Vindiciae Ivvenalianae. Dissertatio ..

11쪽

huius an0maliae Xemplorum unum tantum iure eum laudasse c0needo III, 232, ubi uigiland breui ultima legi

mus. Causam huius uitii, qu0 in Senecae qu0que, quae diei uitur, tragoediis Oeeurrit, cum uincendo, lugendo praebeant, saeile intellegimus, Si consideramus, o natis eorreptionem cum Sque ad Augustum in perpaueis tantum nominibus et uerbis apud 0etas reperiatur, inde ab eius tempore ad omnia fere nomina, uerba, adverbia in hane voealem exeuntia paullatim progredi. Cum etiam eorum adverbiorum in o desinentium, quae et 0rma et significatio ablativos esse stendunt, ultima syllaba his temporibus corriperetur, stelli0 iam erat transitus ad ablativorum se finalee0rripiendum. Nihil0minus quinque tantum huius correptionis exempla affert L. Mueller, qui ad ea, quae Supra e0mmem0raui mulcendo tantum et laudando, quae apud Ne me Sianum reperiuntur, accedere dieit. - Αd uigilando illud alia quaedam aede dunt, pr0pter quae f0rtasse dixeris Iuvenalem uersu neglegenter e0mp0Sui8Se. Sed horum Dum erus eum sit perexiguus et similia etiam apud optim0s poeta uideas, Iuvenalem iure in hoc crimen uocari omnino

nego. Si ponam es Prudent Asoth. I9U VIII, 157, Vaticano VI, 344, si V 45 et VI 278 ponere et tibi

ante Zelotypus eripsit, horum excusati0nem habes in eo, qu0d 0minum propriorum et uocabul0rum graecorum liberior uersibus ist i Sus, mulgarem autem uocabuli

sic non dem ero uerten Gesichispunkt aus auch der proceleus-maticus strigilibus, uer sic nach Iahi in den IIS P sindet uni sic in ueri Dorpithoeanischen Ausgaben rhieli. Tum igitur

fori posse nobis constabit, ut Iuvenalis, quod nemo unquam poeta Ro- uuia ius commisit, quod unicae Sortes illae quae quamuis hexametri, compositae sunt ea ratione, qua Plautus et Terentius uersus suos composuerunt ostendunt, in hexametro arsin in duas breues soluerit. Puto, si ulla alia in re, in re metrica dictum illud aureum Horatii ualere: Est modus in rebus, sunt certi denique fines, quos ultra itaque nequit consistere rectum.

12쪽

Vaticanus J pros0diam ne admittit quidem hexameter Se mel tantum repperi Iuuenalem, id quod plerique classicorum

p 0etarum neque id minore cura, quam omnino voeabulum in breuem u0ealem desinens anteponere duabus conSOnis incipienti), 0mmittere timuerunt, ultimam oeabuli voealem breuem produxisse Sequente voeabulo duabus consonis in

dipiente VIII 107 ocultu sp0lia Semel pedem Secundum uerbo aetylie implet X, 331 destinat optimus hie eici, quod tamen uitium praeter antiquiore Catullus quoque, H 0ratius, Cato, VergiliuS, Propertius commiserunt. In du0bus tantum rebus maiore libertate usus e8t, quam ceteri poetae dactylidi in uersibus sp0ndia eis et in hiatibus admittendis. Versuum enim Spondiacorum et rarus S usus apud poetas Latin0 post Catullum et uertis Semper legibus adstrietus ). Tales uersus non minus XXXIII habet Iuvenalis, ita tamen, ut fere mne ei legibuS, Hae apud plerosque poeta Latinos ualent obtemperantes uerbis tetrasyllabis aut trissyllabis e0neludantur neque simul in

pede quarto p0ndeum admittant I. 52. II, 145. III, 17. 120. IV, 53. VI, 71 80. 156 246. 296 429 465. 20. VII, 21 8. VIII, 218. IX, 111. X, 88 151 304 332. XI, 68. 71 133. 138. XII, 121. XIII, 191. XIV, 15 165 326 329. XV, 36.)Duo tantum sunt uersus, qu0rum his legibus migrati alter, III, 273 et subiti casus improuidus, ad coenam i etc. desinit in u0eabulum monosyllabum, alterius V, 38 Heliadum crustas et inaequales berullo te tres ultimi pede e tribus onstant spondeis. Neque autem hac in re unus Iuvenalis uituperandus, Sed etiam Enniu8 Lucretius, Catullus, Vergilius, Ouidius alii talia commi Serunt. V. G.

