De enchondromate : dissertatio inauguralis pathologico-anatomica ...

발행: 1855년

분량: 65페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

malem duo insuper genera ossificationis in noli andromate inveniuntur, quae has texturae diversitates efficiunt. MDas in Mal is es in ausseror letillioli dictiter, arter, elsent, einartiger nochen die Knochenkorperchen darin sinit gross, mi selir enigen und ehr urgen trahien versehen, ilire Stellian ungeord et die lamello se extur fellit, Markhanale partioli. Das andere Mal si das vertinocherte . eine attweisse, seti dichte, edoch rochliche, ait dem Bruche robkornige nochenmasse. Die nochenkorperchen

plaSmatis, dummodo organica ess t nec partes detrita vel amorphe depositas continerent, easdem lege Valere, quae normaliter observarentur, facere non poteram, quin auctoritatem illius illustris anatomi pathologici in dubitationem vo- Carem. Nam et enchondroma, quod tractamus, et qua paullo infra reseram observationes, mihi persuadebant, ossifieationem etiam in enchondromate semper eandem rationem Sequi, quam Brandi suadente Reichertio in normali ossificatione indagavit. Quin etiam tanta est congruentia et tam certa rei fides, ut disquisitio enchondromatis optima ossificationis cognoScendae via omnibus possit commendari. - Jam duorum generum ossificationis, Rohitatisti auctore abnomnium, alterum facile possumus normale interpretari. Ubi enim tela medullaris osse oritur, substantia intercellulari saepe non per Strata disposita, neque ordine parallelo delineat animam

Vertitur Major autem ambitu corpusculorum SSeorum adiique parum extensi inde efficiuntur, quod quum eam so

mam ineunte ossificatione omnium corpuSCulorum SSeorum Communem SS Supra demonstravimus, ossificatio ad corpora ossea formanda nondum satis progressa erat. Nec denique

id potest singulare haberi, quod corpuScula SSea non Sem-

42쪽

per certo ordine composita sunt, quippo quae res etiam nor maliteae, ut in nucleo osse condylorum femoris instantium ne-onatorum jam Supra commemorato, Ob Servari possit. De altero abnormi ossificationis genere obitanshyi id fere conseam, granulorum calci acerVΟriamve depoSitiones, quae, ut antea commemoraVi, Saepe totum CaVum cartilagineum explent atque nonnunquam Speciem cellulae nucleatae osserunt, caussam fuisse, cur Rohitansh id Singulare genus ossis tionis existimaret. Quod genus nisi tabulis ΝΟ. 7 et 83 libro Rohitanshyi additis fallor, incruStatio potiuS, quam Vera ossificatio judicandum St. Postquam sic de rebus orphologicis hujus neoplasmatis, quocumque modo poteram, diSSerui jam pro statu notomiae pathologicae, quam nunc habemuS, quaerendum et statuendum est, quae inter neopla Sina et organa vel partes organica S, in quibu neoplasma insidet similitudinos aut dissimilitudinos sint et quomodo fortasse suetae sint. Neoplasma locum glandulae submaxillari tenet, quare, ut quaestioni nostrae respondeamus, morphologica utriusque partis ratione cons emus, qua in re, ut juste Reicher ante omnia postulat, hi duo rei onsiderandae modi nunquam debent misceri sive texturam elementorum telarum histologicorum, sive structuram et qualitatem partium organicarum vel organorum ex his elementis histologicis formatorum percontamur. Structuram si quaerimus, glandulam submaxillarem glandulam conglomeratam Videmu esse, cuius naturam morphologicam quippe notissimam, referre omitto. Neoplasma vero nullum jam glandulosae structurae vestigium ostendit, sed maxime tela cartilagine hyalina involucro telae conjunctivae cincta, alii locis emollita, aliis ossificata continetur. Fortasse capsula enchondromatis, ex tela conjunctiVa consistens, cum inVolucro illo telae conjunctivae, etiam normali statu glandulae submaxillari circumdato, comparari potest. Sed parenchyma enchondromatis nostri nullam omnino structuram ostendit. Quin etiam illa structura areolaris deest, quam in alii enchondromatis cartilagine hyalina cum cartilagine brosa vasa ducente permixta esse videmus. Vasa autem et cartilago fibros in nostro enchondromate

43쪽

non poterant inveniri, et tantum propter cartilaginem hyal, nam emollitione detritam et endritice vel reticulate depositam areolaris structura videbatur SSe. Nec minus a te osseae cartilagini hyalinae infuSae, Structuram si quaerimus, debent omitti, quoniam ea quoque parte Vasa habent

nulla, nec nisi cartilago hyalina hi Stologice evoluta audicandae Sunt.

