장음표시 사용
231쪽
cap. de una Tra. s. Nee M sunt
dis ipsam diuinam essentiam imitantur : propterea variae ideae sunt ponendae. Et licet id quod primo per se intelligitur a Deo sit unum numero. id quod secundario intili:gitur a Deo potest compati multitudine & potest esse distinctio rationis inter istas ideat prout faciunt 'uersa cognita. unde punctiis alio modo cognitus est ut principium, & alio modo ut finis. ita et a ri essentia Do ut est participabilis N imitabita ab intilligentia si unumpnitum, ut autem est participabilis 3c imitabilis i caelo, est aliud cognitum, & ut est parti cipabilis sc imitabilis ab homine est aliud, de ite di alijs erraturis. Et si e patet modus pluralitatis idearis in ipso Deo. hxe de secundo. Quo ad tertium m multitudo idearum non
repugnet diuinae simplicitati ostenditur. quia hoc est illud 'δ terret omnes Philosophos. quandoquide quicquid ei attribuitur debet ei nobilissimo inci attribui sed Deuc est principium rerum: ergo debet poni in eo omne illud quod ad nobilitatem principij pertinet iasummo sed unitat est sie: quia omnis virtus plus est unita, qua multiplicata ut docet amthor libro de causic: sic ici Deo debet esse sum nra unitas, dc non solum est unus re tria, Metiam ratione, cum magi ε dicitur unum quod est unuria re & ratione simul, quam id quod in re tantum unum & non ratione. Adde etiam P Arist. s. Metaph. aiebat, P omni est unum quod non potest separari neque intellectis, neque tempore, neque loco, neque deat: maxime in substantia. si ergo Deut est maxime seu , qnia est maxime ens, non potest separari ratione . Et sequeletur etiam esse in Deo quandam ioaequalitatem : quia una idea continebit esse tantum, alia esset vivere. & sentire. alia esse vivere, semite x intelligere.&fie magna inaequalitas & confusio esset in ipso Deo. Nee esset status in cansis sermalibus, quia cum ideat sint formae plures: ergo plures primue i ormae, de non una tantum. & se darentur Plures primae materiae, se plures primi agentes Otra Arist. x. Metaph. Sed haec omnia sunt nullius momenti quia diuinae simplicitati non repugnat multiplicitio ideam cum se habeant ut obiectum 5e terminuς intellestionis, non autem ut Principi si quo ni relligit. Quia si multiplicarentur rationes quibus Deus intelligiti utique imuere pes postio in Deo: quia istae rationex secundum luas propriax rationes inrelligendi essent i5stinctae: sed modo non est sic quoniam multae ideae sunt rationes in ellectet ut quos, rea disperat , sed in uno numero c5municantes de hoc unu numero est esset . ia: unde ideae non significant absolutum tantum, nec respectivum tantum . sed utrum ue abselut ii quod est essentia, Se respectivum puta esse imitabile a creatura. Sicuti omnia illa nomina quae spessicant absolutum relative, ut Dominus, Saluator, Gubernator, & lie non quaelibet diiunctio repugnat simplicitati iram distinctio rerum absolutarum repugnat Deo, non aui eat . distinctio relatorum . similiter disti nebo rationis quae reducitur ad distinctionem rei te pugnat diuinet simplicitati, ut distinguitur Sortes, de Soties sedens: sed n5 distinctio i attinnis quae reducitur ad unitatem rei, iliae diuersimode est intelligibilis. Addictum Arist s. Metaph. di eo non esse ad propoli tui quoniam ibi per rationem intelli sit des nitienE: in Deo non sunt plurra rationes quasi definitiones, sed plures rationes idest ideae intello die. Nec etias vitur ', ideae sint inaequales ex hoc si una posectius repraesentat rem volouam aliam, sed bene sequitur et, ideae sunt rerum inaequalium. Nee etiam sequitur noa dari unam primam formam ad quam omnia redueantur . Quia his prima forma est D ui- na essentia secundum se eonsiderata, ex eis ius eo sideratiotie Diui nux intellestus adinvenit diuersos modos imitationis ipfiux,in quibus consistit yluralitas idearum .ic haec de tertio, sequitur videre quomodo secundum Theologos conciliatur Aristoteles cum Platone. Posuimus diuersas opiniones dei deis, nec no conciliationem Arist. eum Platome secundum Simplicium, nil ne superest ostendere quomodo potest Aristo. conciliari eum Platone etiam secundum Theologos, & ad hoc videndum oportet statuere quaedam fundamenta. Quorum primum est, et, multotiens Plato & Arist. usi sunt Rhetoricis & Poeticis seriai nigus, qui non sunt suscipiendi ut verba sonant, sed secundum narii cim intelligentiam Ah de non est dandum vitio. ed summe laud dii: quia res dissiciles non pollunt nisi isto ae do declarari. Hinc reperitur aliquando Platonem statuisse ideas in mente diuitii, aliqua do in vel , aliquando in eooeauo lunae, aliquando in cerebro Dei. unde Arist. s. dema laudavit Platonem ponentem animani locum esse spec:etum. no ictam sed in eli uia
neque ac it, sed Eoaetitia . Quo in loco dubitati Aeer. quia m l. xi delut Eladis initi
232쪽
intellectus posset poni loeus, Iceirco hare di sinitio potἰus d cni est Rethor ea qium Phy.
se, cui dissicultati respondet Auer. quod in talibus rebuς cogitur homo uti sim itu line quadam, & per genera thetorica dequire. Eodem quoque libro ali imitat intelleium t a. m an Rhe
hulae in qua nihil est depicta. Q uo dicto prius usus fuerat Plato in Philadelpho de summo bono. ubi ait, P anima horninis est similis cuila libro. t L. Me:aph. loquent Aristo. de rex i numero intelligentiarum ait, tradita sunt a senioribus de ab antiquis in ici rea fι. & di- in illa postetioribus, cibi sunt Dij, & rati nent diuinam natura uniueri lem, reliqua veroi bulose sunt allata ad persuasion f vulgi. Ex his dictis patet q, tam Aristo. quam Plato usi v ssunt aliquando sermonibus Ri, oricis, de figmentis poetarum ad velanda secreta Philoso hiae. 8e hoeae. epe: ut a Clist dris. S bi accepi rut a Pythagora, qui docuit discipulos suos ia Philola
lere tantii, de praeceptorea audite, quia no minoris virtutis est reticere. quam sari. Et Py. phiae .
