장음표시 사용
31쪽
tate loeuti intelligantur ; et quae hoe modo patefacta eis fuerant solius divinae sapientiae propria , et superhumanae intelligentiae 'ires longe posita , perspieue in Scripturis asseruntur. Quibus testimoniis quid certius , et validius , ad indigitandam et comprobandam immediatam divinam vatum revelationem Quamobrem non satis mirari possumus manifestam audaciam, et impietatem prophanorum hominum , qui ut omnem divinam revelationem de medio tollant, pertinaei ter negant, Veteris, Novique Testamenti Vatibus mentem di vinam unquam extraordinario modo fuisse revelatam . Quamobrem Regium Psaltem, aliosque Biblicos vates nonnisi exeellenti Hebraicarum Musarum genio praestitisse venditant. Quarest. Miraculum illud tantum dicimus , quod effectum praeter ordinem totius ereatae naturae signifieat. εα Miraeulum sie simplum, considerato quocumque rerum immutabili ordine, possibile est. ε 3. Nee ab homine, nee a Daemone , nee ab ulla creata vi , ut a musa effetente prodire potest. Homines improbi, et mali instrumentalis causa miraculorum esse possunt. 6s. Non tamen in confirmationem erroris.
66. Miraeulum ergo proprie dictum a solo Deo hauriri μtest. ε . Vera miracula habita modi, et usus ratione a falsis emtodistingui possunt.
68. Miracula sunt verae notae divinae revelationis. 63. Prophetia earum rerum est, quaeuhmanae phantasiae et intelligentiae vires exeedunt.
O. Propselia se stricte, propriequae simpla possibilis est. i. Hujus donum non solum dipientibus, sed et rudibus a Deo
a. Et quidem influxu, et commereio veri Dei spiritqs ab humano omnino distincti . 3. Vis prophetiea divinam demonstrant revelationem. 7 . Religio ergo Miraeulis, et Prophetiis firmata non potest
32쪽
DE DIPINAE REVELATIONIS EXISTENTIA.
IT'quq cum ratio naturalis homini lapso erigendo in hoe
corrupto naturae statu non suffeeret, Deus, qua est bonitate humani generis misertus, quosdam inter homines elegit, quibus multifariam, multisque modis per extraordinariam revel 1 tionem se, stiaque eonsilia patefaeiens, mediis omnibus nobis abunde providit, quibus eum vere cognoscere, sineere amare . recte colere, et in suam gratiam, atque amicitiam redire possimus ἔpostremo immortalitatem assequamur. Qui hoe divinum habuerunt commercium nuneupati sunt homines a Deo inspirari, scilicet per somnium, vel visionem, per voces, vel figuras. Iam vero omnes revelationes immediate a Deo factae ad duo tempora referuntur , aeduetus nempe Testamentum in Prophetis, et novum in Christo. Haee autem veteris Testamenti revelationem inter, et novi distinctio est rquod illa ad quatuor veluti temporum epoehas reduei potest, haee ad unam tota quanta est secta fuit Apostolis , aut per Iesum Christum Salvatorem, et Magistrum nostrum, aut per Spiritum sanctum ab eo missum. Apostoli autem eamdem reliquerunt Eeclesiae partim in saeris Litteris novi Testamenti , et partim etiam orati . traditione , ut nulla proinde in Eeelesia admittenda sit nova revelatio post pers mim, obsignatumque ab Apostolis Librorum sanctorum Canonem 3 nullae amplius Leelesiae affulgeant Dogmatteae Prophetiae, ut propterea , quae fidei , et morum sunt dogmata, et praecepta ex solis saeris Pandectis, et Apostoliea Traditione ope Hermeneuticarum legum, et saerae Exegesis investigari, et depromi debeant. Primo Librorum vereris Testamenti genuitatem, authentiam , et divinitatem demon- strandam Diqilirco by Cooste
33쪽
