장음표시 사용
411쪽
Arguitur sexto : Voluntas exeludendi aliquos a ploria , eisque absolute denegandi auxilia esseacia ad salutem consequendam omnino necessaria , stare ,& cohaerere minime potest cum sincera voluntate salvandi omnes homines ; atqui in sententia Thom illarum Deus vult aliquos excludere a gloria , que denegare auxilia efficacia aistem consequendam necessaria sententia Thomitiarum nequit et Deo sincera voluntas salvandi homines , ac proinde Chri ilus non est
mortuus pro Omnibus omnino hominibus.
Respondeo neg. mai. Voluntas quippe in Deo sincera salvandi omnes in individuo homines optime cohaeret cum voluntate excludendi aliquos a gloria , eisque denegandi auxilia esticacia . Ratio est , quia voluntas Dei antecedens habet pro suo obietto salutem omnium
quem tamen , attentis circumstantiis illius vitae , iudicat , & vult consequenter de medio tolli ; ita non absimili rationst Deus voluntate antecedente sincere vult salutem omnium hominum in se praecise , & absolute consideratam , sed voluntate consequente , id eil , attentis circumstantiis defectibilitatiς hu-i manae , pulcritudinis universi , ordian : nis iustitiae suae , & manifestationis suo-
ite tu i rum attributorum , vult
omnes i dere a gloriacia denegare . cum Deus staliquos exclu-
ipsisque auxilia emin- Addo etiam , quod ,
-- 1 proUisor universalis , ad quem spectat consulere bono universi , oportet , ut stante sincera illa voluntate , qua vult omnes salvos fieri , pe mittat tamen aliquos excidere a gloria , & cadere in peccatum , non impartiendo malitiam , sed subtrahendo gratiam suam , ut hinc liberi arbitrii ad bonum aeque ae malum flexibilis hominum praecise in se consideratam , ' contingentia elucescat . Vult Deus , in-N avulsam ab omnibus circumstantiis , : quit , San itas Atis simus lib. de Spiribvoluntas vero consequens habet pro suo tu , & Littera cap. omnes homines obiecto salutem hominum suis omnibus lDI s feri, in agnitionem veritatis υ indutam circumstantiis. Aliquid autem, inire , non sc tamen ut eis adimat libe- inquit Sanctus Thomas I. par. qu. I9. t rum arbitrium , quo vel bene', vel maleart. 6. ad I. potest esse in prima fui con- l utentes fusissime iudicentur . Quod cum s eratione , secundum quod obsolute cons- . fit, ins deles quidem contra voluntatem Dei
Aeratur, bonum, set malum, τιod tameu faciunt , cum eius Gangelio non credunt, prout cum aliquo adiuustis consideratur , e nec ideo tamen vincunt , verum seipsos
contrario se habet. Sicut hominem visere es fraudant magno , O summo bono, malis bonum, hominem occidi es malum, δε-i que poenalibus implicant; experturi insu cundum absiliatam considerationem: sed sit ciis potesatem eius, cuius in rinis mi- addat tir circa aliquem hominem, quod si s fericordiam contem erunt. homicida, vel vivens in perieulum multi- s Arguitur septimo : Deus non magis rudiuis; se bonum es etim occidi, et 'ma-I diei potest Salvator Infidelium , Iudae Ium es eum υivere: unde potes dici, quod
Judex iustus antecediminem vivere , sed consequenter isti ho- mieidam suspen ii. Similiter Deus antec rum , & iniquorum Christianorum, quam eorum Pater ; atqui Deus appellari non
potest Pater Infidelium , Iudaeorum , 8ciniquorum Christianorum , sed solum denter vultomnem hominem famari , Iedidicitur Pater eorum , qui per spiritum consequenter vult qain am damnari, secun- adoptionis, seu per gratiam , iustitiam , . dum exigeretiam ii sitiae fuae . Quibus i Sc charitatem fiunt filii Dei , sicut do- verbis Dodior Angelicus optime eo i-l cent Sancti Patres, Caprianus in Trastitat voluntatem sinceram , qua Deuside Orat. Dominica, Gregorius Nisenus,
vult salutem omnium hominum cum o orat. 2. in orat. Dominic. Chrysosomus luntate , quo vult aliquos excludere a gloria , ipiisque denegare auxilia e ficacia demernam sicut Judex potest antece-
