장음표시 사용
261쪽
qui 'tae tenuerit absque malitia sormali , licite similiter,& ab' illo itidem peccato tornaali, & doceri aliis , di siquidem opinio prinica sit, deduci etiam ad opus luti eadem amplitudine posse,
ac demum consim uenter aflenium cuiusuis talis opinionis, nec non eius propagationem ad alios, ct siquidem practica sit, usum quoque eiusdein, ik operationein illi conformem exculari legi uine per ignorantiam inuincibilem , quando contingit opini nem clusinodi csse nihilo minus reipsa falsam. Λrt. 220. Ex ijsiam omnibus, quae diximus ab art. 2Is.c5parando inuicem opinioneS Omnis generis, tum quoad assensu ipsarum. Asucundia se, tum quoad propagnionem earumdem per doctri 9am , tum quoad electices, & operaticium procedentes formaliter ex ijs, quae practicae sunt Concluditur ulterius uniuersu iter, & in genere opinioues strictas, sea rigidas est e rantum d ut minimum periculosas nLaterialite i ii atque opiniones largas. si a benignas, si caetera sint pariau imo cum magiIo auctoritatis,& rationis funda mento dici sub eadem l limitatione opinionest, strictas, seu rigidas elle materia iter periculosiores ς λrmalit vero vir-sque cisse tutas , dc aeque tutas, liun quoad afl ensun in traditionem ipsarum secundum 1e, trunquoia usum formalem dc praxi mearundem , duin, ec quatenus probabiles. vcre sunt, dc tales ab unoquoque reputantur,omnibus hinc , tot,ind fissiligenter consi ieratis . Concluditur deinde in specie . . pro praesenti
controuersia uniueriali , opiniones istas duas milexati, quarum altera, quamdcfendimus ut veram , Ire veram Euerr putamuI
st benigna , seu larga, atque affirmat licitum esse usum opinionis cui uiuis practicae vcre probabilis , siue sit magis, siue minuς probabilis, dc siue sit stricta, siue larga; altera vero est stricta,ata rigida, atque negat esse licitam usum opinionis practicae hen gnae seu largae, tametsi vere probata lix sit, nisi praeterea const lcrit eandem si nihil esse probabilio vi , seu meliori. ac solidiori fundamento innixam. Concluditur, im uam, Opiniones istas
duas ita inter se comparari, ut sententia aduersaraoram nostr tum stracta , s eu rigida sit tantundem ut minimum periculosa materialiter , atque nostra larga, seu benigna, imo magno cumsunda mento censeatut Illa esse pericu Iolior materialiter , qua
uia, Ioquendo de periculo opinionis practicae proprieti, & itrictu tali, seu quoad conceptum, Jc usum ipsius proprium , ac spe
ciale ni 3 formaliter vero utramque hanc sententiam esse aequet tutam, oc quoad ait Iuni , α quoad usum utriusque apud eos omnes, qui alterutri earum assentiri poterunt, assenticiaturi
de tacto omnibus iunc ,α inde. v ti par est, diligenter conlid aet
262쪽
tis i assentiri vero poterunt, assentienturque vel immediate, vel mediante aliqua alia reflexione, aut reflexionis , siue per se, siue per accidens, reflexione. Ita nimirum, ut quidquid sit de reliquo , seu de ratione propter quam , assentiantur reipsa Opinioni huic, vel illi , dum operantur, simulque credant, auensu intrata, terminos opinantis firmo, se ad nil amylius teneri, seu non toneri te ad ulteriorem indagandi diligentiam . Quapropter sententia aduersariorum , si talia est, indiget non minus, quam n stta, di valde probabiliter plus etiam , quam nostra, Ia haec nostra falsa est , exculatione petita ex ignorantia inuincibilis Vtra- libet vero potitur cadem excusatione , ct euadit immunis a malitia formali , S a merito specialis poenae ratione tui, apud cos omnes, quibus probabilis videtur, atque illi de facto assentiuntur. Indiget vero, & potitur eiusmodi excusatione, tum quoad assentum