장음표시 사용
381쪽
Orat. ad synod. S. I. LXXIX. Asserito, quae conviciis, et contumeliis insectatur sententias in scholis eatholicis agitatas, et de quibus apostoli ea sedes nihil adhue desiniendum, aut pronunelandum , censuit, Falsa, temeraria, in scholas catholieas iniuriosa, debitae πω stolieis constitutionibus obedientiae derogans.
DE TRIBUS REGULIS FUNDAMENTI LOCO A GNODO POSITIS PRO REFOBM. BEGUL BIUN.
Libeli. memorial. pro reforim. restular. S. s. LXXX. Regula I., quae statuit universe, et indiscriminatim
3tatum regularem, aut monasticum natura sua componi non m Re cum animarum cura, cumque vitae maioralis muneribus,
nee adeo in partem venire posse ecclesiastieae hierarchiae, quinea adverso pugnet ipsiusmet vitae monasti e principiis, Falsa, perniciosa, in sanctissimos ecclesiae patres, et praesules, qui regularis vitae instituta cum elericulis ordinis muneribus consociarunt, iniuriosa, pio, vetusto, probato ecclegiae mori, δummorumque pontiscum sanctionibus contraria: M l monachi, quos morum gravitas, et vitae, ac fidei institutio saneta commendat, non rite, nee modo sine religi via offensione, sed et cum multa utilitate ecclesiae clericorum officiis aggregentur: Ex s. Si ricio epist. decret. ad Himerium tarraeon. e. 13. LXXXI. Item in eo, quod subiungit, sanctos Τhomam , et Bonaventuram sie in tuendis adversus summos homines mendicantium institutis versatos esse, ut in eorum desensionibus minor aestus, accuratio maior desideranda suisset, Mandulosa, in sanctissimos Metores iniuriosa, impiis damn torum auctorum contumeliis favens.
LXXXII. Regula 2. Multipliationem ordinum, ae dive sitatem naturaliter inferre perturbationem, et confusionem; item in eo quod praemittit S. 4. regularium fundatores, qui post m nastica instituta prodierunt, ordines superaddentes ordinibu3, reformationes reformationibus, nihil aliud effecisse, guram primariam mali caviam magis, mastisque dilatare, Intellecta de ordinibus, et institutis a sancta sede probatis, Distiir Corale
382쪽
367 quasi distincta piorum munerum varietas , quibus distincti ordines addicti sunt, natura sua perturbationem, et confusionem parere debeat, Falsa, calumniosa in sanctos fundatores , eonumque Meles alumnos , tum et in ipsos summos ponti es iniuriosa. LXXXIII. Regula 3., qua postquam praemisit, paruum compus degena intra civilem societatem, quin fere sit pars eluadem, parvamque monarchiam Ait in statu, semper esse periculosum , subinde hoc nomine criminatur privata monasteria, eommunis instituti vinculo sub uno praesertim capite consociata, velut speciales totidem monarchias civili reipublicae periculosas, et noxias, Falsa, temeraria, regularibus institutis a saneta sede ad religionis profectum approbatis iniuriosa, favens haereticorum in eadem instituta inseetationibus, et calumniis. .
DE SYSTEMATE, SEU ORDINATIONUM COMPLEXIONE DUCTA Ex ALLATIA REGULIS, ET OCTO SEQUENTIBUL ARTICULIS COMPREHENSA PRO REFORMATIONE REGULARIUM.
