장음표시 사용
81쪽
CO κ Μ π A quemadmodum supra diximus,est tunica orbicul
iis in oculi medio protuberans, quae apertis palpebris statim aspectui occurrit, & ab oculi albo undiq; terminatur, & cimeumscribitur, eidemq; continuatur, dura, densa, tenuis, perpolita,&diaphana , corna laternarum attenuato persimilis , unde Graece , κου οὐδοῦρ , Latine cornea dicitur, seu cornicularis. Atq; haec primo sese utilem exhibuit propter sui duritiem, qua externis occurrentibus utpote aeri, sumo, pulveribus, frigori, aestui, contundentibus & incidentibus, quibus prima occurrit, resistere possit, qud tum seipsam, tum crystallinum tuetur. Quae tamen durities non quidem ut vitrum fragilis exstitit; ne aliquando ab ictu facile fracta, humor aqueus foras spargeretur cum visionis laesione. Quare ut dura est neq; fragilis, ictibus tum resistere tum ipsos ex luere potest . Nam quatenus dura, resistit; quatenus non est fragia Iis, ex seluit; ad crystallini ut diximus tutelam. Iuuat praeterea Cornea visionem ut densa.densitas enim ad resistendum duritiei aequipollere parq; habere momentum videtur. Privatim vero consert ad humorem vitreum detinendum ne soras exsudet,que admodum Athaten eximius Optices Proseor testatur. Vnde, ad aquei quoq; humoris conseruationem comet densitatem conducere ;nulli non est compertum.
Cum itaq; dura densaq; cornea facta sit, meritb exterius posita est, ut scilicet prima aeri, fumo , pulveribus&alijs id genus occurrentibus quibus obuia est resistat: neque ab ijs facile erodatur co
Eandem ob causiam etiam multiplex exstitit, hoc est ex quatuor tunicis conflata, ut cum extra pulueri sumoq; ac multis laedentibus esset obuia ; si sorth sortuna aut ab his, aut ab illis,quq intrinsecus nocere possunt nimirum internis humoribus, una tunica crosa aut lab factata esset, secunda, & reliqui susscerent ad crystallini tutellam. Oportuit vero eandem tenuem esse. Nam etsi multiplex est, hoc est cx quatuor serὸ tunicis conflata r tenuis tamen est; ne sorte dura densiq; cum sit, simul crassior exsistens, lucis transitum praepediret, uti euenit crassiori cornu, ac vitro triangulo, quod lucem tantum solis primam transire permittit, reliquas vero ut candelae, ac secundas luces obscurisissime pertransire sinit. Perpolita praeterea est cornea, ut in oculum species legitimae & externis consimiles ingrediantur, ac prout exterius sun t,crystallino re praesententur. Nam si aspera esset; accideret, ut alibi eminentias, alibi cauitates obtineret, ex quo lux difformiter ingrederetur. Nam
82쪽
Duptan . At haren lib. Diaphanadiaphano ab aere diuers Athaten lib.
7. cap. I. Viatet lib. I . in praefat. Huius causa
vide in Albaxen Iabr. 7. popos. 1.