sincere velle lalutem hominis , Homil. 2o. in Matth. Augustinus Epist. I 3 alias 34. ad Macedonium , Isidorus Pelusota lib. Episti et . S. Thιmasci
cap. 6. Matthaei , & alii ; ergo similiter
412쪽
Deus diei non potest Sali ator Infidelium , Judaeoriam , & iniquorum Christiani rum, sed solum Elinorum, ac Praedestinatorum , ae subinde Christus non est
mortuus pro omnibus omnino hominibus. Respondeo neg. min. ad cuiuς probationem dicor Patres in obiectione citatos non negare, Deum esse Patrem omnium
hominum etiam Iudaeorum , Gentilium ,& impiorum ChristiaEorum ; sed solum velle , Deum speciali quadam ratione esse Patrem iustorum , qua nequaquam dici potest Pater Iudaeorum, Gentilium,& impioni m- Christianorum , quod est
in consesso apud omnes . Nam primo , Deus est Pater Iudaeorum atque Gentilium , non solum quia ipsis impertit naturam spiritualem , liberam , immortalem , ratione praeditam , sapientiae , imstitiae , & beatitudinis capacem , vitam intellectione , liberaque volitione conflantem , sed etiam quia vera , & sincera voluntate , licet antecedente, misit Filium suum unigenitum in Mundum ,
ut in assumpta communi omnibus humana natura pro omnibus etiam Judaeis,& Infidelibus Sanguinem suum funderet,& pretium redemptionis omnibus commune dependeret. Secundo, Deus est Pater malorum Christianorum in quantum
per januam Baptismi eos in Ecclesiam
suam introduxit , illosque ad conversi nem saepissime excitat per gratias inte nas , per conscientiae remorsus , per illuminationes , quibus intellectum , per
pias motiones, quibus voluntatem eorum
identidem praevenit , & ad salutaria impellit , qua de eausa Deus malis , &impiis Cnristianis longe specialius se P trem exhibet, quam Judaeis , & Infidelibus . Denique , Deus est Pater tuli rum modo quodam speciali, superexcellenti , & iplis selis eximio , quia nem pe assumit illos in filios adoptivos , sintvrox haeredes suos , cohaeredes autem
Christi laigitur illis esse quoddam diviniam , & summaturale, vitam gratiae , iustitiae, & charitatis , oua Iudaei , inmdeles , & iniqui Christiani privantur . Quamvis ergo Deus sit Pater omnium hominum , etiam Infidelium , Iudae rum, & iniquorum Chri Ibinorum , --
do tamen quodam speciali , ratione videlicet adoptionis , est Pater Iustorum , perinde ae Christus , ut docet Thomas, est caput omnium hominum, praecipue tamen iustorum, qui per gratiam,& charitatem tanquam membra viva cum ipso connectuntur . Unde , sicut negari non potest , Deum esse Patrem omnium hominum , praecipue tamen iu-llorum , ita etiam certum apud omneselse debet , Deum esse Salvatorem cimnium hominum , maxime tamen Fidelium , seu Electorum , ae Praedestinatorum. Hinc, Alexander HILΡontifex Maximus, hanc Propositionem confixit : Pasani, Iudaei, Heretici ,
que huius generis , nullum omnino accipiunt
a Iesu Christo influxum, adeoque ein- feres , in illis esse voltintatem nudam oeinermem sne omni gratia fuscienti. Amuitur ultimo: Anno Christi octingentesimo quinquagesimo tertio habita est Synodus Carisaca , in qua Epist pi ad dirimendas Controversas , quae iam totam Ecclesiam Gallicanam turbabant , congregati , quatuor ediderunt Capitula , in quorum tertio definiunt , quod Deus Omnipotens sine exceptione vult omnes salvos feri , heet non omnes falsentur . Et in Capitulo quarto statuunt . quod Chri ius Dominus noster, scut nullus homo es, fuit , veι erit , cuius natura in illo assumpta non fuerit: ita nullus es, fuit , vel erit homo, pro quo passus non fuerit, licet non omnes Passonis eius 'sterio redimantur. In his dum bus Concilii Carisiaei Capitulis elarinsme exprimitur voluntas Dei salvandi
