장음표시 사용
361쪽
DE IMMORTALITATE SPECTATA UT NATURALI CONDITIONE LIGNINIS.
De bapt. S. 2. XVII. Propositio his verbis enuntiata: Moeti ab Apostolo
spectamus mortem non iam, ut naturalem conditionem hominis, sed revera, ut iustam poenam culpae originalis. Quatenus sub nomine Apostoli subdole allegato insinuat, mortem, quae in praesenti statu infleta est velut iusta poena peccati per iustam subtractionem immortalitatis, non fuisse naturalem conditionem homicis, quasi immortalitas non fuisset Π tultum beneficium, sed naturalis conditio, captiosa, temeraria, Apostolo iniuriosa, alias dammis.
DE CONDITIONE HOMINIS IN STATU NATURAE.
De strat. S. 10. XVIII. Doctrina synodi enuntians, post lapsum Mami Deum
annuntiasse promissionem futuri liberatoris, et voluisse consolari genus humanum per spem salutis, quΠm I. c. allaturus erat, tamen mum voluisse, ut genus humanum transiret per varios status, antequam veniret plenitudo temporum, ac primum ut in statu naturae homo relictus propriis luminibus diseeret de sua caeca ratione dissuere, et eae suis aberrationibus moveret se ad desideravidum auxilium superioris luminis, Doctrina, ut lacet, captiosa , atque intelleeta de desiderio adiutorii superioris luminis in ordine ad salutem promissam per Christum , ad quod concipiendum homo relictus suis propriis luminibus supponatur Sme potuisSe moVere, Suspecta , facem haeresi semipelagianae.
DE CONDITIONE HOMINIS SUB LEGE.
XIX. Item, quae subiungit, hominem sub lege cum esset impotens ad eam observandam, praevaricatorem marisse, non quidem culpa testis, quae sanetissima erat, sed culpa hominis,stui sub lege sine stratis magis magisque praevaricator evasit, superadditque, testem , si non sanavit eor hominis , effecisse, ut ma mala cognosceret, et de sua infrinitate convistus desideraret stratiam mediatoris, Qua parte generaliter innuit hominem praevaricatorem eva-Diuitiam by Corale
362쪽
347 sisse per inobservantiam legis, quam impotens esset observare; quasi impossibile aliquid potuerit imperare, qui iustus est, aut damnaturus sit hominem pro eo, quod non potuit vitare, qui pius est,
Ex S. Caesario serm. 73. ln append. s. Au Stini. Serm. 273. edit. mRur. Ex s. Aug. de Dat . et gr. e. 4 a. De grat. et lib. arb. e. 16. M. in psal. 56. n. l.
Falsa, scandalom, impia, in Baio damnata. XX. Qua parte datur intelligi, hominem sub lege sine gratia potuisse concipire desiderium gratiae mediatoris ordinatum ad salutem promissam per Christum; quasi non ipsa gratia faciat,
ut invocetur a nobis, Ex concit. araus. II. ean. a.
Propositio, ut iacet, captiosa, suspceta, fatrens haeresi semi- pelagianae.
DE GRATIA ILLUMINANTE, ET EXCITANTE.
De strat. S. II. XXI. Propositio , quae asserit, lumen stratiae guando sit 3Olum , non praestare, nisi ut evnoscamus infelicitatem nostri statua, et gravitaim nostri mali: gratiam in tali eam producere eumdem effectum, quem Din producebat; ideo necesse esse, ut Deus creet in corde nostro sanctum amorem, et inspiret sanctam delectationem contrariam amori in nobis dominanti, hune amorem sanetum, hane sanctam delectationem esse proprie stratiam I. c., inspirationem e ritatis, qua cognita sancto amore faciamus; hane esse illam radicem, e qua sterminantur bona Pera, hanc esse stratiam novi testamenti, quae nos liberat a semitute peccati, et constituit silios Dei, Quatenus intendat eam solam esse proprie gratiam Iesu Chri-ni , quae creat in eorde sanctum amorem , et quae facit, ut saeiamus , sive etiam, qua homo liberatus a servitute peccati eonstituitur filius Del, et non sit etiam proprie gratia Christi ea gratia, qua cor hominis tangitur per illuminationem Spiritus sancti luid. sess. 6. cap. 5. , nec vera detur interior gratia Christi , cul resistitur, Falsa, captiosa, inducens in errorem in seeunda propositio Lamenti damnatum ut haereticum, eumque renovam. Diuiti su by GOoste
363쪽
XXII. Propositio , quae innuit, fidem , a qua in emit series
stratianum , et per quam velut primam vocem vocamur ad salutem, et ecclesiam, esse ipsam met excellentem virtutem fidei, qua homines fideles nominantur, et Sunt, Perinde, ac prior non esset gratia illa, quae, ut praeum
nil voluntatem , sic praevenit et Mem,
Suspeeta de haeresi, eamque sapiens, alias in Ouranellio dam
nata, erranea. DE DUPLICI AMOBE.