Quod autem texturam attinet, Si minia accurate Videmus, omissa capsula telae conjunctivae, ne elementa quidem histologica glandulae submaxillari cum neopla Smate comparari posSe enSeamuS. Nam elementorum hiStologicorum, quibus glandula, omissis partibus e tela conjunctiva sormatis, continetur, in neoplasmate nullum reperitur. Substantiae conjunctivae glandula submaxillaris tendineam maxime telam cum fibris elasticis continebat, et in medio parenchymate ramis

majoribus a Sorum et nervorum accommodate, etiam telam conjunctivam immaturam 8 Simul cum corpuSculis telae conjunctivae fusiformibus copiosius tenebat. Contra neoplasma ex sola cartilagine hyalina interdum tantum cartilagini fibrosae simili consistebat. Sed poStquam Reicher propinquitatem histologicam, quae est inter telam Conjunctivam communem telam in cartilagineam demonStraVit, RSSam neΟ-

plasmatis non jam a substantia conjunctiva glandulae submaxillaris diversam habere licet et comparando intelligimus, in

neoplasmate pro tela conjunctiva tendinea et immatura, instructuram glandulosam formata, Substantiam hyalinam a tilagineam passim ossificatam qua Si omni Structura Carentem, involucro tela conjunctiVae, incluSam adesse, quod involucrotelae conjunctivae glandulae Submaxillaris respondere vi

deatur.

Comparatione igitur de ortu pseudoplasmatis hoc primum concludimus, id non ad totam glandulae structuram, sed ad singularem tantum ejus partem histologicam ad telae scilicet conjunctivae substrata pertinere dein id nobis perSuademus, substratum illud telae conjunctivae non uniVerSum aut pro Structura luxuriatum esse, ut sola hypertrophia telae conjunctivae putari posset), Sed luxuriem a loco parVO, angusto substrati telae conjunctivae, quasi germine prodisse indeb

44쪽

essusam ceteras glandulae tela oppressisse, ut postremo totam glandulam deleret, et extortoribus tantum sinibus involucrum telae conjunctivae glandulae sub maxillari quasi formam sumeret denique telum onjunctivam luxur antem naturam histologicam tela cai tilagineae CCepiSSO. Is exitus quamvis Xiguus videatur, tamen ne impediat, quin in neoplasmatis pathologicis disquirendis semper Or- multum telarum e quibus ea orta sunt, rationem habeamuSuccuratissimam, Uae methodus investigationis in pseudoplasmatis recetiter orientibus fruetus satis bonos praebebit.

45쪽

Be enchondromatis duobus e phalangibus pedis exortis disquisitio.

Alteram disquisitionis nostrae materiam duo praebebant enChondromata conjuncta, quae in thalangibus quarti digiti

pedis sinistri viri 2 annorum orta erant. Antonius Bie de operarius, 2 annos natus, die XII. monsis obruarii anni 1855 in stationem hirurgicam noso- comi omnium an torum, quod est ratista Viae receptUS erat. Habebat in quarto digito pedis sinistri duos tumores ad phalanges pertinentes, Subrotundos, densissimos, nullum dolorem sterentes, integumentis exterioribus obducto A quorum alter pomi citro forma et magnitudine, ad primam phalangem pertinens articulo, qui sanus manserat et flexionem exten Sionemque permittebat, cum osse metatarsi conjunctus erat alter minor, nucis juglandis fere magnitudinem exhibens, ab ultero tumore cute profundo constricta, liberrimam mobilitatem passivam concedente, es unctu erat. IPSA Cutis utriusque tumoris sana erat atque in priore tantum sino minoris parvam excoriationem ostendebat. Ceteri pedis digiti et maxime quidem medius consequenter repreSSi erant, ut itio dissicillima esset. Ex an amnes cognitum est, aegroti pedem anno 835 equo calcatum esse, unde duo tumores lente ac sine ullo dolore orti essent. His igitur rebus consideratis diagno sis enchondromatis dubia esse non potuit. Exarticulatio phalangum enchondromatos Corrupturum 3b