omnes omnino homines , atqui tamen haee duo Capitula suere reprobata a ce
leberrima Lugdunensi Ecclesia, & a Con-eilio Valentino tertio , non ergo dogma Fidei est Christum mortuum esse pro omnibus , 3c singulis hominibus . Prob. min. Eeelesia Lugdunensis in libro De
tenencia veritate Scripturae , edito G ADehipraesule suo Remigio , viro sanctit te , atque doctrina conspicuo , acriter invehitur in Capitulum quartum Carsesiacum, in quo dicitur , quod nullus h
mo fuit, es , vel erit, pro quo Chrsus passus non fuerit , mentemque suam diser
413쪽
te aperit praedicta Ecclesia cap. II. eiu dem libri , ubi ait , absurdum , ac pia ne erroneum esse , ut pro iis , qui in sua impietate mortui aeterno iam judicio condemnati erant , Christus passus
sit ; alioqui & pro diabolo , & Angelis
ejus Christum patam dici posse : Sicut ergo , sunt celeberrimae illius Ecclesia verba , pro illis impiis, oe damnatis Angelis nullatenus Dominus Jesus Chrisus dicendus es passus: ita molytis impiis, σdamnatis hominibus absit omnino ut passus esse credatur. Et in libro De tribus Epistolis cap. I . diit inguit eadem Ecclesia quatuor ordines hominum in redemptionis , & reconciliationis gratia . Primus est electorum , & praedestinatorum ad vitam aeternam , de quibus nullus perire potest . Secundus ordo est Fidelium , qui recta Fide , & pietate accedunt ad gratiam Baptismi , & per eam accipiunt indulgentiam peccatorum ; sed postea diversis tentationibus , & iniquitatibus gratiam ipsius Sidei , & redemptionis amittunt , & usque ad exitum perseverant in malis suis . Tertius ordo eorum est . qui adhue in infidelitate pinsiti, ad Christi tamen Ecelesam aliquando vocandi sunt per Dei misericordiam. Quartus denique ordo illorum est , qui
manifesto extra Fidelium numerum 3acent , seu nunquam Fidelium coetui assietari debent , sed aetemae damnationi sunt destinati . Posto illo quadruplici hominum ordine , asserit Eeelesa Lugdunensis cap. I 6. pro trium priorum Ordinum hominibus mortuum esse Christum Dominum , sed pro quarti ordinis hominibus , impiis cilicet ante Pasisionem Christi Domini in impietate, aut pio Infidelibus in infidelitate mortuis , nullo modo passum , aut crucifixum eo se e Gum tamen es, Pod nos fidelis sme credimus, metieri si menαimus, quia pro illa innumerabiti, σ insessa multitudine impiorum, qui ab exordio Mundi usque ad Palponem Domini per quatuor si
που annorum millia ἐπ fua i etate Iumimortui , edi' apud In eros .eterna perditi ne damnaιi ; nunquam DomiMur passus,nnnquam mortuus es, uec ad eos falismaos dillatenus venit, nee pro eis pretiosum
Sanguinem fudit . Haec habet Eesesa Lugdunenss eae I 8. cujus doctrinam Episcopi trium Provinciarum Lugdunensis, Viennensis, & Arelatensis in Syn do Ualentina congregati anno Christi octingentesimo quinquagesimo quinto, approbarunt Canone quarto , qui est de redemptione Guguiuis Chrisei, ibidemque reprobant doctrinam contentam in Capitulis C risiacis lae voluntate Christi salὐandi impios , qui a Mundi exordio usque ad Passionem Domini in fila impietate mortui , & aetem is flammis addicti sunt ; tanquam doctrinam inutilem , noxiam , & contrariam veritati ;se enim loquuntur : Porro capitula quatuor , quae a Concilio Fratrum nororum
tilitatem , vel etiam noxietatem, erro rem contrarium veritati ; δει' o alia n
υemdecim otiosi is ineptissme conclusa, licet iacietur , nulla saeculari litteratura nitentia, in quibus commentum diatili , potius quam aliquod augmentum Fidei δε- prehenaitMr, a pio auditu Fidelium mitus explodimtis , G tit talia . smilia e
teantur per omnia auctoritate Spiritus n-
fit interdicimus. Ex quibus verbis mania festum est , Patres Synodi Valentinae , & Melesiam Lugdunensem negasse Christum esse mortuum pro omnibus omnino hominibus.
