C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

16o C. PLiNII LIB. IV. ratus. Iple pauculis adlluc diebus in Tusculano commorabor, ut opusculum, quod est in manibus, 2 absoluam. Vereor enim, ne, si hanc intentionem iam in finem laxavero, aegre restrinam: interim ne quid sistinationi meae pereat, quod sum praesens petiturus, hac quasi praecursoria epistola rogo. Sed prius accipe caussas rogandi. deinde ipsiun, quod 3 peto). proxime quum in patria mea fui, venit ad me salutandum municipis mei filius praetextatus. Huic ego, Studes'. inquam. Respondit, Etiam. Vbi J Mediolani. Cur non hic δ Et pater eius, serat enim una , atque etiam ipte adduxerat puerum.)io quia nullas hic praecoptores habemus. quare nudos 'Nam vehementer intererat voba, qui patres estis,

ut etiam remoti locorum inter uallis de nobis audiant; marnaquae magnifica nobis facta, sed inter paucos tribuit.

I 3, i m Tusculauo comm . Nimirum Tusculantius etiam praedium habuit Plinius. Via.s, 6, 4s.

a in finem laxavero In finem est versus finem. Quid

autem sit laxare intentionem clu-bitationem non habet, nimirum remittere siue ad tempus, siue in Perpetuum. ' Commoda igitur est lectio Aldi & MSS. Palatinorum. Verum est alia etiam non minoribus praesidiis nixa, in fine intermisero, quam pro glossa habuit Cellarius ; alteri autem Cortius praetulit. Mihi N. L.

festinationi Paullo aliter

hoc nomine utuntur Romani, quam linguae hodiernae his quae Synonyma ei habentur. Significat enim non a fiam modo, quo urgemus Opus, sed etiam studium & cupiditatem mox perficiendi, aut perfectum videndi opus alterius. Sic Cicero in nobilissima ad Lucceium epistola s, Ia ubi etiam alacritatem eodem modo accipit; sic hoc in loco Plinius.

tum Medicet libri auctolitate, tum eo nomine abesse vult Cortius , quod putidum faciant Plinium. T. x ετερον μέν eγώδαιην , ετεοον P ωπον σω. Rogationem suam quidni in duo quasi capita tribuat, in caussas vorandi, ct in i um id, quod petit '

huc aduocat Cellarius Inseriptionem ex Grut. p. 77, 4 qua vel urbs vel pars eius Novarem Athenanum nomine indicatur.

s somnia

192쪽

ctius morarentur quam in patria; aut pudicius con-

nurrentur, quam sub oculis parentum ' aut minore Iunitu, quam domi R PMantulum est ergo, collata specunia, conducere Vacccptores' quodque nunc inhabitationes, in viatica, in ea quae peregre emuntur , c omnia autem peregre emuntlir9 impenditis, adiicere mercedibus ' Atque adeo ego, qui nondum

Iiberos habeo, paratus sum pro reputaca nostra, quasi pro flia vel parente, tertiam partem eius, quod confore vobis placebit, Totum etiam polli- 6

cerer, ni rimerem, ne hoc munus meum quandoque ambitu corrumperetur, ut accidere multis in locis

video , in quibus praeceptores publice conducuntur. Huic vitio uno remedio occurri potes, sparentibus 7 solis itιs conducendi relinquatur, iisdemque religio recte iudicandi necessitate collationis addatur. Nam

qui fortasse de alieno negligentes, certe de suo dili

gentes erunt: dabuntque operam, ne a me pecuniam

DionJ nis dignus, accipiat, s accepturus G ab ipsis

erit. non pudorem modo honorum virorum acuit, ut erubescant nimis parum conferre ; sed ipsam quorundain malevolentiam seruire optimo instituto cogit. Procul dubio enim erant, qui iactationem interpretarentur illam Plinii promissionem, eaque ut ipsi non paruo constaret, plus quam alioqui tulisset animus,

conferrent.

8 ne a me pecvn. s non Inisi dignus) Varietatem circa

hunc locum notarunt viri docti.

