Defensio iurisdictionis ecclesiasticae circa appellationes ab officiali episcopi Leodiensi in causis prophanis inter laicos ad superiores ecclesiasticos auctore Iosepho Sacripante Narniense ..

151쪽

ultra iam formatam antiquissimam con, suetudinem voluerunt Leodienses allicere, ut ad Tribunal Spirae nouiter erectum accederent, taxarunt summam 1 Maximiliano moderate determinatam,& a Carolo U. duplicato auctam, quam excedere deberent causae Leodiensnim per appellationem ad Cameram deum luendae ,& viceversa omnes alias exem Ptiones, usus, consuetudines, libertateS,

& Iurisdictiones Leodij vigentes amplis- confirmarunt, dictum inquam Pri-1 a uilegium transiuisset in contractum, Ut in specie Ioan. Coleber Vind. liberi. Eccles. cap. 3C. m. IO. par. Ita I 3.ideoque debuisset, Se debet omnino seruari, nec etiam in praeiudicium Leodiensium licet subditorum debet reuocari,

152쪽

Ia s C A P v PAt quod haec diplomata Imperialia, neer prohibeant huiusmodi appellationes ab Osficiali ad IudicesEcclesiasticos,iniis illarum vuta confirruent,seu insuo robc re relinquant, ex eo comprobatur,quocinullam prorsus mentionem iacium OL

is ficialis, seu Iudicum Fccletiasticorum, qui numquam comprehenduntur sub quocumque licet generali sermone san- Aionum Laicalium, urt.in lyi quis sub conditione numer. a. J. de condit. instit. Deciis cap.Ecclesia S. Mariae num. 19 8.er i 99. de constit. Abb.in cap. a nobis ilprimo nu. . in s. defent.excom. Alex. Uail munm. a. lib. 2.in veniaricis Rursus, sicut pro indubitato exaduerso ad

XC mittitur, quod ab oeseiali Leodij ad

officialem Metropolis Coloniae in ca s. prophanis inter Laicos semper con suςuerit, & debeat appellari, ita noΠ pQ xςst negari, quod istae appellationes non sint comprehensae in parte diplomatum

p Quibitima appellationum , sed in parte

153쪽

NONUM. I 27 approbatiua riuum, de consuetudinum; Probatur assumptum , quia diplomata,& signantEt illud Caroli V. quod per ex tensum refert Nicolars supraestatus, prohibent appellationes, quae immedia-tὸ, & gradatim non interponuntur a sententijs Iudicum primae instantiae ad consilium ordinarium Laicale Leodii , &37 quidem per verba negatiuae antecedentia, Si per subsequentem aduersaliuam , nisi, quae inducit formam. aliorum graduum , seu Iudicum appellationum exis

Cum ergo anes, Se post Cameram spirar Ist ante, de post dicta diplomata , ac et amin vita nominatorum Imperatorum fue rit inconcusu obseruatum,quod ab ODficiali Leodij ita causis prohanis inter Laicos non addictum consilium ord-rium

154쪽

rium Laicale, sed ad Superiores Iussices Ecclesiasticos immediato gradu fuerit

appellatuin, cessat omnis dubitationis, seu controuersiae praetextus, quod dicit Imperatores nullatenus ladere sed confirmare voluerint huiusmodi usum inconcussum, imo in antecedenti seculo ab eadem Camera Spirensi toties iudicialiter probatum ; Quae sane obseruantia eo tutius erectionem Camerae,& praefata diplomata interpretatur, quo fuit

proxima illis antiquissimis actibiis , ha- buitq;effectum in vita illorum, qui Camerae, & diylomatum 'Auctores fuere, Screspective in illo seculo Spirens Dicasterio praesederunt, &consequenter debebant esse longe magis de his informati, qu m sint, seu elle possint moderni, seu huius seculi nouatores per ea, quae in

155쪽

NUN 'V ia 9 Imperceptibile siquidem est, quod si impe

ratores praefati Voluissent Vsum appella tionum ab officiali ad Superiores Ecclesiasticos in dictis diplomatibus tollere, nullam eiusdem in illis mentionem fecissent, sed ut haec veritas clarius appareat,

retorqueo toties exaduerso allegata centum gravamina, quae asserto nomine Sacri Romani Imperj Principum , & Procerum de anno is 22.& sic paulo post diplomata Maximiliani I. &Caroli U.fuerunt in Comiths Nurembergae proposita, quae esse eademmet de anno III O. congesta ait Goldas in margine ambarum tom. I. In adeo enim ingenti nume.

ao ro sophisticorum gravaminum summo artificio magnificatorum ad inuidam su- gestionem aliquorum, qui obedientiam S. Sedis, Si suave iugum Ortodoxae Religionis excusserant , S: respective media I tabantur excutere, de huiusmodi appel-pellationibus profecto non agitur, Ut patet ex lectura singulorum una cum consideratione praecisa, & univoca termino R rum