Respondeo: Ecclesiam Lugdunensem ,& Synodi Valentinae Patres ideo Capitula Carisaea damnasse , quia errore facti putarunt, Carisiacorum Auctores C. pitulorum eadem prorsus ratione, & e dem plane sensu definiisse Christum esse mortuum pro his , qui in infidelit
te , vel impietate sua mortui , aut morituri sunt , ae pro illlis , qui per gratiam Christi sanctifieati in ea perseverant , & salvantur . Hunc esse sensum Capitulorum Carisiacorum existimarunt Eecidia Lugdunensis , & Synodi V lentinae Patres . Verum , in hoe en runt errore facti . Nam Patres Cone, Iii Carisaei in his condendis Capitulis proponere duntaxat voluerunt avitam doctrinam Ecclesiae, videlicet Christum sufficienter mortuum et Ie pro impiis , & infidelibus , licet essicaciter tan
414쪽
tum pro illis mortuus sit , qtes salutem a temam consequiantur . Quam doctrinam, utpote Catholicam, nunquam Ee-elesia Lugdunensis , & Synodi Valentinae Patres improbarunt ; sed id unum tantummodo definire voluerunt , Christum non efficaciter pro illis mortuum esse , qui a Mundi exordio usque ad passionem Domini , in sua impietate , vel infidelitate mortui arterita sunt damnatione puniti , ut scilicet eos ex Inse no eriperet , sicut Patres liberavit ex Limbo . Hanc genuinam esse Ecclesae Lugdunensis , & Patrum Synodi Valentinae mentem , patet primo , quia ad se ae doctrinae probationem hane Prophetae Oseae Sententiam usurparunt: Em
mors tua o mors , ero morsus tuus infe
ne, sive ut explicat S. Gregorius lib. I 2. Moral. cap. 8. & Hom. 22. in Evangelia , ex eo , quod mordemus , partem ab- Israhimus, partem relinquimus, quia ergo in elaeli uιs Chrisus funditus occidit moditem , mors mortis extitit . quia vera ex
in1erno pasem ab Iulit , partem reliuit, non occidit funditus, sed momordit Uemum . Christus ergo iuxta mentem Ecclesiae Lugdunensis , & Patrum Synodi Ualentinae , non est mortuus eff-eaeiter pro impiis & infidelibus , qui ab exordio Mundi usque ad Passionem Christi in sua impietate , vel infidelitate mortui sunt , quia Christus eos ab inferno non liberavit : sed potius illos
aeternum puniendos reliquit . Secundo , Eeelesia I dunensis mentem suam elarissime promit in libro de tribus Epistolis , ubi postquam cap. II. tres sanaallatas S. Au lini expositiones , ae v luntatem Dei consequentem de salute Electorem pertinentes , adhibuit hese testimonio Apostoli 2 Qui viat omnes h mines salvos feri , ad agnitionem v
ritatis venire s postea cap. I 2. quartam
addit illius Apostolici testimonii expositionem , quae spectat ad voluntatem Dei antecedentem de salute omnium hominum ait enim , quod Deus vult omnes homines films fieri bonitate Creatoris , & tamen eos, quos indignos
salute iudicavit , iusta Judieiis severit te non salvat . Quam expositionem d 29 Inuo approbat Ecclesia Lugdunensis ean. I 3. his verbis e ΩΡod autem ibi s liariter intelligitur Deum velle omnes h mines salvos feri, bonitate filicet Creatoris , ita ut putamus Meliter potesil ν ripi, s hane voluntatem bonitatis fui e ga saltitem hominum non eredatur humana siliente voluntate non possie implere, sed ol pente hia mana iniquitate implere nolle. Unde liquet , Ecclesiam Lugdunensem Nnon negasse Christum mortuum esse pro omnibus omnino hominibus suffieienter , hoe est voluntate antecedente , Cath lieo sensu intellecta , sed solum nega se Christum mortuum esse emcaeiter , seu voluntate consequente pro impiis , qui in sua impietate , vel infidelit te mortui aeternis flammis sunt addicti , ut eos ex Insemo per mortem suam tib
