Vindiciae Ivvenalianae. Dissertatio ..

21쪽

quandoque, qu0d Semper pr0dueit, eum quando Semper ultimam e0rripiat. Ad hane voealis o suetuantem quantitatem acceditaneeps ranale datiu0rum mihi, tibi, sibi et adverbiorum ubi, ibi Fere semper breui sunt ultima, longum i ubi et ibi nunquam nisi in compositis ubique et ibidem ostendunt, mihi autem I, 3. II, 133. VI, 454. VIII, 24. XV, 98. tibi: III, 199 V, 128. 132. VI, 60 231. IX, 93. X, 363. XI, 75. XII, 3. XIV, 141. 158. sibi: VI, 608. VII, 21 171. X, 201., pariter, ut videmus, in prioribus et

in posterioribus satiris. Cum nunquam ita posita sint, ut duae Seqllantur mutae, muta eum liquidi saepius ante-eedunt, interdum ultima produeta: VI, 283. I, 60. XIV, 56. XV, 142.

Cum iam Supra negauerim, duas primas uocabulieonsonas nisi oeabuli in oealem aneipitem desinentis ultimam uocalem apud Iuuen pro dueere, restat tantum, ut quaedam dieam de ni ut eum liquida ea, quae intra idem eSt 00abulum. Numerus eorum oeabulorum, ubi u0ealis hae litterarum coniunetione non pro dueitur, minimu echiSee

tantum constat lacrima decies patruus, putrius, patria, patrimonia trietes Semel celebr- caprea bis Cyel0ps, genetrix ocrea semel). Plurimorum

uocabulorum ea syllaba, de qua agitur, Semper Si longa. Quae omnia hic numerare longum est. Eorum, quae un- an 'ipitia inter eorreptionem et produetionem primum Otminanda ager, pater, Saeer, qu 0rum priores syllabae in ea88. bl Saepissime Sunt longae per Omne Satira S, 0rripiuntur tantum IV, 27. VI, 525 - VIII, 244. XIV, 36 VI, 22 tenebrae et u istabuli aper easus obi tribus locis et a corripiunt III, 225 I, 23 141, his autem tribus: XII, 18 V, 167. XV, 162 produeunt vitreo legitur ΙΙ, 95. uitro V, 48, peregrinus IV, 127. peregrin08 VI,

298. - id inius igitur ut in ei quae ante tractauimUS,

22쪽

ita qu0d attinet ad pr0s0diam nullum inter pri0re et 08teriores Satiras discrimen, qu0 uel minimam dubitationem

de e0dem omnium Satirarum Scriptore moueat.

Aeeedentes nune ad alteram huius libelli partem primum, quod attinet ad argumenta, hine nullam causam reii elendarum posteriorum VI Satirarum sumi posse eontendimus, cum C. r. Hermannus Zettselia . . Alterthum8W. 1844 p. 73 s. ostenderit, XV Satirae argumentum, qu0 fastillime suspitionem m0uere p0SSit, minime diserepare eum Iuvenalis prop08it0, ut, quidquid agant homines inde ab antiquissimis temp0ribuS, 0tum, timorem, iram, Oluptatem,

gaudia, diseursus libelli sui farraginem faciat. u. I, 81 88.)Nimirum Iuvenalis, ut poeta Romanus, praecipue in R0manorum uitia inueetus est, sed propterea negari nequit, eum astinus in l0nginqua terra a barbaris e0mmissum in iudieium uocare potuisse. Satirae autem XV argumentum tantum abeSt, ut posterioris auctorem temporis indicet, ut e0ntra id ipsum Iuvenali sub Traiano et Hadriano impera-t0ribus belli uietoriaeque amantibus, quasi ultro SeS Obtulisse rectissime iam . . eber, Die Satire de Iuuenal, p. 604 dieat. Ex reliquis quattuor satiris de sola XII dissensionem oriri posse puto. Distat enim quis, non 8Sesatirae Iuuenalianae deseribere, quomodo poetae micUS, praeter pelagi casu et fulminis totus euaserit et exprimere, qu ille gaudio ob salutem huius inexspectatam affectus sit. At eodem iure p0stularem, ut Sat. XI H0que, qua Persidum inuitat ad Simplicem cenam, quam deScribit,

23쪽

Spuria eSSe non uult. Non ei rebus, de quibus agitur, Sed rati0ne, qua re traetantur, satira sit. Mihi autem hoc aeque pertinere uidetur ad sat XII atque ad XI. Haec

