장음표시 사용
411쪽
ios meos, quibus peregre manere gratiam, quam invrhe collegerint, delector. Incipio enim satis absolutum existimare, de quo tanta diuersitate regionum discreta hominum iudicia consentiunt. Vale.
XII. C. ΡLINIUS IUNIORI SUO S.
suae sum filiis remittenda, nec semper et tendum seu evitate, exemplo monet A.
Castigabat quidam filium suum, quod paullo sum
tuostiis equos & canes emeret. Huic ego,
iuuene digresso, Heus tu, nunquamne fecisi, quod a patre corripi posset y Fecisti, dicor Non interdum facis, quia Alius tuus, si repente pater Age, tu filius,
pari grauitate reprehendat 8 Non omnes homines aliquo errore ducuntur ' Non hic in illo Abi, in hoca alius, indulget 8 Haec tibi admonitus immodicae seueritatis exemplo, pro amore mutuo, scripsi, ne quando tu quoque filium tuum acerbius duriusque tractares. Cogita & illum puerum este, & te sui se : atque ita hoc, Quod es pater, utere, Vr memineris, ct hominem elle te, & hominis patrem. Vale.
sutie cisca Heluiae, ultionem egerit, pertuleritque , or
Quanto studiosus intentiusque legisti libros, quos
de Helvidii vhione composui; tanto impensius postulas, ut perscribam tibi, quaeque extra libros, quaeque circa libros, totum denique ordinemores,
ra,r equos V canes' Delia eleῖanter proponit in Pluti princias iuuentutis, quae gaudet e- cipio Aristopnanes. quis, canibasque &e. Queietas 3 de Helinaei visione patrum de filiorum liνσρUος φ De quibus supra 7, 3O,4-
412쪽
rei, cui Per aetatem non intersuisti./Oeciso Domi- atiano statui meciun ac celiberaui, esse magnam pulchra seu me materiam insectandi nocentes, inisse Pos i vindicandi, se proserendi. Porro, inter multa sce- νlera multorum, minum atrocius videbatur, quatit quod in senatu senator lenatori, praetorius consulari, reo iudex, manus intulisset. Fuerat alioqiii mihi cum Helvidio amicitia, quanta potuerat esse cum eo, qui metu temporum nomen ingens, paresque virtutes, secessu tegebat. Fuerat cum Arriaec Fannia: quarum altera, Helvidii nouerca, altera, Ioater nouercae. Sed non ita me iura priuata, ut
publicum sas, & indignitas faeli, & exempli ratio, incitabat. Ac primis quidem diebus redditae liber. 4tatis pro se quisque inimicos suos, duntaxat mino- ' .res, incondito turbidoque clamore postulauerant simul dc oppresserant: ego & modestius &constantius arbitiatus immanissimum reum non communi
temporum inuidia, sed proprio crimine urgere :quum iam sitis ille primus impetus deseruisset, i clanguidior in dies ira ad iustitiam redisset, quamquam
tum maxime tristis, amissa nuper uxore; mitto ad Bb a Anteis
Hane pronominis quisque cum plurali coestructionem copioso hic ex MSS. probat Cortius. Meseruisti Cortius ex Mediceo , defremuisset , quod ipsum quoque aptum huic rei
esse, nemo negauerit. Sidoni, us, imitator Plinil est. 9, 9 doNec gentium concriatarum procella defremeret. Fremere de indignantium Vocibus & anhelitu dici, notum est.
tum maxianea Eandem vim, habet,
dem re Tacitus Agric. c. 4s N Rrae dκxere Helvidium in earee νem manus, siue ipsum manuum ministernam intelligatur , siue quod malunt ad eum locum eum Buchnero MXhornius, de-1atoris accusatorisque susceptae partes ita notentur.
quibus etiam 3, i ,3. Fannia nouerca Helvidii.