sui, & strationem respectu aliorum, tum quoad usum& praxi iii, uti uniuersaliter dicium tuit prius de omni,& quavis opinionς probabili. seu stricta se seu larga is D nae istae huius articuli illatic nes cum suis subit lationibus sunt sutricienter mani se-stae volenti bene considerarri quae praemisimus, oc valenti eadem bene comprehcndere. Non volenti autem , aut non valenti niliuificiet, dc minus iuruiet, si plu&superaddamus ν propter conditionem cloctrinae reflexae, & i terum reflexae, quae multiloquio progressivo redditur apud plerosque an uolutior , nempe apud prae Ictos non volantes , aut nou valentes . Sed ostendamus iam demum nCctram ac teni iam esse tutam argumento apud doctos, di indoctos , acutos , dc hebetes, interuos , olcitantes peraeque valituro
Confirmatur postremo securitas nostrae sntentiae ex nu-
ARNam. In omnia Nati deliberatione , praesertim eire
agenda, momenti esse longe maximi numerum, & qua ire remi stragiorum, Ut determinario Lepuretur tuta, & ruta euadat acta nota satis est, ixi in confesso apud omnes,& firmitur ex C. f. coovicis I9- dist. Exque alm textabus inibi indicatis ita glos eris Praeporas, & veri Plurre is ubi tamen praealpua videtur haberi ratio pluralitatis, qua metiarn rpsam cum praelatione commendat illud Theodosi; Imperatoris sit. de responsis Fbiriuosasen
263쪽
lentia proferuntur, potius vineis numerus auctorum, vel se numerus aqua lis sit, eius partis praecedat auctoritas, in qua excellentis ingeni, vir PapAnimus eminet, qui ut singulos vincit, ita tedit duobus. In materia nihilominus dolirinali , saltem eum agitur de rebus inditissimis,& quarum persectit intelligentia perpaucis peruia est , praestatistissimorum qualitas auctorum attenditur magis , quam num rositas mediocriter peritorum . Est autem abditissima, oc a paucissimis persecte intelligitur praesens nostra controuersia quoad omnia directe, dc indirecte pertinentia ad ipsam , uti apparet ex toto huius opustuli progressu , & distinctius innotescet ex di gressiuncula , quam mox subiungemus. Vt ut vero hoc habeati, certum est , &inumerum , & qualitatem auctorum maximi faciendam esse in hac vel maxime quaestione, Ut potet
regulativa caeterarum omnium quaestionum moralium, quaeque
abditissima merito a nobis dicta est , & rationibus hinc , dc inde caeteroqui ventilatur abstractissimis , atque multiplici obnoxijs atqui uocationi, ut vidimus , dc experti in superioribus sumus
Art.23 I. Auctores porro circa quaestionem istana in duas diuiduntur classes. Alii namque sunt dubii , & controuersi usque adeo, Vt isdem pro utraque parte controuersiae referantur a di uersis . Quia videlicet non sunt loquuti in terminis proprijs, at que in re abstructissima facile est per ambages, dc ambigua S con sequentias bona, aut mala fide, volentes , aut nolentes huc, at quesilluc cos pei trahere. Istiusmodi a uctores ego in praesenti P termitto; tum quia, propter eam ipsam suboscuram legiti mi sensus qualemcumque ambiguitatem , apud paucos fidem
facere possunt, eamque imbecillem; tum maxime, quia praeci puos D. Augustinum imprimis , dc D. Thomam , dc Scotum νGersonem, S. Antoninum, Adrianum, Angelum a Clauasio Caietanum , Sylvestrum, a quibus, pro certo habetur , caete ros., de quibus controuertitur minime dissentire, expendi supcrius in loco quanta potui cum diligentia , cumque lynceri omnino intentione , atqueetostendi eos omnes pro nobis po tissimum stare. Superest igitur solummodo considerandus num merus , & qualitas eorum theologorum , qui in terminis pro