S. 10. LXXXIV. Art. i. De uno dumtaXat ordine in ecclesia retinendo , ac de seligenda prae ceteris regula sancti Benedicti, cum ob sui praestantium, tum ob praeclara illius ordinis merita ;sic tamen, ut in his, quae forte occurrent temporium conditioni minus congrua, instituta vitae ratio apud portum restium luem praeferat ad e lorandum quid addere, quid detrahere eianveniat. 2. Ne compotes sani ecclesiasticae hierarchiae, qui se huic
ordini adiu erint, nec ad saeros ordines promoveantur, prac terquam ad summum unus, vel duo, initiandi tamquam curati,
vel cappellani monasterii, reliquis in simplici lateorum ordine
3. Unum tantum in unaquaque ciritate admittendum monasterium, idque eaetra moenia civitatis in locis abditioribus, et remotioribus collocandum. 4. Inter oecupationes vitae monasticae pars sua labori manuum inviolate aereanda, relicto tamen construo tempore psa
modiae impendendo , aut etiam, si alicui libuerit, litterarum studio. Psalmodia deberet esse moderata, quia nimia eius prolisitas parit praecipitantiam, molestiam, evagationem. Quo plua
auctae sunt psalmodiae, orationes, preces, tantum m p raequa Diuiti su by GOoste
383쪽
368 proporti e Omni tempore imminutus fervor est, sanetitasque regularium. 5. Nulla forte admittenda distinetis monachos inter sive ehoro, sive ministeriis addietos ς inaequalitas isthaeo gravissimas
omni tempore lites eaecitavit, ae discordias, et a communitatibus regularium spiritum charitatis eapulit. 5. Votum perpetuae stabilitatis numquam tolerandum. Non illud norant veteres monachi, qui tamen ecclesiae e solatio, et ehristianum Ornamentum eatiterunt. Vota castitatis, poeupertatis, et obedientiae non admittenda instar communis, et stab iis regulate. Si quis ea vota, aut omnia, aut aliqua facere vinluerit, eonsilium, et Ceniam ab episcopo postulabit, qui tamen numquam permittet, ut perpetua sint, nec anni sines recedent. Tantummodo facultas dabitur ea renovandi sub iisdem conditionibus. 7. omnem episcopus habebit inspectionem in eorum vitam, studia, progressum in pietate: ad ipsum pertinebit monaehos aimittere , et eaepellere, semper tamen accepto contubernialium eo illa. 8. Regulares ordinum, qui adhue remanent, licet sacerdotes , in hoe monasterium admitti etiam possent, moelo in silentio , et solitudine propriae sanctificationi vacare cuperent: quo eam dispensationi locus seret in generali regula num. 2. statuta, sic tamen ne vitae institutionem sequantur ab aliis diser pantem , adeo ut non plus quam una, aut ad summum duae in diem missae celebrentur, satisque ceteris saeerdotibus esse debeat
una cum communitate concelebrare.
ITEN PRO REPORNATIONE NONI ALIUN.
S. 11. ta perpetua vigue ad annum 40. aut 45. non admittenda. M tales solidis Mercitationibus, speciatim labori addicendae: a carnali spiritualitate, qua pleraeque destinentur, avocandae re ndendum , utrum , quod ad ipsas attinet, satius foret mmnasterium in civitate relinqui. Systema rigentis, atque iam antiquitus probat , ac receptae a sciplinae subversivum, perniciosum, constitutionibus apostol eis, et plurium conciliorum etiam generalium, tum speciatim tridentini sanetionibus oppositum , et iniuriosum, favem ha reticorum in monastica vota, et regularia instituta stabiliori Diuili ed by Corale
384쪽
36s consili ura evangelicorum professioni addicta muriciis, et calumniis.
DE NATION LI CONCILIO CONVOCANDO.
LXXXV. Propositio enuntians qualemcumque cognitionem ecclesiasticam historiae suffleere, ut lateri quisque debeat eonvocationem concilii nationalis unam esse ex viis en non leis, qua finiantur in ecclesia respectivurum nationum controverSlae Spectantes ad religionem, Sic intellecta, ut controversiae ad fidem, et mores spectantes in ecclesia quacumque subortae, per nationale concilium irrefragabili iudicio finiri valeant; quasi inerrantia in sidet, et morum quaestionibus nationali eoncilio eompeteret, Schismatica, Meretica. Mandamus igitur omnibus utriusque sexus Christi fidelibus, ne de dietis propositionibus , et doctrinis sentire , d ure , prcte- dieare praesumant, contra quam in hae nostra constitutione declaratur, ita ut quicumque illas, vel earum aliquam coniunctim, vel divisim doeuerit, defenderit, ediderit, ant de eis etiam disputando publice, Vel privatim tractaverit, nisi forsitan impugnando , eeelesiasticis censuris, ni iisque eontra Similia perpetrantes a iure statutis poenis, ipso facto, absque alia declaratione subiacent. Ceterum per hanc expressam praelatarum propositionum, et doctrinarum reprobationem, alia in eodem libro contenta nullatenus approbare intendimus, cum praesertim in eo Pomplures deprehensae suerint propositiones , et doctrinae , sive illis , quae supra damnatae sunt, astines , Sive quae communis, ne probatae cum doctrinae, et disciplinae temerarium contemptum , tum maxime insensum in romanos pontifices, et apostolicam Sedem
animum praeseserunt. Duo vero speciatim notanda censemus, quae de augustis-
Simo Sanctissimae Trinitatis mysterio S. 2. deereti de fide, si non pravo animo, imprudentius certe synodo exeiderunt, quae facile rudes praesertim, et incautos in fraudem impellere valeant. Primum, dum posteaquam rite praemisit Deum in Suo esse, unum, et Simplieissimum permanere, continuo subiungens, ipsum Deum
in tribus personis distingui, perperam discedit a communi, et probata tu christianae doctrinae institutionibus formula, qua Deus
385쪽
37o unus quidem in tribus personis distinetis dieitur, non in tribus personis distinctus: cuius formulae commutatione hoe vi verborum subrepit erroris periculum , ut essentia divina distineta in personis putetur, quam fides catholica sic unam in personis distinctis constetur, ut eam simul profiteatur in se prorsus indistineram.
