장음표시 사용
141쪽
o6 CARMINUM Editaque in lucem primum male firma, nee HisFreta fiuis, sar mollis adhuc, o fixa moratur; ao Mox durata die, sursumque elata revisit, Unde vigra quodcumque moυetur, lumina Solis.
ΡAErce, lares viridi qui quis sub cortice, prudens
Non ego te laesi, lacr=mas compesce fluentes, Sive Dryas ,sem quis Deus insitus arbore sacra es. Omnia namque regunt Superi , caυa sumina, montes sPabulaque, truncos innixos sirpibus altis. sIpse mea errabam dum mente remotus in umbra,
Cuspide, mecum gesabam ite mea Mix pia, lapsa tamen casu manus impia, quamυis Vulnus elicuit lac mantes cortice guttas I Utan oe tecum quereris erudelia passus, Io Ingemis, oe maesas voces attoliis in auras: Seu non es homini fas verba audire Deorum: Nosra igitur questus penitus non accipis auris; que nemus miseratur amicum, re quoque mollis Herba, tuis quae se ramis defendit ab aesu; Is, Parce tamen taceteris licet inscius, ultro ego nunc
Damno libens, nec tu saevas memor exige stoenas. Nam satis est Diυis animus peccasse fatentis. Negligis ar squis Superum contemtor , audet Contra flare Deos; hunc Thracis dira turgi ao Supplicia exspectante proprio quae vulnere aberrans Concidit, aςque iras placatat sanguine Diυsim.
142쪽
S picis erectus mundum quι ex omnibus unus Gnarus Homo rerum cunctarum , pluribus illi Mi fmilis: flagrar penitus, velut igneus ardor, Ace it, inque vicem vitalia flamina reiadit; Perfuit hac illac membris quoque plurimus humor Corporis, o solidum reddit pars maxima terra, Cujus ceu venis hinc atque hinc labitur unda , Sanguinis assaeue fluxu rigat intima passim. Inde vides ferri torrentes nubibus auctos, Non minus obscoenos hinc lectos conspicis imbres : I Ossa me non lapides referunt, non sirpibus haerent Plurima Τ non foedus serpens laret usque caυemnis λAtra cavo scopuli velut i ta vipera saxo, Pestifer horrendusque paludibus halitus exit; Proluυies se ventris item foedissma putes. Is
Nonne aliquae sudore madent, ut corpora terrae Nonne loca, eructans Siculis velut aetna caminis Triflatur caeli facies, mox imbre redundant omnia; sic miseris mortalibus Ora moventur rNubila frons pluta que suas demittit obortas, 2 miscetur raucum simul O per viscera murmur Isuid sequitur Zeno referat liberrimus , at nos Ingenuus fuga3 inde pudor ἰ se flamina nubes Convolvunx magno luctamine, rumpitur ingens mox fragor, horrisonoque fremis quoque rerra rumultus as G Cu-
143쪽
9 8 CARMINUM Cujus ut obstructo Diramine vis fera venti sceribus praeci a furit prorumpere in auras Nequicquam, quatitur radicitus infula fundo :Scilicet huic similis conceptus spiritus artus Commovet, ratis a vertice quasset ad imos. 3o Ad summam, secter ne singula, plura referri Namque queunt , pressit cum nos incurva senectus, Ceu verus, ramis, foliisque arentibus arbor
Deficimus solito defecti sanguine, O igni.
