장음표시 사용
181쪽
pet Iarentur. In Lapidis nostri frusto superest adhuc harbasatis conspicua, quae Pectori inhaerens una cum capite avelli non potuit, quod senis incurvi non obscurum indiricium praebet. Caeterum, ut tiarrant Historiae, hujus Poetae nomen proprium suit Tisias, illud vero, addunt, Stesichori eidem inditum suisse, eo quod primus cum citharae cantu chorum instituerit: οτι πρῶτος κιθαρωδυα χορὸν . Sic apud Suidam. De eius vero IaUdibus praeter jam memoratum Ciceronem , videndus inter alios Quinctil. lib X. cap. I. ubi testatur quam fuerit Poeta hic noster ingenio validus , quamque praeclare epici carminis onera lyra sustinuerit, quem etiam , si tenuisset modum, nec nimium redundaret copiae vitio . proximum Homero faceret. Vide etiam eius elogium, atque historiam apud Joan. Geta. Chil. I. Hista pag. 2 s. v. 64r , ubi quidam eius recitantur versus de Pallade Attica. Alia etiam ipsius fragmenta poetica videnda sunt Tom. II. Poet. Graec. Hoc etiam ejus laudi tribuendum, quod cum esset infans, in ejus ore Iusciniam cecinisse feratur, Praeclaro auspicio , quod suin mus . miraeque suavitatis poeta esset suturus. Non immerito itaque caeteris illustrium Uirorum Hermis hactenus editis, hoc nostrum Stesichori fragmentum adjiciendum censui. In memorato Lapide Oxoniensi legitur vicisse Athenis Stesichoriam nostrum Archonte Dys ni-ceto, qui eo supremo magistratu iunctus a Chronologis statuitur anno III Olymp. CII. Floruit ergo insignis hic poeta circa A. U. Q CCCXXCIV. ante Chr. CCCLXX.
Sequantur modo tres nummi latini commatis. sed qui Bunt extra ordinem eorum, de quibus hactenus egimus. Primus Faustinae iun. cuius adversa sic habet ... NAAVG ANTONINI AUG PII F Caput ejusdem consuetum in
morem comptis capillis . Posterior vero in medio coronae
DOMUI AVO FELICITER IEr. sere r. Tab. XL. fig. II. Ex eorum genere esse debet, qui non ad commercium , sed ho
182쪽
noris cauga extra publicas monetarias ossicInas ederentur. Retinet tamen formas , et antiquitatis signa eorum temporum propria. Secundas oneri caput iuvenile, sine Iaurea clam epigraphe IV POSTUMUS CAES. et in aversa Victoriam gradiei
tem cum corolla, et palmae ramo ad marginem vero supersunt lit. O DES IEr. 3. Tab. eadem XL fig. ro. Ob novitatem facile in suspicionem vocabitur, sed est indubiae vetustatis. Facies imberbis , et iuvenilis Trebellium
Pollionem, utriusque Postumi vitae Scriptorem Vera narasse confirmat, nempe; seniorem Postumum filium habuisse eo.
gnominem, eumque Caesarem appellasse, de quo dubitant modo rigidiores Numismatici . Vide Ech l. in ejus vitae SPDopsi Tom. VII. D. N. V. pag. 447. Ad Ilaec vero illustranda prodesse potest Epistola quoque UaIeriani, quam idem Te hellius in Postumo Patre ad Gallos scriptam ad verbum reis fert. In ea enim praemisso patris elogio, haee de filio su dit : Hurus filio Postiamio nomine tribunatum Vocontiorum Hedi. adolescenti , qui se digniam patris moribus reddet. Huia jus Scriptoris diligentiam commendat Vopiscus initio Firmi sui. floruitque Trebellius Pollio Constantii tempore. Postumium tamen utrumque semper appellat, cum in nummis constanter Postumi nomen legatur.
