Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

321쪽

DE ROM. SATIRA L. II. Πη

BAssvs. Fulgetius, Vbano: iaculi genus longum , quod aliqui verutum nominant. Galbius Bassu Satira. Vesuina confodiende et non te nauci facio.

Lego Gabius: nam Galbia gens, ignota. Gabh Bassi Commentarios de origine vocabulorum sepe laudat A. Gellius. sed dubito, sit ne hic ille scriptor i & an huius generis

Satira illa fuerit. Ru BRIvs. Fulgentius: infraMIra, obseruans Rubrius in Satira: Abstemium merulitas it -- lenia nomen. in aliis Fulgentij exemplaribus Rabirius scriptum est, non Rubrius. fuerit fortasse is de quo Naso in iv. De ponto: Cum foret σMarsus, magnique Rabirius oris: L. APvLEIvs. Heic ipsum Apuleium adducemus, qui de seipso testimonium dicat, οἰ o , quod aiunt j ocin Floridis: Pro his praeoptare me fateor , uno chartario calamo conficere

322쪽

alibi in iisdem statim post illa verba

quν antea descripsimus: Apuleius vfer haec omnia: nouemque Musaeue pMri studio colit. dixerat autem de Satiris Xenophanis. DECI vs. Rutilius Numantianus Gallus in Itinerario quod A. V. C. CI CLX lx scribebat, sub imperio trium Auggg.Honorij, Arcadij, & Valentiniani: de Tusciae presecto quodam. Qualis nune Decius Lucisti nobile pia rus Per Co ibi populos arua beata regit. Nec mirum , magni si redditus indole

nati

Felix tam simili posteritatepater. Huius vulnificis Satira ludente C

menis

I re mus potior nec Iuvenalis erit, Videtur etiam RusTIcvs ELPIDIVS

323쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 3ο3

qui Boetio ac Symi cho aequalis, Theodorici Romanoru regis medicus fuisse dicitur, Satiras lcripsiς se. In carmine enim De Christi Iesu beneficiis,sic ipse de se

Hinc etiam nostro nugata encbema dolori: Garrula mendosis fingens Saoromata Musis, Falleret ut trepidos cantatrix paginaque ius. apparet Elpidium post acceptam a quibusdam iniuriam, Satiras co- posuisse : in quibus inducebantur Musae partim ipsum consolantes, partim in auctores iniuriae inuehentes. quod figmentum ipse iam, ut alia poetarum somnia quae paullo ante perstrinxit, condemnat. de voce syroma capite proximo.

324쪽

DE SATYRIc Apoesi Romanorum. Atellanae eum Dorica Graecorum comparata : non tamen proprie erant Sauricae. Sulla mινυε - - κωδίου, quae. vere Satyrica carmina apud Rom. obscura. Λfontanus poeta. De nomine S ATI R A dissutatio. opinio rerum qui a Satyrica Graeca deduxerunt, G per I scribere in

stituerunt. σαπώζειν, σαπρουν, σαπρωμα. Satyroma. confutatur piata siententra arys a Iumentis . religis Romanorum in denuatione vocum Graecarum antiquia

tas vocis huius apud Rom. Ostenditur error exsua dia Bianum similitudine ortus. cautio necessaria in rimandis vocabulorum originibus. mariascriptio huius dictionis. ia deipromiscue poni in multis. Satura crSatirae idem. quid propriὸ Satura. varia illius vocis transiariones: lex Satura per saturam exquisita sententia eluserim iocis Uus in librorum inscriptionibus. Hist ria per saturam. Πἰλε. quomodo varise poseoset neribus ame expositis, idem nomen conueniat singilla- νει declaraturi farrago. Satiricum. Satyricon,

B soLVI Mus Romanae Satirae uniuersam historia: om-

n eisque illius mutationes & formas diuersas, quae quidem hactenus electione veterum nobis obseruatae, CAPUT IV

325쪽

DE ROM. SATIRA L ii. 3os commemorauimus': errorem denique magnorum virorum aperuimus,qui Luciliante Satirae originenta Graecorum Satyrica repetebant. Nuc vero de nominis Latini ratione ac caussa dicturi, illud prius admonebimus : non negare nos genus aliquod poeseos apud Romanos fuisse, cui Satyricae appellatio

non male potuerit conuenire. Iam primum Atellanas cum Satyrica Graecorum nequaquam aspernandi scriptores componunt. Diomedes. Tertiad ecies es fabularum Latinarum: quae a ciuitate Oscorum Ategis in qμa primum coeptae, Atellanae dictae sunt: argumentis dicti ue ioculuribus similes Sauricis fabulis Graecis. Marius quoque Victorinus libro ii. quumide Graecorum Satyricis metris dixisset, verba haec adiicit: quod genus nostri in Atellanis habent. Et libro tet.. v