qua eminentiae essent tum dissicilios tum obscurius propter diaphani
profunditatem seu crassitiem species penetrarent: qua verbinuitates essent, & facilius & clarius permearent. Quare species non ut sunt crystallino representarentur, sed admodum mutatae repraesentarentur, di visio omnis deterius seret. Item si aspera esset, facilὸ cauitates humoribus replerentur, qui sermarum ingressum impedirent, corneamque sua mora offenderent aut eroderent. Ad extremum palpebrarum contactum asperitas molestum efficeret, perinde ac euenit cum aliquid inter corneam & palpebram cadit. Ex quibus omnibus visio omninb deterior euaderet.. Eadem ratione qua perpolita ac tersa, exstitit cornea 3 etiam tensa ficta est. Si enim corrugata esset, tunc eminentias pariter ac cauit
res vicissim consecteret, diaphanumq; ipsius iugiter deperderetur, ut in senibus manifeste conspicitur, qui ut plurimum male vident obrugositatem corneae ἱ patetq; iis quibus humor aqueus est evacuatus , ει qui affectione, quae glaucedo appellatur, affecti sunt. Insuper α- tuberantiam cornea amitteret: quae quantas afferat uisioni utilitates paulo pbst dicetur. Itaq; miris modis lucis ingressus impediretur, visioq; labefactaretur,si cornea tensa non esset. At potiores quidem corneae utilitates; ex varia natura diaphani desumuntur. Nam quod cornea effecta sit diaphana,id eo nomine potissimum factum este, ut lucem in oculum immittat, visilibusq; so mis peruia sit; cuiq; clarum est. At quod diaphana conflata sit diaphano ab aere diuerse, ut inde Iucis refractio consequeretur; id nondum cuilibet est perspectum. Fiet autem perspectum, ubi de lucis progressu seu proiectione aliqua piet mittantur . Sed fortasse hoc loco magis nobis utendum erit illa excusatione Galeni, qua ipse x.de usu partium cap.xij. usus est,ubi dicit se somnio perpulsum ut admirabilia in oculo no reticeret, & mathema tica non omitteret. Nos etenim omnino difficilia proponere aggredimur,& longe plura ac sorth etiam pulchriora quam Galenus proposuerit. Conabimur tamen haec omnia sensibus,&euidentissimis e monstrationibus magna ex parte comprobare: ut iucunda simul atq; utilis omnibus reddatur oratio . Lux igitur tribus modis ut optici docent progreditur: recth, reflexe,& refracte. Recth dicitur progredi Iux, quando per Vnum medium diaphanum proijcitur. Reflexe v rb quando a politis corporibus, ut a speculo. Refracte deniq; qu do per plura diaphana diuersa vadit. Tunc enim lucis radii in secundo diaphano non amplius recta incedere,sed obliquὶ inclinare,& amgulum efficere,& quodammodo frangi videntur,quemadmodum filicum in aqua rectus baculus ita oblique immergitur ut partim in aere partim in aqua consistati tunc enim in aquae superficie,frangi quoda- modo atq; incuruari, angulumq; efficere baculum apparet. ma
quam aut lux tribus propositis modis ad oculum pertingat, attamen Diuili os by Corale
83쪽
in oculum non alio modo quam refracte ingreditur: primusq; huius veritatis auctor fuit eximius Opticorum Atharen ut ipsemet testatur. Etenim hic,dicebat omnem visionem refractὰ fieri. Atq; eius rei ra- lib.7 propos tio in promptu est . Nam si lux per diuersa pertransiens diaphanafrangitur. Fractionis verb generalis ratio sit, diaphani variatio: n lib. I. cessarium est ut lux ex aere in corneam pertingens refrangatur, aeris enim diaphanum, a corneae diaphano longh diuersum est. Cur verbnatura voluerit visionem refracte, fieri: statim patebit, ubi prius alteriim quod in cornea apparet, explicatum