Simplieitatem eius cenae, ad quam amieu UO RtUr et mniorum comparans eum luXuria, qua Iuvenali tempore epulabautur, hanc passim perstringit, illa iam . 48 S. hominum auaritia, quae argent praeserre aput rebusque Salutem μ 0n audeat, oblique earpta, inde ab . 93 usque adlinem inuehitur in miseram aptat0rum adulationem. Et sane sine tali ne sat XII non esset satira Iuvenaliana, nune autem tota narratio . 18 8 nihil est nisi l0ngi0rdigressio, et ipsa Satira existit, cum tam egregie inter Se0pp0nantur uerum et Sincerum gaudium, quo amiel salus Iuvenalem aspieit, et Simulata aptatorum ueneratio, ita ut mihi quidem uideatur Iuuenalis priorem partem ob id tantum Seripsisse, ut 0Steriorem adderet. Restant sati. X, XIII XIV, quas ui uerbo angendas Sse een Seo. Et Si enim ut X peruersa stupidine omnium hominum, qui, sunt a Gadibus usque ad Auroram et Gangen arpere

uult, tamen Semper re eurrit ad Romano et exempla sumit aut X eorum rebus gestis aut X eorum tune ipsum moribus ii Satirae autem XIlI et XIV argumentis non magis abiudieantur ab Iuuenale quam destem priorOS. Iuvenalis Satirae aut redaetae sunt in epistolarum 1 0rmam, quas ad ei tum quendam hominem, quem Statini in initio appellat, mitti fingit, aut omnino sine eerta nil Olutione uitia litaniana earpunt une mero miretur quis,

in Ita etiam in suit XIII XIV XV XVI enini et XII, quod attinet ad argumenti tractationem, magis accedunt ad priorum satirarum similitudinem), quamquam aut mugis in uniuersum agunt de re proposita aut rem n Romanis prorsus alienam tractant, tamen plus minusue exemplis ex rebus R0manis praecipue sui ipsius temporis sumptis utitur.

24쪽

quod omnes posteriores satirae inde ab XI epistolarum speciem prae se ferunt. Qua in re sane offendere poSSemus, nisi eam ipsam formam cum Iuvenalis indole maxime conuenientem esse perspisteremus, X priorum autem Satirarum 11011 80lum et VIII epistolam ad 0nticum datam et V VJque ita esse scriptas, ut Iuvenalis in illa identidem Trebium elientem, in hae Vrsidium Postumum saepius alloquatur, sed etiam in reliquis Satiris permulta ineSSe, quae haud ita multum abhorrent ab epistolarum Orma. Vt enim PerSiu Semper a re propo Si tu aberran in sententiis generalibus et a rebus ueris remotis uagatur, ita Iuvenali eam rem, de qua loqui incepit, non plane relinquit idemquen0n in uniuersum uitia humana in Aeetari, non totum genus humanum aut populum Romanum castigare solet, sed in singula uitia singulorum aut partis aliouius h0minum inuehitur. Interdum etiam, ut uitia quaedam carpat, ab unius hominis, quem illa damno affecerunt, eo diei0ne prOseetu Semper ad eam recurrit. v. sati. III IX, XIII . id

aut ipse quasi in epist0la hominem illum identidem allo quitur XIII), aut eum e e0lloquitur IX), aut Se eiu8 orationem audientem fingit III). Saepius eos, de quibus

cum ma Xime Sermo St, alloquitur, duobus autum odispaucis uerbis nouae distendi 1 0rmae explicaudae gratia praemissis:

V, 107 ipsi pauca velim, faeilem si praebeat aurem: XIV, 10 talibus instantem monitis quemcumque parentem sic possem adfari: die, O VaniSSime , et .

Aliis pluribus J0eis statim ex tertia persona transit ad secundam I, 142. II, 9 61. X. 166. XIV, 137. 156. Hi

multis locis, etiam earum Satirarum, quibus epi Stolarum formam dedit, non eum alloquitur, ad quem ea une latecedunt speetunt, Sed simulans se eum homine quolibet collo qui subito Secunda utitur persona I, 73 91. II, 66. III, 66.

V 25. VI, 192. VIII, 40. 95. X, 90 189. 205. 310 329.