413쪽
C. PLINII L I B. IX. Anteiam nupta haec Heluidio fuerat rogo ut veniat, quia ine recens adhuc lumis limine contineret. 3 Vt venit ; Desinatum es, inquam, mihi, maritvm tuum non inultum pati : nuntia Arriae N Fanniae ab exsilio enim redierant consile te, consule illas, an velitis adscribi facto, in quo ego comite non egeo: sed non ita gloriae meae fauerim, ut vobis societatem 6 eius iniιideam. Persert Anteia mandata ; nec illae morantur. Opportune Senatus intra diem tertium. Omnia ego semper ad Corellium retuli, quem prouidentissimum aetatis nostrae cipientis inuinaque cognoui. In hoc tamen contentus consilio meo fit, veri, tus, ne Vetaret: erat enim cunctantior cautiorque
Sed non sistinui inducere in animuin, quo minus illi eodem die facturum me indicarem, quod an se-cerem non deliberabam: expertus usu, DB eo quod desina ueris, non esse consulendos, quibus consultis r obsequi debeas. Venio in senatum: ius dicendi peto: dico paullisper maximo adsensit. Ubi coepi crimen attingere, reum des mare adhuc tamen sincinomine) undique mihi reclamari. Alius; Sciamus, qui sit, de quo extra ordinem referas: alius; Ouis es ante relationum reust alius; Salui stimus, qui δει-8 perjumus. Audio imperturbatus, interritus e tan- a tum
habet, quam cum maxime: quod citendit, laudante Cortio, Ducker. ad Flor. 2,I6, 3.
benda accusatione, quam meditatur Plinius, a qua subscriptione pro accuctore ipso subscriptor nonnunquam dicitur. Subscrip si ne feminas, indicat verbis, nee illae moranthr.7 ante Tegationem rem Ante quam delatum sit nomo eius, eoque recepto, relatam de illo in Senatu.
θ semis ' Pauci supersumus de crudelitate superiorum principum, de vindictae libidinacontra delatores, de qua antes. 4
414쪽
tum susceptae rei honestas valet, tantumque ad siduciam vel metum differt, nolint homines, quod facias, an non probent. Longum est omnia. quae tunc hinc inde iactita sinit, recensere. Nouissime con- ssul; Secunde, sententiae loco dices, si quid volucris. Pemniseris, inquam, quod usqrte adhuc omnibus permissisi. Resido: aguntur alia. Interea me quidam Io ex consularibus amicis secreto accuratoque sermone, quasi nimis sortiter ineauteque progressum, corripit, reuocat, monet, ut desistam. Adiecit etiam, Notabilem te futuris principibus fecisti. Epo, imquam, dum malis. Vix ille discesserat, rursus alter; ii id audes ' cur ruis ' quibus te periculis obiicis 'quid praesentibus confidis, incertus futurorum Z Lacusis hominem iam praefectima aerarii, I breui confiacm; praeterea qua gratia, quibus amicitiis fultum' Nominat quendam, qui tunc ad Orientem amplissimum exercitum, non sine magnis dubiisque rumoribus, obtinebat. Ad haec ego; omnia praece- Iapi, atque animo mecum ante peregi : nec recuso, si
ita casus attulerit, luere poenas ob honestissimum factum, dum flagitiosi muni vici cor. Iam censendi I3 tempus. Dicit Domitius Apollinaris, consul designatus, dicit Fabricius Veiento, Fabius Postumius. Vectius Proculus, collega Publicii Certi, de quo agebatur, VXOris autem meae, quam amiseram, vitricus:
st sententiae Ioco avid. ita mihi beneficii tribueris, sed quae' diximus de hoc more ad ad commune senatorum ius me
Permiseris Non rotandi ra omnis praecepi Ex vel postillandi vox, ut modo s. 7. Aen. 6, IOs ' ubi, quem ad mo- fiamur: sed subirari, certe iure dum hic praecepi, non percepi ha- suo nitentis,quafi dicat, Nihil bent opthni quique libri.
