장음표시 사용
401쪽
3 6 C. PLINII LIB. VIII. Epis T. XXIV. tate pretiosius 3 Porro quam turpe, si ordinatio euersione, libertas seruitute mutetur 3 Accedit, quod
tibi cet tamen est tecum : onerat te quaesturae tuae fama, quam ex Bithynia optimam revexisti: onerat testimonium principis: onerat tribunatus, praetura, atque haec ipsa legatio, quasi praemium, da-9 ta. Quo magis nitendum est, ne in longinqua prouincia, quam suburbana; ne inter seruientes, quam liberos; ne sorte, quam iudicio missis; ne rudis &incognitus, quam exploratus probatusque; humanior , melior, peritior filisse videaris: qutun sit ali qui, ut saepe audisti, saepe legisti, ravLaeo de-I o serinius amittere, quam non adsequi laudem. Haec
velim credas, quod initio dixi) scripsisse me admo
nentem, non praecipientem; quamquam praecipientem quoque. Quippe non vereor, in amore ne modum excesserim. Neque enim periculum est, ne sit nimium, quod esse maximum debet. Vale.
εο non Vereor, in amore quod in amore modum excessi. Omnino peccatum a me sit, Iam vero modum excedere in a- quod praecipere tibi ausus suinrQmOre nemo potest. at illud in eo fuerit Deccatum,
402쪽
Maximum hortatur, υι IIbros , contra Pliantam Diuum compositos, festinet edere, post mortem eius inchoosse videatur.
Saepe te monui, ut libros, quos vel pro te, velo in Plantam, immo & pro te & in illum ita e
nim materia cogebat) composuisti, quam maturisi- me emitteres: quod nunc praecipue, morte eius audita, Echortor, & moneo. Quamuis enim le- ageris multis, legendosque dederis, nolo tamen quemquam opinari , defuncto demum inchoatos, quos incolumi eo peregisti. Salua sit tibi constantiae fama. Irit autem, si notum aequis iniquisque fuerit, non post inimici mortem scribendi tibi natam esse fiduciam, sed iam paratum editionem morte praeuentam. Simul vitabis illud, ουχ οσιη φθιμενοισιν. Nam quod de vivente scriptum, de vivente recita- 4tiun est, in defunctum quoque, tanquam Viven
tem adhuc, editur, si editur, statim. Igitur, ii squid aliud in manibus, interim differ: hoc perfice,
ἔ,I Ovχοσι Ex Odyss . X, quosque libros eum Cortio. EX qia 'Om οσίη κταμένοισιν ἐπ memoria laudauit Plinius I πιθασιν ἐυχεσααἰθαρ. Seeutus eum, &, ut solent in notis ver suin Mediceum & optimos sibus, abrupte.
403쪽
quod nobis, qui legimus olim, absositum videtur rsed talia videatur & tibi; cuius cunctationein nec res ipsi desidei at, & temporis ratio praecidit. Vale.
Longas V erestras epistolas Lagitanti, excusat se . quoamateria deficiat.
Facis iucunde, quod non sollina plurimas epistolas
meas, Verum etiam longissimas, sagitas : in quibus parcior fui, partim quia tuas occupationes verebar, partim quia ipse multum distringebar plerumque frigidis negotiis, quae sinuit & auocant ania naum & comminuunt. Praeterea nec materia plura 1cribendi dabatur. Neque unim eadem nostra conditio, quae M. Tullii, i ad cuius exemplum nos vocas. Illi enim & copiosis nun ingenium, cingenio qua Varietas rerum, qua magnitudo, lara gissime sippetebat. Nos quam angustis terminis claudamur, etiam tacente me, perspicis: nisi forte volumus scholasticas tibi, atque ut ita dicam 4 umbraticas literas mittere. Sed nihil minus aptum arbitramur, quum arma vestra, quum castra, quum denique cornua , tubas, sudorem, Plil- uerem, soles cogitamus. Habes, ut puto, iussam excusationem: quam tamen dubito, an tibi probari velim. Est cuim sumini amoris, negare Veniam
Qui recitante te audiuimus An- Poliatur. i-Plantam tuum , abiblutum & a, s an tibi probari ve perfectum iudicauimus. Ita- Vt eam accipias, eaque con que noli tu cunctari, & calu- tentus, in posterum non p0s hi mniari tanquam impersectum Ies epistolas vel plures vel lon opus, diutius premendum, ac fores., i m et ima-
404쪽
breuibus epistolis amicorum, quantuis scias illis constare rationem. Vale.