Alterum , quod de ipsismet tribus divinis personis tradit, eas secundum earum proprietates personales , et incommunieabiles exactius loquendo exprimi, seu appellari Patrem , Verbum , et spiritum sanctum , quasi minus propria, et exactn foret appellatio filii tot scripturae locis consecrata, voce ipsa Patris e caelis, et a nube delapsa, tum formula baptismi a Christo pra scripta , tum et praeelara illa consessione , qua beatus ab ipso-met Christo Petrus est pronuntiatus; ae non potius retinendum esset, quod edoctus ab Augustino angelicus praeceptor il vici sim ipse docuit in nomine Verbi eamdem proprietatem impori
ri , guae in nomine siti, dicente nimirum Augustino 2J, eo dieitur Verbum, quo situs.
Neque silentio praetereunda insignis ea, fraudis plena, synodi temeritas, quae pridem improbatam ah npostoli ea sede conventus gallicani declarationem an . 1682. ausa sit non amplissimis modo laudi hus exornare, sed quo maiorem illi auctoritatem eonciliaret, eam in decretum de sue inseriptum insidiose laetudere , articulos in illa contentos palam adoptare, et quae sparsini per hoe ipsum decretum tradita sunt, horum articulorum publica , et sollemni professione obsignare. Quo sane non solum gravior longe se nobis offert de synodo, quam praedecessoribus nostris fuerit de comitiis illis expostulandi ratio, sed et ipsi met gallicanae ecclesiae non levis iniuria irrogatur, quam dignam Synodus existimaverit, cuius auctoritas in patrocinium voearetur errorum, quibus illud est contaminatum decretum. Quamobrem , quae acta conventus gallicani, mox ut prodierunt praedecessor noster ven. Innocentius XI. per litteras in sorma brevis die i l. aprilis an . 1682. , post autem expressius Minxander VIII. constit. Inter multiplices die 4. avg. an. 1699., pro apostolici sui muneris ratione improbarunt, resciderunt, nulla , et irrita declararunt: multo sortius exigit a nobis pastoralis sollieitudo recentem horum factam tu synodo tot vitiis affectam ad
1ὶ s. Tli l. p. q. 3 i. art. 2. ad 1 - 2ὶ Aug. de Trinit. l. 7. c. 2.
