Iacobi Lobbetij Leodiensis e Societate Iesu, De fortitudine et constantia christiana libri tres. Ad reuerendum admodum in Christo patrem Mutium Vitellescum Societatis Iesu praepositum generalem; ipso conditae Societatis anno saeculari. 1640

361쪽

fiteor , teneo habeo,quidquid mei habui. Non est, quod me victum, victorem te credas Vicit fortuna sua fortunam meam. Caduca illa, dominum mutantia, ubi sint nescio.Quod adi meas pertinet;

meciam stat, mecum erunt. Per

diderunt isti diuites patrimonia,lL-bidinos amores suos, Magno pudoris impendio dilem scorta: ambitiosi curia vi forum, Mi camelcendis in publico viiij desinataci foeneratores perdiderunt tabellas suas, quibus auaritia false laeta, diuitias imaginatur. Ego quidem omnia integrambataquen beo illis eripuit fortuna quod do diri mihi virtutem, quamno derdit 'o detraxit ea silua etiam salua omnia, quae mea duco. Haec ille Philosophice, hoc est omnino I xe,4sapienter

362쪽

Et hoc primum argumentum

quo probalsapietem lidi non pos se alterum est illi affine atque eius i. i. Q d vilichus die, quod ladit, eo quia laeditur est autem poli' nequitia virtute, non potest ergo laedi sapiens; neq; a malis,qui aipse bonus est, adeoq;

illis validior , neque a fortuna,quae quotiescum istute congressa est, nunquam par recessit Quod si fortunt iniurias moderate fert sapiens, quatit magis hominum potemtium, quos scit fortunae Maus Alterum argumentim,lv,Grendit sapientcin Mager taurias omnes est quia nesei nocui spe, nec in metu viuere imo necin traquam excitatu Iuria lysicaretta, caret iniuria '

363쪽

ula, quae petitur a dicto, secto inhoporifico. Pusilli homines amant vidisi, dimo monstrari dicier hic est : Mnant primas cathedras, primos in epulis accubitus hinc ilia Aio animi querelae illa me hodie non admisit. um alios admitteret; non inanedio me loco, sed imo

collocauit. Et hae sunt voces nauseantis animi, in qua sere delicati, sed lices incidunt non utem ,pkhis; hi enim a nullo contemnibtu quia in nitddine suam noui nulliq; tantumde se licere renum tuisbj, o omnes has, quas, non

misi; animorum stamolestias dixerim poma vincit, sed senuis Ayassio, quae sinerem seriunt, etiamsi non peluertunt , ut dolor

364쪽

corporis, amicorum, liberorumq;

amissio, & patriae bello flagrantis

calamitas. Haec non nego sentire

sapiente nec enim lapidis illidi ritiem fertiue asserimus. Nulla vi tus est, quae non sentias, perpeti Qui ergo ab ea iniuria immunis sapiens fideo certe, quia eos qui . dem ictus recipit,sed receptos eui ci sanat, comprimit.Sed aliae

uni cogitationes, a quibus ingens animi lirmitas habet enim sapiens hunc affectum erga omnes, quernaduersus aegros suos medicus quorum nec obscoena,si remedio eget, contreetare;nec reliquias, Memasa intueri dedignatur, nec per fur rem Pulantium excipere conustia. Misapiens omnes hos, quit

gati, purpurati e incedunt, iam rato maleque fulcri esse,quos non

365쪽

im iam RTITUDINE aliter videt Oim im intem perantes, itaque ne saccenset quiadem si quid in morbo petulimitu, si sint quis enim aut phren tico medicus ira iturn quis februcitantis maledieta in malim partem accipit quod si illa ne unus

quidem mort lium, certe neque narciapiens.

Aliud,quod pro singulari rem

dio vult esse Seneca,est,iniuriam iblatam ne agnoscere quidem exemplo Catonis,cui mos percussum esse non excanduit, no vindicauit iniuriam me remissequidem , sed factam negauit Maiore animo no nouit, Mam ignouisset. E vulgo unus aliquis Magnouis set, quod erat virtutis,forte etiam ignouisset: at nec agnoscit,nec isti scitCato quia nimirum non it sapiens

366쪽

contrarium mundoster intendunc italac aduersi is opiniones ominu

vadit.

Denique pro coronide vir's planticiter iniurias , sic testatasi 1 gendum vivit Seneca, quod militi memor in prima acie altissorduae stare, contuinelias, o vemba probrosi,& ignominia dccoe tera dehone ita vel clamorem hostium serat, 'ala liqua tela,& saxa sine vulnerecirca galeas crepitantiae lavarias vero ut vulne-x Alia armis, tripinor infixa,no in M, ne inutias qui sustineat Etiamsi premenso ius

si iv vrsm Uereturpe est Assi

ris quis hic sit lociis Viri. 1.

367쪽

LIBER ERTIVS.

Desertitudine, instantiu cisD

sia in malispublicis. Ala publica,quae nobis o uenire selen ad tres omnino classes reuocari possunt qua dam enim dicuntur,ri sumsert nae mala, quaedam corporis, alia

mentis.

Ad mala fortunae pertinenc grorum vastitiones, Mincendia; Vibium, Prouinciam RVnorum casus,ac minae A ex iis relicta a pertas, angusta donatres. Admalac potissmitant mor bilestilantia aegrituales, eae m adme quae medicis siderationes ap- pellantur

368쪽

quodam idem, iratoque coelo. Et hae vel via tantum regioni partic lares vel etiam Vniuerse commm

nes.

Ad animi mala reseruntur m gna incinni victinatio, peruersitas generis humani, simaligna quaedam scelerum illuuies, a qua vir e-xiam fortis concutitur, ariue iugo mistit. Aduersus haec omnia suum erit asortitudine praesidium, atque in

primi sis illis, quibus ipsa tuos as

sectas inlisit commentationibus, plectar.

369쪽

FImquam saepissimeselet, ut

eadem omnino calami pios simul,&impi inuoluat alse ter tamenaxque aliter his enim ut querula est,i 'superbasalicita3 ib' is autem aduersitas sine querela,

dc prosperitas sinetumore est. Illis calamim disseris. Uriam: iss- ad dia us, ignominiam inis' anis Tam iutius quam illi ratio . nem in ea vi quod quisquip est iustus, is ad christianae forum 'dinis asylum cofugia ab eo autemhmgi recedatiniustus Vtillum imiteris, amices estor, pauo tibi sab oculos ponam et monita, lpraecepta.

370쪽

cHRIsTIANA. IIJn malis publicis remedium ae solatium peti debet a diuinaprouidentia, qua ea velfacit, velpatitur.

E Rixsorte quispiam altioris ,

nimi, quam ut priuatis malis cedat: at publicis concedet ille, a que ij se concuti, ac de constantia sua dehci patietur Nipatrum viro bono grauior accidit communis Omnium calamitas, quam vel sibi, vel uni cuipiam propria, quia ut

commune Donum priuato est anteponedum, ital malum uniuem

sale particulari fugiendum estis gis, atque detestandum nec illud inficiari velim sed id tantum ne quis in eo casu abiectiorest animo, sederecto semper, atque elato me- L . . mor illius quod pulchre Seneca Quare calamitas, minutu occo, es.