Lucta D. Thomae, contra praemotiones physicas imo etiam S. Augustini contra gratiam physicè efficacem. Sub earum media inter extremas expositione. F. C

발행: 1651년

분량: 143페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

esse damnare , m non fuit pote taι jussa complere tyeccaIι reum teneri quemqaam , quia non fecit quod secere non potuit 'nima iniquitatu e t ct insem. &c. lib. de duabus animabus cap. II.'I . . Nemo peccat in eo' quod motare nim potuit. R denique de Vcra Rel. c. 14. Deus nihil praecipit homini inlusibile. Item contra Trid. Sess.6. c. m. Nemo delici temeraria illa, a Patribua sub anathemate

prohibita voce uti, Dei praecepta homini instificato ad Ob struandum esse imp. ibilia. nam Dein imp bilia nodisbbi, sed iti bendo moxrt, ct secere pus possis, is peti re quod non pusiis ; ct adiuuat, yr postis. nde merito Pius V. & Gregor. XIII, hunci iculum damiussit i Definitiva hac sententia, Destin hamini nil Iimp ibile pracepisse falio tria itur Augustino, cum sit Pelagij.

X X X II. Dices ex Doctore quodam Pari-sicnsi jib. de Initio pia volunt. cap. IO. ad hoc Vt Deus homini impossibilia non iubeat,non requi

ritur ut proxime potenti, & iam instructo gratia ad faciendum sufficienti iii at , sed satis est quod iubeat potenti per gratiam, quam concedere ρο- test, iuxta illud Augustini de Spirit. lit. cap. 3 q. Ecce quemadmodum sine exemplo est in hominibus persectat litia, ct tamen imp bilis feret enim, si tanta voluntra adhiberetur , quanta sufficit tanta rei: esset autem tanta , si ct nihil eorum quae pertinent ad Mitiam nos lateret, ct ea ' delecta, une

22쪽

fetit anImum, ut quidquid aliud vola=tas sive dolor impedit, delectario illa superaret. quod vi non st,non ad impegibilitatem , sed uilivdicium Dei portinenqzis enim nebriat, non esse in hominis potestate quid sciat, nec esse consequens , ut quod appetentium cognitum fu rit, appetatvr, nisi tantum deserui quantum diligendam est : hoc aurem sanitas es anima, lib. 2 . de peccat. meria. cap. 6. His atque alijs 4nnumerabilibus testimoni,s iubitare non pupum, ππDeum aliquid impostibile homini praecepisse, nec Deo ad opitulandum, ct adiuuandum,quo fur quod iubet, impostibile aliquid isse: ac per boc, potest homo si velit erue fine peccato , adiutiu a Deo, si velit inquit, quia ut dicitur in sb. de perfeci. iustitiae, non potist esse fine peccata,etiamsi velit,nis adiuuet gratia.

Concordat Aurel. Auitus Dissa i .sibi obiectans Quomodo, inquiunt, Deus impossibilia, non iubet, si gratiam ad parendum necessariam non omnibus ubique subministrat Z Restondemus, ait facultas Theologica Lovaniensis in iustificatione tuae: Censurae. num. 177. & sequentibus, Vt homo possis conserti , non requiri, ut habeat gratiam fuse

scientem , eo ipse rempore quo posse dicitur ; sed satis esse, si habere illam ct obtinere,qua sufficiat, possit:

quomodo homo dicitur,posse manducare yanem,etiam cum panem non habet, neque etiam quidquam, νη ψsbi panem comparet &c. x x x I II. Cofirmabis ex eodem Auito Do

23쪽

lere autumant ad probandum , dari omnibus adiutorium gratiae, quo possint obtemperare diuinis iussis: sic enim Synodus euerteret, quod pro-Xime praemiserat petere quod non postis, ergo ctc. xxx lv. Resp. I. Negando assumptum. Alioqui 1. casu quo Deus homini dormienti naturalia aut supematuralia praeciperet, haec transgrediendo actualiter peccaret, quia satis es

set quod praeciperet potenti per vigiliam, quam

citare potest : r. casu quo omnia ad libere agendum praerequisita, & inter ea vel ipsam