F omnia a tem-emtiniti Inclusa in quibusdam absunt. Sed habent optimi di plures libri reτυ- partem eius Considera lector prudentem Secundi liberalitatem, ct quas quasi fidiculas suis munieipibus

adhibeat, ad extorquendam &quis collationem. Non pollicetur certa in summam: Sed solus promittit trientem eius sum mae cuius reliqui municipestiessem collaturi essent. Itaqua

193쪽

16a C. PLINII LIB. IV.

9 eri . Proinde consentite, conspirate, maioremquo animum, ex vita μmite, qui cupio esse quam pluri IIIιλλι, debeam conferre. Nihu honesius pra sare liberis vestris, misi gratius patriae pote sis. lGoceantur hic, qui hic nascuntur, satimque ab iu-fantia natale solum amare, frcquenture confusant. I o Myse utinam tam claros praeceptores inducatis, via Anitimis oppidis sudia hinc petantur J utque nunc liberi vestri aliena in loca, ita mox alieni in hunc II locuna consuant. Haec putaui altius & quasi a sente repetenda; quo magis scires, quam gratum mihi so-ret, si sulciperes, quod iniungo. Iniungo autella, ct pro rei magnitudine rogo, ut ex copia studiosorum, quae ad te ex admiratione ingenii tui conuenit, circurrupicias praeceptores, quos solicitare possimus; sub ea tamen conditione, ne cui fidem meam obstringam. Oannia enim libera parentibus seruo. Illi iudicent, illi eligant: ego mihi curam tantum & linia pendium vindico. Proinde si quis fuerit repertus,

qui ingenio suo fidat, eat illuc ea lege, ut hinc nihil aliud certum, quam fiduciam suam serat. Vale. s

quod pro a me habent meam operam vult Seeundus, Ne non quidam, alii eam , alii denique accipiat nis dignas' an potius, trumque. Sed illud nemo, Ne arcipiat nisi ditnus y Igitur quod sciam, obseruauit, nega- non illud importunum uncistionem hic plane incongruam certe inclusi, ne temere turbet esse, & ad sententiam perturis aliquid, dum librorum prael, bandam euertendamque perti- dio quandoque eliciatur, ve nere. Quid enim t illudne dari praecedens ne in ut mutetur.

194쪽

XIV. c. PLiNIUS PATERNO SUO S.

He MNE Labor , quorum lasciuiam excusat, iud cis m. terni submittit.

Tu fortasse orationem, ut soles, & flagitas ct ex

spectas: at ergo, quasi ex aliqua peregrina delicataque merce, lusus meos tibi pro L. Accipies acum hac epistola hendecasyllabos nostros: quibus nos in vehiculo, in balineo, inter coenam oblectamus otium temporis. His iocanetur, ludimus, amamus, 3 dolemus, querimur, irascimur: describimus ali liud modo pressuis, modo elatius : atque ipsa varietate tentamus essicere, ut alia aliis, quaedam fortasse Omnibus placeant. Ex quibus tamen si nonnulla tibi εpaullo petulantiora videbuntur, erit cruditionis tuae cogitare, sui os illos & grauissimos viros, qui talia icripserunt, non modo lasciuia rerum, sed ne ver bis quidem nudis abstinuicte. quae nos refugimus,

non quia seueriores unde enim' sed quia timidiores silinus. Scimus alioqui huius opusculi illam sesse verissimam legem, quam Catullus expressit , Nam casiUn esse decet pium poetam I vim, versiculos nihil necesse est: Vui tunc denique habent salem leporem, Si sunt molliculi G parum pudici.

