Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

311쪽

vulgo hodie Satiraru, veteres Sermonum titulo semper inscribunt,

lmoxi g neris sunt: in quibus nul

am temere eclogam cum antiq uis loquimur: quos reprehendunt perperam hodierni critici.) inuenias, Satirici aceti ab omni parte expertem. Epistolae, ad posteriorem qua diximus speciem pertinent. ibi praecepta virtutis plerumque nuda coingeruntur: interdum amicis sermonibus inseruntur. multa etiam in illis de poetices studiis erudite Fla cus disputat,magis docendi, quam reprehendendi cuiusquam gratia. sic & Lucilius in Satiris suis non solum ήλ , tractauerat: solennem εο vulgatissimam huius poeseos mate-1iam : quam quidem ob caussam poetas Satirarum aetas sequior ethicos vocavit: ut passim Ioannes Sa-resberiensis: sed etiam de poetica,

312쪽

de rhetorica, &de gramatica ac viliterarum adfatim disseruerat .quod hodieque fragmenta ostedunt. Est

muni argumento scriptas, Horati j epistolarum aliquas: cuius rei exe-plum a poeseos illius patre posteris fuisse relictum non dubito. serendi non sunt, qui Epistolarum libros

Satirarum appellatione ac numero censent excludendas. quid Z nonne& Lucilius epistolarum forma Satiras quasdam scripserat λ epistola certe fuit, unde haec profert Nonius :

alutem fictis versibus Lucilius, Quibus potes imperiit, totum q. hoc studiose m sedulo.

epistolae etiam sunt, quas maximus ille Horath imitator persus ad Plotium Macrinum, Annaeum Cornu rum , & Caesium Bassum misit. at

313쪽

ox ROM. SATIRA L.II. Iaudat Augustum & alios amicos in Epistolis Horatius: quod argumetum Satirae non conuenit. imo vero quam optime conuenit,&appellationi Satirae : ut postea euincemus:& formae eius carminis, quam illi primus auctor & inuentor dederat. Lucilium enim in suis Satiris non semper malos lacerasse, verum S bonos interdum laudasse,credamus

Trebatio apud Horatium sic di- centi: Attamen oe iustum poteras oescribere fortem Scipiadam visapiens Lucilius. ubi Horatius se quoque Augusti

laudes Sermonibus suis intexturum recipit. atque ita fecit, maxime epistola prima libri secundi. quae si

propterea desinit Satira esse: ase, de numeroPersianarum quinta tollatur: cuius parte m xima Cornuti

314쪽

αρ4 Is. CAsAVBONI praeceptoris encomtum pius discipulus est persecutus. De Satiris igitur Horatij ita statuendum cum veteribus criticis. utrumque opusculum & Satiras & Sermones continet. priorem titulum Vt ex aequo communem utrit raro critici usurpanti distinguere enim diuersita te appellationum duo illa Voluere: quum ab ipso poeta costaret separatim fuisse edita. SERMONVM ' ἡ γραφην etiam epistolis Horatius ipse tribuit: Albi no rorum Sermonum candide iudex: quia tamen sermones illi ad amicos absentes missi,proprium a re nomen,Epistolarum nempe, habebant: impositoliis Epistolarum titulo,altera in scri

ptio quasi propria libropriori facta est. ita semper laudat Priscianus, &antiqui alij critici: ita & vctustissimi quique manuscripti quales ipsi

315쪽

DE ROM. SATIRA L. II.

multos partim e regia bibliotheca. partim aliude,vidimus cosuluimus. quo. AEqualis vixit Horatio IvL1vs. FLOR vs. de hoc Porphyrio ad eclogam iii. primi Epistolarum: Hie Florus fuit Sati rum scriptor: cuius sunt electae, forte ,sublectae) exEnnio, Lucilio, Varrone. ἐρωτι. potius scripsisse coniicias ex verbis Flacci: eu condis amabile carmen, Primaferes Lerae victricu praemia.

Nobilissimi omnium qui post Flaccum in eo genere scribendi se exer- , Cuerunt, extitere PERs Ius &IvvENALI s. de quibus plura heic erant dicenda, & treis isti praestantissimi poetae inter se comparandi: nisi iam ante in editione Persij nostrum ea cla re iudicium abunde exposuisse- musAlla aetate & alij extiterut quam plurimi Satirarum poetae. IVLIVS

T'. . .

