장음표시 사용
301쪽
dendum est,ubi autem residentia no est requisita, ibi ecclesia non laeditur ob praebendarum pluralitatem. Verum est Adrianu miti are uerbum,dicendo hane non esse proprie abrogationem, sederogatione,propterea quod talis prouisio no potestfieri absq;
ulla prorsus causa,sed aliqua interueniete. At uero iam nunc prosecto licet nulla interueniat ratio, conseruntur ab inferioribus Praelatis sine ulla dispensatione. Quinta conclusio, In his quae residentiam requirunt,sed curam non habet,ut sunt canonicatus, nondum ius abrogatum est,sed manet usus ut absq; dispensatione non aceruentur eidem, facilius tamen potest in istis procurari concedique dispensatio,quam in habentibus curam. Quin ue es in benenci;seanonicatu minoribus, quae seruitio etiam interessendi sacris obnoxia sunt,nullus est dispen sandi usus. Addiderim autem conelusionem sextam,quod huiusmodi beneficiorum coaceruationes iue per dispensationem fiant, siue secus, carere non possunt culpa, etiam quandoque mortali, atque graui scandalo, in ecclesiarum detrimentum, idque potissime, ubi nimium accumulantur,& personis deputantur indignis. Conclusio haec inter probandam conciusionem secundam consistit. Iam enim nulla spectantur aut desiderantur merita ,sed perinde,quinetiam turpius atq; impudethis quam secularia & profana,ambiuntur,eambiuntur,usneut,hlreditatur,regressant,d fanatur ac dilapidatur. Septima conciusio, Parceciae & id genus sacerdotia,quae in animarum curam instituta sunt,usqueadeo non possunt ab '; legitima dispensatione ab eadem obtineri persona,ut si legitima non suc-rit,nequeant tuto in foro conscietiae apud Deum possideri. Non solum sententia est sancti Thomae quolibeto citato,atque Adriani in De plurat. beneficio. uerum & sacri canones id insinuant, eiusq; interpretes aperte pronuntiant. Quin uero doctores conelusione non moderantur ut de illis sollis intelligatur,sed de cunctis quod uerissimu est quae dispe satione indiget,ut possideatur. Est tame enormitas turpior in his qui cura habet animaru. Itaq; α Papa sine legitima causa dispensans grauiter delinquit, & eius delictu no liberat ambiete,obtinente,& retinente a culpa. In pri .u, Papa delinquat sententia est Apostoli supra citati, Sic nos existimet homo ut ministros Christi.& dispensatores ministerioru Dei. Et subdit, Hic ia quatritur inter dispensatores, ut fidelis quis inueniatur. Quin uero Christus Lucae xij.Quis putas est fide
iis dispensator & prudens' Et re uera, nullibi tanta fides exi-ι P P a gitur
302쪽
gitur quam in committendis concredendiis animis Ghristiguine redeptis, illius curae, qui praesens semper gregi suo pro iiciat. Unde Bernar. de consi. ad Eugenium libro secundo cap. vj. ait, potius Fontificem sumnium, qui spiritualis est, onua nidircans Sa nemine iudicatus , debem non sua lioluntate pro lago uti, sed Christum prae omnibus amitari, 'unum tuam di patxis loluntat Lm venit acerm ut omnia oon progita utilitare, sed pro communi commodo dispeniet. alias ut dii lipator censendus est. Nam disi iura supra citata plenariam ei tribuant potestaterii didispensandi, id tamen intelligunt, qui non habet superiorem in terraba quo possit iudicari,inittimus consilium in causa haeresis. Attamen apud Deum exactissime respondere teneturdi fidum in dispensatione defregerit. Ratio ergo conclusonis est haec , Sa Cerdotia quae curam habent annexam . recte nequeunt admini strari sine praesentia, tanta est uigilantia quae animabus curandis ac prospiciendis necessaria est, residere autem smul nemo p testin ecclesijs pluribus .ergo sine urgentissima causa eademque ecclesiae necessaria non potest citra atrocem culpam super hoc
dispenseria Sed ait forte ille .cu quo dispensatum est, Papa dispensavit, ipse sibi uiderit,ego immunis sum . Hic tamen cauillus securos multos reddit, tutum vero neminem, quoniamPapa nianest dominus,ut identidem dictum est sed dispensator, ideo qui in i q uam dispensa t io nem petit, iniquitatis causa est, & qui ea vibitur,eadem semper irretitur iniquitate. Accedit ius Concilij Lateranensis,de quo extra,deprahe n. cap. De multa.& cap. Duda
Ccclesia de eliction. ubi nullatenus permittitur duas simul possideri parceciales ecclesias. Et hinsiensis N Panormitanus,&re atqui super cap .extirpandae,de praebend. in dubie consentiunt, residentiam similium curatorum non pos e per xicatium suppleri . It ratio est , quia cum beneficium conferatur intuitu personae,
ob sua scilicet ipsius dignitatem,illa suppleri non potest per pauperem mercenarium, qui ut plurimum indignus est. & quamli. Det dignus esset ut locum haberet mercenarij,non tamen pro ratione fructuum beneficis. Soluit ecclesa iusta stipendia pro ui ro docto S graui, qui si prasens adellet, sitis eleemosynis, consislijs,tauoribusq; autoritate posset suo gregi prospicere ac deserari re,non ergo haec possunt per mercen ium perfici. Miraculuest,quod liceat curato ob eam solum curam & onus quod uicarium vilius, quam potuit,sibi substitust, amplitudinem fructuum. Porci.