156쪽

tum ibidem adhibitorum, & nihilominus

si tunc ex usu illarum appellationum alia quis grauaminis color, seu quaerelae praeis textus etiam remotuS erui potuisset,ne amo etiam medioeris ingenii sibi suadebit, quod non fuisset indiuiduali, & magnificata expressione exageratus, Sc tria hanc sequelam est quoque particulariter notandum, in capite, seugra mi-22 ne 3 .f. IO.exaduerso specificato magni ficatur quidem,quod Laici in causis prophanis ad Curiam Romanam in primati inflantia traherentur, sed de causis pro phanis inter Laicos coram officiali Ec clesiastico voluntaria, seu consuetudinaria prorogatione introductis,seu agitatis, N per appellationem ad Superiores Ecclesiasticos , nimirum Metropolitanum , vel Nuncium Apostolicum, vel Curiam Romanam tunc: usque deuolutis, seu in posterum deuoluendis, nec verbumqui dem , nullaque particularis conquaeuioadijcitur, ut videre est in dd. asseitis gra Maminibus relatis per Aeschiorem

157쪽

gravamen continetur . Qualis autem et 3 consequentia exindὸ deducatur, non In- indiget explicatione, quam nihilominus mdiuidualiter adducunt ambo ChoRier Ioanes nimiru in quindic.liber.Eccina f. diar. I .cap. 26. a n m. I . usque ad uia. maXime num. 23. vers. in in L Να-rembergensi anno i s 2 a. fabita e c. in. Erasmus de Iuri . Ordin.in exempl.p. . a.de conseruat. citata quaest. I 29. num. I 3. in .inia vero vitra d.quintu gravamen,sed S.ioaq exaduerso allegatur etiam illorumCaput HO. S. 36.recurrit eade retorsiua resposio,

quod nempὸ ibi agitur pariter de prima

instantia, in qua reus secularis inuitus traheretur ad forum actoris Ecclesiastici, . in hoc autem casu numquam fuit reum: eatum in dubium, nec modo controue . titur, quod officialis Leodsi cognoscere valeat causas prophanas inter Laicos, R. 2 Vtrum

158쪽

virum vero in gradu appellationis sit, seu esset appellandum ab officiali ad Sua periores Ecclesiasticos,in dicto grauamiane non specificatur,nec pro motivo conia quaestionis inter tot alia adducitur; ma- ἰlis vero esset tunc sensus Germanoruni qualisve intellectus, Se obseruantia praenominatar Constitutionum, non soluex tot actibus positivis, sed etiam ex non facto, seu ex hoc argumento negativo omittendi istam conquaestionem inductitur Parim Meg. II s. num. 36. Rot.decis. 647 .num. lar. .diuerfricis . a s

Tantumque abest, quod Status Imperii vo- Σσ luerint Consuetudines eirca Iurisdictionem Ecclesiasticorum tollere , quin i quadamConstitutione Imperiali edita de

anno II s s. de cuius tamen robore meupropositum non est disserere, sancitumis

fuerit , quod contra Imperij Status , qM Augustanae essent confessionis, Ecclesia- stica Iurisdissio exerceri non deberct in

159쪽

eausis Religionem ipsorum , te Ecclesia

rum ordinationes caeremonias , & ministeria concernentibus,sed in alijs casibus,& causis exerceri posset Ecclesiastica I risdictio per Archiepiscopos, Episcopos, aliosque Praelatos, prout in singulis locis consuetudine receptum esset , & in exercitio , possessione reperirentur, prout illam constitutionem refert ErasmusCboner. loco proxime citato num. I

C A P. X.

Reseruntur qui e contrariae lobiectiones, & responde- 'tur Primae ex dup sitione Iuris SV M M ARIV M.

contrariae obiectiones seu motiua lintdsinguantur in decem, restris νὴ tur as quinque, quae referuntur. i. Ab

160쪽

x. Ab Ecelesiastico Iudicante in Tempora libus tamquam furatario regularia ter appetiatur ad inseudantem. 3. Ucialis Leodi, es Ecclesiasticus eum contradistin tione a Iudicibus Laicis, tamquam talis per plura seculata iudicauit. . Ab inciali iudicante mli Eccles leo ad Superiores Ecclesiasticos de fureta est appellandum. s. certius accedente plurium seculorurata

HIste quatuor sundamentis etiam singillatim, multo autem magis insimul sumptis hedum stabilita, seu dilucidata remanet Iustitia appellationis ab officiali Leodij ad Superiores Ecclesiasticos, sed etiam a plerisque obiectis , seu

contrarijs irriti uis vindicata,rium tamen videtur breuiti)r reassu - merus S confutare eadem obiecta , seu , motiva, quae licet distinguantur,de-