386쪽
37iptionem, velut temerariam, Mandat am, ne praesertim post edita praedecessorum nostrorum decreta, huic apostoli eae sedi summopere iniuriosam reprobare, ne damnare, prout eam praesenti hae nostra constitutione reprobamus, et damnamus, ne
Pro reprobata, et damnata haberi volumus. Ad id genus fraudispertinet, quod synodus in hoe ipso decreto de fide quamplures articulos complexa, quos lovaniensis saeuitatis theologi ad Iunocentii XI. iudieium detulerunt, tum et alios duodecim a card. de Noailles Benedicto XIII. oblatos, non dubitaverit ex reprobato secundo ultralectensi concilio v auum, vetusque commentum exsuscitare, temereque his verbis lactare in vulgus, nempe uni, Verme Europae notissimum esse, eos articulos Romae severissimo examini subiectos fuisse, et non solum a quali eumque cen- Sura immunes extisse, sed etiam a laudatis romanis pontificibus fuisse commendatos: eulus tamen assertae commendationis non modo nullum extat authenticum documentum , quin potius el-dem refragantur acta examinis, quae In nostrae supremae inquisitionis tabulis asservantur, e quibus id tantum apparet, nullum super iis prolatum suisse ludicium. Hisce propterea de causis librum hunc ipsum , cui titulus :Atti, e decreti dei concilio di esano di Pistria dei 1786. . In
Pistria per Atto Bracali sta atore vescoriis. Con approvaziOne, M sive praemisso, sive quovis alio titulo inscriptum, ubicumque , et quoeumque idiomate, quavis editione, aut versione hactenus impressum , aut imprimendum , auctoritate npostolica tenore Praesentium prohibemus, et damnamus, quemadmodum etiam alios omnes libros in eius , sive elus doetrinae defensionem , tam Scripto, quam typis sorinn iam editos, seu, quod Deus avertat, edendos , eorumque ieetionem , deseriptionem , retensionem , et usum omnibus, et singulis Christifidelibus sub poena excommunieationis per contrassicientes ipso facto ineurrendae, prohibin mus pariter, et interdicimus. Praecipimus iusuper venerabilibus fratribus patriarchis , adichiepiscopis, et episcopis, aliisque loeorum ordinariis, nec non haereticae pravitatis inquisitoribus, ut contradictores, et rebelles qu eumque Per MnSuras, et poenas praelatas, aliaque iuris, et laeti remedia , Invocato etiam ad hoc, si opus suerit, brachii
saecularis auxilio, omnino coerceant, et compellant. Volumus autem, ut earumdem praesentium transumptis, etiam
impressis, manu alicuius notarii publiei subscriptis, et sigillo
387쪽
set Isonae in dignitate Melesiastica constitutae munitis , eadem fides prorsus adhibeatur, quae ipsis originalibus litteris adhiberetur , si forent exhibitae, vel Osismae. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostrae declarationis , damnationis, mandati, prohibitionis, et interdictionis i Dingere , vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoe M- tentare praesumpserit, indignationem omnipotentis Dei, ac beatorum Petri, et Pauli apostolorum eius se noverit in taurum. Datum Romae apud sanctam Mariam malorem anno inca nationis dominicae millesimo septingentesimo nonagesimo quarto quinto calendas Septembr. , potissimiuS nostri anno vigesimo. Ph. card . pro-datarius. R. card. Brasehius de Honestis.
REGIST BATA IN SECRETARIA BREVIUM.
Anno a nati ullate domini nostri Iesu Christi millesimo septingentesimo nonagesimo quarto . Indi et ne duodecima, die v m trigesima prima augusti, pontisneatus sanctissimi in Christo P tris, et domini nostri, domini Pii divina providentia papae sexti Rnno Vigesimo, supradictae litterae nγStolicae affixae, et publieatae suerunt ad valvas basilicae lateranen. , et principis apostolorum , eaneellariae apostolieae, curiae generalis in Monte citatorio , in acie campi Florae, ne in aliis locis solitis, et consuetis urbis per me Ioannem Bengoni apostolicum ursorem Felia castellaeci vingister cur3orum. Diuiti by GOoste
388쪽
Primo nostro in illam urbem Florentiam j adventu iam prae-
Semeramus , ven. fratrem nostrum Scipionem Riccium pistoriensem olim , et pratensem episcopum, de se cum nobis, et sancta catholica romana ecclesia reeonciliando, quod a longo nos tempore optabamus, bonique omnes avidissime operiebantur, graviter cogitare. Iam vero cogitationem hane Suam nobis in praelatam civitatem reversis egregio , planeque imitando exemplo
