Callinus : sive quaestionis de origine Carminis elegiaci, tractatio critica

201쪽

V. 48. Olim αι , eontra metrum; Briinckius εαι, quod pro prium Atiacis. Nos et i ni tim curavimus, ῆν, iam ante liter schium eposuerat iudex ille filolaianae. editionis ovius --

ἀνδρος μογοντος δοι ν ἐν πολhis, quod vitiis omnium aloepperitus in Authologia sua expisnare a gressus est reliqui autem interpretes per se satis perspicuum existimasse videntur illo vero locum sic voluit expedire: παλίον ἐστὶ δαιζειν τινα οπισθε ιέτας γενον et addens, ex vulgari loquendi consuetudine dicendiani sui feci eorti ho hur δαι G--θαι, eamque interer talionea tueri conat ira I uripidis illo, Med. v. 522. A rica γαων φυλασσειν , et similibus, quae Tatio loquendi, Praeteriorvi ilium . quem illo commemorat, etiam ah IIem ster- Ilusio et Brunchio illustriata, neminique ignota iram nilii faeta ad hunc locum, monuisse sat est. Alienior etiZm locutio Ditius Vrώττειν. Sed omnium minime defendendα explicationi Hoerpenta idoneus est, quem in Addendis supplonduinii x vit, vox us Hes,od Theog, 569. qitem obite hiatu liberes inserendo, post ανδ Etenim ibi

adesit , qui nostro in loco desideratnr accusativus. Quid plura Ad ipsam Hesiodei vel Sali sint Ilitudinem Teponas:

usu uidem Homeri , laud monendum putavi qumvis notis

203쪽

in host s. Audio sed doeeri olim, hoste κατ ἐξοχῆν dici posse σιτους Nam ant- facta non a at M suiu uua,neutio, ad quam αττους possit referri commi in prino es in duces. Ita Euripides Phoeniss. v. 44o est. Poriori.

memini. Et cur tandem poetam ita oeuriam esse medemus, qtium lilii fusti it impedin eIIto, ti minus diceTe τοῖσι πανα-'πΠrαις Atque ita ex margin Stobae iam olim G rius, misdie Pari uti denuo Brutichiu aclipsi aurit Optime, obloquentctisusta vis docto in Bibliotheta veterum litterarum ex aIlium

Partio. I. . 178. Neque vero idem Munctio in eo assentior, quod indidem recepit ἐπι- στάμειψι, quod erat ante, ut nosatestituimus, πλησίον ἰοταμενοι. Nam illud huo transtim --α V. a. secundi amunia, quod quidem et irino exsint aeva εtobamini Disstiae d. oste

204쪽

Neque ista tu solemus timinati est, ut alium sit plaria insolita. Homerus Iliad. 4 5 tibi obiter compti viis ante anum Ouin liquid evitandae ea iaaiue - σίον a levi. iiiiiiii. v. i. tibiam ni ire: a uionis a toritato nititur in μην, quod primus inde recepit Stephantis, postea Tyrtaeo vindi

eavit VHckenarius ad Herodot. II. p. 72. iamque Iunckius eiusque successores in ipsa poeine Verba exuo Teoeperunt.

V. ω -- - - eo ut viri restituit Dach. Camer rius, paullulum immutata lectione λι--μον, repudiatis a tem interpretameniis sina , et πώον, nominisque laxma πινο- ριο- et Stephanica κινυροι V. xa Comma posui post ὀρθοι improbans Mupensi et nescio an editorum omnium interpretationem. Illo nimirum inii- gelidum puta ορψο- σταμενος, idque exponit αρ- tore, Arἀμενος pro σταται quod ut resinam, non erit necesse. -- mo ordo o, δμών ριγοντ' - -os,mrsu extenderet, iamque additum absoluto ἐγγ- νυστάμενοι, quomodo etiam acceptum Diuitia ' Corale