γandam suseipimus , et ab Dei starum telo viribus totis vindieamus. Moysem omnium Scriptorum antiquissimum , Philosophum omnibus numeris absolutum , Legislatorem praestantissimum , virum virtutibus omnibus ζperpolitum , ac Dei gratia maxime ornatum , gesta ab ipsomet in conspectu totius Israeliticae gentis, totiusque Egypti peracta ostendunt, miraeula innumera, et Prophetiae , ita ut aliquorum veterum , et recentium Eruditorum opinio sit, apud Hebraeam gentem Apotheo- si quadam maximo honoris eultu habitum fuisse , sed apud exteras nationes , et Idololatras , praesertim cultiores, ut plura ex Moyse delibarint, quibus eorumdem sapientiam , Cosmogoniam, et Religionem construxere , ac Numina majora , Heroas insigniores in Moyse re- Praesentaverint. Ignorantiae ergo, et plagii reum esse recentissimum Dei stam dicimus, dum ex fabulis quibusdam et ex Gentilium My thologia confictam Moysis personam, totamque ejus historiam suisse audacter nimis pronunciat, cum e contra pluribus demonstratum habeamus argumentis ex Moysis authenticis, et divinis Libris Gentilium fabulas suisse etarmatas. sed quod maxime tantum virum Dei extollunt sunt miracula ab ipsomet patrata, et prophetiae . Utrumque digito Dei omnipotentis operatus est Moyses. Torqueant pluei mum se divinae revelationis hostes, et negent Moyss miracula vera sitisse scut, et prophetias, summum Philosophum habeant , sed nebulonem venditent. Veterum deliria a modernis magno studio exornata renovantur . Argumentis invictissimis demonstrabimus hare, quae se
I. Moyses non fuit ficta persina, sed vera, verusque Vir Dei. a. Vera miracula, et plura in suae missionis testimonium edidit. 3. Maris Rubri trajectio ab Hebraeo populo Moysis imperio peracta naturalibus causis explieari non potest. q. Prophetiae a Moyse editae veram Dei virtutem ostendunt.1. inae ad Chronologiam , Legislationem, Historiam, et promissiones spectant optime eum divina Moysis missione eonciliantur. 6. Ergo divina Revelatio lacta fuit Moysi , et in Pentateucho existit.
Pentateuchum, seu quinque Libros Moysis integros, et genuinos esse plura sunt, quae vel evidentissime evincunt. Ejus quippe corruptioni
34쪽
ptioni obstabant Prophetarum auctoritas, Iudaeorum Zelus, tum ipsius Libris usus, et notitia comunis , tum denique factorum, quae in eo continentur, natura . Sane interpolari non poterat nisi vel a Iudaeis, vel a Samaritanis, vel a Paganis, vel a Christianis: quis autem ab uialo istorum tantam labem illatam suisse a firme te Etenim vel eadem labes in omnibus veteris Testamenti Libris admittenda foret. Sunt quippe eum Pentateucho devincti , et colligati , ut ille labefactari nequeat, quin eaeteris omnibus sua pereat integritas. Quae omnia eum improbari a Dei stis non nisi inutili eonatu possint ad illud effugium se recipiunt, ut asserant, Pentateuehum longe post Moysis tempora conscriptum fuisset immo Inereduli breviter, ut salent, alicujus Impostoris istum esse definiunt. Atque in suae eausae patroeinium suppositionem plurium Librorum Patriarehis , qui Moysem Ptaece runt adscriptorum, ipsique Moysi in medium adducunt. Tempus, aiunt, fuit, quo Seripturarum omnium exemplaria deperdita suere , ut propterea Pentateuchus, et Libri plures veteris Testamenti , qui modo ei reum seruntur non nisi Esdram habent auctorem, quem propterea horum Librorum plerique Patres, et historici veteres conditorem unicum consignant. Ergo, et amant Deistae, ab Esdra Libri veteris Testamenti eum Pentateucho conficti , vel interpolati sunt. Etsi autem minus absurda, falsa tamen illorum opinio est, Libros Moysis suisse deperditos , quando Philistari arca Domini potiti sunt, eos autem a Samuele ex diversis fragmentis, quae supererant suisse restitutos. Quis enim et edat nullum aliud tune temporis suisse Pentateuchi exemplar praeter illud, quod servabatur in area Z Sicut nee Esdrae temporibus omnia periere, Samaritanum sane extiterat. Sune qui Esdram Librorum eonditorem dicunt , quod Chaldaicis Litteris post captivitatem Babilonyeam eos descripserit 3 sed hanc litterarum
mutationem non evenisse Eruditi quidam nostrae aetatis defendunt Neque ulla adjectio facta est, eum omnia consenent cum Samarit no . Si qua ergo in autographo Mosa leo mutatio, non quoad sib-
stantiam invenitur, factaque suit ante deeem Tribuum sch i sma , et ante Samaritiei Codie is antiquissimam eonscriptionem. Quare sequentes propugnabimus T. Pentateuchus vere a Moyse eonseritpus est , et illius auctor est . 8. Hie Liber hoe sensit integer est, qnod non fuit quoad substantiam adulteratus.