fuerit. Hoc autem est, corneam non modo diuerso diaphano ab aere eo se; sed etiam aere densiore. Diaphanum enim quod purissimum te- quod est aetenuissimumq; corpus intelligitur, eam potissimum varietatem differe densius. riamq; nancitatur; ut penes maiorem minoremuξ aut densitatem & Inquiri rurraritatem, aut crassitiem & tenuitatem euariet. Diaphanum corpus Te, 'πὸ tenuissimum & rarissimum cuiusmodi aer est; facile transitum luci prε scientia. het. propter quod recte per ipsum lux fertur, contra vero per densissimum&crassissimu . Etenim lux gaudet semper diaphano, ipsumq; appetit, vi oonsistat: contra opacum refugit. lux enim actus diaphani est,diaphanum igitur lucis est materia, sine qua lux neq; consistere neq; vehi ullo pacto potest propterea quatenus diaphanum lux assequitur, per ipsum statim pervadit: at quatenus diaphanum esse compus contingit, ac proinde opacitatis particeps, a corpulentia magis minus uE aflicitur, ne dicam retardatur: quo fit ut non semper recta Pgredi lux possit, sed frangatur: Frangitur autem dupliciter, prout sit Iicet dupliciter lux a corpulentia diaphani asscitur. Uno modo cua rariori corpore in densius, altero cum a densiori in rarius progreditur: quo fit viduae sint primae refractionis differentiae, quet resultant ex duplici diaphani proposita natura, stilicet ex raro &denso, seu mauis dica ex tenui & crasso. Vbi igitur lux, ex raro diaphano in densum permeat; fit refractio eius naturae. Quia lux quamuis interea hebetetur, & pro maiori parte adumbretur: attamen quae remanet ac superstes fit, unitur, angustatur, clariori; & sortior es scitur, quasi eΩωΦrius dispersa & vaga, tunc autem tota unita & in unum collecta
Contra vero, si ex denso in rarum lux proijciatur, refractio consequitur , in qua lux dispergitur , dilatatur, & debilior euadit:
emadmodum videtis se habere,videlicet in priori refractione dum Hoeloeoi lumen per cyathum aqua aut vino plenum ingreditur: in posteriori stria mentum, verb, dum exit. Neq; mirum in priori lucem uniri & angustari, quoniam per densius diaphanum transuecta corporisq; densitatem seu dring pacitatem tanquam contrarium refugiens, meritb in scipsa unitur,
angustatur, & quantum fieri potest roboratur: utpote euitans sui ip- futi, Ti. sius corruptionem. Contra euenit ubi ex crasta diaphano ad tenuius accedit. Tinc enim gestiens exsultansq; lucis natura, dilatatur ac IN herius
84쪽
herius progreditur. Quae omnia non nis propter varietatem dia-phani rarioris ac densoris accidunt . Has porro duas refractionis
differentias Optici duplici appellatione significarunt, scilicet, ad perpendicularem, & perpendiculari. Refractio ad perpendicularem
fit quando lux adiaptiano tenuiori in crassius; a perpendiculari vero, quando contra a densiori in rarius progreditur: quae sane nomina ut intelligantur: scire licet, quod Alliaden lib. I. propos. 8. &Vitello lib. 2. propos. 67. conantur aliquot exemplis manifestare perpendicularem lineam in omni motu esse naturaliter robustissima,& ut ipsi dicunt sortissimam: ex quo inserunt radium lucis cadentem perpendiculum supra diaphanum diuersum,sue crassus sit siue t nutus, semper progredi irrefractum, quod sortitudo sua nullius di, phani occursu hebetetur . Hoc quanquam ipsi exemplis nonnullis manifestant; tamen nos ita esse facile probabimus, si recti baculi portio in pelvim aqua plenam modo oblique modo perpendicularia ter immitatur. quando enim oblique cadit, refringitur; quando perpendiculariter, irrefractus idest rectus baculus videtur: & quo baculi casus ad perpendicularem propinquabit, minor refractior qub vero ab ea distabit, & obliquus cadet, maior refractio apparcbit, maiorque baculi obliquitas atque incuruatio ac maiores etiam anguli refractionis seni: Idem etiam quoqno modo in aqui cyatho apparet , in luce ad oppositam cyathi partem progressa . Quo posito, facile est intelligere quomodo radij lucis per crassios diaphanum