prijs probabilioris, dc minus probabilis , tutioris, dc minus tu tae opinionis loquuti sunt i, de quorum proinde sententia, dc sciatu guoad punctum praecipuum , dc de quo directe quaeri
tur, nulla est controuersiai,a nullaque , praeterquam apud pro icruum, Sc vitilitigatorem, tergiversandi , ac ambigendi ratio
264쪽
Art. 232. Circa numerum istiusmodi theologorum vix quidqna dicere necesse est. Quia ipsi nostri aduertaria dicunt nostram tententiam esse commvncm omnium fere auctorum huius postre
mi saeculi , idest omnium iere , qui agunt de ista quaestione sub praedictis terminis probabilioris , & minus probabilis, tutioris ,
4c minus tutae . Anteriori namq ue tempore q uaestio ista compa ratiua opinionum nullibi explicite, Ac formaliter reperitur. R. P. Iulius MercOrns, qui videtur praecipuus inter theologos nobis
contradicentes a. p. hasis art. 26. proponit,per alphabetum, elenchos auctor u pro se,dc pro nobis,atque pro parte nostra nominat auctores sexaginta, & potuit multo plures nominasse , Omnes
agentes in proprijs terminis, pluresque postea prodiere, ut Gombat, Fabri , Scitdere, Bardi in integris pro hac parte tractatibus,
Meldula eadem de re agens ex professo in a. disp. s. q. a. art. s. alij que multi quotidie prodeunt pro eadem communi. In elencho vero, quem proponit idem Mercorus pro se, solos inter re potuit duos, vel tres theologos ex certis, dc indubitatis, q uos inii ol uit cum auctoribus controuersis, cic reipsa non pertinentibus ad eam partem, ut ostendimus supra quoad nuper nomina in tos . Postea autem prodiere, quod sciam, tres tantum, aut qua
tuor alij theologi pro eadem parte. Ita videlicet , Vt, quod ad
auctores attinet certos ,& agentes hac de re in proprijs terminis ungulis theologis partis contrariae respondeat decas , ut minin utheologorum pro parte nostra , idque iuxta 1 upputationem ipsorum nostrorum aduersariorum . Unde necesse est , ut nostrae potissimum sententiae suffragetur, faueatque, quicumque a sisten tietur, astentietur vero aequus quisque, dc honus vir , idiotismo summae Angelicae dicentis ver. Opinio ἶ Dieum Doctores , quod in dubiis, o decisiuis adbarendum est ea procis Doctorum , Praemisera
que immediate ex variss iuribus cum pr*esaris auctoribus in citu-sa dub3 pro multitudine esse praesumendum. Pro multitudine utique non rursus dubiorum similiter. , aC incertorum, oc per vim i
ductorum , sed sponte , clare , certissimeque suffragantium. Art.233. Quoad qualitatem , oc pondus auctorum pro alterutra parte comparata cum altera possent multa dici, sed debeo die re perpauca, dc vix quidquam propter periculum ossensionis, cui est obnoxia omnis comparatio , ea vero maxime , quae est penes probitatem, dc doctrinam, atque ingenium , iudiciumque,pretiosissimas humanae naturae dotes,easdemque iustam a ctoritatis menturam circa mores. Audere tamen aliquousque fidentius possum circa auctores ordinis notitii tanquam domesticos . Auctores e Societate Iesu docentes expresse, oc ex pro te flo
265쪽
festo vim licitum opinionis probabilis,lametsi nec probabilior,
nec tutior sit, quam opposita , inter alios plures, sunt hi, Ranciscus SuareE , Thomas Sanchea, Gabriel VaZqueZ, Gregorius de Ualentia , Leonardus Lcmus , tres Ioannes, De Lugo Cardinalis S. R. E. AZoritis, & Salas, Iacobus Graia ado, Adamus Tan-nerus, Martinus Beranus, Henrricus EnrriqueZ ,3Paulus Layman , Valerius Regina idus, Ferdinandus de Castro Palao, Vincentius Filii ucius, Nicolaus Baldcllus , & qucm nuper maerentes amisimus,Sλrtia Cardinalis Palla uicinus , vltra iam nominatos, prius', &ivltra Franciscum Cardinalem Toletum', qui eandem sententiam tradit haud obscure lib. . cap. ao. fine . Plerisque horum , ac fere