bigoras suscepit ex Pherecide praeceptore suo qui neque suit primu inuenior. sed emersit sic modus Philosophidi ex vetustis, imis Haebeis: qui secreta legi, Mosa ex n5 serip. Qi d esui DPara sed ore communicabant posteris. hac ratione, ne omnibus essent nanifesta. Vnde baee - ῶ- -' notitia Cabala est appellata: quae idem est uel receptio. quia ore non scripto recipitur. Hoc quoque nio Philosophi idi usus est Christus Saluator noster. Qui loquens discipulis suis aiebat. vobis datum est nosce my sterium regni Dei, caeteris autem in parabolis. ut vid tesnon videant, de intelligentes n5 intelligant: propterea subdebat. Nolite Sancti; date eani bus se. Et Paulia . tapientia loquimur inter persectos A e. Sicuti Hae brei. Puti agoras. Ac suus Magister. 6: Chri his Saluator noster, ': omnes sere Poeta aenigmatice locuti sunt.ita ς0r ς p Aristo. de Plato. Et hoc non debemus habere pro inconuenienti: quia ad occulianda se- Plato I TM rei a Philosophiae sectum cst. Vnde in Thim aiebat Plato. Creator omni u primo creauit nix in . Angelos manu, deinde creauit alia mortalia, d: ipse mansit in quiete, de sine labore . Quod dictit in est illud quod nos habemus tib Genes Quando Deus creauit hominem ad ima, capit. 1. pinem suam, oc postea requieuit λb omni opere, quod patrarat Ace. Secundo est notandii. v id a ha et ideae hibent triplex ei te, scilicet virtuale, sor male. 8c participatum. Exemplum, Caliditas uii ἰ M. reperitur in coelo virtualiter. in igne aute sor maliter.de in aqua calefacta participitiue sic
ideae sunt virtualiter in ipso Deo. qui mico intuitu sic de alia iniuctur, cui quidem intui, ius si non dirigitur ad opii; specitabit ad speculatiuam scientiam Dei: si vero dirigitur ad
opus spectabit ad practica . Praeterea Plato ad duo posuit necessarii, ideas. ecula itine gni iovem de hoc est quando diuinus intuitus in nuda contemplatione Dei est : et ad generationem rerii, quado ille intuitus diri situr ad opus, de hoc est ideas sibere esse in me- te diuina secundum cile virtuale, non φ nolim pre si sicuti sigillum tu e ra, vel imago in tabula. hoc quoque voluit intclligere Aristo. primo Celi, a primo quidem eo te derivatum rex. xo est este his clari ut, tris obscurius,& hoc primu eos est imitabile ab omnibus creatit. Quod Aristo. docuit secundo de anim , naturalissin; a est onasibus xi uentibus generar tale quale ipsum est. εἰ primo Phyi ait, Existente quodi diuinor: optimo 3d a. petibili aliud quidem contrarium este ipsi dicimus: aliud autem aptum natum est a petere, Ac d fide are ipsi tui secundu naturam. Aliud est e formale habent ideae in verbo diuino, siue in parcu . 5e filio Dei, per diuinu verbum Plato non intelligit sicuti Cbristiana pietas Si religio conii tetur verbum Dei non natura, sed sola proρrietat ei ersonali diuinctii: sed intelligit primaereaturam quam Arist. prima intelligentia docti, de nos primu An ei ab nates ab Vno solurnum procel it. Quia si essent duo, vel essent a que persecta, vel different numero, vel specie . n5 primo quia sit hii cta unitate variatur species: εἰ ce unu est persectius altero. Non secundo quia tunc Iaberent materia. sequitur ergo P primo vnia tantii verbum fit produ- isi. euod natura εἰ per na est istinclum a Deo. De quo verbo loquens Diuinus Plato ait, Lib de tenani ulta esse pulchr/. 5: bona, quae licet inter ne distincia sint, in uno in continentur atque bliea. n unc. Et hoc ar illud vel bum, Ac una , .lla itea cotinens oci alias, Aedr insiduς ideatis, 'filius, partus. de proles Dei. Et in Loc verbo dicuntur repeliri. ideae se tuum esse forma te, ut oliditat in igne. Vnde loquens Plato de illo primo Deo patre omni vin aiebat. 1 mi P dij deorum duorum opifex idem paterqi ego: o c. Aristo ii. Metapsy. in line sumens vide i ixo Homero dicebat. Entia nolui malu disitoni, viaM ergo princeps, a quo sunt alij pri n. p. r. 'eipes. quos intelli semias ino rices c loria vorat . Tertium este quod ii bint ideae. dicitur putic Pauun . Nam rastr k prum ci in ic Pla ais est si mrtici nius. iuilla copolitio ψμφ
233쪽
enina ea ro itur,limplicitate qua primus opifex Dudet. Nam si abi de s virtualibus emerserunt ideae formales id verbo, & ab illis ideas quae sunt in diuiuo verbo emerserirn taliae ideae in intellige alijs, i auima humana, dc in materia piinra l: cet hae no retineant neq; nomen neq; ratione idearum, cum non habeant ratione formae caena Flaris, sed potius exemplati & pioducti, unde istis ideae habent elle pericctius in v rbo,cum in eo sint sortiriliter,
qua in intelligentijs in quibus habent cile participatu : ut caliditas perfectior est in ignein id sit ma qua in serio ignito, & in intelligent ijs habent perfectius est e, qua in anima humana, tim Liri fui. crsccati, insita. quod habent est in materia prima, in qua sunt in rcia: quam materiam
magatam &paruum vocavit Plato , mignum scilicet in I tentia Ic raritia in actu: quia be. alium entitatiuuin ut aliqui imaginati sunt, in materia particolari habentes le conit Ia Thimeo ctum ad bie. & nunc S solo tensu ta non mente percipiuntur. unde Plato aiebat. In id ii illis supremis est vera scientia, in nobis ex tris quae in materia exasi ne rudis quae Hor nio ge aeratur . Tertio notandum et, ideae ad duo sunt necellari ad scientiam.& ad cis
litatem rerum producendarum. Ad scientiam primo, quia in Deo idem est intellis ait tellectio, S intelLctum, di cuncta in sedistincte cognoicit,& omne intelligens,ut alias ei ctum est, continet idolum rei faciendae : si ergo cuncta intelligere debet, oportet ut omesai , similitudinem apud se habeat. quae aicuntur ideae virtualittar, de qui bii, aiebat Plato in eis rite i Tbi meo duor esse mundos, alterum intelligibilem, alterum sensibilem. & sensibilem esse bili ,3c se exemplam in ab intelligibili, R ideali: & Per mundum id lem cognoscit iniit mundum sensibilem. Ecce quomodo ideae faciunt ad scientiam Dei. Faciunt etiam ad esticitati rerum: quia omnes sere Philosophi tenent laeti no ociam, sed semper intelligere: quia nobilissimo ageti est attribu Eda tiobilissima operatio: sed intelligere est nobilissima oporatio, iccirco nobilissimo modo est Iaco attribuenda . verum quia intelligendo Deus pro ducit res ad extra : neciale estu: intelligat se imitabilem a rebus istis prodictis nam istaeus, imperfici seipsum intueretur 5 agnosceret. Et sic pertinent idcae ad scientiam prae cana, & e Iiam ad speculatiuam. Propterea Philosophus de anima dicebat quod intilis eius practicus fine disteri alpeculativo, 5 1. Metaph. postea aiebat quod finis specula ui est veritas. si uis practici est operatio. Aliqua ver b cognitio practica dicitur exordide ad opus quod contingit dupliciter, quadoque in actu quando scilicet ad aliquod opus actu ordinatur: sicut artifex praeconcepta forma praepouit illam inducere in materiam, Atuae est actu practica cognitio, & forma cognitionis. Quadoque vero est ordinabilis cognitio