35쪽
s. Temere quis assereret Pentateuchum non a Moyse, sed ab alio inspirato auctore fuisse conscriptum . III. Ex Librorum veteris Testamenti revelatione, qua Iudaieae Re ligionis veritas evineitur ad novi Faederis, quibus Religio Christiana demonstratur , excurrat oratio . Lex vetus aliam promittebat
perseetiorem, quae illi laecedere debebat. Innumerae sunt Prophetiae in veteri Testamento, quibus alius nobis post Moysem Legislator, quem Iudaei audisti debebant, praedicitur, et abrogata veteri Lex nova annuntiatur. Dotes, et characteres, ortus, et progenies, tempus,
et vita, passio, et mors, novi Legislatoris graphiee ab ipsismet Vatibus tot ante iseula describuntur, et ea omnia ab Evangelistis eo venisse legimus. Hi oeulati testes fuerunt, illi suturae rei praecones. Haec autem Prophetarum vaticinia , figuras omnes, typos, tieriseia , et ritus, adimpleta haee omnia suisse in Christo Domino Servatore nostro invictis argumentis ex ejusdem praeeipue Christi Domini miraculis, et vaticiniis demonstramus. Vitae ejus innocentia, et sanctitas, sublimis, ae vera doctrina, benes centia, et veracitas , fortitudo , ae patientia divinitatem ejus ineubitanter ostendunt. Sed mi
raeulorum Christi testes sunt Apostoli, omnisque Iudaiea gens, ut maximum propterea inter Christi mira cala. et Alexandri imposturas statuendum sit discriment Hie enim in Paphlagonia rudes, et imperitos deeepit, non item Athenis , ubi eius doli detecti suissent. Christus autem, ejusque Discipuli Ierosoloniis , et ubique palam sita miracula ediderunt. Neque Christi miracula Daemonis arte, vel ingenii ealliditate patrata dieantur, eum utrumque Pharisaeis objicientibus Christus ipse diluerit . Tanta enimi fuit Pharisaeorum de vita, et operibus Iesu-Christi inquisitio, perpetuumque eum condem innandi studium, ut nonnisi ea lumnianter haee possunt Christo iterum opponi. Quamobrem eum ad opera, quae ipse saeiebat hostes eius appellet, et non semel fassi sint, quod opera , quae faeiebat ipse, nemo posset facere, nisi fuerit Deus in eo; ad eadem opera Incredulos quoque revocamus, ut ipsummet fateantur veram Dei doctrinam , revelationemque annuntiasse. Hie enim imperio suo naturam universam , et Daemones supponit, uno vocis suae verbo insanabiles morbi eedunt, maris tempestates, nubium procellae , fames , sitis, cuncta elementa , et mors obediunt. Quinimmo post mortis sitae
triduum ad vitam ipse se restituit, et deetes post resurrectionem lo
36쪽
quendo, ambulando, edendo, Oeendo Distis ulis suis asparuit que Apostolis videntibus est elevatus in Caelum. Atqui haee divinam
ostendunt virtutem. Mura vaticinatus est futura, quae eventu eomprobata luere t resurrectionem sitam, Iudaeorum reprobationem , Geatium voeationem, Hierusalem obsidionem, et Templi eversionem,
ut annuneiavit , evenisse scimus. inid ad haee Deistae r Miraeula Christi miraculis Apollonii Thianaei comparant; plura ridicula, et indigna r omnia tamen verius allegoriee intelligenda. Sed haee omnia insipientiam impiissimam significare sequentibus demonstrabimus
Io. In novo Testamento vere divina extat Revelatio. II. Vera miracula operatus est Christus in suae doctrinae eoα- firmationem . ra. Resurrectio ipsiusmet a mortuis summum, et invictum praebet Divinitatis argumentum. 13. Prophetias quoque edidit plures, et quidem vi tantum divina editas. a . Ergo Miraeulis , et Prophetiis novi stamenti ReveIatio invicte demonstratur. IV
De starum Princeps Genevenit, Philosophus se novi Testamentiae praesertim ruatuor saerorum Evangeliorum dcctrina, ae veritate ira pereitum latetur, ut volens nolens divinitatis eorum summum nobis exhibeat elogium, quo nullum sertasse maius apud Eeelesiae Patres r at illico in iis plura inepta prorsiis, et indigna se reperire conqueritur. Nuperus tamen Auctor Critieis sontibus Religionis Chri