omnibus iniuriam ego insignem irrogarem , si non contentus eos nominasse , ehcomiis Duper meis, aut longo , ac conspicuo alienorum de ipsis en conatorum relatu illustrare illos tentarem , & perinde id esset, ac splendorem soli, humorem Occeano adiicere velle . Noti sunt Bibliopolis ex lucro , di viris doctis ex lucro pretiosori, & omnibus ex celebrita te, & famaelara. Notum est , quem locum auctoritatis Suarca praesertim,an Sanchra obtineant vhique in tribunalibus quoque ecclesiasticis, & saecularibus, & non tantum in scholis. Reginaldum, qui tamen non est primae classis , commendat insigniter directoribus animarum S. Francisicus de Salcs in suis ad Coia fessarios monitis cap.o. Atque haec tantum de doctrina, in- gemo , di iudicio, qtiae ex libris eorum directe innotescunt. An. 234. Qui scire volet , qualis ijdem auctores probitatis su rint, quam sublimis plerique sanctimoniae , quam assiduae, de altae contemplationis, mortificationis quam au stcrae, adeat inter alios Philippum de Alegambe in hibliotheca Societatis Iesu,
scriptorcna vcracissitariam , & indagatorem veritatis diligentissina una pariter, & candidissimum, cum quo nemo honus, ac laudatiis Egit, a quo non Valde amaretur, multumque laudaretur ,
cuius amisi recordari ego nunquam possum absque magno dolore . Occurrent etiam non pauci ex ijsdem inter viros illustres Societatis Iesu in voluminibus , quibus eos descripsit Fuschius Nieri embergius, de quo locupletillimo sic riptore, dc asceta profundo , ac perutili nil attinet dicere. Verum laudatissimi isti duo scriptores non solum laudant ipsi praenominatos auctores nostros, sed etiam referunt laudes aliorum , & alienorum diiisdem omni exceptione maiorum. Tu vide, si non credis 3 vide quoque si placet, & mirare compendia vitarum Suar , Sanchea, Leiiij , Granado, aliorumque, quae circumseruntur seor-
266쪽
Art.23s. Iam prol struentia contraria dicente es' illicitum usum opinionis probabilis,nisi probabilior sit, aut tutior. aut probabilior simul, de tutior, quam opposita , duo tantum sunt auctores ex Societate Iesu. ijdemque mere, quod sciam, primi, qui illam rette, & expressό docuere, Paulus Comi tot us,dc Andreas Bian alii. Ambo fuere professi Societatis Iesu , & fuere viri boni, aevitae religiosae, quales nimirum tale solent proscis ordinis mostri. Blanchi docuit iunior philosophiam secundae, aut tertiae classis ,
reliquam vitam Concionando peregit, epigra maris quoque con-
s libendis delectatus, librutum suum de opinione probabili edi
dit sub nomine ficto Candidi Philabeti prohibitus 1 Praeposit
Generali, suum , ordinisque nostri nomen opusculo de generi praescribere. Comitolus, nec Philosophiam , nec Theologiam unquatri docuit, exponendis , ac tradendis casibus conscientiae Iongam, ac laudabilem operam impcndit, litteris praeterea huis manici cibus. quibus & Latinis,& Graecis fuit insigniter excultus, aliquid interdum temporis indulgens timuirius libri admodum
teruntur . nec sunt admodumi multi, qui sciant,otare illos tria rerum natura . I modo ,-Compone altis repentia biburna cu-
p Iis, pauca insuper, & arentia ima, multis.,idc semper, ac pro semper virentibus. Tuum Ego conscientiam requiro serio optinis Lectoria In negotio valdε arduo, dc implicatissimo,& cuius faelix exitus tua plurimu mteresistatis ne duobus potius dirigen
dum committeres Te, quam illis omnibus aut etiam, quam cuimhhet seoruni omnium Tala autem in hoc nostrum praesens negotium, ut iam iam expositurus iura , & em insuper orimquei periculosiissim' , atquc ex genere suoςst pcriculosius pro parte