De strat. S. 8. XXIII. D trina synodi de duplici amore dominantis cupiditatis , et charitatis dominantis, enuntians hominem Sine gratia esse sub servitute peccati; ipsumque in eo Statu per generalem cupiditatis dominantis influxum omnes suas actiones inn-cere , et corrumpere, Quatenus insinuat in homine, dum est sub servitute, sive in statu peceatl, destitutus gratia illa, qua liberatur a servitute peccati, et constituitur filius Dei, sic dominari cupiditatem, ut per generalem huius inlluxum omnes illius actiones in se inneiantur , et corrumpantur; aut Opera omnia, quae ante iustineationem sunt, quacumque ratione stant, Sint pereata, Quasi in omnibus suis actibus peceator serviat dominanti
Falsa, perniciosa, inducens in errorem a tridentino damnatum ut haereticum , iterum in Baio damnatum art. 40. S. 12. XXIV. Qua vero parie inter dominantem cupiditatem, et charitatem dominantem nulli ponuntur assectus medit a natura ipsa insiti, suapteque natura laudabiles, qui una eum amore beatitudinis naturalique propensione ad bonum remanserunt velut eatrema lineamenta, et reliquiae imaginis Dei, Ex s. Aug. de spir. et lit. e. 28. Perinde ac si inter dilectionem divinam, guae nos perducit ad regnum, et dilactionem humanam illicitam, quae damnatur, non daretur dilectio humana lieita , qutie non reprehenditur, Diuiti eo by Corale
364쪽
Ex s. Aug. germ. 349. de charit. edit. mRur. , Falsa, alias damnata.
De metiit. S. s. XXV. Doctrina, quae timorem poenarum generatim perhibet dum maeat non posse dici malum, si saltem pertingit ad cohibendam manum,
Quasi timor ipse gehennae, quam fides docet peccato inni-gendam , non sit in se bonus, et utilis, velut donum supematurale, ne motus a Deo inspiratus praeparans ad amorem lustitine, Falsa , temeraria, perniciosa, divinis donis iniuriosa, alias damnata, eontraria doctrinae concilii tridentini, tum et communi patrum sententiae, opus esse iuxta consuetum ordinem praeparationis ad iustitiam , ut intret timor primo , per quem veniat charitas; timor medicamentum, charitas Banlius,
Ex s. Aug. in epist. Ioan . e. d. traei. s. n. 4. 5. In Ioan . evang. tract. 4 i. n. 10. Enarratione in psal. 127. D. I. Sermone 157. de verbis Apostolt e. 13. Sermone 16 l. de verbis Apostoli n. 8. Sermone 349. de charitate n. I. DE POENA DECEDENTlUM CUM SOLO ORIGINALI.
De bapt. S. 3. XXVI. Doctrinam, quae velut sabulam pelagianam explodit I um illum inferorum quem limbi puerorum nomine fideles passim designant , in quo animae decedentium cum sola originali culpa poena damni citra poenam ignis puniantur, Perinde ac si hoc ipso, quod qui poenam ignis removent, inducerent locum illum , et statum medium expertem culpae, et poenae inter regnum Dei, et damnationem steternam , qualem sabulabantur pelagiant, Falsa, temeraria, in scholas catholicas iniuriosa.
DE ELCRAMENTIS, AC PRINUM DE FORMA SACRAMENTALICUM ADIUNCTA CONDITIONE.
De bapt. S. II. VII. Deliberatio synodi, qua praetextu adhaesionis ad Diuiti su by GOoste
365쪽
abo antiquos canones in casu dubii baptismatis propositum suum de-elarat de omittenda formae conditionalis mentione, Temeraria, praxi, legi, auctoritati ecelesiae eontraria.
