Manuale del sacerdozio ad uso particolarmente de seminaristi o sia collezione di sacri testi intorno ogni maniera di suggetti che possono servire di guida morale alla studiosa gioventu classificati per ordine alfabetico da Guy De Gresse “Manuale del

발행: 1840년

분량: 238페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

NOBILITAs

nerent. Non enim datur nobili patri palma, sed cursui. et plerumque nobilitas carnis ignobilitatem parit mentis. HIER. Nonnullis solet nobilitas generis lialere ignobilitatem mentis , ut minus se in hoc modo despiciani, qui plus in caeteIis aliquid suisse

meminerunt. GREG. in ditii. Genus clarum , corpus aptum, forma evidens , ingenium Velox ,

eruditionis utilitas. et morum honestas gloriosa quidem sunt, si ibbi usurpas. est qui quaerat, et judicet. BEnN. in epist. Ille clarus. ille sublimis, ille nobilis, ille lunc integram nobilitatem suam putet, si dedignetur servire vitiis, et ab eis non superari. CHRYs. in Matth. Quid enim prodest ei quem sordidant mores, generalio clara' Aut quid nocet illi generatio vilis . quem mores adornant i ipse enim se

vacuum ab omnibus bonis ostendit, qui gloriatur in patribus. Quid si rosuit Chaam . quod fuerit Noe filius ' nonne separatus de medio

illorum, qui secundum carnem frater suerat natus, secundum animam lactus est servusῖ nec familia ejus sancta potuit defendere impios mores. CHRYS.Quid Timotheo noc uisse creditur. quod fuit ex patre gentili ' Aut quid nocuit Abrahae quod patiem habuit I haram luteorum deorum

cultoremi' nonne separatus a genere suo positus est in caput fidelium put jam non disceretur filius peccatorum . sed paler sanctorum nec potuerunt eius gloriam sordidare palerni errores. CHRYS.Si annum de argento egreditur, sed non est argentum. Itaque a gentum colatum servatur , stanniam autem soras expellitiar. Melius

est de contemptibili genere clarum fieri , quam de claro genere contemptibilem nasci. Qui enim de claro genere clarus nascitur , gloria claritudinis ejus non est solius, sed communis videtur: qui autem de contemptibili genere Harus egreditur, tota gloria claritudinis eius solius est: qui vero de contempti hili genere contemptibilis nascitur, turpitudo contemptibilitatis solius ejus non est . sed etiam generis Qui autem de claro genere contemptibilis nascitur, omnis turpitudo est ejus solius. Ideo melius est ut in te glorientur parentes, quam tu in parentibus glorieris. CHRYS. bilitas vel bonitas cognatorum non valet, nisi suerimns nos ipsi

boni. CHRYS. hom. 5. Qui nobili loco natus est , probitatem morum generis splendori opponet, atque ex adverso spectandam producet. Ita duplici nomino clarus erit: nempe et majorum imaginibus . et propria virtute ac privatim infliectus. Gn m. NAZIAN L. in Ortis. 8.

Nobilitatis triplex genus est. Unum , quod Superne originem tra-

222쪽

224 NOBILITAS

xit: quod quidem si consideremus, omnes Peraeque nobiles sumus . quippe ad 1 ei imaginem creati. Allerum, quod a sanguine proficiscitur: cuius ratione haud quidem scio, an quisquam nobilis dici possit, cum corruptione constet. Tertium, a Virtute aut vitio agnoscitur, cujus vel uberius, vel exilius participes essicimur, prout , Ofinor, divinam imaginem vel integram servaverimus, Vel corruperimus. ANque hanc demum nobilitatem amplectetur quisquis vere sapiens ac

philosophus fuerit. Nam quantum illud nobilitatis genus , quod in principum diplomatibus et edictis consistit , tum ullo loco ac pretio habebo , cum pictam quoque pulchritudinem laudandam duxero . simiamque ob id venerari coepero, quod leo esse iussa sit.

GREG. NAZIANT. in eadem oration.

