Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars quinta continens materiam medicam ex animalibus curante Jo. B. F. Ste

발행: 1829년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

confert delphini cum melle dentium cinis, et si ipso dente gingivae tangantur. Adalligatus idem pavores repentinos tollit. Idem effectus et caniculae dentis. Hulcera vero, quae in auribus, aut ulla corporis parte fiant, cancrorum su- viatilium succus cum sarina hordeacea sanat. Et ad reliquos morbos triti in oleo perunctis prosunt. Siria sesque insantium spongia frigida crebro humefacta, rana inversa adalligata efficacissime sanat, quam '' aridam inveniria Trinant. θXLIX. Mullus in vino necatus, vel piscis rubellio', vel anguillae duae, item uva marina' in vino putrefacta , iis qui inde biberint, taedium vini assert. L. Venerem' inhibet echeneis, et hippopotami frontis e sinistra' parte pellis in agnina adalligata', selve' torpedinis vivae genitalibus illitum. Concitant cochlearum fluviatilium carnes sale adservatae, et in potu ex vino datae: er1lliini in cibo sumpti : jecur ranae diopetis vel calamitae in pellicula gruis alligatum, vel dens crocodili maxillaris, annexus brachio, vel hippocampus, vel nervi rubetae dextro lacerto ad alligati. Amorem sivit in pecoris recenti corio rubeta alligata.

XLVIII. t. Quam artuum. Exsie- V s. ut Hermolai r . e sinistraea tam nimio servore eapitis inflamis parte pellis in agnina alligata. amati. ΗARD. XLIX. r. Rtibellio. Qui et erythinus grteco nomine appellatur, IX, a 3. HABD. u. Item iam marina. De qua IX,

hippopoιami, etc. Idcirco amatoriis veneficiis infamis, ni dictum est IX. 4x. ΗΑBD. I. Memmiami frontis a sinistra piar a peltis in linteolo a itigata. Tres eodd. . pelle in agnina alligata. . Andega v. pellis in agnιne. 3. In agnina alii M. Si e Beg. I. et alii: non, ut editi, in linteo

Vidi equidem certis locis tantum

Dum erum ranuncularum, ut cum

imbre delapsi . vel certe ex imbre proveni se videri possent. nos opinor hie dispares vocari, quod Gmaeei διιπετὲc nominent .

552쪽

LIBER XXXII. 54 r

LI. Equorum scabiem ranae decoctae in aqua exte- inuant, donec illiniri possit. Aiunt ita curatos non repeti postea '. Salpe negat canes latrare, quibus in ossa rana viva data sit. LII. Inter aquatilia dici debet et calam Ochnus', latine iadarca appellata. Nascitur circa arundines tenues e spuma aquae dulcis ac marinae', ubi se miscent. Viin hahet causticam : ideo acopis additur contra perfrictionum ' vitia.

Tollit ' et mulierum lentigines in lacie. Et calami simul , dici debent: phraginitis' radix recens tusa luxatis med tur, ot spinae doloribus ex aceto illita. Cyprii' vero, qui et

donax Vocatur. cortex at Operiis medetur ustus, et huice

ribus veteratis : solia extrahendis quae infixa sint corpo-

quidquid est ex aere delapsum , quasi a Iove demissum. GELEN.

LI. I. Altinique ita c. non repetiyostea. Et Sa*e negat eanes latrare.

Seribe detractis duabus particulis

ale : . Aiunt ita euratos non repeti postea. Salpe Degat, etc. . ex scripto codice. PINT. MI. I. Calamoehnus. Pericalais mitis Galeno, et limnestris cala.

inachne. Vide lib. XVI. cap. 36 ,

lib. XX, cap. 22. DALEC. - Ciata

moesintis. Diximus de ea XVI, 66. Habet illius leonem Aldrovand. de Metall. II, I, pag. a I 3. Vox ipsa

adarca graeca videtur . ἀδάραη , Diosc. V. I 39. Καλαλονους. quasi arundinum lanugo. Aliis calamaone. ἀπο τῆς ανης, a spuma. Vide Galen. de Fae. simpl. med. XI, 2 , pag. 3to. HA I . a. Marina. Marinae salsae. Nascitur enim in paludibus, aut laeuisbus salsis, in quorum vadis imis scaturit fons aliquis dulcis , non in mari : vel eontra in iisdem aquis dulcibus, in quarum prosundo salinsus sons emicat, ut in Iacu Mars netae Prope Carcassonam Galliae.