415쪽
post hos Ammius Flaccus. Omnes Certum, nondum a me nominatum, ut nominatum defendunt: crimenque quati in medio reli Mun defensione suscipiunt.1 Quae praeterea dixerint, non est necesse narrare; in libris habes. Sum enim cuncta ipso-IS rum verbis persequutus. Dicunt contra Avidius Quietus, Cornutus Tertullus. Quietus, Iniquis muni esse, querelas dolentium excludi: ideoque Arri e Fanniae ius querendi non auferendum: nec interesse, cuius ordinis quis sit, sed quam causavi habeat. Cornutus, Datum se a consulibus tutorem Itiluidii filiae, petentibus matre eius G vitrico: nunc
quoque non fustinere deserere tisicii Di partes; in
quo tamcn, s suo dolori modum imponere, I optimarum feminarum perferre 1 nodestis inura adfe-cZum: quas contentas egyri admonere senatu=n Publicii Certi cruentae adulationis : G petcre, si poena sagitii manifesti simi remittatur, nota Orto quoi
T censoria inuratur. Tum Satrius Rufus medio aiD-
biguoque sermone; Puto, inquit, iniuriam factam Publicis Certo, si non abstuitur: nominatus es ab
amicis Arriae U Fanniae , nominatus ab amicisis Auita, sui e tur) Idem,
puto. de quo se pra 6. 29. I. Cornutus autem Tertullux Collega fuit in Consulatu Plinii. vid. Pan. ,3
ν' Puto imvrirem) Mirum non est, si obseui linis aliquid
habeat haec oratio Satrii, quulnipse secundus ambigvam appel-Ier. Conabimur eam explicatiorem reddere. Cum uominatus sit Certus non ciuidem a Plinio suid.
s. i3. sed ad aliis tum amicis Arriae & Fanniae, aduersariarum, tum suis; nec tamen pro batum quidquam iniuria illi sit, ni si absoluitur: haeret enim crimen non probatum. Ergo interim absoluendus videtur. Nec debemus nos Senatores soliciti esse, ne semel absolutus, si forte nocens sit, deinde damnari non possit. Hoc enim si amyareat, nos qui bene de Certo sentimus, idem de illo iudieaturi sumus, quod ii, qui nocentem arbitrantur &c.
416쪽
Ε p I s T. XIII. 39Isiis. Nec debemus soliciti esse. Idem enim nos, qui bene sentimus de homine, iudicaturi Dinus e si innocens es, sicuti uespero, malo, donec aliquid
probetur, credo poteritis absoluere. Haec illi, quo I 8 quisque ordine citabantur. Venitur ad me: consurgo : utor initio, quod in libro est: respondeo singulis. Mirum qua intentione, quibus clamoribus omnia exceperint, qui modo reclamabant. Tanta conuerso vel negotii dignitatem, vel prouentuin Orationis, vel actoris constantiam, subsequuta est. Finio. Incipit rei pondere Veiento: nemo patitur: I9Obturbatur, obstrepitur : adeo quidein, ut diceret, Rogo, Patres C. ne me cogatis implorare auxilium tribunorum. Et statim Murena tribunus, Per-xuitio tibi, vir clarissime Veiento, dicere. Tunc
quoque reclamatur. Inter moras consul citatis no- 2 Ominibus re peracta discessione, mittit senatuita: ac paene adluic stantem tentantemque dicere Veientonem relinquit. Multum ille de hac sita vocitabat) contumelia, questus est Homerico versu, Σὶ γέρον, η μαλοι σε νεοι τείροσι μαχηταί. Non sere quisquam in senatu filii, qui non me cona- at
plecteretur, exoscularetur, certatimque laude cumularet, quod intermissum tamdiu morem in publicum consulendi, susceptis propriis sinultatibus, reduxistem: quod denique senatum inuidia libera L
rρ auxilium tribunorum ba Diomedi admonentis Nesto-Quorum vim meminimus com- rem, ut, senex ipse nimis Paratam esse, ad suum cuique prematur a iuuenibus, in suum. eluiti in ius contra vim iniustam, Diomedis, currum transeat. In magistratuum praesertim patri- dicat igiturVeiento se antiquum clorum. tuendum. senatorem in ordinem cogi a
417쪽