III. C PLINIVS PAVLLINO SUO S.
Bonam mansuramque famam omnibus aliis et eburant suis.
Alius alium, ego beatissimurn existimo, qui bo
nae mansuraeque famae praelumtione pers ruitur , certusque pol leritatis cum futura gloria vivit. Ac mihi nisi praemium aeternitatis ante oculos, pingue illud altumque otitim placeat. Etenim omneS 2 homines arbitror oportere aut immortalitatem suam aut mortalitatem cogitare: ct illos quidem contendere, eniti; hos quiescere, remitti, nec breuem vitam caducis laboribus fatigare: ut video multos, milera simul & ingrata imagine industriae, ad vilitatem sui peruenire. Haec ego tecum, quae quo 3tidie mectura, ut desinam mecum, si dissenties tu: quamquam non dissenties, ut qui semper clarum aliquid & immortale mediteris. Vale. IV. C.
I, a magine, peruenire ita elaborent. Nempe vilitas Praeclare interpretatur Grono- Iur eonscientiae bonae fam euius; Stultis occupationibus. opposita est: qui ubi iple vilis Vana specie diligentiae . iactan- & eontemtibilis videtur, quid do sese, ct in vanum laboran- M aliorum iudicus expectabit. do, hoc assequi, ut leuiores& I clurum - - meιliterv peiores habeantur, quam si qui- trilinque e bonis libris apud euissent: sibique ipsi exprobrent Cortium: licet ille prius tans illitiam, qui in rebus inani- tum receperit. Vulg. praesa diis, qualem putant ipsi gloriam, τηει - meditiaris.
405쪽
ano C. PLINI et LIB. IX. IV. C. PLINIUS MACRINO SUO S.
Excusat orationem, quam mittit , tanquam in uniuea Frate longissimum, brevi uam in partibus.
Vererer, ne immodicam orationem putares, quam cum hac epistola accipies, nili esset generis eius, ut Lepe incipere, saepe desinere videatur.LNam singulis criminibus singulae velut caussae continena tur. Poteris ergo, undecunque inceperis, ubicunque desieris, quae deinceps sequentur, , quasi incipientia legere, & quasi cohaerentia; meque in v- niuersitate longissimum, breuissimum in partibus iudicare. Vale.
Aequitate Tirovis erga prouinciales laetatur.
Egregie ficis inquiro enim, dc pei seuere quod
iustitiam tuam prouincialibus multa humanitate commendas : cuius praecipua pars est, honestissim uin quemque complecti, atque ita a minoribusa amari, ut simul a principibus diligare. Plerique autem, dum Verentur, ne gratiae potentium nimium impertiri videantur, sinisteritatis atque etiam 3 malignitatis Limin consequuntur. A quo vitio tu
niana lectio, quae in parenthesi I lovee recessisti Quin si
ineludit haee verba: Inquiro totam epistolam inspicias vi- enim, perseuere inteli. inqui- detur subaccusare Tironem situm
406쪽
s , quo minus laudem, singis monenti, quod eum modum tenes, ut discrimina ordinum dignita- tiimque custodias: quae si consilia, turbata, perinista sint, nihil est ipsa aequalitate inaequalius.
VI. C. PLINIUS CALVISIO SUO S.
Ridet vanitatem Circen uin ludorum, ta illorum tempus sudiis impendit.