Voluntatem quia eadem ratio omnium ac Vnius

e necessario praerequisitis tollerentur, & Deus aliquid praeciperet, adhuc transgressione actuali- .ter peccaretur, quia Deus praeciperet potenti per praerequisita , quae restituere potest: naec autem sunt absurda. Et sicut illis casibus homo uno vel omnibus ad libere agendum p requisitis priu

tus, Vix aut ne vix quidem a brutis in ratione agentis distingueretur nam si talis naturae agens produceretur, agens liberum etiam ii Doctore

isto non diccretur vix,aut ne vix quidem video cur a tali agente, tius qua a brutis,in casu praecepti facti, illud transgrediendo actualiter peccaretur. Quod autem ex isto alio Doctore additur, nil conuincit,quia licet homo dicatur pose manducare panem, etiam cum panem non habet Urc. inon tamen recte dicitur posse mandata seruare,

24쪽

21 conuerti cte. si gratiam ad illa sufficientem non habet: & ratio disparitatis est: quod nanis non sit

inadaequata potentia ad manduzandum, uti nec lux inadsequata potentia ad videndum ; gratia vero sufficiens ut inadaequata potentia aci se uandum praecepta,conuertendum 9c. numquid fortu praeterquam quod expresse Aug. de cor- rep. & gra. cap. I 2. Liam fine asimentu non possumus vivere) potest anima nostra non coniuncta corpori panem manducare, lucem videre ' num

quia similiter recte diceret Pelagius nos posse saltiuari, etiam cum gratiam non habemus, neque

etiam quidquam, Unde nobis gratiam comparemus, ac proinde posse operari prout oportet, posse saluari m. recte in natura nostra poni ἐquod toto libro de gratia Christi in Pelagium

repraehendit Augustinus, & citatim de natura &gratia cap. q3. voluntate quidem non est homo iustus,nec natura potest; sed mediciva poterit, quod vitio non potest. Quare, vir doctissime, in te, in me autem minime, cadere videtur illud Augustini, sic declinet Manichaum,ne se inclinet in Pelagium. Lib. q. ad Bonificap.7. deinde ex illa sententia sequitur beatos peccare posse sub beatitudine supernaturali,sicut nos per ipsu bene operari possumus& saluari sub priuatione gratiae, Quia illa non magis impedit posse peccare , quam nam priuatio posse bene operari & saluari; consequens autem ost motra August. lib. 22. de Ciui a

25쪽

vlt.'ubi de beritis ait, nee ideo liberum arbitrium non habebunt, quia peccata eos delectare non pote runt &c. &Enchir. cap. 1 os . erit homet sic, ut relis malum non possit, &c. x XXV. Resp. 2. Doctorem istum mirum in

modum in Augustino decipi, quia Augustinus lib. de Spirit. & lit. cap. 3 . quod pro se citat, non docet ad hoc ut Deus impossibilia non iubeat, sufficere quod iubeat potenti per gratiam,

quam concedere potest, quam tamen ille, cui iubet, stante obligatione praecepti non habeat,quia dum ait : Ecce quemadmodum De exemplo est in hominibus perfecta ivltitia, ct tamen impossibilis non est ; feret enim si tanta voluntas adhiberetur, quanta susscit tanta rei &c. Docet perfectae iustitiae omnes actas collective sumptos,non esse nistanta voluntas a hibeatur, quanta sus icit tanta rei&c. id est,non esse, nisi gratia medicjnalis & sanitatis restitutiva cocedatur,& tamen non esse impossibiles absolute, quia assolute concedi potest quo sensu subdit. quod ut non sit, id est, quod ut

gratia ista non concedatur, non ad impossibilitatem: puta absblutain, hi a iudicium Dei pertinet: Hoc autem non est , illos non esse impossibiles creaturae in statu praecise in quo est sine gratia, sed illos non esse impossioiles a Deo concedi pcr gratiam, quam Deus concedere potest, quam tamen:non concedit ; alioqui praecisό per uegationem gratia quam status ille includit,