transuecti frangantur ad perpendicularem , quatenus Versus perpendicularem inclinant, & ad ipsam accedere quasi appetunt: cum verba densiori in rarius diaphanum permeant, contra fit, quia refringuntur a perpendiculari , in qua refractione contingit radios
sese a perpendiculari subducere ac dilatari. Optima vero ratione accidit, in prima refractione, quae apparet luce per secundum medium crassus pertranseunte omnes obliquos radios ad perpendiacularem frangi & ad eam accedere. Qtioniam cum crassius diaph num hicis liberum transitum hebetet propter suam opacitatem, nil ut lux libere rectri; ut prius, non amplius possit permeare, sed mutationem aliquam subeat et quae sane mutatio nulla alia est , quam inclinatio seu accessio seu refugium lucis veluti ad arcem,&ad id quod potest ipsem roborare, ac proinde tueri &conseruare: haec autem arx, est radius seu linea perpendicularis: quae uti dictum est quocunque progrediatur robustistima & irrefracta progreditur . Contra accidit, cum lux, a dense in rarius diaphanum permeat . Siquidem cum inueniat minorem diaphani resistentiam, meritba perpendiculari recedit, tanquam eius auxilio non amplius prosii conseruatione indigens r V nde ad suam naturam redit , quae
est, sese ampliare & omni ex parte diffundi ac dilatari . Figurae autem utranq; refractionem ostendentes, hae sunt. Verbia gratia a
85쪽
corpore luminose per aerem in , quam cadit perpendicularis A B. radius verb qui fragitur cadit obliquE A C., 8e rectὸ procederet in D. si esset medium limiter frangitur autem versas perpendiculare C E. & cadit in F. Figura v in secundae refractionis, haec est. Sit luminosumG.in aqua exsistes,
a quo cadit radius G H. rectὰ, &G L. obliquὸ ; dico quod G L.
non direm procedet in O. nec in Eetur Versis perpendicularem in L. sed cadet in P. Quales autem sant anguli refractionis, alias disecetur. Hasce duas refractiones sensu deprehendes: si pro prima, obulum filo appensum super catinum alliges; pro secunda vero bacu-α Ium in aqua catini immergas. Nam globulus in aere cum sit &extra aquam, & in aquam intreta ad perpendiculum refrangetur& accedet. Baculus vero in aqua cum sit & in aere videatur, inde a perpediculari recedet atq; frangetur. Qigibus ita explor tis , reliquum modo est manis
stare quod a principio quq reb
fieri refracte voluerit, ac primbeam refractionem usurparit ini- ueritq; , quae ad perpendicularem dicitur, in qua lux unitur, angustatur, elarior redditur ac sortior. Nam lux per aerem progressa, per tenuius scilicet diaphanum, in corneam perueniens utpote ad densus diaphanum, refringitur ad perpendicularem . Causa autem ex his petetur. Propositio Optica huiusinodi est. Per radios qui obli- Petsp. eo que super oculos oriuntur, Visio vigoratur& ampliatur. Quam ex Auctoris in commentario explicatione, facile assequi licet, ubi quaesiti causa in supra citata propositione continetur &affertur, scilicet re Bactionem in oculo fieri, tum propter robur lima propter ampliati nem visionis, fieri vero primb refractionem ad perpendicularem. Ni , si enim eiusmodi refractio fieret: contingeret oculum tum obscvia, tum angusto spatio pauca admodum videre,& angustis finibus visi nem terminari. Ratio autem haec est . Quod quamuis distincta viso fiat per lineas seu radios lucis robustissimos cuiusmodi sunt pe