25쪽

25 de conuiua Corybanta uidebis. iurgia proludunt, sed mo et poeula torquessaueius et rubra deterge uulnera mapsa.

ubi v. 25 detorem uel alium quemlibet Iuvenalis alloquitur, Statim autem sequenti uersu Trebium, ad quem per totam h nno Satiram Sese conuertit. Etiam XIV. 274,, mihi equidem prorsus eadem ratio uidetur eSSe, quamquam de hoe cloe, in rutramque partem disputari p0test miles idqu0qHe pertinet, la8Sim numeri singularis imperatiu0s inueniri, quibu8, UiSquis St, appellatur a Spice II, 166. X, 193 209. aeeipe VII, 36. trans VII, 190 i nunc ,3 10. - Omnino talibus imperativis per omne satiras uti solet, ubi ad orationem e0neitatiorem transit aspice V,

80. I. 26 l. XII. 61. XIII, 76. XIV. 275. respice II, 44. III, 268. VI, 115. aecipe III, 187. XIII, 120. XV, 31. cogn080 III, 288. audi III, 115. VI, 115. XI, 64. XII, 24 transi III. 114. i nunc VI. 306. XII, ii adde XII, 46. XIV, 114. XV, 4 et cedo VI, 504. XIII, 210.

ut hisce exemplis annumeranda sunt, quod utrumque Saepe etiam apud alios seriptores deposita ui imperativa omnino adverbii loco ponitur. autem Iuvenalis multis locis unum quemlibet alloquitur, ita alibi sese interpellari ab aliquo fingit. Quod multo saepius fieri, quam adhue editore statuunt, mihi quidem tonstat. Neque 40es fugisses hunes illum morum, ostendunt Ieinriel, ius et Libbookius, quorum illo sed . . Ili. 225 VI. L3-59 dialogum esse uult, hie X, 346 Nil ergo optabunt homines signis additis seribit Proseis stendum isti in hae quaesti0ne ab eiusmodi 0 eis: I, 150. VI, 346. II, 70. ete , quorum prioribus ipse Iuuenalis dicit, fingere se, aliquem illi contradidere, tertio prima persona uerbi aestuo non Iuuenalem, sed Creticum loqui ostendit. J0mparemus eum iis de I, 39 nullus iam parasitus

26쪽

erit μ, XIII, 180 at uindictab0num uitatu eundius

ipsa et uidebimus, eorum plane eundem esse habitumae Supra laudatorum XIII, 181 nempe h0 indoeti ete. prorsu n0n intelleg0, quomodo sint explieanda, nisi status Srespondere Iuuenalem dubitationi ab altero prolutae. Ne que mirum St, alterno Sermone hic loqui habere. Nam et supra uidimus sermonis Iuvenaliani habitum ad olloquium 1astilem transitum praebere et saepissime sermones satiriSi texti sunt uerbis inquit uel diei non additis: I, Ol. 125 s. 160 s. II, 70. 132. IV, 130. V, 4. 35. 16 o. VI.219. 492 642. VII, 158 s. X, i. 1. 1 f. XIV, 6 48.

Etiam plures interrogationum earum, quibus Iuu ad nouum

quid transire solet VI, 60. 114. 36. 42. 161 240 28 3. VII, 98 215. VIII, 39. 83 2ll. X, 340. XIII, ii ii 4 ,n0 90etae SSe, Sed alterius, qui eum interpellat, ex ipsarum indole apparet. Bibb. 0dem iure, qu X, 346 Nil ergo piabunt h0mines , hae quoque enuntiata: VI, 136, Optima sed quare Censennia teste marito γμ, 142, Cur desideri Bibula Sertoruus ardet γμ 161,Nullane de tantis gregibus tibi digna uidetur μ, 28 . Vnde hae monstra tamen uel quo de fonte requiri 83μ, XIII, 174 5. Nullane periuri capitis fraudisque nefandae poena erit 3μ signis ineludere debebat. Qui, quaeso, seri potest, ut Iuv. quippe qui t0ta satira VI ostumum, XII Caluinum alloquatur, VI, 161. 286. XIII, 174, 5 quae interrogationes prorsus e DStumi et Caluini mentibus pr0suunt quibusque ut ab aliis prolati statim resp0 det, non ab hisee Sed a semet ipso proferri fingat Non est uerisimile, eum et identidem adeo Se 0nuertere et rursus oblitum, illo se adhortari, ipsum Sestum disputare. - Etsi in Singulis partibus eorum, quae per a se ultimus pagella disputaulinus, oeus non dabatur monendi, nihil prorsus intereSSe inter priore Satira et p0Steriores, tamen id quisque ex ossis supra laudatis cognouerit.