Nummus qui sequitur videndus eadem Tab.XL fig. I 3 confusis, inordinatisque literis exarata ejus capitis epigraphe, ad Iustinianum pertinet, ut alii plures similiter inscripti. Nihil eontinet peculiare, nisi annum imperii XXXVIII nonis dum editum, quod sciam. Elementum enim/designat anisnum VI, secus ac plerique antea censebant, qui illud denota numeri V interpretabantur, sed modo jam res est explorata, quod sit episemon anni VI, id comprobantibus quam pluribiis eκempliet ex indubiis monumentis depromptis, Videndis apud Bandur. , Taniti. ete. Unurn mihi fas sit addere Cyclum Paschalem Ravennatensem, ubi in singulis ci
183쪽
culis Iu naribus hic ordo servatur LV. V. LV. cLU. o. LV.c II. LV. c. III. LV. X Quid hoc monumento luculentius ' Vide illum a praestantiss. Norisio illustratum , de quo et ipsi egi mus in lib. IEr. Vulg. Annus XXX UllΙ in nummo designatus, fuit ille quem
explevit Iustinianus imperii. et vitae cram aliquot insuper mensibus . Etsi enim calculum ineas ab eo die, quo primum ille a Justino adoptatus in consortium imperii acceptus fuit; idest ab a. d. Kal. April. A. V. C. Varr. MCCXXC, ad Idus Novembris A. U. C. MCCCXVIII, qui dies suit Iustiniano supremus, nonnisi invenies annos octo, et triginta
expletos cum integris mensibus septem , et diebus XIII. Quod eo magis tempus minuitur . si numerandi initium lacias ab obitu Iustini, qui contigit a. d. Kal. Augusti anni suprascripti V. C. Varr. MCCXX C. Hinc error calculi admittendus in Bandurio, qui in fine synopsis vitae Iustiniani Pag. 63 , scribit ipsum imperasse a Iustini morte annos 39, menses 7, dies II. Mitto alterum sorte Typographi, ubi ibidem legitur Iustinianum fato functiam Christi anno 36χ, qui respondet A. V. C. MCCCXU. Omittendi non sunt hoc loco bini alii insignes, et ane doti nummi ex Gazophy lacio Burghesiae Domus, quorum Praecipui alia nunc Musea, meumque etiam ornant. Primus est aureus spectans ad Legionem IV M. Antonii cum obvio tyro navis praetoriae, et aquilae Legionariae inter duo signa militaria, et epieraphe ANT AVG III VIR N. D. C. Unicus alter aureus hactenus perspectras erat Legionis XIX ex Mu-seo Reg. Galliae, de quo mentionem habet Pellertia. Mel. I. P. I 65, ubi SUUm pariter unicum aureum, sed CHOIITIVM PRAETORIARUM memorat, addito iconismo. Alter est argenteus Gordiani AD. filii. Id novi, et singularis habet hic nummus, quod in adversa imago est sine laurea, et inscribatur hoc pacto:
184쪽
VARII GENERIS 177CAES. M. ANΤ. GORDIANUS AFR AVG Caput juvenile
nudum Aversa vero sic se habeat: .
