Laminii theologi argivi Ad Thaddaeum s.r. imperii comitem de Trautmansdorf contra librum De Tolerantia ecclesiastica & civili epistolae tres

11쪽

re,che non aveano essi usato, po ichε Blasto Sacerdo- ,, te della Chie se Romana avea fondato it suo scisma se particolarmente sOpra questa osservanga, per modo se che divenuta essendo dannosa, pareva che non si douesse pili comportare I) D . IX. Sed tot Episcoporum Conventus, totque Concilia, Romanum, Gallicanum, Achaicum , Ponticum, Palaestinum contra Episcopos Minoris Asiae, Victo.

ris aetate celebrata satis ostendunt eorum pertinaciam, cum universam commovisset Ecelesiam , refringendam esse omnino . Maxime vero cum dubitandi ratio suppeteret, quin ageretur de pura disciplina , sed Asiaticorum orrores aeque ac in Blasto & Montani sectatoribus Judaismum redolerent , Fidemque respicerent sa) . Et revera Travitatem erroris vocant Epitcopi Palaestio i 3) . Quare non solus Victor tunc temporis Veritatem contra Asiaticos tuebatur , se ii omnes, ut ait Eusebius, uno consensu Ecclesiasticam regulam

unietersis fidelibus per epistolas tradiderunt; ne videliae et ullo alio , quam Dominico die, m erium resurrectionis Domini unquam celebretur ). Quare Asiatici, damnato pristino errore, etiam ante Concilium Nicenum , saniorem sententiam amplexi sunt s). Victoris autem pastoralis sollicitudo & vigilantia ab universo mundo commendatur, & ab ipsam et Ecclesia Ultraiectensi, quam ipse tot laudibus extollis 6). His igitur

cognitis, cur potius non carpis Asiaticos illos, quam victo

D Fleur. Hist. Eccles lib. . ρ. 4s. edit. Ita l. Senen. a Vid. Euseb. Hist. Ec. lib. s. cap. 23. & seq. edit. Ruf. 3, Fuseb. ibid. c. as. edit. Christophors, Euseb. ibid. cap. 33. edit. Vales. sὶ Vid. Vales. in Not. ibid. ad Euseb. 6ὶ Acta Secund. Synod. an. I 763. Relat. 3. de Sam. Pontis. Primatu n. 6. Disitigod by Cooste

12쪽

Victorem Papam virum sanctitate illustrem , una cum universa tam orientis, quam Occidentis Ecclesia, quae nonnullis exceptis episcopis, aeque ac Victor ira aestuabat in pertinaces Male se res habet, cum quod veritate essici debet, id tentatur mendatio .X. Quippe qui novus auctor non erubescis in re stam severa gravissimi historici Eusebii , aliorumque

adulterata proserre testimonia. Pagina enim Θ. Euse bio tribuis haec verba uti reperta in sua Ecclesiastica Historia lib. s. c. et . contra S. Papam Victorem se Fuit, , condemnata haec agendi ratio ab Episcopis ,, Similia adscribis Hieronymo; duriora vero Socrati atque Nicephoro . Sed apud Eusebium versionibus simul collatis Rufini , Cristophorsoni, Ioannis Dadrati , & Valesii , non alia verba leguntur quam sequentia ,, W- ,, rum haec non omnibus placebant Episcopis si Seu in Ceteris Episcopis minus placebant ' Non aliter legunt Natalis Alexander, & haereticus homuJoannes Clericus cr) . Sed fusius explicat S. Hieronymus, qui absit iniuria verbo) de mendacio te tuosique arguit severius. En quomodo in vita S. Irenaei paucis totam narrat Historiam ,, Feruntur eius Irenaei ,, 3c aliae ad Victorem Episcopum Romanum de quae-

is sione Paschae epistolae, in quibus .eommonet eum

non facile debere unitatem Collegii scindere. Si qui- ,, dem Victor multos Asiae & Orientis Episcopos, qui ,, qui a XI v. luna cum Judaeis pascha celebrabant, se damnandos crediderat . in qua sententia etiam ii, se qui discrepabant ab illis, Victori non dederunt ma-

