Lucta D. Thomae, contra praemotiones physicas imo etiam S. Augustini contra gratiam physicè efficacem. Sub earum media inter extremas expositione. F. C

2쪽

Ibellus hic, cui Titulus, Lusta D. Thoma

contra praemotiones phyicas ct S. Augustini contra gratiam phyrice efficacem &α ve modestus,& modernae de Auxiliis examine ac decidende dissicultati non frustraneus,im mi poterit ; praesertim, cum gratiam physice cacem alio sensu non impugnet, quam praeriones physicae permittente S. R. Ecclisia 3tidie a Philosopliis & Theologis impugnan-: deinde etiam, cum multo minus de C dia gratiae cum libero arbitrio tractct , quam G R. P. Antonij Richardi, cui Titulus Diseitio Theologica de libero arbitrio. quem tamen Romana Inquisitio Generalis, litteris testelliore Tractatus, quo veritas Bulla Vrbinianaonstratur &c. quem approbauit An. I 6so. I. R du Lauri,Decanus S Ossicialis Namur

is, librorum Censor ) ad Illustrissimum D

tum Pronuntium datis Anno I 647. cum

3쪽

biniana moditandam relinquit ne alioqui Scholas Theologicas claudere Oporteat, cum Vix Tractatus sit, in quo de gratia & libero men-t1o facienda non sit) dum pro vel contra Ians titilia aut PP. Societatis Theses, scribere prohibet : quod tamen in Libello isto maxime placet. est, quod monente Augustino lib. q. ad Bonifcap. s. ita inter utrumque sit cautur, ut se declinet Manichaeum , ne sie inclinet in Pelagium: rursusque ita se seiungat a Pelagian s, ut non se comungat rManichaeis or fuse a quibus bet alteris seivet νt in altero 1 non i M. ita sere August. loco citi

Ernia

4쪽

ii Thomae contra praemotiones

bysicas, imo& Augustini con-ra gratiam physicine efficacem.

et S. I bomis praemotiones RUM , amisso Thomi licias agnorit.

Reluctationem.

Vppono I. Creaturas siue causas secum

di das debere a Deo moueri ad agendum,ita

D.Thomas i. pari. qu. 8q. art. I. Lib arbitrium non est sufficiens ad aliquid polendum oueatur θ iuxetur a Deo, & i. 2.quaest. Io9. per totam , & nominatim artic. I. Sic igitur intellectus o cuiuscums Entis creati , depredero &c. in quantum ab ipso mouetur ad agendum. c. 2. Mens h.'inis etiam sani, non ira habet δε-imsvi actis,quin indigeu moHeri a Deo. Art. 3. Λ Ηο-

5쪽

Ηοmo in statu natura integra poterat operari , &c. licet non absque auxilio Dei mouentis. Artic. q. Indigent in pu per in utroque flatu auxilio Dei moueh-ris, &c. & quaest. 22. de Verit. artita 8. Sicut omnis actio naturatu est a Deo , ita omnis actio voluntaris , in quantum est actio , non solum est a Poluntare, τι immediate agente, sed a Deo ut primo agente, qui vehementius imp rmit. Concordat Scriptura. Isai.

26. Omni vera nostra oper ius es in nobis Domine.

Actor. II. Non longo est ab visiquoque nostrum in ο enim viuiuius, monemur ct sumus. II. Suppono a. Motiones illas possi vocari applicationem virtutis ad agendum iuxta illud D. Tho*ae qu.3. de potent . Vt. T. in corpore, Sequitur de necestitate quod Drus si causa actionis citiusti-bet rei naturalis: ut mollens ct applicans virtutem ad. agendum. Et infra. Sic ergo Deus est causa actionis cuiusibet in quantum dat virtutem agent, ctinquantum conberuat eam , ct in quantum applicaractioni, ct in quantum eius Pirtute omnis alia Pirans