Iste prae caeteris omnibus Afr. fit. imaginem referre dicendus φst. AUersa, ut notum cuique, propria est Caesarum, et Principum Juventutis. Hanc ipsam in Gordiano Afri fit. delineatam iam exhibuit Patinus Pag. 362. sed ejus adversam non recte descripsit pag. praeced. 36r . Addit enim vocem IMP , et capiti lauream coronam, quae in isto nouextat. Modo jam ad alios diversi generis transeamus. murimi faciendum puto quem modo describam, num mulum argenteum , qui licet ira margine dimidia sere parte deficiente, literae evanuerint, media tamen in area ante riori intactam servat epigraphen Benedicti Papae III diversimode scriptam ab ea. quae cernitur in altero Classensi ab Emo Garampio illustrato, et in ejus Dissertationis fronte praemisso. Habet enim ille quatuor literas in crucis sermam dispositas PB E, noster vero plures in nexu, ut in sche-Α mate. Vterque autem sub eodem Lotha.rio Imp. editus, ut fit manifestum ex lit. quae in nostro quoque reliquae sunt . . THARI. . In posteriori etiam utriusque Parte adest discrimen ; in ea enim Classensis legitur PIUS in crucis formam dispositis literis , ut supra . in nostro autem habetur nexus HI Vide Tab. XL fig. 9.. Erat iste cum caeteris Musei nostr i Abhatiae, et Monasterio Classensi antiqui splen loris, et nominis Exarchatus Ra-Vennae destinatus . cuius adhuc superest splendidissimum Templum Divo Antistiti Apollinari, Iustiniano imperante extructum, dicatuinque, in quo Coenobis ipse a Prima aetate sacrae militiae nomen dederam, quod non sine grati, iucundaque animi sensu meminisse juvat; sed inodo Museum
185쪽
nat speetatissimi viri Caroli Tomassini Barbarossa horum studiorum cultoris eximii, quem honoris, et amicitiae causa
Ex dissimilitudine utriusque nummi, quam supra innuimus , sequitur statim ab ipsa consecratione Benedicti III binos salteiri ex huiusmodi denariis, diverso exemplo, in lucem prodiisse. Lotharius enim Imp. eodem consecrationis die Benedicti Papae IlI, in Nonasterio Prumiensi prope Treverim in Germania supremum diem clauserat; Hinc nuncius ejus obitus non multo post Romam pervenire de huerat . Qua propter denarius iste Emi Garampii ratiocinia mirifice confirmat, quae iam duplici teste nituntur, eoque Joannae Papissae fabula uberius refellitur. Caetera vide apud praecIarissimum Uirum. Ad plumbea modo sigilla gradum faciamus. Prima duo fig. x , et a , nomana referunt illustrium Uirorum, qui sueremtriesi, et Eaearchi, quorum dignitas in Aula Constantinopolitana primarii ordinis censebatur. In primo sic legitur: EcOTO KL BO HSH Deipora auxiliare: stat ipsa Virgo Pue xum Jesum in brachio sin. gestans p sequitur in aversa ANACTACI o IIAT PILI O S cEAPxco Anastasio Patricio , et Exarcho. In Secundo utraque epigraphe ita resolvenda K ΒΟΗΘΗε OΔωΡω ΠAT PIx Ico S εEΑPχω Domine auxiliare Theodoro Patricio, et Eaearcho. Inter Eκarchos Italiae , qui sedem Ravennae habebant, Theodori duo recenstentur et unus Calliopa dictus , qNi Exa chatum Primo obtinuisse sertur anno .Frae UuIg. DCXLIII. deinde post annuam olyrripit administrationem, iterum anno DCL, in an. usque DCLXIII. Alter pariter nomine The dorus , qui inter Exarchos Dominatur anno IEr. Vulg. DCXXCVI. Vide Blondum. Paul. Dia c. Morerium etc. Ad alte Tutrum ex his duobus pertinere debet sigillum, de quo agitur , verisimilius ad Calliopam .