XI. Nunc vero audiamus quae Socrati & Nicephoro adiudicas . Etenim asseris historicos illos scripsisse quod

13쪽

quod Irenaeus aersorem ejus Victoris impetum , facinus tam calidum graviter perstrinxit. Protulit verba Socrates, sed non intermedia Facinus tam calidum, quae ibidem novissima excogitasti. Nicephorus vero non

item ; qui huius generis similia neque a longe somniavit 1 . De Victore satis; breviter dicamus de S. Stephano, quandoquidem veritas multis verbis non eget. In caussa enim rebaptizantium idem Tamburinns, quem egregium virum appellas in illa sua Dissertatione superius citata , his verbis Sanctum Stephanum lauda. verat. Et in causa Rebaptizantium avitam doctria se nam S. Stephanus Papa. etiam ante propugnavit, se quam per plenarium Concilium solidaretur se . Scripserat haec ad illam exemplis confirmandam propositionem ex Augustino depromptam e p. 33. IT E elesia Dei inter paleam , multaque Zizania constituta multa tolerat, O tamen quae sunt contra fidem, vel bonam Silam non approbat, nec tacet, nee facit ' Quod idem sonat ac dicere Ecclesiam tolerare saepius erranistes , ut suavitate doctrinae, Caritateque Christiana revocet ad viam vitae, sed nunquam tolerare errores, cum nec approbentur, nec taceantur, neque fiant ab

ipsa a XII. Tu vero nunc mutato consilio adhibes idem exemplum , ut Stephanum Papam virum & egregium. sanctum redarguas uti superbum, in Ecclesiae negotio peragendo precipitem , Evangelica mansuetudine alienum, pacis Christianae violatorem , atque contra spiritum Ecclesiae, & suae unitatis iura peccantem. Haec omnia corroborare existimas testimonio ipsius Augustini, quem citas pag. 7 . tanquam in libro de sunico Baptismo cap. et S. dicentis Stephanum paulo commotiorem censisse excommunicandos esse Rebapti-

Eantes

14쪽

zantes Iet Post Augustinum sententiae tuae suffragatores advocas Firmilianum , Cyprianum , & Dionysium Alexandrinum. Cum pace tua dicam . Augustinum inconsiderate citasti, quandoque memoras caput 2 . libri de unico Baptismo , qui integre constat capiti bus decem & octo , quique laudatis verbis omnino

caret.

XIII. Habet quidem similia S. Doctor in libro s.

contra Donat illas cap. 2y. cum dicit Ita quamvis eoremotius , sed tamen fraterne indignetur zz. Quae verba consanant omnino cum celeberrima Nagian Zeni sententia dicentis zet Habet quoque Spiritus mansuetudinis o caritatis suam vehementiam, suam iracundiam i) . Legas quaeso Augustinum , & ab accusando Stephano magis alienum , quam in defendendo Cypriano implicatum ubique reperies. Ait enim . S. Doctor citato loco, , Jam illa quae in Stephanum i is ritatus Cyprianus) effudit retractare nolo, quia ,, & non opus est Tibi consilium cape Thaddaee mi . ,, Eadem quippe dicuntur, quae iam satis discussae se sunt, & ea praeterire melius est, quae periculum ,, perniciosa dissensionis habuertini. Stephanus autem se & abstinendos putaverat, qui de suscipiendis haereti-

, , cis priscam consuetudinem convellere conarentur .is Iste autem quaestionis ipsius difficultate permotus , ,, & sanctis charitatis visceribus largissime praeditus ,