303쪽
percipere. Ieclamante Paulo, uui non laborat non manducet :Sed ais, satis est laborare per alium. Profecto si non debet man . ducare nisi qui laboratait,ut qui non per se sed per altu laborat, non dubeat ipse mandueare sed contetus esse ii loco illius alius imanducet. Aufortasse par eius , beneficii Posi non . satis edi iciecclesiae hunc truncarium substituere. Responderet autem iEcclesia si fari sciretiErgo satis est ei haec qua tu illi tribuis, merces,Cur ergo reliquum ex me absque ullo struitio surripis Insi-inuabat se huc de residentia Episcoporu sermo, sed hic adeo amnplus inc ut illo totum fere librum nonum compleuerimus. Audiant ergo interam supremum Pastorem suum y qui animam seri
dedit pro quibus suis, eos admonentem,qu admodum merc
narius & qui non est Palloreuius non sunt oues propriae, videt
li in D argumenta ergo in coirirarium conclusiones respondet, Commonstrant enim illa iura naturam& ingenium rei, ubi nu- de praebendarum aceruus consideretur, ut secunda conclusione explicitum est , cui tamen rertia non repugnat, nempe ut Ob te gitimas circunuantias id fieri possit licite. i. Et pariter respontdetur ad sanctorum dogmata , ac subinde ad rationem tertio tol
ViDEτvR Wille quihabeti lares para benesas peccet,ex hoc apso quod opiniones magistrorum sunt in contrarium. Qui cumqu . n.committit se lascriminiati his que sunt ad salutem peccat. Sed iste committit se discrimini ait uideturicumiaci x contra multorum peritorum sententiam ,ergo uidetur pec t
. Sed contra . Potest: e quod in tali casu aliquis adhibet diligentiam inquirens an habere plures prehendas ii licitiain,nec inuenit aliquid quod eum mone ad hoc quod titillicitum. ergo
uidetur quod sine peccato possit phares prebendaS habere. Dic, i,REs PONDEO, dicendum. quod duobus modis aliquis ilpeccatum obligatur. uno modo faciendo contra legem ut cum
aliquis fornicatur. Alio modo faciendo contra couscient iam ius nou
304쪽
si non sit eontra legem,ut si conscientia dictat alieni quod leua
te fellateam de terra sit peccatum mortale.. Ex conscientia auia obligatur aliquis ad peccatum siue habeat certam fidem de contrario eius quod agit, siue etiam habeat opinionem eum aliqua dubitatione. Illud autem quod agitur contralagem, semper est malum nec excusatur per hoc quod est secundum conscientiam.& similiter quod est contra conseientiam est malum .iquamuis non sit contra legem uod autem nec contra costientiam, nec contra legem est,non potest ese peccatum.
i Dicendum est ergo quod quando sunt duet opiniones eontrariae de eode,oportet essc alteram ueram.& alteram fallam. Audergo ille qui facit contra opinionem magistrorum utpote habεdo plures praebendas facit contra ueram opinionem .d se cum faciat contra legem dei non excusatur a peccato quamuis non faciat contra conscientiam ic. nontra legem Dei facit. Aut illa opinio non est vera, sed magis contraria quam iste sequitur, ita quod uere licet habere plures prebendas di tune distinguendum est,quia aut talis habet consitientiam de contrario,& sic iterum peccat contra Conscientiam faciens, quamuis non contra legem . Aut non habet conscienxiam de contraris,sed certis dinem sed tamen in quandam dubitationem inducitur ex conatrarietatae opinionum, & sic si manente tali dubitatione plures prebendas habet periculo se committit, & sic proculdubio peccat utpote magis amans benefacium temporale quam proprii salutem. Aut ex contrarijs Opinionibus in nullam dubitatio. Rem adducitur,& sic non committit se discrimini,nec peccatii camni oras per Munia. Taci V
H i s omnibus subscribit Pa. in α consequente de cierino res dicens,quod habens beneficium quantumuis simplex, per se sufficiens ad sustentationem beneficiati,non potest aliud tenere
conformiter addictum glosa. in c. Dudu .eLa. de elec. Quod etiam a Pa. Iimitatur, dummodo propter se solum habeat, quia si datum sibi esset beneficium non ratione sui,sed pro benefici rum utilitate , aliud esset iudicandum ut notatur in ea. iam d dum de praeben. Vtrum autem quis excusetur per dispensationem. Pa. in di. c.dudum,constanter renet eum tutu non esse quoad ecclasiam triumphantematiam per Papam dispensatum, qui pro
305쪽
Pro & ad suam utilitatem tantummodo dis pcniatus en quum in hoc casu non tantum dispositio iuris positivi alteretur, sed etia Christi patrimonium iniuste dispergatur. Cum itaq; Papa non possi sine causa alienare bona ecclesihilne graui peccato, ut dicit Arcti. x a. q. a.c.non licet Papae. multo minus potest concedere alteri facultatem bona ecclesiastica dispergendi. ut in c. nuper de don.int.uir.& uxo. Quare conuincitur Innocentio ratio inc, cum ad mon .de sta; non. quia hic non tantum uiolaturius positiuum sed etiam diuinum. Haec eadem attestatur Hostiemin d. c.dudum. quem etiam se quitur Io. d.cum multis ali)s.