raret . Idem iudicium serendum est de Synodi Valentinae Episcopis , qui licet Capitula Concilii Carisaei , neeὸum s iis perspecto , & explorato eorum ge
mano sensu, censura confixerint ; attamen postquam , re maturius expensa ,
intellexerunt , in illis Capitulis definitum tantummodo fuisse Christum mo tuum esse sincienter pro impiis , adiisque , qui pereunt , effraciter vero pro eiectis , re praedetii natis , censuram . quam illis capitulis Carisaeis inta rant, expunxerunt in Synodo Lingonensi , eelebrata anno Christi octingentesimo quinquagesimo nono , & in Synodo Tullensi , quindecim diebus post Syn dum Lingonensem apud Saporarias habita ; in hae siquidem Tullens Synodo Canones Concilii valentini relem , ae
omnium calculo approbati sunt , omis sa praedicta censura , quae sie incipit rrimo quatuor Capitula , qua a Concilio Fratrum n6trorum o e. Advertat primo Lector in fine hujus te Dissertationis , paucos extitisse in quinto Ecelesae Saeculo obscuri nominis viros, vulgo Praedestinatianos appellatos, qui negarunt Christum mortuum esse pro omnibus omnino hominibus , aliaque
aliam propugnarunt , oui tamen inae non coaluerunt . Id probin pintest ex pluribus momentis. Primo, quia
415쪽
FaHius Re ensis Episcop. & Semipelagianorum Coriphaeus , qui sub specioso
obtentu consutandae Praedemnatianae haereseos duos de gratia , & libero arbitrio ad doctrinam Sancti Augullini impugnandam libros scripturivit , unicum duntaxat indigitavit Praedestinatianum videlicet Locidum , qui post susceptam ab eodem Fausto Epistolam , ad meliorem frugem revocatus , palinodiae libellum contexuit, quem transmisit ad Episcopos Gallicanos , seu id Patres Conciliorum Arelatensis , & Lugdunensis ,
quae id aetatis ad exterminandos paucos illos Praedestinatianos celebrata suerunt. Secundo ; inter errores Praedestinatianorum hic unus erat , quo affirmabant :Aliquos homines ad maiam divina potesare praedesinatos e s e, atqui constat ex Synodo Arausicana paucos admodum &viles fuisse illos , qui hoc virulentum dogma defendebant et legimus quippe in Sunodo Arausicana sic Patres definisse tAliquos vero ad malum diuina potestate pMdesinatos esse non solum non credimus, sed , etiam , n sunt, qui tantum malum eredere velint, cum omni detestatione iliis anathema dicimus. Porro, si plures hoe in errore versati fuissent , Sectamque conflassent , de illis Patres S odi Arausicanae non se dubitanter fuissent locuti , sed eos potius absolute damnatos anathemate perculissent . Tertio , Sancti Patres , qui nono Ecclesiae Saeculo floruerunt , Prudentius scilicet & Rem gius , negarunt extitisse aliquando haeresim Praedestinatianam , sic enim lo-uitur L Prudentius in libro contraoannem Scotum Erigenam cap. q. Tertiam
vero haeresim , quam Pelagianis contrariam steris, qua ita donum gratiae praedicetur,tii libertas arbitrii fu itur auseratur , nee legimus , nee audiuimus. SMElus vero Remigitis in libro contra eumdem
Joannem Scotum Erigenam eap. q. ait :Quae est ista fecunda haeresis tam incogni-ra , tam inaudita, quae libero arbitrio δε- negato filius gratiae si pridieatrix nisi quia, ut nobis Didetiar, disputatost iste vel Beatum Augusinum latenter quas haereticum accusat . Sane eredibilie non est , Sanctos illos Patres potuisse nono Ec-
elesiae saeculo negare , extitisse aliquando Prae deliinatianam haeresim, si Praed stinatiani aliquam Sectam reapse conflassent . Quin , quod singulari obse vatione dignum eii , Sancti Patres , qui quintum saeculum illustrarunt , &haeresiam , quae variis temporibus Ee-elesiam infestarunt , Catalogum data