L et Ego

14, I A us meos tibi prodo bus ostendenda, illi aperire. Hoc

verum quidem est, quod hie suadet etiam s. 6. Obseruat Cortius prodeνe esse in- a hendeca Fllabos) De to-terdum simpliciter proferre, to illo instituto suo, versiculos Producere. Sed tamen nihil iaciendi , agit 7, 4. impedit, nuo minus hoc potis' s Catullus) Extant carm. simum vello usum dicamus Pli. 16 ad Aurelium S Furium. Dium , uti significaret, se prcUR add. quae dicimus ad illa 4, 37. quasi sua, vi non temetr ΠM Inans, amas. cum

195쪽

C. PL i NI I LI B. IV.6 Ego quanti faciam iudicium tuum, vel ex hoc poteraestimare, quod malui omnia a te pensitari, quam electa laudari. Et sine quae sunt commodissima, et de linunt videri, quum paria este coeperunt. Praeterea sapiens subtilisque lector, debet non diuersis conferre diuersa, sed singula expendere, nec deterius alio putare, quod est in suo genere persectum. 8 Sed quid ego plura 3 Nam longiore praefatione vel excusare vel commendare ineptias, ineptis imum est. Viium illud praedicendum videtur, cogitare me has

nugas meas ita inscrt bere, HENDECAS SYLLABI,

9 qui titulus sola metri lege consti ingitur. Proinde siue epigrammata, sive idyllia, silve eclogas, sitie sutinulti)poematia, seu quod aliud vocare malueris, licebit voces: ego tantum hendecaollabos praesto. r o A sinplicitate tua peto, ut, quod de libello meo dicturus es aliis, mihi dicas: neque est dissicile, quod postulo. Nam si hoc opusculum nostruin aut pΟ-6ssitiuun esset aut solum, fortasse posset durum videri

Cum uno tenore plura leguntur breuia carmina, aeque arguta, aeque salsa, gratiam amittunt

omnia, vel ob id ipsum, quod nihil eminet. Haec ipsa caussa est, quod argutiis illis, quibus

condiuntur epigrammata in seria oratione caute admodum &moderare utendum est non minus Guam condimentis acrioribus &c.

nimirum syllabarum mensurae adstricti sunt versiculi; quo in genere sunt Sapphici, Ptialeuci, ct Hipponactei.

st hendecaldillabos praeso

Posterior voκ in bonis quibusdam libris abest; & potest intelligi ex superioribus voco. Sed elegans etiam est praesto, ex forensi illa significatione, q. d. ego nihil aliud promitto nisi versiculos XI syllabis conclusos ; Si quis v. g. epigrammata expectet, is sibi imputet, si falsus fuerit: non mini qui nihil promiserim.

ro a si ficitate tua

Candore adulari, dissimulare. mentiri, nescio.

quaere

196쪽

v p vs T. X V. 16siueri dicere, quaere quod agas: molle & hinnanum

C. PLINIUS FUNDANO SUO S.

stu ra confutii is augurarur, Ammm, ram iam eω vasorem futurum, commendat.

Oi quid omnino, hoc certe iudicio facio, quod Asi-O nitun Restim singulariter amo. Est homo eximias ct bonorum amantissimiis. Cur enim non me quoque inter bonos numerem 3 Idem Cornelium Tacitum tas quem virum arcta familiaritate com-olexus est. Proinde s utrumque nostrum probas, a de Ruse quoque necelle est idem sentias, quum st' ad connectendas amicitias vel tenacissimum vinculam morum similitudo. Sunt ei liberi plures. Nam sim hoe quoque iunctus est optimi ciuis ossicio, quod foecim litate uxoris large frui voluit eo saeculo, quo ferisque etiam singulos filios orbitatis praemia gra-- faciunt: quibus ille despectis, aut quoque nomen adsumsit. Est enim auus, & quidem ex Saturio Firmo, quem diliges ut ego, si, ut ego, P his lim

in ovo operae pretium saetas: caui amore meo dignun . I sise enim laudemis: - - : ---ε

vix et orbitatu 'oemto 3 M1 M- quod iam Consecu norem ab iis promereri cupi eus es, in his porro elabora, & uni. Multa in orborum capta finem Maussim eraditum quid tores Horatius v. g. Sat. a, Τ, agtibi vis cum versiculis, quibus sqq. R Iuuenalis 4, 8 inprimis milius partim gloriam effun- 3 13 Dominus tamen, et Do--, quam nouam Parias. - Rex Si vis nullus Per β Non e tibi paruurus an a L erat Ae-

197쪽

168 C. Pii Nil LIB. IV.

citiae meae & consulatus tui ratio contulerit: s denique precibus meis tu potissimum adiutor accesseris, cuius 1enatus & suffragio libentissime indulgeat, Ectestimonio plurimum credat. Vale.