26쪽

impossibilas non essent, ac proinde possibiles es' sent per naturam sine gratia, quod plusquam W-lagianum est : Augustinum autem & Tridentis num velle praeceηλ non esse impossibilia homini Der statum praecise in quo est, dum imponum , sequitur, tum ex dictis Respons. I. tum CX Hrqs. aliis absurdis,quq inde sequerentur;dicerem enim non esse mihi impossibile creare alium mundum;

corpore dc anima in ca lum Volare; mundum

anthilare quia, sicut ad hoc ut prae Pia non sint mihi impossibilia,per ipsum sufficit,quod per alium statum ea adimplere possim, licet perhum praecise non possim; similiter lassiciet quod per alium statu,in quo essem perDei potcnti m luper Vires praesentes eleuatus,ista possim,licet per Mnon possim: quia tamen status in quo est homo, dum prae pia illum obligant, inuoluit gratiam,

peccato,adustus a Deo: noli pstis hemρ icato etiam velit, my adiutus a Deo, dc Ti id. Stal. 6. cap. II.. quod ptique cum diuino auxilia prolas pristini. Vt opponant se eorum erroribus, qui de Cunt per naturam puram posse omnia Dei prae cepta seruari. Si autem peras quomodo Π ripοι- sit ut nullus homo secundum poesentem lutumi praecise ut in persecta .iustitii &sine piaccato viriliat, &tamzn per m Dei praeceptum, Vt homo

sit in perseda iustitia . sipo p ςat', sit homines secundum statum in quo est. praeise, imp

27쪽

situm , secundum quem dico omne praeceptum esse seruatu possibile. Respondeo non esse praeceptum ut homo sit in omni actu iustitiae colle- . ctiue simplo absolute , quomodo dieit August .

nus supra, e exemplo est iii hominibas perfecta iu- sitia &c. feret tamen fi tanta voluntas iadbiber

tur, quanta susscit tanta reti Sed lioc sense vi ho mo sit in omni actu iustitiae distributive sum pto,& in nullo initistitia ad quod, secundu praesentem statum in quo est,dum praeceptum impo-iutiar, habet gratiam Cissicientem v si ulterius quaera, cur uni tanta ista voluntas, siue gratia Christi superabundans se essicax adhibeatur, alteri non ἰ ad Ratiocinationem 9. Coelestij res Dondendo respondet Augustinus. Per arbitrii libertatem factum , ut e set Mora cum peccato , sedi ni poenalis vitiis sit M sabsecuta ex libertate fecit necessitatem. Vnde ad Deum fides clavi t: de neces tri ibus meis educ me: bub quibus posivi vel non pose

sumtu,quod volumu3 intelligere,vel quod ιntellexerι-

mus , volumo, mi colemvi implere: nam ct ipsa libertri Gedentibu3 a liberatore promittitur ; si νos, inquit, filius liberiauerat, tunc vere liberi eritis: νicta enim pitio in qκud cecidit voluntare, caruit libertate natura. Η inc alia scriptura dicit ; a quo enim quis

mictus est, bule se seruus addictus est. Sicut ergo non es opus sanis medicus, sed male habentibus ; ita non est opus liberii liberator, sed seruis, ri ei dicat,gMtutatio libertatis, salvasti de necessitatibus ani-

28쪽

inam meam. Et iterum. Re ondetur, idem inquit Augustinus ad Rat. I 3. ideo esse culpam hominis, quod non est sine peccato, quia sola hominis voluntate factum est,rt ad istam necesstatem veniret,q ιam sola hominis voluntas superare non possit. Adde duas nostras Responsiones probare quidem allatas Augustini, Tridentini cte. authoritates conuincere prae pia Dei non esse impossibilia pergratiam, sed aliud praeterea, videlicet gratiam omnibus adesse, qua ea possioilia fiant, licet id siuae ulla ratione & periculose admodum Doctor ille Parisiensis post alios neget. Vnde Ad Confirmationem. x x x V I. Resp. Negando assumptum; nec propterea Synodus euertit, quod proxime praemisit, ct peiere quod non possis. Quia praeterquam