adactum non tamen actu ordinatur sicut cum artifex excogi; at formam artifici j, di fit per modum operandi non tamen operati iii tendit, tune illa est practica habitu, ves Virtute,no Q notu plex tamen actu. Quando vero cognitio nullo inodo est ordinabilis ad actum, tune semper eam nix o in speculativa. His omnibus modii reriritur cognitio in Deo, & sic etiam reperiuntur id Dp ςpς quia Deus persectius cognoscit creaturas,qua artifex artificiata, sed artistac creatus per i Q
mas quibus operatur liabet speculatiua cognitione de operibus ergo multo sortius Deus. Prae erea cognitio speculativa est quae conliderat principia, causas,&passiones rerum: sta Deus cogno cit omnia, quae cognosci pollunt de rebus ipiti: ergo ideae in ipso Deo spes i. .' non lotum ad speculativam, sed etiam ad Dracticam coguitionem. Viterius, cognitio practio non te extendit nis ad sacienda : sed Deus per ideas non solum scic facienda, sed prae sentia, sutura, ct praeterita : Ggo ideae in Deo pertinent ad practicam, ac speculatiuam gnitionem . Hi ne conciliantur dicta Platonis. Quado dicit, ideae sunt in mente diuina, rhoc voluit intelligere ideas pertinere ad speculatiuam cognitionem. vitando dicit qu. sunt in concavo lunae, voluit intelligere prout spectabant i practicam cognitionem actu iniando dicit 'lubd sunt in cerebro Dei, intellexit cognitionem practicam in habitu.uta diis' ad ' conciliantur se . quod unum dictum est clarum & peripicuum, aliud viso aenigmaucam cta Platonis &obscurum . sequitur videre opinionem Aristotelis declaratam secundum Theologono iniri Ae K Hic videndum est quid sciatiar Aristo. de ipiis idetis: dc pro intellectu suae opinionis , de ideri secia uoandum quba Pythagoras cum estet interrogatus, an esset sapiens, respondit sen dum τις ' esse sapie uena . sed Philosophum . Quod quidem dictum pulcherrime habetur apud Pi re tonem iti libro de pulchro, ubi Socrates interrogat P haedrum. sapientem quidem,b Pp.
234쪽
cinni ut suest: vnge patet non dari sesent am simpliciter apug nos. sed hoe eonuenit soli
Deo secundum Platonem, so Loe etiam dico secundum Arist Ni primo Post. disti aiens ipsum tale dixit. Scite autem opinamur ut unquodq: simpliciter. sed non sophistico modo, quod est secundu accidens eum causam arbitramur cognoscere propter quam res est : qumniam illius est causa, di non contingit aliter se habete. Q uam diffinitionem si diligenter eonsideremus patebit secundum Arist. non dari scientiam simpliciter. Nam primo dicit u bd scire est cum causam cognoscimus. 5 non una tantia causa cognoscenda est quia tune non esset scientia simpliciter, sed tantum in genere : ergo oportet ut causae multae cognosi eantur . ita semper oportet conclusiones resoluere in principia proxima, δc illa proxima principia in prima principia illius scientiae: nee etiam sufficit cognoscere conclusionerrer principia unius scientiae: quia nec hoc esset scire simpliciter, ita in genere tantum oportet ergo ut deueniamus ad principia methaphysicalia, de resoluere ipsa in primu principium. quod est prima causa efficien ς. se finalis omnium rerum: in Qua relucent ideae se eundum esse virtuale ut dictum est Iccirco exactis sinia cognitio quae de rebus haberi potiest quando cognoscimus conelusiones per ea ullas proximas. δ altissima; prima . lsi verum est quod dixit Philosophus i. Metaph. res sicuti se habet adesse, ita de ad eognosci, Ac omnia entia habent esse per primam causam: ergo nisi ipsa sesatur nihil persecte sciri potest. Modo prima causa non potest a nobit quiddit aliue inteli gi ut alias ostendimus. Seeun. da conditio est ipsius scire, quoniam illius est causa , debet ergo causa simpliciter no n et s. praesupponunt aliquid. 5: non producunt teria: ergo haec causa est Deus quae tota rem producit. Tertia conditio, scire est quod non contingat aliter se habere, debet enim elle immutabilis omnino illa causa: omnes ilia erucae ab ea sunt mutabiles,s: habent esse vertibile, sola prima causa est immutabilis. Stabilisque nianens dat tacta moueri. Sed diceret quis: ergo tu niTas scientia simpliciter ad mentem Arista Res: ondeo st, concedo dari scientiam simpliciter alicuius conch conit quae icitur per causas proprias 5c principia propria in aliqua facultate. Quia datur demolita tio simpliciter Physica, simpliciter Mathematica: de simpliciter Metapsysica in gener bus
istis, ut dixit Auer i. Me ih. demonstrationes Mathematicae sunt in primo gradu certi tu dinis. sed lice scientia quae habetur per istas demonstration et non in ab blute, se simplici ter libera. Quia haec est diuina pollessio. Ac non humana: Sc solus Deus habet hune hono rem ut dixit Simonides: quia habet usum idearum . nos vero sumus veluti noctuae no v lentes intueri lumen ibi is , 'propterea absolute 5: simpliciter scientia non datur. Secundo est notandum ut ait Eusebius C sariensis libro de praeparatione Euangelica, a, post mortem Platonis plures siccesserunt, qui nouis opinionibus sua repleuerunt academia. Nam ipse diuinus Plato veri uim a se sanctissimam Philosophiam edocuit in vita. Post mortem surrexerunt quidam eius discipuli in i r quos fuit Speii sippus eius nepos natus ex sorore ita Se Xenocrates 5c multi alii: qui susceperunt vices docendi εἰ isti multa dixerut quc Plato nec imaginatus est: unde Simplicius α. Plir s ait Aristotele impugna ite vulgare, εὶ ple beas opiniones putantes in mente opificis esse sormas cum materia, sicuti sunt hic hoe autem imponere Platoni est irrationabile satis. Tertio est notandum qubd uniuersale multipliciter accipi potest. Uno modo, pro uniuersali in essendo: Si hoc duplex, vel ut causa esse Elua, v et vi causa formalis, n5 inbirens, sed exemplarir,ve Deuς. Vniuersale in praedican do est illud quod existiti multis. J: dicitur de multis ut animal. Vniuersalia in cati sando. scilicet essemue sunt ut in te titi de quibus Arist. in Prologo Metaph. ubi ait sere dis. scillima sunt voluersalia ad cogno S u. Psit etia distingui de uniuersati v ait Ammon iucin praefatione praedicabiliu . de F ustratius se do Ethic. Ac D. Tho in tractatu de Angelis, de Alexader in 7. Metapho uniuersale quoddam dicitur ante multa, ut ideae de intelligentiae. aliud est post mu ita. ut illud quod eli separatu dc abstractu ab anima de quo Ar primo de anima aiebat. animal uniuersale aut ni bil est, aut posterius est. Aliud uniuersale dieitur in multis. ut natura ipsa in qua conueni singularia, puta animal. homo, de leo Simpli ei ut quoq: lecudo de Anima st clarans dictu Ari. sensus est singillarium, te scientia est V ini
dat ut scientia seeunda Aristor. Pseusip u nepos Plata
to Genet Esia fuit plebe Vniuersata multiplex. Lege D. Th.
