Cursus theologicus ad usum Tyronum elucubratus, et in quotidianis prælectionibus a p. Dominico Viva ... Pars prima octava De divina gratia auxiliante, & sanctificante

발행: 1726년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 철학

171쪽

eum praefinire non potest neve seeundum for e, neque secundum eius materiale. sed solum potest illud permittere. MLy. Deus quonam pacto eligat, di discernat et elos a Reprobis r, Dilectio Dei super omnia naturalis dari po

est in natura lapsa ad breve tempus citra gratiam Theologicam ι 3. x. Ad di tumam tamen hujus amoris persevera

tiam datur impotentia moralis sine gratiae auxiliis. ib. EERrores praecipui Haereticorum in materia gratiae recensentur. L. I.

mana, quam Divina

Gratiae auxilia in quonam consistant ph. L Ea fit in nobis sine nobis , hoc. est sine nobis libere operantibus. H3. 6. Gratia auxiliatrix relate ad actus salutares exercet causalitatem non solum moralem, seu formalem, sed etiam physicam. I. 2. Quamvis ea connaturaliter sit intrins ca voluntati, potest tamen Divinitus ejus deseruis suppleri per concursum specialem Omnipotentiae a non secus ac potest sine lumine intrinseco gloriae Deus videri. I. Io. Potest voluntas sub auxilio gratiae actum salutarem intensiorem, aut minus intensiim ad arbitrium ponere saltem intra mensiaram intentanis gratiae. I. 4. N. Gratia sufficiens ad salutem datur omnibus omnino adultis . s. x. Etiam Infideli-hus, de Barbaris omnibus datur auxilium lassiciens , ut credant, baptirentur, de sabventur. α I. Suffcientia ad salutem pariter datur obduratis , de obcaecatis a nec non Infidelibus, ae Barbaris, qui nuturae legem violarunt. Ad Gratiam istam non possunt operationes naturales disponere neque postive , n que negati ver possunt tamen aliquatenus aisponere incirecte, Ec remote. I. g. 6. Gratiae essicacia in quonam consistat, hic non disputatur et Explicantur tamen qu tuor celebriores sententiae. I. I. 6. Ρ -- sertim sementia Societatis reponens illam in collatione auxilii praevisi liis scientiam

in actu primo per quid discrimnetur abessicaci in actu secundo D. I. Gratia habitualis quid sit i di in quonam 'praedicato ejus essentia reponatur .L 1. In quonam sensu sit participatio Divinae narurae . Ea non habetur per D licitiationem naturae Divinae in suo esse reali sed solum participat illam ut quo similitudinarie .' . . . 'Gratia pisaesentis ordinis est incompossibilis cum mortali habituali. Potest tamen dari gratia, quae sit etiam Natura summat ratis, ac specialis participatio naturae Divinae, de simul possit cum mortali cohaerere. 4. s. 1. Independenter ab ullo favore e trinseco gratia praesentis ordinis reddit hominem Dei amicum, adoptivum, Echri dem. q. f s Idque, quia est veluti e terna Des promissio de dando Creaturae rationali suum amorem amicabilem , de

gloriam, tanquam haereditatem. 4. 6. T.

Gratia sanctificans realiter dictinguitur ab habitu Giaritatis . h. di x. Potest homo in gratiam physice extrinsecam in alio odidine sanctificari. . λ l . Gratia ordinis naturuis condistincta a dono Creationis necessaria est in stium naturae lapsae ad cognoscendam quamcumque o. ritatem in particulari, tum speculativam, tum Practicam . s. a. Sicut etiam ea requiritur in exercitio cujuscumque ope ris honesti naturalis. s. . 6. Debetur ta men naturae lapsae suffcientia ad aliquas v xirates cognoscendas, & ad aliquod opinhonestum ponendum. s. DGratia Theologica non est necessaria in narit a lapsa ad totam legem naturalem se vandam brevi tempore . s. g. m Ea tammen requiritur, ut detur potentia moralis ad totam legem naturalem diu servandam Sicut etiam ad diuturnam amoris Dei super omnia perseverantiam. s. I. I.

HΗAbitus Charitatis realiter a Gratia diis

stinguit . A. I. Ita e facto non just ficat se aliter a potest tamen in alia prinvidentia formaliter justificare. 4. 8. 3.

ΙΜpotentia vitandi omnia venialia colloclive . V. Venialia. Inimicitia Mon seri mutuum ius ad odium. quamvis amicitia serat mutuam jus in

172쪽

RERUM

ΜAxum isthaee in schola socieratis vi

detur debere esse ineluctabilis, vid licet: Omne antecedens , omnino antec dens adhinn, incompossibile cum ejusdem omissione, & ini edibile a voluntate, . vertit eius libertatem. Q. Regulis Summulisticis ea Maxima fit perspicua. a. . ro. Possibilitas scienti e mediae reflexae huic Maximae non restagatur. II. NAturae multiplex status . s. I. I. Nain turae purae status est possibilis s. r. 4. Necnon status naturae integrae. s. I. R. Natura lapsa debilior est, quam pura, circumscriptis auxiliis uberrimis, quae haben- . tur per Christum . F. a. r. laque ex χnplici capite. s. . I. . Naturales operationes non possunt ad Gratiam disponere neque positive , neque negative . r. 8. 4. Possunt solum indir ω, dc remote, quatenus per habitus ac , . stos virtutis moralis potest homo se disponexe ad facilius, ac intentius operamaum cum gratia, T. RNecessitas Gratiae in statu naturae lapsae ad cognoscendas veritates sive speculativas, sive pi asicas s necnon ad ponendum opus honestum s aut ad servandam totam lmgem a & ad diligendum Deum super mannia. V. Gratia ordinis naturalis s &V.