Dera texuerunt , ne per umbram quidem illius Predestinatianae haereseos m minerunt . De illa quippe nullam plane mentionem fecit Santlias Austi ianus sive in libro de Haeresibus , sive in tam multis , quos edidit , de Gratia libris . Illius itidem Haereseos navola , ne vestigium quidem extat apud Sanctos Prosperum , Fulgentium , Hilarium , Petrum Diaconum , & alios Sanctos Patres , strenuos Ecclesiae doctrinae desenseres , & omnis prorsus erroris impatientes . Ex illo itaque Sanctorum Patrum silentio probabilius , ni mea me fallat mens , colligitur extitisse quidem . quosdam in quinto saeculo obscuri nominis viros ,. qui negabant Chrillum pro omnibus mortuum Q. , aliaque id genus circa Gratiam ,& praedestinationem prava , & exiti se imbiberant dogmata , eos tamen adeo viles , ae paucos fuisse , ut ne e lare quidem in Orbe iudicarentur . Quapropter , salsi convincitur Simondus , qui in libro, quem edidit de Haeresi Praedestinatiana capit. I. asserit , Ρraedestinatianorum Sectam apud M nachos Adrumetinos primum pullulare caepisse. Deinde, cap. 2. addit , Pro-rum, & Hilarium adversus eamdem Sectam in Galliis enatam Augustini opem
implorasse , eorumque votis annuisse Augustinum conseribendo contra Praedestinatianos libros de Praedeylinations Sanctorum , m de Dono Perseverantiae. Denique , cap. 3. scribit , mortuo S
cto Augustino , Prosperum , & Hil
rium ad profligandam Praedestinatian rum Sectam , quae , instar cancri , longe lateque in Galliis serpebat , R mam ad Coeleliinum Papam confugis. se , a quo Rese iptum contra Praed stinatianos ad Galliae Episcopos directum impetrarunt . In his , inquam , quae
416쪽
qu. v in tribus Illis capitibus scribit
moudus, falsii convincitur : nam primo , ut ait Card. t Arsius capit. II. lib. 2.
Histori Pelagian. falsum est , monachos Adrumetinos Praedestinatianae haeresi initium dedisse, immo potius conflat , Semipelagianismum apud illos exortum e se, quem Sanctus Augustinus , edito libro de Gratia , & libero arbitrio , in
cunis suis. cavit , ut tellatur idem S. Doctor lib. 2. Retractat. cap. 66. ubilia e habet : Propter eos, qui cum defenditae gratia putantes nefari libertim arbitrium, se 'si defendunt ιibertim arbitritim , ut uegent Dei gratiam, agerentes eam δε- eundum merita nostra dari, scriysii librum , curres titulus es : De Gratia, o libere amfitrio . Ad eos autem scripsi Monachos Adrumetivos , in quorum Monoperio de hac re coeperat ese contentio. Adrumetini ergo Monachi , tesse Sancto Augusino , lnon erant Praedestinatiani , sed potius Semipelagiani , quippe qui asserebant libertim auferri arbitrium , si nulla hominis merita gratiam divinam anteve tant . Secundo , oppido fallitur Sirmondus , dum ieiune , & citra ullam probationem asterit , Prosperiim, & Hilarium adversus emergentes Praedes linatianos opem Augustini implorasse , cum potius legenti Epitiolas Sanctorum Prosperi , & Hilarii perspicuum sit , geminum Auustini discipulum opem Aquilini Dosioris petiissse adversus Semipelagianos , qui passim doctrinam Sandii Augustini de Proposito Dei , seu Decreto absoluto , & de prae destinatione gratuita impetebant , dictitantes : remoeteri omnem induseriam , tollique omnes virtu-ltes , si Dei cousit titio humanas praeieuiat luntates, o sub hoc praedesinationis nomine fatalem induci necessitatem. Quibus verbis Sanctorum Prosperi , & Hilarii graphice describuntur Semipelagiani . Nec denique majorem fidem meretur Simondus , dum ait , mortuo Sancto Augustino , Prosperum , & Hilarium Romam apud Coelestinum , Papam , de Praedestinatianis conquestos fuisse , non maiorem , inquam , in hoe fidem meretur Simondus : Luce squidem clarius est , Hilarium , Sc Prospe-
