeta IoNon pluviae laedant, densi non nubila Caeli , Non fera tempestas, saeυi non impetus seri, Sed levis aspiret ambrus, sed lucidus aer

138쪽

Semper, opaca verent rapidumque umbracula Solem

Frondibus hine, illinc ultro praebentibus umbram. - sysm eatiν exurat faciem, dum fervidus Aethon Incumbit terris, rursus, mea Mula, carmen Die age, die felix mea Muta, dic age carmen. Impediant non te salebrosaque saxa, madensque semira, dum multo ullus dissundituν imbre. Non imis impulsu ventorum pulvis in ora 2 vargarur, surganr fores, o mollia passmGramina, ferre iuυar qua re vesigia cumque. Die age, die felix mea fistula, dic age carmeu. Flumina, quae summis deiecta ex rupibus ultro

Aequoreas celera lapsu properatis in undas, 2s Accipite haec, tentat vada dum xransmittere forti

Vectus equo, ratibus seu rextis; Dire fluctus.

Ne grave murmur aquae violentius obfrmat aures,

Leniter ac facili vectetur laetus in alυδο, Gaudebunt ymphae viridesque e gurgite crines 3o Extollente quae forma micas sam pulcra per undas ' Quis Deus P accipient vitreis te sedibus omnes, Humineaque comas velabit arundinη Nais munera grara ferens, violas, ct lilia, calthas, Quaeque nitent passim riguis nova germina ripis.. . sDic age, die felix mea Dula, dic age carmen.

Leucippe acer equos inter, quo non fuit umquam Sanctior in terris quisquam, nec Pulcrior umquam postum vectas, qualem non Pegasus olim Excitus auro vexit super aethera dorso. Nullum omen verbis, excussus decidit ille, Tu Mus rerum columen mihi redde mearum, Ne mea stemetuo laceres maecordia tactu.

Dic age, dic felix mea Muta, dic age carmen. Quod se forte voles vast um maris is Per aequGr,

139쪽

y4. CARMINUM mulier impellax fluctus levis aura favom ,

Caeruleisque Pater vectus super alta quadrigis: Sit comes, optatosque sinat te tangere portus. Quamvis te invisus linquet Deus, tibi currus Cedet, ut Oceani regimenque o ista ρπestas soSit tua, sent quae te venerentur Numina ponti . Frustra, nam maυis ρrima dominarier aula, musarumque choros, o amoena virera, Piumque Concelebrare nemus, te fuer ardua caeli Extollit, nomenque suum deundis Eois ues Partibus, et ' M suυio se condit Ibero. Dic age, dic rursus mea fistula, dic age carmen. go iter Ῥtatum perages, Er Romula vises meniae conUenient iuυenes, stupor omnibus idem,

Idem amor, er cunctι assurgenν, domus inclFra, non quod 6o magnis fulget decorata triumphis: Pinguia quodque colant non jugera mille juυenci, . Sint haec magna licere sed quod defensor honesi Diceris, semper virtutis Amator. Aspicies illic septem quae collibus urbem ues

Tollitur, o veterum fuerant quae maxima rerum, Nunc tantum motis superant vesigia tantae, Famaque, quae semper vivo non interit umquam.

Die age, dic felix mea uula, dic age carmen. Protinus laetas sedes, se mens rua gessit 7o

Parthenopes, cutra vagus pomaria cernes,

Fluminaque, o fontes gelidos, vineta, lacusque, Et nitidam insueti speciem mirabere Caeli. suic ne blandae capiant re forte puellae

is memor, Occurrunt ultro , varιrsque morantur

Vocibus, ct cupidos misere praedantur amantes. Sed bene quod Siren noto tumulata sepulchro es, Parthenope Siren facie quae insignis ad undam Assiduo resonans sallebat carmine nautas: Viseret illa dolis insi ucta atque artibus, ut te 8O

140쪽

LIBER I. 93 : Eriperet, quid non faceret8 Sιι mortua quamvrs, Non tamen extincrum genus es, fuge remige surdo, Inque sinum patriae rodeas, notoque Penates. Hic ubi me primum es verbis assatus amicis,

suac mihi cumque dedit sors, accipe fit ribi mecum 8 sPars quoque , sique tuis requies hu parta Camoe

nis .

Εκ illo semper mens faucia, se tibi prorsus Addixit; caeli liceat dum vescier aura.

Campe ae

Avice ut aureolus virides intermicat herbas, Virgatisque niter maculis, insegnis O Uro, Pulchra velut variis disincta coloribus Iris: Nam persaepe liceδ magnis componere parva. Caulibus hic potulis repit modo tortilis, O se sColligit in spiram tenuem, mox saltibus ultro Eoluit, seseque leυis per inania vibrat. Rursus in teneris resupinus pascitur herbis, Quas semulae earns morsu jam grandior, atque Multiforas rosit frondes, ast us inhaeret, I

Decutere unde queunt plorae, nec famina venti, . Et renui formans orsum se involvit amictu. Tempore nec longo cum jam mirabile visu, Cornibus exiguis prorupta veste volucris Argutum caput aether eas ostendit in auras, Is Dissmilique alas incensa nitore coruscat, Caerula namque virer pars haec, pars turea, par f

Illisa purpureisque notis, minioque refulget, Erit

SEARCH

MENU NAVIGATION