장음표시 사용
1쪽
Quae obtusio Intelligentia: est Z Quae cordis hebetudo Z Quae oblivio spei Z Quae mors scelerum Quod odium veritatist in Damnarorum saporem, Dei amorem transducunc . Hilar. Eictav. epist. ad Constant, August.
2쪽
De nonnuliis , quae tam ex Historia, quam ex Atribus, pel falso asseruntur,
I. Eriucunda mihi fuere colloquia tua, Thaddaee mi amantissime, sed quod in vario ser-x mone qui nobis incidit paucos ante menses,
promiseram tibi, eccae nunc omnibus palam facere aggressus sum errores, qui reperiuntur in Libro de Tolerantia Ticini edito nomine tuo. Non me latet, adolescens praeclarissime , quod effertur per Ephemerides Florentinas Seculi I 8. I) quae Annales Ecclesia. 1lici perperam inscribuntur; te nimirum, posthabitis Romanis praeceptoribus olim tuis , nova existimatione ac reverentia motum erga Tamburinum & Lolam , quorum praeceptis illi tutisque Theologiae modo frueris in Ticinensi Academia, tuum commodasse pomen
Libro de Tolerantia, quem ipsi conscripserunt, Ast quid quid sit de hoc , quemadmodum dolet videre te
optimae spei iuvenem causa tam mala implicatum, sic recreat me indoles illa tua, qua optime cum praeditussis, non vales veritati resistere: quae, ut scis, licet nullum patronum , aut defensorem obtineret, tamen per se ipsa defenderetur. II. Ecquis enim non aegre ferat videre te rum sculos aucupari hominum imperitorum, totque falsitates iactantem , quot vix quisquam numerare possit λVerum quemadmodum tam multa nihil forsitan mali
suspicans, adoptasti, ita ubi vel falsa , vel adulterata A et esse
3쪽
esse cognosces , plane confido illa te ingenue rei cturum . Non agam tecum de doctrinjs, quas tibi cum Romae degeres comparaveras, ne uti quidem soletis, tu novique tui Institutores, plus aequo me Romanis addictum esse vociferemini. Eas ego quae orthodoxorum omnium communes sunt veritates, quasque vos
inaniter oppugnatis demonstrabo. Neque vero in omnia, quae sunt in opusculo tuo notatu digna animadvertam . Non enim est otium ); sed in aliqua solum quae
longius a vero distant, quaeque in Romanam Ecclesiam, in Summos Pontifices eximia sanctitate & doctrina , praeditos, in Corum episcoporum maxime occidentalium , universamque Occidentis Ecclesiam, a te vela tuis falso & contumeliose jaciuntur . Veruntamen shoc unum scias oportet, epistolas meas non ideo ad te missas, quia opus de Tolerantia quasi tuum sit habitum vel habendum , sed quia tuo nomine est prolatum in medium . Quas graviter si patiere in veros retorqueto auctores. Age ergo, certamen aggrediamur.
III. Ne forte miles tardus videaris Apostatam Cu-rayerium sequutus, si) ab Ecclesiae fere primordiis
damnare incipis Romanos Pontifices, qui in negotio celebrationis Paschatis atque Rebaptigantium avitam tuebantur doctrinam , docebantque veritatem Catho licam . Imo ut superius ascendas usque ad aetatem
Apostolorum , probare niteris sa illam tuam propositionem capite quarto prolatam , & saepius repetitam m Ecclesiam plura licite posse, O debere tolerare ma-Ia m . De valore hujus propositionis nihil dicam ; nam potius historice & critice, quam dogmatice loquar . De Legalibus enim quod scribis exactum vellem ad
4쪽
S. Augustini epistolas ad Hieronymum , cuius quidem Augustini auctoritate , maxime comprimenda eorum audacia est , qui false & impudenter se discipulos Augustini iactant. Vellem etiam S. Iustini Apologiam legeres, & Dialogum cum Tryphone. Forsitan non
clamares pag. 6o. , , Sed videamus, qua ratione perso- nas errantes consὐ everit Ecclesia tractare, quoniam, , in gratiam earum vel ipsos errores non semel toler
se Cit ,, . Selectis ergo seu potius excogitatis id probas exemplis, vel maxime eorum, qui in exordio Ecclesiae tolerati fuerunt, quamquam Legalium observantia fuerint nimis detenti. Sed mita confusio lPrimo enim confundis Legalium observantiam cum istiusmodi observantiae fine fideque ; ac in stiper Legalium usum stipponis quomodocunque adhibitum, errorem in fide omnino esse . Quapropter clamita re non desinis pag. 6 I. agi de re gravi ma cum ipsa religionis christiame natura conjuncta , ut constat ex epistolis Pauli ad Galatas, & ex edito illo unanimi Apostolorum sententia Decreto π Visum es Spiritui Sancto O nobis, nihil ultra imponere vobis oneris praeter haec necessaria; ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum , O sanguine , O suffocato , ct fomnicatione .