manae veritatem, et doctrinam se in examen revocaturum, ut magis, magisque palepi, promittit, aestatim ab Apologistis veteribus, et reeentibps non satis probatum fore, Codicem qua tuor Evangeli rum genuinum ad mis pervenisse, et inter aproeripha non esse eon. numerandum , audacter ostendere conatur 3 pluribus vero ex historiae monumentis examen suum instituit, et totus est, ut pN,let Evangelia non esse genuinos eorum, quorum nomina praeserunt, fetus. Haereses plures exordio Eeelesiae ori s fuisse, ait a gestorum Christi Libros a pluribus fuisse pingui Minerva conscriptos i quod ipse Lueas initio sui Evangelii admonere non est veritust hine Libri apocryphi, lup. Disilired by GOrale
37쪽
phi , supposititia opera ab indoctis, a nebulonibus, ab haereticis,
quorum catalogum texit, conscripta suere. Inter haec quatuor Evangelia Matthaei, Marci, Lucae, et Ioannis nomine vulgata inter ii Iaconnumerari posse merito dubitatur , suaeque dubitationis plura adji- eit argum uia . Praeterea interpolata ea esse, et supposititia probat ex eo quod aliqua in vetustis codicibus , ut historia apud Ioannem de adultera , recitantur, quae in aliis aeque vetustis desiderantur. Infinitae propemodum sunt variae lectiones , quarum triginta mille ab aliquibus numerantur. Sed quantum haec omnia a veritate aliena sint ex ipsismae historiae, et Critiees sontibus facili negotio demonstramus. Sane quatuor Evangelia ab Apostolis, primoribus Christianae Religionis Leclesiis consignata suere, vel a viris Apostolicis, quae ut eae-Iestem thesaurum sanese servaverunt, et inter tot persecutionum, hae resum , ae bellorum procellas immaculate custodita Risse Irenaeus, origenes, et Tertullianus, aliique secundi saeculi, et tertii Patres testes
sunt. Quid quod Divi Paulli epistolae ad tot gentes, integrasque nationes missae, ab iisque servatae, quatuor nostrorum Evangeliorum perpetuam mentionem habent λ Praeterea non tot sunt Evangelia ap
erypha, quot Criticus venditat; sed plura ex his unum tantummodo indieant, quod de Evangelio secundum Hebreos , secundum Egyptios,
secundum Nara reos, duod icim Apostolorum. Sancti Petri, demonstratum est unum esse Evangelium , Sancti Matthaei ab Haereti eis eorruptum, atque sic caetera ad pauca rediguntur, et unum, vel alterum ex quatuor nostris sunt. Veteres Haereti ei ex Evangeliis se tuebanis tur , se excusabant, nec desuerunt, qui veris reiectis falsa Evangelia substituerent, uti Apelles. Basilides, Caerinthus, et alii r tandem vera falsis miscuere, et aliquibus detractis nostra interpolarunt. Tot
vero variantium myriades lectiones, ex paulo antiquioribus eodicibus, tum manu scriptis, tum editis, atque ex meris Grammatices variationibus eonflatae sunt. Innumeri propemodum Codices saeri descripti sunt ut ad plura millia collectorum Vir Clarissimiri, quem existimationis ergo hie appellamus, Matthaeus Canonici Venetiis seris vet; at non omnes a doctis Librariis scripti sunt. Quid igitur mirum si menda plurima reperiantur e Adulterae historia, si in aliquibus Codiei bus desideratur, id vel ex antiquo aliquo pio seriptore evenit , metuens ne historiam hanc fidelium oculis exponendo occasio inde daretur flagitiose virendi, vel quod magis nobis arridet, in aliquibus Codicibus Montanistae Hereti ei, qui adulterium peeeatum irremissibile volebant, historiam illam expunxerunt. amobrem
38쪽
i 3. Quatuor Evangelia Matthaei, Marei , Lucae, et Ioannis sunt genuini, et authentici eorumdem fetus. I 6. Haec authentieitatis nota non supposita , sed ab Apologisti, probata fuit , et invictae eontra Incredulos probatur. r . Quatuor haee Evangelia quoad substantiam integra ad nosuique pervenerunt.