Omne hoc tempus inter pugillares ac libellos iucundissima quiete transmisi. quemadmodum, inquis, in urbe potuistiὶ Circenses erant; quo genere spe staculi ne leuissime quidem teneor. Nihil nouum, nihil varium, nillil quod non semel spectasse sufficiat. Quo magis miror, tot millia viro- arum tam pueriliter identidem cupere currentes equos, insistentes curribus homines videre. Si tamen aut velocitate equorum , aut hominum arte traherentur, esset ratio nonnulla: nunc fauent panno , pannum anaant: & si in iplo cursu, medioque certamine, hic color illuc, ille huc transseratur; studium fauorque traiisibit, & repente agitatores illos, equos illos, quos procul noscitant, quorum clamitant nomina, relinquent. Tanta gratia, tanta auctoritas in una vilissima tunica. Mitto apud vul- 3gus, quod vilius tunica est; sed apud quosdam graues homines: quos ego quum recordor, in re in-
. ani, um Plinius, quod in hanῆ par- PVasmam s. viridem, & R tem aliquantum propendeat. tam s. rubram, atque Album et K, a ueri eut panno ) Cuius de quibus locus clallicus Cassio- i. e. vestimenti diuersis colori- dori Uar. 3,SI. Add. Iac. Gothn-bus distinctae sunt factiones se. ad i. io C. Theod. de equis Ciret: in Me. toins caeruleam, curulibus. . 7. I τώ-
407쪽
C. PLINII LI B. IX. 382ani, frigida, assidua, tam insatiabiliter desidere, c
pio aliquam voluptatem , quod liae voluptate non 4 capiar. Ac per hos dies libenti liniae otium ine iuri in literis colloco, quos alii otiosiJimis occupationibus perdunt. Vale. ,
Aedificare te scribis: bene est: inueni patrocini
um. Aedifico enim iam ratione, quia tecum. Nam hoc quoque non dissimile, quod ad mare tu, a ego ad Larium lacum. Huius tu litore plures villae meae, sed duae ut maxime delectant, ita exercent. Altera imposita saxis, more Baiano, lacum prospicit: altera, aeque more Baiano, lacum tans git. Itaque illam, tragoedi rara; hanc, appellare comoediam selco: illam, quod quasi cothurnis, hanc quod quas socculis, sidlinetiar. Sua utriqHesmoenitas, & utramque possidenti ipsa diuersitate 4 luctua lior. Haec lacu propius, illa latius utitur: haec inuin silium molli curvamine amplectitur, illa editistimo dorso duos dirimit: illic recta gestatio longo limite stiper litus extenditur, hic spatiosissimo xysto leuiter inflectitur: illa fiuctus non sentit, haec frangit: ex illa possis despicere piscantes, ex hac ipse piscari,
7 vatisve, quia tecum Iebrata omnibus, ut exemplum Nempe ritum mihi exemplum ' nomen praeberent aliis. Pro ratione est. Nam . quod ait diues apud Horatium epist. l, I, 83 Nullus in a more Baiano Baiaravi orbe f. nas Stiis praelucer μοι- edim amoenitas ita nota, ita ce- NiI.
408쪽
Epis T. VIII. IX. piscari, hamiamque e cubiculo, ac paene etiam lochulo, ut e nauicula, iacere. Hae mihi cau1Jue viriqite, quae desunt, adstruendi, ob ea quae supersunt. Etli quid ego rationem tibi Z apud quem spro ratione erit, idem sacere. Vale.
VIII. C. ΡLINIUS AUGURINO SUO S.
Laudatum ab Augurino, laudare eum veretur, ta tamen Ludat.
Si laudatus a te laudare te coepero, vereΟΓ, ne non talia proserre iudicium meum, quam reserre gratiam videar. Sed, licet videar, omnia scripta tua pulcherrima existimo; misi me tamen illa, quae de nobis. Accidit hoc una eademque de caus-la. Nam ct tu, quae de' amicis, optime scribis;& ego, quae de me, ut optima, lego. Vale.
Viiiςς probo , quod Pompeii Quinctiani morte
tam dolenter ad liceris, ut amilli caritatem desiderio extendas; non ut plerique, qui tantum Viventes amant, seu potius amare te simulant, ac ne simulant quidem, nisi quos florentes vident. Nam miserortun,i1 non secus ac defunctorum. Obliuiscuntur. Sed tibi perennis fides,'tantaque in amore constantia, ut finiri, nisi tua morte, non pollit.