235쪽
esti re hoe .ninerale sunt ideae: quae a se premis illit i eis originantur. de quo r. r. '.
aiebat. Prinei p. a Ggnoscimus, in quantia terminos cognolcemus per terminos si Aristo. pcr Arist. interpretari velimus. debemus intelligere id e s. de quidditates, ut docuit ipse iocundo phy s patet hoc autem si quis tentaverit dicere terminos, definitionis, seu quiddita tes, de ideas. Aliud est v niuei sale quod dicitur demulus si cura animal.& homo I e. de qua Philolophus primo Periher. de . Metaph di hoc residet in rebuς. Patri igitur quomodo dantur idec demente Aristo. dedissidinin inter ipsum dc Platonem potius dii in Hibit qui in sensu , nam secundo Phys r. ubi loquens de quatuor cautis,&poti Li: ne deis mali, linquit alio modo specie . dc exemplum, hac autem rario eii ipsius quoi quid erat esses Si data est mihi aut horitas interpretandi Aristo. duo quod hac ratione dixit Pi uolosi sormam, sp ciem. de exemplar: quia aliquα sunt sormae inburentes de costituta res remiaclle, alique stini sormae exemplar quet inita premo illo artifice relucet. Praeterea 3. In nonne Arista declaravit primum motorem esse aeternum de absolutum ab omni in atri declarastit etiam quM hoc principium non solum in primus moror, ita est tanquam si ma, de finia. quod Averr. etiam idem fatetur in Commen. quod Deus non ibium est nos, scit etiam forma. certum est quM non loquitur de forma inliciente: quia satis imper aest eum s t par ergo loquitur de forma exemplari. Quid ait: aliud est sorma eit: sris nisi ideat datur ergo idea de mente Aristo. Praeterea eodem lib. s. Phys ait, nihil inscinatura est eorum qu natura , Ic secundum naturam sunt natura est causis ordinationati Quaeritur modo quid intelligimus per naturam, aut materi , aut fortia . non mare.
fit, quia est inordinatissima, bc indoerminata : ergo forma: dc tunc quero, aut sorma qua est pars rei. aut sormam exemplarem. Non primam quia ipsa est imperfecta, cum sit pati: igitur formam exemplarem: haec forma exemplaris est Deus optimux, qui est forma absolutissima ε simplicissima: de haec forma exemplaris est idea omnium: quae eli una ex rure sui, sed est multiplex ex parte rerum. Praeterea hoc idem aiebat Philosophus tertio coli ubi habet causa ordinis in sensibilibus est natura. trem secuta de generatione ubi rii Philosophus quomodo nutriantur arbores de plantae, habet Laee verba. sorma de s otia in te minis eorti:& licet per terminos intelligant Latini corpora cilestia: quae suo motu Alumine sunt causa generationis de corruptionis: tameia Arist. per terminoet intelligit quis ditatem. delinitionem, Z idea , ut patrix. Phys. ubi impugnans vulgareae plebeam temtentia de ideis ait: sequeretur desinitiones naturales abstractiores esse Matheniatici, de to ban, consequentiam hanc ait, paIez autem hoc, ii quis utriusq; tentaverit dicere termino, idest desinitiones seu ideas. Praeterea I . Metapb voles agere de sorma per comparati .d substantiam. posita illa diuisione de substantia, quae est in materiam formam, de comp'sium, inquit reperiri quasdam formas, quae inueniri non possunt sine materia. H domu Et so mae artificiales omnes, quae cum accidentia sint, nequeunt existere fine subiecto. si editet, dum est deforma domus, nisi velimus lolui de domo quae est in anima artificis,nam illi sine miteria est. no tamen sine subiccto unde subdit, si quaesormae sunt praeter sub tuot iam compositam hoc verum eritis lubstantiis naturalibus. Hine laudauit Platonem. Qua pro ter non male Plato at quia species sunt quicunque vatura. si quidem sunt spe cies. de sunt aliae horum ut igni , caro, caput Sce. Praeterea scribi t etiam I hiloso. i i. I b, Metaph. de duplici bono unauerit, δέ etiam ipsus exerci tus, bonii exercitus est ordo inir-so. quieti a reperitur in duce. sic etia bonii uniuersi est oi do uniuersi , qui reperitur in re tore uniuersi , hic aute ordo existes in rectore quid est aliud nisi insidus ideatis , que popii Plato 3 Non igitur discrepat Aristot. a Platone nisi in verbis tu positione idearum . item eodem libio nonne ait Philosophus Deia mouere dc non inoueri, dc in mouendo mouet seu i appetibile, de intelligibileὶ haec enim sola mouent non mos i. unde . . tisio. loquens et orbibux probat orbes dupliciter moueri ab intelligentij , scilicet ut agens, dc ut finium forma bal nes, si no esset in materia tue moueret ut ages de . t finis, de ite motores orbiu uagentes de ut fines. Aueri eri a I. est Anima ait haee verba sormalia: Vniuersalia sunt nHAtenerabilia neque torruptibilia, di sunt existetia extra mentem, de est sermo verus sed fi sunt ista uniuersalia existemia extra mente nisi ideae quas Plato ponit in meae diuina At no negat sed amplectic& docet Z uo ergo aduersatur Ar. Platoni in hae disputatio at
si v i igitur absoruatur qua c Muta ritum ac ordinem quo fuerat Propositum
236쪽