δέ ἐςi δριαυ. HABD. 4. Petristionum. Contra algores, horroresque frigidos, quales sere in febri sentiuntur. Scrib. Larg. Comp. a 68 : - Acopum ad perfrictionem , lassitudinem , tensionem nervorum. Idem hieme non patitur perfrigescere artus. . H. s. Tollit. Dioscorid. l. c. H. 6. Phragmitis radiae. Ad sepes saetendas utilia ob era sitiem et firmi. talem. Eum esse volunt, quem ex Theophrasto Noster appellavit χα-

diae. Τ tidem verbis Dioscor. I. x 14. De piaragmite caeterisque generibus egimus XVI, 66 sqq. Ilaee petita e calamis remedia totidem re verbis ante praetractata vide XXIV. So. Η RD. 7. prii. Dioseorid. l. e. II.

553쪽

ri et igni sacro. Paniculae' nos si aures intravit, exsurdat. 3 Sepiae atramento tanta vis est, ut in lucerna additopas' ' videri, ablato priore lumino , An xi laus tradat.

Rubeta ' excocta aqua, potui data, suum morbis in detur : vel cujusque ranae Cinis. Pulmone marino si confricetur lignum, ardere videtur, adeo ut baculum ita praeluceat.

x LIII. xi.) Wracta aquatilium do te', non alienum

8. Folia Otrahendis qua in asini eor ori. Radix per se aut illita eum hulbis extrahit. quae itisἰxa sunt eorptiri : talia trita ei imposita ine letitur igni sacro , Dioscorides. D LEC. s. Panistilis. Plin. XXIV, so t. Arundinum lanugo illita auribus, Ohtundit auditum . . Vide loeuin

saeiunt ut qui adsunt, modo aeris eoitirem habere. modo nigri esse vidoantur. . Similes nugas habet auctor Κiran. l ag. 5 I. HABD. C.ierti in qualis et quanta sepiae

atramento nigredΩ sit notum est.

Ex aliquo alicujus sepiae liquore

Neotericorum atramentiam Sinensaeonsisti solere ves est vero similli. ma. ΛI.r i. Abiaω ρriore lumine , Anais a. tis tradiat. Volti ua , non Liamime , in vetusto exemplari r legendum sorte, melamine. PINTIAN.r α. Itiberia decocta et in aqtia potia diaria stitim mortis meritiar. . Buheta exeoeta aqua potui data, etc. . in eo lem, ei confestim , c viqiae rvinin. non evisscumque. PINT. Lui. r. Persem a viatilitim dote .

non vilianum . . . eaque nominatim

complesti , quod in terrestristis voltiis eriliasque fri non qiae. Sane avium non minus numerosa turba quam piscium, si species examianaveris : nam piscium sere ga nunc novimus, avium circiterso . Sed memento tum piscium novorum plus inventum iri quam avium nam terras sere omnPs Per lustravimus, non item Omnes marium tractus et fluvi A et laeus novimus ) ; ium de piscibus veris nos

h. l. dicere, at Plinium do aqua tilibus eunetis, h. e. de marmni se ris . non paucis crustaceis, molliis hua, sere omnibus Eoophytis , eto

Ilorum omnium numerus ultra I ID O. Quomoda ergo Noster p test credere terrestrium animan tium aut .volucrum plus μsse quam

aquatilium Z quomodo, dum suspicatur tot latere ignotas seras aut aves intra Mytharum , uEthiopum, Indorum ignota deserta . non intelis ligit diversitatem et ubertatem

554쪽

LIBER XXXII. 543

videtur indicare per tot maria, tam Vasta, et tot millibus passuum terrae infusa, extraque Circumdata mensura paene ipsius mundi, quae intelligantur animalia centum' septuaginta quatuor omnino generum esse, eaque nominatim

complecti : quod in terrestribus volucribusque fieri non quit. Neque enim omnis Indiae, A thiopiaequo, aut Scythiae,

desertorumve novimus seras aut volucres, quum hominum

ipsorum multo plurimae sint disserentiae, quas invenire poetuimus. Accedat his Tapro hanc, insulaeque aliae Oceani ,

sabulosae narratae. Profecto Conveniet non posse omnia genera in contemplationem universam vocari. At hercules in tanto mari' oceano quaecumque na Scuntur, Certa sunt, notioraque, quod miremur, quae profundo natura mersit.