. 39a C. PLINII LIR. IX. sem, qua flagrabat apiid ordines alios, quod seuerus in ceteros, senatoribus solis, dis unulatione quasi muta tua, parceret. Haec adti sunt absente Certo. Ab- fuit enim, seu tale aliquid suspicatus, sue, ut excusabatur, infirmus. Et relationem quidem de eo Caesar ad senatum non remisit: obtinui tamen, quod intenderam. Nam collega Certi consulatum, successorem Certus accepit: planeque se Mim est, quod dixeram in sine; Reddat praemium sub optimo principe, quod a pessimo accepit. Postea actionem me- 4 ain, utcunque potui, recollegi: addidi multa. Accidit fortuitum sed non tanquam sortuitum) quod, editis libris, Certus intra paucisimos dies implicitusas morbo decessit. Audiui referentes, hanc imaginem
menti eius, hanc oculis oberrasse, tanquam videret me sibi cum ferro imminere. Verane haec, adii mare non ausim : interest tamen exempli, ut vera
26 videantur. Habes epistolam : si modo epistolam cogitas libris, quos legisti, non minorem. Sed imputabis tibi, qui contentus libris non suilli. Vale. sXIV.
Praesectus tum aerarii, breuieonsul, ut putabant homines. vid. s. II.
non tanquam fortuitum Nemo facile pro fortuitoliabuit, sed caussam mortis Certi in Plinil actione ineste putarunt vulgo homines. Modellia quadam philosophica utitur Se eundus. Non vult tribui sibi
euentum, sed nee vehementer repugnat. Et nihil, profecto. impedit, quo minus mortem Certo horror, ira, metus, acce-
Ierauerit di nihil ab ingenii humani rationibus alienum, si febris illi imminentem cum ferro inimicum obieeit. Sed haec eadem caussa est, cur fingi talia probabilius poterant.14 reue
418쪽
Eri s T. XIV. XV. 393XIV. C. PLINIUS TACITO SUO S.
ei tum bortatur nae paraudam scriptis --rtalitatem.
Nec ipse tibi plaudis, S ego nihil magis ex fide,
quam de te scribo. Posteris an aliqua cura nostri, nescio: nos certe meremur, Ut sit aliqua , non
dico ingenio id enim superbum) sed studio, sed la
bore, i & reuerentia posterorum. Pergamus modo itinere instituto: quod ut paucos in lucein fama iraque prouexit, ita multos e tenebris & silentio protulit. Vale.
Refugeram in Tuscos, ut omnia ad arbitrium meisum facerem : at hoc ne in Tuscis quidem :tam multis undique rusticorum libellis, ct tam querulis, inquietor; quos aliquanto magis inuitus, quam meos, lego. Nam & meos inuitus. Retracto enim a actiunculas quasdam ; quod, post intercapedinem temporis & frigidum & acerbum est. Rationes,
De quorum nimirum iudicio de nigidum, cum impetus ille &nobis soliciti. & moderatius vi- ardor, qui agentem aut mox abuimus, ct cura maiore scribunus. actione scribentena prosequitur. Paracos multi is) Duos no- iam resederit: acerbum, cum sua hi litatis e Iiteris & virtute gra- Vineta caedere, eaque, quae indus conuituit. Prior, quem uentionis calor commendauerat, multi consequuntur. est, ut e te- condemnare cogatur. Hebris Usilentis pνoferantur, sci- ruriones acceptorum leantque posteri, eos vixisse: al- evpensorum, quas villici curant. ter re excelsior, sed qui paucis Has neque praesens inspicit Pli- contingit, ut prouehantur in lu- nius, libellis nimirum oratio--m V famam, sintque non noti num suarum magis quam rati modo utcunque posteris, sed in num intentus. ' Ratiocinatio- illustri quasi fastigio positi. πιι quidam legunt, quos refu-
419쪽
C. Ρ L INII LI R. IX.s quas absente ine, negliguntur. Interdum tamen equum conscendo, & patrem familiae hactenus ago, quod aliquam partem praediorum, sed pro gestatione, percurro. Tu consuetudinem serua, nobisque sic rusticis urbana acta perscribe. Vale.