186쪽
De Anastasio vero Patricio pariter, et Exarcho apud Seriptores nullam seri mentionem invenio. Si et iste caeteris Vrbis Ravennae Exarchis adiungendus, quoniam inter Isaacum Patric., et Exarchum A. AEr. Vulg. DCXIX. et primam Theodori Calliopae administrationem A. DCXLIII anni intercedunt XXIV, itemque inter secundam ejusdem Calliopae praefecturam exactam anno DCLXIII. et alteram initam sine ullo alio intermedio Exarctio a secundo ejusdem nominis Theodoro anno IErae Vulg. DCXX CUI totidem , ut supra , fere interiacent anni nempe XXIII, non iniuria conjicere fas erit in uno ex utriusque tam diuturni intervalli, de quibus nullum aliud simile exemplum supcrest in tota, quae hactenus innotescit, Exarchorum serie, qui sunt numero XVIII, locum habere potuisse Anastasium , de qno in hoc sigillo nunc primum mentionem fieri doceo
Parumper vitiatae sunt postremae duae lineae, presertim
tibi puncta notata. Sed indubium videtur de Eparcho , sive Praeside Italiae mentionem fieri . Apud Ficoronium Pag. αψ Tab. VI in simili sigillo legitur rPcrOPIco CT PATHrco CIxcAIA C. Peculiarem osseri titulum Apocrisarii subsequens alterum D. 6. sic inscriptum GREGORII PR ET APOCRISIΛ-RI cuin imaginibus in anteriori parte SS. Apost. Petri. et
Pauli. De Apocrisariis, eorumque vario genere, qUi etiam ex Diaconis assumebantur a Romana Ecclesia , ad quam Gregorium istum referendum puto; nam et Primates, et aliquot etiam Metropolitas suos habuisse Apocrisarios ex Mo nument. Ecclesiast. constat, qui Ministri, vel Secretarii ma-
187쪽
nere fungerentur,de quo videndus in primis Ducange in magno Lexico sub hae voce Apocrisarii. Divus Gregorius M. eodem titulo, et dignitate decoratus ad Aulam Constantin Politanain a Pelagici Decessore suo de rebus Ecclesiasticis tractandis missus fuerat, qua Legatione functus. ac in V bem reuersus eidem pelagio successit A. aEr. Uulg. DCXC. Sed sigillum istud ad posteriorem aetatem , et ad Gregorium , qui erat Presbyter, non Diaconus, ut alter, reseren
Postrema duo continent duorum Ecclesiae NeapoIita. nae Episcoporum nomina, Athanasii nempe, et Lararentii. Tres fuere Athanasii, qui eam Sedem tenuerunt. Primus Sergii Ducis fit. , a quo in Episcopatu maxime vexatus diei nelausit supremUm, non sine sanctitatis fama. Successerat
S. Ioanni anno IEr. Vulg. 8ης , a Papa Leone IV Romae
consecratus, decessit anno 872. Athanasius II, qui Episcopus Neapolitan. , et Dux nominatur, Praecedentis nepos extitit, eiusque successor. Iste eum ab Omcio desecisset, ac saepe frustra admonitus, RIoanne VIII Papa anathemate percussus scrihitur anno 88o. Athanasius III in Stephani locum evectus florebat anno 937, qui eodem anno Monasterium S. Severini una cum
Gregorio Duce bonis ditavit, atque Diplomati Donationis
Cl. Mutatorius Med. 2Evi Tom. II pag. 6sti hinos assertnummos Bereos cum protome S. Ianuarii, itemque in aversa Pthanasii, ejusque nomine. Eos autem ad Athanasiuin juniorem Neapolitanum Antistitem reserendos non immerito censet, ad eum nempe, quem ab officio desecisse diximus .
Utrum autem hoe quoque sigillum Athanasio iuniori sit attribuendum . aliorum judicium esto. De hisce tribus vid. Magoch. in Diatriba, quam praemittit ad Kalend. Eccl. Neapolit., Ugheli. etc. Diqitigod by
188쪽
Unicum denique Laurentium nomine Inter Episcopos Neapolitanos memoratum invenio apud rihellium Tom. UI pag. 38 . ubi etiam Sancti titulo decoratur, legiturque illum ad Episeopatum vocatum fuisse anno Christi DCCII, cum isque Cathedram rexisset annos XV, menses sex, ad coelites migrasse uirimum omnium spIendore eoruscantem, Sepultumque fuisse in Oratorio ab eius nomine nuncupato. Plura videsis apud eundem Auet. Huic uni itaque adscribendum sigillum hoc nostrum. Locus vac us hujus Paginae, qui supererat causam praebuit, ut binos a necd. subjicerem, qui sunt, ut sequitur. Caput Mercurii sine Petaso, sed cum ala super aurem, sine epigraphe. C. PANSΛ Textudo. ad cuius Iatus d. caduceus erectus. Sestert. arg integerri PraecIarus hic nummulus Quinarii dimidia pars ex epi graphe spectat ad Vibiam Gentem. Testudo signum erat Pelopponesine monetae , cujus Regionis nummos Vocatos χε- λα,αs testatur Pollux. Itaque typus Mercurii eum caduceo, et testudine in aversa significare videtur C. Pansam aliquando operam suam contulisse in ejus Provinciae beneficium ad
DE DIA MATRE PIUS FILIUS Capita adversa Otaciliae
matris , et Philippi jun. fit. laureat. Den. am. Novum assentationis genus exhibet exim. hic nummus
optimi Amici mei D. Millingen , qui allum nuper adeptus est Getae Caes. simillimum Pelleriniano, quem vide Mel. I. P. 24a. In hoc tamen legitur FOR CAE. loco PON, Fortissimus Caes. loco Pontifex, ut in eo Peli , sed aliqua mihi
inhaeret suspicio, quia nummus ferrum attigit. Ad Crem- nam Pisidiae Coloniam spectat.