,, in unitate cum eis manemdum, qui diversa senti- ,, rent. Ita quan vis commotius , sed tamen fraterne,, indignetur , vicit tamen pax Christi in cordibus,, eorum , ut in tali disceptatione nullum inter eos , , malum schismatis oriretur, , . Haec Augustinus, quae Stephano satis superque sunt. Sed tu cur Magni doctoris verba retulisti amputata, ne genuino quidem loco citato p

15쪽

XIV. Cyprianum vero quid profers p Quid cum

eodem Augustino pacatissimam ejus animam veluti per Antithesim contra Stephanum extollis p Non reco daris quod Bossuetus scripserat de hac re contra Du-pinium p se che S. Stesano avea diritto da agi re da Su- se periore, come riconosceto S. . ostins , e che non po-

mam tamen fateor, sed non s emper. Num pacatissima erat quando in aestu disputationis salva praesuli san-htissimo & gloriosissimo debita reverentia) errore abreptus , vocabat S. Stephanum avitam doctrinam propugnantem , haereticorum amicam, O inimicum ichristianorum λ Num pacatissima erat quando, ut ver bis utar Facundi is suam sententiam, scribens ad Pom- peium, quanta potuit humana argumentatione deis se fenderit, injuriose tractans eumdem Beatum Si

M phanum , a giso fuerat jure culpatus Θ a) . Idem di eo de Firmiliano, qui Christianae moderationis &Caritatis fines aliquando excessisse omnino videtur . M Nam pacatissimum dices ait celeberrimus Eeci se sitae Gallicanae scriptor cum ad Primum Ecclesiae se praesulem , qui cum totius Orbis Episcopis Aposto. se licam traditionem vindicabat, non pudot dicere . haereticis omnibus pejor es λ 3 . Contra vero quocumque te animo & cogitatione converteris, haud quidem videbis Stephanum pari mensura eos esse me titum . Quare de universo hoc negotio ipse merito laudatur a Sancto Vincentio Lirinens , tanquam Cir sanctus prudens, qui intestigebat nihil aliud rationem pietatis admittere, nisi ut omnia , qua fide a '

tribus suscepta foren eadem fide filiis consignarentur .

16쪽

Denique laudant etiam Ultrajectenses tui loco superius citato.

XV. Post illos profers denique in medium Dionysium Alexandrinum , quasi litteris officiosis, & ope ra Dionysii tunc Romani presbyteri, sanetium Stephanum a sententia excommunicationis removere tentasset . Aniles fabulas narrare potius videris, quam de re gravi disserere . Etenim te docebit Eusebius epistolam Dionysii Alexandrini ad Dionysium Romanum,

Novatianum tantum respicere , nefaria ejus dogmata, & schisma ab eo excitatum ; nunquam vero de illa stua excommunicatione fuisse loquutum. 1 Illius vero de Baptismo, quae numerabatur quarta ad eumdem Dionysium Romanum epistola, vix notitia superest ;quae tamen illa tua commenta nequaquam praesesert. sunt praeterea alia multa de re proposita, quae Stephano Romano Pontifici summopere favent. Si ergo desideras, quod mihi non patet, adhibe Petrum Coussant Monachum S. Mauri, in dissertatione cui titulus est si Dissertatio , qua Cera Stephani circa receptionem G haereticorum sententia explicatur. α Cap. 7. ubis, 'quaeritur m . An Stephanus excommunicatione per-M cusserit Re baptizantes. με erius cum viris sanctisse se gesserit, , set . Cura ut legas, & non amplius rei

torquebit controversi a.

XVI. Sed tu qui extollere conaris spiritum tolerantiae exemplo Cypriani & Firmiliani pugnantium contra Stephanum , quia baptismum haereticorum defendebat, cur prius non perpendisti quo quis eorum duceretur spiritu erga haereticos, tolerantiae scilicet, intolerantiae λ Num tolerantior tibi est qui haereticos eo abhorret, ut existimet ab iis valide ne bapti-

17쪽

I tari quidem posse, quam qui Evangelica veritate tuetur haereticorum, catholicorumque baptismum eiusdem esse virtutis & pretii Z Non ergo tolerantiorem sese exhibet Stephanus, quam Cyprianus & Fir- milianus p Nonne propter hoc vocabant ipsi sanctum Papam haereticorum amicum Z Igitur si heroice amas eos laudare qui te damn nt, noli id facere contra rei

veritatem .