.scendendii ad id quod coarto loco promisimus, soluere tinnyeargumenta omnia, quae in diueliis partibus i hiloiophiae sunt adducta ab Aristotele aduersus Platonem. Et primo duco argumentum illud quod fecerat I rilosophus 7 Metaph. ubi querit. Numquiddi. tas sit aeni cum eo cuius est quidditas: Icilii lotuit banc dubitationem dices. in entibus per se sunt idem , non autem in aggregaris per accidens: unde in homine idem est quid ditas, de id cuius est, cum sit quoddam cos Perse: sed in homine albo disteri: hoe stante arguit Aris, si homo qui est quodd in cui per te haberet ideam separatam & qui id itaten, .smireretur m neque in ente per se quidditas esset idem cum eo cuius est. P raterea illa idea separata ratione etiam est quodda pcrse: ergo habcbit aliam ideam,& illa alia, oc sic dabitur pr fressus in insinitum, quod est absurduin ut patet t. Metaphy. Hoc argumentii soluitur exundamento Simplici j tenenti v A rili. impugnasse Opinionem vulgarem Platonicorum tenentium ideas esse eiusdem ronis cum idearis, & non opinionem Platonis tenentis in I bimeo ideas disierre ab ideatis ut rerpetuum a corruptibili. quod etiam Arist. docuit io. Meiaphia corruptibile oc incorr uptibile differre plusquam genere. Secundo, Aristo. facit aliud argumentiam in eodem reatu. ii quod quid est hominis cilci serrarium ab homine de ipsus boni a bono, te entis ab ente, tunc homo non ellet homo, nec bonum esset bonum, nec ensesse tens, neque etiam haberetur scientia de istis: deducitur consequentia, quia unu inquosque scitur, cestetis per suana quidditatem modo quiduitas:hominis est separata ab homine secundum Platonem : quidditas boni a bono sec. sequitur oppositum eius quod Plat disit. ideas facere ad scientiam. 3c ad productionem rerum . Pro solutione huius argiam ii, noto primo quomodo idea faciunt ad ei te rerum: de dico et hoc modo faciunt ad ei te rorum quatenus sunt causet formales, non quidem inhaerentes, sed emplares 3c istae formae non debent exissere in re, sed in incute opificis . hoc idem dicit Arist. I. Metapb. ς, omnia fiunt quodammodo ex uniuo , ut homo ex homine. de domus ex domo. Quia cum sit duplex agens propio quum, siue ut quod, dc uni vocum, ut homo, alterum remotum rc et lubuo cum viso de quibus agentibus secundo Phys coria aiebat Philosophus, ibi Δ: homoge- ita nerant hominem. Ideae iaciunt ad gencratione ut asentia remota de aequivoca, faciunt eta a ad scientiam hoc modo, quia formae quatenus sunt in materia habent ille Sc mouent sensu, de ex illis sensationibus causantur phantasmata, c illa causant intellectione mouendo ideas existentes in anima, Z si ista cognitio fuerit causata a solis principi js naturalibus eri: scientia naturalis in genere: si per se e debet sciri illa res oportet ut resoluantur principia naturalia in alia communiora, quousque deuςniamus in notitiam idearum quς sunt in mente diuina. de ite habebitur absolutiissima εἰ persectissima cognitio de re illa. Hoc stante , dicos, argumentum Arist. concludit cotra illos Platonicos, 'ui dicebant non esse alias formas rerum praeter eas quς sunt in mente Dei, adco o, res existerent tantummodo per illas: filest salsum. modo dictu est de mente Platonis , ab ideis quae habent ei te virtuale iluere ideas habente, este formale in verbo, de ab illis fluunt ideae in mentibus Angelieis, e in animi nostra.& in materia primo, e in materia particu lati licet in his in ater ijs ideae non habeant nomen de rationem ideae, sed potius ideati. Tertio arguitutaquia Arist. Metaph. ait si darenturii deae, vel sacerent ad esse rerum, vel ad scien tiam, dia neutro modo: igitur non dantur ideae . probatur minor,& primo P non faciant ad esse, quia illud facit ad esse alicuius, quod existit in .sed idec non existunt in rebus ideatis: igitur nihil saciunt ad esse ipsarii. Quod non ad sitientiam probatur quoque, quia id quod scitur, scitur per quidditatem quet est in re scita.dc non per quid litatem separaiam ab eo, sed i eae sunt uniuersalia scparata ab ideatis: igitur sciri non pollunt peridea Sc lic nec ad scien tiam conducunt. Hoc argumen Solutio aret. tum soluitur per illam diffinitionem de uniuersali ante rem in re. N post rem. Nam intentio Arist. est impugnare opinionem illorum qui nullum aliud uniuersale ponebat nisi illud quod est ante rem . Modo Plato non est istius opinionis ut diximus. cum ponat triplex uniuersale, de illud quod est an e rem facit ad esse, non ut forma inhaerens, sed ut forma ex e eptaris. facit etiam as sinentiam persectam: quia non potest persecta scientia habet i de rebus
nisi resoluatur ad rationes eremptares. Quarto arguitur. quia eodem libr. 7 Philosophus Q natium ait. 2 si darentur ideae tunc ens per se non differret abente per accidens, qd est salium com . Lume sequentia dc lucis: quia ens per accidens est verbi gratia vi homo albus, in quo differt qui A
237쪽
hominis est Hea eius: quae est separata ab homἰne. Ic sic ens per se& per recini non dista.
