Antonii Thylesii Consentini... Opera

발행: 1762년

분량: 289페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

D6 C A R M I N U MReddite desertis, fugit unde, Penatibus, actam Turbine vel rapidis mergite vorticibus. Quid soror infanam retines 8 ad busta jacebis GTu quoque amatoris vindicis ulta prius. Sed melius, mihi quam quod Fata inimica refer

vant,

Impie , dum dabis iam mihi supplicia.

Wrxe, Dea, ιπσntes fluctus , e nubibus atris Nata patris casia conjice tela manu. os Ultima sed superant immania, maxima Phoebi Nulla forent urinam, forent. Sed tantae reus es seu caedis, sive Deorum In mala devotus numine, tuquo vale, Eminus Herculei traiectus acumine teli, ' Po, Sparsus intonsam pulvere caesariem. Et patriae ante omnes quondam tutela peremptus Magnus Achillae a cuspide Priamides, ix Priamides, cus sic occumbere, mortem Et licuit campis oppetere in patriis. 7s Excidio superare tibi non contigit urbis. O Neptune perit, Phoebe opus atque tuum. Alac supefacta repentinis ululatibus auris Horruit, rebus tot doluere oculi, Infaudis rebus, quas nox congesserat una , 8 Una omne extinxit nox decus Iliacum.

Ab facinus J celso dejectus culmine quis nouRespersit Lac mis hostibus ora puer 8Sacrilegas miser ille manus tremefactus, oe iras Sensit in faeas regius max. 8s

periis quoque paret herilibus Hectoris uxor Tradita victoris se a ministerio. Haec quoque praemoriens vitasti, munere divum Mors data, non vitae lux dempta fuir. Sed neque regalesque nurus, matrumque cnervas POContigit addictas cernere Iervitio, Perquo

162쪽

L I B E R II. III Perque salum rapere insuetum, insultantibus essent Tam procul Argivis matribus us famulae. Troiugensim regina parens longaeva triumphis, Passa nefas o quantum s acta Agamemnoniis. Et foror Aeacidae lethalis cura sepulti, 93Altera quaeque tuum movit Apollo animum. Tertia, quam flammis nequicquam atque hose r

Rura iterum es comunx retra caelitibus,

Qui mihi fatalis sociam invidere laboris,

Iucundam, longae qui comitemque viae. ICotila ρer umbrosas, docuere oracula, slvas Sacra facit matri maxima Turrigerae. Quanta tamen cumque es, mihi certe nulia reli-

re puer,jubeam cur ora madentia fletu Ios Gere , o curas pellere, Iule, animo JEn Blator tot luctibus indefessus

Frangor, c ' huic mens mea pressa malo est. κυe tamen nosri non immemor, o ubicumque Es nemorum, suυios Ieu colis undisonos, IIo Atque vale: feror exul aquae super aequora vasa, Fata iubent quo me tendere caelicotam Et pater ipse comes grandaevus non timer ire Servatus patriae bis pater exitio; Nec communis amor natus tua dulcis P ago II sParυus idem profugus denegat exilium, Cum sociis mecum smul omnia ferre paratis , ADera quae terrae, quaeque ferunt maria. Iamque rates evaserunt: quos igne, Penares,

Eripui, velis flamina carbaseis I 2 Servate , o semper felicias mosque Latinis Templa manent meritos maxima littoribus.

163쪽

iis CARMINUM VI.

Ad Rus suum a

Quando sub nemorum coma

Semotus populo te fruar improbo O Rus, grata animo quies λEn ex quo pelagi sol oritur vadis, Et serus micat Hesperus, singens me Usdue turba procax tenet Fufum mille laboribus. Felix heu nimium, cui licet inviis Silvis aevum agere , o nemus harum scatebris irriguum nemus, I Formosisque refrigerans Umbris, o Zepbris aesiferos dies. Quam me, quam Iuvat in filo

Stratum gramineo cernere garrulas,

Et ramis volucres vagas l . iso quis me procul hinc constituet iugis Frondosis f prope concavas Rupes, m cus ubi saxa virens regis , Hircus corniger rubos P sm camir eLX pendulus asperos, a Flavae lumina PDllidis Dum voce, aut calamis multiforis eanis, Et iuncis calathos leves, Aut scisa Coνdon nectit arundine. Quem non ambitio levis, . sLivor nec mUerum luteus inficit.

Alae

164쪽

LIBER II.

VII.

Alae Cupidinis Ad Theoetiti imitationem.

Hin ribi, parve puer, numerosas dedicat alas , Fusa iugo tandem colla solutus amans. Decreram Decula me dare Leucadis, Aut necem ferro properare ada Io, Alta claudere vel diem sPendulus Orno. Ora madebant

Largis pallida feribus, Serpserat furtim calor in medullis,

Qualis Trinacriae rupibus aestuat IOIgnis; nunc memores munera parva damus, Sed quae nulla queat consumere longior aetas.

AIae Cupidinis.

QVem ram securo fovisti feni ρer amore, Ut nullum dominae senserit imperium; Compostasque suam in puellam Crebras undique fraudes vreυerit omnes; scui sacer usque Securusque sub alis Vixerit ipse tuis beatus; Ille, Cupido, tui nunc memor inclim fulvo geminas auro tibi dedicat Aus. Io

165쪽

De Prometheo, & Cupidine .

ILlust Superis quondam vafer omnibus unus

mortalis, tacitas Iurripuitque faces. Iuppiter ulciscens mortales imperat omnes Ludat ut occultis ignibus unus Amor.