Ill Middeldorps et lorosormio adhibito facta est, caput Ssi Smetatarsi, et ipsum enchondromatos corruptum, Simul reSectum St. Aegrotus ratione, qua decebat, antiphlogistica curatus plane convaluit et die 5 mensis Aprilis e cura dimissus est Recidiva nou Secuta St.

46쪽

Disquisitione duorum tumorum haec cognita sunt tumor

major, qui fere pomi citrei exhibebat formam, pondus 2,3gram. longitudinem 5 cm. latitudinei 3 cm. crassitudinem 2 om. habebat. Consistentia erat, ut minor quoque tumor, Satis solida, ut cum penetrantem in ossificatis interioribus partibus frictio cum stridore quodam retineret. Per foveam artiouli sanam, quae erat prope superficiem, cum capite articuli ossis metatarsi respondentis mobiliter unctus fuerat. Cute prosunde constricta se junctus erat a minore

tumore, qui pondu habebat 28 0 gr. longitudinem 3 cm , latitudinem 2 om. altitudinem II m. Cutis tegens in

utroque tumore excepta excoriatione, quam in priore sne minori tumoris esse commemoravi, sana erat et plicaturam permittebat. Contra remota cute, tendinum, qua Premendo atropho facta esse apparebat, nec in Volari, nec in dorsali tumoris latere quidquam certo cognoSci poterat. Ex Sectione per longitudinem tumorum extrinsecus cohaerentium facta intelligebatur, eo non articulo, cujuSvio cutis illa constricta sungi videbatur, sed laxa tantum tela cellulosa sibi affixos esse. Ab articulo sano tumoris majoris Secundum plantam pedis tenuis linea patebat substantiae corticalis veteris ossis usque ad alterum phalangis capitulum, cuju maxime pars destructa erat. Eodem modo in planta pedis tumoris minoris parva linea, pristinae Substantiae corticalis cum residuo alterius partis articularis remanserat. In Superiore autem parte secundum dorsum pedis enchondromatica duorum tumorum massa posita erat, quae praeparato siccato facillime a residuis veterum ossium plane solvi poterat. Hic igitur rarissimum exemplum articuli neoplasmate enchondromatico plane deleti habemus, quod inveniri quidam scriptore negaverunt Articulus, qui dua Sihalanges enchondromatoSe degeneras junxerat, luxuriante demum neoplasmate et ligamentis capsularibus ita laceratis videtur disjectus esse, ut poStea demum partes articulares non jam anatomice unctae absumerentur. Tamen id quoque mirum est, quod in duobus tumoribus, ad tres digiti phalange pertinentibus, duorum tantum phalangiam residua inventa sunt Quae re duplici modo enodari potest. Aut

47쪽

enim, quod veri multo dissimilius est, una balanx malo

progrediente tota conSumta est, aut aegrotia S, PriUSquam curam petiit, crescente malo, quod facillime evenire poterat, aut tempore etiam priore tertiam pl)alangem amiserat, quamquam de hac re certa anamnesis aegre desideratur. Ceterum sine dubio uterquo tumor cum involucro OSSO Cre-Verat, cujus involucri nonnullae reliquiae sub periosteo, neΟ- plasma ingente lucide internosci poterant. Structura et textura ipsius neoplasmatis hae erant. Praeter partes ossificatas, quas iterum infra commemorabimus, jam nudis oculis liae duae substantiae clare cognoSCebantur altera substantia, subalba vel caerulea, pellucenS,

hyalina tela cartilaginea hyalina) eadem consistentia SatiS solida et vi elastica, quas normalis cartilago hyalina prae