istorum duorum, vipatet cx dictis ab ari.T4 S- Atque haec de nostris fidentiusia i :alta Artia si . Possunt itidem verbulum unum tuto adiicere de auctoribus sanctissimi, de sapientissimi ordinis Praedicatorum comparando illos inter se tantum, de cum nullo alio. placetque loco
verborum meoru reserre verba M.Barnabae Gallegoi qui & ipa est Domnicanus, vir Doctus, dc magni merito hahitus. Hic intract.de conscientia probabili durui dicit sic a Secunda sculentis, quae ut longe probabilior mihi magis placet, & pro nostra resolutione habenda est . docet licitum est sequi opinionem minus probabilem minus tutam, dummodo sit practice probabiliri etelicta probabiliori, & tutiori M. Haec igitur secunda sententia communionis inter Thomistas. Eam docet Bartholomaeus de Medina, Dominicus Banneet, Petrus Ledosma, Gregorius Mamtinez, Didacus AluareZ, Ludovictis Montesmos, tetrus Cor I neio,
267쪽
orio, Petrus Aragon, Michael Salon, Ioannes Maldems FnD A pu Marcus Setia . Hucusque M. Gallego, qui loca singulorum notat inibi diligenter, sicut, & eorum auctorum, quos in prΞcem denti nostrCrum .inspectione nominauimus .i Licet autem minscucrit auctoribus sui ordinis norit villos alios, sunt tamen illi faentis az Ii perde, ac celebres, nec commendatione ulla egent ad 2Actia, & ego cos rc tuli, ut referuntur, ne quis ponerem ex nWoyne quid demerem ex domestico u i l tam iaA rt. 237. Pro sententia contraria, ox certis. 3c indubitatas auctari sibus, seu loquentibus in propriis terminis sunt tres tantuan quod sciam, Dominicani,Iulius Mercorus in sua Basi totius moralis Theologiet , Ioannes Baptista Gonet in siis dictitatione, Theologica de probabilitate, ec quidam alius pluribus in locis
istis notus ex apologiis,quas aduersus ipsum compulsi sunt ede re Lueius San marcus, &hremadςtis Guimcnius Mutius Mercorus est vir doctus, nulxhil me Colendus I iaci est intcr abia auctor illo tum duoruni argumentoruntiquς vetuli titio ab ard. Ioan uem Baptista inconet ego libenter laudo , quantum tibi placer, ut laudetur. De tertio nihi dico, uec direre satis prinominati apologis ς duo.'Tu confer, ut libet, tres istos si uini iumptos Cum cina Lubus prinominatis pro nobis, S cum quolibet eorum seorsim , S t ut tu ipse conscientiam interroga , sicin zgo Uraint i rogabam cIrca nostros homines re noti δε 238 ..iAdile auctorcs eos paucos, qui pugnant in propiis ic minis pro obligatione ad probabiliorem, vel tutiorem , seu striqetiore Ni m nebus omnibus controuersis, q uales,q uales let caeter uni, subesse praeterea suspicioni liuioris,de atiimi perturbati pro pres acerbum, Ac vchementem,agendi modum , quo auctores huius nostrae lantentiae, & plurimos, & Uarissi ruos, oc piissimos,asque ila Ecclesia Gucta Dei optime incrucis dicunt eorruptori Lius morum, Eihiccs fuangelicae depraxiatores, laxones, palpones, S quid non Quin P.Mercolusi non est veritu si 'iradurcheri proleso a. par. balis art. 26. suam lantentiami pertinere ad tradi rionem Apostolorumυ & auctores ententiae nostrae contrassic
re traditioni Apostolidae; id est stabilit antecedens, cx quo in t
quam propugno, esse haereticos, & haeresiarchas forinales . Quia contradicere traditioni Apostoliuae est haeresis,& docem conti sillam est archi hinosis,atque catholici rerum theologicarum scin ptores icnentur scirς tradition ex Apostolicas, maxime cum lcri hunt de materia pcrtinente ad pii quam ex illis . Viuetur ne tibi
satis csie fundata suspicio Z bi adhuc non vluctur, viae tu prob4
268쪽