316쪽

, ρε ss. CAs1 ullo Ni Rupvs. Martialis libro decimo dis stichon habet, figurae Socratis sub uectum, quo grauitatem huius in attris vehemeter laudat. ait enim: Si Romana forent haec Socratis ora,

ivilius in Satiris qualia Rufus ba-

celebris tum fuit pari laude &TvRNvs Iuvenalis. Per que magnus eq*os Auruncaflexit alumnus .hunc verium

de Lucilio accipi deb Ae, nemo iam ignorat. scholiastes tamen aliorsum referens,ita notat Tunnum dicit Scaeuae Memoris tragici poetastatrem. Tu nis hic libertini generis ad bonores ambitioneprouectus est. potens in aula me sta ianorum Titi Domitiani idem paullo post: Locustam em Gallis matronam veneficam Nero exhibuit ad se. propter venena sonficienda : quoniam msi famae erat cr in familiarit4te

317쪽

Da ROM. SATIRA L. II. 297: vi etiam eum doceret venen

'o Caesareas sobρles homicida

Locusta Occidit: curaeque veneni admota Neroni est. prior versus est de caede.Britannici notissima : pos eriore hoc significat: sicut alij principes in ministerio suo habuerunt quos vocabant, verbi gratia, a cura amicorum. aut, a cura auri scarlj'sic Locustam fuisse a cura Venenorum Neroni. sic in inscriptionibus: a cura catellae Liuiae Aug. emendationem confirmant verba interpretis. Martialis lib. xi.

318쪽

Cur non ad Memoris carmina ista

ter erat.

meminit & Rutilius in itinerario: cuius verba mox adferemus. LENI Us nescio quis, ibidem a Iuvenalis interprete nominatur. subdit enim modo postis: vel Lenium dicit,

qui oe ipse Satiras scripsit. an scribendum Lenaeus' estque hic ille Sa

tirarum poeta quem antea commemorauimus 'nominatur ibidem &SILIus quidam: qui non est Silius Italicus: Auruncanum enim vult

fuisse, & hunc & duos priores. Ait: vel Silium, oe ipsum sui temporis Sati

ricum. qui omnes ex Aurunca fuerunt. TvCCAM ridet Martialis,velutineptum Satirarum scriptorem, libro XII. Tentamus Satiras: Lucilius esse la

boras. qui versus si serio scriptus a Martiali, ne ipse quidem ab hoc

choro excludendus. M. CORNVTvs.

319쪽

Fulgentius Placiades De prisco se

in Satira ait:Titiuillast bat cedo tibi. o lasse: titivistitio istas cedo tibi. videtur hic esse Annaeus Cornutus Persij

magister philosophus simul & poe

ta eximius. quamobrem verba haec quae sub persona Cornuti pronuntiantur in quinta:

assentes radere mores

Doctus, γ' ingenuo culpam defigere ludo: ita puto accipienda, ut dicat Cornutus, se Persium discipulum suum in scribendis Satiris exercuisse: qua occasione fuerit factum, ut &ipse interdum,velut exempli caussa,Satiras scriberet: itaque doctus erit εις ἐψυ: non autem ανος. SVLPiTI A poetria illorum temporum praestantissima, vel ex Marti lis epigrammate nota est. huius ex-

320쪽

3oo Is. CΑ si v BONItat carmen quo in Domitianum tunc est inuecta, cum philosophos urbe expulit edicto. non errauerit

iudicio meo, qui Satiram id poema

nominauerit. eruditionem tamen

ει probitatem nobilissimὰ foeminae

ex eo carmine potius laudos: quam acrimoniam & ad Satiricos morsus Gφυ-. lacertis enim caret oratio 3c

spiritu. ibi est iocus iste

non inficetus: '

Nunc igitur qui res Romanas imp rat inter Non trabe ,sed tergo prolapsit, mingluvie albus. imitata est Sulpitia Graecorum prouerbialem iocum: ---ῖ επι- σερ, Q, vel απ ore: nam Vtroque modo homines urbani efferebant. exposuimus fuse hunc locum in commentariolo nostro de prouerbiis a nobis obseruatis. GALBIVS