Hermann l. 00tr metr. p. 349. . ueller De re metr. p. 145. - Hiatu omnino abstinent plurimi p0steriorum poeta-

13쪽

rum, eteri raro tantum eum admittunt Iuvenalis in una quaque fere et pri0rum et posteriorum Satirarum. Tredestim

enim hiatus apud eum repperi quattuor in heplithemimeri: Ι, 151 II, 26. V, 158. VIII, 241, qu0rum ultimus ob id quo que notandus St, qu0d ut aut in linguam Prop. III, 32, 45, alia ultima u0eabuli quantum Syllaba caeSura pro-

dueitur; et in penthemimeri III, 70. IV, 274. 468. VIII, 105. X, 281, XII, 110. XIV, 49. XV, 126 unum in trithemimeri XII 36 λ).

y Minimo autem :ichmannum, qui nimia audacia XII, 32: arbori incertae contigiendo latatum in ultima primi pedis syllaba

creauit, et qui eam Coniecturnua probauit, Inlinium sequendos esse een Seo, prae Sertim, cum codd. lectione ne minimum quidem mutata hie 0eus explicationem satis aptam admittere mihi uideatur. Ex tanta multitudine eorum uirorum doctorum, qui hoc uel illo modo eius sententium elicere conati sunt, plerique a Schurigsteis elii usque ait Iler mannum aut eo aetas aut quae omnino locum habere nequeant explicatione et contuetura protulerunt, unus aduigius Opusc. II, p. 75 proxime essessit ad eum recte et seribendum et X plicandum. Quem in uniuersum sessu tu locum Sic Seribendum esse censeo cum plenus fluctu medius foret niueu et iam, alternum puppis latu euertentibus undis, artia i scii eae rariae, nullain prudentia cani rectori eum ferret opem, decidere laetucoepit cum uenti etc. Prinium cum OS iam conam posuerim, et nimi duram, quam statuit Maduigius inter et et iam distinctionem evitavi, et hoc adverbium aptissime cum arboris incertae coniunxisse illi uideor. Gradati enim si ex . 30 ad uerba arboris incertae . 32, cum ad unnuum discrimen re sit perducta, si n0n solum aqua in nauis alueum innuit, sed etiam malus ex grauissima insitatione alternum puppis latus euertentibus undis iani in eo est, ut cadat. Tum cum codd. o Scripsi cum ferret pro conferret, ut molestum asyndeton, quod Madu inter priorem et Osteriorem rotas eo parte in reliquit, in anaphoram ad huius loci uim aptissimam mutem. Neque ut sententiam ea re obseuram fieri, quod arboris incertae dependentia, ut plenus fluctu, ex eodem uerbo foret priore hac parte enuntiati ei uncta sunt, uerbis alternum, undis interpositis. Cum enim liae verba integrum uersum efficiant, facile t0tius prola8 eos construeti perspicitur.

14쪽

Vt autem in hisce, ita in ceteris quoque rebus quae pertinent ad rem metricam discrepantia statui p0test nulla inter priores Satiras et eas quas Ribb. in suspitionem u0- eat. Initium capiamus a caeSuris. ViX commem0randum esse mihi uidetur, ut apud omnes poetas Latinos ita etiam in hisee XV satiris longe frequentissimam 8Se penthemimerim. In prioribus X satiris aeque atque in VI 08teterioribus octaua tantum aut nona par omnium uerSUum

penthemimeri caret. Quae et hic et illic aut sola regnat in uersu ut VIII, 261. X, 46 etc. quod tamen rarius reperitur, aut coniuncta est cum trithemimeri ut II, 74. XVI,

55 te ), cum hephthemimeri ut VII, 111. XIII, 21 5 te ), cum trithemimeri et hephthemimeri ut II, 101. XV, 10 te ),

praeter hos uarie eum troeliat eis. - Sequitur hephthemimeris, praeter penthemimeri aut coniuncta cum trithemimeri ut II, 68. XVI, 45 te. aut eum trithemimeri et tertia trochaida ut L 120. XV, 2 te ). Rar hephthemimeris horum auxili destituitur, sed pariter in pri0ribus atque in posteri0ribus satiris; u. I, 135. VI, 27, 366 et pauc08 alios verss. tum X, 29. XIV, 196 256. XV, 1.