agit. Item I. pari. quaest. Ios. artic. 3. .: 3. D us non solum dat formas rebus , sed etiam conseruar erais erue , ct applicat eas adagendum.1 1 I. Suppono 3. Motiones illas recte etiam vocari determinationes voluntatis, ut patet ex D. Thoma V. pari. P. 19. art. s. ad 3. Vbi ait, Causa qua ex se est conringeni, oportet quod determinetur ab aliquo exteriori ad essectum, sed voluntas diuina,

qua ex se nec itatem habet, determinar seipsam ad

6쪽

nlit,i quod habet habitudiηem von necessariam. Et iussa, quaest. Ios .amc. I. ad 9. Hoc ipsism quod causa βινηιε determinantur ad determinatos egereris, e illis a Deo. Item I. a. quaest. IO. artici quia taluntas est actiuΗm principium non determinatam si nam, sed iudisserenger β habens ad multarte Deus ipsam mouet,quod non ex nusitate ad mum determinat, sed remanet eius motus contingens, ct ηοη necessarius , nisi in his , ad qua naturaliter me

I v. Suppono q. Motiones de quibus agit Diuus Thomas locis stippositis I. r. & 3. citatis esse emaces, ut ex eodem sequiIur prim parte

quaes. I9. articulo 8. in corpore et Cum igitur

voluntia diuina fit es cacissima , non solum sequitur quod fant ea, qua Devi vult feri, sed quod eo modo

iant, quo Deus ea feri vult. I. a. quaest. Io. articiq. ad 3. Quod si Deus mouet voluntarem ad aliquid, imposibile est poni qκod luntas ad illud non muω- rur. Cui consonat illud eiusuem quaest. 3. de mala artic. a & quaest. 6. artic. I. ad 3. Deus mouet oluntatem immutabiliter propicr efficaciam virtutis uentis, quae deficere non potest unde lib. s. con-ra Gentes cap.8 9. docet Deum sacere nos velle hoc I iuud, M in et .sent. distinct. 37. quaest. 2. arti docet Deum influere agenti agere.Denique qMR de malo artic. 3. incorp. reliquitur quod

7쪽

qVam siquitur effectust ad actionem autem perficienni statim essectui sequitur ) ct propria voluntarbastui sit solum id, quod operatur interius; hoc axtemnihil aliudes potest, quam ipsa voluntas scut musa secunda, o Deus scur causa prima. v. Suppono 3. Per praemotiones physicas ab

earu Authoribus intelligi virtutem creatae Voluntatis praemotiuam in quocumque consistat, pra terquam in simultaneo Dei concursu , de quo inter ipsos non satis conuenit quam habere non sit in potesate voluntatis creatae, & habita eius p

testati subiecta non sit, & ad agendum necessaria praerequiratur, & acquista irresistibiliter physice ex se edictum inserat. His suppositis sit.

vr. π uo. D. Homas non agnouit praemotio- nes physicas siue virtutes creatae Voluntatis praemotiuas iuxta expositionem supposito s.factam, aut coincidentem. v II. Probatur i. Quia nusquam D. Thomas vetatur verbo praemotis, Deus pramouet, praedeterminat &e. nisi de decretis diuinis agendo, inter quae& praemotiones physicas, de quibus h1c agimus, praemotionum physicarum Authores , tantum discrimen ponunt, quantum est inter aetemum simpliciter & temporaneum simpliciter, quorum

primo, qualis in emendo prioritas per iptis, ta-

8쪽

lis in determinando, conuenire diei potest , e

v m. probatur 2. Dum s.Th.de motionibus causarum secundarum a Deo loquitur, sic intelli gi debet, ut Verum maneat, id quod alibi dicit: Primo, L parti quaeae82. ari. I. ad 9.Eumin Domini nostrorum actuum secundum quod possumus hec νel illud eligere, &lib. I. contra Gentes cap. 68, Dominium quod habet voluntas supra βιοι actui, per qνοι in eius est potestate velle vel non velle , excludit determinationem virtutis ad unum: Secundo, etiam r.part.F.83. art. I. ad 3. dicendum, quod liberum arbitrium est causa sui motus: quia homo per liberum arbitrium stipsum mouet ad agendum.Non tamen bες