Ut a bellu is ordiamur, arbores', physetereS, halaenae, pristes, Tritones, Nereides, Ρlephanti homines qui ma-

eam detri in mari atque amnibus esse ρ A1.2. Centum. In quibusdam MSS

sentum quadragmtia quatuor , errore minime obscuro: quum enim, IX, 6. Pisci L n species esse affirmet, ut diximus, CxLIT, Praeter Crustis intecta, qtiae sunt xxx, ex utroque eo numero effici manifestum est cxxxiv. Sed Plinii nuuterum auxerunt deinceps in immensum . qui de hoc argumento nostra matescripserunt. Et illud animadversione dignum, quod Plinius mox

ipse ait , tantum se marina dicere. II. 3. Athereuias in tanto mari Oeea no , e c. Plinii saeculo detecta nondum erat America . atque adeo ne India orientalis, quarum mari pisces quam plurimos a nostris diversissimos nutriunt. DA . . 4. Arbores. Arhor bellua . non stellae marinae genus maximum,

memoratur lib. VIII, eap. 4. Ibi dem Physeter, Triton et Nereis, ibidem cap. S. Tritonem deseribit Atii Ianus, Animal. lib. XIII, cap. a I ; Pausati ias in Boeoticis; Alex.

ab Alex. lib. III. cap. 8. DAL. Arbores. De arboribus nihil compertum adhuc. De physetere. et de

rotis. IX, 3 ; de balaenis et pristibus, eodem lihro , a de Tritonibus. Nereidibusque, de marino homine. et arietibus, eodem libro, 4 , ubi et elephantorum mentio , quo

rum nemo Vetera ni meminit, praeter

Plinium. De Oreis, IX , 5 ; de musculo . ejusdem libri cap. 88: de arietibus aliis, vide quae diximus IX, 67 : de delphivis, eodem lihro, 7 ; de phocis, seu vitulis marinis ,

eo libro, I 5. H BD. s. Elae anti. Elephantum esse volunt rostriarum olai Magni, siedictum quod dentes exsertos haheat

555쪽

rini vocantur', rotae, orcae, arietes, musculi, et alii piscium sorina aricies', delphini, celebresque Homero 3 vituli. Luxuriae' vero testudines, et Medicis '' fibri, quo

rum e genere lutras nusquam mari accepimus mergi, tantum marina dicentes. Jam caniculae , dromones , Corinnutae , gladii, serrae: communesque' mari, terrae, Bmni, hippopotami, crocodili: et amni tantum' ' ac mari . thynni, thynnides, siluri, coracini, percae. Peculiares autem maris,

elephanti modo, e quibus capuli gladicia um 1 unt, ut ex ebore. Bolas deseritiit aucior lib. VIII. cap. 4 : Elian. Hist. Anim. lib. XIII, cap. tio ; Ioviυς lib. de Piseibus. D L.

. 6. Nomines qui morini vocantur. Quales episcopus et monachus

Bondelei ἱI. Apud Pausa Diam in Phocis Cleon Magnes resert mari. nuvi hominem se vidi se in litio, eiectum non breviorem quinque jugerum simi; O. qui fulmine letus

ti flagraverat. DAM . Arietes. Arietes memorat auisetor, lib. VIII, cap. 5. Arietem marem Et seminam describit Eliantis, Hist. An. lih. XV, e. a. Ar; tes priore loco hic appellatos quidam esse volunt arieti. helli emmaehinae similes: alios vero paulo in Post nuticupatos arieti qnadrupedi, et eornibus et capite. D .

r I. Iam canisti . De eaniculis IX. o. Dromone , Cornutasque,

praeter Plinium. qui nominaret,nrandum oecurrit: aliud enim vi. detur esse a dromouihus Plinianis Hesychii δερμω, , hoc est, par uacancer. μiκρος καρύ ος, qui a Nona. pelion sitius vulgo Aewe te nunCuis patur : capitur in maris aestuariis, sagittae in modum per summam

aquam decurrit : unde id ei nomen. D moties Pliniani inter helluas. ut ipse ait, maloiesque pisces . sive

Cetaceos , censeri oportet. Gladium, serramque, nomina esse marinorirum fruticum ad in Onuimus IX, I. H.