XVI. C. PLINIUS VALERIO PAVLLINO

SVO S. l

Hortatum ad studium, quum sit literis adhue bonον. Gaude meo, gaude tuo, gaude etiam publico nomine. Adhuc honor studiis durat. Proxime, quum diehirus apud centumuiros essem, adeundi inihi locus, nisi a tribunali, nisi per ipses iudices, a non fuit: tanta stipatione caetera tenebantur. Ad hoc quidam ornatus adolescens, scissis tunicis, ut in frequentia solet, sela velatus toga perstitit, &quidem horis septem. Nam tamdiu dixi, magno 3 cum labore, sed maiore cum fruehi. Studeamus ergo, nec desidiae nostrae praetendamus alienam. Sunt qui audiant, sint qui legante nos modo dignum aliquid auribus, dignum chartis elaboremus: vale.

XVII.

dam libris, ct abesse potest. iuin

dice Cortio.

to miratur Martilandus ad Stal. ylu. 4, 9, 24 quomodo scindinicae potuerint, toga integra spicaturque legendum scissis tua, sola velatus tuniea. Huic

ita satis putabat fieri posse Cor- ius, quod toga laxius iniecta prementibus titillime cederet, eam potuisse integram seruari.

non item tunicam pressius adstrictam. Nobis videbatur ita etiam tueri licere temonem receptam, uti dicamus. togam &robultiorem ' in brachium hu- nerosque collectam facilius vim urgentium sustinuisse, quam tenuioris fili tunicas, quas ita colligere non licuisset. Ita nostris moribus pallio integro scindi possunt vestes aliae.

198쪽

. - . .

Admovistis a Gallo, Corelliae fuam operam eonera de gnarum confusem milicetur, raeque 'opter Corellii parvis r a se mensa, quae praedicat.

Et admones & rogas, ut suscipiam absentis Core,

hae caussam contra C. Caecilium, consilem de- si gnatum. Quod admones, gratias ago: quod rogas, queror. Λdmoneri enim debeo, ut sciam:

rogari non debeo, ut faciam, quod mihi non facere turpissimum est An ego tueri Corellii filiam a dubitem 3 Est quidem mihi cum isso, coutra quem me aduocas, non plane familiaris, sed tamen amicitia. Accedit huc dignitas hominis, atque hic ipse, scui destinatus est , honor: cuius nobis hoc maior habenda reuerentia est, quod iam illo stincti sumus. Naturale est enim, ut ea, quae quis adeptus est ipse, quam amplissima existimari velit. Sed mihi cosi- 4 tanti, adniturum me Corellii filiae, omnia ista frigida ct inania videntur. Obversatur oculis ille vir, quo neminem aetas nostra grauiorem, sanctiorem, subtiliorem denique tulit: quem ego, quum ex ad miratione diligere coepissem, quod euenire contra lolet, magis admiratus lum, postquam penitus in-

L ue spexi.