Omia quae rerum lust Natura creatria, Namque solet nobis colludere , non fecus atque Garrula cum teneris nutricula gaudet alumnis, Valde animo oblectant tacitae me Somnia noctis, ror oe attonitus variis errantia formis. sPallida namque modo υeniunt , tristesque querelas Conjiciunt, lacrFmisque rigant manantibus ora 'Et modo laeta nimis gestit levis umbra petulcis
motibus, argutisque iscatur callida dictis, Met, tremulo ridet lasci cachinno; IO
Nunc rurbata furit, fumoque horrenda colore Ense minatur atrox, vastoque immanis hiatu Terret, o ardentes oculos fere obvia contra, Abru itque pavore leves a pectore somnos: Nunc secus accedit suavi pulcherrima motu Is Blanda loquens, animumque nova dulcedine vellit: uae tamen unde suunx haec omnia, quis potis esset Mortalis tantum gnarus cognoscere causas λMulta ferun/, quae incena liceν , Iunx proxima
144쪽
LIBER I. 9 Fessa iacent quum membra gravi δευincta quie-
Evolat inde animus velox, ceu compede missus Ut quid agar; tunc multa videt , loquιxurque vi
Pleraque praesentit, quae sunt ventura Deorum Admon tu, genus unde trahit, m--ν ctum
Servat, ct immunis scelerum tranquilla senescit, asΤ'una de miseris gaudens soler usque mereri. Quae simul ac multo noctu jacet obruta Baccho, Aut timet, aut impulsa malis iactatur iniquis , Sive ersam quemquam spes erigix, omnia morumscentur vario, sumptis sver aethera pennis 3o Ire videtur, vel currere, praecipit axque Rupibus, a Icopulis praeruptis, veι grave pondus primit, animae vix es sperare potesas . Ceu vigiles nunc laeta videmus, moestaque contra. Nemste animus cunctis procul exis, sive quieri 3s Tradimur , integris Du sensibus esse videmur. Sic desiderio correptus saepe remotos
Ad Calabrilm rapior saltus, fontesque salubres,
Antiquasque domos, primum quas ortus in auras Aspexi, procul occurrunt ut Iomnia noctis. q. Et qui iam pridem rumulatus decidit, ossaque Arida, o extinctum einerem, luctusque reliquis, Saem parris jucunda modo, modo tristis imago AEloquitur, fuerat ceu quondam Herus , o usque Hortatur, vitamque ostendit sedulus omnem, scuidis sequar, fugiam quid contra praeeipis absent, Personat atque auris notis mihi vocibus , haerenς-
oribus ora, datur modo non reactare potestas. Quin etiam qua nil pernicius omnia cernit -nx eadem, quos non vidi, vider illa superbos so 3 rtara , vix que sacros, volar altius, inque G a Tem.
145쪽
roo CARMINUM Templa Desim, redit icta cupidine , Iemper hia ques de prius delapsa, recurrere saucra rursus.
G auder Mas fluvii frigentibus humida ripis ,
Dum furit incumbens terris Sol acrius aequo,
Ex querulis frondosa fremit jam silva eicadis. Haec I pensa modo summa se fustinet unda, Et refovet gelidis obstantia pectora se bis, s Nec potis es vis ulla retrorsum pellere, quίsquis Praecipitarur aquae lapsus, stat fixa, nec hilum
cedit, in immense cautes velut edita pontor Parvula namque licet rebus componere magnis. Nunc itat, vitreisque ultro se fluctibus abdit, Io Ter cadit inque caput praeceps , rursusque sub auras Tollitur, o croceum defigens sumine rostrum Turbat aquas, gestisque recoxi spargier unda ; 'Interdumque immota secundum lata per amnem Labirur, ut compulsa suis levis aequore νmba Is m mare contractis velis secat incita vento. Saepe etiam adverso contendit vertice nitens Conrra nare, pedesque urgens semul obvia suctu Remigat, geminis pellit retro vada palmis, Quas intenta ligans digitos membrana coercet,
Traiicit hae visosque lacus, fluviosque rVaces Nam s MD foret mantis unguibus interscisss, Di cretos levis humor aquae inrerrumperer usque , Atque pedum, validus quamυis , vanesceret ictus. Haec operae pretium es spectare , O ' ludere versu is Sila
146쪽
LIBER I. I sic gracili, quando rerum Natura creatriam tenet attonixum, quo lumina eumque locorum
Verto libens, nihil hac quicquam mihi dulcius una est. Sed fatis haec, iam iungit equos , iam fusca resurgit Oceano, tenebrisque polum Nox inficis atris. 3 o
OBstrepis aerio de culmine nocte flenti Gutta suens quoties Austris piusialibus aer Cogitur, o multo tellus dissunditur imbre;
Et nunc illa cadens aequo diserimine mu ur Suave ciet, crebro sese nunc concitat ictu sSubs tamque ferit Hicem: nil dulcius illa Elt mihi, fessa iacent molli cum membra cubili;
Non θω, non citharae, non fumi tibia cantu; Cantus quis tam jucundus P s eredere fas es Hinc ortam ex undis infam, qua garrula complet
Omnia consentu vario, mare, sidera, remas zNam quid dulce magis, muscoso cum salix antro Fons gelidus, renuique fuit per gramina riso ἰAut iugens summis deiectus montibus amnis Cum venit, rauco saxosas murmure valles Is Praecipiti infertur lapsu ρ sonat omnis utrimque Riρa, sonant f ἰυae quae sumina circumυallant. Quid, Pater Oceanus leυibus cum littora pulsar Fluctibus, ο ρορulis illisus caerula mulcet Aequora Τ subsistunt υmri, passmque videntur zo Nereides per summa leves agitare cboreas,
147쪽
roa CARMINUM Delphinumque greges placidis colludere in undis: Tunc Venus alma polr linquens convexa revisit Regna parris, gaudent undae, cum vectaper aequor μυa theriaca dilabitur aurea concha; asEt Deus ingenti labefactus amore, repente Assurgit, trepidamque sedilibus accipit altis: Omniaque immens laetantur numina ponti: Sol quoque cuncta videns segnes calcaribus urget Acer equos cupiens liquidos contingere campos. 3O
Tempe, seu Turris vetus prope Crathim amnem .