XVI, 34. Nullus autem per omne Satira UerSUS reperitur, ubi hephthemimeris eum nulla alia caesura coniuncta Sit, nisi eum tertia troeliate aut cum tertia et secunda rosthaica φ). Interdum harum caesurarum solis tertia trochaica et trithemimeri uersus distinguitur, nunc autem fere Sempery Quod enim attinet ad eas, quae eum ea contu et Sunt, Re- Suras, hae Se hephthemimeris genera apud poeta latinos L. Muelle p. 198 distinguit: qu0rum tribus ultimis rar tantum utuntur.

15쪽

bucoliea caesura aequabilitati causa addita. In prioribus satiris notandi sunt hi uersus II, 146. IV, 120. VI, 192. VIII, 100. 267. XI, 133, in posterioribus X, 278. XIV, 137. 242. XV, 4. 116. - Singulares uersus, quibus Similes apud Iuvenalem reperire nequii, Sunt X, 358 qui spatium

uitae e X tremum, inter munera ponat et XIV, 108 inuiti qu0que auaritiam Xercere iubentur Qu08 duos uersus, quorum pedes II et V omni arent incisione, 0etae senectus mihi eXcusare uidetur. Singularum aesurarum eadem fere est frequentia in prioribus satiris atque in posterioribus. Repperi enim in quinquagenis uersibus Satirarum pri0rum p08teriorum trithemimere e.

3332

penthemimere e.

4343

tertias trochaica c.

hephthemimere e.

3230

28 28

Fortasse parua quae videmus discrimina inter priores satiras et p0Steriores plane evanescent omnibus uersibus in rationem uocatis λ).CaeSurarum earum, quae sunt post arsi V et VI, rati0ne aesturatius perserutanda putaui eum qu0 his efficitur, ut accentuum uersu et oeabulorum congruentia in fine exametri desit, tum maxime permotus ommentatione W. 0eksii, quam ante hos duo annos edidit in pr0gr. gymn. Frid. - Guil Col0niensis Comparatis poetis dacty-

in Sin autem discrimina quaedam etiam tum manerent, hoc nullius esse momenti ex eo cernitur, quod inter priores quoque attractea non desunt exempli causa comparamus sati. I, II, III cum IV V VI hosce habebimus per quinquagenos earum uerSu numeros trith. penth teri troch hephth. buc.

16쪽

lieis, qui uixerunt per liberam Romanorum rempublieam demonstrat, congruentiam illam Reeentuum in ne uersuum quamuis natura austentus linguae latinae effectam, tamen a Singuli poetis plus minusue esse appetitam. Sed X parte tantum quaesti0nem 80luit, cum in Sol pede V de 90- entuum congruentia quaereret, neque uuae sit rati huius congruentiae in VI pede Ino autem pede Ennii exametrorum, qui nobis Seruati Sunt, uigeSimam partem, Lucilii quadragesimam quartam, ueretii dueentesimam triceSimam, Catulli, cuius uersus omnino in antiqui0re habitu, quinquageSimam nonam, Vergilii rursus ducentesimam uigesimam septimam Ovidii autem, quid uel Suum pangendO

congruentia carere ostendit. Quod attinet ad Horatium, Persium, Iuvenalem satiristos, Horatius in Serium uel ultra Luellium in e0ngruentia illa ante caesuram XIII neglegenda recedit, Persius et muli magis Iuvenalis Vergilii rati0ni appr0pinquant. 0ratid enim eum in Sermin. caeSuram XIII tredenties trietes quinquies admiserit 8 harum caeSurarum pedem V aestentuum c0ngruentia priuant' . In Epp., quippe quarum rem metricam omnino maiore diligentiatraetauerit, inter 191 caesuras XIII 36 tantum adventuum congruentiam tollunt. Persius paulo diligentior est in ae- centuum diserepantia uitanda, cum in uersibus, qui caesuram habent XIII, desties tantum eam admittat Iuuenalis autem non amplius 4 UerSu eam praebent, quamquam 232 aesuras lII admittit. Itaque hoc modo accen-ὲ Tria enim sunt genera huius ea esurae Partim congruentiam accentuum Seruant, quod si aut eo, quod elisi uel synaloeph locum habet ut Nil satis est, inquit, quia tanti, quantum habeas, sis aut eo, quod monosyllabum ante caesuram o Situm est ut Fufidius vappae famam timet ac nebuloni S), partim cum OlySyllabum antecedit, connuentiam delent ut Non ego namque parabilem amo Venerem facilemque V Kocks l. l.