Divinam revelationem a Servatore nostro publice praedieando. doeendo, praecipiendo omnibus doctis, et indoctis factam Apostoli,
et Discipuli ejus immediate receperunt, eamque per mundum univer sum ediderunni, eorumque praedieationem inter innumera persecutorum, et Philosophorum Ualedicta , ludibria , et verbera, eam constanter non armis, et vi , non artibus , et fraude , sed summa animi fortitudine ad mortem usque sustinuerunt, tuoque sanguine confirmarunt Hi testes sunt revelationis, sicut et tesurrectionis Christi. Mirum est quantum Deistae adlaborent, ut Discipulorum Christi testimonium infirment, illudque in erroris suspieionem inducant. Apostolos , aiunt, et deeeptos, et decipere voluisse partium studio abreptos r divites, et doctos primis temporibus non credidisse , sed rudes tantum, et paupe res ι deinde Magnates eredidisse humanis tantum , et earnalibus ductos rationibus , ut propterea homines Christiana Religione meis Itores effectos haud fuisse. Praeterea ab Iudaeis, et Gentilibus Iesu-Cristi, et Apostolorum gesta nulla memoria tradita sunt, nulloque Iaudis argumento reeepta. Haec omnia impiae , et desperatae ea usae specimen sunt, et argumentum, p uribusque rationibus ex historia depromptis resutantur. Sed miraculis ab Apostolis, et Viris Apostolicis patratis, sed plurimorum martyrio veritatem ipsam demonstramus: nam illi profecti ubique praedicaverunt Domino eooperante, et sermonem eonfirmante sequentibus signis. Stupendum, et irrefragabile certe miraculum fuit prodigiosa Sancti Paulli eonversio, ad quam Incredulos revocamus: donum linguarum Apostolis impartitum , morborum omisnium sanationes , propheticam vim ipsis opponimus. Quae omnia libaliis etiam in nomine Christi post Apostolos in vera Ecclesia patrata filisse synehroni historici testantur. Fatemur tamen pia fraude omni tempore miracula plurima fuisse eonficta 3 sed quis ex hoe omnia pernegandi ansam desumat 3 Sicut enim aliqua sunt, quae sine temeritate negari nequeunt, ita alia sunt , quae sine fidei periculo , ut salsa Diqiligod by Corale
39쪽
falsi haberi debent. Inter haee autem alia sunt, de quibus vir pruadens iudicium suspendet, quin ad ignorantiam, vel ad sanatismum cum Deisus indiscriminatim omnia amandentur. Ex quibus harequae sequuntur 18. Quae in novo Testameato facta narrantur omalinodam
19. Apostoli id optimo jure poterant, et miraeulis compro
2 o. Martyrio quoque id confirmarunt. 2I. Virtus patrandi miraeula a Christo Domino Apostolis, eorumque successoribus collata fuit, perpetuoque servatur. v I. Revelationem Amstolis a Christo factam, non omnem seribtis in Evangelio, vel epistolis mandarunt; sediore tradirarunt. Traditionis nomen doctrinam significat ab uno alteri traditam , voee, et seripto firmatam ιν hic tamen pressius sumitur pro eo, quod a Deo revelatum est , et a nullo Auctore Canonteo litteris mandatum, seu pro doctrina a Christo, ejusque Discipulis viva voce tantum communieata , quamvis postea ab aliis fuerit etiam ris consignata, ex hoe enim sanctorum Patrum doctrinae utilitas , Mnecessitas , uniformitas, atque sanctitas demonstrantur , in dogmatibus fidei , et morum praeceptis, ae diseiplinae traὼitione sancienda. Porro traditiones, de quibus nune disputamus vel Divinae sunt tmediate a