aiones Mercori pro ea re, de supple de tuo consequentias faciuob a m. praemenioratis suo dc nostri ordinis Γheorigis tot alibM , i aedet enim me icit his amplius immorari, de ad sinon Dstino,praemonito tamen me loquutum esse de solis Theologis, quos , oc solos inuicem comparandos propoliti Q ia quaestio praesens versatur in materia iuris naturalis, re diuina . Nec enim iubest placitis Pontificora. aut Imperatorum, ac Principum cum qua quisque legis cognitione peccet, vel non Pc L cI, me rea uti csdem reatur coram Deo. Quaeau tenusum iurisnata ratis. dc diuini pertinent aci Theologos, ad Iuristas vero, seu ca-noi H dῆs, dc Legistas,nonnisi quae sunt iuris 'canonici , & ciui tis, ut tradit Diuiis Thomas quod L 9. quaeli. p. artic. I S. corm
Parergon illationiἔtis limitandum : Ak doctrina moralis;
seu prassica sit dissicilior caeteris, paribus , quAm spe
AD *3 . Quae a pluribus dependent, sunt dissiciliora, caeteris PMibus, quam.quae dependent a paucioribus,& similiteriunt
cliticiliora, quae magis remouentur a sensu, quam quae minus. Doctrina autem moralis, quae practica est, dependet a pluribus, quam speculativa dependet ab ipsa speculativa in propriam4 aeria,& non te convcrλ. Similiter doctrina uniuersalior remouetur magis a sensu, quam minus uniuersalis; nccinon refle- Aa, quam darecta. Quia sensus est circa singillum, a quo plus di Bat Vniuersalius quam manus uniuersalem cognitio intellectuinus directa itiniitur animediate a sentiu reflexa vero mediate I a que mediatum distar magis,quam immediatum a termino com munt. Ergo doctrina moralis &c. Et loquor de docuina morali Ricntιlica, seu procedente modo scientilico. Quia alioquin cae tera non citent paria, dc loquutus sum caeteris paribus. 'Q'. RPBaret quaestionem istam nostram esse dissicili, mana, dc abstrusissimam. Quia est summe imprimis moralis, αPractica, quatenus eius resolutio est regulativa, dc ultimo com Pletlua Omnium aliarum cognitionum practicarum , eisdemque omnibus cooperatur in ordine ad omnes electiones, & operatio
VJΥ - 2 nnes namque aliae opiniones, & qualescuinin
269쪽
sie , vel sic clapendenter ab opinione,q uam quisque tenueri r cim ca hanc quptionem .. NempE si t omnes aliae opiniones practiscae considerant particulariter conditiones ad eligendum , dc operandum honeste requisitas ex parte operis & obiecti secum dum se; ira, sententia , quam quisque tenet circa hanc quae stionem, considerat uniuersaliter conditionem requiuiam ad eundem finem ex parte operantis . sest ex parte operis , dc obiecti prout subest directae de eodem cognitioni praeexisse ti ita intellectis eligentis ipsius . ae operantis is Ac proinde sui cunque deliberare opera tun, ac moraliter , impellitur, atque ultimo determinatur ad eligendum,ac operandum sic, ves sic ,. irata sententiam,quam sibi rerpia ita animum inducit circa hanc quaestionem, uti perspicitur clare ex dictis hucusque praekrtinuis
ab art. I9 .vsique a clari. ΣΟΣ. Eadem ratione redditur manifestius,
quam ut probari, dux exponi Ilterius debeat dandem hausi quae- 4.stionem esse, ae uniuersali istinam inter omncs quaestiones mora les, et oninino reflex im, tpote sumiternament, ac subordinal - rem sibi omnes alias , dc singulas. quaestioncs prac Rasi dc ni I-derantem reflexe omnes , Se Iingulas resolutones ipsarum. Eit
igitur ista quaestio dimittitim , ω vi,st rufissimae inter omnes
quaestiones de moribus seu speculativas, seu practicas .. Rrt, 2 ssia quoeulterius sponte apparet mirandum minimE eiIN quod quam plures, de valde perluuiosae aequivocaricium accide- yina nonnullis huius quatilionis tractatoribas ritum circa ipsam a Rugstionein secundum sektumcirea principia circumiacentiR ,
ex quibus dependet eius resolutio . Alij namque confudere opsenioncm probabilem cum dubio stractetali, cum suspicione seo