Se fert, altera substantia gelatinosa, magis e ravo pallenS, consistentia paullum molliore quae substantia, quum acriuSinSpiceremus, fibro cartilagini similis videbatur. Hae duae Substantiae noto illo areolari ordine, quem enchondromamn Xime praebet, composita erant. Substantia fibro artilagine reticulate formata et per totum neoplasmatis circuitum aequabiliter distributa erat, in interstitiis areolis autem, granorum cannabis vel faba magnitudinem praebentibUS, Sub Stantiam hyalinam, plane eam explentem atque etiam Pe Petu cohaerentem, continebat.' Cystides vel capsulae plano Seel USae, fibro cartilagine formatae, quae massam hyalinam Continerent, nusquam poterant animadverti. - Tertia Sub- Stantia quum in fibrosa tum in hyalina potissimum cartilagine, praeter residua pristini ossis supra notata, frequenter

insulae substantiae osseae recenter formatae erant 11Spei Sae, quarum parS, ut parte osseae enchondromatis glandulae

reolaris alveolaris ejus parenchymatis struetur dici solet, per quod cava sibi inviceri conjuncta trajiciuntur, quorum areae Masclieni auine fluidis

vel telarum neoplasmatum elementis explentur. Cum autem usitatiSSimum Structurae areolari senSum, Si structuram n hondromatis areolarem dicimuS minime Sequimur, quia, ut postea monstrabimus, cava vere hic non adSunt. Tamen, quoniam Su Scriptorum structura enchondromatis areolaris dici solet, eodem verbo, quamvis falSe usi SumuS.

48쪽

subitinxillaris sub cultro secante friabantur et ex illo barit.

Passim jam nudis oculis, sed clarius microscopio simplici Crassiores lineae albae per cartilaginem et lyalinam et ibi o-Sam penetrante cernebantur, quae linea interdum etiam insulas osseas margine Candente circumscribebant. Quae quum acrius disquirerentur, amorphae dipis moleculae apparebant, totaque tela granulis adipis densissime erat ponetrata. In substantia bro cartilaginea, maxime prope peripheriam clariSSime vasa poterant interno sei quorum lumina dissecta jam nudis oculis puncta rubra CognOSCebantur.

Haematino ex iis imbibito cartilago hyalina maxime prope

Vasa, quamdiu recen fuit praeparatum colore roseo tincta erat. V. Supra.)Mioroscopio struetura areolaris otiam lucidius poterat videri. A parietibus enim majorum areolarum dam laudo oculo visilibus, irequentes rami bro uartilaginis in internas areolas procedere et per substantiam hyalinam areotis in- Clusam, penetrare videbantur. Ceterum id aliis locis alia vise praebebat. De textura cartilaginis hyalinae haec notanda sunt:

In partibus cartilaginis hyalinae cuti proximis histologica

ejus natura sere Congruebat cum ea, quam parte cartilagineae enchondromatis glandulae submaxillari in eadem regione ostenderant. Extremae enim partes substantiae sundamentalis series corpusculorum specie usiformi exhibebant. Quo magis autem in centrum penetrabamus, eo magi eorpuscula cartilaginea rotundi formis utebantur, atque circulariter aut elliptice circumscribebantur. Porro imago mi Croseo pica mirum in modum mutabatur corpuscula enim cartilaginea non jam dispersa jacebant et ambitu magis magi Sque crescebant ut 0 0l se sere diametrum haberent. Haud raro etiam duplicibus lineamentis cincta et acervatim ita conjuncta erant, ut substantia fundamentali inter singulos acervos clara et pellucida effunderetur. In crassioribus segmentis micros copicis ea corpuscula cartilagine acervatim composita speciem structurae areolaris Oiserebant, ut substantiam fundamentalem quasi areolaS, CerVOS CorpuSculorum Cartilagineorum maS-sam explentem esse crederes Ut vero jam Supra illam areo-

49쪽

laris structurae notionem vitupera Vi quum paren chyma cartilagine fibros hyalinaque compositum eo nomine ieebatur, hic nihilo magis concedem, verbum perverso adhiberi, ubi non duas habemus substantia histologicas, quae invicem sibi appositae structuram areolarem efficiant, sed unius tantum substantiae histologicae hyalinae scilicet cartilaginis, elementa, quae nullo modo diversa sunt. Corpuscula Sic acervatim sibi juncta effecerunt, ut omnes fere auctores cellula primaria plus minia magnas, quin etiam ingentes vidiSSe se affirmarent, quae cellulae cellularum secundariarum plenae essent Nimirum in crassioribus segmentis saepe illi corpusculorum cartilagineorum Cervi communi margine, qui membrana cellulae primariae credi possit. cincti videntur esse. Quin etiam, quum ea gentibus homicis