Peadiculares; hos tamen radios adiuuant lineae seu radij obliqui ad
86쪽
corneae superficiὶ refracti, &quasis mul cum perpendicularibus in-Pς sp, Com- troeuntes, quoru causia lux in se colligitur uniturq; ut sortior clario que ac robustior euadat, quemadmodum ad sensum apparet in luce intrante inde verb exeunte a vini aut aquae cyatho. Quocirca ij qui vulgb Miniatores vocantur,lineas suas tenuissimas & pene inconspicuas non nisi ad lucem refractam ducere possunt. Vnde ea duntaxat luce utuntur, quae post phialam aqua plenam apparet ; quasi necessitate quadam coacti, intelligant eiusmodi, lucem refractam caeteris, r 'r' clariorem robustioremq; , ideoq; dicebat Vitellio Refractidnem generare lumen, quia adiuuet radios . Eadem ratione, contingit oculum plura in latitudine videre; hoc est visionem ampliari per radios obliquὸ refractos . Etenim experientia constat, extra pyramidem radiosam aliqua videri, hoc est angulum pyramidis radi se minoris esse latitudinis quam se habeant, res , quae uno aspectu videri possunt: radij igitur illarum rerum tangunt &mouent Ο-culum idest crystallinum per radios in ingressu oculi fractos, & ad centrum crystallino declinantes; ut talia, ab oculo debiliter aduem tantur . Quare per haec visio ampliatur. Atque haec secunda ratio , supponit pyramidem radiosam cognitam, de qua hucusque nihil dictum est, congruo namque tempore de ipsa agetur. Interim propter eos, qui rationem praedictam aegre ait equuntur, senu hanc Visionis amplificationem comprobabimus. Sensus enim ipse liquido ostendet plura a latere per refractionem videri, qus si ne ipsa non apparerent; atque ita contingere visionem ampliari. Esto puluis, in cuius sendo aut denarius, aut pictura consistat, in eaque sit distantia; ut ab aliquo pictura non videatur, sed tamen parum absit quin videatur, deinde aqua utpote crassius diaphanum in pelvim intin- datur qua infusa, statim is qui picturam non vidit, & picturam de alia etiam undiq; oculo sese manifestare videbit. Quam veritate ni perspectam fuisse celeberrimo illi fabulatori AE po, testatur fabella de Cane, qui carnis frustulum ore tenens , aliud simile sed maius in aqua videbat; priore tamen abiecto, & illud alterum maius euanuit. Satis itaq; iam probatum est, per refractionem tum visionem roborari tum ampliari . Quae ambo quantam adserant animali utilitatem, mox patebit. Nam quod attinet ad vigorem oculis indendum id facit E patet. Cum enim oculis denegatum sit videre, ει Solis lucem primam , quae a corpore solari prima rectaque proficiscitur ; & lucem omnium debilissimam quae cuiusque corporis temperamentum consequi triar quatenus coloratum , ac proinde lucem aliquam obtinens , quam nonnulli intentionalem speciem nominant ut supra abunde explicatum est; Cumq; reliquae luces hoc est secundae, tertiae, &consequentes oculi snt propo tionata obiecta, quae tamen quia debiles ex natura sunt, exiliter crystallinum
incere possunt i iccircb consentaneum suit,omnes eiulat odi luces in
87쪽
oculo roborari atq; ut si dixerim vigorari. inod verb spectat ad indistinctam visionem , quae similiter beneficio reseactionis in
oculis comparatur, nullus non videt quantum sit animali tum ad vitam tum ad meliorem vitam, utilis , opportuna, ac necessaria .