Nobilitas nostra est divinae Imaginis conservatio, atque archetypiimitatio, quam ratio et virtus essiciunt, purumque desiderium eos qui supernarum rerum Vere studiosi Sunt, quotidie magis, ac magis, quantum ad Deum attinet, informans,ac denique cognitum habere, et quidnam, et quam ob causam facti sumus. GREo. NAEIANT Oras. 11. Non nostrum est, nec philosophicum, eam nobilitatem admirari, quae a fabulis et sepulchris,ac supercilio iampridem putrefacto manat: nec eam quae ex sanguipibus et literis oritur, quam noctes la giuntur. ac regum ignobilium quoque fortasse manus, nobilitatem,

velut quiddam aliud iubentium; sed quam pietas et mores notant ab que inclicant; et ad primum illud bonum,ex quo originem traximus,

ascensio. GREG. NATIANL. Mat. 23.

Vera nobilitas a probis moribus nata est, firmaque et stabilis dignitas Virtute comparatur. Quod si quis nec e splendidis majoribus tum trahens, nec morum probitate ornatus dignitatem squem spadones vendunt, atque ii eratorum, ne nobilium quidem fortasset, manus largiunturi pecunia sibi comparet, haud est quamobrem ille merito glorietur. ISID. Pelusiota. lib. 2. epist. 29 l. Omnino iniquum est nobiliora ingenia studiis dehonestari minoribus t et eos quos graviora expectant ossicia, voluptatis ac vanitalis occupationibus agitari. CASS. decurial. mam. Nobilitas a me procedens, est mihi cordi plus quam quae ex patrum procedit nobilitate: quia in quo desinit cuiusque nobilitas, tunc avorum nobilitate congrue indiget. CASS. in epist. Sicut indigna posteritas laudes antiqui generis abnegas: ita praeclara de patribus egregie dicta confirmat, juxta illud: Pruetonia omterum praesens docuis cena pinvium. Laudabilis enim vena suam servat originem, et fideliter posteris tradit quae in se gloriosa transmissione promeruit. CAM. lib. 3. Pist.

223쪽

Similitudinem suorum felix vena custodit, quando pudet delinquere , quia similia nequit in suo genere reperire. Hinc est quod melius agnoscitur elegisse nobilem, quam fecisse felicem: quia iste, commonitus, per veterum se facta custodit: ille autem exemplum non habet, nisi quod secerit. CASS. Dominus noster Iesus Christus voluit non solum de alienigenis commixtionibus, sed etiam de adulterinis nasci : nobis magnam fiduciam praestans, ut qualicunque modo nascamur, dum tamen Vestigia ejus imitemur, ab ipsius corpore non separemur, cuius per fidem membra essecti sumus. HIER. et hab. distin. 56. Dominus noSDr. Illud autem animadvertere, quod extra paradisum vir factus est, Intra paradisum mulier, ut advertas quod non loci, non generis nobilitate, sed virtute unu uisque gratiam comparat sibi. Denique eX-tra paradisum, hoc est, in inferiori loco vir factus , melior invenitur: et illa, quae in meliori Ioco, hoc est, in paradiso facta est, inserior invenitur. AMB. et amb. dist. 40. EDd. Adam primus homo pro Peccato de paradiso eiectus est; hoc est: quia Dei nobilitatem a se dejecit, nobilitate loci privatus est. G G. et his. diu. 40. Adam. Genus Apostolorum est non aliunde nobile . quam morum inge nullate et sdei sortitudine. BERNAR. ad Gonium. Doctrina lacile exornat generosum . quae etiam ex obscoeno bilem facit. CAss. epist. lib. 9. eriti. 8.

Manuale , Vol. I. I.

224쪽

Oberentia electionis effectus.

L' obbedienta e un alto di sommissione alla logillima autorila. Per renderat Capace di comandare e d'nopo saperobbedire; thhbedieneta e quindi un do vere, cui porta Secol' inferiorita dei grado, e che ci e preseritia dat nostro proprio interesse. ' Μa la cie dieneta ai perversi comandamenti di unsuperiore h uua colpa: De colui che in lal modo procedureb-be , andria scutato dagli uomini prudenti, e Perdo nato