XVI. C. PLINIUS MAMILIANO SUO S.
Non venari se propter vindemias, quamquam exiguas, pocle, attamen Neu ciaos pro musto evecturum, ID guificat. .
Summam te voluptatem percepisse ex isto copio
sissimo genere venandi non minor, quum historicorum more scribas, numerum iniri non potuisse. Nobis venari nec vacat, nec libet: non Vacat, quia . vindemiae in manibus; non libet, quia exiguae. a Deuellemus tamen pro nouo nusto nouos versiculos tibi, quos iucundissime exigenti, ut primum Vi- . debuntur deseruisse, mittemus. Vale.
XVII. C. PLINlUS GENITORI SUO S.
Ferendos esse aliorum mores, ut si nostros quoqNe ferant,
acroamatum in conuiuiis me Isto mouet.
Accepi tuas literas, quibus quereris, taedio tibi fuisse quamuis lautissimam coenam, quia scurrae,
cinaedi, tant libri optimi, ct ipse Medi-
est, non eo consilio, Vt patrem familias agam, ut, quid agant mei, inspiciam i sed mouendi il-Ia gestatione corporis, valetudinisque adeo, caussa.
is, i histor corum m re Vbi praelium & cladem aliquam vel suorum vel hostium rese
leganter metaphora, hoc notat, cum versiculi erunt semel iteruinque retractati, emendati, de illud musteum quasi ac turbi dam, quod a primo calore scribendi traxere, deposuerint. II, a Nis
420쪽
einaedi, moriones menss inerrabant. Vis tu remit- Ptere aliquid ex rugis 3 Equidem nihil tale habeo, habentes tamen sero. Cur ergo non habeo λ quia nequaquam me, ut inexspectatum festiuinitue delectat, si quid molle a cinaedo. petulans a scurra, stultum amorione prosertur. Non rationem, sed stomacluma tibi narro. Atque adeo quam multos putas esse, 3 quos aeque ea, quibus ego & tu capimur & ducimur, Partim ut inepta, partim ut molestissima ostendant ZQuam multi, quum lector aut lyristes aut comoedus inductus est, calceos poscitnt, aut non minore cluntaedio recubant, quam tu ista sic enim appellas)prodigia perpessus es 3 Demus igitur alienis oblecta- 4tionibus veniam, ut nostris impetremus. Vale.
XVIII. C. PLINIVS SABINO SVO S.
Desideranti libellas suos promittit, sed per partes, ne
Qua intentione, quo studio, qua denique meinΟ-sa, legeris libellos meos, epistola tua ostendit.
17, a vis tu remiti. Admonendi sormula. Sic Servius Sulpicius ad Ciceronem sub fam. a, s se ipse alloquens, Vime in te, Serui, cohibere, ου meminus. &c. non rationem, sed Ilomachum Negat se virtutis aut sapientiae cuiusdam nomine, quae certa ratione agit omnia, imputari sibi velle, quod ab id genus Oblectamentis abhorreat r sed stomachum esse, peculiarem &. suum sensum atque iudicium, tinuis hodie appellunt omnes. Sic 6,r4, a dixerat, sumachi mei haec natura . .
turi nimirum de coena, quem ad moduin soleas poscit auunculus nostri supra 6 I6, ς cum g stasset iacens & suduisset, iam vero ascerulere vellet locum editum &c. Soleas ille, quia eX-tra urbem. Hic de urbanis ser. mo est, quorum calceam esse, ex 7, 3, 2 apparet.
generibus supra propositis, ad primum maxime cinaedorum re-lpici, quorum detestabilis, & sexui illudens libido, non minus prodigium est, quam apud RO-