Quaenam quaeso esset opificis industria ac prouidentia, si homo in latitudine vix alterum hominem simplici oculorum intuitione videre posset Atquὸ h. ec de utilitatibus refractionis dicta sint. Quibus rationibus , meliorem visionem cornea diaphana dia-phano, aere densiore, facta est: iisdem pene, &rotundam figuram adepta est . Atque haec corneae figura , duplici ratione consideranda est. Primium quidem quatenus simpliciter rotunda est ; Deinde vero quatenus sic rotunda sit, ut aequalem oculi rotundam superficiem ex seperet. Nam ut simpliciter rotunda, cum nullum habeat
angulum externis occurrentibus expositum e minime omnium laesioni obnoxia est ; quod & ad sei & ad crystallini tutelam facit. Propterea quemadmodum supra dictum est rotunda figura uti iticornea ita in alijs omnibus viventibus Naturae semper exstitit amicissima ac conuenientissima . Cum verb consideratur rotunditas N extuberantia corneae, quatenus aequalem totius oculi superficiem & rotunditatem excedat: id Galenuς diceret conferre ne unquam cornea crystallinum ad Vucae seu pupillae foramen contingat, & sua duritia offendat; nos autem dicimus , sta esse corneam rotundam, & exterius protuberantem factam , tribus de caussis . Primtim quidem ut oculus maiora se videat. Deinde verb vi lux ingrediens impensius uniatur atq; ita angustior tenuiorque reddatur . Quibus tertia caussa accedit, ut species quantumuis magni obiecti integre in exiguum pupillae foramen ingrediantur de in cry- stallinum perueniant. Hic ve
sunt. Probant Optici oculu maio- - ra se videre non posse; nisi esset rotundus. quae sententia magis congruit cornes rotunditati qua rotunditati oculi, cum per solam cornea videamus idest per eam solam lucem intrare contingat ; propterea ex omnibus quae dicta sunt cornea tam affabre facta est . Nam si natura rotunditatis eius oblita fuisset, planamque ipsam sermasset; tunc nulla res maioris quantitatis quθm esset cornea, uno aspectu videretur. Quod sic probatur. Qitoniam enim visio distincta, solumst per tineas radiosas recte , hoc est perpendiculariter ad superfi-Κ ciem
oculi sapa ficiem. To. de via cap. 6. in de via parti cap. Persp. eonia manu lib.
88쪽
ν HIERONYMI FABRICIIciem oculi peruenientes ; si oculi superficies esset plana , clarum est nullas perpendiculares ad eum venturas, nisi I superficiesbiaequali. Ponatur namq; per impossibile, quod plana seperficies oculi sit A B. & res visa sibi εquidi stans C D. & ex punctis A. B. ducantur perpendiculares in re viam lineae A C. B D. Cum igi tur ex hypothesi siquidem nullum inde sequitur inconuenies A B. & C D. lineae assumantur parallelae ; & A C. & B D. ex constructione sint utrim plano perpendiculares, ideoq; per sextam Proposit. undecimi Et mentorum Euclidis, parallelae ro constituent A D. Parallelogramum: & quia anguli Parallelogrami A D. sunt squales, per decimam Communem animi conceptionem , quia talicet sent rectie sequitur AB. N C D . latera , esse aequalia per x xxi v. Pr c Element. Euclidis . Atque ita res visa magnitudinem visus non e cederet, & si planu vel linea C D.in directum continuumq; proiic retur, nihil de ea conspiceretur. Oculi igitur sit perscies non est plana sed sphtrica ad cuius centrum fiat concursis linearum radisium,alonge maiori magnitudine quam sit oculus. Cum igitur mulus propter Corneae rotunditatem maiora se videate Iongiὶ adhuc maiora videbit, si rotuditati extuberatia adhuc ac 'fit etiam , Ut propter eandem convexitatem species quantumuis magni obiecti ita angustentur& tenues reddantur : ut integrae intus in oculum immittantur &exiguum pupillae soramen ingrediantur . Quod facile patebit ex minimis multisque extuberantijs, quae in speculis ci
atq; ex planis speculorum fragminibus . Siquis enim Minimasseeculi extuberantias aspiciat; iaciem suam integram in singulis videbit: at si in fragmento plano, quod centuplo minima extuberantia sit maius, idem eriperiatur ; nedum dimidia facies repraesentabitur . Maxima igiatur haec est rotunditatis Corneae utilitas, qui integras species admi