205쪽

vigeo ab Aug. intilliae Grammati Gr. p. 4. Alio sensu, sed eadem significatione ορέγεσθαι clam casu gignendi confirmitur iani apud Hori erum Iliad.4 466. --δεας ορ- 'Ἀκτωρ, frium seros metor so dacte uti t. V. 13 et 14. Ante miles itim ex Ato Stobaeo egebatur si Ἀρετὴ τόδ' αεθ καν etc. Quod quum aperte sit vitiosum, neo tamen melius est, quod es t Stobae restituit Brutichius: vi me non potest sini partieini nisi mutuam in ta sem irentia ei ina, sine modo Huo rutam vistus, qua epido iuo timvim inter hominos Ararat mitiora est, quoque nihil Praostaneta iuvenis consequi Potest , - Propitis ad verum accedit altera IectIo, quae eadem exstat apud Theognidem v 997. d. Winteria ubi et hoc et sequens distiolium ita legitur e

oo p. Theognidis, in quo nota nisi posteritis distichum a Bruti e iis deleri debebat Quippe disce, Plus stola ceratus 1 erealieoguidis

206쪽

longe It ersa plane ut alio loco, de quo dicturi in prooenrio p. 166. Et nostro quidem distilli, γ δ αρετὴ etc. iisdem paeno

quo iii isti Theognidis Io eo inculcare r. 8oqueritia: pρα τις, βης δελπον abinos νυν, ram ante Vidimus et ipsa es e qTyrtaeo expressa, cuius aderi sero verba sunt I, 2. Ceterum revocari eodicum lectionem a ν, uuim sollicitare non opus si, dum--odo vita Miam exportas. Reliquis etiam ineste, ut vidiso, auo Iectionem B Verus , cui praetexea j ων δευτου ,cribenti versu proximo non sentio τί satius eo mitiis, in Theogniae quidem nihil mutare G Horum ico sermonis usu dicenam fauo G ια - του, ex iis pater, qua dum suu ad I, 7. Probitatem amnii eonditi em ponit poeta, ut Epicurus, sine qua iuvenis citi, is suis rita cum voluptate nequeat. Dicitur autem ipsum illud σχειν latiore significatione ρεD . Similite V. 655. UM .hseo.

Eo in disticho. do quo quum maxime agitur, nillil aliud quam

αμοτον, ipsi pro inepto τόν ἄριστον, ut sit sentonitar Sed ea virtus, o 'timini iure homines praemium est, et pu&ηrrim , quod onsequi pom in apiens, hae est, bona frui opibus auis, donec etc. Eodena modo cortex apud Tyrtaeum sed ibi alia est sententia. Dixcrat enim Tyrtaeus, Dementione quidem dignum esse Varum, ii i caedem cruenti m ad-s Picero cominusque piigilare iideat, iani quo sic Pergit Naso υctr est ea virtus , quae et Gytimum inter hontines Praemium est ,

et Pulcerrimum, quod iuvenis Possit contingere. V. 6. ως τις divistin, ei iunctim esse seliberi dilari, utrimque pronomini flexio declarat. DigitiZed by Corale

207쪽

ninuolutis solo in Iesae commictionem W---. . sed Hermanarum ad vigerii. Mi. d. nov. V. M. Dudum correctam, quae ruit apud Stobaeum, via serii oratio, metu με V. sis Reete Briinain ex Theognide seminiso ρης, Pro eo,

208쪽

et alter antiqviorum ed torum iam ante me fecerat, perperam a nimi illi praeterea Mμo scribemto unice Homericum os Μων-- ο vulgatum atque adeo relietum a Brunais et post , λεναι--μων ne sinemur quidem.

v. a. Strabonis eodiem at .... εών. sed exin laetionem,

receptam Bonescio, servavit Pausanias. V. 8 Pausaniae odises ημισυ πανθ' οσσων καρπον. Turio Aius ἔμισυ παν καρπῶν, υσπεο, quod'ongius etiam a scriptura librorum distat, quam lotzi num μου παν καρπων, oso