27쪽

21 Cum hae, de qua adhuc egiuius, dicendi ratione arte cohaeret omne Iuuenaliani sermonis genus latum et diffii sum, quod iste in p08terioribus Satiris praeualent, nihilo minus in prioribus ubique apparet Epistolicum enim distendi genus, quos Semper appetit, ei permittit, ut et

Singulartim Satirarum arguntenta qu0queuersus plurimis

uerbi traetet, et, quoties e let stea Sio multa alia tangat, quae ei forte se obtulerint. Hoc Iuvenalis distendi genere parum intelle et C. Kempsius inter ea eadSRS, quibu Sat. XV Spuriaim esse probare uult, praecipuam pr0fert hanc, quod e0mplures digressione totiusque Satirae uerbo Sita S, quae et Omnino mirum teporem a lentitudinem et in singulis molestas et intolerabiles tautol0gias essetat, sibi

cum Iuvenali sermone e0ngruere non uideantur. Cum e etera argumenta ab eo prolata, tum hoc a C. r. Hei

ribus satiris omparatione instituta redargutum St. nudaverunt singulos l000s, ubi idem fusius distendi genus apparet, et Doellenius Sat. XV omparauit pag. 41 8. cum XII, euius simillimum serm0nis habitum ostendit Sed

hae eomparatione nune nihil prosi stimus, eum at quo ille

XII sit inter Ribbeelii dedistinationes. Ostendendum St,

Omnium se posteriorum Satirarum languorem et, si h0c uerbo uti uis, loquaeitatem non e 110S OSSe perducere, ut Iuvenalis ea esse negemus. Et profecto Si rem ne 'urni pel Spietas, innium e0rum, quae 908teriorum Satirarum langu0rem es fiesunt, elementa ubique per priore eo DOSe S.

Iuvenali uel Sus, quos, ut ipse bene intellegit, natura ei negauit, adit indignatio. Iae poetie ingeni desciente ad rhotoricam diseiplinam se eonuertit et ita per omnes satiras plus minusue mirus ille exoritur Stilus, qui Summum sententiarum ard0rem et grauitatem ei niungit eum languida liffusa dietione. In ultimi satiris, Nunc Iuvenalem

28쪽

Summa Senectute ScripSiSSe eonStat, hae senili 0quaeitati aptissima manet, illa magi magi Sque rededunt, sed eum modo hie, modo illi nobis currant, eundem a priorum Satirarum Seriptorem Stendunt. Quantopere Iuuenalis stilus ubique ibi constet, permulti omnium satirarum l0ci Sten dunt, ubi eandem rem aut amnibus uocabulis uel nuntiatis, aut ueri tautologiis, aut figura quam uocant εν ta

δυοῖν exprimit. Verum quidem St, 000S, qui per t0t uersus, ut XII, 62-67. XVI, 25 34 pluribus enuntiatis

eandem Semper Sententiam, etSi non eisdem uerbis nec Sine parui mutationibuS, repetant, u0 fastile in prioribus

satiris inueniri, sed simillim habitu sunt III, 26-28. VII, 41, 2 53 55 135-ἰ te. Eiusmodi l000 minus late

patente per omne Satira reperies MaXimam quidem partem tautologiae crimen effugiunt, cum aut eandem rem

assinibus voeabulis uel enuntiati congestis deelarent I, 67 8.

98. 28, 9. II, 14, 64. III, 188 9 268. IV, 37 8 84 V, 1. 48. 74, 5. 104-6 132, 3. VI, 11. 21. 29. 50 52.83 88, 9. 211 385 8 457 467 471. 36. 98, 9 650. VII, 90 1. 207. HI, 61 64 88 272. IX, 70. 82. 127. XI, 8 28. X, 294. 49 50 58. 10. 116, 7 129 143. 191 88. 244, 5. XII, 7 9 48. XIII, 4. 143 230-2 236. XIV, 1, 2. 13, 4. 36, 7. 120 187 188. 236 327 328, 9. XV, 11, 2 24 5. 29. 33, 4. 40 41 55. 95 6. XVI, 55), aut nunc pri0ris, nunc posterioris sententiae uis latius pateat I, 2. III, 48. IV, 117 8. VI, 87 186, 7. XIII, 196 202, 3. XIV, 250. XVI, 15 - VI, 22, 3. VIII, 3, 4. - XIV, 261 2. XV, 126 , aut prior sententia posteriore explicetur III, 5 8. 226 312 s. VI, 41 8. 206, T. VII, 48 9. XI, 75, 6 117. - , 74 5.151, 2. XII, 13, 4. 44 5. XIII, 5, 6 24 b. 294 205. XV, 147), aut gradati l0eum habeat I, 65. III, 34, 5. 28, 9 271, 2. VI, 5. 223. 374. 32. VIII, 81 2. IX, 21, 2 79. - , 12, 3. 361. XIV, 3. 27. 54. 230 303. XV, 47 8. 59 s. Sed eo crimine liberari n0n posse uidentur II, 80 102. III, 26.