17쪽

epp. 'i, in) uersuum V, praebet Pers. ait 'i, praebet Vib L aeuentuum Iuu sati. i, aes. XVI. diserepantiam. Hi Horatium quidem videmus, ut in V pede, ita in

VI quoque accentuum congruentiam in Epp. magi appetiisse, quam in Sati. Sed longe aliter res e liabet apud Persium et Juvenalem: Cum ille rarissime tantum diserepantiam admittit, Iuvenalis, ut in V pede traetand Vergilii Ouidiique diligentiae appr0pinquat, ita in VI pede

mira usus neglegentia procul ab eis abliori et Repperi enim in Ovidii, qui fere semper polysyllabo uel Sum Oncludit Metamorpti non amplius tres easque consulto adhibitas VII, 663. XV, 30 31 in Aeneide triginta quinqueaeeentuum in V pede discrepantias. Si Iuuen. ait priore comparamus eum DSteri0ribuS, et hic et illi duo destim uersus in V pede accentuum discrepantiam Stendunt; neque, cum ii numeru tam par- uia Sit, magni momenti SSe censeo, quod in prioribu Sati. du0destim uersus uo Omnium in OSterioribus o Sunt, praesertiin eum in V pede utraeque plane conSentiant. Ibi enim eloginta quinque priorum ait uel SuS, quadraginta quattuor posteriorum accentuum congruentia carent: illarum igitur pariter atque harum trigesima fere par Omnium uel Suum. In ipsis autem caesuris XII et XVIadhibitis mira est c0nsensi inter Iuuenalis ait Nam et

18쪽

00mparatis compluribus poetis Latinis: Ius diesen ah-len, inquit, ergibi sicli, das e durchschnitilich der terte bis pitte Thei alter Versstellen war, in denen Ochionund Vershebun in ideo spruch stand und das dieses ephalinis non Ennius bis Claudianus in Gangen asselbegebiteben ist. Quae etiam tu Iuuenalis Satira eum priore tum posteriores ualent. Nam et lite et illic in quinis denis uerSibus, i. e. in nonagenis pedibus ieie Septies

fere uel uicies octies uocabulorum necentu non cadunt in arSin, eum Singulae uel complure horum uocabulorum syllabae accentu carente in ars positae sint. Vt autem es esuris turpibus languidisque uersuum Drmam Dedare Iuuenalis timet, itaque hac in re eorum poetarum numero Scribendu est, qui maiorem curam in uersibus omponendis adhibent, si etiam in elisionibus ad mittendis non est nimius, ita ut uer8u eius sati sint ex pediti et persaeile currant. Duriore omnino non reperies in eius ait., ut primae uersus syllabae eli Sionem, quae n0uies in Hor. 8att. Semel apud ea Sium occurrit Neque, cuius rei item apud Horatium compluria Sunt exempla,

in ultima uersus syllaba elidit In VI arsi sex tantum admittit elisi0nes per utramque partem Satirarum diSpersas I 102 ego adsum, II, 23 Aethi0pem albus,

159 quidem ultra. XIV, 202 Tiberim ultra. XV,

in In prioribus enim sati. 153 caess. XIII, 196 aess. XVI, in posterioribus 7 caess. XIII, 100 ae88. XV repperi.' Ne quis autem mihi biiciat, est compluries ab e cum uocabulo antecedenti in fine uersuum confundi, haec synaloephe 90tiu8, quam elisio communis ei est cum Verg. u. Pers et Omnibus 90Sterioribus poetis. Reiiciendum autem est, si C. r. Hermannus contrac0dd. VIII, 20 tridentem et, et XIII, 2 Minervae et in fine

uersuum ponit.