su , marinae helluae genus. Aristot. Ilistor. lib. II, cap. a , δριααδας vocat. qui in Pontum aliunde ex. currunt . thynnos . Pelanaidas .amias. Dromones Hesyphi a parvi cancri, qui in maris aestuariis velocissime per aquam summam deis

I 3. Commonesque. De hippopotam is , VIII, 39. De crocodilo eiu denti libri cap. 37. HABD. I 4. Et omnἰ innitim. De tha n nodietum abunde Ix. II, sqq. -v- viatic seminas intelligendae sunt. Qua re inter se disserant di et Aristot. apud Athen. VII, p. 3o3. Desiluro, eodem lih. cap. 37. De Cora- eino, cap. α 4 ejusdem libri. vhi ot de perca egimus. Coi aettium Nesreh. et Persius saperdam voeant. B.

556쪽

LIBER XXXII. 545

acipenser' , aurata, asellus, acharne '', aphya'y, alopecias, anguilla, araneus. Box' , talis'', bacchus' ', hatrachus, helone ,

IS. Aeψenser, etc. De acipensere

dixi ad lib. IX; de aurata, lx,

5; de asello eodem lib. Cap. 28. H. 6. Acharne. Aχαρvος Λthenaeo . VII. pag. 286, apud uEnum Thraciae praestantissimus dicitur. Eidem Iib. VIII, p. 3 5 6, αλαρε xv scribitur. Romae visus a Boi deletio, a quo pingitur, V, ISI. HARD. 17. Da. De ea egimus ibid. IX, caΡ. 74. De alopece, sive alopeciade, seu vulpe marina , IX,

67; Athen. VIII, pag. 356. De

anguilla marina, Epicharmus in subula , quas Musas inscripsit, teste Athenaeo, VII, Pag. 197. De araneo denique eodem libro, C. 72. H. I 8. Boae. Piscis est tergo Picto, et vocalis, unde ei nomen. παρὰτχ, βοχ, , inquit Aiben. VII, pag. α86. Idem νωξ, et βοαξ, a voce quam edit : ab oculis boum similibus, βοωsi. Festus ζ a Boca, genus piscis r a boando , id est, vocem emittendo appellatur. . In Gallia Narbonensi, iam , teste Rondeletio, V, II. BARD. I9. Batis. Βατὶς et βατος a Gra

eis apud Athen. VII, pag. 286, rata dicitur, de qua non nihil praelibavimus. IX. 4o. A rubi, quem βάτο, vocant, similitudine

nomen traxit : est enim aculeis aspera, praesertim in cauda . Utroisque illo vocabulo marem a semina

diseri minari crediderim . ut de thynno et thynnide paulo ante dixi t Hesychius enim, pag. 18s :Bατος , και βατὶς , ἰχθυες λαεέρουσι

xo. Baectus. Sic Reg. et Coth.

VIII.

3 , cum Ch. non hanehus. Egimus de eo IX. 28; de Batracho, sive rana, IX, 7; de belone, sive acu . eodem libro, cap. 57. HARD.

I I. Belone, quos aculeatos πομ-mus. Scribendum videtur, non acu leatos . sed aeus aes lasoe: id enim significat vox graeca helone : osten

dimus quoque hoc lib. X. PixT.

- Belone, quos iaculeatos recamul. Pintianus legendum tenset acus aci

eutus : id enim significare grae cam vocem βελουη. Quasi haeserint memoriae ejus quae scribit Hermolaus ad lib. XXXV,. Is , his verbis : est autem belone, quam nosaciam et acieulam , diximus. Sic ille. Aeos tentios e Martiali novimus, lib.

X, epig. 34. et Plinio ipso, lib. IX,S : . Acus sive helone, unus Piscium dehiscente propter multitudinem utero parit. . Acicutam autem passim quidem in Lexicis exhiberi video, ut diminutivum του aetis r auis morem tameia ejus vocabuli antiquum nondum reperi. Acueulam Excerpta vet. Lexic. esserunt: Ansa, λαon. Aetieula. βελο,κ. Et Constanistini Cod. I. I. Th. de repudiis re oportet eam usque ad acuculam ea pilis in domo mariti deponere. . Sed vix est, ut non Aetita et aculam his locis legendum sit : ut loquutos mihi veterea constat. Glossarium ἔνελογη, acuta, aeus. Cledonius in arte r . Haec in diminutivo genus mutant, ut acus acuta , hoc seutum

haec scutella, hoc pistrinum haee pistrilla. . Accedit ipse Plinius in- a lib. XXXIV. r3. Corruptum quoque in Glossis Isidori : a Acu.