Vt ille Terentianus Chremes Ia. S 3, 3 quae ad ipsain Corel-Andr. 3, 3, Ia As ne me obsecra, Iiam scripta est. hoc te orando a me impe- non piaue familiaris mare oporteat. Pluscula ex hi e Lectio elegans ct vera a Cortio genere sunt apud Ciceronem, e MSS. prolata. Non plane fa- quibus indicatur, in vera ami' miliaris amicitia, sed amicitia eicia non opus eme preeibus ad tamen. Consueta Plinio elli- hoc ut alter alterius commoda psis. Etiam reliqua, in quibus pro ret; indicato tantum opus a Cellariana editione hic discedi- esse, 6e monitu. ut sciatur, qua tur, Cortii debentur diligentiae. ratione consuli illi queat. A quod euenire contra fol. Pleri

199쪽

INC. PLINII LIB. IV.s spexi. Inspexi enim penitus: nihil a me ille secretum, non ioculare, non seriuin, non triste, non

6 laetum. Adolescentulus eram, & iam mihi ab illo honor, atque etiam saudebo dicere reuerentia, ut aequali, habebatur. Ille meus in petendis honoribus sustragator & testis; ille in inchoandis deductor &comes; ille in gerendis consiliator & rector; ille, denique in omnibus ossiciis nostris, quanquam imbecillus' sc senior, quasi iuuenis & validus con-7 spiciebatur. Quantum ille famae meae domi, quan tum in publico, quantum etiam apud principem ad-8 illuxit 3 Nam quum forte de honis iuuenibus apud Neruam imperatorem ferino incidisset & plarique me laudibus ferrent, paullisper se intra flentium tenuit , quod illi plurimum auctoritatis addebat; deinde grauitate, quam noras, Necesse est, inquit, parcius laudem Secundum, quia nihil nisi ex conins lis meo facit. Qua voce tribuit mihi, quantum petere voto immodicum erat: nihil me facere non sa

pientissime, quum omnia ex consilio sapientissimi viri facerem. Quin etiam moriens, filiae suae, ut ipsa lolet praedicare) mltos quiddm amicos, inquit,

tibi in longiore vita paraui, praecipuos tamin, &xo eundum Cornutum. Quod dum recordor, im

telligo mihi laborandum, ne qua parte videar hanc x et de me fiduciam prouidentissuta viri destituisse. Quare ego vero Corelliae adero promtissime; nec subi

re . Plerique enim extra nitent, imtrorsum turpes; quo magis n Ueris, eo magis contemnendi.

Hine illud quod minuit praesentia famam, quod pauca adeo

beata coniugia.

ει quare ego ver' vid. de hae eompositione ad 3, 3. 4. Ut

200쪽

re offensis recusabo r quanquam non solum veniam me, verum etiam laudem apud istum ipsuin, a quo, ut ais, noua lis fortasse, Ut seminae, intenditur, arbitror consequuturum, si haec eadem in actione, latius scilicet dc uberius, quam epistolariun angustiaestiunt, contigerit mihi vel in excusationem, vel et iam in commendationem meam dicere. Vale.

XVIII. C PLINIVS ANTONINO SUO S.

Antonrna epigrammata Graeca laudat, ex quibus Latiis ne se , sed impari succe u , conuertisse vicit.

Quemadmodum magis approbare tibi possum,

quantopere mirer epigrammata tua Graeca,

quam quod quaedam aemulari Latine & exprimere tentaui 3 In deterius quidem. Accidit hoc primum imbecillitate ingenii mei, deinde inopia, vel potius, ut Lucretius ait, egestate patrii sermonis. Quod si haec, quae sunt & Latina, ct mea, habere tibi aliquid venustatis videbuntur, quantum putas inesIo eis gratiae, quae ct a te, α Graece, proferuntur 3

Vale.

tevpretationes admittat η vi.

Potest intelligi, tanquam femimae, quae consilii inops sit. Verum hoc prudentiae aduersarii repugnat ' honestati, quam non negat illi hoc ipso loco Plinius. Potest intelligi de iuribus es priuilegiis mulierum, Behoc malim. ' Sed vide tamen, an non commodius sit, si addicant qirandoqtie libri, legere simplieIter, nam lis fortasse huieseusinae intenditur.

ρ De Lucretius est V. g. de

homoeomeria Anaxagovae I, 83a am Graeci memorarit, nee m stra diseνe Areaa Coneedit no bis patrii sermonis egestas. Add. I, I o. Est autem egestas amplius quiddam ct grauius, quam

SEARCH

MENU NAVIGATION