scrupulo ; eum lantentia improbabili, ac temGrariae; cum etain re, dc haeresi . Alij confundere maiorenas. D minorem probabili talem controuersas, ae ancipites cundi indubitatis, atque omnino manifestis3 Et rursus apparentes ii apprehensione , auti su*icio Ne tantum cum agnitis, atq; fit inter in animum inductis num lative 3 necnon agnitas, ae enunciatas praecisE, proin appareta eisdem seu apprehrnsionibus, te suspicionibus cum iudicatis, αλgnitis secundum se, ac reipsa 1 qns clifferentis sunt subtiles quin ης im, sed magnς tamen, de valde inamg, atque chlatuat Mnas, ac discretionis oppido necessatis. Α 44 contudere opimonempest Matiuas cum practicis, scaeas, quς enutu iant de natura, On ditione physica euiusque operationis, & materi7 Carca quam cum iis opinionibus, quς enunciant de honestate, Inhoncurua eiusdem operationis hic, dc nunc; de licito, de illicho p peccat odi nian peccato .. Alij confudere opiniones materialim: ramum
270쪽
mias cum ij s. quq sunt tut* mrmaliter; seu proponentes, quod
tuto.agitur,& certum est tuto agi, cum indicentibus obligatio nem id ipsum agendu, α ad quod est incertum, an obligemur , necnon eligentes, ac agentes , quod tutum est, prscisa quia tu tum est, cum et I Rentibus, ac agentibus id ipsum, quia obligat rium est 6c necessarium ad salutem animς . Λlij confudere prinbabile quoad nomen tantum,& aequivoce eum probabili, rei pin& vni uocE , atque theologice probabile cum prQbabili acadu i inree, rhetorice, topicE. ΛIn conii ere ignorantiam tum vincibilem , tum inuincibilem, quarum altera absoluit, altera reprobat Sperantem, sub opinione laua, siue largat ea sit, siue stricta . Comnadere, inquam, ignorantiam circa ea, quq sunt de necessitato medii, cum ea ignorantia, quq est circa necessaria necessitate prseepti tantum; & rursus ignorantiam. circa ea, qu7 suiu , vel perst nota, ver rix dentia per rationem naturalem, vel distincte, ac manifestEreuelata a Deo, cum ignorantia eorum, qu sunt cultiora, atqueiex prioribus illis deducuntur per consequcntias dissiciles , & anticipites ratiocinationesis neque aduerterunt parem prorsus necessitatem excusationas ex ignorantia illa
uincibili pro opinionibus falsis, siue strictis, siue largis , atqui pro operationibus directis mali ter per caldemialsas utriusque
generis opiniones. Ac demum per litaS toniac ivitas aequiu a tiones eiiactu ira est, ut quam plurima omnis generis: testimo; ιλm locis non suis, prorsusque adulterata inducerentius nec non
ut aliqui, iiquc non pauci agerent struenter de hac quςstione, α de pertinentinus ad candem tanquam sibi inuicem repugnantes, eum tan canit reipsa diiservirent, ut animaduertit optime pros culo anteriori Symester vet. Opi uis, v br sic habet 2 Prv- quart-rer utrum auditores diaersiorum Magistrorum tenentium diuersas optauones, φιarum scilitet altera necessari. est falsa, excusentur, sesequantur πιηion Isiorum Magistrorum. Et dico, quod de hoc videntur esse opimones, σnon sunt - Quomodo ia veriticet, exhibuimus superius oppor
Arna a- Miru m dico nota ess, quod monstrositates istet omnes , quas suis in locis adnotaui ,&qivama potui diligentiae remoui, nonnullis irrepscrint in dissicillima, abilausissimaque quςstione.
Verum ego non tam pro aliena, quam pro mea potius excusa
tione propria in parergon propositum secesiis Speravi nurum fore, ur patefacta distinctius summa rei, de qua disserui , dissicultate, facilius mihi condonarentur errata, quicunque, & qualia' eunque me intor differendum quoad substatutam, , vel modum commisisse ecprehenderetur, quatenus error ubi dissicillime vi