Christo Domino suam originem ducunt, vel Apostolicae , quae ab Apostolis Ecclesiae traditae sunt, quae etiam Divinae diei debent , quia ab Apostolis Bagerente Spiritu Sancto nobis relictae sunt. Utraque Verbum Dei traditum eonstituit . Hererodoxi verbum Dei, quod sacris in Litteris non eontinetur , dictum, vel imperatum a Christo nullum esse eontendunt; aut saltem quod articulum fidei non consti tuat . At si res ita laret iam actum omnino esset vel a apnorae opiniones dieendae forent , quae a Catholieis de Librorum sacrorum Canone, de Beatae Virginis Mariae perpetua Virginitate , de septenario
Sacramentorum numero, de serma , et materia uniuscujusque , de Purgatorio , de Indulgentiarum vi, et usu , de invocatione, et veneratione
Sanctorum, Reliquiis, et Immaginibus firmiter credendae proponuntur , scut et de Romani Pontificis Prima tu , Concilliorum AE .cumenteorum insallibilitate, Ecclesiastiei, Censuris , jejuniorum ob
40쪽
servatione. aliasque pluribus ἰ de quibus Synodus Tridentina suis lo-
eis manifestissitne deeernit. Sed eum in traditionibus deeernendis iis berum omnino vellent uniuscujusque iudieium, Graeci Sehismatiet , et Protestantes eum Catholieis nunquam eonvenire potuerunt. Antiri quum est , aeerbumque haereticorum omnis aevi in traditiones bellum , et hoe ab ipsis ad Novatores derivatum , et qui a primis Ee-elesiae saeculis fieri in eas eepit impetus, nedum aetate nostra restinctus est , sed adhue pertinaeissime durat; nam si quidquam agnoscendum sit, quod praeter seripturas saeras divinam habeat auctoritatem, si traditioni sit standam, si ab ea petendus germanus scriptur sensus, Probe intelligunt dandas Catholicae Eeelesae manus, mittendumque avi tis erroribus nuneium. Ab ipsismet saeris seripturis, a Graecis, a Latinisque Patribus, desperatae eausae patroni auxilium quaerunt , nihilque non moliuntur , ut traditionem omnem funditus tollant. Eo emtiam se confugiunt, ut sanctorum Patrum auctoritatem excludant, quod de eorum operum suppositione CathoIieus aliquis argumenta praebeat dubitandi, quo non Pyrrhonistae modo , sed maximum haereticis contra traditiones detur sugragium. Sed eum demonstratum sit plures traditiones falsas, fabulosa ite vulgari 3 et diu reeeptas Risse, hine etiam argumentum petunt ad veras eliminandast cui equidem opponimus nonnullas verae traditionis regulas , sex nempe, quas si opus fuerit defendere parati sumus 3 quamobrem rem hane totam his propugnabimus .
22. Non verbo setipto tantum . sed brali traditione divina quo- quae petenda est revelatio ra 3. Haee autem revelatio, vel immediate a Christo vel a Spiritu Sancto Apostolis facta, eertissimam exhibet fidei regulam. et . Atque hare quidem traditio necessaria est ad orthodoxum
sacrae Seripturae sensum determinandum. 1. Ad quaedam fidei , morumque dogmata, quae in sacris Litteris non eontinentur sanetenda . 26. Ad saerarum Seripturarum Canonteos Libros deeernendos divina haee neeessaria est traditio . , 27. Eeelesiae Graecae Patres non modo nihil habent eontra traditionem , sed eam omnino probant , et confirmant. 8. Latini quoque Patres omnes in eamdem veritatem eonspirant. 29. Una nimis patrum in aliquo asserendo dogmate consensio certissimum praebet traditionis argumentum. 3α In Diqiligod by Cc oste