IV. Existimas ergo Legalium usum errorem in fide omnino fuisse, nec non post illam Apostolicam Definitionem a Sancto Luca Divinitus relatam, OmneS quibus ille sobrie permittebatur usus, a fide aberrasse se, tamquam falso crediderint Moseas illas Caeremonias, etiam post mortem Christi ad salutem consequendam fuisse necessarias, ac propterea observandas. Sed longe hinc aberras a veritate. Nunquam enim Paulus, nunquam Apostoli vel Ecclesia Legalitates uti Legalitates damnarunt, quas e contrario in aliquo habuerunt
honore. Hinc est quod Apostol l tolerarunt quidem, sal-
5쪽
va fide, usum Legalium, sed nunquam tolerarunt em rem credentium esse necessarias ad salutem. Etenim hunc una cum suis molitoribus illico damnavere. Siquidem patet unicuique eiusmodi tolerantiae finis, maxime vero legentibus Augustinum I . Nam primus auctor caeremoniarum , de quibus habetur sermo, fuerat Moyses Judaeorum sanctissimus Legislator , quem vel ipse Christus laudaverat. Ergo Apostoli, Fide in tuto posita, ac de ipsa bene doctis Judaeis Gentilibusque ad Christum conversis; in Christo videlicet ac per
Christum solum cunctis sperandam esse salutem ; contra vero circumcisionem atque praeputium nihil valere & nihil esse; permiserunt quidem ut tanto Institutori grati animi recordationem, & reverentiam ostenderent, ne viderentur eas veluti malas damnare, Ethnicorum coaequare superstitionibus, ac Divinitus inspiratum auctorem Odio forsitan prosequi atque irre-
Verentia ca) . V. Falso igitur asseris pag. 62. quod Paulus atque ceteri Apostoli super hoc conniventia Wisint adetemfus fratres errantes . Nam quae a te conniventiae nomine vocatur, vel tibi conniventia esse non potest , quia in re haud mala versatur 3 vel si conniventia dicenda est, nunquam extitit omnino; cum ea nunquam usisnt Apostoli erga Cerinthianos, qui revera circa Fidem errabant, putantes caeremonias Moseas omnino esse observandas ad salutem consequendam . Noli ergo homines cum hominibus confundere , neque cum renon damnata damnatam . Etenim facilius videbis non conniventia usos fuisse Apostolos erga errores vel errantes , sed ut ad viam veritatis reducerent, adhibita Prius humanitate , caritateque Christiana, cum ipsis
6쪽
erroribus etiam errantes haud tardo anathemate percussisse . Quod est Ecclesiae ultimum intolerantiae a
VI. Quid ergo damnas Victorem Papam , Virum sanctitate praestantem p Quasi non conservasset spiritum Ecclesiae, quum noluitat Asiaticos celebrare Pascha more Iudaeorum, Luna scilicet XIV. Martii , eosdemque excommunicassetZQuid damnas tu qui saepius magnificis verbis extollis Tamburinianam Dissemtationem de summa Catholicae de gratia christi doctrinae praestantia ac necessitateΘ Tu qui usus es Florentina Editione , in qua sub nomine Pauli Dei montii fateris Τamburinum ipsum adnotationes illas adiunxisse, quae ibidem leguntur Audi quomodo tu cum Tamburino ex diametro pugnas , nisi dicas Tamburinum ipsum
cum Tamburino pugnare In laudata enim Dissert, tione Victorem Papam summopere laudavit his verbisse Sic etiam in uartadecimanorum ea a traditionisse Apostolicae Vindex extitst Sanctus Victor Papa , licet ,, a ferenda excommunicatione abstinuerit, nee res u