DE PARTI cIPATIONE VICTIMAE IN SACRIFICIO MISSAE.
XXVIII. Propositio synodi, qua postquam statuit vietimae participationem esse partem sacrificio essentialem, subiungit, non tamen se damnare, ut illicitas missas illas, in quibus asstantes sacramentaliter non communieant, ideo quia isti participant licet minus perfecte de ipsa victima, spiritu illain recipiendo, Quatenus insinuat ad sacrificii essentiam deesse aliquid in eo sacrisscio, quod peragatur, Sive nullo adstante, sive adstantibus, qui nee sacramentaliter, nec spiritualiter de Victima participant ; et quasi damnandae essent, ut illicitae missae illae, in
quibus solo Saeerdote communicante, nemo adsit, qui sive sacramentaliter, Sive Spiritualiter communicet, Falsa, remnea, de Merrai suvecta, eamque sapiens.
DE RITUS CONSECRATIONIS EFFICACIA.
De eueh. S. 2. XXIX. Doctrina synodi, qua parte tradere instituens fidei doctrinam de ritu consecrationis, remotis quaestionibus scholastieis clam modum , quo Christus est in eueharistia , a quibus parochos docendi munere fungentes abstinere hortatur, duobus his tantum propositis: I. Christum post consecrationem vere, realiter, substantialiter esse sub speciebus: I. tune omnem Panis , et vini substantiam cessare Solis remanentibus speciebus, prorsus omittit ullam mentionem sacere transubstantiationis, seu conversionis totius substantiae panis in corpus, et totius sumstantiae vini in sanguinem, quam velut articulum fidei tridentinum concilium definivit, et quae in solemni sidei professione continetur, Quatenus per inconsultam istiusmodi, suspiciosamque omi sionem notitia subtrahitur tum articuli ad fidem pertinentis, tum etiam voeis ab ecclesia consecratae ad illius tuendam professionem adversus haereses, tenditque adeo ad eius oblivionem Indueendam , quasi ageretur de quaestione mere Scholastica, Duiligod by GOoste
366쪽
351 Pernieissa, derogans expositioni veritatis catholieae circa dogma transubstantiationis, favena haereticis.
DE APPLICATIONE FRUCTUS SACRIFICII.
De eueh. S. 8. XXX. Doctrina synodi, qua dum profitetur credere sacriseii oblationem extendere se ad omnes , ita tamen, ut in liturgia seri possit sperialis commemoratio ali onum tam vivorum,guam defunctorum , precando Deum pretiliariter pro ipsis; dein continuo subiicit: non tamen, quod eredamus in arbitrio rasa sacerdotis applieare fructus sacri ii cui vult; immo damnamus hunc errorem velut mastnopere obendentem iura Dei, qui solu3 distribuit fructus sacriscii, cui vult, et secundum meminam, quae ipsi placet; unde, et consequenter traducit velut falsam opinionem invectam in pinulum, quod illi, qui eleemosynam subministrant sacerdoti sub eonditione , quod celebret unam missam, specialem fruetum eae ea percipiunt, Sic intellecta, ut, praeter poeuliarem commemorationem, et orationem, specialis ipsa oblatio, seu applicatio sacrificii, quae sit a Sacerdote, non magis prosit, ceteris paribus, illis, pro quibus applicatur, quam aliis quibusque ; quasi nullus specialis Ductus proveniret ex speciali applicatione, quam pro determinatis personis, aut personarum ordinibus faciendam commendat, ae praecipit ecclesia spectatim a pastoribus pro suis ovibus ; quod velut ex divino praecepto descendens a saera tridentina synodo
Bened. XIV. eonstit. Cum semper oblatas, S. 2. Falsa, temeraria, perniciosa, ecclesiae iniuriosa, indurens in errorem alias damnatum in Mielebo.
DE CONVENIENTE ORDINE IN CULTU SERVANDO.
