장음표시 사용
1쪽
Errant Novatores veluta in mari magno, ncc , quo feranιur , intemgunt.
Lact. Div. Inst. Lib. VI. eap. a.
2쪽
P minus Jam Habitur annus , Mustri . et Reverendiis. Praefui , quo instauratis Acad mlae hujus litterariae sudiis novὼs Scholarum institationibus, novisque Magistris accitis me totum in Τbeologiae Dogmaticae , et Historiae Ee- etesiasticae exercitatione , pro ingeniI mei modulo , distinui , operamque navavi. Una hae dies est , qua pro more Seboia nostrae studiorum meorum specimen Tibi Cultori vigilantissimo , Patri- . que solertissimo nunc dare publica Disputatione
3쪽
decretum est . Disputatione scilicet , qua dum
vera Theoritae Exegeticae, et Dumaticae principia vindicare aggredior , audacissimorum bominum falsa detegam , et explodam . Fuere omni aetate, et modo sunt plerique, qui sese arroganter opponunt , audent impudenter , procaciterque adducuntur, ut Deum, omnemque Religionem , Evangelium, et Ecclesiam irrideant, atque blasphement , ut vincula quaque Religionis disrumpant, et Ufraenem υivendi licentiam adoptent, caeterisque imponant, et adbiandiantur. Qia buseonatibus Societas ipsa pusimis moribus eorrumpitur , et Religio omnis prorsus aufertur, et Virtus . Accedit, quod magna Iam prodierit, ma or-que in dies prodeat pestiferorum Librorum foeda colta υio, quibus omnia Tbeoogiae priveipia su δε-que vertuntur, cum ea obscurare, et labefactareoiribus omnibus adnitantur . Quamobrem quantam studiorum nostrorum necessitas, quantaeque utiniistis instituta haec Disputatio, nemo non videt. Disputamus namque, ut divinae Revelationis necessitas , et existentia, ut jacrorum Codicum tuto vera interpretatio haberi post, ut naturalis, et revelatae Religionis dogmata vindicentur, atque ab AAersariorum telo utrumque defendamus. Primum sacrae Exegesis munus pandit, Dogmaticae TheoA-- giae provinciam statuit alterum. Adsersarios non quo saeam, et cujuspiam aetatis, sed audacissimos omnium
4쪽
Temporum expositis Exercitationibus convenimus. Sunt ex his asiqui , qui animorum futurique σα- culi immortalitatem, et summi Dei existentiam, naturam , et attributa impiissime maculant, Albeo que , si se non profitentur palam, fovent tamen , et defendunt. Utroque stationis, et Revelationis Iumine hos omnes principiorum loco refe/iimns. Sunt alii, qui dum singula haec admittuor, diυinam tamen Revelationem superυacaneam, et hominibus prorsus intitilem, Deoque impossibilem dicunt, totique sunt, ut tantas vires adhuc in homine esse asserant, quod nativo Rationis lumine principia, et officia quiniiδet homo cognoscere va- Iear, et adimplere et et utinam ubi nata est superbiens , et fastix haec opinio mansisset ; sed quocumque, et ad nos pertransiit ; et quot inde errores t Nooum seribendi ἡngenium invasit cunctos , enatis controversiis , disseminatis erroribus , mirum est quantum haec iliorum arrideat, et insedeat opinio . Daque singula ad examen vocabimus, atque prima Exercitationum parte divinam Revelationem , non modo ad aliquas supernaturales veritates necessario detegendas, miseriaque admittenda , sed etiam ad naturales, ad perfectam nimirum juris naturae, et gentium congnitionem, neces riam esse totis viribus defendemus.