rem .Rndetur argumentum hoc concludere contra illos qui ponebat tantu modo forma separatas, non aut inherentes in materia: Nam in ente per accidens distert quidditas, & id
euiui est propter multifex significare. se quia non est dii fitii bile. Inente perse est idem O. finitive. Quia definitio de definitu iun t idem . Quinto arguitur. quia philosophus 7. Moopb. agens de geaeratione rerum ait, omne quoa fit a suo simili tit: sed naturalia fiunt: po ab univoco : ergo non ab ideis, quae non pollunt uni uocari eum istis ideatis. quia sunt incorruptibiles . Ad hoc dicitur U Ai isae impugnat positionem illorum qui ponti initantum caulas uniuersales activas, non autem causas particulares . sed hoc non posuit Pla o, qui posuit etiam ipse omnia fieri ab uni uoco concurrentibus tribus conditionibus. τ a sit principale, propinquum,de essentiale. ut recitat Auer. i a. Metaph. Sexto arguitiit quia Arist. a. de generatione agens de causa formali, materiali, ac efficiente reprehendit Plato. nem ponentem ideam esse causam efficientem, dicens 'idea est aeterna, & materia est aeterna: ergo semper erit generatio , quia forma semper est, re recipiens semper est,& tamen 1 lsum est . quia aliquando est generatio, aliquando est corruptio. Respondeo ci, ibi Philosep impugnAt illos, qui non ponebant causas particulares , quod non est die dum de Pli: ne, qui in sexto diat o de legibus ponit uniuersales de particulares causas, ut patet iloquitur desponso Sci ponsa. Septimo arguitur quia r. Diuinorum ait Attiae q, sicuti se habet sphaera ad aes ita omnes reς naturales ad materiam, sed sphaera non potest esse sine aere: ergo nec res naturales sine materia, subdit reprehendendo Platonem . Quapropter parabola de animali quam iunior Socrates dicere consueuit, non recte se habet prosecto, a νeritate abdueit . facit i. existimare hominem elle sine partibus. ii euti circulus sine arte. Ad hoc dicitur φ intentio Ar illo loco illo est reprehendere eos qui existimabant omnium rerum unam tantum este definitionem : sed non ita est apud Platone ponente hominε definiri mmateriam in ordine ad motum , & sse spectat ad Physieum': ponit etiam hominem definiri ut substantia quaedam est. 5e sic spectat ad Metaph. & per Iuniorem socrate Arist. non i telligit Platonem, nec illum Socratem. qui suit praeceptor Platonis ut placet Alexandro. sed Socratem Generensem qui fuit post Platonem per multum tempus,& docuit Atheni R Octauo, Arist. 1 Phys. ponit entia Mathematica eile abstractiori naturalibus, reprehendit Platonem postmodum , dc dicit. Latet autem hoc facientes ideas: quia si ponerentur ideae, tune res natural cs estent abstractiores Mathematicis, quod est absurdum. Ad hoc argu mentum respondet Simplicius eodem loco. Nam ibi Philosophus reprehendit plebeas itatem ias ponentium ideas esse in mente diuina, sicuti sunt sormae quae sunt hie, sed Pi to posuit alias ideas in diuina mente, & in intelligentiis, It in anima nostri, te in materia, in qua formae existent ex non retinent rationem dc nomen idearum . Nono arguitur. Quia Philosoph i. Metaph impugnat Platonem volentem declarare res sensibiles per numero, distinctos a iebus sensibilibus, puta si quis volui siet declarare decem mucis, oportu illa ipsum declarare per decem homines, d sie de rebus Mathematicis, de Metaphy sicalibus .a carguit Philosophus p sicuti se habet notitia numerorum ad tuac caulas, sic nolitia rerum naturalium Mathematicarum dc Metaphysicalium ad suas causas: sed notitia numerorum non pendet ex additione aliorum numerorum: ergo nec notitia naturalium Mathemati rum de Methaphysicalium . reprehendit igitur Aristo Platonem in positione numero ita non potiunt conciliari adinvicein . Ad hoc dicitur s, hoe argumentum est contra ille qui putant non polle ullo pacto sciri entia, nisi per ideas. quod numquam existimauit plito, ted tamen non poste persecte sciri sine ratioitibus ideatibus, in genere tamen sciuntur, t dictum est in re ponsione ad secundum , Decimo arguitur eodem libro argumentum Platonis non concludere: rerum transmutabilium non est scientia, ergo dantur idec aeternae ct uibus est scientia: nam si concluderet hoc argumentum. tu ne sequeretur Pellent ponen ideae negationum, quod est contra Platonem . Ad hoc dicitur si, argumentum hoc est contra illos, qui ponunt negationes cognosci per se, quod numqua somitiauit Plato qui vide aliqua esse entia politiua , aliqua priuatiua, εἰ negat tua , posuit P priuatiua Ie negativa gnoscuntur per per accidens,dc eorum non elle ideas: entia politiua cognoscuntur per se, apsorum sunt ideae. nec dicit Plato transmutabile non poste perlecte i citi sine ronibus id '
libus, sed non propterea negat irip sciti per tuas quid ditates in gne, vi ait Auer. I . Me a P u es ta sensibilia
238쪽
iis bili, bibere dunt Medos comprehensobis: hine nee Tlleologi pomisti m maiori .
V decimo argui quia Arist. i. Metaph. ait ut ii darentur ideae omnium sciuilium : se queretur etiam ipsorum relativorum dari ideas, sed hoc est contra Platonem : igitur sal. cim est dam idos . Ad quod rei pondcodo pr suppono rclai tua dupliciter conlideiari posse vel ratione sun timenti. vel ratione suae 'lii ideitatis. Primo modo sunt in genere in quo est fundamentum . nam si sui damentum est in genere substantur, ita erit illa relatio quema inodum est relatio identi aris, nam unum in substantia iacit idem, unum in quantitate saeit aequale, unum in qualitate ficit simile, & ita Patet in zmnibus generibus, s ib. est relatio, ubi est suum fundamentum : propterea dixit Averr. 12. Metapb. Relationem este de D. usui in umen , adeo cir recentiores putauerunt ipsam esse de secunavis ira eslectis. Secundo in coianium se idea est duplex, altera cognitionis tantum, de non imitationis, nee elicini, nee factione, nec existentia: & sic mala cognoscuntur a Deo, non tamen cum imitantur , aut sequuntur . sed potius ab eo discedunt. Altera dicitur idea nedum cognitionis. sed etia, ni ita licitis. & hoc modo materia prima & uniuersalia habent idea: tum quia cognoscuntur. tum quia ipsa imitantur, & appetunt Deum authotem tuum . Accidentia propria ha