XVII. Verum non Stephanum tantum carpis atque Victorem; sed Romanorum Pontificum inimicus perpetuus , gradum faciens ad seculum quartum, quo diris, ut ais pag. 78. tempestatibus Arianorum jactata dia fuit Ecclesia, Damasum Papam , virum, ait Theod rei us , sane litate .itae conspicuum, oe pro Apostolicado ctrina nihil non dicere, atque agere paratum I),

continuo lacerare contendis . Ut autem ad propositum

devenias, incipis ab historia Antiocheni Schismatis, cui dederunt occasionem Meletius & Paulinus, duo viri morum sanctitate conspicui, ambo ad illius Urbis episcopatum evecti, alter ab Arianis, a Catholicis alter . se Meletii partes s sunt tua verba) tuebantur sanis ctissimi viri Flavianus, Chrysostomus, Eusebius

se Samosatensis, Gregorius Naalangenus, aliique O-- rientis Episcopi. Partes vere Paulini susceperantis Ss. Hieronymus , Athanasius, Epiphantus , Dama- is sus Papa, Ambrosius, ceterique antistites occidensi iis . Utraque pars sese a communione seiunxerat tis nam orientales non communicabant cum Paulino, ,, neque cum Meletio occidentales; sese accusabantis ad invicem &c., , Hucusque tu vel rerum narrator, quas ignoras, vel eorum imitator Graecorum , de quibus Juvenalem scripsisse noscis Sat. I. ra Et quidquid Gracia mendax audet in Hissoria .

XVIII. Pri-

18쪽

Antiochenum, cum Flaviano Constantinopolitano Sanctissimo praesule , ad quem S. Leo magnus post octoginta circiter annos, celeberrimam scripsit epistolam contra haeresim Eutichia nam . Hinc intempestive &Chrysostomum misces, quem dissonus concedis pag.9 I. episcopum fuisse postea renuntiatum , mortuis quippe Meletio & Paulino , & finita iam lite . Praeterea fallis in texenda etiam hi floria, quia nullo modo praeterire

poteras illud Magistri Militum Saporis iudicium , quo

Arianorum Ecclesias Meletio adiudicaverat; quoniam ipse secundum legem Gratiani Augusti, quae revocabat eos , qui fuerant in eYilium eiecti, rursusque praecipiebat aedes sacras iis tradi, qui cum Sancto Dama-so Papa communicarent, demonstrabat sibi de tali communione jure gloriandum , quandoquidem Damas doctrinam profitebatur, ejusque Decreto subscripserat I . Eadem communione merito gloriabatur &Paulinus, sed a Flaviano Antiochenae Ecclesiae presbytero, qui partes tuebatur Meletii vehementer pressus, ut Damasi Papae doctrinam de tribus hypostasibus

publice profiteretur, involuntaria equivocatione Uocum , etiam cum fide recta suae Fidei suspicionem inussit; ac proinde Meletio ecclesiae illae fuerunt adiudi

catae .

XIX. Hinc orta est dissensio quemadmodum Meletium inter & Paulinum , ita etiam inter eorum asse-cias sa)r quae tamen inter viros sanctos pacifice composita, ac iurejurando firmata, duratura fuisset, nisi Luciferiani turbassent. Quare mortuo Meletio,, qui ' ejusdem partem fuerant sequuti ait Socrates) Pau- lino parere abnuerunt; sed Flmianum in locum se Mele-

