Apuleii Metamorphoseon libri undecim ex optimis exemplaribus emendati. Tomus primus tertius

발행: 1796년

분량: 226페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

meum cachinnat . Inter haec quaedam mulier per medium theatrum lacry mosa et flebilis, atra veste Contecta , Parvulum quemdam sinu tolerans decurrit : ac Pone eam anus alia pannis horridis obsita, paribusque maesta fletibus, Tamos oleagineos utraeque quatientes. Quae circumfusae lectulum , quo Peremptorum Cadavera contecta fuerant, plangore sublato se lugubriter ejulantes, Per publicam misericordiam , Per COmmune jus humanitatis , aiunt, miseremini indigne caesorum juVenum, IIostraeque viduitati ac solitudini de vindicta solatium date. Certe Par vuli hujus in primis annis destituti fortunis Succurrite , et de latronis hujus sanguine legibus vestris et di

132쪽

LIBER III. Ii 3ciplinae publicae litate. Post haec magistratus , qui natu major, assurgit, et ad populum talia: De scelere quidem , quod serio Vindicandum est, nec ipse qui commisit, potest dissiteri ; sed una tantum subcisiva sollicitudo nobis relicta est, ut Ceteros socios tanti facinoris requiramus. Negenim verisimile est hominem solitarium tres tam validos evitasse juvenes. Prol1inc tormentis Veritas eruenda. Nam et qui comitabatur eum puer clanculo profugit; et res ad hoc deducta est, ut per quaestionem sceleris sui participes indicet; ut tam dirae Dictionis formido funditus perimatur. NEC mora , Cum ritu graeciensi ignis et rota , tum omne flagrorum genus inseruntur. Augetur oppido , immo duplicatur mihi maestitia, quod inte-

133쪽

gro saltem mori non licuerit. Sed anus illa, quae suis fletibus cuncta turbaverat, Prius , inquit, optimi

cives , quam latronem istum, mis rorum Pignorum meorum peremptorem , cruci assigatis, permittite corpora ne Catorum revelari; ut et se ima simul et aetatis contemplatione magis

magisque ad justam indignationem arrecti, pro modo lacinoris saeviatis. His dictis applauditur : et illico momagistratus ipsum jubet corpora,

quae lectulo fuerant posita, mea manu detegere. Luctantem me, ac diu reniatentem praecedens facinus instaurare noVa ostensione, lictores jussu magistratuum quam instantissime Compellunt : manum denique ipsam , QTegione lateris tendentes, in exitium suum super ipsa cadavera porrigunt.

134쪽

LIBER III. IIS Evietus tandem necessitate Su Cum-bo : et, ingratis licet, arrepto pallio, retexi corpora. Dii boni , quae facies rei Τ quod monstrum 2 quae fortuna-Tum mearum repentina mutatio ΤQuamquam enim iam in peculio Proserpinae , et Orci familia numeratus subito in contrariam faciem obstupe factus haesi: nec possum novae illius imaginis rationem idoneis verbis expedire. Nam cadavera illa jugulatorum hominum erant tres utres inflati, variisque secti foraminibus, et, ut Vespertinum praelium meum recor dabar , his locis hiantes , quibus Iatrones illos vulneraveram. Tunc ille quorumdam astu paulisper cohibitus

risus, libere jam exarsit in plebem. Hi, gaudii nimietate , gratulari; illi

dolorem Ventris manuum COInPre s

135쪽

sione sedare. Et certe laetitia delibuli, meque Tespectantes , cuncti theatro

facessunt. At ego , ut primum illam laciniam prehenderam , fixus in i pidem steti gelidus, nihil seciusquam una do ceteris theatri statuis vel columnis. Nec prius ab inseris emersi, quam Milo hospes accessit, et, injecta manu, me renitentetri , lacrymisque rursum promicantibus Crebra singultientem, clementi violentia secum attraxit; et observatis viae solitudinibus , per quosdam anfractus ad domum suam perduxit:

maestumque me atque etiam tunci

trepidum Variis solatur affatibus. Nec tamen indignationem injuriae , quae inhaeserat altius meo pectori, ullo modo permulcere quivit. Ecce illico etiam magistratus ipsi Cum