189쪽
C um iam sub praelo essent postremae paginae praecedemtium Additionum peropportune ex Gaetophylacio Burghesiano, de quo supra P. I 76, ParUO D. M useo ornando accessit eximium Crispi Caesaris Numisma max. m. , quod hic coronidis loco breviter illustrandum suscipio. Sic autem se habet: CRISPUS NOB CAES. Protome Crispi laureata habitu consulari, d. elata, sin . scipionem gestat, in quo suPerne aquila.
SALUS ET SPES XR PUBLICAE. In imo, SP. Chri
stus Servator cum nimbo in capite, veste Stolata indutus, sellae, sive throno insidet. pedibus scabello impositis, dex. henedicendi in morem attollit, sin. Vero Crucem oblongam sustinet. Ad ipsius Iatus dex. stat Figura laureata cum paludamento ad pectus, et hasta in dex. Quae vero ad sin. Pariter Iaureata habitu misIitari cum chIamyde ad humeros, clypeum ante Pedes erectum d. retinet, sin. hastam : et utraque Figura Christum sedentem respicit, aer. m. m.
190쪽
Haud equidem nune primum in lucem profertur hoc Numisma , quo sane nihil praestantius desiderari potest ad perenne Ecclesiae Catholicae decus, et ornamentum . Illud primo editum invenies a praeclariss. Annal. Ecclesiasticorum parente Caesare Baronio in secunda Annal. suorum editione
ad ann. p. X. CCCXXIV. quam deinceps perpetuis Criticea cI. Pagii commentariis adornatam typis Lucensibus renovavit cl. Mansrus An. IErae Uulg. MDCCXXXIX. quaeque consulenda Tom. IV. pag. 3 . Ibidem autem comperies quibus de causis illud ipsum numisma omisisset laud. Baronius in prima editione, deinde vero in secunda ex fide, et auctoritate Fulvii Ursini amicissimi sui, Deluti, ut idem scribit,
pulvere omni bitationis excusso in sectin in editione reponendum putarimus. Merito videnda ibidem integra Baronii narratio, ut de germana hujus singuIaris numismatis antiquitate unicuique constare possit.
Ex Baronio deinceps illud. veI Limile vuIgarunt Cl. Viri
Dueangius in Constantinop. Christ. P. u6. Bandurius Numis m. Imp. pag. 324. Gretserus de S. Cruce T. I. p. 3814, atque ut alios omitta in , postremo Eruditiss. Franc. Blanchinius illud idem ornamenti causa delineatum exhibuit in fronte Praesationis Tom. I Commentari suorum ad Anastasium Bibliothec. cum subiecta in imo iconismi hujusmodi inscriptione ret Nummus Crispi cies. ex Mnseo Principis Burghesii, olim Fulvii Ursini, edente Baronio ad ann. 324. Hinc habemus praestantis huius Cimelii originem, et historiam a Fulvio Ursino ad Museum usque Burghesianum . Ex qUO erudit. Amicus meus D. M illinilen saepe in his libris laud. non
ita pridem, Pluribus aIiis praestantioribus aureis , et argenteis ex eodem sibi comparatis. et istud a se coemptum mihi libens concessit. Post brevem hanc a me praemissam nprrationem, quisque, ut nrbitror, mirabitur. quod tam singulare Numismau Praestantissimis Viris, et in arte nostra versatissimis cm