Sed haee divina Moelatio, horre divinα providentiae beneficium omnibus praesto esse debet ,
5쪽
factumque cum sit quonam Deo , cui bomini , gen-ri , populo , quibus modis , quibusve Codicil usserυatum dicemns. Hine secunda Disputationis nostrae pars . Principio et omnium Religionis Dogmatum Revelatio integra et absoluta Adamo facta est , iu posteros propagata , sed vitio, et negligentia hominum non parum obscurata , et corrupta;
identidem per suos Propbetas, ac tandem per Iesum-Christum plenissime omnia'Religionis arcana patefacta sunt. Manibus, pedibusque Deissae
singula baer inania, gratisque asserta esse, suade- re conantur , sed ἡnfelicibus avibus. Divinam sane Revelationem in Veteris, et Nosi Testamenti Libris diuinitus custodiri dicimus, eorumque authentiam, integritatem sartam, tectamque δε- bimus , Et dubia omnia, artes, fraudes adve sariorum, quo quot υidere potuimus, ncc paucos, sed non omnes vidimus, detegemus . Ad manus quippe quorumdam levissi rum bominum, qui titexerellanti, deliratoque ingenio videantur communem bonorum viam quasi fastidientes, vix offactis , ut sic dixerim , exterorum doctrinis infideles evadunt, et quod inde sequitur , vitiosi fimi, ad borum, inquam , manus quaenam , qu Fo , et in deliciis opera λ Voltairus, Rousseaυius, Bo-Bubro ius, Beausobrius, Mirabeavius, Freretus , Gibbonius, ut alios omittam; quὰ omni conatu Pentateuchum, omnesque Veteris Faederis Libros,
6쪽
erroribus Foedissimis conspersos exbibent, irrident ; et quatuor Evangelia, omnosque Novi Testamenti Codices inter apocr bos habent, Criticisque argumentis viam sibi ostendunt, ut dubitent, immo suadeant Christianam Religionem non divinum oemnipotentis Dei opus esse, sed humanum, immo vituperandum. O genus hominum factiosum imperitia , caecitate, et invidia biasphemum i Ad hos
reυincendos nostrae se convertent Excercitationes, tit Veteris scilicet, et N Ουi Foederis codices, quatuor praesertim Eυ ange Borum, a recentium Criti- eorum dubitationibus vindicemus . Postremum EIucubrationum caput adversus mnes Heterodoxos , recentesque veI inter C
abolicor infensissimos Ecclesiae Romanae hostes arma sumet. Θot enim 'Demara prodiere, et prodeunt,
ut sacrarum Scripturarum interpretationem, ab
omni exteruo, infanibiIique Iudice Iiberent Seripturae textus omnes integra perspicuitate donatos, Spiritum uniuseujusque hominis privatum puram, nudamque Rationem ad sacram Hermonetiticam sussirere, qui nimmo Iiberum esse cuicumque sentire quid velit , audaBer pronuntiant. Hinc Tot rantismo patefacta via , quo citius ad purum , putumque Deismum iter, quo Religionum simul-ιaneitas admittatur. Non ignota prosequor. Hine vides, Maecenas Ampliff., quot graves , et perniciosissimas Haereses , quibus Alovatores hue,
7쪽
ei λltae Christi doctrinam impetant, omnemque Carbolicae Ecclesiae rem sus deque vertere , et in praeceps adducere contendunt. Vides Romanae Ecclesiae jura diminui, et infringi, omnemque Ecclesiasticae me-ρ archiae dignitatem, majestatemque contemni. Nonne
inde discordiae ortae , et adauctae λ Nonne quod modo viget, et aIitur discordiarum gramen ubique serpit , crebroque novas Ipargit radices Romanum Pontistem Ebristi Vicarium Petri successorem jure diυino constitutum appello. Sed ut hora negent illi, quot machinae , et artes Divum Petriam nec Romam adventasse unquam scripsere post Marsilium Mai- nardinum , et probare conantur Haereticorum pessimi. sin minus non fuisse Romanum Episcopum . perpetua es omnium Patrιm, et Historicorum ιraditio . Romanum Pontificem Cathedram Petri , sedemque ejus principem tenere ; haec es omnium Catholicorum sententia et ab hae Heterodoxi discessere , discedunt i sed a nobis secesere , et secedunt.