Gratia Τheologica . . ε

Necessitas metaphysica, quod quobet cre ta voluntas per Scientiam mediam vide tur a Deo sub aIiquo vage auxilio, immo iub infinitis consensura, & sub alio, immo sub infinitis aliis dissensura, non videtur negari posse citra coarctationem Divini dominest erga Creaturas liberas , qua

liberas. I. A. 64

Parvulis in utero Matris existentium potest rae debet bamismus sub conditione co ferri, si possunt physice ablui , quando

sunt in discrimine vitae. I.

Peccati malitia formalis consistit inpositivo.

non ua negativo. a. r. a.

Peccatum in priori naturae signo ad insta - nem gratiae deletur in Sacramentis mortu formaliter per applicationem S tuta onum ChristID. 6.14. iPeccati retractatio in praesenti providentia est praerequisita ad ejus remissionem s po est tamen in alia providentia citra retra etationem remitti . fp 8. Perseverare non potest iustificatus in aeegpta iustitia sine speciali Dei auxilio. L .f. Praedetiruri non possunt a Deo peccata quoaleorum materiale, sed fatum ea possum a Deo permitti . Praedefinit Deus actus liberos nostros hone

Ros . 2. I. 3. Haec autem praedefinitio .

a scientia media , ita est. physice prior relate ad eos actus , ut siclome, &intentionaliter posterior. . I. 4 Praedelanatio actus boni consequens ad se tiam mediam non lalam datur in presenti, necessiria in quacunque

videntia. 2. 1. 2. Ea non evertit uberta t

- tem actus Praedemti. h. 4. 8. Praedefinia tionem istam relate ad proprios actus pot-- est voluntas impedire, non tamen sibi acin

quirere. 2-II.

Predefinitio antecedens scientiam mediamin essendo, & consequens in operando est: 1nimica libertati consensus praedefiniti . Praedefinitio actus honesti seri eoIlationem auxit' praevisi per scientiam mediam es ncacis intendendo eius essicaciam . Non est necesse, quod auxilium essicax cons ratur a Deo eo animo, ut si illud praevia an fi et inessicax, daretur aliud essicax de facto tamen probabilius est ita conferri auxilium essicax, ut in hypothesi inessicacipiarentur alia ejusdem ordinis essicacia .

O Ratio, qleemosynae, Ze alia pia opera

in Paganis non deserviunt ad fidem promerendam, sed ut facilius Gratiae cooperentur. I. 8. R

non deest auxilium sussiciens ad salutem, I. a. Sententia opposita Vasquii apte potest molliri. I. si 1.

Praedeterminatio physica pro eodem sumitur, ac praemotio physica x. I, 2. Ea non est de te D. Thomae. a. Q. EVeintque arribitrii libertatem. 3.1. .Si admittatur ut necessaria, sequitur, quod peccans careat sus. ncientia ad non peccandum, atque adeo non peccet, dum peccatis Io.Et si ex cohaerentia doctrinae admittatur etiam ut nc cessaria ad actum malum, reddit Deum Α-ctorem I cati. D. M IS

Pudeterminatio physica ad mentem Nemo

173쪽

INDEX RERUM

ricorim, quae non derint ad salvandam ω' hordinationem errature libere Deo -- libero, prout illam admittunt Bammetiani, sed solum detur in statu naturae t soad salvandam gratiam Christi medicD. 'nalem, de ut sit , non um so in statu naturae integrae, Pro quo tam

Probabilioris in tenctur in nonnulus: casibus bisqui opinionem minus probabilem.

praesenti providentia ad ejus remissio. nem: Potest tamen in alio ordine peccatum citra retra ionem condonari. 4.R8

SAnctifieari potest homo in alio ordine

pet gratiam mve extrinsecam. 6.9. L.

Satisfactio condignae praestita a. justo pro mortali alieno repugnat etiamsi Gratia constitueretur per donationem Spiritus Scientia niua de conlactu conditionale fibrum, licet sie infallibilis, Et praecedat natura ipsami consensum absqlute p---- dum, quia tamen virissologice, Ee intemtionati ter posterior, ideo non violat ejus

Scientia media reflexa non derogat Maximae illi, quae in . Sehola Societatis debet taei litistabilis , scilicet omne antecedens, omnino antecedens amam, incompossibile cum ejusdem omissione, & inimis pedibile a voluntate, violet ejus liberta

tem. 1. . I ISuffciens gratia ad salutem consertur a Deoi omnibus omnino adultis. I. s. . Sossiciens. remedium ad mlutem contulit Deus , etiam parvulis decedentibus iu. utero matris r. 6. x. Status. naturae multiplex . s. T. I. Naturae puraestariis, non elevatae ad finem supernaturalem, non repugnatia sia I. 4. Sicut etiam status naturae pure integraeia 1. g.

Natura lapsa est debilior , quam pusa iacircumscripto uberrimo auxilio, quod M. bis per Ctuitam consertur. s. . I.. .

TTEntationum victoria in natura Iapsa non

requirit gratiam per Christum. . . . .

vUAsinii sententia de Parvulis destitutis.

remedio ad salutem quomodo, molliri possit c x. 6. s. in ria tentationum in natura lapsa quam gratiam. requiratia s. 4. 4. Venialia omnia in tota vitae citra speciale Dei privilegium declinari non possunt. s. s. I. Haec tamen imp tentia non est consequens, sed antecedens, non physica, sed moralis ii neque est necesiario determinata, sed potin esse te minative vaga . ibid. Quaenam sit radix hujus in tem s. 6. s. .

SEARCH

MENU NAVIGATION