De eueh. S. 5. XXXI. Propositio synodi enuntians conveniens esse pro divinorum officiorum ordine, et antiqua consuetudine, ut in uno quoque templo unum tantum sit altare, sibique adeo plaeere morem illum restituere, Temeraria , perantiquo, pio, multis abhine saeculis in eoelesia praesertim latina vigenti, et probato mori iniuriosa. Diuiti su by GOoste
367쪽
XXXII. Item praeseriptio velans, ne super altaria saerarum reliquiarum thecae, noresve apponantur, Temeraria, pio, ac probato ecclesiae mori iniuriosa. Ibid. S. G. XXXIII. Propositio synodi, qua cupere se ostendit, ut musae tollerentur, per quas ex parte inducta est oblivio prineipi rum ad liturgiae Ordinem spectantium, remeando illam ad maiorem rituum simplicitatem, eam vulgari lingua eaeponendo, et elata voce proferendo, Quasi vigens ordo liturgiae ab ecclesia receptus, et probatus aliqua ex parte manasset ex oblivione principiorum , quibus
Temeraria, piarum aurium offensiva, in ecclesiam eontumeli 3a , favens haereticorum in eum conviciis.
De poenit. S. I. XXXIV. Declaratio synodi, qua postquam praemisit ordinem poenitentiae canonieae, sic ad apostolorum exemplum in ecclesia statutum fuisse, ut esset communis omnibus, nee tantum pro punitione culpae, sed praecipue pro dispositione ad gratiam , subdit, se in ordine illo mirabili, et augusto totam a macere dignitatem sacramenti adeo necessarii, liberam a subtilitatibus, quae ipsi decursu temporis adiunctae sunt, Quasi per ordinem, quo sine peracto canonicae poenitentiae cursu, hoe sacramentum per totam ecclesiam administrari consumvlt , Illius suisset dignitas imminuta,
Temeraria, scandalosa, inducena in contemptum dignitatis sacramenti , prout per ecelesiam totam consuevit administrari, reclesiae ipsi iniuriosa. De poenit. S. Io. n. 4. XXXV. Propositio lias verbis concepta: si charitas in principio semper debilis est, de via ordinaria ad obtinendum augmentum huius charitatis, oportet, ut sacerdos praecedere faciat eos aetus humiliationis, et poenitentiae, qui fuerunt omnia tute ab ecclesia commendati, redigere hos actus ad paucas orationes , aut ad aliquod ieiunium post iam collatam assolutis-nem, ridetur potius materivile desiderium eonservandi huic sacramento nudum nomen poenitentiae, quam medium illumina-Diuiti su by GOoste
368쪽
353 tum , et aptum ad augendum illum ferrorem charitatis, qui
debet praecedere absolutionem 2 longe quidem absumus ab improbanda pruri imponendi poenitentias etiam post absolutionem adimplandus; si omnia nostra bona opera semper adiunctos habent nostros defectus, quanto magias vereri debe-ua, ne plurimas imperfectiones admiserimus in difficillimo, et magni momenti Opere nostrae reconciliationis IQuatenus innuit poenitentias, quae imponuntur ndimplendae post absolutionem, spectandas pollus esse Velut supplementum pro desectibus admissis in opere nostrae reeoncillationis, quam ut poenitentias vere sacramentales, et satis saetorias pro precatis consessis ; quasi ut vera ratio sacramenti non nudum nomen servetur , Oportent de via ordinaria , ut aptus humiliati nis, et poenitentiae, qui imponuntur per modum saltssaetionis sacramentalis, praecedere debeant absolutionem, Falsa, temeraria, communi prari ecclesiae iniuriosa , inducens in errorem haereti ali nota in Petro de osma consaeum.
De strat. S. 15. XXXVI. metrina synodi, qua postquam praemisit: Quando habebuntur sigrim non aequivoea amoris Dei dominantis in corde hominis, posse illum merito iudicari dignum , qui aimittatur ad participationem sanguinis Iesu Christi, quae si in sacramentis , subdit, supposititias conversiones, quae sunt per
attritionem nee et aera esse solere, nee durabiles: consequenter pastorem animarum debere insistere signis non aequivoris
charitatis dominantis, ante quam admittat suos poenitentes ad sacramenta, quae signa, ut deinde tradit S. 17. , pastor dueere poterit ea stabili cessatisne a precato, et femore in Umribus bonis, quem insuper fervorem charitatis perhibet de pomnit. S. 10. velut dispositionem, quae debet praecedere absolutionem,
Sic intellecta, ut non solum contritio imperfecta, quae passim attritionis nomine donatur, etiam quae iuncta sit cum dile-ellone , qua homo incipit diligere Deum tamquam omnis iustitiae sontem, nee modo contritio charitate formata, sed et servor ch, ritatis dominantis, et ille quidem diuturno experimento per se vorem in operibus bonis probatus, generaliter, et absolute re-
369쪽
quiratur, ut homo ad sacramenta, et speciatim poenitentes ad absolutionis beneficium admittantur, Aa, temeraria, quietis animarum perturbativa , tutae , ac probatae in ecclesia praaei contraria, sacramenti es actae δε- trahens , et iniuriosa.