se timo deessa fuerit, nisi in Concilio Nicaeno 1 . Ense V ictor idem, qui ut ais spag. 67. 68. Zelo abrep,, tus sub excommunicationis poena AsiatIcos eohiben- ,, dos esse puta.it . . . quique oblitus Apostolἰcae lenita- ,, tis . . . jecit fulmen excommunicationis, quo tam im,, signes ecclesias a sui communione seiunxit Non cognoscis in contradictione mendacium λVII. Sed haec omnia donentur immemori script rum ingenio. Utinam pari venia possem remittere quae sub pagina una 67. pluribus involvis contradicti nibus p Concedis enim, , omnes episcopos tam Orien-
,, tis , quam Occidentis in eam Victoris in eo pirasse,, sententiam; atque eamdem Conciliorum fuisse. Sua-A - ,, re
7쪽
Aeacium , Uitalis 3c Miseni, qui e custodia producti ,
Constantinopoli cum Acacio & Petro Moggo communicarunt Z Quid taces Θ Si quidem non taceres, nisi scires falsam illam moderationem, & culpabilem conni Ventiam , veluti praevaricationem ac perditae fidei crimen damnatum fuit se ab universa Ecclesia , & prae ceteris a Constantinopolitana plebe orthodoxa, & ab episcopis AEgyptiis, Dardanis, Illyricis, Africanis, Italis, Gallis, & Hispanis. Inter quos omnes erant permulti doctrina & sanctitate conspicui ac praesertim in Italia, Gallia, & Astica s). Verum sanctos non curas, nisi si qui sint judicio tuo , qui faveant haereticis atque schi Lmaticis. Itaque dum tantam sollicitudinem ostendis, ut nomen Acacii, qui una cum haereticis persequebatur Catholicos, in diptychis Ecclesiae tranquillissime
remaneret inscriptum, tu ex albo sanctorum, quos universa colit Ecclesia, expunxisti veneranda nomina Romanorum Pontificum Gelasii, Symmachi, & Hormis dae, qui non solum a te sancti nunquam dicunt Wr, se leontra per summam iniuriam describuntur quemadmodum destituti spiritu Ecclesiae, ita libidine dominandi in Cleris, pertinacia, duritie, superbia , supercilio, aliisque criminibus inquinati .
XVII. Verum enimvero clamant contra te omnes
Catholici Scriptores,& clamat Ecclesia Universa. Audi Tille montium ,, Durant que Simplice travailloit pour la palx de l'Egli se, Acace ache volt de la rui-M ner, en pretendant unir J. C. avec Belial si i . Et Natalis Alexander se vides, ait, sum m m Sedis Ap stolicae erga Acacium patientiam & mansuetudinem, is in quem statim non animadvertit, sed variis peris triennium comm Rit literis, ut b h*roticorum , D s is com
8쪽
communione recederet; deinde missa legatione ad se officium revocare studuio Vides Acacii contuma- ,, clam , qui nec Romanum Pontificem suis responsis,, dignatus est, nec ad Sedis Apostolicae tribunal tano- nite .otatus sistere se voluit, aut saltem per Leg ,, tos respondere . Vides Acacium communionis ini- ,, tae cum haereticis naanifestis convictum reum,& vim, , latae Legationis Apostolicae. Vides Romanos ponti- ,, fices Aeacium damnantes Synodi Chalcedonensis,, constituta, quibus non Eutyches tantum & Diose
,, rus, sed & eorum sectatores, & sectatorum commu- ,, nicatores fautoresque damnati sunt,executioni manis
si dasse pro jure o ossicio Primatus. AEquissimam igi-
,, tur pontificum Romanorum in Acacium sententiam ,, nemo non dixerit I . Haec Natalis Alexander, qui totus est in Acacio ab haeresi purgando . XVIII. Sed tu eo longius progrederis, ut ab omni ueluti crimine & reatu Acacium excusare videris; contra vero iniquissime damnas Romanos Pontifices firmiter urgentes, ut ipsius nomen eraderetur e dipi'chis . Summa tamen iniuria; nam quum Acacii depositio sit omnibus iustissima,quomodo ergo nomen ipseus retinendum erat in dipi chis, tanquam fuisset iniu- se depositus Et quomodo inter Constantinopolitanos Episcopos habendus erat aeque ac in pace & communione obivisset Ecclesiae Θ Qui ergo tantam moderationem praedicas & conniventiam erga haeresim &haereticos, ut unitas Aeacii nominis caussa existimes, Romanos suam durius negasse communionem Orientalibus, audi Sanctum Gelasium Papam de nomine illius, ac de Petro Momo loquentem. is Cur ergo per Petri ,, & Aeacii nomina ruinis inimica sepes intexitur,
