Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 28 I

utroque mixta. iam vero quum Satyricae, Et u is εἶ, & differentia, ut loquuntur, specifica, sit chorus Satyrorum saltantium,& iocos serentium: quid huius simile in Satira3 Sed nihil verbis opus: nemo enim trium Satiricorum Latinorum Satiras cum Euripidis Cyclope comparabit,quin absurditatem eius sententiae statim agnoscat. Non igitur cum illa Graecorti poesi Satira Latina componi debuit: sed cum eoru dem Sillis : quod genus carminis ex omni Graecorum poesi plurima

cum ista Romana Satira communia habere, assirmamus nOS. narratiuum Vtrumque,vel certe mixtum: Vtrumque vehemens in obiurga

tione: sim in denique Virumque,& plenum cachinnorum: quod& nomen ipsum Sillorum indicat : Ormοὶ enim dicti,

302쪽

irridere, subsannare. Ac melius quidem de natura eius carminis constaret nobis, si extarent Xenophanis , Timonis , & aliorum poetarum Graecorum Silli, quos longa dies aboleuit: verumtamen etiam e pauculis versibus, qui ad nos peruenerunt e Timonis praesertim Sil

lis, facile id quod diximus potest

probari. annon enim Lucilianae Satirae aliquam auram assare viden

tur ista in genus uniuersum philosophorum dieta ξ

quid illa , de philo λphis qui in

303쪽

ἱῆα. ista vero etiam ad comicam lasciuiam accedunt:

quibus simile est alibi de Cleanthe Asso:

ne haec quidem a comoedia longe absunt de Zenone Stoicae sectae

conditore.. Καὶ iamoso τὸν λιχνο κααώ οχιερω

ν in

304쪽

Mivli εὼν , νοῦν F-c de Zenonis autem discipulis sic idem, sordes illis obiiciens , ut So

testatur Diogenes Sillos auspicatum esse Timonem ab hoc versu:

in quo etsi Homericae imitationis, quae passim expressissime apparet, vestigia agnosco: numquam tamen eum versum lego ι quin huius veniat mentem a quo Sattiam I v. orditur Iuuenalis : Ecce iterum Cristinus adest mihisepe vocandus Gydparteis. Xenophanis Silli aduersus Homerum & Hesiodii maxime suere

305쪽

oz ROM. SATIRA L. II. 28s

compositi: quos grauiter hic sapies accusabat, quod stultis de deorum natura persuasionibus hominum metes vulgo implessent. Diogenes Laertius: -- όν επιαε λεγείας ἰαμ. βους is F Hαολυ Ομήρου , Umog αων - - λύν ἰρκηδία. ex hoc Laertij testimonio cognoscimus, enophanem ad Sillos accommodasse non solum heroicos versus & iambicos, quibus usus & Lucilius : sed etiam elegi cos. nam quae ipse Vocat ἔ ,ελεγιας& ἰαμ βω- a metri genere: alij melius ab eorum argumento Sillos nomi- .nant. Strabo libro xiv. ο

306쪽

Silenorum Xenophanis perlape

Graeci patres in iis quae aduersus gentium errores disputarunt '. multa & Sextus Empiricus ex iisdem contra philosophos affert: quae pridem excerpsit ac publica luce donauis Henricus Stephanus. Apuleius in Floridis : Canit Empedocles carmina, Plato dialogos,Socrates Θm nos, Epicharmus mons, Xenophon historias,Xenocrates Satiras. Lego, Xenophanes Satiras. nam etsi non ignoramus Xenocratem poesim mora' lem edidisse, de qua intellexit Laertius , cum dixit reliquisse eum χλ αγυινεσέ: Sillos tamen ab eo fuisse compositos nusquam legere memini: atqui nullum dubium Satiras ab eruditissimo scriptore vocaritam M:n5 quia Graeci unquam Xenophanis illa poemata Σατυρο , Vocauerint et quod

307쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 287

nec faetum est a quoquam, nec fie

ri potuit: sed propter illam, quam

in utroque genere obseruabamus. similitudinem: Porro Lucilij Satiras multi deinceps sunt aemulati,no sine aliqua eius carminis immutatione: quod ut paucis indicemus, breuiter heic,seruato quantum poterit ordine temporum, poetarum plerorumque nomina recensebimus,qui post Lucilium Satiras scrupsisse coperiuntur. Primus a momte Luciiij insignem in Satira Iaude est adeptus Horatius: non quia de fuerunt, qui medio tempore tuod est annorum circiter LXXxIΙ. Satiras scriberent: sed quia voluntas ib.lorum potius est laudata, quam facultas. in his numerandus VARRO ATA CINVs , cum aliis nonnullis, quorum nomina fama obscurare condit. horum conatus in Satira

308쪽

scribenda sine effectu , testis ipse . Flaccus, iis versibus quos supra hoc ipso capite retulimus. distat natalis huius a natali Luciiij, si Hieronymi siue Eusebij Chronicon sequimur,

annis plus minus LXIV. quo temporis interuallo ferme dimidiato, n tum Varronem alterum, de quo se- periore capite, in eodem Chronico legimus. circa eadem ferme tempora floruit Romae ille grammaticus, SAEVI vs NICANOR Me quo scribit Suetonius: Fecit praeter commen tarios , quorum pars maxima intercepta

dicitur, oe Satiram quoque: in qua libertinum se, ac duplici cognomine, per

hoc indicat : Saeula' Nicanor Marci libertu ne.

gabit: Saula Postumianus idem sed Agameis docebit. hic subiiciendus ex eiusdem testi- monio

309쪽

ba ROM SAτ1RA L 11 monio L E N ae v s ille est Pompei, Magni libertus, & pene omnium expeditionum comes: de quo sie

Tranquillus. Ac tanto amore erga memoriam patroni extitit, ut Sallustiunt historicum, quod eum om improbi,ana mo inuerecundo scripsisset, acerbissima Satira lacerauerit: lastaurum m lurconem, O nebulonem posinonemque appellans: vita scriptisque monstrosum: praeterea priscorum Catonisique verborum ineruditissimum furem. Hos secutus est HORATivs FLACCVs; unica inuentionis laude Lucilio minor in Satira: caeteris rebus omnibus ipsis melior & potior. nam & seculo politiore natus, & ad id gemn carminis ingenio naturaque fuit aptissi mus. dicacem enim x vrbantiari hominem atque θύλεζαν satira desiderat: qualem fuisse Horatium &vita & scripta manifestissime ar-

310쪽

guunt. Hic acceptam a Lucilio Satiram, partim seculi vitio, partim incuria poetae horridiusculam, politiorem fecit: conuitia illius alperiora in sales & iocos γλο πικρους mutauit: Graeca verba ab hoc carmine exclusit: Satiramque heroico versiti propriam asseruit, spretis metris aliis. in quo iudicium illius alij poetae confirmarunt qui ad Satiras scribendas animum postea appulerunt. Heic vero obseruandum, quod tot immanium in Horatium Comentationum scriptores video suguse: Flacci Satiras duorum generum esse inter se diuersorum. naaliae simi ελιν ινώ, & ad notandos, ridendos,interdum & acrius increpandos vitiosos compositae: aliae ad praecipiendum de virtute, & eius amorem insinuandum, non aute ἐλεγκgis . Libri duo quos

SEARCH

MENU NAVIGATION