136쪽

LIBER III. III suis insignibus domum nostram ingressi , talibus me monitis delenire gestiunt: Neque tuae dignitatis, nec etiam Prosapiae tuorum ignari sumus, Luci domine. Nam et provinciam

totam inclytae vestrae familiae nobilitas complectitur. Ac ne ist , quod vehementer ingemisciS , COntumeliae causa perpessus es. Omnem igitur de tuo pectore praesentem triωtitudinem mitte , et angorem animi

depelle. Nam lusus iste, quem Publice gratissimo deo Risui per annua reverticula solemniter celebramus, Semper commenti novitate florescit. Iste deus auctorem Suum propitius ubique comitabitur amanter, nec umquam Patietur ut ex animo doleas; sed frontem tuam Serena

Venustate laetabit assidue . Ac tibi ci-

137쪽

ritas omnis pro ista gratia honores egregios obtulit. Nam et patronum scripsit; et, ut in aere stet imago tua, decrevit. Ad haec dicta sermonis Vicem resero. Tibi quidem , inquam, splendidissima et unica Thessaliae ciavitas , honorum talium parem gratiam memini. Verum statuas et imagines dignioribus, meique majoribus reservare suadeo. Sic Pudenter allocutus, ct paulisper hilaro vultu

renidens , quantumque poteram laetiorem me refingens, comiter abeuntes magistratus appello. Et ecce quidam intro currens famulus, Rogat te , ait, tua parens Byrrhaena; et convivii, cui te sero desponderas , jam appropinquantis admonet. Acthaec ego semidans, et procul Perhorrescens etiam ipsam domum ej iis,

138쪽

L I B E R III. Is Quam vellem , inquam, parens juΘsis tuis obsequium commodare , Si per fidem liceret id facere. Hospes enim meus Milo per hodierat diei

praesentissimum mamen adjurans effecit , ut ejus hodiernae Coenae Pignerarer et nec ipse discedit, nec me degredi patitur. Prohinc epulare Vadimonium disseramus. Haec adhuc me loquente, manu firmiter iniecta Milo , jussis balnearibus assequi, producit ad lavacrum proximum. At ego vitans oculos omnium , et quem ipse fabricaveram risum obviorum declinans, Iateri ejus adambulabam obtectus et nec qui laverim, qui terserim , qui domum rursum reve terim, prae rubore memini. Sic Omnium oculis, nutibus , ac denique manibus denotatus , impos animi

139쪽

εtupebam. Raptim denique Pau pertina Milonis caenula perfunctu S , Causatusque capilis acrem dolorem , quem mihi lacrymarum assiduitas incusserat , cubitum venia facile tributa concedo. Et abjectus in lectulo meo , quae gesta fuerant singula maestu8 reCOrdabar ', quoad la dem Fotis mea , dominae suae Cubitu procurato, sui longe dissimilis advenit. Non enim laeta facie, nec sermone dicaculo, sed Vultuosam frontem Tu-gis insurgentibus asseverabat. Contantet ac timide denique Sermone

prolato , Ego, inquit, ipsa confiteor ultro , ego tibi causa hujus molestiae fui. Et cum dicto lorum quempiam sinu suo depromit, mihique porrigens , Cape, inquit, oro te, de Pe fida muliere vindictam ; immo vero

140쪽

LIBER III.

licet majus quodvis supplicium Su me. Nec tamen me puteS, Oro, Spontuangorem istum tibi concinnasse. Dii mihi melius , quam ut mei cauin Vel tantillum scrupulum patiare. Ac si quid adversi tuum caput respicit, id omne protinus meo luatur Sanguine. Sed quod 'alterius rei causa facere jussa sum, mala quadam mea Sorte in tuam recidit injuriam. Tunc ego familiaris curiositatis admonitus, sactique causam delitescentem nudari gestiens, suscipio : omnium quidem nequissimus audacissimusque lorus iste, quem tibi verberandae destinasti, PriuS A me concisus atque laceratus interibit ipse , quam tuam Plumeam Iacteamque contingat cutem. Sed mihi cum fide dic, mea, oro , quod tuum

factum scaevitas consecula in meum

SEARCH

MENU NAVIGATION