OBEDIENTIA hominis ad Deum , est assectio Voluntatis conjun

Quid autem vocatis me: Domine. Domine; et non facilis quae duco' LUC. g. Omnia quae locutus est Dominus. faciemus, et erimus obediem es. EXOD. 24. Custodi pedem tuum ingrediens domum Dei, et appropinqua, ut audias; multo enim melior est Obedientia, quam stultorum victimae. qui nesciunt quid faciunt mali. EccLES. 4. Quod cum audisset Dominus . ait ad me: Audivi vocem verborum populi hujus, quae locuti sunt tibi. Bene omnia sunt Ioculi. Quis det talem eos habere mentem, ut timeant me, et custodiant univer-cta mandata in omni tempore, ut bene sit eis et siliis eommyDEUT. 5. Numqnid vult Dominus holocausta et victimas , et non potius ut Obediatur nomini Dominiῖ Melior est enis obedientia , quam vicibmae, et auscultare magis, quam offerre adipem arietum : quoniam quasi peccatum ariolandi est repugnare, et quasi scelus idololatriae nolle acqniescere. i. REG. i5. Numquid non recipietis disciplinam, ut Medialis verbis meis. dicit Dominus' IER. 35. En propono in cospectu vestro hodie benedictionem , et maledictionem. Benedictionem, si obedieritis mandatis Dei vestri: maledictionem, si non audieritis. DEUT. 11.

225쪽

0BEDIENTIA

Mens iusti meditabitur obedientiam. PROV. 15. Si volueritis et audieritis me, bona terrae comedetis. EsΑ. i. Et lacies quodcunque dixerint qui praesunt loco quem elegerit Dominus, et docuerint te iuxta legem ejus, sequerisque sententiam

Super cathedram Moysi sederuiit Scribae et Pharisaei. Omnia e go quaecunque dixerint vobis, Servate et facite: secundum opera vero illorum nolite facere. MATTH. . 23. Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Non est enim potestas , nisi a Deo. Quae enim sunt potestates . a Deo ordinatae sunt. Itaque qui resistunt potestati, Dei ordinationi resistunt. Qui aulem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt. ROM. 13. Quod si quis non Obedierit verbo nostro per epistolam, hunc nintale: neque commercium habealis cum illo ut pndore suffundatur :neque velut inimicum habeatis; sed admonete ut fratrem. 2.ΤHEs 3. . Obedite prae sitis vestris, et subjacete eis. Ipsi enim pervigilant quasi rationem pro animabus vestris reddituri; ut cum gaudio hocaciant et non gementes. Hoc enim non expedit vobis. HEB. 13. 3. Subjecti igitur estote omni humanaeaereaturae, propter Deum: sive regi quasi praecellenti : sive ducibus , tanquam ab eo missis ad vindictam malefactorum, laudem vero bonorum. 3. Ρ . Nam principes non sunt timori boni opetis. sed mali. Vis autem non timere potestatem' lionum lac . et habebis laudem ex illa. Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malefeceris, time. Non enim sine causa gladium portat. Dei enim minister est, vindex in iram ei qui male agit. Ideoque necessitati subditi estote non solum propter iram, sed et propter conscientiam. Ideo enim et fributa prae . statis. ROM. i 3. Itaque, charissimi mei, sicut semper obedistis, non in praesentia

mei lanium, sed mnito magis nunc in absentia mea , cum metu ciuemore vestram salutem operamini. PHIL. 2.

Admone illos principibus et potestatibus subditos esse, dicto Obdidire, ad omne opus bonum paratos esse. TIT. 3. Non semper malum est, non obedire praecepto; cum dominus iubet ea quae sunt contraria Deo, tunc ei obediendum non est. AUG.

Imperatores si in errore essent squod absit . et pro errore suo contra veritatem leges darent, Vr quas iusti probarentur et coronarentur , non tamen laciendum est quod illi iubent, quia Deus prohibet: sicut iusserat Nabuchodonosor , ut aurea statua adoraretur ;quod qui sacere noluerunt, Deo alia prohibenti planuerunt. Quando autem imperatores veritatem tenent, et pro ipsa contra errorem iu-

Di ili

226쪽

bent, quod quisque contempserit, ipse sibi iudicium acquirit, nam inter homines poenas init, et apud Deum frontem non babebit: quia

hoc facere noluit, quod ei per cor regis ipsa Veritas iussis. AUG. Generale quippe pactum est societatis humanae, obtemperare regibus suis : quanto magis Deo regnatori uni ersae creaturae suae , ad ea quae iusserat, sine dubitatione serviendum est y Sicut enim in potestatibus societalis humanae maior potestas minori ad obedie dum praelionitur, ita Deus omnibus AUG. 2. Quid iniquius, quam velle sibi obtemperari a minoribus, et nolle obtemperare majoribus. ΛUG. de s re monactorum. Est ordo naturalis in hominibus, ut serviant foeminae viris, et silii parentibus: quia in illis haec justitia ut majori serviat minor