326쪽

tio: hoc metrum Atellanarum scriptore appetiuerunt: est enim iocosis motibus emollitum , gestibus agentium satis accommodatum. & recte quide poema hoc dramaticum, iocis salibusque conditum, cum Satyricis, iocularibus Graecorum fabulis, eruditi homines compararunt. caeterum, ne hoc quidem, seruata proprietate nominis, Satyricum fuit. lex enim perpetua est eius carminis,

quod quidem proprie ita dicatur, vi insint Satyri: quos in Atellanarum argumentis fuisse nullos, acce limus. scribit enim Diomedes alio oco: Latinis . Dessana a Graeca Satyrica dissert: quod in Sat rica fere,

hanc exceptionem ignorant Graeci: ) Satyrorum persona inducuntur,

auis quaesiunt ridiculae, similes Satoris,

Autolycus, Busiris: in Atellana obses ηα personae, H Maccus. quamobrem

327쪽

nas iure appellaueris: nisi quomo do vitam inhonestam GH, a Plutarcho dictam, libro superio. re obseruabamus. ita fortasse acci piendum. apud Athenaeum, quod scribit libro vi. de L. Sulla,

φωνη. satis constat inter species Romanae poeseos nulla omnino fulsisse , quam vocarent Satyricam comoediam , ut senare videntur haec

Athenaei verba , si o acci piantur. sed ex modo dictis paret, κωμυδίοις G euoli secunda notione dici potuisse recte, plenas hilaritatis minus honestae fabulas: quales

V ii

328쪽

quum fuerint Atellanae , nihil suspicari vetat, de his sensisse Athea

naeum : & proinde Sullae nomen inter poetas Atellanarum esse refcrendum. Verumenimvero ne proprie quidem dictam Satyricam Romani penitus ignorarunt: nam ad fabularum argumenta Satyros aliquando solitos esse adhiberi, vel ille versus testis erit apud Marium Victorinum, plane Saty

ricus: a

Agite, fugite quatite Sauri.

quin etiam, sicut apud Graecos vetustissimis temporibus ad Qtiis poesim Satyri sunt admoti: qui petulantia dicteriorum solennia festorum exhilararent: sic etiam apud

veteres Romanos in apparatu triu-phorum & similium pomparum, videntur fuisse, qui ornatu Satyri-LO prodirent, & iocis ac ridiculis

329쪽

DE ROM. SATIRA L. II. 3oydictis quos vellent cunque lacesierent. Dionysius Halicarnasseus, li

δεφοροαλες αύω i. ista dicteria versus nere,sed rudes, &inconditi, ac Fescenninis similes: ideo subiicit:

μω ο ποιήμωατα ἄδειαν αGY4 He quo genere versuum satis ante disseruimuS. atque haec extiterunt Satyricae

Romanorum primordia : quibus plane sunt gemina, quae de eiusdem poeseos initiis apud Graecos libro primo retulimus. sed Graecae quide

progressus,& consummationem tenemus: de Romana vero Satyrica altum apud illorum scriptores siletium: ut affirmare non Vereamur,

330쪽

longe studiosius Graecos hanc poc- sim excoluisse, quam ipsi fecerint: apud quos sub alterius poeseos nomine ista latuit comprehensa. Non ausim ad Satyricam poesim istam, referre Versum Ouidij de scriptis Fontani, in quarto De ponto :Naiadas a Sauris caneret Fontanus

amatas:

nam ut non omnis lateris dolor est pleuritis: sic nec quodlibet carmen de Satyris ad Saty ricam, de qua loquimur, pertinet: sed tantum dramata. potius existimem, vel Bucolica, vel aliud quoddam rusticaeCamenae genus coposuisse hunc Fon tanum. Ac de Satyrica quidem Romanoru quae hoc loco diceremus, haec impraesentiarum suppetebant: quid autem comune cum hac poesi habuerint,quid item diuersum, V xustissima Satira cuius meminit Li-