557쪽

4 quos V aculcatos vocamus, balanus' Τ. Corvus ' , citharus , o rhomborum genero pessimus: chalcis 'μ, cohio, caltarias asellorum goneris, ni minor esset: colias sive 'Τ Pn

rabulo ti itur Cicero Tuscul. III.

- ille acri culti; Athenis senex Zetio, istorum acutissimus. . Ergo et hoc Plin i loco malumus : . heloriae, quas aculas nos vocamus. . Pititia. nus, quo l censuit, et ostendisse ait

se ad lib. X. Caput est illie 3 , , ubi do nidis hal otium : . Neeundo confingantur. inueuitur. Putant ex spitiis aculeatis : piscibus enim vivunt . . Quas translata sunt

in id haud duhie Plinius. Sed verba

potius suisse credidi rim : Putant ex spinis aculeatum. a Gn .

αα. Otios. Suhintollige pisces. II.:3. Boluistis. A similitudine glaudis querneae, quae βαλα, te dieitur, nomen habet auctore Athenaeo lib. III, pag. 9t. In rimis saxorum degunt. leonem vide apud Bondes. de Tesiae. I, 3o. HARI . 24. Coruias. Graecis κόραξ. Pingi-gitur a Ron deletio, X, 7, Pag. α96. Meminit ejus Celsus, inter piseox et hi duriusculi. II, i 8. R

α 5. Gιhartis. Romae frequens, folio Dominatus, teste non deletio, XI, 5. Libri haetenus editi sic te . .

sun t, u cytharus ι chrombrorum geuera . cyprinus chalcis. .. Cluom. hri qui sint nen o novit . nec cypri- Dum aut scombros ulli MSs. ha hent. Sic neg. a et Ch. . citharias rhomborum genera Pess mus chal Cis, etc. . Unde perspicuum stnihil es e nostra emendatione C r- ius i praesertim attestani e Galeno

de alim. Fac. III, 3o, pag. 394. simillimum osse rhombo citharum e Ar;stotele apud Athen. VII, pag. 3os, alga vesci r iis qui Romae

gustarunt, insuavi came : una Pherecrates, apud eun dem Athen. pag. 3o6 : sa αrαθοι sit, , ἐυ κιθαρωτι κακόv. Et Aetioer. lib. de alim. ex aquai. apud Orib. II, 58 : - Citharus . rhombus lati sunt : rhom-husque solidus est . . . At cithartas mali succi est, et stomaeho non idoneus, etc. . DARI .

α 6. Gntiis. Est hare marina chalcis nostra sardina . ut diximus IX, II. De cohione, sola gobio, eodem libro, cap. 83 ; de ecillaria. cap. II ejusdem libri. Ita an .a . Colias si Pariantis. Euthydemus theniensis, lib. de Salsa mentis, apud Athen. III, pag. II 6. Oliam parianum laudat : Καὶ

λιχροχ. . Oppidulum Pari in collarum est inclyta nutrix. . Est autem

Parium Helle ponti oppidum, de quo Plinius, V, 4O. Coliam maiorem esse scombro seribit Ilieositis apud eumdem Athen. VII pag. 3, i. Ipsi Athenaeo. III, pag. ITI . ὁ κρλiete praestantissimus dieitur Amyelanus, atque px Hispania quem Σεξiταυλου vocant. Λ Massilieti si hus regulos nuneupari, auctor e t

558쪽

LIBER XXXII. 54

manus, siVe Sextianus a patria Baetica , lacertorum minimi'' : ab iis Maeotici ' : cybium, ita voeatur Α' concisa

nondeletius, VII , 8. Sextianus ah oppido Baeticae I ς, sive , ut diximus III, 3. Neminit Martiat. VII, ep. 78, ubi lacertum paritercoliam vocat, ut ait Harduinus, sed Perperam, Et errore mani sto. ED. 28. Saxitanus a Patria metica.

Scribo, Sextiantis , a Sexi oppido Baetieae Plinio, Ptolemaeo, caeteris.