89쪽
Hir & sine qua manca & omninb imperfecta viso maderet. Quorucausam cum Atharen redderet: dicebat, nullam esse figuram, in qua Lib.r. P . adunatur perpendiculares,&in unum punctum cocurrunt, nisi sphaerica. Na in plano radi j lucis perpendiculares n5vniuntur,ut vides in atecedete delineatione. At in rotundo radi j perpendiculares uniuntur, & in unum puniasi concurrant unde lux magis unitur versus contu & agustatur & tenuior redditur, ut vides in sequente delineatione. Dum itaq; radii adunanturo in unum concurrunt punistum, vicissim tota species similitactngustatur, & ita in exiguum pupillae seramen ingreditur. Modb vero consideranda est latitudo corneae , quae tanta est vi s raminis vites amplitudinem longe superet: cum tamen nri; lumen, neq; omnino ullum visibile ad crystallinum peruenire, nisi per vites foramen valeat: ita ut sine eo nulla omninb viso consequatur,uti patet,cdm obstaculo aliquo, aut suffusione soramen obductum atque obcaecatum est r propterea rationi videretur consentaneum corneae magnitudinem v ueaesoraminis amplitudini respondere: nisi forte superfluis naturam abundare dicamus. Cur igitur multd amplior vueaesoramine cornea facta est Superius iam est probatum, visionem ampliari ex lucis refractione ad densius corneae diaphanum: ex quo facit E causa patebit, ob quam cornea latior facta est. Proculdubio i lior est effecta,ob visionem indistinctam, & ad ipsam etiam visionem roborandam,uti supra dictum est. Qitorum omnium prima causa est
90쪽
HIERONYMI FABRICI ri refractio ad perpendicularem, Ob quis contingit multos obliquos lucis radios in cornea refringi, & adi perpendiculares accedete,& ita lucem magis colligi uniriq; tum V ero plura oculis apparere ad india visioni, dia stinctam visionem essiciendam. visionem autem indistinctant dici- rationem habentes: quam siuὶ distinctam siue certam,hbis,ista I siue pei sectam, siue Bietem appelles, aliam vero indistini tam, consusam, imperfectam & d ebilem dicas, in his omnibus appellationibus Q id distin- eximios illos Opticae facultatis professores imitaberis. Verbi gratia, ctu M indi- distincte nos in tota hac paetina syllabam aut dictionem tantum vide
omidem sat Quo constituto , exstat Propositiomus, quam etiam ob id legere possumus e totam autem paginam &uniuersam scriptiiram indistincte videre dicimus; quia lic)t ipsam videamus; distincte tamen videre non possumus , quare neq; legere unico obtutu nec sine oculi motu valemus. Pari ratione montem &quod uis aliud vastum visilriindistinista & impersecta visione videre contingit: quae sanξ maximo usui animali est, uti dicebamus, tum ad noxia longius praecauenda sugiendaque, tum ad alimentum comparandum & assequendum, tum ad artificia peragenda, tum denique ad alia pleraq; opera absoluenda&consumanda . Causa autem in distinctae huius visionis corneae latitudo est, Quod hoc modo probatur. Habetur in communi perspectiva hutiusmodi propositio. Perfractionem, multa extra pyramidem radiosam videre contingit. Quo loco illud declarandum csi, nostram visionem fieri per pyramidem, Iioc est, lucem ingredi in oculum ut dicunt pyramidaliter. Nam pyramis radiosa, est portio pyramidis, costans ex lineis perpedicularibus, quarum axis pyramidis potissima linea est. Id quod facile probatur, si totam latitudinem obiecti, seu speciei, quae tum distincta, thm indistincta visone apparet, ingredi exiguum pupillae soramen cogitemus. hinc enim necessario fateri cog mur, speciem, quae ad oculos se tur, sensim & sensim angustari,coar
ctariti; ; quod nihil aliud est quam
pyramidem essicere. Pyramis enim, est fgura ex latiore basi in angustu, sute acutum, seu conum desinens.
Athahen lib. 2. propos t. 8. Quod viso per axem pyramidis opticae certissima est; per aliam vero linea tanto certior, quantb eidem axi propinquior fuerit. Et lib. I. propO
st. 3 7.Visio distincta fit rectis lineis a visiti ad visum perpendicular,