9쪽
is quam semel Christi eruae, mors, & sanguis destrusi xit, solvit, & evertit Z Non ergo dividat eos in te is positum Petri & Acacii nomen, quos tanti mediato, ris pretiosus sanguis univit I) . Cur ergo tam vehementer displicet in Romanis Pontificibus, & in Ee-elesia occidentali universa, quod non displicet in
Orientalibus Z Cur priores damnas, qui caussam totius Ecclesiae, & tot episcoporum atque Patriarcharum , pro fide pugnantium agebant, contra vero extollis spiritum ac virtutem Orientalium, qui vel haeretici erant, vel defensores haereticorum λXIX. Dolet quod Romani Pontifices puriorem fidem & disciplinam Ecesesi , onere & ossicio Primatus
vindicaverint, & non dolet quod Orientales scindere maluerint Ecclesiam, quam impiorum hominum nomina a diptychis eradere λ Non ne manifeste patet Orientalium magis retulisse nomina haereticorum , quam Romana communio, & unitas Ecclesiae Universaeὸ Non ergo Romanorum Pontificum durities mala gravissima in Oriente peperit, quae firmitas Apostolica sanavit. Mala quidem peperit, non Romanorum saevitia, ut clamitas , sed nonnullorum Episcoporum, atque Imperatorum Orientalium perfidia , quibus defuit omnino Spiritus Ecclesiae. XX. Quamobrem orientalis Ecclesiae apologiam
frustra contra Romanam fingis & Occidentalem ; nam alteri cupiens per fas nefasque servire , ut alteram deprimas, revera damnas utramque, & Ecclesiae tInive notam inuris infamiae . De Romana enim asseris,
quod duranteschismate Acaciano, spiritus Christi non se prodiderit in ipsa , quandoquidem acriter illa contendens, ut e diptychis eraderetur nomen Aeacii, plena fuit hvitia, superbia, duritie, & supercilio . Con-
10쪽
tta vero assirmas orientalem pro Aeacio sortiter pugnantem , spiritum habuisse qui defuit Occidentati;
quoniam plena extitit fortitudine , conniventia, &moderatione erga heresim & haereticos. Verum post annos sex & triginta a schismate incoepto, moderatio ista cessavit, cum praevaluerit Ecclesia Romana , quq legem imposuit Orientalibus, & pacis conditiones praescripsit. Illis enim probatis, erasoque nomine Acacii aliorumque, pax firmata fuit inter utramque ecclesiam , atque schisma extinctum. Itaque non a solis Romanis & Occidentalibus, sed ab Orientalibus etiam comprobata fuerunt omnia, quae a summix Pontificibus peracta fuerant contra Acacium cr). Ideoque si vera
ement quae nugaris , spiritus Christi qui primum defuit Romanae, postea defuisset etiam Orientalibus, & Ecclesiae Universae. XXI. se Confirmantur haec omnia ait Natalis Ale- xander ex consensu Constantinopolitanae, M totius se Orientalis Ecclesiae , quae sententiae a Romanis Ponis, , tificibus in Acacium latae tandem subscripsit, & li- ,, bello quem Legati Hormisdae Pontificis Romani offe-M rebant, cum pax inter utramque ecclesiam conciliata
se est. Joanni autem Constantinopolitano,& aliis episse copis qui memorato libello subscripsere, persuasum se erat Acacium ea omnia admisisse crimina , proptesse quae sententiam in eum tulerat Apostolica Sedes ... se Ex his colligitur Ecclesiam Orientalem agnovissio,, tandem , sententiam a Romanis Pontificibus latam ,, adversus Acacium aequissimam esse, ipsumque dam- nasse post mortem , ac nomen illius expunxisse ex