Favet et apographon nostrum : Celebrat item Athenaeus salsamenta Sextiana ex auctoritate Strabonis . lib. III. Prni. - Saritanus a P .ria metiea. Vet. aloe saltanus. Marti

tialis. VII, 78 : a Quum Saxetani

ponatur cauda lacerti. . Iuvenalis, Sat. XIV, 13I: . concham aestivam cum Parte Iacerti. . Quae sequuntur sic lego, a Lacertorum se ulus.

Ex hoc et concisa pelamide Maeoticis paratur quod cybium vocant. Pelamis hoc nomen habet, quum post xti dies e Ponto in Maeotin revertitur, Cordyla vero Pelamis pusilla est quum in Pontum e Maeotide exit. Caut harus, etc. . Fallitur tamen Plinius, nam pelamis aucto re Aristotele a mari in Pontum reis vertitur, cordyla vero e Ponto in mare exit: ut legendum sit, a nomen habet quuin e mari tu Pontum revertitur, cordyla vero pusilla P lamis quum post xx dies e Ponto in

mare exit. . DALE

29. Minimi. Ita Reg. 2, non minima, quod neque ars hoo loco patitur. HARD.

3o. Ab iis Moeotiei. Coliae Maeotici. inquit, Pariauo Seritanoque

paulo grandiores. HAED.3 i. Cybium, ita vocatur. . . Velomia, gine, etc. Stupendum , quod Plin. Obium inter piscium nomina rese rat : quum salsamentum sit, et pars piscis in quadram concisa, a tesserae figura. Vide Pag. I 3 a 7. - Cybium ita vocatur, etc. Verno tempore thynni Pontum emari per Euripum subeuntes, ibi setiscant. Minutus fetus, qui quadragesimo post die redeuntes in

mare comitatur, cordylae vocantur. Eaedem in mare reversae et illic augescentes, pelamides nominantur, tritones, orcyni, sive apolecti. Anno Post tertio verno temPore, quum in Pontum revertuntur adulistae , thynni sunt. Ex cordylis tutegris Lebat salsamentum , de quo Mart. XIII, i : . Ne toga cordylis, ne Paenula desit olivis, etc.., Ex pelamidibus quarum maximae, tritone et aseo lecti, quasi eximiae nuncu- paulurὶ concisis sἰebant salsamenta cybia: quadratae ligurae, et ουραιοι

sive ou mutata in ω, ωραια, e locis quae ad caudam sita sunt macerrima,

et nullo pingui grato. Plinius non satis haec distinxit. Suetonius Veis spasianum ab Alexandrinis ob foris des vocatum fuisse CybiosaMen . non , non, ut legimus , Cybiotaten , ait, quasi Salsamentarium, e cognomine unius e regibus suis turin Pissimarum sordium, de quo Strabo, lib. XVII. D Lvc. - Cybium. Salinas. in Solin. pag. I 3I7 , Dei nus Indiguum exclamat, obtrudi a Plinio cybium inter piscium nomina , quum Piscis pars quaedam , salsamentumque sit. Seribat igitur dicam non Plinio modo. ged et

559쪽

pelamis, quae post XL dies a Ponto in Maeotin revertitur rcordyla ', et haec ii elaniis pusilla, quum in Pontum e Maeotide exit, hoc nomen habet: cantharus Τ, callionymus δ', si Ve ura noscopus, cinaedi, soli piscium lutei : cnide Τ',

Varroni de L. L. IV, pag. ar . ita aeritipnti': α Aquatilium vocabulannimalium, partim sunt vernactita, partim. Peregrina. Foris muraena .

quod αυρα α, cybium, thynnus. euius item partes graecis v eabulis

omnes, ut melandrya, uraeon. .

Festo quoque t Rugitu genus piscis. quia piscantes id genus piseium velut aleam ludan . . Et in Graecis Oppiano, v. I 83 , inter pisc qui longe degunt a littore ,e3hia annumerauli cum Oronis, hoc est, pelamides minimas eum maximis : Uρκυ, ω, ravata, καt πλη- Μά. ac , vi a victivi. Certe quum μνγ.αυδρυς et salsamenti e thyntio