409쪽
C. PLIM II LIB. IX. a. Et 'Hercule, is fuit Quinctianus , quem diligi deceat exemplo ipsius. Felices amabat, miseros tuebatur, desiderabat amissos. Iam illi quanta probitas in ore 3 quanta in sermone cunctatio 3 quam pari libra grauitas comitasque 3 quod studium literarum 3.quod iudicium 3 qua pietate cum dissimilli inopatre vivebat 3 quam non obstabat illi, quo minus vir optimus videretur, quod erat optimas filius 3 Sed 3 quid dolorem tuum exulcero 3 Quamquam sic amasti viventem,Tut haec audire potius, quam de illo sileri velis: a me praesertim, cuius praedicatione putas vitam eius Ornari, memoriam prorogari, ipsamque illam, qua est raptus, aetatem poste restitui.
suoil sudiis, venationi non conueniat, illa sola in se. cesu tractis, i gnificat. Cupio praeceptis tuis parere; sed aprorum tanta penuria est, ut Minervae ct Dianae, quas ais
pariis a probitas in ore) Pudor, i mir. Senatorii ordinis,
qui sacile erubescat, & illum mollitia eo oris infamis, V a virtutis colorem Ostendat. Eo- Nerone probrosio i earmine diffa- . dem pertinet cunctatio in sermo- matus. Hunc esse Quinctianime, quam Parit hinc verecun- hic laudati patreui, non immedia, hinc λογισμος ille, qui rito inspicatus iam est Calvικνον φερρο, Vt supra q, 7, 3- , Impudentis & stupidi simul ho- opimus si lius ) Qui malum minis est effutire quidquid in etiam patrem reuereretur & de huccam venerit. Itaque pressa fenderet. decora cunctatio laudatur et- iam I a a s δο, ἔ 'aeceptis tuis) Cum tale quid praeceperit Tacit. Hi
cum ae v millimo patre nius ipse supra i , 6 extri hinc
Est Afranius uuinctianus inter C. colligit Catanaeus, hanc esse Ta Pisonis eoniuratos apud Tac. A. citi, ad superiorein responden
410쪽
pariter colendas, conuenire non possit. Itaque a Mineruae tantum seruiendum est; delicate tamen, ut in secesi ii, & aestate. In via plane non nulla le- luiora, statimque delenda, ea garrulitate, qua ser- sinones in vehiculo seruntur, eXtendi. His quaedam addidi in villa, quum aliud non liberet. Itaque poemata quiescunt; quae tu inter nemora,& lucos ' , commodissime perfici putas. Oratiunculam vitam 3 Q& alienam retractaui; quamquam id genus operis inamabile, inamoenum, magisque laboribus ruris, quam voluptatibus simile. Vale.
Miatretam scribendi promittit et Natur, υ sua scripta reans A es legi laetatur. ' .
Epistolam tuam iucundissimam recepi; eo maxime , quod aliquid ad te scribi volebas, quod libris inseri pollet. Obueniet materia, vel haec ipsa
quam monstras, Vel potior alia. Sunt enim in hac offendicula nonnulla : circumfer oculos, ct occurrent. Bibliopolas Lugduni esse non putabam: ac a tanto libentius ex literis tuis cognoui venditari libellostis. Sed probabile non est. unam modo adoptatam alienam epistolam a Plinio. Quid prohibet, a Tacito admonitum Plinium suorum ipsius praeceptorum, cui hic respondeat 3 Quid impedit, schol bicam esse,& evercitationis mcto caussa scriptam, hanc ariter epistolam, & multas aias Et ubinam in laudata e- istola aliquid de eo. quod hica dicitur, inter nemora es lucos commodissime persici pojinata ya in via In qua serio studere solebat nostri auunculus. vid. 3, , s. extent in Respieit hoe verishum uberem illam & luxuriantem scribendi rationem, quam xarrulitatem etiam vocat. Sie Stat. Silu. s,3,2a modos Arati ex. tendere est vel simpliciter continuare ut plures fiant versus Aratei, vel paraphrvi uberiore e