29쪽

79. 129 s. XVI, 35. Figurae, quaam U00aΓnu δν la UOέν, haee Xenipla sunt maXime eonSpieua I, 72 per famam et populum, III, 11 ueteres arcu madidamque Capenam 169 ad Marsos mensamque Sabellam, 21 1 hospiti te eloque V, 34 patriam titulumque,VI, 84 pr0 digia et mores, VIII, 251 ad Cimbros Stragemque, IX, T dignum cyatho cael0que, XI, 9 Baias et ad ostrea. - , 52 Alpem l Heniuemque, ii amne epotaque flumina, XII, 60: cum retieulis et pane, b molles focos glebamque uirentem, XIII, 145 incendia sulpure coepta

atque d0lo 167 Thracum uoluere nubemque Onora in XIV, 9 nebulone parente et cana aut R. llaud ita raro per omne Satira inuenia longa rerum Del Sonarumve enumerationeS, quarum etsi nonnullae aptissimae Sunt ei rei, de qua agitur, ut X, 191 88. 276 8. XV, Dii S I, 85 6. III, 3 8. et aliae satis graphie aliquid depingunt, ut II, 149 8. VI, 162 X, 191 8. XV, 5 8s., pleraeque tamen nihil sunt nisi artificium rhetorieum, quo sententia uniuersalis pluribus exempli eXprimitur: I, 75,6. III, T s. 3 8 IV, 121, 2. VI, 2894s. 352 8. VII, 11, 2. 6i 8. 133. VIII, 100 s. IX, 103 s. X, 35. 64. 79. 94, .l3l, 2. 1334s. XIlI, 234s. XIV, 307 8. Si saepe pluribu8

nominibu enumeratis certam classem hominum irati rieat:

II, 14 88. VI, 26o, 6. VII, 94, L. VIII, 34s XI, 90 88. 1248s. XIV, 180 I. XV, Uis 6. 124, etc. Haec omni e Sunquidem parte nomiihil conserunt ad fusum tractumque Iuuenalis genu dicendi.

Hoc nutem non Solum singularum enuntintinnuli uerbi si late et languore meitur, sed etiam permultis digressio-

30쪽

quam pro Satirarum concinnitate perSequitur aut plane in proposito aberrat. Marum ambitu est diuersissimus Saepe uno tantum ei Si constant, haud raro autem per omplures

sese Xtendunt. Eis, quas C. r. ei mannus Zettseliri sis. Alterthw. 1844 p. 73 8. cum XV, 13 26 65-72 0mparat II, 102-9. III, 12 20. IV, 95-103. VI. 10 21. VII, 189-201. VIII, 100-110. X, 174-184. I, 2 89, facile multae aliae addi p0ssunt: I, 40 44 91 93 137,8II, 143 148, III, 172 179. IV, 46-56. V, 19-23 36, 797, 8. VI, 23, 4. 4 102 376 378.471 474. VII, 90 92135 138. VIII, 54 5 113 126. IX, 18 20 794. X, 31, 236 46 95-97 183 4 302, 3. XII, d. 0ellen, eitr. 334 24 29. 40 42. 48 9. 57 61. 76 79 106 110XIII, 2 4 42-59. 75,6 131 134. 187 192 199 208 XIV, 23, 4. 117 8. XV, 110 112. XVI, 4 6 te.

Nune autem permultis ostis Ribbeckius strictiorem a gisque pressum habitum ita dare conatur, ut Singulos uersus aut longiores digressiones eiieiat. Sed etsi uera haec esset medendi ratio, nihilominus parua tantum e parte 0peri suffecisset. Ilam multo plure l0 ei restant, quibus e0dem uiti lab0rantibus medela omnino afferri nequit nisi, id qu0d iam ibi, indepit, Iuvenalis plane mutiletur et

Speciem a Se prorSu alienam indunt. Nostro aequi alii alio uersu ut Superuacaneo atque ineptos Iuvenali abiudieauerunt. Quorum duas quasi asties distinguas, alterame0rum, qui quam plurimo loco uersibu spuriis foedat0s esse uoluerunt, e quibus primus ingger in uniuersum modum tenuit, Heiuriosius autem et Ribbeel ius sine fine mod0que uerSu eleeerunt. Altera e parte . . eber omnes eiurichii theteses ut uana reiecit ratuS, URB- tumuis ei0 Iuuenalem liberum a glosSematis traditum esse, O Ialinius et C. r. Hermannus totum eius dicendi genus, etiam ea SUM Superuastaneos languidosque tueri atque i0s