est de necessitate libertatis, quod sit prima causa sui id quod liberum est et sicut nee ad hoc, quos aliquid sit

causa AElterius, requiritur quod sit prima causa eiu . Deus igitur est prima causa mauras ct naturales causas ct voluntarias. Et stat naturalibus causis mo- Mendo eα, non aufert quin actus earum fnr naturales, ita mouendo causas voluntariar, non aufert qsis actiones earum sint voluntaria , sed potius hac in eis facit. Operatur enim in unoquoMecundum eius pro- rietatem. Tertio, arti a. quaest. 83. iam citata in Tom. Liberum autem arbitrium indisserent r se,abet ad bene agendum vel mali. Quarto,I. 2. F. o. art. I. ad I. Est autem alius modus causandi

prius voluntati, qua est Domina sui actus, prater . todum qui comenit natura , qua est determisata ad A s unus .

9쪽

νηum Quinto, etiam l. 2. qu. IO. art. q. in P ad prouidentiam diuinam non pertinet naturam re- iam corrumpere, se eruare: unde omnia mouet -- candum e r*m conditionem, ita quod ex causis necessaris, permotionem diuinam conssequuntur ectus x necessitate; ex causis autem contingentibus se- . Duntur essestus contingenter. Quia igitur voluntas est activum principium non determinatum ad Pnum,

sed indisserenter se habeni ad multa, sic Deus ipsam

mouet, quod non ex nec itate ad unum determinat, sed remanet motus eius contingens, ct non neceέμ-mis,nisi in his ad que naturaliter mouet iis Ei. Ad I. ergὸ dicendum, quod voluntas diuina non solum se extendit, ut aliquid fiat per rem quam mouet, sed vi etiam eo modo far quo congruit natura ipsius. Et idea inagis repuParet diuina morions, si Poluntas ex nec atate moueretur , quod sua natura non competit, duam si moueretur libere prout competit sua natura.

Sexto, qu. 22. de Verit. art. 6, in corp. Cum autem voliuntas dicatur libera, in quantum necessitatem non hiube, i liberavi voluntatis in tribus considerabitur.

Scilicet quantum ad actum, in quantum potest velle,runon velis, ct quantum ad obiectum, in quantumrotest velle hoc, vel illud, is eius oppostrum, ct quan-rum ad ordinem nis, in quantum potest velle bonum, vel malum: sed quantum ad primum horum inest voluntati libertas, in quolibet statu natura reste tu cu - . iustibὸt obiecti. Secundum vero horus restectu quori iam obiectorum, scilicet re=ectu eorum qui sunt ad

10쪽

et flatum natura . . Tertium vero non est restectu inium obiectorum : sed quorumdam eorum , scilicetis μηt ad fiηem, nec respectu cuiusibet stat ut nara , sed illius tantum in quo natura deficere potest. em lib. 3. contra Gentes cap. 89 i eum facere nos velle hoc vel illud Et quaest. a. de

Itent. art. 3. Voluntas in quantum voluntas , cum: tibera ad utrumlibet se habet. Potest enim rotunis agere vel non agere, sic να cfacere, ille o non

1 x. Subsumo. Atqui ista vera manere non polant si D.Thom.hi,dum de motionibus caularum

undarum a Deo loquitur, lovi intelligami de motionibus physicis suppolito s. explicatis

rem oec. consequentia est legitima: maior patet. . Probatur minor pro I. parte: si no sit in po-estate nostra habere praemotionem physicam qua num eligimus, & habita voluntati nostrae ixi ecta non sit, & ad agendum necessario praerectu1'atur , & acquisita irresistibiliter physice ex segnius electionem inferat, non apparet quomodon sensu composito voluntatis & praerequisitqxψm id istam unius electionem, simus Domini illius lectionis; contra illud D.Thomae I. pari. qu.28. Irt. I. ad 3. dicat: Sumus enim Domini nostrorum actuum, secundu quod possumus hoc vel illud eligere: Scut enim nullus est rei sibi donatae Dominus, in pulus potestate non est donationem habere, aut