Solutione alii caustici 10 . in segmento adhibitis talos

CorpusCulorum cartilagineorum acervi, soluta substantia fundamsentali inter eos jacente, singuli excidant res etiam similio vori videtur. Tamen nullo modo concedere possum, hos acervos cellulas primarias cum nilogenis cellulis secundariis esse. Nam jam ex crassioribus Segmentis intelligere licet lineam illam omnia corpuscula Cartilagine acervi circumscribentem nunquam toto circuitu Cervi Claram apparere. Ubi enim socia inici Oscopi mutatur, ut aliae partes Clariores aliae ob SCuriore Se praebeant, gurae Singulorum corpusculorum per e lucide di Scernuntur et linea acervum ingens partim evanescit. At Vero imago microScopica segmentorum quam SubtilisSimorum plane mutata Cernitur. Tum

enim distincte apparet, Singula corpuScula cartilagine acervi sopiis substantiae intercellulari tenuissimis inter se se jungi, ut si cellulae cartilagineae e cavis exciderunt, Subtilis reticula appareat, singuli Septis Substantiae intercellularis formata, quae Substantia cum Substantia intercellulari cartilaginis acervum ingentis arcte cohaeret. Ex tali segmento subtili facile intelligitur, majorem corpusculorum cartilagineorum Cervum, CorpuSCuli aliquot arctius ibi appositis minoribus acervulis Contineri. USquam Vero membrana cellulae primariae omnia complecteri discernitur. Ceterum natura acervi omnino Si eadem, quae cartilaginis normalis

50쪽

observatur, ut numerus tantum corpusculorum Corvum X-plentium major solito cernatur, atque interdum 8 vel 10 vel I corpuscula cartilaginea in unum Coa CerVata numerentur. Qua in re id modo quaeritur, quomodo fiat, ut tale acervi, si reagentibus hemicis tractantur, substantia intercellulari, quae fuerat inter eos, oluta, interdum integri resolvantur et excidant. Quod sine dubio inde efficitur, quod substantia inter ellularis circa corpuscula acervi cartilaginea qualitatechemio forsitan alia sit, ac substantia intercellularis acervis Circumfusa, ut reagentia diverse excipiantur. Nec ita veritati resistit haec opinio. Plerumque enim substantia intercellularis Singulis cavi cartilagineis proxime circumdata, Sub microscopi colore avo videtur tincta, quasi strata immenSe subtilia ibi deposita sint. Quo eodem colore subflavo fit, ut corpuscula cartilaginea lineamentis lucide ave tinctis annulis Ormibus circumscripta se praebeant. Haec igitur phaeno inena annuliformia minime ex membranis cellularum artilaginearum spissatis deducenda sunt, sed potius luce a parietibus cavi cartilagine reflexa efficiuntur, quod disquisitione tenuissimorum Segmentorum microseopica facile cognoscitur. Omnia enim duplicium linearum vestigia eo magis VaneScunt, quo subtiliores cavi cartilagine margines, ad lucem quam minime reflectendam segmentis osseruntur, itaque phaenomenon annuliforme nullum conspicitur. Contra Substantia undamentalis usque ad cavum corpusculi cartilaginei continua procedit ipsaque id attingit colorque avuS, corpuSculo cartilagineo in totam substantiae fundamentalis maSSam estusus, paullatim evanescit. Sine dubio vero disquisitione comprobatum est, substantiam fundamentalem, cavo Singulorum acervi corpusculorum cartilagineorum ei cumdatam, modo quodam, quamvis adhuc ignoto mutatameSSe, quam forSitan ob rem reagentibus hemicis sortius

Haud raro etiam hi acervi non substantia fundamentali hyalina, sed fibrocartilagine cincti erant, qua de causa Voget fortasse haec scripsit is Histologisch lolchi alie das Enchondroni in de selinereti allen, o sicli Wischen denZellen Κnorpeihorperchen ei ne feste amorphe Intercellular

SEARCH

MENU NAVIGATION