Graecis, et thynni simul gentis dicatur, ut Pamphilus refert lib. de Nomiti bus, apud Allien. III, pag. t et i : Μελ-ὲρυς δὲ τωου utricis,

et, et μάχη αυτc5 1Qταρωτατα. Quidni et mitioris thynni nomen Ohi iam fuerit. et ex ipso salsamentum pCerte quae Plinius hoe loco hahet. ea totidem plaus verbia apud Dei. basium logiititur. II, 58. sol. I9, ex Xoti eratis lihello, do alimento ex aquatilibus. . Pelamis Oxigua , inquit, nascitur ira Μaeotido . . . Cybium , hoc est, concisa Pelamis, quae est. Post quadraginta dies a Ponio in Maeotim rexertitur, oriaraia, et boni alimenti. Ila D. 3, . Cordi Io. vel eorollia, geminato I. Meminit Martiat. lih. III, ep. α : a Cordyllas madida tegas papyro. . Et lib. XI, ep. 53 r. Mox vetus, et tenui maior cordylla lacerto. . Vide quae diximus I x. 38. Ha D. 33. Canthartis. AElian. H. A. I. a 6, Καυθαρ e. Idem mira quaedam de cantharo refert XI, 25. Ηritis meminit obiter inter littorale,

Pl losophus. H. A. VIII. In Provincia Narbonensi paulum deflexo

ris. Vido nondeletium . V, 4. Ovid.

eala. 4 . nam et cancri quidam et Deelli. et leones flavi sunt: κη.ρ οειδate , id est, cereos, vocat Atheonaeus : κυρρους ξαυθcuc . Num Dius D Lvc. - Cisredi. Crustis inteetos

excipit, quum p;seea dieit. Sie IX .is r. Pisci iam sunt species ceti timquadraginta quatuor : Praeter crustis intecta, quae sunt triginta. . Sutit enim eaneri et rancelli pariter savi. Athenaeus vocat VII. Dag. 28 I. HARD .

36. Cnid . K,iri , urtica, de qua diximus supra. lib. IX, cap. 68.

560쪽

LIBER XXXII. 549

quam nos urticam vocamus, Cancrorum '' genera, cha

naae ' striatae, chainae laevos, chamae pelorides Τ', generis varietate distantes et rotunditate : chamae glycymerides '', quae sunt majores, quam pelorides: coluthia ' sive corythia : concharum genera, inter quae et margariti serae: cochleae ', quarum generis pent adactyli, melicein bales Τ, echinophorae dicuntur quibus cantant : extra haec sunt rotundae in oleario usu ' cochleae : cucumis A , cynos-37. canem m. Carahi, usta ei. Caeterisque recensiti, IX. 53. H. 38. Chamis, elumretios. Scri-

, cham e striatis, chiam e lino . ex vestusto codice. Pi T. - Chiamin.

editis perperam, chamretrachea, chameaeleos. Chamae Gi aecis Uiucta e geraΘre sutit conchartim : hoe vero distant a caeleris. quod sem Per hiant , et testas apertas habent :unde sis Domen. Narum multae sunt

is , I . 8. ita distinguit, ut aliae

laeves sint, aliae asperar : laevibus deinde chamas, pelorides, gl cy- meridesque subiicit. ΗιRD. 39. Chamis murides. Vel a in avigilitudine nomen habent. sunt enim grandiores : vel a Peloro Siciliae promontorio, tibi optimae r

4o. Chama gbermerides. I υκυ- , a sapore dulci, initiusque salso nomen traxere. Testis Orthas.

II, 58. Meminit harum et Macro hius in eoena Pontiscum, Saturn. Ii, 9, pag. 353. ΠΛ ui . a. Cotti hia. E muricum genere, ut dictum est cap. II huius libri. Ha v. 4α. C ιυj. Lib. IX. gr. IIasis etiam κτυχei. quasi quinis discretae digitis, sive acuminibus. Nox pro

item helio mutis . iaetinophora legitur : quae postrema vox et ita Chis.sset Iano codice esse dicitur. CODL

44. Olearia viti. Quibus oleum deeapulabant, vel in quotidianum usum hauriebant. capaces admodum , atque ita, ut quaedam aquarithras quatertias eaΡiat. Vide Boii dei de Testae. II. 27 , ling. 76. M. 45. Getimis. Inter frutices marinos censendus , ut diximus IX. a. Post eo eum; in , addunt libri vulgati Nnopias, cammartis . quae nomitia nec Reg. a , nee alius botiae Dolae eodex agnoscit. Canimari certe squillarum getiore coia lineuω ur e cynopiis quis sit, nemo novit. HABD.

SEARCH

MENU NAVIGATION