rum , de illis apud Coelestinum conquestos fuisse , qui fan. mem. Augustini AE trinam reprehendiant , quales prosecto fuisse Semipelagianos , qui adve i sus Sancti Augustini Scripta insolent ter insurgebant , eaque erroris insimui labant , nemo inficiaς ibit . Quapro-l pter , rejectis illis vanis Sirmondi con-l je turis , longe probabilius esse censeo' cum Card. Norisio loco mox laudato , extitisse quidem in quinto si culo paul eos rudioris intelligentiae , & pinguio ris Minervae homines , diffoς Pntilestinatianos, qui de morte Chri iti, de gratia , & praedellinatione catholiee non sentiebant , eos tamen in Sectam minime coaluisse ; Semipelagianos vero , ut collatam in se a discipulis Sancti Augustini novae haereseos suspicionem graviori , & horribiliori accusatione propellerent , inde occasionem perperam arripuisse omnes promiscue Augustini doctrinae defensores sub invidioso Praedestinatianoriim nomine denigrandi , &hoe pacto elavum clavo trudendi . Sed tam atrocem calumniam salso discipulis Sancti Augustini impactam , a Sancto Augustino , eiusque discipulis omni
argumentorum genere amolitur Sanctus
Prosper in Resp. ad objectiones Gal
Advertat secundo Lector , Gottes a cum , Monachum ordinis Sancti Benedicii in Coenobio orbaeensi , paucorum illorum Praedestinatianorum , qui in quinto Ecclesae extiterunt Saeculo , perversa dogmata circa mortem Christi , praedestinationem , & gratiam si fideς habeatur Hincmaro Remensi in Galliis Episeopo nono saeculo recoxisi
se, eumque a Rabano, Praeside in Mo-guntina Synodo anno 8 8. convictum , damnatumque esse , ac tandem eodem anno apud Remos ab Hincmaro pari sententia perculsum , virgisque caesum , librum suum in ignem eoactum esse projicere , & in carcerem detrusum , in suo errore pervicaciter obiisse . Sic de Gotteschaleo sentiunt m ti . Verum , Florus , Lugdunensis Diaconus , sub Luodunensis Eeelesiae nomine eruditum edidit librum , qui extat Tom. 3.
417쪽
ne. Gall. p. 132. in quo Hincmarum, ejusque contra colleschaleum actionem ,& iudicium consutavit . Plurimi etiam noni Saeculi Catholici riri, & de Eeelesia
benemeriti patrocinium Gotteschalet magno animorum aestu susceperunt , quos inter sunt Ratramnus , Corbet ensis Μο-na ehus, Prudentius , Tricassinus, Lupus, Servatus , Presbyter Moguntinus Lupus, Abbas Ferrariensis, & Ecclesia Lugdunensis . Immo non desunt etiamnum Catholiet Auctores, ut videre est apud Gilbertum Mauguiuims , Galliarum Regi a Consiliis, & in Historia tam Sacra, quam prophana apprime eruditum, qui Gotteschal
cum ab haeresi vindicant . Sed de Got-
teschalco, haee historiee retulisse pro operis sustediti brevitate abunde impraesentiarum sufficiat , nec enim juvat in hae quaestione iacti , de qua necdum convenit inter eruditos , meum hic interponere iudicium . Si autem plura de G
teschalio scire desideres , legesis iam eitatum Gilbertum Mareuisum in libro , quem edidit , Vindiciarum Praedestinati nis oe Gratiae. Vide etiam Historiam Eeclesiasticam , quam nuper Romae edidimus , Tom. III. Colloquio III. in Historiam noni Ecclesiae Saeeuli , ubi de Gottaschalco, eiusque doctrina, fortuna ,& morte, a pag. 336. usque ad pag. 363 sat copiose disseruimus.