bent ideas in Deo. non solum cognitionis, sed etiam imitationis, & etiam ellectu quia Deus producit ipsa in proprio iubiecto. Accidentia scparabilia babcut ideam cognitioni imitationis opere, seu iactione , quia non statim socrates est nauticus , aut citharedus, sed successu temporit potest fieri musicus, aut citharedas. indiuidua vero de genere substantiae habent ideam cognitionis. imitationis, actu, factione, Sc existcntia. Tertio est notandualiquos Platonicos fuisse, qui tribuebant Platoni relativa mala, materiam primam non habere ideas de hoc iaco quia nesciebant distinguere inter ideam cognitionis di imitationis.1 Iis sie iactis nunc soluitur argumentum 2, concludit contra bos non contra Platonis sententiam. Duodecimo arguitur ex eodem libro&ex I. ubi P bilosophus probat non .dari ideas quia tune sequerecitari tertita hominem : quod est abii: rdia magnum . consequentia deducitur, quia dac homo seo sibilis, Ad homo ideatis, & ab istis ab trahitur alius homo . in unis utrique : lil probatur, 'ita ab illis quae coicant nomine & ratione abstrabitur quida tertius concep tus. sed homo iensibilis 5e homo ideatis conueluunt nomine dc ratione erae o ab istis est abstrahi bilis tertius homo. Dico hoc argum eiu cludit cotra illos qui statuebant hominem idealem Sc sen ii bilem elle eius lem rationi , ted haec Plato non ponit, cudieat in Thimeo cpidea comprehenditur animo & mente: ideatus homo sensu εe opinione cognos citur, undeptu quam genere disterrunt ut dixit Arist. Tertiodecimo si darentur id ferirent nonnullae rationes, & propositiones , qui sus motus Plato statuit ideas, inter a iis utebatur ista: de quibuscunq; aliquid comune di, eorum ponenda est idea, sed de rebui sensibilibus puta de particularibus hominibus, equis, leonibus, dr aliquid commune: ergo Ui uni illorum ponendae sunt ideae: hoc stan te sub li t Philosoplius aliam propoli tione, sed de dualita te indefinita quae attribuitur mattrix, praedicatur alia dualitas, quae est prior ipsi materia. & sie sequit materiam no esse primu principium reru, sed potius illa dualuar,quae praediratur de dualitate materiae primae erit primu rerum principium . Ad hoc dicitur ini
Platonem φ triplex est numerus. P rimus dicitur numerus numerant,dc hic est anima mo Mens seipsam. Alius est numerus quo numeramus, ut unum, duo, tria , o scin infinitum, hic est numerus, quo numeramus res materiales, Puta homines, leones&c. Tertius dicitur numerus numeratus. & sunt ipsi met rea numeratae . Quando Pla: o tribuit materiae dualiatatem indefinitam, loquutus est denumero numerato quo non est aliquid prius in ratiotieessendi, licet in ratione pridi cadi. Sed dices, laltem habeo P idea ipsius materiae erit primu principium non aut materia ipsa. Respondeo concedendo, sed non in eodem genere causae, nam idea est causa exemplaris, materia prima est causa materialis. Q iartodecimo argui tur. Si darentur ides tunc relatiuum esset prius abstituto, contra Arist. in enumeratione Praedicamentorum consequentia probae: quia multa entia absoluta habent ideas, F ideae sunt relativa L priora si iis ideatis: sequic ergo de fasto relativa priora ei te ab olatis.Respondecide, dupliciter considerari potest, vel pro intentione, ei pro re tiabstracta intentioni. pii mo modo est relativum quoddam, cu idea dicatur ideari idea: sed secundo modo diei co u dam absolutum. exemptu bonio si contempletur prout ex sua substantia fini genuit, pater
239쪽
genere substanti Si quid absolutum. Quol idem dicimu aemula re eiusato de principio
M principiato dce. Qui modecimo, praterea Ar. i. Merui s. ait, 2, Dc liabant Platonici nodari ideas, quia quorum notio de ieientia est una, eorum necessarao est ponere ideas, sed lubstantiarum omnium est v na notio si scientia : ergo νnica est idea omnium substantiar u. Sih re ratio ellet vera i 'vetetur etiam omnium accidentium unam e ste ideam, sd est contra dogma Pla: oni . probatur coniequentia: qua onini uaccidentiu est una notio M scientia . R in detur 9, lixe rct concludit contra illos qui poncita ut accidentia non licte ideas quia non habebant idea existentis idcirco tollebant ab eis omnem rationem id . sed dictrem estaceidentia habere ideam cognitionis in ipso Deo. de hab re ideam imitationis re operit iunctionis : non in o lentiq. quia quod proprie existitust substantia. Sextodecimo. probo tur adhuc P accidentia non pollum habere ideas : quia habere ideas in ipso Deo en ipiar participare, sed accidentia non pollunt participare aliquid qs est in i plo Deo, nam in Deo nullum est accidens. ergo nihil quod est in ipso Deo participare pollunt . Tum quia sensi. b iis corruptibilia ut lunt accidentia quomodo pollunt participare sternum quod est icti in ipso Deo 3 Ad hoc neganda est minor, quia diuersitas idearum in Deo nihil aliud est diu: na ellentia diuer simode a rebus imitabilis, se Participare ideas in Deo est habere esse 1,
eis. quod satetur Arist. i. cali. A primo quidem enie derivatum est este ac vivere dc Deci-rroleptimo. quaero an idea de ideatum conuenia ut in nomine Ac in definitione, aut tantum
in nomine dc discrepant in definitione. ii dicis primum: ergo homo sens bilis est intelligi. bilis: Ic conse cientia probatur quia idea est homo intelligibilis de ideatus est homo senitabilis .ii dicis secundum . ergo non potest allignati causa cur Deus per idea hominis ma- sic producat hominem quam equum, vel hominem verum quam hominem pictum.quia homo verus 3c pictus conueniunt tiri in nomine, dc sic non tantor ideo . Ad hoc dicitur si idei de ideatum dupliciter consiac rantur, vel in ratione citendi, vel in ratione representandi: pruno modo disserunt nedum ratione, sed plusqui cae inna, se terra. id a im esse est ter met Deus, ideatum est res caduca sc mortalis: sicuti si species hominis intellectu conii Ee: Ntur si esse, est accidens, si vero in ratione repraesentani literit substantia : ita etiam in ratis ne repret entandi nedum conueniunt idea 6 id tum in nomine, sed etiam in ratione, do se patet quomodo potest adunari causa, quare Deu per ideam hominis magis pioducti h