ΛDo. iv lib. s Gen. Si dominus ea iubeat, quae non sunt adversa Sanctis Si ripturis, subiiciatur domino servus. Si vero contraria praeripit, magis ot ediat Scripturis, quam corporis domino. Η-.-ic eris . Non potuit Deus persectius demonstrare quantum sit bonum obedientiae, nisi quum prohibuit ab ea re quae non erat mala: sola ibi odientia tenuit palmam sola ibi obodientia invenit poenam. . AN OS. in mes. Verus obediens mandalum non procrastinat, sed statim parat aures auditui, linguam voci, pedes itineri, manus operi, et se totum i tus colligit ut mandatum seragat imperantis. Ilam s. de strvecemo es dispens. Non allendit verus esediens quale sit quod praecipitur: hoc scio contentus, quia praecipitur. MnN. Quid ergo mirum, si peccator homo se oliedientiae in praesentis vitae brevilale subjicit, quando lianc mediator Dei et hominum tennit, et lenendam praecepit, et, cum Obedierites remunerat, non relinquit. Sciendum Vero est,.nunquam per obedientiam malum fieri: aliquando autem per obedientiam debet bonum, quod agitur, inier-mitii. Ndque enim in paradiso arbor mala extitit quam Deus homuni , ne contingeret, interdixit: sed ut melius, per olvidientiae meritum, homo bene conditus cresceret, dignum fuerat ut tunc etiam a bono prohiberetur: qualenus lanio Verius hoc, quod ageret, virtus esset, quanto et a bono cessans, auctori suo se humilem et subditum exhiberet. Gnm. 35. mores. Obedientia non servili metu, sed oliaritatis assectu, servanda est: non timore poenae, sed amore iustiliae. GREGOR. lib. i 2 moralium. Si vis esse sapiens, esto obediens. Sic enim scriptum est: concupiscis .apientiamῖ serva mandata, et Dominus dabit illam tibi. BERN. in se . de epi ania.

227쪽

Bonus Obedieris dat suum velle et suum nolle, ut possit dicere: Paratum cor meum Deus , paratum cor meum, Paratum quodcunque

praeceperis facere, paratum ad nutum cilius es)edire , paratum tibi vacare . proximis ministrare, meipsum custodire, et in coelestium contemplatione requiescere . Amabilis sociis , omnibus ossiciosus , otnulli onerosus, devolus ad Deum, benignus ad proximum , sobrius ad mundum, domini servus, proximi socius, mundi domiuus. Superiora halint ad gaudium, aequalia ad consortium , inferiora ad se

Solum censuerim fregisse Votum , violasse propositum, praevaricasse Pactum, qui et praeceptum contempserit et remedium. Nam illum sane dico securum, qui, etiamsi Interdum obedire Praetei ierit, consilium uou respuit poenitentiae. BERN. de Praecepto es dispensatione Qui seit se quibusdam praepositum, non moleste serat aliquem subi esse praelatum; sed obedientiam quam exegerit, etiam ipse depe dat : et sicut non vult graves oneris Sarcinas ferre . tia non audeat aliis importabile onua inis onere: Discituli enim sumus humilis et mitis magistri dicentis: Discite a me, quia mitis sum, et humilis eo

de . LEO mga. Inobedientiae morbus, ex supersiae timore procedens, sicut sanies ex ulcere, Sic ex suPerbia contemptus manat. Hoc autem tribus modis mederi solet, videlicet emplasim , unguento et serro : id est. exemplo boni operis, Verbo exhortationis, et disciplina correctioni3 Cum enim ulcus non emittit per consessionem saniem, Vel ex commotione non permittit emundationem . restat ut serri recipiat insu