Quid ergo dicemus de Anondimo, caeteroquin eruistio , Ecclesiasticae Purisprudentiae nupero, quia Hore' Negat hie Divum Petrum Romanum fuisse Episcopum , sedemque Romanam tenuisse unis quam , Sanctumque Linum Dioo,Petro fue-
cessisso negat 3 Clementi vero jam Romae Epi- sevo jura Primatus Petrum , antequam dece- iret reiiquisse. Novam hanc opinionem quocum- que veteris traditionis fundamento destitutam ,
8쪽
omnium Patrum testimoniis oppositam, mereticis
Petraeo, Pearonio, aliisque unice consenam, rosa Exercitatione explodemus . Neque enim gra-ommis bis in rebus sine piaculo licet novam procudere , et proferre sententiam. Nonne fatis est, ut opinio aliqua vera dicatur, et totis viribus defendatur, quod Catbolicorum omnium sententia sit , opposita vero Haereticorum λ At quo eum perduxit novitatis amor i Seribat ergo in operis sui
fronte, laudetque Vineentii Lirinensis dictum: Nove , non nova: sed prudens, et pius non apponendtim sinat Nove , 'non nova Haereticorum opinio. me, Praesui Ampis . studia nostrae his namque abnormes Deissarum , atque Heterodoxorum conatus, impetus, et fraudes sine ulla disputandi
acerbitate, sed pacifica litteraria contentione comprimere, retundere, atque detegere auredimur ;Ttioque Nomine nos in singulare certamen committimus. Et quidem si Animi Tui magnitudinem , si a Natura Ingenium, si rectum , atque expeditum Iudicium tuum perpendimus, quis potest esse unus, cui magis nos, laboresque nostros,
immo laborum primitias commendare velimus omnium Prineeps Seminarii tui , exterarumque saerarum Disciplinarum Parens Dogmatira The 'logia , quam singulari quadam benevolentia profr-
9쪽
queris, publice conspectui tuo hodierna luce sese offert, e3 Bbentissime sistit . Sisit profecto in tam
magno Litteratorum eonfessu, si non orationis deliciis , certe gravibus verisque sententiis, propriis ,
accomodatisque argumentis locutura. Locutura non
destituta omni Dialectieae praesidio, quo delicatuli aliqui, si non malo dolo, eam aspernandi causam arripiunt; sed ita, ut Disciplinae suae principiis
uti, fisi dogmata exponere, atque tueri valeat Tbeologus , quae non ageret, si foret ille Dial Hirae rudis. Locutura, postibabitis aridis ἐχ27s, ni vocant, Metapb eis quaestionibus, non de verborum , sed de rerum delactu soliicita . Loeutura tandem, non ut Iaudes tuas copiose, ornateque recenseat, neque enim earum iocus est satisque est eam ipsam tuis auspiciis ali , et loqui, ut tibi obsequii , et venerationis ossicium , tribuat; et si quantum debemus non possumus, videamur saltem , quod posse novimus, non refugisse.
10쪽
UVlt xa est Theologiae partitio in naturalem, Zc revela
tam , quarum una solo rationis lumine veritates plures, quae Deum respiciunt ostendit: altera vero, quae Deum ipsum supematurali lumine spectant contempla turr vul
gata quoque legis divisio in naturalem, & supernaturalem , ut illa praetieis veritatibus rationis lumine hominem ad ultimum finem dirigat , alia vero gratiae, & revelationis auxilio hominem ipsum ad veram felicitatem dueat, et opituletur. Ex quibus praestantes Viri Religionem ipsam partiti sunt in naturalem, & revelatam, ut prima eirea Deum, et hominis ossieta, rationis lumine instituat 3 alia Vero ei rea eadem supematurali manifestatione versetur. Lieet singula hare optime desinita habeantur ; eertum tamen ploratumque est Theologiae naturalis Theoremata, Legis naturalis praeeepta , Religio
nis naturalis ossieta , et finem ad praesentis vitae statum nee persecte, nee satis esse ut propterea revelatio admittenda est. Neque enim homines unquam sine revelatione exstitere, ae propterea nunquam 1
la naturalis Lex, naturalisque Religio suffeeit. Ex parte igitur Dei, et hominis revelata Theologia perquirenda . Falluntur ergo Deistae persectam Religionem naturalem sumeere omnino ut bene beateque viva turr falluntur quoque si qui sunt Theologi, qui Religionem natu ratem extitisse aliquando eonfitentur οῦ Quamobrem veram Religionem nonnisi revelatam esse diei mus, cum verus unicus finis ultimus hominis supernaturalis sit. Si ita tamen loquuntur, ut nihil aliud innuant, quam in Religione eontineri veritates, quae ordinis sunt naturalis, atque hoe sensu admittant Religionem naturalem, non di- sentimus t etenim et nos duo totius Christianae Religionis principia admi di Diqitigod by Cooste