Molliter acclinis rupes, mox ardua surgit Et praecisa volat sub nubila celsa, simusque Pandit in immensum moles imitata Theatri . Allius hae nil es nil hac muscosius usquam, Quodque magis gelida fi os refrigerer umbra, sdicendit Canis aestivas dum lampade terras , Et frondosa fremunt querulis virgulta cicadis: Inde vocant Tempe ; locus es prope Crathidis
sua septem caput attollens se montibus sert bilis, o pingues spectat Consentia campos I Grande decus Calabrum, fuit haec mihi cognita pri
Editus in lucem pavidus cum lumina circum Verfabam nitidi Deciem miratus Ol=Ni: Hinc animus revolat, dulcesque revisere fontes Gestit, o apricos colles, silvasque virentes, 1 sNec desiderium potis es vis ulla morari, Mens avet ardenti percussa cupidinis aestu, Florent que novo gaudere examine pubis. O quos
148쪽
LIBER I. IOIo quos eoncursus J bilaris domus exilist omnis O ia, certatimque ruens a lexibus ambit, χο Atque optara genis rorantibus oscula jungis
Laetitia excutiente noυos e lumine ferus Haec reor aure nova, quam luce remuerit ore
Disa renidenti quater insaurata bicornis Interea, rerum longe earusma , salve et sCumque tuis vigeas pulcherrima semper alumnis, Pascere seu dabitur tam dulci lumina Nisu, Seu mea, quod non fas , discerpunt gaudia venti :Namque piis faciles precibus Deus admoυet aures; Ei tibi laeta Salus oculis adrideat aequis, 3 Qualis 'perboreis fertur, qui longa pererrant
Saecula, o una omnes mors tempore solυit eodem, Cum matura comas tamdem murawrit aetas pPerpetuoque tuis Mavors D finibus eωui Seditione relegata, pia, candida, s le' i 3s
animesque meos teneat Concordia ciυes, Nomine us ex vero conflat, consentiat omnis,
Quod simul hine dici sese Consentia jactet r
me 9Heis cedas quoque messibus, augeaν usque Omnibus hinc, illine re rebus fertilis annus: ψo Insula Oceano in magno velut alma beata Est ubi diυes ager, tellusque inarata videturvonte sua fruges distundere, fontibus idem Non liquον es, vitreis scatet hic uberrimus undis, Pumureis rubet ille coloribus, aureus alter ψs Dissilui semper ramis frondentibus humor, Et nise candidior, Dumans quoque rivus abundat Non eadem nosiris forent arbusta, nee usquam
Tam variae volucres concentibus aera mulcen ,
aueh longe assurgunt, Medus quos misit , o Indus soattica quasque dedit, quas nobilis unda Carari: tilis erexa piis domus em procuι unde locorum
149쪽
Nec pavor exanimat, nec mentis futilis aestus Laetitia, aur mordaci extollit gloria fuco ; . s somnibus at sincera sedes, pietasque Desimque Relligio , quicquid suadent haec re ora , queli
Natum esse alterius gaudet mens praescia vitae.
CErnis, ut extendat tenuis Visicuti palinas Atque roget jam paene manu se Iublevet ul
Ne, quia non potis est per se firmata morari, Concidis, incultoque caduca recumbat in arvo, Atterat atque comas, o scindat sentibus uncis, s Aut decerpat edax errat quae bucula campo :Nec timor omnis abest, purgat dum falcibus antes Vinitor offensus ne crocat inuti e vimen; Erigii idcirco sese ceu provida, iamque suod prope cumque videt , cernat velut, arripit
Brachiolisque teno ligar acrius, annulus atque multiplici Urictus Dira se involvit in orbem, Ter quater arque ambit νamos , ita sexilis ut non Incumbens gratas Eurus aquis , auι turbidus -- sermo re queanν, arctosque resolvere nexus', Is Anchora mox, minusque velut compleκa resurgit
Rursus, huc illuc diffundis prodiga longe Vimina, quod nihil est non vinctum, brachia mille Mille
150쪽
LIBER I. Ios lis manus teneros innectunt undique ramos;
Frondibus, parulis serpens interviret ulmum psa suae luper incumbens caram defendit alumnam Neu rapidi nimium Soles, neu laeva perurax, de Iuum nacta est nomen, demissa pruina paux glaciara gelu grando de nubibus arris
Contundis teneros descendens alba racemos .
Ergo palmitibus suspensa tumescit acerba a prius, succo, mox aucta nigrescit imbre Sparta I i sensim dulci miseseis Iaeelo; cui simul infujus, deformes undique curas Diluit, ardoresque extinguis pectoris aestus. 3o IANω