X De Iuvene personat .

DUm tegit os roseum iuvenis sub imagine

muri,

Et velut insidians urbe vagatur Amor, itit agnoscens G cere tamen, inquit me oris uid juυar egregium dissimulare decus' Sed neque dissimulas , magis ardent lumina in atro sTegmine, ut obscura sidera nocte magis. XI.

De Hyaeintho.

166쪽

LIBER II. arix II.

Da vite rubente.

Caederet immeritae Vitis dum crura, reeidis Ipsa sua, o dira caede securgus obit. Unde prius viridis, ruber hostis sparsa cruore Illaeso Vitis stipite, o uisa nefas. XIII.

De Searabeis.

Ρ mula sis his gens condemnata labori Quas figula ipsa facit, fertque refertque pilas.

Pars nigra, ut Aethiopum manus usa caloribus horret Regia , pars viridi picta coloνe nitet. Parva micat cujus dorso nota, magna minutis sSi conferre licet, Luna pusua velut . Dixit Equum Lunae hinc cognomine Brutia Tellus.

Quod se bellaior sc nituisset Equus,

Illo capta foret non una Semiramis, essent Cent auri π plures, quam genus es Hominνm. I De

167쪽

De colore Purpureo ab Hercule primum invent .

ERrar dum bibulis Herculeus littoribus canis, Nantem forte videt spumifero gurgite Purpu

gressusque ferox corripuit viscera mordicus. Non passus rediit commaculans gramina sanguine. Quem Uro simul ac pulchra videt namque erat haec comes) sProluxum roseis candida sic ora coloribus, Alcidem alloquitur e non alio munere te sequar,

Quam si picta mihi palia rubens huic smilis da

tur; Quod nune per Dolium terrificae te rogo Belluae, υictaeque manus robora, per tela sonantra, Io Non ignota avibus nubila translata fugacibus, Da ferre haec poteris nam omnia in nec re tenuit Maris Circumfusa palus, miseridum quo minus aurea Ferres munera. Sic brachiolis fata revinciens Robusa implicuit 'mpha procax colla tenaciter. νν ... Pares victus amans blandiciis Amphitrionius, Nactusque exanimem, quam expuerat iam mare,

Purpuram

Infecis Urio primus ovem Murice candidam. In

168쪽

Noelius aeque fuit Aoniis grata Camoenis visa,

Ac tua , iucunde Gratana ς dolent rursus morte nec unius Ita acerbeοῦ tuum obortis tumulum lacrFmis urgent miseriter,

discrimisque exornant bacinthis; o saepius heu, heu Tacita ingemit urna querens periisse decus ingens Latii. sGelidus fami frigore lethi, qui smul ore obmutuit, . Ubi Venus , o suadendi dulcis Dea semper eras Pitho: Musi nihilum en cordi tantum Vatis earmina ν legunx , Recinuntque per umbras , Nemus Cr Casalium, spretis Phoebi . Carminibus. valet una, Paleni, sa) res : Io Flexusque genis extergere mananxibus . iue etenim

ille

oo Ioli. Franeiseus de Capua Palenensum Comes . cuius opera Gravinae Carmina edita sacre . Diuitiam by Corale

169쪽

Ia obitu AUREAE FERRA AE.

Fili, pulchraque turba Gratiarum, Omnes Dἰque, Deaeque pulchriores, Vos omnes homines venustores, Vim magnam lacrFmate lacr)marum ἰ sRes sexu, lare misque digna voris Haec est: occidit, occidit repente misella aurea, venustiorem Nec conspexit in Orbe Sol puellam. Licet fama Iovem ferat Tonantem Iouumsisse bovis sibi figuram, . 'Imbrisque aurei, albi oloris, ille

Europen, Danaenque tantum amaυit,

Et Leden niveam: nihil profecto Hac es, vel fuit, erat puella I s quam candidius, venusti que Cuι frons aurea, cy' aures capilli,

mores aureoli, aureumque nomera,

Ipsaque Aurea rota erat, misella.

Ad Venerem De PoΜ ΕIr COLUMNA Iibello.

SPumanti o Venus edita ponto, Pulchris gaudens pulchra puellis,

si tibi eordi es Diva libellus, Quo

170쪽

LIBER II. Iascuo femineum genus evexis Pompejus super astra Columna, soleri concha labere virides Per aquas vicinam Inarimen, precor, Ubi Victoria, qualis Siren Dulce camat prope littora pelagi, Sacratque noυis cantibus Malum; Io Ac velut incensa renidet soror

Phoebi radiis CFnthia fratris,

Sic contra nunc illa maνiii Auget proprio lumine lumen. Iiv tali conjuge conjuxi Isinus huic, tu Dea , manibus Tu trade tuis, neque enim decet id Tantum scriptum nomine, tantae Sacrarum 'mphae, nis per remisit - mia ess illius aure Σο uisquam, ore aut dignus e re precor.

Ad silvam ab aegro optatam

Silvarum decus omnium, Flavis quas Tiberis fluctibus alluit, Ingens o Latium colis, Aeger visus ubi ludere somniis, Arentemque suentibus sPronus saepe stim pellere fontibus

trans expuit uberes Dulcesque e ies quas elephantina, Tectus qua paries niter

Hinc illinc hederis usque virentibus, Io Lucus desuper, o domos

SEARCH

MENU NAVIGATION