De poenit. S. 10. n. s. XXXVII. Doctrina synodi, quae de auctoritate absolvendi necepta per ordinationem enuntiat, post institutionem dioecesium, et par hiarum conveniens esse, ut quisque iudicium Me einem ceat super personas sibi subditas, sive ratione territorii, sive iure quodam personali, propterea quod aliter eonfusio indueeretur , eι perturbatio, Quatenus post institutas dioeceses, et parochias, enuntiat tantummodo, conveniens esse ad praecavendam confusionem, ut absolvendi potestas Merceatur super subditos, sic intellecta tamquam ad validum usum huius potestatis non sit necessaria ordinaria , vel subdelegata illa iurisdictio, sine qua tridentinum d clarat nullius momenti esse absolutionem a sacerdote prolatam, Misa , temeraria, perniciosa, tridentino contraria, et iniurio-
Ibid. S. 11. XXXVIII. Item doctrina, qua postquam synodus ProseSSarat, Se non posse, non admirari illam adeo venerabilem disciplinam antiquitatis, quae, ut ait, ad poenitentiam non ita facile , et forte numquam eram admittebat, qui post primum peccatum , et primam reconciliationem relapsus esset in culpam, subiungit, per timorem perpetuae eaeclusionis a communione, et pace, etiam in articulo mortis magnum frenum illis iniretum iri, qui panum considerant malum peccati, et minus illud timent, Contraria can. 13. concilii nisueni I. decretali Innocentii I. ad Uerium Tholas ., tum et decretali Caelestini I. ad episcopos viennen. et narbonen. provinciae, redolens pravitatem, quam in ea decretali sanetus pontifeX horret.
DE PECCATO EUM VENIALIUM CONFESSIONE.
De poenit. 12. XXXIX. melaratio synodi de peccatorum venialium con- Duiligod by Cooste
370쪽
355 sessione, quam Optare se ait non tantopere frequentari, ne nimium contemptibiles reddantur eiusmodi consessiones, Temeraris , perniciosa, sanctorum, ac piorum praxi u 3. conc. tria. probatae contraria.
De poenit. S. 16. XI. . Propositio asserens, indulgentiam secundum suam praecisam notionem aliud non erae, quum remissionem partis eius poenitentiae, quae per eanones statuta erat peccanti, Quasi indulgentia praeter nudam remissionem poenae canOnicae, non etiam valeat ad remissionem poenae temporalis Pro peccatis actualibus debitae apud divinam iustitiam, Fatia, temeraria, Christi meritis iniuriosa, cludum in art. Is . Lutheri damnata.
XLI. Item in eo, quod subditur , reholasticos suis subtilitatibus insutos invexisse thesaurum male intellectum meritorum Christi, et sanetorum, et clarae notioni absolutionis a poenaeamniea substituisse confusam, et falsum applicationis meritorumsuuasi thesauri ecclesiae, unde papa dat indulgentias, non sint merita Christi, et sanctorum, Falsa, temeraria, Christi, eι sanctorum meritis iniuriosa, d dum in art. 17. Lutheri damnata. Ibid. LXII. Item in eo, quod superaddit, luctuosius adhuc esse quod ehimeriea isthaeo applicatio transferri volita sit in defunctos, Falsa, temeraria, piarum aurium Obensiva, in romanos pon- times , et in praaim, et sensum universalis ecelesiae iniuriosa , indurens in errorem haereticali nota in Petro ste inmaconfixum, iterum damnatum in art. 12. Lutheri. Ibid. XLVI. In eo demum, quod impudentissime invehitur in tabellas indulgentiarum , altaria privilegiata est. , Temeraria, piarum aurium Q ensiva, scandalosa, in xummos pontisces, atque in praxim tota melesia frequentatam contin