19쪽

155 protegere armi S, 161 nemor UmquRm. In ceteris uersuum sedibus breue Syllaba uarie, sed non nimis Saepe per omnes satira elidit, longarum elisiones

maXime deuitat eas, quae sunt in thesibus, cum hic, id quod omnino ueteribus non placuit, saepius in breuibus syllabis, quam in l0ngis elidendae sint. Sic longa u0cales

uel diphthongos in I thesi quater tantum elidit I, 73. VI, 50. VIII, 123. XIV, 26, in I semel X, 333, in III semel:

X, 284, in V mnino non elidit. In IV thesi mai0re utitur libertate in prioribus atque in posterioribus Satiris, cum illi n0 minus dedem III, 139. 11. IV, 103. VI, 35.

VII, 52 IX, 44, 86, 144. I, 107. 125 hie et sX, 132.221. 255. XII, 118. XIII, 24 61. XIV, 90. XVI, 10 eiusmodi elisiones in ea admittat. Quod attinet ad arses, in prioribus Satiris sedecim tales elisiones ostendit arsis III, 168, 169. II, 1. III, 70 210. IV, 55. , 56 104 173. VI, 86 182. 488. 50. VII, 137. 195. IX, 48.), undeviginti arsis III III, 162 166 169 17 1. 237. V, 154. VI, 256. 327. 337. 366 407. 24. 20. 597. VIII, 169 170. IX, 36 103. XI, 151. , quattuor arsis IV II, 165. III, 246. V, 120. VIII, 109. , duas arsis V II, 100. IX, 114); in posterioribus ei dicies elidit in ars II X, 21. 227 341. 351. XII, 32 77. 103. 108. XIII, 89. XIV, 24 219. XV, 148. XVI, 46.), du0deetes in ars III X, 203. 358. XIII, 183. 190. XIV, 19. T. 234. 245 285. XV, 129 174. XVI, 21.), bis in ars IV XIV, 216 290.), bis in ars V X, 2 63.

Cum poetarum Latinoruni alii pedes pondiagontes omnino n0n elidant in breuibus voeabulis, alii plus minusue, φ Iuuenalis hisee seribendus est. Attamen quater tantum, bis in prioribus, bis in posterioribus satiris, hoc genus elisi0nis

reperitur: , T aude aliquid VI, 50 paucae adeo X, 333 Messalinae me uti. XIV. 76 illi eadem.

20쪽

VI, 27 0rae impatiens seribit. Quorum Deorum Umer tam paruo u Spitionem mouere nequit, quod in p0Steri0ribus satiris eiusm0di elisiones non inueniuntur. - Cretienuocabula aut hunc in pedem exeuntia omnino non elidit. Qu0d attinet ad prosodiam, Iuvenalis ne hic quidem maiore utitur istentia, ita ut neglegenter eam raetasse diei p088it, et hae in re per omnes XV satiras sibi onstat. Qua elim perlegimus, ante omnia conspicua est o natis breuitas, quae in omnium generum uocabula, nomina, uerba,

particulas per ultima liberae reipublieae, prima imperat0rum tempora irrepsit. auea tantum l0ngae nalis exceptis dativis et ablativis exempla apud Iuvenalem reperiuntur. Si omnium substantivorum in o desinentium non amplius tres singulis l0cis o produeunt nemo XIV, 207. et Sequentibus duabus e0 sonis ratio VII, , aupo IX, 108. Omnino nunquam praeter occulta spolia VIII, 107 Iuuenalis ultimam uocalem breuem produeit sequente uocabulo duabus e0nsonis ineipiente, nisi etiam sine positione pr0duei 0test. Tales pr0ductiones o natis praeter laudatas tres inueni: I, 10 posside plus VI, 371 ergo spectat0 VIII, 26 agno Se prosterem. Verborum haec decem o nate longum apud Iuu Seruant ignor. III, 43. iube VI, 223. ideo 395. XIII, 118. moneo VI. 29. timeo , 84. caveo XI, 130. se e XIII, 127. repeto IX, 22. neque III, 42. VII, 6 er IX, 147. - duerbi0rum, quae in o desinentia Iuvenalis usurpat, dimidia

fere pars ultimam produeit merito, continuo, de0, id e Semper per omne Satira S, ergo, cui HS O SaepiSSime