19쪽

,, Meletii subrogare fecerunt. Iterum ergo populusis duas in partes discissus est. Ad hunc modum Antio. M chensis Ecclesia , non quidem propter fidem , sed epi- ,, scoporum caussa, inter se divisa est 1 . Flavianus, , ordinatus est contra jurisiurandi fidem , sunt ver- ,, ba Sozomenio quare plurimi se a communione Fla- , , viani seiunxerant, ac seorsum sub Paulino collectas ,, celebrabant. Sed & Sacerdotes ipsi huius rei cause,, se inter se dissidebant. Et AEgyptii quidem cum, , Arabicis & Cypriis , Paulini tanquam iniuria asse- ,, cti, vicem dolebant . Syri vero & Palestini, ac , ,, Phoenices, & ex Armeniis, Cappadocibus, Galatis ,, ac Ponticis plerique Flaviani partes favebant. Ve- ,, rum Episcopus Romanus, & reliqui occidentalium

se partium Sacerdotes non mediocriter indignabantur. Et ad Paulinum quidem tamquam Episcopum An- tiochiae, consuetas scribebant epistolas, quas Syno- ,, dicas appellant. Ad Flavianum vero nullas litteras ,, dabant sa). XX. En tibi, mi Thaddae e , schismatis Antiochenitota compendio historia, non animo ad inventa & excogitata , sed ex tabulis excerpta; unde latissime patet, falso te asserere pag. 8o. controversiam huiusmodi eo ego deductam , ut utraque pars s Episcoporum orientalium scilicet O occidentalium sese a commuaione fe-junxerit, propter illam tuam ratiunculam quam affers; quia scilicet Orientales non eommunicabant eum Paulino , neque cum Meletio Occidentales. Mirabile argu. mentum i Quasi rebus in his axioma valeret de duorum in uno tertio convenientia i Pari falsitate asseris pag. 86. Sanctum Basilium scripsisse ad Damasum Papam ut Occidentales emolliret, eosque ad communio nem ad diiceret orientalium, eum inter ipsos in vincR

iὶ Socrat. lib. s. cit. Cap. s.

20쪽

8lo Unitatis & pacis disputaretur tantummodo, cui pomtiori jure danda es et episcopalis communio , seu nuis contendentium esset Episcopus habendus Antiochiae . Et quamquam disputantes viro uni Episcopo Antiocheno non aeque communicarent, tamen erant inter

sese & catholicae communionis vinculo , & amicitia , coniuncti.

XXI. Quid ergo carpis praestantissimum Theologum Petrum Balterinum , qui nihil asseruit in hoc, quod

non ex fontibus Ecclesiasticae historiar deprompserit nec de necessitate communionis cum Romana Sede aliquid novi, ut Labentem opinionem quoad Sed is illius prerogativas tueretur, excogitavit contra fidem historiae, quandoquidem nihil statuit quod antea non asseruerit Natalis Alexander, opinionis, quam tu Labentem UO-cas, acerrimus impugnator λ Sufficit ad conserva- . tionem Ecclesiasticae Unitatis sic ipse mediata se cum Romano Pontifice, aut cum aliis Episcopisse Orthodoxis communio, ut scilicet cum iis quisse communicet, qui Romano Pontifici coniuncti sunt, is & litteras ab eo pacificas accipiunt, & vicissim ,, isti cum illo communicent, qui communicatorias ,, a Romano, aut a quovis aliα Episcopo epistolasse non accipit. Haec enim quamvis mediata dumta- ,, Xat communio, argumento est Romanum Ponti- ,, ficem ab illorum communione divulsum penitus non esse , ad quos propter quasdam oeconomiae ra- ,, tiones communicatorias non scribere decrevit epi-

,, stolas . Nam si illos ut schismaticos haberet, &,, illos qui ipsis communione coniuncti sunt, ut schiseri malicorum fautores execraretur. De illis par ra- tio est, qui cum Romano Episcopo immediate communionem non lavent, sed cum episcopis ca-; tholicis ipsi coniunctis . Illi enimvero Romaniis Pontificis communionem non aversantur, alioqui Π