quod j ct petere, idem adiutorium gratiae praesupponat, quod ly ct facere praesupponit, sequiatur manifeste ly quod non possis esse aliquid distinebam, abeo, ad quod terminatur j ct adiuuatvr ροβι . Quod sic explico, Deus impossibilia non rubet. βd labendo monet,9 facere quod possis ,quo ad omnes distributive actus iustitiae praeceptos, etsi non perseueranter,non prout oportet Ut sal tem aliquando consequaris &α9 petere quod non positi, 'uoad omnes illos collective sumptos, perseuerater, & prout oportet ut salutem aliqua-do consequaris &ta subde,nisi per gratiam Cnosti medicinalem romo rutarcina poterit, quod νitio

29쪽

non potest, inquit August. de nat. & grat. cap. .' 3. gratia autem Christi, si adaequata fuerit iuxta alibi probanda , cst ad omnes istos actus collective cte. & selis praedestinatis concessa, s vos Ilius liberauerit, tunc vere liberi eritis.&Id ipsium est inquit August. lib. I q. de Civit. c. I I. s Ni lius saluos secerit tunc veri salvi eritis , inde

quippe liberator, unde saluator . Et de praedest. SS. cap. IO. Si quaratur, νηde quisque t dignus &ta iras autem dicimus gratia ves praedestinatione diuina: inter gratiam porris nota o praedestinatiο-n , hoc rautuini inter est audis) quod praedestinario est gratia praeparatio, gratia vero iam ipsa donario. Item per tu petere quod non positi intelligi

quoad omnes abius oec. perseueranter,etiam pari ter ex eodem de dono perseu. cap. I9. ubi docet

clim Cypriano per orationem Dominicam, pro pix euera titia usqVe in finem &c. Ecclinam Christi quot/die orare. Gratia Vero,quae dat posse quoad omnes iustitiae aliis distributive sumptos, non

porseueranter, non prout oportet ut salutem ali quando consequaris &c. communis est praedesti naris & non praedestinatis , nec, non pr aedestina- tis non enim pro omnibus emcaciter mortuus

est Christus, ut continuo Augustinus ex meritis Christi aliter quam sussicienter applicatis conse tur,sed ex Adamomansit adultis debita ex hipo thes,quod Deus velit illos,praeoepta non seruari do, peccum V e patet Tridentinum non euer

30쪽

tere quod proxime praemisit, se petere quod non

possu et item nec nos frustra orare, licet hanc gratiam sufficientem habeamus. XXXVII. Probatur s. Vel Deus liberam Voluntatem per praemotionem physizam hac gratis concessa) ex necessitate ad unum de termisnat, vel non XXXVIII. Non primum ; quia S.I homas

Quia voluntas est activum principium non determinatum ad unum, sed indisserenter se habens ad multa , sic Deus ipsam manet quod non ex nec itatec nota ad unum determinat, sed remanet motus eιus contingens, ct non necessarius, nisi tu bis ad qua naturatister mouetur. & lib. 3. contra Gentes cap. 9O. 9 Damascenus Gregorium N senum sequens dicit i Gib. Orthod. Idei cap. IO- qηθdea, qaa siunt in nobis Deas praenoscit, sed nonpraedeter-nri at, exponenda sunt, ut intelligantur ea, qua sunt in nobis diuina determinationi non esse subiecta , quasi ab ea necestatem accipientia. Item quaeli. 6. de mah artic. unico in corp. ubi istam opinionem haereticam & philisophiae extraneam Vocat, inquiens, Resp. dicendum quod quidam posuerunt, quod talantia hominis ex necessitate moue-rur ad aliquid eligεndum cum quo stat quod ex

necessitate moueatur ad ea, quae non sunt G.

electione, sed ex naturali propensione Voluntatis is amen povebant quod voluηtac cogeretur &c.

SEARCH

MENU NAVIGATION