minem, quam equum, vel nominem pictii Jcc. DecimoOctauo, si darentur idcae, quarto a te sunt nece illari propter res Uernas, aut propter res caducas, sed neutro ii odo ras tur ides no sunt ponendet. probatur minor . Primo ut non propter res qterua . quia tunc maxi: Leellent neces lario propter motum caelorum, sed hoc non est dicendum : quoniam cum id sat rationec cleriat potius sunt causet quietas 'u in motu : nec etiam P ropic r rei caduca quia non iunt in ipsis rebus caducis. nec etiam propter trientiam: qna olum, scientia o iis tur ab eo euius est scientia. Ad hoc mdendo dicimu, ideas este tircessaria et propter vir se res: de ad id ql di si idee sunt teros: ergo non causa motus cor orii tremoria: neganda este sequentia, quia Deus est immobili, oe cternus,5 tb est causa motus ut seribi c s. thycnecetia valet ido tactii est ideas non conducere ad esse reru , quia non sunt in rebus: 'in bicro est contra illo, qui tenent ideas este formas informantes, Ic non contra nos tenentes e sormas exemplares. similiter conducunt ad scientia. tum in genere, tu simpliciter ut i ctu est supra. Decimonono. Pretterea si dareos ido tergo Participatentur ab ideatis: εἰ tune quero de modo participationis, aut pallici pans veluti miscibilia a mixto, & hoe non quia miscibilia correpunc corrupto mixto, qd non est dicenda de a deis, sint sterne. nec ei sicut unu miscibiliu participas ab alio veluti aqua a vino, εἰ hoc non, quia unum imbibitur in Miero, qci no est ita de ideis. vel sicuti substantia participatur ab acciden: ibus, hoc no quia tunc ideae essient materia de no sorma a detorii: cu ergo nullo pacto sini participabile equi 2, non danc. Dico ad hoc 21 concludit contra ponentes idea, non esse formas exemplato, sed potius inli rentes, qa nos negamus. Hςc idearii participatio fit hoc modo , quia id identice sunt idem si diuina et lentia a qua ola dependent in genere cautet estic, entis,nnalix de exemplatis. Vigcsimo. arguic adhuc, quia Aristo. Primo Metapli. ait ponere exeni plaria est termo raviloquus, metaphoracas, poeticus, de sabulosus: igic non sunt ponea ei de ut sormet exemplares. Et ait Auerr. in comm. impossibilis esset si alio, si ponis exeim: Olar: quia acuus non roterit a Pac re exeu Plar H Proucat M upui tibi similex, de tu
240쪽
eilam sequeretur τ socrate, generarias babah sorea est ternum: quq omnia sunt Impossibilia. Respondeo quod hoc argumentum concludit ad utrius illos Platonicos qui pon bant ideas esse ex Olaria existentia per sedc non in nitiato diuina. dc in verbo Dei & in intelligent ijs ut nox declarauimus. ita dicere ellet luperuacane r. 6c otiolum. Quia si sine isti et et niplatibus per se erissentibus potest elle generario reru, a i quid ponere haec talia exemplarias concludit igitur argumentum coni a plebras se vulgares opiniones Platonicorum non autem contra nos sentiemes veritatem Platonicam. Peripateticam, S TLetologicam. in Vigesimo primo, It g. quia si dare iur ideae, sequeretur qubd unius ideati essent multat ideae Are. contra puta Socratic prima idea esset homo: 'uia de ipso socrate praedicatur . ipiitis Socratis ei- cri oncludi Lletalia idea, puta animat,bipes capax disciplinae, te alia praedicata. Modo si , mustei. ni
ea est forma. Se id sunt formae quCmodo poterit esse v in c. rvtvnius ideati plures sin deae.
Re oondetur quod non habemus pro incon ut menti ponere plutes iἡea diueris tr de co- . Dii milites derata respectu unius Nam eia Socrates sit substantia subsistens, ipsuς eri vna idea per ς Arg. uam cognoscitur substantia . ln sociale sint accidontia erit alia :dea ipsorum . in Socrateunt viri uersalia. ideo in eo erit idea etiam eorum: itant etiam in Socrate aliqua mala, sue priuationes de negationes in eo erunt idcae Omnium ipsorum de sic nullum est inconueniec .
plures ideas unius rei ponere. Vigesimo: undo. praei et ea primo Metaph. pol sumi haec vir ς- a se ratio: si dantur ideae rerum sensibilium : et o piarum idearum etiam aliae ideae dantur, & cundu A t. se erit processus in infinitum quod est absurdia. probatur consequentia Q a homo lenia sibilis & homo ideatis sunt eiusdem rationis : si ergo datur idea uni bs: ergo S alterius. Hoe arxumentum dupliciter solui potest, primo quia in contra Eudoxum qui Platone in contra φυε
Eg3 pio audiui de hie tenuit hominem idealem de sensibilem esse eiusdem ratiotii , sed ger
mana doctrina Platonis tenet disterre sicut caelum a terra. secundo etiam re pode ii potest quod sunt eiusdem rationis in ratione repr semandi, non autem essendi vi limo tertio, vires humprobatur non omnium esse ideo, quia sicuti se habet res arte sacὶς ad suas causas artificia istri u Aie. . Ies. ita res naturales ad suas causas naturales: sed multa fiunt arte quorum non sunt ideaei toluti ut me ergo multa sunt entia a natura quorum non sunt statu Gae ideae . Haec ratio sumitur exprimo Metaph. quae soluitur ab iplimet Aristo. 'ui in 7. Metaphy. domum ad extra fieri ex Tex. i domo existente in mente arti scis, de sanitatem an groto seri ex fanitate existente in men Tex i ..te medici,aiebat. Vigesimoquarto, praeterea a. Metaph. arguitur contra Platonem ponentem ideas esse numeros, quia idea ia habent similitudinem cum suis id is, cum ad earum si '' ε' militudinem efficiantur : sed ideata non sunt secundum Platonem: ergo nec ideae sunt numeri. probatur minor : quia ideat a sui at potius proportiones numerorum, proportio noesh numerus, sed quaedam consonantia consurgens ex concursu numerorum Ad quod di Videret
quod Plato in pluribus suis libris usus est doctrina Pythagoricorum, qui quidem res h M 4 s
maxime eram intenti rebus Mathematicis, quae partim sunt abstractae a materia. partim coniundiae: quo docendi genere usus est Aristo. z. de anima, ubi loquens de sensu communi quomodo potest esse quod sit unus, de ino utatur cotramjs u Otibus, declarauit ii sum exem plo puncti qui est , nus in se consideratus, de multa in c. paratione ad lineas, fiesensus communis est unus in se dc multiplex in coparatione ad sensus exteriores. ita etia dixit Auer.
qudd haec potentia est una subiecto de multiplex virtute, itactiam oesidet funt quid unum Quia essentia diuina quae est summe una 3c est multiplex re pectu rerum prout est similiti
do omnium, iccirco ides dicuntur numeri quia sunt multa ideata, dicuntur proportiones numerorum quatenus ad bctiones ipsorum concurrunt agentia temota δἰ proxima secundum quandam proportionem ut scribitur sapientiae cap. 8, omnia in nuru ero pondere. &mensura fecisti &c. Vigesimoquinto praeterea fit aliud argumentum probanς ideas no esse Vitesimum numeros : quia ex multis numeris sit unus numerus : si ergo ideae sunt numeri: eroo ex quincii Aia
multis ideis fieret una idca,quod est absurdum . Quod argumentia pol militio liciter solui Primo , ubd idea verbi grati 'uῖ est in verbo Platonico dicitur coponi ex numeris, quia Tex i' illa idea quae habet ess) torna tem verbo Platonico est producta ab idea quae habet esse vir mimilitate in mente diuina . sce do, posset dici quod ideae quae sunt in ali ii iii teli istentiis sunt Uri, compositae non ex numero qui est in praedicamento quantitati , sed ex numero transcen 'l' Q via , prout etiam in diuinis pCrson reperitur hic numerus . Tertio. dicitur quod nume on est compotaus c nui xi scd ea unita; bus . sed melior respirisio est quodite est H E Lcria. O