Verissima Rulinii emendatio et Us παν, οσσονι ετ πιο ηρου- tota pars dimidia, nihil minus, ut πάντα et μίσεα apud ipsuin Pausaniam syntaxis, quae eadem est, o si sine dixeris ραρο rem in Ddunn, quotquot fruges, hoc est artem dimidiam frugum, quoscunque terra gignit, in v reor ne cui desensiono egere videatur. Nemo enim ignorit, omnino relativiim prono .men centies nomen adsesseere in utraqueningua. Quinquam sunt, quae de hau structura oti,in nova dici et corrigi possint. me a me nihil plane dixisse videar, apponam unum saltem Homeri Iocum, Iliad. 566. xv v το - α -- σιν - θεοι εἰ ἐν 'Oλυμπιν, ibi seeundum vulgarem loquendi usuiu sua in prior oratisi smembro ponendum erat. C I LIN UAE. Dis ire oste

209쪽

riam. 6. Post πρὶν inseriti se, minatiui sedurus, idemque apud Homeriini addendum puto, ubielinquo τρὶ ante voea bula, qua digamma non habebant, productum epexitiis, sivosi mi, sive in thesi similis Hemmini suspieio est de Aetato

scripti Argonaut p. 7oo. Ceterum a nemino observatum miror, in verbis Plutaressi mi exeidisse ante hunc versum. H, I 'φινεον 1ittera initiali maius eui reet 8 ribitur apud. Strabonem is enim de Ioco Atticae cogitavit. Sed ipse Tyrtaeus

Italia dubio capriueum intellexit, nitatus Homerum Ilia LO. να- κο τι-- α ἐρινεὸν μεμεντα etc. quibus do verbis vide spolinium in Porioni Adversariorum C x xio p. 8 seq. converterant igitur Tyrtaei eomites in Attica ad apriseum qu Mid uni atque inde fuerant in Peloponnesum Profecti. Diuitia ' Corale

210쪽

RELIQUIAE. a

VII, 1. et a Pausaniae codices, omisso Polydori nomine: qui verius risia lex diffinloto laborit. Nam ouin ea uam remelia i eam in pede quarto interduin indulserint sibi Hoinerus atqu. Hesiodus, at iam tamen ossensionem 'inbant ii versiis, in quisbus vocabulum quea istam Dei Gesuram, amphibraehus est, ut hoc loco mota, praetorquam ubi His monosyllaba antecediti quae proxime iungatur cum uti voeabulo. Quod qui praeclaro animadvertit, Hem annus de Aetate Scripti Argonaut P. 695,

tamen ausus est tentuo loca, in quibus offenderat. Quo magis milii Verendum Edist, II teIuer tatas argua , si neque u quam Pud Homerum et 1 Iesiodum, neque in hoc Friae Uerflu serendum dixero amphibrachum istum, quum Haeseitim piaculum haber Soleat, in IIcina oro quIdquam omnino ex ingenio nintasse. Sed spero tamen, me ipsius Hermanni et similium virorum nam im- Peritos non curo assensionem impetraturum. Paucis igitur,

quae ex Homero et Hesiodo ab Herni nno a ta b uo textin'n'rotractabo. Homerus Iliad. γέ sed his versus, si quis alius, interpollatori. debetis. Nam pH--- γαμεῖσθαι nusquam praeterea, certe apud Homerinn, siqusurpatur, ut sit dare uxorem. Delaide super fluus est versus ille, sive orationi tenorem spectes, qui sine es procedit optin Q sivo consideres, eandem rem paullo post dici liis verbis V. 598. e ἔνθα δέ μοι μαλα πολυζον ἐπέσσυτ ει ηος πῆ ρ, ρομυσε sistro ν ἄλοχον, μνεαν κοιτεν,

in ulla non potest aliud esse uxorem dare, quam nemo uxorem eam, qua ipse Aesiisse sibi egerit, id es institum mi pilas et dotem praebere. Alioqui repugnabit mos '