complevit. Filiali enim eum fiducia nobis signis ea it, se formulae , quam ipsi proponere nobis plaeuisset, sincero corde subscripturum. Nee fidei , quam 'nobis dederat, defuit. Formulam enim per Ven. Datrem nostrum archiepiscopum philippensem et missam legit, admisit, suaque manu signavit. Hae ergo larmula , quam reparando scandalo publicam in cognitionem deduci con- eupivit, declara it, se pure , et simpliciter , omninoque eX unl-mo accipere, et venerari constitutiones a sede apostolica factas, quibus errores Baii, Iansenil, Quesnellii, et illorum , qui eos Sectati sunt, proscribuntur, praesertim vero bullam dogmaticam Auctor sdei, qua octoginta quinque propositiones damnantur e synodo pistoriensi, quam ipse coegerat, et publicari lusserat, excerptae: has propterea propositiones omnes, et singulas se reprobare , et damnare lis qualisleationibus, iisque sensibus, qui
in praelata bulla expressi sunt; denique in Sanctae ecclesiae catholicae apostolicae romanae fide , inque omnimoda sublectione , veraque obedientia nobis nostrisque successoribus tamquam in Ρωui eathedra sedentibus, et Iesu Christi vicariis, velle se vivere et mori. Post solemnem ndeo declarationem , eum ad nos ne er- Slvimus, formulamque a se subseriptam nobis denuo RSserentem, et Suorum senSuum Sinceritatem , atque intimam dogmaticis m. Diuiti su by GOoste
389쪽
374 me. Pii sexti deeislonibus submissionem iteratis verbis testantem, addictumque suum ortodoxae si dei, sedique apostolicae mediis etiam in erroribus animum profitentem, paterne complexi sumus : meritaque ob actum, quem gessit, laude commendatum, omni charitatis assectu nobis , catholicaeque ecclesiae reconciliavimus. Cum vero datis nuper ad nos litteris, quibus de seliel, lausisque nostro in urbem reditu nobis gratulatur, retraetationem Florentiae laetam, ratam se habere eonfirmaverit, paterno cor nostrum gaudio rursus assecit. Diuiti su by GOoste
390쪽
Λhbatos ot abbatissas oligantur per vota Remela. pag. 39l. Abbatissa non eligatur minor annis quadrastinia , et nisi oelo annis Post expressam pros Mion m laudabiliter vixerit, l92. Duobiit monastoriis nulla praeficiatur, ibid. Abbates qui non sunt piseopig Auhiecti visitoni monastoria sibi subdita, l98. Abbatibus non licpat, euiquam qui rogulari Auhditns sibi non sit, tonqu-ram , vel minores ordines consorre, lla. Nec littoras dimimoria' eone dant, i 44. Lectores s. 'eriplura in sui monaestoriis instituant, 13. Abbatiae commendatae ab episeopis singulis annis visitentur , it T. Absentes suis ecclesiis mortalis peccati malum incurrunt. 139. Contra eos canones antiqui innovantur, 33. Distributionem amitiant, i 28, es la9. Crescente vero contumacia contra eos procedatur, ibid. Nulli privilegia per petita de fructibus in absentia I,ercipiendis Ruffragentur, 33. Absentes ab episcopis residere cogantur . ibid. et ias. Absens per sex men es a patriarchali , primatiali, metropolitana , seu cathedrali ecelesia si hi commissa, cemantibus musis rationalibus, quarta parte fructuum unius anni privetur , II. et 339. Et si per alio sex mpn. ses tu huiusmodi amentia perseveraverit, aliam quartam partem fructuum eo ipso amittat, a3. Crescente vero eonia ela severiori saerorum Gnonum censurae subiiciatur, et romano ponti si ei denuntietur , ibid. Absentes quando praesentim habendi , 128. Ahsentiae legitimae causa a quihus approbanda, l39. Absentia extra urgentes necessitates, nullo pacto debet singulis annis duos, aut ad summum tres menses excedere, las, et 1 Ta. Et fiat absque ullo gregis detrimento, 138. Non vero adventus, quadragesimae, nativitatis, resurreetionis, penise les et corporis Christi cliebus, I s. Discessuri ita ovibus suis provideant, ut, quantum fieri poterit, ex ipso. rum absentia nullum damnum aecipiant, ibid. Cetera quaere in verbo resi-dontia. Absolutio. Peccata remittendi potestas apostolis, et eorum successoribus cone Sa , 69. Absolutionis ministri sunt soli gacerdotes, Ra. Absolutio sacerdotis est alieni heneficii dispensatio , 7S. Tamen non est solum nudum ministerium , sed ad instar aetus iudieialis , ibid. et R2. Inlantio necessaria in sacerdoto . 75. Requiritur consessio poenitentis , ut eum Raeerdos possit absolvere. 83