sionem, id est, correctionem disciplinae. Huco. de 12. abusionibus

228쪽

L' ostinatione h la smania lenace di sire it male. Questo vietio e ' ultimo grado a cui possa giungere Iaperversitu dei cuore umano. Quanto e lodevole la seruiegeta, altiel tanto e spregevole la ostiuagione, polche dimostra perseverunZa net viZio. OBSTINAT ille est, qui persistit in ratione perversa, alislinensa Donis; sicut conlinens proprie est, Di persistit in ratione recla, a pravis concupiscentiis abstinens. I HOM. Tres sunt species obstinatorum prima, eorum qui ex correctione ProsicΙunt; Secundu , eorum qui ex communitione deteriores fiunt; tema , eorum qui emendationem promittunt: sed non laciunt. Ex correctione, Manasses factus est melior; Nabal, ex commonitione deterior; Ι'harao ex afflictione delerior. HuGO. de 12. abusionibus. Suspirabam ligatus non ferro alieno: sed mea serrea voluntate; velle meum tenebat inimicus , et inde funes mihi secerat. Ex per-Versa enim Voluntate facta est consuetudo, et dum consuetudini non resistitur, sacla est necessitas. Quibusdam annulis sibimet annexis tenebat me stricte dura servitus. AUG. Lib. 6. confestionum. Interest in quantum et in quibus rebus erretur, et quam facite Sequis corrigat, vel quanta per inacia suum defendere conetur errorem. AUG. ist. ad Marcellum. Ob hoc inflexibilis et obstinatae mentis malum punitur aeternaliter , licet temporaliter perpetratum: quia quod breve fuit tempore, Vel opere, longum esse constat in perlinaci voluntate; ita ut si nunquam moreretur, nunquam velle peccare dctineret; imo semper Vivere vellet, ut semper peccare posset. BEBN. in epist.

229쪽

OCULUS

LUCERNA corporis tui est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, lotum corpus tuum lucidum erit. MATTH. 6. Lucerna corporis tui est ocuIus tuus. Vide ergo, ne lumen quod in te est, lenebrae sint. Si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit, non habens aliquam partem lenebrarum, erit lucidum totum. Et si-ciit lucerna sulgoris illuminabit te. Luc. 11. . Si autem oculus tuus fuerit nequam, tolum corpus tuum tenebrο- sum erit. Si ergo lumen quod in te est, tenebrae sunt, iΡe tenebrae quantae erunt' Vide ergo ne lumen quod in te est, tenebrae sint. MATTH. 6. et LUC. 11. Averte oculos meos ne videant vanitatem. PSAL. 118. Oculi tui recta videant, et palpebrae tuae praecedant gressus luOS. PnoV. 4. Sapientis Ocnli in capite ejus: stultus in tenebris ambulat. Eccos . 2

230쪽

ODIUM

. Odium. reprobationia nota elargnum I. Ioa . 3.

Uodio e una pas,ione crudele e divorante, eccitata dat-l'orpores in cui abbiamo una persona od una com- L' odio delle cose e fondato sopra una sorte antipatia, e SOPra uuari pugnaueta, delia quale non possiamo render conto a Boistessi, Se non dicendo che il gusto nostro n'e essenZial menteributiato , o clie ci sia riuscito invincibit mente sustidiosol'um che quulche volta ne abhiamo fulto. In quavis allodio che noi conceptumo di qualche nostro simile, nasce O da una diretia opposietione di carattere , ed'inclinagioni, o da rivalita ; oppure ancora dul danno Cheultri abbia voluto recarci, o che abbiamo realmente sofferto.

I 'odio ira gi'individui, qualora non derivi da ostesa chedirettamente ahbia serito l' amor proprio , suole dimenti- carsit ma I' odio tra Ie nagioni mole essere perpetuato , quando che i componenti della naetione ossem 'engono adesser privi di meeteti di piu solentie felicita, come pol nellegucrae civili l 'odio suol lungamepte durare , ma che insine Va a sperdersi per lo nuovo ordine politico e pei' le nuove generaetioni che succedono , atteso tae uulla osse a diret tabatino eme riCeyulo. Qui diligi iis Dominum, odite malum. PSAL. 96. Timor Domini odit malum, arroganIiam et superbiam, et Viam

Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et Datres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus. LUC. 14. MATTH. 10. Qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custOdit eam. JOAN. 12. Festuca in oculo, ira est; irati in oculo, odium est AUG.in Malissi.

Odium est inveterata ira: ubi odium, ibi charitas esse non potest; ubi charitas abest, ibi nil boni est. AUG. ων. Mauh.

SEARCH

MENU NAVIGATION